ΜΙα βόλτα στο Λούσιο ποταμό. Πάντα μου άρεσε η ορμή των νερών του δίπλα στον αρχαιολογικό χώρου του Ασκληπειού.

Όπου κι αν πας το Δεκαπενταύγουστο έχει κόσμο. Στο ποτάμι, έχει κόσμο, στην Παναγία την Καρβουναρέικη, που δεν... γιορτάζει τωρά, αλλά πιο πίσω, έχει κόσμο, στην πλατεία έχει κόσμο. Λες και κάπου ήταν κρυμμένοι όλοι αυτοί κι έδωσαν ένα πήδο και βγήκαν ανήμερα της μεγάλης γιορτής.

Μόνο στη Στεμνίτσα το βράδυ κατά τις 8-9 δεν είχε και τοσο κόσμο. Αλλά πάλι, μπορεί και να κοιμόντοσαν, ξενύχτηδες από το χθεσινό πανηγύρι και να χρειάζονται δύναμη για να... αντέξουν απόψε τον Τσέρτο που τραγουδά στην πλατεία του χωριού.

Βέβαια τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στην είσοδο και την έξοδο της Στεμνίτσας είναι πάρα πολλά κι αυτό μπορεί να είναι δείγμα ότι έχει κατέβει κόσμος...

Μέρες που είναι, ο κόσμος μπορεί να φύγει λίγο από την Αθήνα... Είναι κι αυτό μια θετική αντίδραση για να συνεχίσουν να δίνουν, από Δευτέρα, τον αγώνα στην καθημερινότητά τους.

Ελληνικό – Στεμνίτσα, είναι κάπου δώδεκα χιλιόμετρα απόσταση. Είναι όμως στα 1.100 μέτρα υψόμετρο, κάπου 300 μέτρα πιο ψηλά από το Ελληνικό. Κι ενώ εμείς δεν πήραμε χαμπάρι, κατά τις εξι το απόγευμα έριξε μια δυνατή καλοκαιρινή μπόρα που όμως δεν την χάλασε στους πανηγυρτζήδες.

Ο Τσέρτος και η ορχήστρα του γύρω στις 9 κάνουν κανονικά τσεκ ήχου. Τα τραπέζια στα μαγαζια της πλατείας είναι όμως ακόμα άδεια, αλλά οι ξενύχτηδες μπορεί να αργήσουν λίγο ναρθούν.

Στο φούρνο έχουν χθεσινό ψωμί. Ο ξυλόφουρνος τα κάνει παρ' όλα αυτά να έχουν μια υπέροχη μυρωδιά. Και οι τυροπιτές του, όταν είναι φρέσκιες, είναι το κάτι άλλο.

Λέγαμε το βράδυ να πηγαίναμε μια βόλτα στο πανηγύρι ενός μικρού χωριού εδώ κοντά, στον Ατσίχολο. Αλλά μας είπαν πως τώρα τελευταία πέθαναν τρεις κι έτσι αποφάσισαν να το αναβάλουν το φετινό πανηγύρι, Είχα πάει μια φορά, παλιά, και μου άρεσε. Νομίζω ο Πολιτιστικός Σύλλογος το' χει αναλάβει και μοιράζει κρέας βραστό για μεζέ και κρασί δωρεάν σε όσους πάνε. Αλλά να, που φέτος ματαιώθηκε...

Καλά κάνουν. Η μικρή τοπική κοινωνία δείχνει να έχει καλά ανακλαστικά και να αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αλληλεγγύη στον πόνο και τη χαρά. Μ' αρέσει όταν βλέπω να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον. Χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη. Λείπει πολύ στις μέρες μας και είναι τελικά ωραίο όταν το βλέπεις να υπάρχει.