Από τη Στουτγκάρδη της Γερμανίας η καλή μας φίλη Ελένη μοιράζεται μαζί μας αλήθειες…
Μια όμορφη εμπειρία από τη νότια Γερμανία και συγκεκριμένα της Στουτγκάρδη έχουμε σήμερα. Μιλάει η φίλη μας και αδελφή μας Ελένη: Χαίρομαι πάντα όταν συμβάλουμε στην ενθάρρυνση των αδελφών, επειδή όλοι την χρειαζόμαστε. Ιδιαίτερα όταν παλεύουμε κάθε μέρα μέσα σε αυτό το σατανικό σύστημα. Στην εργασία η στο σχολείο. Παντού.
Όταν ήρθα πρώτη φορά σε επαφή με τον Ιεχωβά ήμουν οκτώ χρονών. Οι γονείς μου άρχισαν γραφική μελέτη με τον αδελφό Σταμάτη Ζευγά από την Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Πολύ καλός. Αυτά που πίστευε τα εννοούσε. Δείτε τι κρατάνε οι άνθρωποι… Η σταθερότητα στη σχέση μας μαζί τους και η καλή μας διαγωγή είναι η καλύτερη μαρτυρία…
Όταν ήρθαμε Γερμανία η μητέρα μου βαφτίστηκε, ο πατέρας μου δεν μπορούσε να κόψει το κάπνισμα. Μετά τέσσερα χρόνια η μητέρα μου έπεσε στην αδράνεια. Με την βοήθεια αδελφών πήγαινα στην συνάθροιση. Άρχισα μελέτη και όταν ήθελα να βαφτιστώ στα 14 μου, η μητέρα μου ήταν εναντίον. Τελικά παντρεύτηκα στα 20 και μετά τον θάνατο του πατέρα μου στα 25, άρχισα μελέτη. Στα 29 βαφτίστηκα. Τώρα είμαι 54 χρόνων.
Έχω δυο παιδιά. Η κόρη μου είναι 33, παντρεύτηκε αδελφό, και έχω δυο εγγόνια. Η Μαρία είναι 8 χρόνων και ο Γιάννης 5. Ο γιος μου είναι 28. Όταν ήταν 11 χρονών μου είπε: Λυπάμαι Μάνα, δεν μπορώ να είμαι ο γιος που θέλεις, όμως όσο ο αρμαγεδώνας δεν έρχεται, έχω ελπίδα. Είναι πολύ δυστυχισμένος στον κόσμο. Η πίκρα της μάνας…
Πριν 10 χρόνια αντιμετώπισα την μεγαλύτερη δοκιμασία της ζωής μου, τον ξαφνικό θάνατο του συζύγου μου. Εκτός αυτού είχα να αντιμετωπίσω και τους μη ομοπίστους συγγενείς και φίλους. Καταλαβαίνουμε τι μπορεί να σημαίνει αυτό για έναν άνθρωπο και μάλιστα γυναίκα, που έπρεπε να αντιμετωπίσει τη ζωή μόνη της…
Πραγματικά, όπως το περιγράφει στο Παροιμίες 18:10 "Το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος ισχυρός, σε αυτόν έσπευσα και βρήκα προστασία " Σύμφωνα με τα λόγια αυτά σου στέλνω τον Πύργο Χοεντσόλερ που βρίσκεται κοντά στο Τιουπίνγκεν. Εδώ φαίνεται αχνά στο βάθος του πανέμορφου τοπίου. Στην αποκάτω φωτογραφία είναι πολύ πιο καθαρό το κάστρο.
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τη σημερινή ανάρτηση είναι από την εκδρομή που κάναμε τον Οκτώβριο 2015. Μια φορά τον χρόνο μας το προτείνει αυτό ο εργοδότης μας. Το αφεντικό μας είναι στο τέλος. Φαντάζει κάπως, κάτι τέτοιο σε μας στην Ελλάδα. Αλλά οι εργοδότες δεν είναι παντού το ίδιο. Αλλού, θέλουν το προσωπικό τους να είναι σε μια καλή ψυχολογική κατάσταση.
Έλενα, χαίρομαι για την επικοινωνία μέσω του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Θα μου επιτρέψεις μόνο δυο παρατηρήσεις με αγάπη: Η πρώτη, αν θέλεις να βρεις τον Ιεχωβά μπορείς να τον βρεις παντού. Η δεύτερη, μάλλον είναι λάθος ότι στη Γερμανία έχει περισσότερη ησυχία...
Έλενα, χαίρομαι για την επικοινωνία μέσω του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Θα μου επιτρέψεις μόνο δυο παρατηρήσεις με αγάπη: Η πρώτη, αν θέλεις να βρεις τον Ιεχωβά μπορείς να τον βρεις παντού. Η δεύτερη, μάλλον είναι λάθος ότι στη Γερμανία έχει περισσότερη ησυχία από την Ελλάδα. Όσοι πάνε εκεί μετανάστες το κάνουν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.
Όταν ξεμπερδέψεις στο μυαλό σου αυτά τα δύο διαφορετικά πράγματα θα δεις πως θα κάνεις μεγαλύτερη πρόοδο... Και δεν χρειάζεται να αναβάλλουμε κάτι τόσο σοβαρό όσο το να είμαστε κάτω από τις στοργικές φτερούγες του Ιεχωβά... Ποτέ δεν ξέρεις τι μέρα θα ξημερώσει σ' αυτό το πονηρό σύστημα πραγμάτων που οδεύει προς το τέλος του.
Σχόλια (2)