Σε ηλικία 87 ετών έφυγε από τη ζωή ο αδελφός Νίκος Χόρτης. Η κηδεία του θα γίνει αύριο…
Ο αδελφός Νίκος Χόρτης που έφυγε από κοντά μας και τον αποχαιρετούμε αύριο. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ του κάνει ένα μικρό αφιέρωμα. Υπάρχει ένα πλούσιο υλικό από τη θεοκρατική του παρουσία…
Βάφτισμα σε συνέλευση μεταξύ 1955 και 1960... Αριστερά γωνία με την βράκα ο Δημήτρης Χόρτης, αδελφός του Νίκου...
Συνέλευση στα τρία λιμανάκια... Αριστερά με το λευκό πουά, η Όλγα Χόρτη σύζυγος του Νίκου...
Διεθνή συνέλευση στην Βιέννη... Από αριστερά... Χόρτης Νίκος... Ζεύγος Τασία και Δημήτρης Χόρτης... Ματσαγκούρας, αδελφός της Τασίας...
Στην αίθουσα της εκκλησίας Δάφνης στην οικεία Δράκου...Περίπου 1974....Αριστερά... Νίκος Χόρτης... Δεξιά ... Όλγα Χόρτη και Διονύσης Χόρτης... Ένα πολύ μεγάλο δράμα που άρχιζε και τελείωνε με σύγχρονη σκηνή... Στο μέσον του δράματος παίχτηκε μια ιστορία με τους αποστόλους... με κοστούμια και σκηνικά λες και ήταν ζωντανή η ιστορία...
Συνέλευση περιοχής στα τρία λιμανάκια... Επίδειξη... Από αριστερά... Μπέρτου... Γκάρλα Γιάννα... Γιάννης Γεροχριστοδούλου... Πίτσα Γκάρλα... Χόρτης Νίκος... Στο μικρόφωνο μάλλον ο Νίκος Αντωνίου...
Φαγητό στο διάλειμμα της συνέλευσης... Ο καθένας την καρέκλα του και το φαγητό του... Μπροστά η Όλγα και ο Νίκος Χόρτης...
Ο αδελφός Χόρτης Νίκος 87 ετών κοιμήθηκε στον ύπνο του θανάτου την Δευτέρα 16/01/17 το απόγευμα, καθώς δεν είχε άλλες δυνάμεις για ζωή καταβεβλημένος από το αλσχάιμερ και την καρδιά του. Η κηδεία του θα γίνει στο νεκροταφείο του Αγίου Δημητρίου στις 3.30 το μεσημέρι της Πέμπτης19/01/2017 αφού στις 2.30 θα προηγηθεί μια ομιλία στην Αίθουσα ΔιΒσιλείας στην οδό Καλαμακίου 84 στον Άλιμο.
Αμέσως μετά την κηδεία η οικογένεια θα δεχτεί επίσκεψη στο σπίτι Ρόδου 22, όλους όσους θέλουν να μοιραστούν παρηγορητικά λόγια πίνοντας ένα καφέ...
Ο αδελφός Νίκος Χόρτης γεννήθηκε το 1930 στην Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας. Το 1947 σε ηλικία 17 ετών μαζί με τον αδελφό του Δημήτρη και τους γονείς τους, ήρθαν στην Αθήνα πουλώντας το μικρό τους σπίτι στην Βόνιτσα.
Έμεναν στο Θησείο στο κέντρο της Αθήνας ψάχνοντας για εργασία και ένα νέο ξεκίνημα στην ζωή τους. Όμως για τα δυο αδέλφια τον Νίκο και τον μικρότερο αδελφό του Δημήτρη, ένα νέο ξεκίνημα ήρθε περίπου το 1952 όταν γνώρισαν τον αδελφό Αυγερινό από το Αιγάλεω ο οποίος τους οδήγησε στα μονοπάτια της κατανόησης των αρχών της Αγίας Γραφής.
Πρώτος ξεκίνησε ο αδελφός του Δημήτρης και μετά ο Νίκος. Πήγαιναν στην εκκλησία Πετραλώνων μαζί με τα τρία αδέλφια Μπεθάνη, τον αδελφό Νέρο τον αδελφό Κολοβό και άλλους παλιούς αδελφούς.
Ήταν δύσκολα χρόνια εκείνα, αλλά αυτές οι δυσκολίες λόγω των εναντιώσεων στην πίστη τους από το κράτος, τους δυνάμωσε και τους ωρίμασε πνευματικά, αλλά και τους ένωσε με ισχυρούς δεσμούς αγάπης.
Βαπτίστηκε Χριστιανός Μάρτυς του Ιεχωβά το 1955. Το 1959 παντρεύτηκε την Όλγα Ροκανά ένα κορίτσι μιας πολυμελούς οικογένειας από το Βελημάχι Αρκαδίας με 8 συνολικά παιδιά. Το 1963 γεννήθηκε το μοναδικό τους παιδί ο Διονύσης, αφού είχαν μετακομίσει σε δικό τους σπίτι στον Άγιο Δημήτριο.
Η Χριστιανική πορεία του αδελφού Νίκου συνεχίστηκε στην εκκλησία Δάφνης όπου υπηρέτησε ως Πρεσβύτερος για σειρά ετών δίνοντας από τον εαυτό του όλες του τις δυνάμεις ενισχύοντας τους χριστιανούς αδελφούς του.
Το 1985 ο γιος του Διονύσης παντρεύτηκε την Ακριβή Τσαλούχα από τα Κανάλια Βόλου την οποία γνώρισε όταν αυτή ήρθε να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Το 1993 ο αδελφός Νίκος ευτύχησε να δει το πρώτο του εγγόνι, τον Νικόλα και το 2000 το δεύτερο, την Μηλίτσα. Τα τελευταία χρόνια η καρδιά του και το Αλσχάιμερ σιγά - σιγά μείωσαν την ποιότητα της ζωής του, αλλά δεν του μείωσαν καθόλου το χιούμορ του καθώς πάντα με το μπαστουνάκι του έκανε παιχνίδια σε όλους γύρω του.
Όλοι τον θυμούνται για το χαμόγελό του, για τον πράο χαρακτήρα του, για την οσιότητά του και για το φιλόξενο πνεύμα του το οποίο μάλιστα μπόρεσε να μεταφέρει στον γιο του, στην νύφη του και στα εγγόνια του.
Το σπίτι του αδελφού Νίκου ήταν ανοιχτό πάντα για όλους τους φίλους, τους γνωστούς του και τους αδελφούς του. Μάλιστα στον καιρό της χούντας, η Αστυνομία του Αγίου Δημητρίου ήξερε καλά για τις συναθροίσεις που γίνονταν εκεί, καθώς υπήρχε συστηματική παρακολούθηση του ιδίου και του σπιτιού του.
Αδελφοί υπηρέτες περιοχής, όπως λέγονταν τότε, όπως ο αδελφός Δούλης, ο αδελφός Πυρένης, ο αδελφός Κωνσταντινίδης, ο αδελφός Τσέκαλης, ο αδελφός Μπεθάνης, ο αδελφός Ναίδης, ο αδελφός Πατεράκης, ο αδελφός Βουλελάκης και άλλοι πολλοί, πέρασαν από το σπίτι του το οποίο γέμιζε ασφυκτικά σε συναθροίσεις που γίνονταν εκεί δημιουργώντας το αδιαχώρητο ακόμα και στην κρεβατοκάμαρά του.
Υπηρετούσε συνεχώς ως ταξιθέτης στην εκκλησία Δάφνης και μάλιστα ήταν χαρακτηριστική η σκηνή που ο μικρός γιος του Διονύσης τακτικά καθόταν πάνω στα απλωμένα πόδια του καθώς δεν υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις.
Υπηρετούσε και ως φύλακας σε συνελεύσεις περιοχής που γίνονταν στα τρία λιμανάκια σε ένα δασάκι όπως πάει ο δρόμος προς Βάρκιζα. Αυτό το δασάκι δεν υπάρχει σήμερα καθώς έχει πέσει θύμα φωτιάς πολλές φορές. Φεύγοντας ο αδελφός Νίκος άφησε πίσω του μόνο γλυκές αναμνήσεις καθώς ήταν αγαπητός σε όλους.
Αυτή την ώρα που γράφεται το άρθρο του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αδελφοί, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί και γείτονες δεν αφήνουν ούτε λεπτό μόνη της την οικογένειά του, δίνοντας την απαραίτητη παρηγοριά και κουράγιο που χρειάζονται η γυναίκα του Όλγα, ο γιος του Διονύσης, η νύφη του Ακριβή και τα εγγόνια του Νικόλας και Μηλίτσα.
Είναι δύσκολο το ποτήρι του θανάτου καθώς όλοι μας το πίνουμε θέλουμε δεν θέλουμε. Όμως ο αδελφός Νίκος Χόρτης ήταν σίγουρος ότι η ανάσταση των νεκρών σε μια δίκαιη νέα γη θα γίνει σύντομα πραγματικότητα.
Αυτή η προσμονή που βασίζεται στην Αγία Γραφή, τον Λόγο του Θεού δεν διώχνει τον πόνο αλλά απλά τον κάνει υποφερτό όσο αυτό μπορεί να γίνει. Η πίστη και το παράδειγμα του αδελφού Νίκου ο οποίος μέχρι και την τελευταία στιγμή πήγαινε με κόπο στις συναθροίσεις ας είναι προς μίμηση για όλους μας.
Ευχόμαστε στην οικογένειά του να έχει κουράγιο και δύναμη να συνεχίζει τον αγώνα της ζωής και της χριστιανικής πίστης μέχρι ο Θεός μας Ιεχωβά να πει «αρκεί» στο άδικο σημερινό σύστημα πραγμάτων, κάνοντας νέα τα πάντα...!
Ο"ΘΕΙΟΣ "ΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΔΑΦΝΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΠΟΥΣ!!!!!ΑΞΙΟΜΙΜΗΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!!!!ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ!!!!ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ...
Ο"ΘΕΙΟΣ "ΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΕΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΔΑΦΝΗΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΠΟΥΣ!!!!!ΑΞΙΟΜΙΜΗΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!!!!ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ!!!!ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΝ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ . ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΟΝΟ , ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ!!!!ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΕΙΕ ΝΙΚΟ!!!!!!
Ευχαριστούμε Ευδοκία για τα όμορφα λόγια που κατέθεσες εδώ για τον αδελφό Νίκο Χόρτη. Όλοι έχουμε ανάγκη από ενθάρρυνση… Και είναι πραγματικά πολύ όμορφο να μας μιλάς για την εμπειρία σου κοντά στον θείο σου.
Εμείς, σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων,...
Ευχαριστούμε Ευδοκία για τα όμορφα λόγια που κατέθεσες εδώ για τον αδελφό Νίκο Χόρτη. Όλοι έχουμε ανάγκη από ενθάρρυνση… Και είναι πραγματικά πολύ όμορφο να μας μιλάς για την εμπειρία σου κοντά στον θείο σου.
Εμείς, σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, δεν είχαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε από κοντά… Σίγουρα όμως θα έχουμε να μάθουμε πολλά στο νέο σύστημα που ο Ιεχωβά ετοιμάζει για μας… Να είσαι καλά!
Θα ήθελα να σημειώσω ότι η λέξη < θείος > στα σχόλια της Έφης ( Ευδικίας ) είναι σε εισαγωγικά....Που δείχνει με την προσφώνηση αυτή τον σεβασμό που ανέπνεε στην Έφη ο πατέρας μου Νίκος...Δεν ήταν σαρκικός της συγγενής...Κάτι που δίνει ακόμα...
Θα ήθελα να σημειώσω ότι η λέξη < θείος > στα σχόλια της Έφης ( Ευδικίας ) είναι σε εισαγωγικά....Που δείχνει με την προσφώνηση αυτή τον σεβασμό που ανέπνεε στην Έφη ο πατέρας μου Νίκος...Δεν ήταν σαρκικός της συγγενής...Κάτι που δίνει ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στα αισθήματά της...Η αδελφή Ευδοκία έχει χάσει κι αυτή την μητέρα της Δέσποινα...Όλοι μας πίνουμε αυτό το πικρό ποτήρι...Κι αυτές οι στιγμές της θλίψης μας ενώνουν ακόμα περισσότερο κάτω από την προστασία της πίστης μας...
Συμφωνούμε απόλυτα, Διονύση! Αυτό δείχνει ότι ο Νίκος Χόρτης ήταν πολύ οικείος με όλους. Μάλιστα ο χαρακτηρισμός «θείος» είναι κάτι που χρησιμοποιείται όταν άνθρωποι, όπως ο πατέρας σου, άνοιγαν την αγκαλιά τους σε όλους, ιδιαίτερα στους νέους.
Ε...
Συμφωνούμε απόλυτα, Διονύση! Αυτό δείχνει ότι ο Νίκος Χόρτης ήταν πολύ οικείος με όλους. Μάλιστα ο χαρακτηρισμός «θείος» είναι κάτι που χρησιμοποιείται όταν άνθρωποι, όπως ο πατέρας σου, άνοιγαν την αγκαλιά τους σε όλους, ιδιαίτερα στους νέους.
Ευχαριστώ γι’ αυτή την όμορφη διευκρινιστική παρέμβαση σου… Μας βοήθησες όλους να καταλάβουμε καλύτερα τα πράγματα…
Αγαπητέ μου αδελφέ και φίλε μου Νίκο, ειλικρινά λυπήθηκα πολύ για το θάνατο του πολύ αγαπητού μας και παλαίμαχου αδελφού Νίκου Χόρτη. Δυστυχώς, διάφοροι σοβαροί λόγοι δεν μου επέτρεψαν να ανοίξω, λόγω έλλειψης χρόνου, τον ιστότοπό σου τις δύο...
Αγαπητέ μου αδελφέ και φίλε μου Νίκο, ειλικρινά λυπήθηκα πολύ για το θάνατο του πολύ αγαπητού μας και παλαίμαχου αδελφού Νίκου Χόρτη. Δυστυχώς, διάφοροι σοβαροί λόγοι δεν μου επέτρεψαν να ανοίξω, λόγω έλλειψης χρόνου, τον ιστότοπό σου τις δύο τελευταίες ημέρες. Έτσι, δεν ενημερώθηκα έγκαιρα για την απώλεια του πολύ αγαπητού μας αδελφού Χόρτη, τον οποίο ασφαλώς και γνώριζα πολύ καλά, επί πολλά χρόνια. Ναι, δεν θα ξεχάσω ποτέ τα επισκεπτήρια που μας έκανε ο αδελφός Νίκος στις φυλακές Ιωαννίνων, όπου βρισκόμουνα μαζί με αδελφούς από την εκκλησία του, ως αντιρρησίας συνείδησης. Επιπρόσθετα, είχα την ευκαιρία και το προνόμιο να υπηρετήσω για 13 χρόνια στην εκκλησία Μεταμόρφωση Αττικής, με την οποία ήταν συνταυτισμένος ο αδελφός του Νίκου και εξίσου πολύ αγαπητός μας αδελφός Δημήτρης Χόρτης. Ασφαλώς, πολλές φορές καθώς συναντιόνταν τα δύο αδέλφια και ο γιος του Νίκου και προσωπικός φίλος, ο Διονύσης, μαζί με τα δυο του παιδιά, ήταν πραγματική απόλαυση να τους ακούς να αφηγούνται υπέροχες και εποικοδομητικές εμπειρίες που είχαν ζήσει στα χρόνια τα δύσκολα. Αποβλέπουμε, χωρίς αμφιβολία, με ακλόνητη πεποίθηση στην ημέρα της Ανάστασης, όπου θα ανταμώσουμε και πάλι με τόσο αγαπητούς και πιστούς μας αδελφούς! (Πράξεις 24:15)
Αγαπητέ μου Διονύση, είχες ένα αξιοθαύμαστο προνόμιο, να έχεις έναν τόσο καλό πατέρα και πιστό Μάρτυρα του Ιεχωβά! Δέξου από την καρδιά μας τα βαθιά μας συλλυπητήρια και προσευχόμαστε στον Ιεχωβά, την πηγή κάθε ελέους και γνήσιας παρηγοριάς, να σε στηρίζει και να σε ενισχύει σε αυτές τις τόσο δύσκολες στιγμές. (2 Κορινθ. 1:1-5) Επίσης, θέλουμε να ευχαριστήσουμε και σένα αγαπητέ μας Νίκο, που πάντα εκπληρώνεις πιστά τα λόγια του εδαφίου Παροιμίες 17:17. Σε χαιρετούμε με θερμή Χριστιανική αγάπη, Βασίλης και Κούλα Δεδότση
Αδελφέ Βασίλη με συγκίνησες πάρα πολύ...Ειδικά όταν αναφέρθηκες στις επισκέψεις του πατέρα μου στα Γιάννινα...Θυμάμαι καλά που έφευγε από το σπίτι περιμένοντάς τον με την μητέρα μου να γυρίσει για να μάθουμε νέα από τα παιδιά...Τότε τα ταξίδια...
Αδελφέ Βασίλη με συγκίνησες πάρα πολύ...Ειδικά όταν αναφέρθηκες στις επισκέψεις του πατέρα μου στα Γιάννινα...Θυμάμαι καλά που έφευγε από το σπίτι περιμένοντάς τον με την μητέρα μου να γυρίσει για να μάθουμε νέα από τα παιδιά...Τότε τα ταξίδια δεν ήταν εύκολα αλλά και ούτε αυτή η ίδια η επίσκεψη σε ένα τέτοιο μέρος...Όλη αυτή η διαδικασία σαν εμπειρία με βοήθησε πολύ να αναπτύξω ιδιότητες και συναισθήματα για τους αδελφούς που είναι στα δύσκολα...Με εκπαίδευε ο πατέρας μου με την στάση του και τις υπηρεσίες που συμμετείχε...Κι εσύ ο ίδιος αδελφέ Βασίλη φρόντιζες κάθε φορά που βρισκόμασταν να μου δείχνεις την αγάπη σου στον πατέρα μου Νίκο και στον αδελφό του Τάκη με τα λόγια σου και την συμπεριφορά σου...Και τώρα με το σχόλιό σου εδώ να ξέρεις ότι μου δίνεις κουράγιο να συνεχίσω τον αγώνα της ζωής...Να είσαι πάντα καλά κι ευλογημένος εσύ και η ζύζυγός σου...!
Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω τη σελίδα αυτή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ να φιλοξενεί τέτοια όμορφα σχόλια σαν αυτά του Βασίλη και του Διονύση. Συνεχίστε να το κάνετε αυτό, παρακαλώ…
Συμβάλει στο να πετύχει το στόχο του αυτό το Site και να φέρει πιο κοντά τους...
Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω τη σελίδα αυτή του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ να φιλοξενεί τέτοια όμορφα σχόλια σαν αυτά του Βασίλη και του Διονύση. Συνεχίστε να το κάνετε αυτό, παρακαλώ…
Συμβάλει στο να πετύχει το στόχο του αυτό το Site και να φέρει πιο κοντά τους ανθρώπους, όταν μάλιστα συμβαίνει να είναι αυτοί αδελφοί με πείρα και μεγάλη προσφορά στην Αλήθεια, τότε πραγματικά μας δίνει μεγάλη χαρά.
Τα σχόλια σας αυτά τα διαβάζουν οι αναγνώστες μας και είναι βέβαιο ότι εποικοδομούν τη σκέψη και δίνουν καλή τροφή στην καρδιά. Επιβεβλημένο λοιπόν το ευχαριστώ…
Σχόλια (7)