Μάλλον εμπορική παρά θρησκευτική γιορτή, τα Χριστούγεννα, έτσι δεν είναι; Ή όχι;

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Επικαιρότητα

Επόμενος σταθμός του οδοντωτού σιδηρόδρομου, μετά τα Νιάματα, είναι η Ζαχλωρού!

Zahloru1
Σας έχουμε δείξει μέχρι τώρα αρκετά πράγματα από το ταξίδι μας με τον οδοντωτό σιδηρόδρομο, μια μέρα που τη διαθέσαμε ως εκδρομή από το Διακοφτό, "ανεβαίνοντας" ώς τα Καλάβρυτα... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Σήμερα θα μείνουμε λίγο στη δεύτερη στάση του οδοντωτού, στη Ζαχλωρού.

Zahloru2
Οι πληροφορίες μας είναι από το https://www.in2life.gr/. Σύμφωνα με αυτό, η Ζαχλωρού είναι κτισμένη 5 χιλιόμετρα έξω από τα Καλάβρυτα, στα βάθη του φαραγγιού του Βουραϊκού –από το όνομα του ποταμού που το διασχίζει, αν δε σας λέει κάτι θα είναι επειδή το ξέρετε ως φαράγγι του Οδοντωτού, από το όνομα του τραίνου που κάνει την ίδια διαδρομή.

Zahloru3
Είναι ένα κουκλίστικο χωριό, με τα κόκκινα κεραμίδια του να ξεπροβάλλουν ανάμεσα σε φουντωτά πλατάνια, μηλιές και καρυδιές, και το κελάρυσμα του ποταμού ακριβώς δίπλα στον κεντρικό του δρόμο να παρέχει το μόνιμο soundtrack.

Zahloru4
Η εντυπωσιακότερη εικόνα της, όμως, είναι τα επιβλητικά βράχια του φαραγγιού που υψώνονται γύρω της, δημιουργώντας την αίσθηση του φυσικού καταφυγίου. Σημείο αναφοράς του χωριού, και κέντρο των πάντων, εν είδη πλατείας, είναι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός όπου σταματά ο Οδοντωτός κάθε λίγες ώρες.

Zahloru5
Ένα πέτρινο «σπιτάκι» με τη ρετρό πινακίδα του που γράφει «Ζαχλωρού» από τη μία πλευρά και «Μέγα Σπήλαιο» από την άλλη, μερικά παγκάκια στο προαύλιό του, και δύο ταβερνάκια που απλώνουν τα τραπέζια τους γύρω του.

Zahloru6
Έξι φορές τη μέρα, η άφιξη του τραίνου, από την σιδερένια γέφυρα που περνά πάνω από τον Βουραϊκό, είναι το απόλυτο γεγονός: Παιδάκια τρέχουν πίσω από τα βαγόνια, φωτογραφικές μηχανές επιστρατεύονται για να πιάσουν το τραινάκι στην καλύτερη γωνία κάτω από τα κλαδιά των πλατανιών, επιβάτες της τελευταίας στιγμής τρέχουν από τις ταβέρνες για να προλάβουν μία θέση δίπλα σε παράθυρο.

Ξημερώματα στη Villa Lou, έτσι είδα την ανατολή του ήλιου, το πρώτο πρωινό μας εκεί...

anatoli.villa.lou1
Το λες και ρεπορτάζ μνήμης, αυτό. Όμορφης μνήμης, όσον αφορά τις ολιγοήμερες διακοπές μας στο σπίτι της Αλέκας, στη Villa Lou. Εδώ μείναμε πέντε νύχτες και έξι μέρες ζεστές, στις αρχές Σεπτεμβρίου και φύγαμε γεμάτοι όμορφες αναμνήσεις. Για τη Villa Lou, έχουμε ξαναγράψει. Δείτε ΕΔΩ.

anatoli.villa.lou2
Το πρώτο λοιπόν πρωινό που ξυπνήσαμε κατέβηκα κάτω και φωτογράφησα την ανατολή του ήλιου στο ξημέρωμα της μέρας. Ανάμεσα από τις ελιές, με φόντο στο βάθος τη θάλασσα και έναν ήλιο όλο ζωντάνια να βγαίνει πίσω από τα βουνά. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία που ασφαλώς θα ήθελα να ξαναζήσω.

anatoli.villa.lou3
Η Αλέκα, έχει στήσει μια πολύ όμορφη δουλειά. Με αγάπη και μεράκι έφτιαξε ένα πολύ όμορφο τόπο ξεκούρασης δίπλα στη θάλασσα του Καλυβιώτη στο περιβόλι και το παλεύει να ζήσει με αξιοπρέπεια. Ήδη έχει κάνει πάρα πολλά. Μένει να γίνουν κάποιες πινελιές και είναι υπέροχη η Villa lou!

anatoli.villa.lou4
Τέτοιες εικόνες, δεν τις βλέπεις στο ξεκίνημα μιας καινούριας μέρας, όταν ζεις στην Αθήνα. Και λαχταράς όταν βρεθείς στη φύση να τις απολαύσεις, επειδή τις έχεις στερηθεί. Και πραγματικά η Villa lou, ήταν για μας η βάση από όπου κάναμε τις εξορμήσεις μας στο νησί της Κέρκυρας.

anatoli.villa.lou5
Θα θυμάμαι με αγάπη πολλά πράγματα που ζήσαμε εδώ με τα παιδιά, τον Κώστα και την Άννυ και ευχαριστούμε την Αλέκα που με τη διακριτική παρουσία της φρόντισε να γίνει ακόμα καλύτερη η διαμονή μας, καλύπτοντας κάθε ανάγκη μας με τις πληροφορίες που μας παρείχε για το καθετί.

anatoli.villa.lou6
Ήταν για μας μια μοναδική εμπειρία και τη συνιστούμε σε όσους θα ήθελαν να δουν λίγο διαφορετικά τα πράγματα στη ζωή. Η απευθείας επικοινωνία με την Αλέκα στο τηλέφωνο 699 395 1278, προκειμένου να κλείσετε το σπίτι θα είναι καλύτερα, αν και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και την πλατφόρμα του Bookin…

Επιστρέφει η ζωή στα καμένα... Αισιόδοξες φωτογραφίες, του φίλου μας Ηλία Θλιμμένου

prasino.kamena1
Προσέξτε τις σημερινές φωτογραφίες του φίλου μας, Ηλία Θλιμμένου. Το μαύρο από τις πρόσφατες φωτιές, κυριαρχεί παντού, αλλά κάπου εκεί, με τις πρώτες βροχές βγήκε το πρώτο πράσινο, ενδεικτικό ότι η ζωή συνεχίζεται. Τίποτα δεν σταματά έτσι απότομα. Στοχαστείτε το λίγο, παρακαλώ.

prasino.kamena2
Αισιοδοξία λοιπόν! Εκείνος που έχει φτιάξει τη γη, έχει "ρυθμίσει" έτσι τα πράγματα ώστε καθετί που καταστρέφουν οι άνθρωποι να είναι σε θέση να αναγεννηθεί "από μόνο του". Χθες η φωτιά κι ο θάνατος. Σήμερα το πράσινο και η ζωή.

prasino.kamena3
Ο Ηλίας, είχε την υπομονή να σκύψει με την κάμερα του και να αποτυπώσει αυτό το μικρό θαύμα που για πολλούς από μας που ζούμε στα όρια της πόλης, περνάει απαρατήρητο. Και ιδού πώς συμβαίνει. Λίγα πράσινα φυλλαράκια από την πρώτη βροχή, θα γίνουν σε λίγο ξανά δέντρα.

prasino.kamena4
Σταθείτε λίγο περισσότερο στις λεπτομέρειες... Μαύροι οι κορμοί, μαύρο το χώμα και κάπου εκεί, από μέσα τους ξεπροβάλει το νέο, το χλωρό. Τι ευλογία είναι αυτή και ποιος από μας τους ανθρώπους είναι σε θέση, όχι να το κάνει (γιατί δεν μπορεί) αλλά να διανοηθεί όλη αυτή τη διαδικασία.

prasino.kamena5
Θεέ μου, τι ομορφιά είναι αυτή! Πόση δύναμη μπορεί να δώσει στις κουρασμένες ψυχές μας. Και να μπορεί να ξανακάνει πράσινη τη γη, ενώ ακόμα το χώμα είναι μαυρισμένο από τις πυρκαγιές, σκεφτείτε τι είναι σε θέση να κάνει σε μας, στον καθένα από εμάς...

prasino.kamena6
Ηλία σ' ευχαριστούμε! Δεν μπορείς να φανταστείς πόση δύναμη μας έδωσες που τις μοιράστηκες μαζί μας αυτές τις φωτογραφίες... Και το χρειαζόμαστε, καθώς δυο χρόνια τώρα ο κάθε μας ξέρει πως βιώνει τα δικά του προβλήματα από την πανδημία και όχι μόνο...

Και σήμερα στον οδοντωτό, πρώτη στάση στα Νιάματα, λίγο πριν το φαράγγι του Βουραϊκού

niamata1
Λέγαμε στο χθεσινό σημείωμα για τον οδοντωτό σιδηρόδρομο ότι θα συνεχίζουμε και σήμερα. Ιδού λοιπόν η στάση Νιάματα... Ο σιδηροδρομικός σταθμός Μικροχελιδούς (παλαιότερα: σιδηροδρομικός σταθμός Νιαμάτων) είναι σιδηροδρομικός σταθμός, στη γραμμή του Οδοντωτού που συνδέει το Διακοφτό με τα Καλάβρυτα.

niamata2
Σήμερα λοιπόν θα σας δείξουμε μερικά ακόμα πράγματα, λίγο διαφορετικά από χθες, καθώς αρχίζουμε να προσεγγίζουμε το πράσινο στο φαράγγι και τα τρεχούμενα νερά στο ποτάμι που ακόμα και τώρα το καλοκαίρι κατεβάζει νερά από τις πηγές των βουνών. Και είναι χάρμα οφθαλμών.

niamata3
Τα Νιάματα βρίσκονται κοντά στο Φαράγγι του Βουραϊκού, βόρεια της κωμόπολης του Διακοφτού και 5 χιλιόμετρα μακριά από αυτήν. Ο σταθμός άνοιξε το 1896 και σήμερα είναι προαιρετική στάση. Ο σταθμός παλαιότερα έφερε και την ονομασία "Κάτω Μετόχι", ενώ διαθέτει δεύτερη τροχιά για διασταυρώσεις.

niamata4
Εδώ υπάρχει και κιόσκι πληροφόρησης του Εθνικού πάρκου Χελμού - Βουραϊκού. Στα Νιάματα ήταν τοποθεσία παλιού αγροτικού συνοικισμού. Και δείτε τώρα μια υπέροχη ομορφιά από τη διαδρομή μας με τον οδοντωτό σιδηροδρομο. Τη φωτογραφία έχει πάρει ο Κώστας μέσα από το βαγόνι του τρένου, εν κινήσει.

niamata5
Υπέροχο φυσικό τοπίο! Γεμίζει το μάτι σου πράσινο και πλατάνια, πολλά πλατάνια που ευδοκιμούν κοντά στα τρεχούμενα νερά. Εντυπωσιακό ήταν το γεγονός πως η μεγάλη πλειοψηφία του βαγονιού, είχε σηκωθεί και αποτύπωνε με το κινητό που όλη αυτή την ομορφιά

niamata6
Πάνε πια οι εποχές που χρειαζόσουν μια καλή φωτογραφική μηχανή και φίλμ, πολλά φίλμ και εμφανίσεις που κόστιζαν. Τώρα όλα τα διαθέτει ένα καλό κινητό τηλέφωνο. Και οι φωτογραφίες είναι ψηφιακές και σε καλή ανάλυση και αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις αμέσως, βλέποντας το αποτέλεσμα.

Κάτι από το ταξίδι μας με τον οδοντωτό σιδηρόδρομος από το Διακοφτό στα Καλάβρυτα

diakofto.kalavrita.1
Σας το υποσχεθήκαμε χθες, το κάνουμε πράξη σήμερα. Μερικές εικόνες μέσα από το τρενάκι που μας ανέβασε από το Διακοφτό στα Καλάβρυτα. Και κάτι από το σταθμό του Διακοφτού λίγο πριν ανεβούμε πάνω του. Η ξενάγηση θα γίνει από το πρώτο βαγόνι, μια και εκεί ήταν η θέση μας.

odontotos1
Πριν όμως, σας έχουμε κάτι από το Διακοφτό... Περιμέναμε το συρμό που θα μας πήγαινε και μόλις έφτασε στη γραμμή εκκίνησης, όλοι πήραμε τις θέσεις μας. Τρία βαγόνια όλα κι όλα. Κι εμείς, όταν κόψαμε ηλεκτρονικά τα εισιτήρια, φροντίσαμε και στον πηγαιμό και την επιστροφή να έχουμε καλές θέσεις.

odontotos2
Το ίδιο έκαναν κι άλλοι συνεπιβάτες που έσπευσαν να πάρουν τις θέσεις τους. Μου άρεσε πολύ η νέα τεχνολογία. Ο ελεγκτής "τσεκάριζε" τα εισιτήρια σκανάροντας σε δευτερόπλεπτα με μια φορητή συσκευή το QR. Αλλάζουν οι εποχές, παντού. Κι εδώ χρησιμποιούν, όσο γίνεται πιο λίγο χαρτί.

diakofto.kalavrita.2
Μια εικόνα από τη διαδρομή μας, καθώς το τρενάκι "γραπώνεται¨πάνω στις σιδοπγραμές εξ' ού και ο "οδοντωτός" και ακολουθώντας το φαράγγι του Βουραϊκού ανεβαίνει προς τα Καλάβρυτα σε μια διαδρομή που διαρκεί μια ώρα και 7 λεπτά σε ένα τέτοιο περιβάλλον.

odontotos5
Μια μικρή παρατήρηση, αν μας πέφτει λόγος, είναι ότι οι Ελβετοί σχεδιαστές των βαγονιών, όπως μας είπε ο ελγεκτής, τα έκαναν πολύ μικρά... Ύστερα όμως, καθώς παρακολουθούσαμε τη διαδρομή ανάμεσα στα βράχια και τα ποτάμια και τους πλατάνους, καταλάβαμε το γιατί. Τα περιθώρια για να κινηθεί το τρένο, ήταν πολύ μικρά.

diakofto.kalavrita.3
Κρατάμε όλη αυτή την ομορφιά και υποσχόμαστε άλλο ένα δημοσίευμα από το ταξίδι. Οι εικόνες είναι εξαιρετικές και αξίζει να τις δείτε και να μείνουν "για πάντα" στο διαδίκτυο. Και έχει επίσης πολύ πράσινο και τρεχούμενα νερά. Επιστροφή λοιπόν, πολύ σύντομα

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA