Να 'ναι Οκτώβρης, στο πρώτο δεκαήμερο του και ο καιρός να είναι ακόμα σχετικά καλός, με ηλιοφάνεια και υψηλές θερμοκρασίες, μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, τη θές. Δεν υπάρχει πιο ωραίο! Κάτι βροχές που πέφτουν δυο μέρες τώρα, δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα.


Όλοι έχουμε την ανάγκη για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας κι επίσης να περπατήσουμε σε μέρη γνώριμα και αγαπημένα που έναμιση χρόνο τώρα με την πανδημία μας έχουν λείψει. Άμα μάλιστα αυτό το συνδυάσεις και με κάποιες δουλειές, τότε τα πράγματα είναι ακόμα καλύτερα.


Τη μέρα που πήγαμε εμείς λίγοι άνθρωποι κυκλοφορούσαν έξω. Είναι φυσιολογικό αυτό μια καθημερινή μέρα στην Αθήνα πριν από τις 12 το μεσημέρι. Είτε, γιατί είναι στις δουλειές τους, είτε γιατί δεν έχουν λόγους να είναι εδώ. Μπορεί και να μην το έχουν καν σκεφτεί.


Η αλήθεια είναι ότι συνηθίζουμε να περνάμε μόνοι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Λάθος! Αν δοκιμάζαμε να βγούμε μια βόλτα, έξω από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού μας στην πόλη, όλα ίσως να ήταν διαφορετικά. Δεν σας το λέω εγώ ο "ξερόλας", αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.


Ανάσα είναι να περπατάς στους δρόμους της παλιάς πόλης της πρωτεύουσας με τα μικρομάγαζα και την πλούσια ιστορία τους. Και δεν χρειάζεται, οπωσδήποτε να είσαι πελάτης που βρίσκεσαι εκεί για ψώνια, αν εκεί βρίσκεται η δυσκολία. Ακόμα και ως παρατηρητής μπορείς πας.


Έτσι το έζησα εγώ πριν λίγες μέρες που βγήκαμε μια βόλτα στην οδό Περικλέους κι έτσι σας το μεταφέρω... Προσπαθούμε να δικαιώνουμε στην πράξη. όσα κατά καιρούς γράφουμε στα διάφορα άρθρα μας. Πρώτα ζούμε κάτι και μετά γράφουμε γι' αυτό. Κι έτσι θα συνεχίσουμε.