Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Παρέα με τον «Μπάλλο» στην Αθήνα και τις χορευτικές φιγούρες της δυνατής βροχής του…
Τη ζήσαμε κι αυτή τη μέρα στην Αθήνα, την Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021. Ξημέρωσε ήσυχη η μέρα, παρά τις προειδοποιήσεις για έντονα καιρικά φαινόμενα. Και τι είδαμε; Μικρά διαστήματα με βροχές κι ένα καιρό μαύρο και απειλητικό στα κεφάλια μας. Ήδη είχαμε μηνύματα από την υπόλοιπη Ελλάδα με δυνατές νεροποντές.
Κατά τις 11, λίγο πριν το μεσημέρι άνοιξαν οι ουρανοί... Και συνέχισε έτσι το πράγμα ώς το απόγευμα και τις νυχτερινές ώρες. Ευτυχώς η βροχή δεν ήταν συνεχής. Δυνατά μπουμπουνητά, πέντε λεπτά δυνατής βροχή και ύστερα πάλι ηρεμία, μέχρι την επόμενη δυνατή μπόρα. Ένας κύκλος που έλεγες ότι δεν θα έκλεινε ποτέ.
Χρειάστηκε να βγω για λίγο έξω για δουλειά. Όχι μακριά. Εδώ κοντά μου, στην πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου ή αλλιώς Σωτήρη Πέτρουλα. Και δυσκολεύτηκα να γυρίσω. Αλλά με υπομονή, όλα πήγαν καλά. Φοβερή ιδιότητα αυτή η υπομονή. Δείτε τη Λένορμαν, μπροστά στην πλατεία, την ώρα της βροχής.
Κάθε φορά που δυνάμωνε πολύ, έπρεπε να βρω ένα στέγαστρο και να καθίσω από κάτω. Τι να σου κάνει μια ομπρέλα; Από που να σε πρώτο - προφυλάξει; Ανέβασα σταδιακά τις φωτογραφίες στο Facebook "ζωντανά". Είναι κάτι που το συνηθίζω όταν κυκλοφορώ έξω και συμβαίνει κάτι κοντά μου ή δίπλα μου.
Και όπως ήταν φυσικό είχα τις πρώτες αντιδράσεις σε σχόλια. Η φίλη μας Λένα από τη Θεσσαλονίκη, μου έγραψε πως εκτός από τη συνεχή απειλητική βροχή, εκεί είχαν και κρύο. Καταλαβαίνουμε πώς θα είναι αυτό στο Ωραιόκαστρο. Επειδή μας έχουν φιλοξενήσει σπίτι τους ένα καλοκαίρι και μπορεί να φανταστώ το χειμώνα.
Θεώρησα πως ένα site σαν το ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που σέβεται τον εαυτό του έπρεπε να αλλάξει την κορυφή του. Και αυτό έκανα. "Ζεστά κουλούρια" το λένε αυτό στη δημοσιογραφία. Κι εμείς το κάναμε πράξη στην πρώτη δυνατή νεροποντή. Κάτι που το φροντίζουμε στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό, χωρίς να μας προσθέτει άγχος.
