Μάλλον εμπορική παρά θρησκευτική γιορτή, τα Χριστούγεννα, έτσι δεν είναι; Ή όχι;

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Επικαιρότητα

Το πέρασμα με το μικρό πλοίο "Λευκίμη" από την Ηγουμενίτσα στη νότια Κέρκυρα...

pros.kerkira
Ήταν 12:30 το μεσημέρι, χθες, όταν το μικρό πλοίο "Λευκίμη" ξεκίνησε από το λιμάνι της Ηγουμενίτσας για τη νότια μεριά της Κέρκυρας. Προορισμός μας η villa Lou, όπου και θα μείνουμε μερικές μέρες για να γνωρίσουμε το νησί του Ιονίου μαζί με τον Κώστα και την Άννυ.

igumenitsa1.020921
Κατεβήκαμε στο λιμάνι λίγο νωρίτερα, να τσεκάρουμε τι ώρα φεύγει το πλοίο και να κόψουμε τα εισιτήρια μας. Και μετά, πιο ήρεμοι πήγαμε μια βόλτα λίγο έξω από το λιμάνι, να γνωρίσουμε το χώρο μπροστά στη θάλασσα, έναν χώρο αναψυχής και περιπάτου. Και μας άρεσε.

igumenitsa2.020921
Γενικά είναι όμορφη πόλη η Ηγουμενίτσα. Πρώτη φορά, τη ζω από κοντά. Δεν είχα την ευκαιρία να ξαναέρθω. Την προηγούμενη φορά είχαμε πάει με αεροπλάνο. Ο δρόμος με το Ι.Χ έχει λίγο περισσότερη κούραση, είναι αλήθεια, ακόμα κι αν μοιράζεσαι το τιμόνι στη διαδρομή με συνοδηγό.

igumenitsa3.020921
Ήταν μεσημέρι και η ταβέρνα δίπλα στο μικρό λιμανάκι με τις ψαρόβαρκες είχε μαζέψει τις καρέκλες και τα τραπέζια για το βράδυ, που θα δροσίσει και θα μπορούσαν να καθίσουν οι πελάτες έξω για να φάνε. Σαν καλή μου φάνηκε μια τέτοια προοπτική...

igumenitsa4.020921
Είδαμε κι αυτή την πλευρά της θάλασσας της Ηγουμενίτσας. Ο Κώστας με το κινητό του τηλέφωνο κατέγραψε τα στιγμιότυπα που βλέπετε και στη σημερινή ανάρτηση. Αλλά λιγο πιο κάτω είχε μικρά βότσαλα, όπου κάποιος θα μπορούσε να κάνει μπάνιο, σχεδόν μέσα στην πόλη.

igumenitsa5.020921
Περπατώντας δίπλα στη θάλασσα της Ηγουμενίτσας, όπως το ζήσαμε χθες το μεσημεράκι, λίγο πριν πάρουμε το καραβάκι που θα μας μετέφερε στη Λευκίμη κι από εκεί στη Villa Lou, στο Περιβόλι, στην περιοχή Καλυβιώτη όπου είμαστε πρώτο πρωινό σήμερα. Ετοιμάζουμε το σημερινό πρόγραμμα.

Όσο ζούμε σ' αυτό το σύστημα πάντα θα υπάρχουν μικρά προβλήματα να μας ταλαιπωρούν

lastixo1.010921
Να είσαι προετοιμασμένος για το ταξίδι, να κάνεις σχέδια κι όνειρα για την κάθε μέρα και ξαφνικά στο δρόμο, ενώ έχουμε περάσει τη Γέφυρα του Ρίο στην Ιονία Οδό, στο ύψος της Αμφιλοχίας, να σε πιάνει λάστιχο, δεν είναι και ότι καλύτερο. Αλλά, δεν πρόκειται να μας χαλάσει τη διάθεση...

lastixo2.010921
Αναγκαστήκαμε να κατεβάσουμε τις βαλίτσες και τα πράγματα μας στην άκρη του δρόμου, να ειδοποιήσουμε την οδική βοήθεια, για το πρόβλημα που αντιμετωπίζαμε, να καταλάβουν που είμαστε και να στείλουν συνεργάτη τους. Προς έκπληξη μας, όλα αυτά έγιναν εύκολα και γρήγορα.

lastixo3.010921
Είχαμε την τύχη να σταματήσουμε στην Ιονία Οδό, κάτω από μια γέφυρα, οπότε μας προστάτευε ο ίσκιος της από τον ήλιο του μεσημεριού. Φυσούσε κι ένα ελαφρύ δροσιστικό αεράκι. Όλα καλά. Λίγο μπερδεύτηκαν οι άνθρωποι στην Ιονία Οδό κι έστειλαν τη βοήθεια στην... Άρτα. Τριανταπέντε χιλιόμετρα μακριά.

lastixo4.010921
Η δικιά μου Οδική Βοήθεια, η Montial, ήρθε γρήγορα και μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ο Γιώργος, ένας ευγενικός τεχνικός, αντικατέστησε το λάστιχο με τη ρεζέρβα. Μας σύστησε όμως ότι έπρεπε να βρούμε βουλκανιζατέρ. Με πήρε μάλιστα τηλέφωνο μδ το κινητό του για να μου πει ότι πολύ κοντά μας υπήρχε ένα.

lastixo5.010921
Την κρατάμε ως εμπειρία όλη αυτή την κατάσταση, διότι σε τίποτα δεν μας χάλασε τα σχέδια. Αντίθετα φτάσαμε μεσημέρι στην Ηγουμενίτσα και βρήκαμε να "τσιμπήσουμε" κάτι πριν πάμε στο ξενοδοχείο μας να αναπαυτούμε... Θα ήταν καλύτερα να μη μας είχε προκύψει, αλλά βλέπεις έρχονται αυτά και σου χτυπούν την πόρτα.

lastixo6.010921
Εξαιρετικός και ο άνθρωπος στο συνεργείο που μας έφτιαξε το λάστιχο. Και καλός συζητητής. μας υπέδειξε μάλιστα και τον καλύτερο δρόμο για να φτάσουμε στον προορισμό μας. Μ' αρέσουν αυτοί οι άνθρωποι που χωρίς να σε γνωρίζουν σπεύδουν σε βοήθεια.

Και σιγά - σιγά έρχεται και το φθινόπωρο. Στο βάθος, ο χειμώνας αρχίζει να αχνοφέγγει...

fthinoporina.xromata1
Με εικόνες φθινοπωρινές που σε λίγο θα γίνουν πραγματικότητα "ντύνουμε το σημερινό δημοσίευμα. Το λόγια του Λεωνίδα Α. Μπόνη θα σας παρασύρουν σε αλήθειες. Κάτι αλλάζει, έστω και σημειολογικά με τον ερχομό του Σεπτέμβρη...

fthinoporina.xromata5

bonis.leoΝαι, ναι. Καλά το καταλάβατε. Πρώτη μέρα του Σεπτεμβρίου σήμερα. Πάει το καλοκαίρι. Ξέρετε, είναι από τις μέρες που σκεφτόμαστε ότι ενώ το περιμέναμε πως και πως το καλοκαίρι, τώρα καθόμαστε και προσπαθούμε να καταλάβουμε γιατί το περιμέναμε πως και πως.

Πέρασε χωρίς να έχουμε κάνει οι περισσότεροι πολλά μπάνια. Στο ρυθμό της εργασίας κανονικά ή και χωρίς εργασία κάποιοι, αλλά μέσα στο σπίτι. Νομίζω τα περισσότερα καλοκαίρια αφήνουν αυτή την αίσθηση.

Και θέλοντας να προλάβω αυτούς που μένουν σε πόλεις, να ξέρετε πως όσοι μένουν σε παραλιακή επαρχία, δεν κάνουν κάθε καλοκαίρι 3 μήνες διακοπές, όπως πολλοί ίσως φαντάζονται. Η καθημερινότητα και η ρουτίνα δεν τους επιτρέπει να χαρούν όπως πρέπει την εξοχή στην οποία κατοικούν.

Εξάλλου όταν είσαι στο σπίτι σου, όλο και κάποια δουλειά θα βρεις να κάνεις. Οι νοικοκυρές το ξέρουν καλά αυτό.

Αλλά παρόλα αυτά μια εποχή άλλαξε. Και με την εποχή ίσως αλλάζει και η διάθεση. Το φθινόπωρο είναι μια γλυκιά εποχή. Ίσως και ρομαντική θα μπορούσαμε να πούμε, λόγω των χρωμάτων που αποκτά η φύση. Κάποιοι μάλιστα επιλέγουν να κάνουν και τις διακοπές τους τότε, που η φύση είναι πιο ήρεμη. Δεν έχει ούτε το καύμα του καλοκαιριού, ούτε το κρύο του χειμώνα. Μας εισάγει κατάλληλα σε ότι μας κρύβει ο χειμώνας.

Κάποιοι υπερθετικοί χαρακτήρες θα πουν ότι ακόμα δεν τελείωσε το καλοκαίρι, πως να πούμε από τώρα "καλό χειμώνα"; Ξέρετε το "καλό χειμώνα" δεν έχει να κάνει με την εποχή, αλλά με αυτά που περιλαμβάνει αυτή.

Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ. Ο χειμώνας έτσι και αλλιώς χειμώνας θα είναι. Κρύο θα έχει, βροχή, άντε και κανένα χιόνι στα πιο ορεινά.

Το θέμα είναι οι δραστηριότητες του να πάνε καλά. Το φθινόπωρο σημαίνει την επανέναρξη των σχολείων και των εργασιακών κύκλων, μιας ολόκληρης κοινωνικής δραστηριότητας. Οπότε ναι, ας πούμε από σήμερα "καλό χειμώνα", και το συνοδεύουμε με ένα ωραίο τραγούδι.

Ακούστε το ΕΔΩ. Πρόκειται για το τραγούδι "Μέχρι να Πάρεις Παγωτό σε βρίσκει ο χειμώνας" από τον ομώνυμο δίσκο του Πάνου Κατσιμίχα σε συνεργασία με τον Μάνος Ξυδούς.

Τα λευκά κρινάκια της θάλασσας που είδαμε στον Οτζιά... Τι ομορφιά ήταν αυτή, Θεέ μου!

krina.tis.thlassas1
Τα είδαμε στην παραλία του Οτζιά, τη μέρα που πήγαμε για μπάνιο εκεί. Εδώ και 2500 τουλάχιστον χρόνια επιμένουν να φυτρώνουν στην καυτή και άνυδρη άμμο του καλοκαιριού και να χαρίζουν σε όσους τα παρατηρούν, το σπάνιο άρωμά τους. Η Σούλα έκοψε μερικά που ήταν έτοιμα να ξεραθούν...

krina.tis.thlassas2
Τα κρινάκια της θάλασσας είναι ένα υπέροχο και σπάνιο φυτό που ανθίζει και με τη δυνατή και γλυκιά μυρωδιά του αποτελεί ένα αληθινό στολίδι, ένα θαύμα της φύσης! Πραγματικά είναι το θαυμάζεις όλο αυτό. Να καίει ο ήλιος να μην μπορείς να σταθείς πάνω στην καυτή άμμο κι αυτά εκεί, ανθισμένα.

krina.tis.thlassas3
Το ψάξαμε λίγο στο διαδίκτυο και είδαμε ότι πρόκειται για ένα πολυετές φυτό που ανθίζει από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο, τα δε άνθη του εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο, έχει το καθένα έξι πέταλα και διαμορφώνουν ένα στέμμα όπως οι ασφόδελοι και γι’ αυτό ονομάζεται «θαλάσσιος ασφόδελος».

krina.tis.thlassas4
Οι άνθρωποι του έχουν δώσει τα πιο απίθανα ονόματα, επειδή πρωτοανθίζουν τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά μπορεί να τα έχετε ακούσει και ως Κρινάκια της Άμμου, Λευκάθια ή και Θαλασσόκρινα. Η επιστημονική ονομασία τους είναι Pancratium maritimum.

krina.tis.thlassas5
Το σπάνιο αυτό κρινάκι είναι είδος υπό παρακολούθηση και προστασία, βγάζει τα φύλλα του τον χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται σαν να καίγονται από την καυτή άμμο. Εκείνη ακριβώς την στιγμή μέσα στον καυτό ήλιο του καλοκαιριού πετάγονται κάτασπρα τα άνθη του τεράστια, συμμετρικά, αρωματικά.

krina.tis.thlassas6
Και ανοίγουν αργά το απόγευμα προς το βράδυ για να φθάσουν στο ζενίθ του ανοίγματος την νύκτα που το άρωμα τους γίνεται αντιληπτό από μακριά προσελκύοντας τις νυκτόβιες πεταλούδες προς επικονίαση. Τα είδαμε, τα χαρήκαμε και νιώσαμε την ανάγκη να τα μοιραστούμε μαζί σας.

Από την Τζιά και το σημερινό δημοσίευμα. Η Ιουλίδα τη μέρα, με τα μάτια του Κώστα...

iulida1.270821
Και μένα μου έκανε εντύπωση η πρωτεύουσα της Τζιά, την πρώτη φορά που μας πήγαν οι φίλοι μας βόλτα εκεί. Χτισμένη πάνω στο βουνό, κλασικά Αιγιοπελαγίτικη με το ένα σπίτι πάνω στο άλλο. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε τότε. Και μετά απολαύστε τις φωτογραφίες του Κώστα, του γιου της Σούλας.

iulida2.270821
Σκάλες παντού, με ασπρισμένα, φροντισμένα τα σκαλοπάτια. Πιο πολύ με μονοπάτια μοιάζουν. Και στενά. Ίσα για να περνούν τα μουλάρια που μετέφεραν ότι χρειάζονταν οι άνθρωποι. Ούτε λόγος για αυτοκίνητα εδώ πέρα. Το παρκινγκ είναι έξω από την είσοδο του χωριού.

iulida3.270821
Μαγαζιά όμως με τουριστικά, θα βρεις παντού, καθώς κινείσαι στους δρόμους της Ιουλίδας. Και έχει μια λογική μέσα του, αυτό το πράγμα. Οι επισκέπτες θέλουν κάτι να πάρουν ως αναμνηστικό. Αυτή την ανάγκη καλύπτουν τέτοια μαγαζιά και την καλύπτουν αξιόπιστα.

iulida4.270821
Εντύπωση μας έκαναν όταν συναντούσαμε συχνά τέτοια πατώματα πάνω από τον δρόμο... Διότι περί αυτού πρόκειται. Οι άνθρωποι προσπαθούν να αξιοποιήσουν κάθε σπιθαμή κι έτσι πάνω από το δρόμο υπάρχει ένα δωμάτιο ή αυλή ως συνέχεια του σπιτιού, δίπλα...

iulida5.270821
Το καλωσόρισμα στην είσοδο ενός μαγαζιού, από το οποίο μπορείς να πάρεις πανοραμικά πλάνα του χωριού. Ο Γιώργος μας πήγε και ο Κώστα το εκμεταλλεύτηκε επαρκώς με τη φωτογραφική μηχανή του. Προσεχώς θα σας δείξουμε πλάνα που τράβηξε με το κινητό του από εκεί.

iulida6.270821
Όλη η Ιουλίδα. αν έχεις τη δύναμη και το κουράγιο να την περπατήσεις και μάλιστα να συνεχίσεις στα χαραγμένα μονοπάτια της, έχει να δώσεις όμορφες πρωτότυπες εικόνες. Τέτοιες που δεν συναντάς εύκολα στην καθημερινότητα σου. Ευχαριστούμε τον Κώστα για το υλικό...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA