Ανθισμένα δέντρα είναι γεμάτος ο τόπος κι άλλα ανθίζουν τώρα... Αυτή είναι η άνοιξη!

amigdalia1.2015
Την αρχή τις είδαμε να ξεπροβάλλουν δειλά - δειλά με τα άνθη τους. Ύστερα πιο δυναμικά, ολόκληρες νυφούλες, να διεκδικούν το ενδιαφέρον μας. Αυτές είναι οι ανθισμένες αμυγδαλιές.

amigdalia2.2015
Εδώ, στην πόλη που ζούμε μάλλον είναι λίγο δύσκολο να τις αντιληφθούμε. Εκτός κι αν πάμε σε κανένα λόφο της Αθήνας ή λίγο πιο έξω. Κάτι που έτσι κι αλλιώς μας αρέσει. Κι εκεί θα δούμε κι άλλα δέντρα ανθισμένα αυτή την εποχή...

amigdalia3.2015
Την είπαν τολμηρή επειδή μέσα στο κρύο και μέσα το χιονιά εκείνη ανθίζει. Αλλά μας δίνει κουράγιο και δύναμη να ασκήσουμε κι άλλο την υπομονή μας, παρά τις δυσκολίες, επειδή η άνοιξη, ήρθε αλλά τα σκαμπανεβάσματα της σε ότι αφορά τις θερμοκρασίες, θέλουν πολύ προσοχή εκ μέρους μας.

amigdalies1
Και είναι φοβερό, αλλά κάπως έτσι συμβαίνει και στη ζωή με τους ανθρώπους. Εκεί που νομίζεις ότι έχουν αποκάμει, ότι δεν έχουν κουράγιο και δύναμη, εκεί ακριβώς είναι που κάνουν ένα σάλτο, σηκώνονται και συνεχίζουν. Κάντε λίγη υπομονή ακόμα. Λίγο... 

amigdalies2
Κι αυτά είναι που μας τονώνουν για να μην αποκάμνουμε. Οι αμυγδαλιές θα συμβολίζουν πάντα τη δύναμη, την τόλμη, το θάρρος και την ελπίδα που θα θέλαμε να έχουμε και θα μας δείχνουν το δρόμο που αξίζει να χαράζουμε, χωρίς παρακάμψεις.

amigdalies3

Επικαιρότητα

Μια όμορφη ανάμνηση από την Κέρκυρα... Στο Ποτάμι, πολύ κοντά στον Καλυβιώτη...

potami.kerkira1
Καθώς ο καιρός είναι φθινωπορινός, κάνει κρύο και νιώθουμε την ανάγκη να χουχουλιάσουμε, οι αναμνήσεις είναι ότι πιο ωραίο μπορούμε να έχουμε για παρέα μας. Σήμερα λοιπόν θα σας μιλήσουμε για την εμπειρία που είχαμε, όταν πήγαμε για μια σχεδόν εβδομάδα στην Κέρκυρα με τα παιδιά μας Άννυ και Κώστα. Τη βόλτα μας στο Ποτάμι.

potami.kerkira2
Το ποτάμι διασχίζει την περιοχή του Ποταμού, από όπου πήρε και το όνομα της. Είναι το σπουδαιότερο και πιο αξιόλογο ποτάμι της Κέρκυρας με τη μεγαλύτερη ροή νερού. Πηγάζει από τα υψώματα της κοινότητας του Πέλεκα και διασχίζει κατά πλάτος το νησί.

potami.kerkira3
Περνώντας μέσα από την περιοχή του Ποταμού, εκβάλλει στη θάλασσα, στις Αλυκές του Ποταμού. Πήγαμε απογευματάκι, μέρα ακόμα και καθίσαμε ώς το βράδυ σε ένα από τα μαγαζιά που βρίσκονται αριστερά και δεξιά της όχθης, παίρνοντας ένα γλυκό κι ένα ποτό. Υπέροχη βραδιά!

potami.kerkira4
Το φωτογραφικό υλικό που βλέπετε, είναι από το κινητό τηλέφωνο του Κώστα που με προμήθευσε εκατοντάδες φωτογραφίες από τα μέρη που πήγαμε. Θα συνεχίσουμε αυτά τα φλάς μπάκ από όλα τα μέρη και που αξίζει τον κόπο να τις δούμε, αφού υπάρχουν στο αρχειο μου.

potami.kerkira5
Το οικοσύστημα που δημιουργείται στις όχθες και τις εκβολές του ποταμιού θεωρείται από τα σπουδαιότερα του νησιού. Διάφορα είδη της πανίδας της Κέρκυρας και ιδίως της χλωρίδας, συναντώνται αποκλειστικά εκεί. Από τα 3,5 χιλιόμετρα συνολικού μήκους, το ποτάμι είναι πλωτό στα 2,5 προς τις εκβολές.

potami.kerkira6
Το ποτάμι αναφέρεται ήδη στους Ενετικούς χάρτες της Κέρκυρας, ενώ ο κόλπος στον οποίο εκβάλλει συναντάται ως «κόλπος του Ποταμού». Η γέφυρα Ασυρμάτου ενώνει τις δύο όχθες του ποταμιού και κατασκευάστηκε επί Αγγλοκρατίας, στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι πληροφορίες για το ποτάμι είναι από το https://www.corfuland.gr/

Μια απογευματινή βόλτα στο πάρκο της γειτονιάς μας. Αυτό της Ακαδημίας του Πλάτωνα...

parko.ak.platonos1.011021
Το είχαμε ανάγκη να βγούμε να περπατήσουμε, προχθές το απόγευμα. Ήταν και κάπως κρύος ο καιρός, ιδανικός για ένα τέτοιο εγχείρημα. Λίγο μετά τις 6:30 κοντά στις 7 και το πάρκο που πήγαμε είχε αυτή την ομορφιά. Εμείς τη θαυμάσαμε κυριολεκτικά. Η εικόνα «μιλάει» από μόνη της.

parko.ak.platonos2.011021
Πάντα μας αρέσει το πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Έχει μια ησυχία και μια ομορφιά που σε κάνει για λίγο να ξεχνάς ότι ζεις μέσα σε μια πολύβουη πόλη. Πραγματικά, ένας τόπος που μου άρεσε πάντα να απομονώνομαι. Δείτε μερικά δημοσιεύματα που έχουμε κάνει κατά καιρούς ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

parko.ak.platonos3.011021
Κι αν κουραστείς από το περπάτημα, υπάρχει πάντα ένα παγκάκι να ξαποστάσεις για λίγο... Αλλά αυτή η ώρα του δειλινού είναι η πιο όμορφη. Μια ώρα μόνο περπάτημα σε ένα τέτοιο ωραίο περιβάλλον σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Δεν ξέρω αν το έχετε δοκιμάσει. Αν όχι, σας Προτρέπω να το κάνετε.

parko.ak.platonos4.011021
Το πάρκο βρίσκεται αυτή την εποχή σε μια μεταβατική φάση. Κουβαλάει ακόμα κάτι από το καλοκαίρι, πάνω του. Είναι καθαρό και προσεγμένο, αλλά χωρίς βροχές μοιάζει ξερό. Θα χρειαστεί να βρέξει για να φυτρώσει το πρώτο χορτάρι του χειμώνα, αλλά βροχές δεν έχουμε δει ακόμα. Πού θα πάει…

parko.ak.platonos5.011021
Ήθελα να ξεφύγω και λίγο από τις καταστροφές, τους σεισμούς και όλες αυτές τις κακές ειδήσεις που μας έρχονται από το χωριό αυτή την περίοδο. Όλες αυτές τις μέρες δεν ακούω και κάτι άλλο από κακά μαντάτα. Και κάτι που είδα στο πάρκο και μου άρεσε. Έχουν τοποθετήσει πάρα πολλούς κάδους απορριμμάτων για τα σκουπίδια.

parko.ak.platonos6.011021
Και η αλήθεια είναι ότι λίγη αισιοδοξία μας χρειάζεται. Την έχουμε ανάγκη. Δεν είναι απαραίτητη μόνο η αναπνοή για τη ζωή. Χρειάζεται κι ένα χαμόγελο και μια θετική σκέψη και μια αλλαγή περιβάλλοντος. Και το πάρκο είναι πάντα εδώ... Και δίδει ποιότητα στη ζωή μας. Εμπρός, άντε να πάτε μια βόλτα!

Με λίγα κυκλάμινα που βρήκε στο δρόμο του ο φίλος μας Πέτρος, ας αλλάξουμε διάθεση...

kiklamino1.290921
Τα κυκλάμινα πάντα μας άρεσαν... Τόσο να τα βλέπουμε, όσο και να κάνουμε στοχασμούς και αναρτήσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι' αυτά. Και να 'ναι καλά ο Πέτρος, ο Πατσαλαρήδης, που πάντα μας δίνει αφορμές να επανερχόμαστε. Δείτε μια ανάρτηση που κάναμε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018, ΕΔΩ.

kiklamino2.290921
Καμιά φορά τα μαζεύουμε κι εμείς, αν βρεθούμε στο βουνό. Όπως τον Νοέμβρη του 2020 που πήγαμε στο Κατσιμίδι, στην Πάρνηθα στην χασαποταβέρνα του "Λάμπρου". "Τσιμπήσαμε" κάτι και μετά βγήκαμε και περπατήσαμε. Ανάμεσα στα αγριολούλουδα που βρήκαμε, ήταν και κυκλάμινα. Δείτε ΕΔΩ.

kiklamino3.290921
Και στο μπαλκόνι μου είχα κάποια εποχή κυκλάμινα. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε την ίδια χρονιά, το 2020, αρχές του Γενάρη. Η Σούλα αγαπάει πολύ τα λουλούδια  και τα προσέχει. Δεν πετυχαίνουν πάντα... Κάποιες φορές, θαρρείς και τα κυνηγάει κάτι και δεν λένε να στεριώσουν.

kiklamino4.290921
Μέχρι και κάποιες "Επισημάνσεις" έντυσα με εικονογράφηση τα κυκλάμινα. Ήταν Νοέμβρης 2019. Δείτε τα ΕΔΩ. Και τώρα που τα ξαναβλέπω λέω πως δεν έκανα άσχημα. Πάντα τα κυκλάμινα θα είναι όμορφα στη ζωή μου. Και πάντα θα θέλω να είναι μέσα σ' αυτήν, όπως κι αν έχουν τα πράγματα.

kiklamino5.290921
Να τα κι ΕΔΩ σε ένα κομμάτι γραμμένο από καρδιάς. Ήταν στα τελειώματα του ο Οκτώβρης και είχα ένα Σαββατοκύριακο μπροστά μου. Το μακρινό 2009, τότε που προσπαθούσα να κάνω τις δικές μου μεγάλες αλλαγές. Μικρό είναι το κομμάτι και μιλάει περισσότερο για δουλειά, αλλά ίσως διακρίνετε κάτι ακόμα...

kiklamino6.290921
Τελευταία αναφορά σε ένα δημοσίευμα του 2016, ήταν το πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη και είχαμε πάρει τον παππού Διονύση που ήταν μαζί μας τότε και παρέα με τους φίλους μας Άρη και Χάρις ανεβήκαμε στην Πάρνηθα. Ο Άρης βρήκε και μάζεψε κυκλάμινα. Ύστερα πήραμε μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες εκεί. Δείτε το ΕΔΩ.

Το χωριό μου Θραψανό φημίζεται για την αγγειοπλαστική του. Τι γίνεται όμως στο σεισμό;

sismos.agioplastio1.280921
Τις έχετε δει ήδη αυτές τις φωτογραφίες, τις είχαμε βάλει στην κορυφή της σελίδας για μια μέρα... Σε πιάνει η ψυχή σου να βλέπεις τέτοιες εικόνες από το αγγειοπλαστείο, αμέσως μετά από ένα μεγάλο σεισμό όπως αυτόν που έζησαν οι χωριανοί μου αυτές της μέρες. Να βλέπεις τον κόπο σου θρύψαλα, στο χώμα!

sismos.agioplastio2.280921
Το λες και καταστροφή, όλο αυτό που έζησαν άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια από αυτή τη δουλειά... Περίμενες να καλύψεις κάποιες από τις ανάγκες, ο κόπος σου ήταν και τώρα; Τώρα το μόνο που μπορείς να δεις είναι τα σπασμένα μπροστά στα μάτια. Οι κόποι σου χαμένοι...

sismos.agioplastio3.280921
Λέει κάποιος που είναι μακριά με ευκολία "όλα αυτά ξαναφτιάχνονται", αρκεί να είμαστε καλά. Και πράγματι, έτσι είναι. Το πισωγύρισμα διορθώνεται, αλλά το μάτι βουρκώνει μπροστά σε τέτοιες εικόνες. Θα πρέπει να είσαι από πέτρα για να αντέξεις. Και δεν είμαστε έτσι πλασμένοι, αλλά με συναισθήματα.

sismos.agioplastio4.280921
Τους σκέφτομαι με αγάπη και συμπόνια αυτούς τους μαστόρους, τις οικογένειες τους. Δύσκολες μέρες. Χρειάζεται πολύ κουράγιο και δύναμη για να ξαναστήσεις όλο αυτό το πράγμα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα έρθουν κι άλλες καταστροφές... Τους το εύχομαι από την καρδιά μου.

sismos.agioplastio5.280921
Ξέρω πολύ καλά τι μπορεί να σημαίνει αυτό που βλέπω στις φωτογραφίες. Μεγάλωσα μέσα σε οικογένεια αγγειοπλαστών και ξέρω καλά τι κόπο και τι αγώνα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι για να φέρουν ένα κομμάτι ψωμί στο τραπέζι της οικογένειας τους. Ο Θεός να τους δίνει δύναμη!

sismos.agioplastio6.280921
Αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο. Ο σεισμός δεν κάνει διακρίσεις. Χτυπάει παντού, όλους και όλα. Και πόσο να αντέξουν αυτά τα εύθραυστα αντικείμενα ακόμα κι αν είναι ψημένα; Η γη που τρέμει είναι ο απόλυτος θάνατος για τα πράγματα που είναι από πηλό. Ποιος δεν το ξέρει αυτό;

Καθώς χαλάει ο καιρός, όλο και σκεφτόμαστε περισσότερο τους ανθρώπους από το σεισμό

sismos1.270921
Αν και δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή να κουνιέται ο τόπος στο Αρκαλοχώρι και τη γύρω περιοχή, όπως και στο χωριό μου το Θραψανό κι ενώ τα ΜΜΕ άρχισαν "διακριτικά" να αποσύρονται στα θέματα ρουτίνας τους, η σκέψη μας τώρα που χειμωνιάζει είναι πιο πολύ κοντά τους.

sismos2.270921
Εμάς δεν μας ξαφνιάζει αυτή η συμπεριφορά. Έτσι έκαναν πάντα. Η προβολή του θέματος έχει να κάνει με την επικαιρότητα και όταν αυτή πιεστεί και από άλλα γεγονότα τότε, αναπόφευκτα, φεύγουν και δεν ενδιαφέρονται να ακούσουν τον πόνο, την αγωνία και τη δυσκολία για το αύριο των ανθρώπων.

sismos3.270921
Και βέβαια η ζωή συνεχίζεται, αλλά μόνο όσοι ζουν εκεί ξέρουν πώς γίνεται αυτό. Με τι δάκρυ, με τι πόνο ψυχής, αναγκάζονται να συνεχίσουν επειδή απλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Εικόνες όμως σαν αυτές που δημοσιεύουμε σήμερα, θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη τους.

sismos4.270921
Χωριά όμορφα, με σπίτια παλιά, με χαραγμένη πάνω τους τη δική τους ιστορία. Σοκάκια που μεγάλωσαν και έπαιξαν γενιές και γενιές παιδιών και τώρα να τα βλέπεις έτσι... Ε, δεν είναι και ότι καλύτερο. Και να 'ναι Οκτώβρης, να έρχεται κρύο και συ να πρέπει να ξεσπιτωθείς και να μείνει σε σκηνή.

sismos5.270921
Και η γη κάθε τόσο να συνεχίσει να τρέμει... Οι σεισμολόγοι να σου λένε ότι κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό κι εσύ να πετιέσαι από το κρεβάτι σου, κάθε φορά που ένας νέος μετασεισμός γίνεται αισθητός και να τρέχεις έξω για να νιώσεις λίγη ασφάλεια. Το λες ζωή, αυτό;

sismos6.270921
Με τι καρδιά να σταθείς ψύχραιμα μπροστά στη σκηνή σαν αυτή τη γιαγιά και να δεχτείς τα πράγματα όπως είναι; Κι όμως η ζωή συνεχίζεται, αλήθεια είναι. Θα περάσει κι αυτό και μόνο ως κακή ανάμνηση θα υπάρχει για να το διηγούνται στις επόμενες γενιές. Κουράγιο!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA