Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Μια εκδρομή με φίλους αγαπημένους από τα βόρεια. Επειδή η ομορφιά είναι στο ταξίδι…
Θεσσαλονίκη. Έκπληξη κρυμμένη σε μια εκδρομή. Με τα λόγια της αγαπημένης μας φίλης, Λένας. Ξεκινάμε με καιρό που δεν φαίνεται και πολύ καλός, αλλά εμάς δεν μας σταματάει τίποτα. Προορισμός, το χωριό Κρανέα, με αγαπητούς φίλους κι αδελφούς.
Με μια ψιλοβροχούλα θα φοβηθούμε; Το ταξίδι είναι όμορφο ακόμα και κάτω από τέτοιες καιρικές συνθήκες. Η παρέα είναι που μετράει. Και η παρέα είναι αναμφίβολα καλή. Όπως είναι καλός και ο σκοπός αυτής της εκδρομής… Οπότε, όλα συντρέχουν για να την απολαύσουμε.
Φωτογραφίες παρμένες μέσα από το αυτοκίνητο… Καθοδόν. Μέσα από τόσα όμορφα χειμωνιάτικα χρώματα, περνάει κανείς και αφήνει πίσω του το άγχος της καθημερινότητας. Περνάει, ανάμεσα από βουνά και θάλασσα και ακούει την ηρεμία να του μιλά.
Μέχρι να φτάσουμε να βλέπουμε τον Όλυμπο ο καιρός μας κάνει το χατίρι κι αρχίζει να χαμογελάει… Ο συμπαγής ορεινός του όγκος δεσπόζει επιβλητικός στα όρια Μακεδονίας και Θεσσαλίας, με μια σειρά από ψηλές κορυφές που αυλακώνουν βαθιές χαράδρες, γύρω από τις οποίες εκτείνεται μια περιοχή ιδιαίτερης βιοποικιλότητας.
Νάτος, λοιπόν και ο Όλυμπος, περήφανος, ασπρισμένος, σαν αγέρωχος άντρας, εκεί στα πενήντα, που άρχισαν να ασπρίζουν τα μαλλιά του, αλλά είναι ακόμη αρκετά νέος και όμορφος. Φέτος είναι λίγο το χιόνι στον Όλυμπο.(προς το παρόν). Ποτέ δεν ξέρεις τι θα φέρει η επόμενη μέρα…
Εμείς όμως αφήνουμε τον Όλυμπο πίσω και περνάμε το κάστρο του Πλαταμώνα. Το κάστρο είναι χτισμένο στη θέση του αρχαίου Ηρακλείου (ή Ηράκλειας). Στον Περίπλου του Ψευδο - Σκύλακα (4ος αι. π.Χ.), αναφέρεται ως «πρώτη πόλις Μακεδονίας, Ηράκλειον».
Κι ύστερα πάλι στο δρόμο… Για τη διαδρομή μας… Ο δρόμος μακρύς. Τόσος που θα χρειαστεί άλλο ένα σημείωμα εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, επειδή και όμορφες, μοναδικές φωτογραφίες έχουμε αλλά και μια ολόκληρη ιστορία από θύμισες…
Αυτά είναι που μας κρατάνε ζωντανούς… Και η αγάπη για τη ζωή με όλα τα πάνω της και τα κάτω της, που δεν είναι και λίγα. Έρχονται όμως στιγμές μοναδικές. Στιγμές που γεννάει μια αναπάντεχη εκδρομή, η οποία τα κάνει όλα διαφορετικά, πιο όμορφα, πιο αγαπημένα.
Σχόλια (0)