Στα 10 χρόνια πια και είμαστε καλά! Τι άλλο να θέλουμε σ' αυτόν τον παράξενο κόσμο;

gamos6Στις 4 Απριλίου 2025, κλείσαμε δέκα (10) χρόνια παντρεμένοι, με την σύντροφο της ζωής μου, Σούλα Αργυροπούλου. Και μπήκαμε στον 11ο!

Και επειδή εκτιμούμε ότι ο γάμος, ήταν και παραμένει ένα μεγάλο γεγονός που άλλαξε τις ζωές μας, θέλουμε να το θυμόμαστε, αφού εκτιμούμε ότι άξιζε το βήμα που κάναμε...

Όπως και τις όμορφες στιγμές στη ζωή μας...

Και είμαστε πολύ χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι στον κοινό δρόμο που χαράσσουμε στη ζωή μας...

Στο μεταξύ, κάθε μέρα για μέρα, είναι για μας ξεχωριστή και την τιμούμε όπως της πρέπει, επειδή ξέρουμε καλά πως είναι Θείο Δώρο...

Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, σε εποχές πολύ δύσκολες και έχουμε καταφέρει να είμαστε καλά, καθώς μοιραζόμαστε πράγματα...

Ακόμα και τώρα που περνάμε μια ιδιόμορφη περίοδο, στον απόηχο της πανδημίας του κορονοϊού Covid-19 που μας κράτησε δυο χρόνια σε καραντίνα σπίτι μας, ή σε μια ιδιότυπη κοινωνική αποστασιωποίηση, εμείς προσπαθήσαμε να είμαστε καλά και να κάνουμε πράγματα, μαζί...

Τα σχέδια, έτσι κι αλλιώς τα αφήνουμε για αργότερα, όταν φτιάξουν τα πράγματα... Μέχρι τότε μπορούμε να ζούμε με ευχάριστες αναμνήσεις από ταξίδια που προλάβαμε να κάνουμε...

Και αν το θέλει ο Ιεχωβά, τώρα που περασε το κακό, σχεδιάζουμε κι άλλα. Όσο αντέχουμε και μπορούμε!

Θέλουμε να το γιορτάσουμε λίγο διαφορετικά και... λίγο αργότερα. 2-7 Μαϊου θα πάμε εκδρομή στην Κωνσταντινούπολη. Το ήθελε πάντα η Σούλα. Κι εγώ που την έζω ζήσει την Πόλη, πολλά χρίνια πριν, είναι όντως, ένα σταυροδρόμι πολιτισμού ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή.

Αξίζει λοιπόν και θα το τολμήσουμε! Έτσι κι αλλιώς μας αρέσει να γνωρίζουμε νέους τόπους, ανθρώπους, πολιτσμούς.

Επειδή αυτό είναι κάτι που μας αρέσει και το θέλουμε, ενώ παράλληλα θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράγματα που μας γεμίζουν και μας ευχαριστούν, μαζί!

Σ' αυτό το πλαίσο εντάξαμε και το ταξίδι μας στο Πήλιοβπριν μερικά χρόνια... Μια όμορφη ανάσα σε ένα μέρος που αγαπούμε πολύ και θέλαμε να το γνωρίσουμε καλύτερα... 

Είχαμε την ευκαιρία να ξαναδούμε τον Στηβ, την Έστερ και τα κορίτσια τους, Βικτώρια και Χλόη τον Ιούνιο του 2023, όταν περάσαμε μαζί στην Πάρο ένα δεκαήμερο φανταστικών διακοπών... Και συνεχίζουμε!

kanoni1.060416

Ας γυρίσουμε λιγάκι πίσω το χρόνο... Το 2016 πήγαμε για έξι μέρες στην Κέρκυρα. Και περάσαμε υπέροχα, όπως μπορείτε να δείτε και στις δημοσιεύσεις που κάναμε γι' αυτό το ταξίδι μας ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Μας αρέσει να το κάνουμε αυτό ως άνθρωποι. Πολύ περισσότερο όταν έχουμε ένα σοβαρό, μεγάλο γεγονός, να γιορτάσουμε στη ζωή μας...

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ ταξιδεύει, γνωρίζει νέους τόπους, ανθρώπους, συνήθειες, ήθη και έθιμα, πολιτισμούς και τα ζει. Από εδώ τα λέγαμε καθημερινά, κι εκείνες τις μέρες των ταξιδιών μας, όπως κάνουμε χρόνια τώρα, με τα μέρη που επισκεπτόμαστε… 

Και το 2017 πήγαμε στο Αβινιόν της Γαλλίας κοντά στους πνευματικούς και σαρκικούς αδελφούς μας Γιώργο και Αστρίντ. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αλλά, επειδή δεν πρέπει ποτέ να ξεχνούμε την αρχή, στα λίγκ που ακολουθούν μπορείτε επίσης να δείτε μαζεμένες όλες τις αναρτήσεις που έκανα από το Βανκούβερ του Καναδά, τότε που μείναμε κοντά στον Στήβ και την Έστερ, την κόρη και τον γαμπρό της Σούλας, για δεκαπέντε ολόκληρες μέρες..

Εκεί, το 2015, στις 4 Απρίλη, έγινε ο γάμος μας με τη Σούλα... Αξίζει να τα θυμηθούμε όλα αυτά, γιατί άλλαξαν τον ρου της δικής μας ιστορίας...

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

psarakia

Ο γάμος όπως είπαμε, είναι θεϊκός θεσμός, τον οποίο καθιέρωσε και εδραίωσε ο Ιεχωβά στην Εδέμ, φέρνει σε ύπαρξη την οικογενειακή μονάδα, τον οικογενειακό κύκλο. 

Ο Ιεχωβά, ο Δημιουργός, έπλασε τον άνθρωπο, αρσενικό και θηλυκό και θέσπισε το γάμο ως την κατάλληλη διευθέτηση για τον πολλαπλασιασμό της ανθρώπινης φυλής. (Γε 1:27, 28)

Ο πρώτος ανθρώπινος γάμος τελέστηκε από τον Ιεχωβά, σύμφωνα με την περιγραφή των εδαφίων Γένεση 2:22-24. Όλα αυτά αποτελούν μέρος της ζωής μας. Τα σεβόμαστε και τα τιμούμε, όπως τους πρέπει...

akrovatis

Τι κάναμε και πώς το γιορτάσαμε το 2020; Δείτε ΕΔΩ. Και τα καλύτερα είναι μπροστά μας... Όπως το ταξίδι μας στο Πήλιο... Δείτε ΕΔΩ το 2021, Το 2022 το ψάχνουμε. Ήταν δύσκολα χρόνια λόγω της πανδημίας. Αλλά μετά το 2023, όλα έδειχναν να παίρνουν ένα άλλο ρυθμό... Πιο φυσιολογικό! Κάτι έχουμε στο νου μας και για φέτος... Δείτε όμως ΕΔΩ την αγάπη που μας έδειξαν οι φίλοι μας...

avgo.tukokora

Επικαιρότητα

Εκτύπωση

"Το σπίτι με τις Λεύκες" στο Γαλάτσι, μας άρεσε πολύ και άξιζε τα λεφτά του, με το παραπάνω

lefkes1.131121
Ένα σπίτι πάντα ανοιχτό να καλωσορίσει τους «καλεσμένους» του. Ένας ζωντανός οργανισμός που γεννήθηκε το 1994. Από τότε εξελίσσεται συνεχώς, πηγαίνοντας παράλληλα με την εποχή του αλλά κρατώντας ταυτόχρονα δικό του ύφος και χαρακτήρα. Πάρτε μια γεύση από το μενού τους, πατώντας ΕΔΩ..

lefkes2.131121
Το πρώτο βήμα σε φέρνει μέσα στην καταπράσινη –πάντα περιποιημένη –αυλή. Ξεδιπλωμένη σε πολλά διαφορετικά επίπεδα, στρωμένη με πέτρα, σε κάνει αμέσως να ξεχάσεις την κεντρική λεωφόρο που σε οδήγησε εκεί. Οι δύο πανύψηλες λεύκες στην καρδιά της αυλής πλαισιώνονται από μεγάλη ποικιλία μικρών και μεγάλων φυτών.

lefkes3.131121
Δομικά υλικά της παλιάς μονοκατοικίας με το κεραμίδι είναι το ξύλο και η πέτρα. Τα έξι δωμάτια του εστιατορίου (τα δύο μπαλκόνια, το κατώγι, τα δωμάτια: της νοικοκυράς, των ρομαντικών και των γλεντζέδων) σου δίνουν τη δυνατότητα να αναζητήσεις τα ιδιαίτερα αντικείμενα του χώρου.

lefkes4.131121
Οι αντίκες, τα μουσικά όργανα, τα βιβλία της πανέμορφης βιβλιοθήκης καθώς και πολλά ακόμα που ξεπηδούν από όλες τις γωνιές, είναι όλα διαλεγμένα από τους ανήσυχους ιδιοκτήτες του και φερμένα από πολλές γωνιές της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Προσωπικό ευγενικό και ενημερωμένο, ισορροπεί με επιδεξιότητα ανάμεσα στην σωστή εξυπηρέτηση ενός επαγγελματία και στη ζεστασιά ενός καλού οικοδεσπότη.

lefkes5.131121
Πιάτα που «φωνάζουν» το μεράκι του σεφ και της ομάδας που κινείται ασταμάτητα στην κουζίνα. Διαλέγοντας τα καλύτερα υλικά ανάλογα με την εποχή και με «όπλα» την γνώση και την αγάπη σε αυτό που κάνουν, δίκαια συγκαταλέγονται στους εκπροσώπους της δημιουργικής κουζίνας!

lefkes6.131121
Ο κατάλογος που ανανεώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, καθώς και τα πιάτα ημέρας που ετοιμάζονται και παρουσιάζονται πολύ αναλυτικά από τα παιδιά του σέρβις δίνουν πολλές επιλογές ικανοποιώντας απλές αλλά και πιο απαιτητικές γαστρονομικές απαιτήσεις. Πατώντας ΕΔΩ θα δείτε μερικά δημοσιεύματα που έχουν γίνει κατά καιρούς στο Τύπο.
Εκτύπωση

Μια βόλτα που μας αρέσει πολύ. Στη διαδρομή κάτω από την Ακρόπολη, Θησείο, Πλάκα...

plaka1.131121
Το υλοποιήσαμε το περασμένο Σάββατο και μας άρεσε πολύ, επειδή είχαμε καιρό, είναι αλήθεια, να το κάνουμε. Βόλτα από σταθμό Θησείο του ΗΣΑΠ περπατώντας την Αποστόλου Παύλου φτάσαμε κάτω από την Ακρόπολη και πήραμε την επιστροφή από την οδό Κλεψύδρας στην Πλάκα. Καθίσαμε και στο ομώνυμο καφέ.

plaka2.131121
Είχε ωραίο καιρό, μια ελαφρά ψυχρούλα που βοηθούσε στο περπάτημα και κι έναν ήλιο, τόσο όσο... Λίγος κόσμος, προσεκτικός και με μάσκες στη μεγάλη τους πλειοψηφία. Εδώ είμαστε στο σημείο που ενώνεται η οδός Αποστόλου Παύλου με την Διονύσιου Αρεοπαγίτου. Δεν την ακολουθήσαμε. Προτιμήσαμε την Ακρόπολη.

plaka3.131121
Και νομίζω ότι καλά κάναμε... Ήταν πραγματικά όμορφα, ακριβώς κάτω από την Ακρόπολη, στη μικρή πλατειούλα που σύμφωνα με την επιγραφή δίδαξε ο Απόστολος Παύλος. Γίνονται έργα τώρα και έχουν σκάψει τον τόπο, αλλά οι άνθρωποι, κυρίως ξένοι, κυκλοφορούσαν σα να ήταν καλοκαίρι.

plaka4.131121
Αυτός ο πεζόδρομος με την μπάρα κατεβασμένη, οδηγεί στο λόφο του Φιλοπάππου. Δεν κάναμε αυτή τη διαδρομή, που επίσης είναι ωραία, γιατί επιζητούσαμε να κάνουμε μια στάση στην "Κλεψύδρα" για ξεκούραση και για να πιούμε το τσιπουράκι μας, τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας.

plaka5.131121
Ήταν καλή η επιλογή μας. Δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτό το καλό του καιρού. Κάποια στιγμή, απότομα, όλα θα αλλάξουν και θα μπούμε στο χειμώνα. Και τότε δεν θα έχουμε αυτή την... πολυτέλεια. Αν κρατάει ακόμα ο καιρός και οι περιστάσεις σας το επιτρέπουν, σας τη συστήνουμε αυτή τη διαδρομή.

plaka6.131121
Είναι πολύ πιθανόν στο δρόμο σας να υπάρχει ένας μουσικός μόνος με το μπαγλαμαδάκι του να παίζει υπέροχα λαϊκά και να επιζητά τον οβολό σας. Αν μπορείτε μην του το αρνηθείτε. Τέτοιοι άνθρωποι, που το παλεύουν με αξιοπρέπεια, αξίζουν τη συμπάθεια μας. Και πολλοί το έκαναν…
Εκτύπωση

Ένα από τα χιλιάδες λουλούδια του δάσους αυτή την εποχή. H Ρωμουλέα η βολβοκώδιος

violet1.091121
Το λουλούδι αυτό το είδαμε φωτογραφημένο από τον φίλο μας Πατσαλαρήδη στο δάσος όπου κυκλοφορεί καθημερινά. Ονομάζεται Ρωμουλέα η βολβοκώδιος (Romulea bulbocodium) ανήκει στην οικογένεια Iridaceae (Ιριδοειδή) η οποία περιλαμβάνει περίπου 60 γένη με 800 είδη που κατανέμονται σε εύκρατες και τροπικές περιοχές, με αντιπροσωπευτικά φυτά τους κρόκους, τις γλαδιόλες, τις φρέζιες, τις ίριδες κ.α.

violet2.091121
Οι ρωμουλέες μοιάζουν με τους κρόκους, από τους οποίους διακρίνονται από τον ανθικό ποδίσκο (οι κρόκοι δεν έχουν) και την απουσία λευκής γραμμής στα γραμμοειδή φύλλα. Στην Ευρώπη απαντούν περίπου 9 είδη του γένους Romulea, από τα οποία τα 5 στην Ελλάδα.

violet3.091121
Αναφορικά με το είδος Romulea bulbocodium, αποτελεί στενομεσογειακό είδος που συναντάται σχεδόν σ’ όλη την Ελλάδα, σε ξέφωτα δασών, πετρώδεις τοποθεσίες και φρύγανα, από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1200 μ. Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο και τα άνθη είναι συνήθως λευκά, με φάρυγγα κίτρινο και πινελιές ιώδεις.

violet4.091121
Διακρίνεται από τα υπόλοιπα είδη από τον στύλο και τα στίγματα που ξεπερνούν συνήθως τους ανθήρες. Το φυτό είναι υπέροχο με καλού μεγέθους, πλούσια, λαμπερά βιολετί άνθη το καθένα με χρυσοκίτρινο-πορτοκαλί λαιμό και, χαρακτηριστικά, κοντό στυλ. Και κάνει μια εμφάνιση τον Μάρτιο και τον Απρίλιο.

violet5.091121
Μπορεί μερικές φορές να δείτε το R. ramiflora με την   ένδειξη « Romulea bulbocodium nivalis » – αυτό το όνομα δεν είναι σωστό, είναι ένα όνομα που επινοήθηκε στην κηπουρική και δεν είναι έγκυρο, καθώς υπάρχει ήδη ένα έγκυρο, εντελώς διαφορετικό είδος που ονομάζεται Romulea nivalis , από τον Λίβανο, που ήδη χρησιμοποιεί το επίθετο nivalis .

violet6.091121
Μπορείτε επίσης να δείτε το R. ramiflora με την ένδειξη Romulea bulbocodium Knightshayes Form , (ειδικά όταν καλλιεργείται στη δυτική ακτή των ΗΠΑ). Αυτή είναι μια πιο δύσκολη κατάσταση, καθώς αν και αυτό φαίνεται να είναι έγκυρο όνομα, εφαρμόζεται εσφαλμένα στο R. ramiflora.
Εκτύπωση

Ελάτε να σας πάμε σήμερα στο καταπράσινο Καρπενήσι και στο όμορφο Μικρό Χωριό...

mikro.xorio1
Το Μικρό Χωριό είναι ένα ορεινό χωριό του νομού Ευρυτανίας. Είναι χτισμένο μέσα σε πυκνό ελατοδάσος σε υψόμετρο 950 μέτρων στις πλαγιές του όρους Χελιδώνα, στην πλαγιά απέναντι από το Μεγάλο Χωριό. Ελάτε να το γνωρίσουμε, με τα μάτια της φίλης μας Ρούλας.

mikro.xorio2
Υπάγεται στον καλλικρατικό Δήμο Καρπενησίου (τέως καποδιστριακός Δήμος Ποταμιάς) και ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 20 κατοίκους. Απέχει 17 χλμ. από το Καρπενήσι. Δυο βήματα δηλαδή με το αυτοκίνητο και όπως διαπιστώνεται από τις φωτογραφίες αξίζει τον κόπο.

mikro.xorio3
Από το Wikipedia μαθαίνουμε ότι πολλοί κάτοικοι από το χωριό μετανάστευσαν στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Π.χ. μεταξύ 1920-1924 μετανάστευσαν στις ΗΠΑ 10 κάτοικοι. Πολύς σημαντικός αριθμός αν λάβει κανείς υπόψη του τον μικρό αριθμό κατοίκων...

mikro.xorio4
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στις 18 Δεκεμβρίου 1942, διεξήχθη στην περιοχή μάχη μεταξύ δύναμης του ΕΛΑΣ και ιταλικού συντάγματος. Στη μάχη που είναι γνωστή ως «Μάχη του Μικρού Χωριού» οι αντάρτες του ΕΛΑΣ χτύπησαν σε ενέδρα την εμπροσθοφυλακή του ιταλικού συντάγματος, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Ιταλούς.

mikro.xorio5
Οι Ιταλοί προχώρησαν σε πράξεις αντιποίνων καίγοντας πολλά σπίτια του χωριού και εκτελώντας ομήρους που είχαν συλλάβει από τα γύρω χωριά. Το Μικρό Χωριό εγκαταλείφθηκε από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, ύστερα από μεγάλες κατολισθήσεις που σημειώθηκαν στις 13 Ιανουαρίου 1963 στην πλαγιά βορειοδυτικά του χωριού, προκαλώντας το θάνατο 13 κατοίκων.

mikro.xorio6
Οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν κοντά στον Καρπενησιώτη ποταμό και δημιούργησαν το Νέο Μικρό Χωριό. Είναι εντυπωσιακό αλλά το Μικρό Χωρίο έχει τη δική του ιστοσελίδα στο διαδίκτυο. Μπορείτε να τη δείτε πατώντας ΕΔΩ. Ακολουθείστε τον σύνδεσμό και ανακαλύψτε όμορφα πράγματα...
Εκτύπωση

Πήγαμε στην 5η Γιορτή Μελιού στο Ζάππειο, το Σάββατο 6 Νοεμβρίου... Και ήταν ωραία!

giorti.meliou1.061121
Το είχαμε δει στο διαδίκτυο. και επειδή αγαπούμε το μέλι, είπαμε να πάμε το Σάββατο που μας πέρασε. Για την 5η Γιορτή Μελιού λέμε, που πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο του Ζαππείου από τις 3-7 Νοεμβρίου. Τώρα που έχει κλείσει τις πόρτες της και αποτελεί παρελθόν, μπορούμε να γράψουμε γι' αυτήν.

giorti.meliou2.061121
Δεν θα θέλαμε να θεωρηθεί διαφήμιση, επειδή απλά δεν ξέραμε κανέναν εκεί. Το μόνο κοινό σημείο μας ήταν το μέλι. Κι εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ δεν έχουμε κανένα λόγο να κάνουμε διαφήμιση επειδή συνειδητά έχουμε επειλάξει να μην είναι αυτός ο ρόλος μας. Ότι γράφεται είναι από αγάπη.

giorti.meliou3.061121
Πήγαμε λοιπόν το περασμένο Σάββατο στον προαύλιο χώρο του Ζαππείου έναν από τα πιο όμορφα σημεία του κέντρου της Αθήνας και δεν είδαμε μόνο παραγωγούς μελιών και τα προϊόντα τους αλλά και πάγκους με παραδοσιακά προϊόντα. Και φυσικά ψωνίσαμε μερικά πράγματα χρειαζούμενα στο σπίτι.

giorti.meliou4.061121
Είδαμε περισσότερους από 50 διαφορετικούς παραγωγούς στη μεγάλη πλειοψηφία τους από την Κρήτη. Και γνωρίσαμε από πρώτο χέρι τα προϊόντα τους. Για μια στιγμή νόμιζες ότι δεν βρισκόσουν στην Αθήνα, αλλά στο νησί, καθώς μίλαγαν με την προσφορά που τους χαρακτηρίζει.

giorti.meliou5.061121
Το Ζάππειο έμοιαζε με ένα πολύβουο μελίσσι που μπορούσες να δεις όχι μιά ή δύο, αλλά 400 διαφορετικές ποικιλίες μελιού, η καθεμιά με τις ιδιαιτερότητες της. Ευτυχώς που οι παραγωγοί που ήταν εκεί, είχαν κάθε καλή διάθεση να μας εξηγούν τα πως και τα γιατί και να δίνουν απαντήσεις στις απορίες μας.

giorti.meliou6.061121
Αλλά όπως είπαμε, εκτός από τα μέλια υπήρχαν και πάγκοι με παραδοσιακά προϊόντα κατά μια περίεργη σύμπτωση κι αυτά ήταν τα περισσότερα από Κρήτη, χωρίς να λείπουν και άλλα σημεία της Ελλάδας. Να τα προσέχετε κάτι τέτοια. Είναι σε εξωτερικό χώρο, ασφαλή και δίνουν μια άλλη νότα στη ζωή μας.

Περισσότερα Άρθρα...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA