Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επικαιρότητα

Κι έτσι ξεκίνησε η λειτουργία του στεκιού της ΕΚΑΠ

egenia1.011213

Μεσημεράκι Κυριακής 1 Δεκεμβρίου... Αμέσως μετά τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Γονέων ροβολήσαμε στο νέο στέκι της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα (ΕΚΑΠ). Ανάμεσα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ και το Συνεργατικό Καφενείο, με ευπρόσωπη παρουσία. Και τη χαρήκαμε με την παρέα.

egenia2.011213
Ο Αλέξανδρος ήταν από νωρίς εκεί να επιμεληθεί τα ηχητικά. Εδώ προφανώς κάνει μια γκριμάτσα στον Κώστα Κίτσιο που έχει τραβήξει αυτή και τις περισσότερες από τις φωτογραφίες αυτού του δημοσιεύματος. Ο Αλέξανδρος από σήμερα το απόγευμα ξεκινά το Ράδιο Ιστόφωνο, 7-11 κάθε βράδυ. Ακούστε τον ΕΔΩ.

egenia3.011213
Οι πρώτοι κάτοικοι έχουν φτάσει κι ας είναι ο καιρός κρύος και βροχερός. Φρεσκοβαμμένο το κτίριο και η βέσπα μου παρκαρισμένη κάπου εκεί... Είπαμε πήγα αμέσως μετά τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Γονέων και ήταν ήδη εκεί κόσμος συγκεντρωμένος. Η συνέλευση, είχε αρχίσει...

egenia4.011213
Η Γεωργία Ξάνθη ήταν η κεντρική ομιλήτρια από πλευράς ΕΚΑΠ κι έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Πώς ξεκινήσαμε πριν πέντε χρόνια, τι πετύχαμε μέσα σ'' αυτό τον καιρό, τι άλλα πολύ σημαντικά έχουμε μπροστά μας. Έβγαλε από μέσα της μια αλήθεια που καίει σαν φλόγα σε όσους έχουν προσφέρει κατά καιρούς στην ΕΚΑΠ. Διαβάστε ΕΔΩ την ομιλία της.

egenia5.011213
Παρούσα και η δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων με το συνδυασμό “Ανοιχτή Πόλη” κ. Ελένη Πορτάλιου. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται στο στέκι. Είναι πάντα κοντά κι έχει φέρει κατά καιρούς θέματα για συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, ενώ με τους φοιτητές της έχει βοηθήσει τις δράσεις της ΕΚΑΠ.

egenia6.011213
Ένα από τα δωμάτια του νέου στεκιού που θα λειτουργήσει ως ανταλλακτήριο. Θα είναι ανοιχτό κάθε Τρίτη απόγευμα 6-8 και κάθε Σάββατο πρωί 11-1 το μεσημέρι. Την αρχή, όταν λειτούργησε για δυο χρόνια στην Τηλεφάνους, ερχόταν μόνο αλλοδαποί ή τσιγγάνοι. Τώρα, έρχονται πια και Έλληνες. Η κρίση δεν κάνει διαχωρισμούς.

egenia7.011213
Κι αφού τέλειωσαν όλα ο Γιώργος έβαλε μπροστά να ψήνει σουβλάκια, που έγιναν ανάρπαστα από όσους είχαν πάει για τα εγκαίνια. Ήταν πια μεσημέρι κι ήταν πολύ νόστιμα... Έφαγα κι εγώ. Υπέροχα ήταν, ζεστά καθώς έβγαιναν κατευθείαν στην κατανάλωση... Ανέβασα από κει μερικές φωτογραφίες στο Facebook κι έγινε πολύ κουβέντα από τους φίλους.

Απόψε αποχαιρετούμε το Νοέμβρη...

Kids diavasmaklepsidraΌμορφα, ήσυχα, απλά... Κάπως έτσι διέγραψε την πορεία του στη ζωή μας ο Νοέμβρης... Χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις... Ολοκληρώνοντας μια δουλειά που είχαμε προγραμματίσει και βάζοντας μπροστά μια άλλη. Έτσι, σε δουλειά να βρισκόμαστε...

Τι περιοδικό της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ τ. 256 (δείτε το ΕΔΩ) ολοκληρώθηκε και δόθηκε το “τυπωθείτω”. Παράλληλα ανέβηκε στην ιστοσελίδα της ΠΕΤ ΟΤΕ σε αρχείο PDF για να διαβαστεί από όσους θα ήθελαν, ακριβώς όπως είναι τυπωμένο.

Τη δεύτερη δουλειά την πήρα προς το τέλος του μήνα, την Παρασκευή που μας πέρασε. Τη δούλεψα Σαββατοκύριακο και το πρωί της Δευτέρας θα δοθεί στο τυπογραφείο για να προχωρήσει στο τεχνικό της μέρος. Πρόκειται για τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, τη διμηνιαία εφημερίδα των συνταξιούχων του ΗΣΑΠ που γνωρίζετε ήδη όλοι όσοι παρακολουθείτε τακτικά τις εγγραφές αυτές...

fotiaΚατά τα άλλα έχω ακόμα μια γλυκιά γεύση στα χείλη από το πέρασμα του μήνα. Μια μικρή ανάσα που ξεκίνησε στα τέλη του Οκτώβρη έφτασε ώς το ξεκίνημα του Νοέμβρη... Και όπως έγραφα και στο ανάλογο για τον μήνα εκείνο σημείωμα φόρτισε τις μπαταρίες για να συνεχίσουμε να δίνουμε με αξιοπρέπεια τη μάχη για την επιβίωση...

Τι κι αν έφερε βροχές και κρύα ο Νοέμβρης; Φυσιολογικό δεν είναι; Ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου οδηγεί κατευθείαν στο χειμώνα που φέρνει ο Δεκέμβρης ο ποίος αύριο έρχεται στη ζωή μας...

Αντιλαμβάνομαι κι εγώ, όπως και τόσοι άλλοι ότι σε άλλες εποχές ο χειμώνας θα είχε μια ανεπανάληπτη ομορφιά. Φέτος, με τις οικονομικές δυσκολίες που έχει ο κόσμος, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά... Πολλοί σκέπτονται πού θα βρουν τα χρήματα να αγοράσουν πετρέλαιο. Βλέπεις η ανεργία έγινε θηρίο ανήμερο και όπου ακόμα πληρώνονται οι εργαζόμενοι οι εργοδότες, καθώς το κράτος είναι παντελώς απών, προσπαθούν να βρουν τρόπους, είτε να μειώσουν τις αποδοχές, είτε να καθυστερούν για μήνες τις πληρωμές... Γίνονται όλο και πιο ασύδοτοι... Και η ζωή που συνεχίζεται κουβαλάει μαζί της τις υποχρεώσεις άλλων χρόνων και δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα...

Αυτή είναι η αλήθεια χωρίς εξωραϊσμό... Αλλά μπορούμε, είμαστε μέσα μας καλά να ζήσουμε χωρίς πολλές απαιτήσεις και αν γεμίσουμε τη ζωή μας με πράγματα ουσιαστικά που δίνουν αληθινό νόημα. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε...

Το Site, αυτό κάνει τα τελευταία χρόνια. Στις καθημερινές αναρτήσεις του προσπαθεί να βρει αισιόδοξες ιστορίες και να τις μοιραστεί μαζί σας. Είναι σημαντικό που είμαστε μαζί στο πέρασμα του χρόνου... Οι ανάσες μας είναι συντονισμένες και οι σκέψεις στα ίδια επίπεδα... Ενθαρρυντικό, δε βρίσκετε;

Πάει λοιπόν κι ο Νοέμβρης, ας τον αποχαιρετήσουμε και ας είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε το Δεκέμβρη που λόγω των αργιών των γιορτών που έχει θα κυλήσει γρήγορα... Να δείτε πόσο προφητικός θα βγω μ' αυτή την ανάρτηση...

Χαμογελάτε, γιατί χανόμαστε!

coment1.529113Παλιό, κλασικό το “χαμογελάτε γιατί χανόμαστε”. Και τι έγινε, θα μου πείτε... Πόσοι το κάνουν πράξη στη ζωή τους; Ελάχιστοι. Οι περισσότεροι κατεβάζουν μια μούρη να, ντύνονται τη σοβαροφάνεια και δε σηκώνουν κουβέντα στο σπαθί τους. Όμορφη η παρουσία της Ευσταθίας και το τραγούδι "Γκαλμπάγκος" που είπαν μαζί με τον Γιώργο Χατζηπαύλου...

comenty2.29113
Χθες έζησα μια τέτοια κατάσταση με πολύ γέλιο στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, αίθουσα Δ7. Παρά το κρύο (ήταν 9 βαθμούς Κελσίου εκείνη την ώρα, γύρω στις 9.30 που πήγα) γέλασα με την ψυχή μου στο 3ο Stant-up Comenty. Στη φωτογραφία κάποιοι άνθρωποι που στήριξαν την εκδήλωση, αλλά ήταν πίσω από τις κουίντες...

comenty3.29113
Οι διαγωνιζόμενοι είχαν ετοιμάσει τα κείμενα τους, τις παντομίμες τους, έπαιρναν το μικρόφωνο και έδιναν ρεσιτάλ ερμηνείας. Τα περισσότερα, έξυπνα. Κάποιες εύκολες αναφορές σε ζητήματα σεξισμού δεν μου άρεσαν, αλλά αυτό είναι μια προσωπική προσέγγιση. Ο κόσμος που ήρθε να χειροκροτήσει, πολύς... Και το χειροκρότημα, ζεστό...

comenty4.29113
Θεωρώ ότι το γέλιο είναι πολύ μεγάλη υπόθεση και χρειάζεται προσοχή και υπευθυνότητα στον τρόπο που προσεγγίζεις τα ζητήματα, επιχειρώντας να “μιλήσεις” σε ένα ιδιόμορφο “διάλογο” με τους ακροατές σου. Και όλα αυτά πολύ γρήγορα. Σε απίστευτα λίγο χρόνο. Αν το καταφέρεις, έχει πετύχει το σκοπό σου. Και ο Σίλας Σεραφείμ παρών...

comenty5.29113
Όμορφη παρουσία η Ευσταθία, η οποία άνοιξε την εκδήλωση με τέσσερα τραγούδια της, ζεσταίνοντας τη βραδιά... Εξαιρετική όπως πάντα, καταχειροκροτήθηκε από την κατάμεστη αίθουσα όπου κυριαρχούσαν τα νέα παιδιά, δίνοντας έναν ξεχωριστό τόνο στην εκδήλωση. Ζεστή, απολαυστική, με χιούμορ, άψογη σκηνική παρουσία, μου άρεσε πολύ και όχι μόνο σε μένα...

comenty6.29113
Η κριτική επιτροπή, καταξιωμένοι άνθρωποι της τέχνης. Πρόκειται για τους Κωνσταντίνο Ραβνιωτόπουλο, Διονύση Αζαράκη, Θανάση Νάσκαρη, Ανδρέα Ζάκα, Mαρίνα Λαχανά, Πάνο Χρυσοστόμου και η Καίτη Μανωλιδάκη. Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποίησα σ' αυτή την ανάρτηση είναι από τον τοίχο της Αναστασίας Παπαγεωργίου στο Facebook, ψυχή αυτής της εκδήλωσης...

Διακηρύσσοντας με επιστολή το δίκιο του...

patris281113

Τι “παίζει” σήμερα στις εφημερίδες; Καμιά είδηση αισιόδοξη; Αν είναι δυνατόν... Άλλο ένα σενάριο σοκ από τον ΟΟΣΑ. Ο τίτλος από την εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου Κρήτης. Δείτε περισσότερα στοιχεία για το θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

tanea281113
Ωστόσο, όπως πληροφορούμαστε από ΤΑ ΝΕΑ, η κυβέρνηση δια του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη δίνει τη μάχη της για το φρέσκο γάλα μιας ημέρας, το ψωμί με το ζύγι και τις πωλήσεις μη συνταγογραφημένων φαρμάκων από τα σούπερ μάρκετ... Δείτε ΕΔΩ.

ef.sintakton281113
Τι άλλο συνέβη αναφορικά με την έκθεση του ΟΟΣΑ που παρουσίασε ο γ.γ. του κ. Ανχελ Γκουρία, Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ προβάλει μ' αυτόν τον τίτλο το θέμα. Σημείωση δική μας: Ο κ. Γκουρία είναι... αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που έχει... πρόεδρο τον πρώην πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου. Τι δεν καταλαβαίνεις;

avgi281113
Η ΑΥΓΗ απομονώνει τα σημεία στα οποία κάνει κριτική στην κυβέρνηση ο κ. Γκουρία και προβάλει μ' αυτόν τον τίτλο το θέμα της ημέρας... Η αλήθεια είναι ότι οφείλουμε ως αναγνώστες να ψάξουμε αρκετά για να βρούμε την είδηση ολοκληρωμένη. Αλλά είναι δική μας δουλειά αυτό ή οφείλουν να το κάνουν τα ΜΜΕ;

eleftherotipia281113Δεν ξέρω πώς βρήκε το e-mail μου ο Γιώργος Παπανικολάου από τη Λάρισα και συχνά – πυκνά με ενημερώνει για τις κινήσεις που κάνει σε τοπικό επίπεδο. Μου κοινοποιεί, ας πούμε τις καταγγελίες που κάνει για σοβαρά ζητήματα ουσίας. Μια τέτοια επιστολή που έστειλε σε τοπική εφημερίδα αναδημοσιεύω σήμερα επειδή περιέχει ζητήματα ανθρώπινης συμπεριφοράς και ουσίας.

Σε συνέχεια της καταγγελίας μου για την σύλληψη/προσαγωγή της κόρης μου (για τη δημοσίευση της οποίας σας ευχαριστώ), παίρνω το θάρρος να κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σας.

Ψάχνοντας λοιπόν το θέμα, έμαθα πράγματα που με εξόργισαν ακόμη περισσότερο απ όσο είχα εξοργιστεί την ημέρα της σύλληψης/προσαγωγής, αν και ανενημέρωτος για το θέμα.

Σε άρθρο του Χρήστου Ζέρβα στην «Ελευθεροτυπία» στις 13/12/2009, αναφέρεται:

«…Σε ανύποπτο χρόνο (2003), ο Συνήγορος του Πολίτη αλλά και το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. με προσεγμένη εγκύκλιό του, είχαν επισημάνει ότι, κατά τον νόμο (Π.Δ. 141/1991), προσαγωγή επιτρέπεται μόνο σε δύο περιπτώσεις: αν ο πολίτης δεν έχει δελτίο ταυτότητας (υπόψη ότι η κόρη μου είχε την ταυτότητά της μαζί της) και αν η εξατομικευμένη συμπεριφορά του -και όχι απλώς ο χρόνος, ο τόπος ή οι περιστάσεις- κινεί υπόνοιες διάπραξης συγκεκριμένου εγκλήματος. Η προσαγωγή στην αστυνομία άλλωστε έχει σοβαρές συνέπειες για τον πολίτη. Όχι μόνο λόγω ταλαιπωρίας και ανησυχίας αλλά και επειδή η καταχώριση των στοιχείων του σ' έναν κατάλογο υπόπτων μπορεί να τον βαραίνει καθοριστικά στο μέλλον…».

Και ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Κ. Χρυσόγονος είναι κατηγορηματικός:

«Το άρθρο 6 παρ. 1 του συντάγματος ορίζει ότι κανένας δεν συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται χωρίς αιτιολογημένο δικαστικό ένταλμα, εκτός αν πρόκειται για αυτόφωρο έγκλημα. "Σύλληψη" κατά την έννοια αυτής της διάταξης είναι γενικά η υποβολή προσώπου στη φυσική εξουσία κρατικών οργάνων με σκοπό ή αποτέλεσμα την (προσωρινή έστω) στέρηση της ελευθερίας του. Επομένως περιλαμβάνεται εδώ η βίαιη προσαγωγή υπόπτου ή μάρτυρα και απαιτείται να συντρέχουν και γι' αυτή οι ίδιες προϋποθέσεις, δηλαδή δικαστικό ένταλμα ή αυτόφωρο έγκλημα. Είναι άρα αντισυνταγματική η πρόβλεψη του άρθρου 74 παρ. 5 π.δ. 141/1991 ότι ο αστυνομικός υπάλληλος "οδηγεί στο αστυνομικό κατάστημα για εξέταση άτομα τα οποία στερούνται στοιχείων αποδεικτικών της ταυτότητάς τους ή εξαιτίας του τόπου, του χρόνου, των περιστάσεων και της συμπεριφοράς τους δημιουργούν υπόνοιες διάπραξης εγκληματικής ενέργειας".

Η παραπάνω διάταξη επιχείρησε απλώς να περιβάλει με έναν, μάλλον διάτρητο, μανδύα νομιμοφάνειας τη συνήθη, όσο και αντισυνταγματική, πρακτική βίαιης προσαγωγής (στην ουσία προσωρινής σύλληψης και κράτησης) υπόπτων στα αστυνομικά τμήματα. Όλα αυτά συνιστούν διαρκή καταστρατήγηση του άρθρου 6 παρ. 1 του συντάγματος και ενδεχομένως και του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εξευτελιστική μεταχείριση)».

Ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης στα «ΝΕΑ» στις 8/12/2009: «Οι προσαγωγές (800 σε τρεις μέρες) αποτελούν παράνομες απαγωγές, που αν γίνονταν από ιδιώτες θα διώκονταν σε βαθμό κακουργήματος».

Σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν επιτρέπεται η κράτηση πολιτών χωρίς κάποιο λόγο που να τον δικαιολογεί επαρκώς. Μαζικές δήθεν προσαγωγές, που αποτελούν στην ουσία ολιγόωρες συλλήψεις για καταγραφή στοιχείων και λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, δεν είναι νόμιμες ενέργειες.Η επίκληση των λόγων για την έρευνα και την προσωρινή σύλληψη των πολιτών, πρέπει να αφορά συγκεκριμένους, εξατομικευμένους λόγους που να τους καθιστούν ύποπτους για τέλεση συγκεκριμένων παράνομων πράξεων. Δεν αρκεί δηλαδή η γενική αναιτιολόγητη αστυνομική έκφραση κλισέ «κινούσε υποψίες», γιατί αυτό παραπέμπει σε αόριστες έννοιες και υποκειμενικές αντιλήψεις, που είναι πιθανό να καθορίζονται από το χρώμα, την εμφάνιση ή την περιοχή στην οποία κινείται ο δήθεν «ύποπτος».

Επίσης σχετικά με τις προσαγωγές, έκθεση του ΟΗΕ καταδικάζει πλήρως τις αναίτιες συλλήψεις και έρευνες πολιτών στο δρόμο υπό το πρόσχημα της ασφάλειας και της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. «Τα στάνταρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν δοκιμασθεί και παραβιασθεί κατά τη διάρκεια αυτών των ακινητοποιήσεων και ερευνών πολιτών στο δρόμο», τονίζει ο Martin Scheinin, ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ στα θέματα προστασίας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Βλέπουμε λοιπόν ότι «οι νόμιμες» (κατά τους αστυνομικούς) προσαγωγές πολιτών όχι μόνο είναι αντισυνταγματικές, αλλά έχουν καταδικαστεί και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από τον ΟΗΕ. Το καθεστώς της Ελλάδας συνεχίζει όμως την πρακτική του και ο αρμόδιος υπουργός σε βίντεο στο διαδίκτυο δηλώνει ότι δεν ξέρει, δεν είδε και ότι αυτός είναι μόνο…πολιτικός προϊστάμενος…

Μπροστά σ αυτή την κατάσταση τι κάνουν οι φορείς της πόλης και οι πολίτες;

Νομίζω ότι το θέμα είναι καθαρό: μας αρνούνται τη δημοκρατία. Να την επιβάλλουμε!

Προτείνω με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου (στον πρόεδρο του οποίου κ. Κατσαρό κάνω έκκληση γνωρίζοντας τη δημοκρατική του ευαισθησία) να τοποθετηθούν οι φορείς της πόλης σε μια απλή δήλωση: η Λάρισα ανακηρύσσεται πόλη ελεύθερη προσαγωγών. Κάθε καταγγελία πολίτη για αντισυνταγματική προσαγωγή, θα συναντά την ομόθυμη αντίδραση της πόλης και των φορέων της. Αλλά για να λειτουργήσει αυτό, χρειάζεται απαραίτητα και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών. Γι αυτό το θέμα κάνω έκκληση σε όλους τους δημοσιογράφους της πόλης προσωπικά (όσους τουλάχιστον γνωρίζω τα ονόματά τους): Κύριε: Άρη Ψύχα, Γιάννη Γιαννακόπουλε, Γιάννη Δέλλη, Γιώργο Μακρή, Γιώργο Μπανάτσα, Γιώργο Ρούστα, Γιώργο Τράντα, Δημήτρη Χατζηευθυμίου, Σωτήρη Ζαχαριά, Δέσποινα Θεοδώρου, Γιώργο Μαρέδη, Μίνα Μαυρογιάννη, Σάκη Κωστούλα, Σοφία Κοντοθανάση, Σοφία Σπανού, Χρήστο Τσαντήλα, Βαγγέλη Κακάρα, Γιάννη Κολλάτο, Ανδρέα Γιουρμετάκη, δεσμευτείτε και αναλάβετε την πρωτοβουλία ότι θα ενημερώσετε και τον τελευταίο πολίτη της Λάρισας για την παραβίαση του συντάγματος και προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγονται οι αυθαίρετες προσαγωγές πολιτών, ιδίως νεολαίων. Η κοινωνία της Λάρισας μπορεί ν αντισταθεί. Να επιβάλλει τη Δημοκρατία!

21 Νοέμβρη 2013

Γιώργος Παπανικολάου

Την Κυριακή το πρωί, έχουμε δουλειές...

enosi.260413.2

Από προηγούμενη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων στο αμφιθέατρο του 52 Λυκείου Αθήνας. Καλή και άνετη αίθουσα...

Είπε κανείς πως η Κυριακή είναι μια ήρεμη μέρα ξεκούρασης; Δε συμβαίνει έτσι με όλους... Εγώ, ας πούμε έχω ένα βαρυφορτωμένο πρόγραμμα με πολύ ενδιαφέρον όμως που αξίζει και θα συμμετάσχω ενεργά.

Το πρώτο αφορά τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας που βρίσκεται στο Λόφο Κολωνού. Ελπίζω αυτή τη φορά να είναι εκεί όσο γίνεται περισσότεροι. Ακόμα και οι μαμάδες θα μπορέσουν να εξυπηρετηθούν καθώς γύρω στις 12 το μεσημέρι, έγκαιρα δηλαδή, θα έχουμε ολοκληρώσει κι έτσι θα μπορέσουν να φτιάξουν το φαγητό τους και να είναι παρούσες στο μεσημεριανό κυριακάτικο τραπέζι...

Βάλτε το από τώρα στην ατζέντα σας. Στη συνάντηση μπορεί να έρθει και όποιος γονιός θέλει, πέρα από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι και πολλά και σοβαρά για την Παιδεία και αφορούν τα παιδιά μας.

logo stekiou
Στις 11.30 π.μ. τα εγκαίνια των νέων γραφείων του νέου

στεκιού της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος

Λίγο αργότερα, Θηναίας και Μοναστηρίου, δίπλα από το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα είναι προγραμματισμένα τα εγκαίνια των νέων γραφείων του στεκιού της ΕΚΑΠ.

Αυτό είναι το περιεχόμενο της ανακοίνωσης – κάλεσμα που μοιράζεται από χθες στους κατοίκους της περιοχής για να έρθουν:

Πέντε χρόνια αγωνιζόμαστε για τη γειτονιά μας, τους δημόσιους χώρους, τον Αρχαιολογικό χώρο του Πάρκου, τους Λαχανόκηπους, την Αλληλεγγύη.

Οι κάτοικοι της Ακαδημίας Πλάτωνα δεν τελείωσαν με τους αγώνες τους. Δίνουν τη μάχη απέναντι στην άγρια επίθεση που εξαπολύθηκε ενάντια στην κοινωνία και τα δικαιώματά μας.

Την κρίσιμη αυτή ώρα για την επιβίωση και τη ζωή μας, η Επιτροπή κατοίκων βάζει νέους στόχους, διευρύνει τη δράση της, συνεχίζει τον αγώνα της.

Καλούμε τους κατοίκους των γειτονιών μας σε ανοιχτή συγκέντρωση-συνέλευση στο «στέκι» (Μοναστηρίου και Θηναίας γωνία), το νέο χώρο της Επιτροπής Κατοίκων, την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου στις 11.30 το πρωί. Να μιλήσουμε για:

  • Τις σοβαρές εξελίξεις στην περιοχή μας για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα
  • Την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο πρώην Μουζάκη και τους Λαχανόκηπους
  • το ανταλλακτήριο ρούχων που συνεχίζει να στηρίζει όσους έχουν ανάγκη
Να συζητήσουμε τις προτάσεις, τις δράσεις, τις αναγκαίες παρεμβάσεις μας για:
  • Τη μάχη ενάντια στα χαράτσια, τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, τα χρέη στις τράπεζες
  • Την προσφορά ενισχυτικής διδασκαλίας από εθελοντές δασκάλους σε παιδιά των δημοτικών σχολείων που πλήττονται από την ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης
  • Την οργάνωση λειτουργίας του Δικτύου χωρίς μεσάζοντες
  • Τη διοργάνωση Πολιτιστικών εκδηλώσεων (προβολές, συζητήσεις, ξεναγήσεις στον αρχαιολογικό χώρο)
  • Τη λειτουργία Δανειστικής Βιβλιοθήκης
Σας περιμένουμε την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στο «στέκι» των κατοίκων της Ακαδημίας Πλάτωνα.
Να δυναμώσει η φωνή, η αντίσταση, η δράση μας
  • Δείτε ΕΔΩ το Blog της ΕΚΑΠ κι ΕΔΩ την παρουσία της στο Facebook.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA