Αυτό ήταν το Blog μου. Ρίξτε μια ματιά, "παίζει" ακόμα... Κι εδώ είναι μια από τις τελευταίες εγγραφές. Για κάποιο διάστημα "δούλευα" πειραματικά το Site  και το βάρος μου ήταν στο Blog. Με πρόδωσε από πλευράς τεχνικής υποστήριξης και... διακόψαμε τις σχέσεις μας. Πρόλαβε όμως να γράψει τη δική του ιστορία...

Όσο περνάει ο καιρός τόσο και πληθαίνουν οι επισκέψεις σ' αυτόν τον ιστότοπο... Την αρχή τις μέτραγα κάθε 5.000 νέα “χτυπήματα” από το κοντέρ της δεξιάς μπάρας, αλλά εδώ και καιρό έπαψα πια να το κάνω. Το... διπλασίασα. Κάθε 10.000 νέα “χτυπήματα” γίνονται αφορμή για ένα νέο κομμάτι αφιερωμένο σ' αυτό το Site που κινείται στα όρια του Blog και έχει στο πετσί του τη φιλοσοφία που τα κατέχει.

Πριν πέντε χρόνια μπήκα στον... πειρασμό να στήσω το δικό μου Blog. Ήμουν ήδη αρκετά “μεγάλος” για να μάθω τη δύναμη των νέων τεχνολογιών... “Ηθικός” αυτουργός ο Δήμος που με παρακίνησε να το κάνω...

Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον μέσον επικοινωνίας και το προχώρησα πολύ. Μόνο που τα Blog είναι free, οι ιδιοκτήτες κάπου “χαμένοι” στην Αμερική και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα στην... κάνουν και θα σε αφήσουν ξεκρέμαστο χωρίς... σέρβις, χωρίς σερβερ, στο έλεος του Θεού...

Άντεξα δυο ολόκληρα χρόνια. Την τελευταία χρονιά μάλιστα πλήρωσα και ένα ποσό για να έχω περισσότερο χώρο ώστε να “ανεβάζω” πιο πολλές φωτογραφίες. Σιγά που θα το σέβονταν... Αύγουστος του 2008 ήταν θυμάμαι, που ολοκληρώθηκε αυτή η ιστορία.

Λίγο νωρίτερα, είχα αρχίσει να συζητάω με τον Δήμο για Site αυτή τη φορά. Από Έλληνες διαχειριστές που θα μπορούσα να τους μιλήσω και να συνεννοηθεί αν υπήρχε ανάγκη. Με βοήθησε μάλιστα και στο άρχικό “στήσιμο”. Ύστερα το πήρα πάνω μου. Το Blog “έκλεισε”, υπάρχει δηλαδή αλλά δεν ενημερώνεται και άρχισα να “ζεσταίνω” αυτό το χώρο. Δειλά την αρχή γιατί συνάντησα καινούρια πράγματα που έπρεπε να μάθω, πιο σοβαρά αργότερα και τώρα πια είναι... παιχνιδάκι για μένα...

Η πρώτη ανάρτηση έγινε στις 19/5/2008, όταν μετακόμισα στην Κλειούς. Θυμάμαι τότε, φίλοι μου έλεγαν να μη δίνω προσωπικού χαρακτήρα στοιχεία, όπως διευθύνσεις, τηλέφωνα κ.λπ. “Δεν ξέρεις τι κυκλοφορεί στο διαδίκτυο”. Τρία χρόνια μετά, μπορεί να βρήκα πολλά πράγματα μπροστά μου, αλλά δεν αντιμετώπισα περισσότερα προβλήματα απ' ότι στη πραγματική ζωή. Άλλωστε τι είναι το internet, εικόνα της ζωής μας είναι...

Μέχρι σήμερα έχω κάνει 1.522 εγγραφές σ' αυτό το Site. Αντιλαμβάνομαι ότι αλλάζουν όλα γύρω μου. Κι εγώ δεν κάθομαι με σταυρωμένα τα χέρια. Μαθαίνω, ενημερώνομαι, προσπαθώ να χρησιμοποιώ ως συμπληρωματικά εργαλεία, το Facebook και το Twitter. Έχω γνωρίσει πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους μέσα από αυτά.

Αλλά κι αυτά δε με άφησαν έτσι. Μου έστειλαν νέους αναγνώστες που μοιράστηκαν μαζί μου τα σχόλια και τις επισημάνσεις πάνω στην καθημερινότητα.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτή την προτίμηση. Καθημερινά προσπαθώ να φανώ αντάξιος...

Τελικά η προγραμματισμένη πορεία των ανθρώπων του Τύπου στο υπουργείο Εργασίας δεν έγινε. Μείναμε μόνο στη συγκέντρωση, έξω από το κτίριο της ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20. Οι συγκεντρωμένοι απεργοί απαίτησα από το Διασωματειακό να ανέβει στον 5ο όροφο των γραφείων και να συνεδριάσει ξανά με στόχο τη συνέχιση της απεργίας σε ολόκληρο τον κλάδο από Δευτέρα.

Άδειο το βήμα των ομιλητών, περιμένοντας την απόφαση του Διασωματειακού. Ούτε ο ήλιος που είναι μπόλικος έγινε αφορμή να διαλυθεί ο κόσμος. Έχουμε γαϊδουρινή υπομονή και θα περιμένουμε εδώ, στο δρόμο, μέχρι να τελειώσουν”...

Το αδιαχώρητο έζησε για περισσότερο από τρεις ώρες η Ακαδημίας, καθώς οι τροχονόμοι είχαν κλείσει το δρόμο στο ύψος της Νομικής (Σίνα). Τα ίδια και στη Σόλωνος. Οι συγκεντρωμένοι απεργοί, καμιά 400αριά με τα πανό τους έχουν καταλάβει το οδόστρωμα μπροστά από την ΕΣΗΕΑ απαιτώντας συνέχιση της απεργίας...

Συνεχίζουμε δυνατά την απεργία μας. Σε λίγο όλοι στη συγκέντρωση έξω από την ΕΣΗΕΑ. Και το απόγευμα στην Εσπερίδα της Διακλαδικής... Υπάρχει θέμα...

Η συνεργασία με το ΡΕΘΕΜΝΟΣ δεν στηρίζεται σε καμιά επαγγελματική βάση. Φίλοι είμαστε με τον Νίκο και και την Γιωργία Καραγιαννάκη κι έτσι περισσότερο σ' αυτό στηρίζεται το γεγονός ότι αρθρογραφώ από τη... γέννηση της εφημερίδας ώς σήμερα.

Όμως μη με ψάξετε να με βρείτε αυτή την εβδομάδα. Δεν γράφω συνειδητά. ήταν για μένα πολύ δύσκολο, στον καιρό της πιο μεγάλης απεργίας στα ΜΜΕ των τελευταίων χρόνων, εγώ να έβαζα την υπογραφή μου σε δημοσιογραφικό κείμενο.

Δεν έχω, προς Θεού τίποτα με τους ανθρώπους που δίνουν με αξιοπρέπεια τη μάχη για να σταθούν όρθιοι στο χώρο του Τύπου. Ίσα – ίσα που τους καταλαβαίνω και τους συμπαραστέκομαι, αλλά μου ήταν εντελώς αντιδεοντολογικό να γράψω. Μιλήσαμε βέβαια και τους εξήγησα τη θέση μου η οποία έγινε σεβαστή.

Υπάρχουν τόσοι άλλοι συνεργάτες που δεν είναι επαγγελματίες δημοσιογράφοι και θα μπορούσαν να γράψουν, αν ήθελαν πιεσμένοι από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες του υπουργείου, να βγάλουν φύλλο.

Αισθάνθηκα όμως την ανάγκη να το κάνω. Δεν έχει σημασία που πρόκειται για μια εφημερίδα της περιφέρειας. Για μένα έχει την ίδια αξία ως μέσο ενημέρωσης και στην Αθήνα να κυκλοφορούσε. Πρόκειται, άλλωστε για μια πολύ σοβαρή προσπάθεια που δικαιολογημένα έχει αγκαλιαστεί, όχι μόνο από τους Ρεθυμνιώτες, αλλά και από του Κρητικούς όπου γης.

Τελευταία μάλιστα, με την ιστοσελίδα και την καθημερινή παρουσία στο Facebook βελτίωσε κατά πολύ την εικόνα της. Μπράβο παιδιά!

• Διαβάστε ΕΔΩ μια πολύ ενδιαφέρουσα άποψη από τον Πιτσιρίκο για τη δημοσιογραφία και γενικότερο...
  

Μ' αρέσουν οι... εφευρετικοί άνθρωποι. Κι όταν αυτοί τυχαίνει να είναι δημοσιογράφοι, που έχουν ακούσει το μύρια όσα, τότε μ' αρέσουν ακόμα περισσότερο.

Για τις ανάγκες των τεσσάρων ημερών της απεργία του κλάδου “έστησαν” ένα πρόχειρο Blog και μέσα από αυτό μοιράζονται ενημέρωση. Παρακολουθήστε ΕΔΩ τη λένε αυτή την ώρα...

Εγώ θεώρησα υποχρέωσή μου να αναδημοσιεύσω το δεύτερο απεργιακό δελτίο τους. Έτσι για να ξέρουμε τι έγινε σήμερα:

Οι περιφρουρήσεις έληξαν και έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα νέα που μας φέρνουν οι συνάδελφοι από αυτές. Ας ξεκινήσουμε αναλυτικότερα την ενημέρωση:

Στον ΔΟΛ από τις 8.00 το πρωί άρχισαν να καταφτάνουν συνάδελφοι και αλληλέγγυοι με σκοπό να περιφρουρηθεί η απεργία. Αποκλείοντας και τις δύο εισόδους του κτιρίου της Μιχαλακοπούλου, κατάφεραν να αποτρέψουν ειρηνικά τους λιγοστούς ομολογουμένως συναδέλφους διοικητικούς που προφανώς δεν είχαν αντιληφθεί ότι η απεργία είχε ήδη αρχίσει δύο ώρες νωρίτερα… Στην πλειοψηφία τους ωστόσο, αποφάσισαν να σεβαστούν έστω και αργά την ιστορικής διάρκειας απεργία του κλάδου μας. Αξιοσημείωτη η ψευδής πληροφορία από υψηλόβαθμο «συνάδελφο» του πολιτικού ρεπορτάζ περί δήθεν συμφωνίας του με μέλος του Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ, ότι «οι ομάδες περιφρούρησης δεν θα πρέπει να εμποδίσουν συναδέλφους που επιθυμούν να ανέβουν αλλά όχι για να εργαστούν»…

Μελανό σημείο του Οργανισμού που διοικεί ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Εφημερίδων, Σταύρος Ψυχάρης, είναι η απεργοσπασία από το ηλεκτρονικό τμήμα των ΝΕΩΝ (tanea.gr) με πρωινές αναρτήσεις. Αργότερα ωστόσο, μια φάσα ξεκίνησε να διατρέχει  την κεντρική σελίδα, ενημερώνοντας ότι «η ιστοσελίδα δεν θα ενημερωθεί λόγω της απεργίας της ΕΣΗΕΑ και τα σχόλια των αναγνωστών δεν θα δημοσιευτούν λόγω της απεργίας των δημοσιογράφων»…

Στον Πήγασο οι ομάδες περιφρούρησης προβληματίστηκαν με την ζέση κάμποσων διοικητικών υπαλλήλων οι οποίοι έσπευσαν από τις 8.00 το πρωί (!) να διεκπεραιώσουν την απεργοσπαστική εργασία τους. Αργότερα ακολούθησαν και άλλοι συνάδελφοι αλλά η ενημέρωση από την πλευρά των ομάδων περιφρούρησης που βρέθηκαν στις εγκαταστάσεις του «Ομίλου Μπόμπολα», ήταν αρκετή για να τους πείσει ότι η απεργία είναι δικαίωμα (όσο κι αν κάποιοι το δέχονται ως τέτοιο όσο αυτό δεν ασκείται).

Στον ΣΚΑΙ η παρουσία των συναδέλφων που βρέθηκαν εκεί από νωρίς το πρωί, μάλλον δεν στάθηκε αρκετή για να κρατήσει μακριά από την εργασία τους, τους συναδέλφους σήμερα, ημέρα έναρξης της 4ήμερης απεργίας μας. Στην ηλεκτρονική σελίδα του ΣΚΑΙ δε, εκφωνήθηκαν μέχρι και δελτία.

Στις Αττικές Εκδόσεις παρά το γεγονός ότι η παρουσία των συναδέλφων των ομάδων περιφρούρησης, κατάφεραν να μεταπείσουν τους συναδέλφους που κατέφταναν για δουλειά, λίγο μετά τις 12.00 το μεσημέρι, η διοίκηση του Ομίλου Φιλιππόπουλου κάλεσε την αστυνομία. Σκοπός ήταν όχι μόνο οι μηνύσεις κατά των Σωματείων αλλά και οι «κατά αγνώστων» μηνύσεις. «Άγνωστοι» αξίζει να επισημάνουμε εδώ ότι θεωρούνται οι συνάδελφοί οι οποίοι σεβόμενοι την απεργία έσπευσαν να διαφυλάξουν την ορθή έκβασή της αλλά ταυτοχρόνως να διαμαρτυρηθούν και για τις εκδικητικές απολύσεις της περασμένης εβδομάδας (μεταξύ των οποίων και αυτής της συνδικαλιστικής εκπροσώπου). Τελικώς η αστυνομία αποχώρησε και η πρώτη ημέρα της απεργίας, κύλησε ομαλά για τις Αττικές Εκδόσεις.

Συνάδελφοι επισκέφτηκαν αρκετές ιστοσελίδες οι ιδιοκτήτες των οποίων δυστυχώς για ακόμα μία φορά δεν σεβάστηκαν ούτε την δουλειά των συναδέλφων μας ούτε το δικαίωμά τους να απεργήσουν. Ενδεικτικά αναφέρουμε το site του «ΘΕΜΑτος», το οποίο ωστόσο διέκοψε τις αναρτήσεις μετά τις παρεμβάσεις μελών του Δ.Σ της ΕΣΗΕΑ, ασφαλώς το «zougla.gr», το site της «Ναυτεμπορικής», το «sentragoal.gr» κ.α.

Σε επίσκεψη των ομάδων περιφρούρησης στα αθλητικά site «sport24.gr» και «contra.gr», οι συνάδελφοι έγιναν δέκτες παραπόνων εκ μέρους των αρκετών _κυρίως νέων_ συναδέλφων οι οποίοι είχαν κληθεί για ακόμα μια φορά από την ιδιοκτησία να εργαστούν σε μέρα απεργίας. Η απουσία των Σωματείων αλλά και η άρνησή τους να τους αναγνωρίσει, ήταν οι αιχμές των διαμαρτυριών. Παριστάμενο μέλος του Μεικτού της ΕΣΗΕΑ, προσφέρθηκε να τους συνοδεύσει την Δευτέρα το πρωί στην Ένωση, με σκοπό να εκφράσουν τα παράπονα και τις ανησυχίες τους.

Τέλος, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι οι περιφρουρήσεις θα συνεχιστούν και αύριο. Όποιος και όποια από εσάς θελήσει να συμβάλει, ας επικοινωνήσει είτε με κάποιον από τους συναδέλφους που συμμετέχει στις περιφρουρήσεις είτε με εμάς αποστέλλοντας ένα e-mail στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ώστε να ενημερωθεί για το πού υπάρχουν ανάγκες.

Και μην ξεχνάτε το ραντεβού στην πορεία του κλάδου μας, αύριο Παρασκευή 8 Απριλίου και ώρα 12.00 το μεσημέρι μπροστά στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ.

Η αφίσα που καλεί σε μια συγκέντρωση στην ΕΣΗΕΑ άκρως ενδιαφέρουσα για τον κλάδο. Είναι... εσπερίδα και όχι ημερίδα. Την ημέρα, αύριο έχουμε συγκέντρωση και πορεία-διαδήλωση.

Τον Ηλία Κανέλη τον γνωρίζω από κοντά και τον εκτιμώ και σαν άνθρωπο και σαν δημοσιογράφο. Και μπορεί να μη συμφωνώ με όσα λέει αλλά αισθάνομαι υποχρεωμένος να του δώσω βήμα και από αυτή γωνιά για να διατυπώσει την άποψή του, όπως την καταγράφει στα σημερινά ΝΕΑ, για την απεργία μας:

Ένα πανό που κηρύσσει την εξέγερση κρέµεται ακόµα έξω από τα γραφεία της Ενωσης Συντακτών Ηµερησίων Εφηµερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), του συνδικαλιστικού σωµατείου των δηµοσιογράφων οι οποίοι εργάζονται στον ηµερήσιο Τύπο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο και σε πολλά επαγγελµατικά πόρταλ και, από σήµερα, καλούνται να σωπάσουν για τέσσερις ηµέρες. Ο λόγος; Σύµφωνα µε την επαναστατική ρητορική, «γιατί δεν θέλουµε να πληρώσουµε εµείς την κρίση τους». Για να δώσουµε ένα ηχηρό µήνυµα στα αφεντικά ότι δεν υποχωρούµε, ότι δεν δεχόµαστε µειώσεις µισθών, ατοµικές συµβάσεις εργασίας, απολύσεις – και επιπλέον διεκδικούµε αυξήσεις, µόνοι εµείς µαζί µε τους δικαστικούς και τους εργαζοµένους στα ΕΛΠΕ.

Η επαναστατική ρητορική επιχειρεί να κρύψει δυο τρία πράγµατα ουσίας. Τα απαριθµώ επί τροχάδην:

1. Παρά τα όσα διακηρύσσουν τα σωµατεία, σε πολλές επιχειρήσεις Τύπου χάνονται συνεχώς θέσεις εργασίας, µειώνονται οι µισθοί, γίνονται ατοµικές συµβάσεις. Η πραγµατικότητα της οικονοµικής κρίσης, βλέπετε, είναι πολύ πιο ισχυρή από την επαναστατική ρητορική. Αλλωστε, η επαναστατική ρητορική δεν κρύβει ότι όλοι οι δηµοσιογράφοι, εδώ και µήνες, εργαζόµαστε χωρίς συµβάσεις, είµαστε δηλαδή στην πραγµατικότητα έρµαια των βουλήσεων των εργοδοτικών επιχειρήσεων – κάποιες από τις οποίες, αυτό το διάστηµα, προτείνουν µειώσεις µισθών ενώ λίγο καιρό πριν πρότειναν µηδενικές αυξήσεις. Αύριο τι θα προτείνουν;

2. Υποτίθεται ότι οι δηµοσιογράφοι διεκδικούν την επαγγελµατική αξιοπρέπειά τους. Φοβάµαι ότι αργά τη θυµήθηκαν τα σωµατεία µας. Και δεν αναφέροµαι µόνο στο ότι, όπου κι αν σταθούν, όπου κι αν βρεθούν, αν δεν θέλουν να παριστάνουν τις στρουθοκαµήλους θα καταλάβουν ότι οι δηµοσιογράφοι δεν είµαστε µέρος της λύσης αλλά µέρος του προβλήµατος. Σε µεγάλο βαθµό κρατικοδίαιτοι, σε µεγάλο βαθµό οχυρωµένοι πίσω από επαγγελµατικά προνόµια από τα οποία δεν υποχωρούµε, σε µεγάλο βαθµό κατηγορούµενοι ως διαπλεκόµενοι µε την πολιτική, την οικονοµική και οποιαδήποτε άλλη εξουσία, συγκεντρώνουµε τα βέλη της αναξιοπιστίας του συστήµατος εξουσίας που οδήγησε τη χώρα στην κρίση. Κι αυτό δεν αλλάζει ακόµα κι αν η ηγεσία του σωµατείου µας υιοθετεί φρασεολογία αντιεξουσιαστών.

3. Υποτίθεται ότι οι δηµοσιογράφοι µε την απεργία τιµωρούν τους «ανάλγητους εκδότες». Τι φενάκη!

Μόνο τους εαυτούς τους τιµωρούν. Οχι µόνο διότι από τις ήδη κουτσουρεµένες αµοιβές τους θα φτάσει στο τέλος του µήνα ακόµα πιο κουτσουρεµένος ο λογαριασµός (αφού δεν θα πληρωθούµε τις ηµέρες της απεργίας). Αλλά κυρίως διότι κρατάµε τις εφηµερίδες κλειστές, περιφρονώντας και τους αναγνώστες, και την πληροφορία, και το προϊόν που παράγουµε – µε ιδρώτα και, αρκετοί από εµάς, µε πολλές πολλές (και σας διαβεβαιώ) προσωπικές µάχες.

4. Υποτίθεται ότι, µη εργαζόµενοι, οι δηµοσιογράφοι αποδεικνύουν στην κοινωνία πόσο χρήσιµοι είναι στην ενηµέρωσή της. Στην πραγµατικότητα αυτοακυρώνονται. Οι εκδότες (που επίσης είναι σοβαρό µέρος του προβλήµατος αλλά αυτό είναι θέµα άλλης συζήτησης) απαντούν εκδίδοντας τα κυριακάτικα φύλλα τους σήµερα Πέµπτη. Ταυτόχρονα, ενώ τα µέσα που έχουν θεσµικά και νοµικά την υποχρέωση να τηρούν τους δεοντολογικούς κανόνες της ενηµέρωσης δεν θα κυκλοφορήσουν, θα έχουν τη δυνατότητα οι λογής πειρατές του Ιντερνετ να υποκαταστήσουν τον ρόλο της κανονικής δηµοσιογραφίας µε τη «δηµοσιογραφία του κάθε πικραµένου». Μετά το πέρας του τετραηµέρου, οι δηµοσιογράφοι θα έχουµε αποδείξει ότι µπορούµε να είµαστε ακόµα πιο περιττοί για τους εργοδότες µας, δηλαδή ακόµα πιο αναλώσιµοι.

5. Υποτίθεται ότι η απεργία που αρχίζει σήµερα είναι ένδειξη αλληλεγγύης όλων των εργαζοµένων στον Τύπο, όλων των σωµατείων στον τοµέα της πληροφόρησης. Ψέµα. Στην πραγµατικότητα είναι συλλογική απόφαση έξαλλων ηγεσιών, συνδικαλιστικών γραφειοκρατιών, η οποία δεν νοµιµοποιήθηκε ούτε σε γενικές συνελεύσεις ούτε σε εργοστασιακές συνελεύσεις. Εγιναν µόνο παραστάσεις όπου ανακοινώθηκε η ειληµµένη απόφαση. Σε πολλά µέσα ενηµέρωσης, πολλοί εργαζόµενοι αντέδρασαν. Σε κάποια άλλα, αποδέχθηκαν την απόφαση µε στωική περιφρόνηση. Και το χειρότερο: όσοι διαφωνούν, δύσκολα µπορούν να εκφράσουν τη διαφωνία τους (προσωπικώς, αν και είµαι έτοιµος να ακούσω τα εξ αµάξης από τους επαναστάτες εκπροσώπους µου, δεν κρύβω ότι φοβάµαι που γράφω την άποψή µου και µου τη δηµοσιεύουν στην εφηµερίδα όπου εργάζοµαι – κι αν ένας δηµοσιογράφος που δεν έχει µάθει να συναλλάσσεται φοβάται, τότε κάτι πάει στραβά µε τη δηµοκρατία στο επάγγελµά µας). Κι αν κάποιοι θα ήθελαν να σπάσουν την απεργία (προσωπικώς, αν µπορούσα, αν δηλαδή η εφηµερίδα όπου εργάζοµαι κυκλοφορούσε, θα εργαζόµουν), είναι βέβαιο ότι θα τους περίµεναν την εποµένη στο πειθαρχικό µε το ερώτηµα της διαγραφής – και την απειλή αποποµπής από τα κεκτηµένα δικαιώµατά τους, δικαιώµατα που κερδήθηκαν έπειτα από χρόνια συνήθως εξαντλητικής και ψυχοφθόρας εργασίας.

Με άλλα λόγια: βρισκόµαστε µπροστά στο οξύµωρο σχήµα να πρέπει να συµµετάσχουµε σε µια απεργία µε την οποία οι περισσότεροι, σύµφωνα µε την αντίληψη που προσωπικώς έχω διαµορφώσει, διαφωνούµε.

Από το διαδίκτυο. Έξυπνο σε κάθε περίπτωση. Μπράβο στους δημιουργούς, όποιοι κι αν είναι...

• Δείτε ΕΔΩ τι λέει η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ για την απεργία και την έκδοση των εφημερίδων καθώς οι αναγνώστες έχουν πάθει πλάκα σήμερα με τα φύλα που είδαν στα περίπτερα... Κι ΕΔΩ μια ακόμα αιρετική άποψη για το χώρο των Media. Κι ΕΔΩ η αρθρογραφία της Σοφίας Βούλτεψη στο site-εφημερίδα που διαθέτει...
  

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους δημοσιογράφους, μέλη και μη μέλη της Ένωσης, που εργάζονται σε εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς, τηλεοπτικούς σταθμούς, στην ΕΡΤ, στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στα ειδησεογραφικά sites, καθώς και σε κάθε μέσο ή φορέα ενημέρωσης, που απασχολεί δημοσιογράφους να μετάσχουν αποφασιστικά στις δύο κυλιόμενες 48ωρες απεργίες που έχει κηρύξει η Ένωση και η Διασωματειακή Επιτροπή, από τις 6 το πρωί της Πέμπτης, 7/4 έως τις 6 το πρωί της Δευτέρας, 11/4.

Οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι στην ενημέρωση διεκδικούμε την υπογραφή ΣΣΕ και προειδοποιούμε ότι δεν θα υποκύψουμε στην προσπάθεια των εργοδοτικών οργανώσεων που, συνεπικουρούμενοι από την κυβερνητική πολιτική, επιδιώκουν την πλήρη εργασιακή απορρύθμιση στο χώρο των ΜΜΕ, και υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων αλλά και τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις για έντιμη και αντικειμενική ενημέρωση των πολιτών.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας, από τις 6 το πρωί της Πέμπτης, 7 Απριλίου έως το πρωί της Δευτέρας, 11 Απριλίου:

* Δεν θα μεταδοθούν δελτία ειδήσεων και καμία δημοσιογραφική και ενημερωτική εκπομπή από το εσωτερικό ή το εξωτερικό. Το ίδιο ισχύει και για τις ενημερωτικές εκπομπές, που είναι εξωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ και των ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, καθώς και για τους συναδέλφους που απασχολούνται σε αυτές. Στις περιπτώσεις αυτές δεν θα μεταδοθεί ούτε μαγνητοσκοπημένη ή ηχογραφημένη εκπομπή.
* Δεν θα εκδοθεί κανένα Δελτίο Τύπου και οι συντάκτες δεν θα παραστούν σε καμία συνάντηση, συνέντευξη ή briefing.
* Την Παρασκευή, 8 Απριλίου και τις επόμενες ημέρες της απεργίας δεν θα κυκλοφορήσει καμία εφημερίδα, πρωινή, απογευματινή, πολιτική, οικονομική, αθλητική ή free press.
* Σε ενδεχόμενο σοβαρού γεγονότος, όπου για λόγους ενημέρωσης, θα πρέπει να διακοπεί η απεργία, η απόφαση θα παρθεί αμέσως από το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ και θα δοθούν σχετικές και συγκεκριμένες οδηγίες.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 20 του Ν. 1264/1982 στην απεργία συμμετέχουν και τα μη μέλη της ΕΣΗΕΑ.

Η Ένωση καλεί όλους τους δημοσιογράφους σε επαγρύπνηση και κινητοποίηση για την επιτυχία της απεργίας. Καλεί ιδιαίτερα τα διευθυντικά στελέχη των ΜΜΕ να αποφύγουν κάθε ενέργεια πίεσης πάνω σε συναδέλφους –φισσες για υπονόμευση της απεργίας, θυμίζοντας τις καταστατικές υποχρεώσεις όλων των μελών της ΕΣΗΕΑ.

Καλεί, τέλος, την κυβέρνηση να εγκαταλείψει την τακτική του Πόντιου Πιλάτου και να αναλάβει τις ευθύνες της μπροστά στην αντεργατική τακτική των εργοδοτών στα ΜΜΕ και τους προφανείς κινδύνους για την ενημέρωση και τα δημοκρατικά δικαιώματα.