Περάσαμε και τις 31.000 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

31004

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν πουπεράσαμε και τις  31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.  στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

29.969
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

29011

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

28.000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

27.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Το Μπατσί της Άνδρου, είναι όμορφο στα μάτια μας, ακόμα και με αυτήν την πυκνή ομίχλη

batsi1.051121
Ο φίλος μου Θανάσης "ανέβασε" στον τοίχο του στο Facebook αυτές τις μοναδικές φωτογραφίες από την Άνδρο που βρίσκεται με τη σύζυγο του και συγκεκριμένα από το Μπατσί γεμάτο με πυκνή ομίχλη. Το φαινόμενο δεν ήταν τοπικό. Ολόκληρη η Άνδρος σχεδόν ήταν έτσι κάποια στιγμή.

batsi2.051121
Μου φάνηκαν αυτές οι φωτογραφίες πολύ όμορφες και καθόλου συνηθισμένες. Κι από την εσωτερική επικοινωνία μας, έμαθα ότι είναι από το Μπατσί. Θυμόμαστε τις μέρες που περάσαμε φέτος τον Αύγουστο εκεί με την Έστερ και τη Χλόη. Τελείως αλλιώτικες, καλοκαιρινές.

batsi3.051121
Ωστόσο κάθε εποχή έχει την ομροφιά της. Το καλοκαίρι έχει τον ήλιο, τη θάλασσα, ενώ ο χειμώνας έχει τις συννεφιές, τις βροχές την πυκνή ομίχλη που δίνει μια άλλη αίσθηση ως περιβάλλον στο χώρο. Κι εμάς που έχουμε λόγους πολλούς να αγαπούμε αυτό το νησί, μας άγγιξε.

batsi4.051121
Και στον Θανάση που έχει ζήσει με τα παιδιά του χρόνια στην Αθήνα και τώρα βρέθηκε στο γυναικοχώρι του, του έκανε εντύπωση όλο αυτό το φυσικό φαινόμενο και το κατέγραψε. Και τον ευχαριστούμε που το μοιράστηκε μαζί μας, δίνοντας μας ένα χρώμα του νησιού αυτή την ιδιαίτερη εποχή του χρόνου.

batsi5.051121
Τις ίδιες εικόνες μας έστειλαν και οι φίλοι μας Ευαγγελία και Λούης από τα Αποίκια της Άνδρου. Ήταν η μέρα φαίνεται προχθές. Από τη μια η υγρασία κι από την άλλη η υψηλή για την εποχή θερμοκρασία είναι σε θέση να δημιουργήσουν αυτή την κατάσταση με την πυκνή ομίχλη. Και παρόμοια φαινόμενα ζήσαμε και στην Αθήνα.

batsi6.051121
Ζόρικες συνθήκες. Δεν ξέρω αν, άμα ζεις εκεί και τις βιώνεις, έχεις τα ίδια  συναισθήματα που νιώσαμε εμείς, αλλά από μακριά έχουν μια γλύκα και ομορφιά ξεχωριστή. Κάτι σαν μαγεία έχει αυτό το λευκό σύννεφο που καλύπτει τα πάντα ένα γύρω και δεν μπορείς να δεις πολύ μακριά.

Περπατώντας στην Αθήνα... Κάπου, κοντά στην πλατεία Κλαυθμώνος και στους γύρω δρόμους

athina1.021121
Προχθές στο κέντρο της Αθήνας. Τώρα πια, έτσι όπως έχουν τα πράγματα κατεβαίνουμε μόνο για δουλειά στο κέντρο της πόλης. Ό κίνδυνος με τον κορονοϊό Covid-19 δεν ,ας αφήνει και πολλές επιλογές. Οπότε καλύτερα να καθόμαστε στα... αυγά μας.

athina2.021121
Πλατεία Κλαυθμώνος λοιπόν, από το κάτω μέρος της. Μπροστά και στο βάθος αν προσέξει κανείς, ίσως και να διακρίνει τη Σταδίου που ανεβαίνει δεξιά προς το Σύνταγμα. Ησυχία από πλευράς κίνησης. Μια καθημερινή μέρα στην πρωτεύουσα, όπου πια έχει ελαττωθεί σχετικά ότι αφορά πεζούς ή εποχούμενους.

athina3.021121
Κάποιοι φορούν την προστατευτική μάσκα τους. Δεν χρειάζεται να μας το επιβάλει ο νόμος για να το κάνουμε. Μερικές φορές αρκεί η λογική, καθώς ακούμε καθημερινά στους απογευματινούς απολογισμούς. πόσο έχουν αυξηθεί τα κρούσματα, οι διασωληνωμένοι και οι θάνατοι.

athina4.021121
Και τα μαγαζιά έχουν ελάχιστη κίνηση. Και ήταν μια μέρα σχετικά γλυκιά, παρά τη συννεφιά της. Δεν είχε εκείνο το κρύο που χαρακτηρίζει τον χειμώνα. Ευτυχώς δεν φτάσαμε ακόμα εκεί, αλλά προετοιμαζόμαστε, επειδή ξέρουμε πως κάποια στιγμή, ίσως όχι και πάρα πολύ μακριά, θα έρθει να μας επισκεφτεί.

athina5.021121
Στην οδό Ευρυπίδου, οι ψηλές πολυκατοικίες επισκιάζουν τα πάντα. Κλασικά κτίρια για γραφεία ή για επιχειρήσεις. Όχι όμως για κατοικίες. Ποιος να ζήσει εδώ; Και ποια ποιότητα ζωής θα είχε αν είχε τη δυνατότητα να το κάνει; Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα.

athina6.021121
Ακόμα κάτι περπατώντας στον ήπιο, σε κυκλοφορία, δρόμο. Μ' αρέσει να παρατηρώ γύρω μου, τον τόπο, τους ανθρώπους -αν υπάρχουν- οτιδήποτε έχει να κάνει με τον πολιτισμό και τη διαδικασία για ζωή. Μια μέρα στην Αθήνα, με αφορμή δουλειές που είχαμε σχεδιάσει να κάνουμε.

Ένα πρωινό για εκείνους που το έχουν να ξεκινούν νωρίς το πρωί τη μέρα τους… Εμπειρία!

ximeroma1
Προφανώς και δεν το έχουν όλοι να ξυπνούν νωρίς το πρωί. Πολλοί, ιδιαίτερα οι νέοι, επιλέγουν να κοιμούνται αργά κι αν δεν έχουν κάτι να κάνουν, τους αρέσει να ξυπνούν όσο πιο αργά γίνεται. Ποιος δεν το έχει δει αυτό να συμβαίνει στην καθημερινότητα του; Αλλά εμείς σ’ αυτό το δημοσίευμα θα τους αγνοήσουμε για λίγο και θα πάμε σ’ εκείνους που επιλέγουν το αντίθετο.

ximeroma2
Σ’ αυτή τη δεύτερη ομάδα θα ήθελα να τοποθετήσω κι εγώ τον εαυτό μου. Είμαι πρωινός τύπος, από άποψη. Επιλέγω να σηκωθώ νωρίς το πρωί, χωρίς άγχος και πίεση και χωρίς κανένα βοηθητικό μέσο, ξυπνητήρι κ.λπ. Ως συνταξιούχος δεν έχω κανένα λόγο να ακολουθώ κάποιο ωράριο. Δεν χτυπώ κάρτα, δεν έχω κάποιον εργοδότη πάνω από το κεφάλι μου.

ximeroma3
Μ’ αρέσει όμως το πρωινό ξύπνημα, αφού έχω κοιμηθεί σχετικά νωρίς και έχω απολαύσει τον ύπνο μου. Ξεκούραστος πια και με τον καφέ μου συντροφιά, μπορώ να κάνω τις αναρτήσεις μου σ’ αυτό το Site. (που τις περισσότερες φορές τις έχω προετοιμάσει από την προηγουμένη) και με καθαρό μυαλό να περιπλανηθώ για λίγο στο διαδίκτυο.

ximeroma4
Βέβαια στην Αθήνα, όπου μένω, δεν έχω την πολυτέλεια να δω τέτοιες εικόνες από το παράθυρό μου. Όταν όμως βρεθώ στην επαρχία ή σε έναν ανοιχτό ορίζοντα επωφελούμαι και καταγράφω την ομορφιά που ζω στο ξημέρωμα μιας νέας μέρας. Και οι τακτικοί αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θυμούνται δημοσιεύματα σαν αυτά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ximeroma5
Για μένα πάντα ήταν όμορφη η ανατολή. Συχνά βλέπω τις αναρτήσεις του φίλου μου του Πέτρου Πατσαλαρήδη από το ξεκίνημα του για το δάσος. Και είναι σα να ζω μαζί του όλη την ομορφιά που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες του, κάτι για το οποίο τον ευγνωμονώ. Είναι ο πιο πιστός στις ζωντανές πρωινές και βραδινές φωτογραφίες του.

Κάνει κρύο φαντάζομαι τώρα στον Όλυμπο, αλλά εμείς έχουμε όμορφες αναμνήσεις από κεί

olimpos1.iunios2021
Τον Ιούνιο του 2016 γράψαμε πρώτη φορά εδώ για τον Όλυμπο, με αφορμή τις υπέροχες φωτογραφίες του διαδικτυακού μας φίλου Νίκου Φαφέσα. Ας το δούμε ΕΔΩ για να το θυμηθούμε. Ο Νίκος, κατέγραψε μια διαδρομή του πάνω στο βουνό με φίλους κι εμείς, από την πολυθρόνα του σπιτιού μας, τις απολαύσαμε.

olimpos2.iunios2021
Επανήλθαμε τον Νοέμβρη του 2020, μέσα στην καραντίνα. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Τα είχαμε χάσει τότε με τα φθινοπωρινά χρώματα της διαδρομής που ακολούθησε μια άλλη διαδικτυακή φίλη, η Ελισάβετ Πολυχρόνη. Πραγματικά υπέροχες φωτογραφίες!

olimpos3.iunios2021
Και η φίλη μας Λένα έχει κάνει μια διαδρομή με το αυτοκίνητο της, σ' αυτά τα όμορφα μέρη. Κι έχουν κι αυτά την αξία τους. Δείτε ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Γενάρη του 2018 Ο Όλυμπος έχει πάντα τη χάρη του από όποια μεριά κι αν τον δει κανείς. Ακόμα και από μακριά!

olimpos4.iunios2021
Η κύρια όμως επαφή μας ήταν με την φίλη μας Ρούλα που πήγε εκεί με φίλες της, τον περασμένο Ιούνιο. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα. Τότε είχαμε ρίξει το βάρος μας στα λουλούδια τα πανέμορφα του Λιτοχώρου που είχε φωτογραφίσει η ίδια, αλλά σήμερα θα μείνουμε λίγο παραπάνω στο χωριό.

olimpos5.iunios2021
Για το Λιτόχωρο ξαναγράψαμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ. Και η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει πολλά όμορφα λόγια γι' αυτό αν και οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το δημοσίευμα μας αυτό νομίζω ότι το επιβεβαιώνουν. Αχ, μακάρι να μπορέσουμε να πάμε κι εμείς μια βόλτα, να γνωρίσουμε τον τόπο από κοντά...

olimpos6.iunios2021
Αλλά φαίνεται πως, ότι κι αν γράψεις για το Λιτόχωρο θα είναι πάντα λίγο. Θυμάμαι ότι τότε κάναμε δυο δημοσιεύματα για να καλύψουμε σχετικά το θέμα. (Δείτε ΕΔΩ το δεύτερο) Και πιο πολύ σταθήκαμε στις φωτογραφίες της Ρούλας, όπως και τώρα, επειδή αυτός ήταν ο θησαυρός που είχαμε στα χέρια μας.

Το φθινόπωρο στον Καναδά είναι πανέμορφο! Υπέροχες εικόνες από την περιοχή Labal

labal1.291021
Το Λαβάλ (γαλλικά: Laval) είναι πόλη και περιοχή στο νοτιοδυτικό Κεμπέκ του Καναδά στην ευρύτερη περιοχή του Μόντρεαλ. Βρίσκεται στο Île Jésus (νησί Ιησούς), απέναντι από τον Ποταμό των Λιβαδιών (Rivière des Prairies) από το Μόντρεαλ.

labal2.291021
Περιλαμβάνει επίσης το νησί Λαβάλ (Îles Laval) στον Ποταμό των Λιβαδιών. Το Λαβάλ έχει πληθυσμό 422.993 κατοίκους (απογραφή 2016) γεγονός που την κάνει την τρίτη μεγαλύτερη πόλη στο Κεμπέκ. Και αυτές οι μοναδικές φωτογραφίες είναι τραβηγμέναες από την καλή μας φίλη, Ποτούλα Κουνούπη.

labal3.291021
Το Λαβάλ είχε πληθυσμό 343.005 κατοίκους (απογραφή 2001), 368.709 κατοίκους (απογραφή 2006) και 401.553 κατοίκους (απογραφή 2011). Το Λαβάλ αποτελεί μια από τις 17 διοικητικές περιοχές του Κεμπέκ, του οποίου ο αριθμός είναι 13, καθώς επίσης και μια περιοχή ισοδύναμη με έναν περιφερειακό δήμο νομών και το τμήμα απογραφής (CD) με το γεωγραφικό κωδικό 65.

labal4.291021
Με αφορμή αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες που δείχνουν πόσο όμορφο είναι το φθινόπωρο στον Καναδά και πόσο όμορφα τα χρώματα από τα φύλλα των δέντρων προσπαθήσαμε να μάθουμε περισσότερα πράγματα για τον τόπο. Στο κάτω - κάτω όσο κι αν θέλαμε δεν είναι εύκολο ένα τέτοι ταξίδι με φυσική παρουσία.

labal5.291021
Πραγματικά το φθινόπωρο στον Καναδά είναι μοναδικό! και πόσο προνομιούχα πρέπει να αισθάνεται η Ποτούλα που όλα αυτά τα έχει πολύ κοντά στο σπίτι της! Εξαιρετικοί χρωματισμοί. Το νησί αναπτύχθηκε με την πάροδο του χρόνου, με το μεγαλύτερο μέρος της αστικής περιοχής στην κεντρική περιοχή και κατά μήκος των νότιων και δυτικών όχθεων του ποταμού.

labal6.291021
Και πώς είναι το κλίμα; Το Laval βιώνει ένα υγρό ηπειρωτικό κλίμα τεσσάρων εποχών με πολύ ζεστά καλοκαίρια και πολύ κρύους χειμώνες με επαρκή βροχόπτωση όλο το χρόνο, αν και περισσότερο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου. Πολύ χαρήκαμε με τις φωτογραφίες της Ποτούλας!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA