Οι δε μεγαλοεπιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν με τις off shore τους. και καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε την κρίση τους.

- Δεν βγαίνουμε για καφέ-ποτό σε μαγαζιά, το καλύτερο μπαρ είναι τα μπαλκόνια μας με όμορφη παρέα!

- Αν είμαστε έξω και διψάμε, έχουμε φροντίσει να πάρουμε μπουκαλάκι με νερό από το σπίτι μας.

- Και επειδή οι πιο πολλοί έχουν θέμα με τα τσιγάρα (πιο πολύ και από τη βενζίνη) μπορούν σιγά σιγά και όχι μαζικά να προμηθευτούν τα πακέτα που χρειάζονται έως την ημερομηνία έναρξης της εβδομαδιαίας αποχής. Αυτά και μόνο αυτά.

- ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Σε καμία περίπτωση δεν αδειάζουμε

- Τι αγοράζουμε: Το θέμα είναι να μην αγοράσουμε τίποτα.

από τις 20 έως και τις 26 Οκτώβρη.

H αγγελία στο Facebook: Χθες το βράδυ που ήμασταν στο καφενείο στην Ακαδημία Πλάτωνος, ο Σπάρος έφυγε με δύο αρσενικά και δεν ξαναγύρισε (ενώ τα άλλα 2 γύρισαν). Τον ψάχναμε σε όλη την περιοχή σχεδόν όλο το βράδυ, με τα πόδια, με μηχανές και αργότερα με ποδήλατο, αλλά δυστυχώς δεν τον βρήκαμε... ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ.

Τα ρεκόρ είναι για να τα σπάνε, έτσι δε λένε; Ε, λοιπόν «φυσάει» η αναγνωσιμότητα του Site. Κάθε εβδομάδα, το πολύ δεκαπέντε μέρες, προσθέτονται 10.000 νέοι αναγνώστες στην επισκεψιμότητα μας... Κι αυτό μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε με το ίδιο πάθος και ενθουσιασμό...

Ναι, είναι ωραίο να αισθάνεσαι ότι υπάρχουν αποδέκτες των σκέψεων σου. Πως ότι μπαίνει εδώ δεν το παίρνει ο... αέρας του διαδικτύου και δεν χάνεται στο κενό.

Σας βρίσκω βέβαια πιο... ομιλητικούς στο Facebook, αλλά περί ορέξεως ουδείς ψόγος. Ίσως είναι πιο εύκολο το σύστημα για το διάλογο εκεί. Αλλά κι εδώ, δεν μπορείτε να πείτε, πέρα από την ειδική ανάρτηση που έκανα όταν εντόπισα το πρόβλημα, τοποθέτησα ένα μόνιμο... οδηγό στη μπάρα δεξιά, που δείχνει πως μπορείτε να κάνετε σχόλιο.

Φυσικά αυτό αφορά τους μη μυημένους στην τεχνολογία που όσο περνάει ο καιρός διαπιστώνω ότι λιγοστεύουν απελπιστικά. Όλο και κάποιες συμβουλές θα ζητήσουν οι μεγαλύτεροι από τους πιτσιρικάδες. Και είμαι βέβαιος ότι θα τους τις δώσουν πρόθυμα...

Όπως και να έχει το πράγμα, είναι εντυπωσιακό το πόσοι πολλοί γινόμαστε εδώ μέσα χωρίς καμιά ιδιαίτερη διαφήμιση. Μιλώντας από στόμα σε στόμα έχει τελικά κανείς καλύτερα αποτελέσματα. Το βλέπω εδώ που δεν έχω κανένα απολύτως άγχος για την αναγνωσιμότητα.

Αυτό που με ενδιαφέρει, είναι το Site να παραμείνει μια νηφάλια φωνή μέσα σε μια περίοδο εντάσεων που καταγράφει, ελπίζω με καθαρή ματιά, την επικαιρότητα μέσα από μια προσωπική προσέγγιση.

Η ποιότητα εδώ αποτελεί μια πρόκληση και πάντως είναι αυτή που οδηγεί τα βήματά μας με σιγουριά και σταθερότητα. Έτσι πάμε μπροστά. Έτσι κλείσαμε τις 200.000 επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. Με την αγάπη σας να μας συνοδεύει σ' αυτό το ταξίδι. Χίλια «ευχαριστώ»...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 09/10/2011

Αχ πώς τους αρέσουν τα μεγάλα λόγια! Γι' αυτή την υπερφύαλη Πολιτεία λέω και τους διαχειριστές της που όταν δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη μας για να μας κλέψουν ότι βρουν, αναλώνονται σε κορώνες εκσυγχρονιστικές που θέλουν όμως δουλειά προκειμένου να υλοποιηθούν.

Δείτε τι έγινε με την φοροκάρτα: Την παρουσίασαν σαν ένα μέσο που θα μπορούσε να μας απαλλάξει από το να μαζεύουμε του κόσμου τις αποδείξεις, εντελώς απαραίτητες όμως προκειμένου να υπάρξει μια μικρή φοροαπαλλαγή και να μετριάσει την κατάσταση από την φοροεπιδρομή που έχουμε υποστεί.

Είδαμε λοιπόν τα... διαφημιστικά ρεπορτάζ στις ειδήσεις των τηλεοπτικών δελτίων, διαβάσαμε και τα ανάλογα κομμάτια  στις εφημερίδες, σταυροκοπηθήκαμε που στην Ελλάδα είμαστε τόσο... προχωρημένοι και σπεύσαμε στο πλησιέστερο υποκατάστημα τραπέζης την προηγούμενη Δευτέρα, όταν όλοι μας διαβεβαίωναν ότι ήταν έτοιμη, για να την προμηθευτούμε.

Αμ δε... Σιγά που θα είχαν φροντίσει να είναι η κάρτα στις τράπεζες προκειμένου να τη διαθέσουν στους πολίτες... Αλλά άντε τώρα και πες ότι την πήραμε, πού θα την χρησιμοποιήσουμε;

Είναι άραγε έτοιμη η αγορά να υποδεχθεί μια τέτοια καινοτομία; Καθόλου. Από την τηλεόραση το έμαθαν οι άνθρωποι που έχουν μαγαζιά. Πέρα από το γεγονός ότι με την ύφεση που επικρατεί στην αγορά δεν μπορούν να σταυρώσουν πελάτη, το μόνο που τους έλειπε είναι να στείλουν έγγραφο στην αρμόδια διεύθυνση πληροφορικών συστημάτων προκειμένου να δουν τι μηχάνημα θα πάρουν, πώς και πού θα το συνδέσουν για να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες τις φοροκάρτας.

Μ' αρέσει που λένε πως οι επιχειρήσεις υποχρεούται να διαθέτουν τερματικό point of sales (pos) απ' όπου θα περνά η κάρτα, ώστε να καταγράφονται το ποσόν και τα στοιχεία της απόδειξης.

Το αλαλούμ δεν έχει τέλος. Την ώρα που, υποτίθεται ότι όλα είναι έτοιμα για να λειτουργήσει η φοροκάρτα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Δημήτρης Ασημακόπουλος, δηλώνει ότι το μέτρο βρίσκεται ακόμα σε πιλοτικό στάδιο και προέβλεψε ότι οι επιχειρήσεις που δέχονται κάρτες θα προσαρμοστούν σχετικά εύκολα, αρκεί να υπάρξει εύλογο χρονικό διάστημα για την πλήρη εφαρμογή του μέτρου...

Αυτά τα ωραία με τη φοροκάρτα, που παρεπιπτόντως, είδαν όλο αυτό το καιρό με τους φόρους που έχει... τρομοκρατήσει τον κόσμο και της άλλαξαν όνομα. Την έβγαλαν «Κάρτα αποδείξεων».
Δεν υπάρχει λοιπόν κανείς λόγος να βιαστείτε να πάτε να την προμηθευτείτε. Αφού το σύστημα λειτουργεί πιλοτικά γιατί να είμαστε εμείς τα πειραματόζωα τους;

Εξάλλου με τις... σταθερές πολιτικές που εφαρμόζουν κανείς δεν ξέρει αν το μέτρο θα ισχύσει αμέσως μόλις ολοκληρώσει την πιλοτική του φάση... Διότι κάθε μέρα που περνάει, μέχρι το τέλος της χρονιάς, στους δύο μηνες που απομένουν, όλο και κάποιο νέο φόρο θα «εμπνευστούν» προκειμένου να καλύψουν τις απαιτήσεις των τροϊκανών.

Εκφράσεις του τύπου «Δεν θα γίνουμε Ινδία στους μισθούς» που καταλογίζονται ως πρωθυπουργικές αντιδράσεις είναι για γέλια. Κυβέρνηση είστε παλικάρια, εσάς εξέλεξε ο ελληνικός λαός κι εσείς έχετε την ευθύνη να κάνετε πολιτικές, όχι της τρόικας και των δανειστών μας. Λύστε αυτά τα... μικρά ζητήματα και μετά θα βρείτε τον τρόπο να προετοιμαστείτε σωστά και για την φοροκάρτα...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη.
  

Απαντώντας σε πρόταση-πρόσκληση συνάντησης του κλιμακίου της τρόικα με την ΓΣΕΕ απεστάλη έγγραφα η άρνηση συνάντησης της Συνομοσπονδίας με το παρακάτω κείμενο το οποίο σας κοινοποιούμε.
Προς το Kλιμάκιο
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Σας έχουμε ήδη καταστήσει σαφές ότι με το αρχικό Mνημόνιο εξαντλήθηκαν τα όρια αντοχής και ανοχής των εργαζομένων, πολύ περισσότερο που με τις επικαιροποιήσεις, το Μεσοπρόθεσμο και το όλο σύμπλεγμα των έκτοτε ρυθμίσεων οι αντεργατικές παρεμβάσεις, σε εκπλήρωση δικών σας απαιτήσεων, φαίνεται να μην έχουν τέλος.

Οι Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, το Σύνταγμα και το κοινοτικό κοινωνικό κεκτημένο καταπατούνται κατά τρόπο βάναυσο με μέτρα εντελώς δυσανάλογα και απρόσφορα για τη λύση του προβλήματος της Ελληνικής Οικονομίας.

Η Διεθνής των Συνδικάτων και η Συνομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, έχουν κινητοποιηθεί διαβλέποντας ότι η ελληνική περίπτωση συνιστά πείραμα βίαιης γενικότερης προσαρμογής προς τα κάτω του επιπέδου των όρων αμοιβής και εργασίας στην Ευρώπη.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας ήδη εξετάζει την περίπτωση παραβίασης θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας, όπως η 98 ΔΣΕ κ.α. στην Ελλάδα και έχει ενεργοποιήσει ανώτερο κλιμάκιο για την περίπτωση αυτή.

Ο επιβεβλημένος κοινωνικός διάλογος πριν τη λήψη των μέτρων είναι ελλιπέστατος και προσχηματικός αποβλέποντας απλά να εγκλωβισθεί το συνδικαλιστικό κίνημα σε προειλημμένες αποφάσεις, που υπαγορεύονται από το Κλιμάκιο. Με αυτές τις προϋποθέσεις οι συζητήσεις είναι άσκοπες.

Έχουμε ήδη εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους το πάγωμα ή η κατάργηση της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα και η ισχύουσα αρχή της εύνοιας είναι μη διαπραγματεύσιμα.

Το ίδιο βέβαια ισχύει απόλυτα για κάθε κρατική παρέμβαση στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Και για τα δύο ως άνω θέματα δεν επιτρέπουμε δυσμενέστερες μεταβολές ούτε να θεωρούνται οι κοινωνικοί εταίροι ανεύθυνοι για τις κοινές θέσεις και αποφάσεις τους, που ελήφθησαν με κριτήριο την υπάρχουσα οικονομική κρίση της χώρας και την ανάγκη εξόδου από αυτή.

Παραβλέπεται το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των συλλογικών συμβάσεων και διαιτητικών αποφάσεων το 2010 και 2011, προβλέπουν μηδενικές αυξήσεις, προεκτείνοντας την ισχύ τους για τριετία ή διετία, οι δε αυξήσεις των κατώτατων μισθών της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., θα ήταν αστείο να θεωρηθεί ότι ανατρέπουν τη Δημοσιονομική πολιτική ή παρεμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα.

Βεβαίως στις αμοιβές του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα οι περικοπές που επιβάλλονται είναι πρωτοφανείς και βίαιες, οδηγώντας την οικονομία σε πρωτοφανή ύφεση, βασικότατο λόγο για την επίσης πρωτοφανή αύξηση της ανεργίας.

Ο συνδυασμός αυτών με τους εξαιρετικά επαχθείς φόρους που μειώνουν βίαια το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους σε απελπισία με συνέπεια να αποδέχονται κάθε μορφής ελαστική εργασία και ατομικές συμβάσεις με όρους αμοιβής μικρότερους των νομίμων.

Θεωρούμε λοιπόν τουλάχιστον αφελή και εν πάση περιπτώσει απρόσφορη, την εμμονή ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων θα λυθεί με τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις, που επικρατούν κάθε άλλης συλλογικής ρύθμισης.

Η πραγματικότητα στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει προ πολλού τις τεχνοκρατικές in vitro θεωρίες και σχέδια.

Για τους παραπάνω λόγους έχουμε την αίσθηση ότι η συνάντηση μαζί σας δεν έχει χρησιμότητα, δεδομένου ότι γνωρίζετε τις απόψεις μας, αλλά δυστυχώς δεν είστε διατεθειμένοι και να τις εισακούσετε, έστω εν μέρει. Οι δικές μας κόκκινες γραμμές έχουν ξεπερασθεί, προ πολλού και τα μέτρα που προτείνονται συναντούν την πλήρη αντίθεση του συνόλου του ελληνικού λαού.

Για τη Γ.Σ.Ε.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΙΟΥΤΣΟΥΚΗΣ

Έλεος, πείτε κι ένα «όχι»

Όχι μόνο «το βαρέλι δεν έχει πάτο», αλλά και η κυβερνητική υποχωρητικότητα δεν έχει τελειωμό.

Οι αποφάσεις της κυβερνητικής σύσκεψης που είδαν το φως της δημοσιότητας – ότι παραχωρούνται ολοσχερώς όλα όσα ζήτησε η «τρόικα» για τις Συλλογικές Συμβάσεις οδηγεί στη δραματική και θλιβερή διαπίστωση ότι στην Ελλάδα καταργείται το εργατικό δίκαιο και το συνταγματικό πλαίσιο που το περιβάλλει, καταργείται το κοινωνικό κεκτημένο της Ευρώπης, καταργούνται οι – υπερνομοθετικής ισχύος – Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας.

Ας μην «κοπιάζει» άλλο η κυβέρνηση να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Με τέτοιες αποφάσεις βγάζει τους Έλληνες εργαζόμενους εκτός ευρωπαϊκής προστασίας, εκτός ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, εκτός ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή εκτός αυτού που είναι η πραγματική ΕΥΡΩΠΗ.

Την ύστατη στιγμή καλώ την Κυβέρνηση να μην νομοθετήσει αυτά που η «τρόικα» επιτάσσει, γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα (μάλλον γκρεμίζει τους τοίχους) για αμοιβές και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ινδίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου.

Δήλωση του πρόεδρου της ΓΣΣΕ κ. Γιάννη Παναγόπουλου

Την είδηση του θανάτου του Στιβ Τζομπς την έμαθα το πρωί καθώς, από συνήθεια έκανα μια «βόλτα» στο Twitter να δω τα νέα της ημέρας. Το ξημέρωμα σήμερα έφυγε από τούτη τη ζωή για τους ουρανούς.

Το ότι συγκλόνισε όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις των κομπιούτερ το καταλαβαίνω. Έβαλε το χέρι του στις μεγάλες αλλαγές που έκαναν προσιτό τον ηλεκτρονικό υπολογιστή στο πλατύ καταναλωτικό κοινό.

Προσωπικά με έκανε να θυμηθώ μερικά πράγματα σε σχέση με τη δική μου μύηση στη νέα τεχνολογία, μια αγάπη που κρατά ώς τα σήμερα. Και το βλέπετε σ' αυτό το Site που ενημερώνω καθημερινά με αγάπη και συνέπεια, χρόνια τώρα...

Θα ήταν γύρω στα 1985 όταν κλήθηκα από την ΕΣΗΕΑ, μαζί με άλλους συντάκτες ύλης να παρακολουθήσουμε ένα εξειδικευμένο σεμινάριο πάνω στην ηλεκτρονική σελιδοποίηση. Προσέξτε μιλώ για το 1985! Πήγα με χαρά και το παρακολούθησα. Έφυγα «μαγεμένος», καθώς διαπίστωσα πως ότι μέχρι χθες σχεδίαζα με μολύβι στο χαρτί, μπορούσα να το υλοποιήσω μόνος μου. Φυσικά δεν το χρησιμοποίησα ποτέ επαγγελματικά, διότι υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από αυτή τη δουλειά. Μόνο την εφημερίδα που έβγαζε ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου, κάθε μήνα για τρία χρόνια στο δημοτικό σχολείο που πήγαινε ο γιος μου, το 146, τη βγάζαμε σε... φωτοτυπία, χωρίς κανένα κόστος, 16σελίδη στο Α4. Μόνο εκεί...

Αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με τον Mac που τότε είχε φανατικούς φίλους και τον προτιμούσαν οι επαγγελματίες. Ακόμα και τώρα τον προτιμούν τα τυπογραφεία και οι γραφίστες για την σταθερότητά του. Τα PC τότε λειτουργούσαν ακόμα σε γλώσσα DOS που έπρεπε να τη σπουδάσεις και έκανε μόνο για συγκεκριμένες δουλειές και πάντως όχι στην τυπογραφία. Την ίδια εποχή ο Mac λειτουργούσε με... εικονίδια, αυτά που αργότερα, μια πενταετία μετά, το 1990 υιοθέτησαν και τα PC με τα Windows και κατάφεραν, με τις οικονομικές εκδόσεις τους να μπουν σε κάθε σπίτι.

Μπορούσα λοιπόν εγώ, ένας άσχετος, να δουλέψω άνετα έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και να... βγάλω την εφημερίδα μου. Τρελάθηκα! Μου άρεσε τόσο που πήγα και αγόρασα έναν για το σπίτι. Πανάκριβος, αλλά εντυπωσιακός στις επιδόσεις του...

Για πέντε ολόκληρα χρόνια, όπως προανέφερα, είχε το προνόμιο μόνο ο Mac να λειτουργεί σε περιβάλλον γραφικών. Το είχε επνευστεί ο Στιβ Τζομπς και το λογισμικό το είχε σχεδιάσει ο Μπιλ Γκέιτς που αργότερα σχεδίασε και τα Windows.

Αν έμαθα λοιπόν κομπιούτερ, εγώ και μερικά ακόμα εκατομμύρια άνθρωποι σ' αυτόν τον πλανήτη το χρωστούμε σ' αυτόν τον άνθρωπο και προσωπικά του ήμουν πάντα ευγνώμων. Κι αν κάτι επίσης μου άρεσε πάνω του, πέρα από τη σπουδαία εφευρετικότητά του, ήταν ότι παρέμεινε γαλήνιος, νηφάλιος, αξιοπρεπής, μέχρι την ώρα που «παρέδωσε» το πνεύμα του.

Φρόντισε έγκαιρα να δώσει βήμα στην κορυφή της εταιρίας του, apple και δεν πίστεψε ούτε στιγμή ότι ήταν αναντικατάστατος. Αυτοί οι άνθρωποι μ' αρέσουν... Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...

Αυτή η πρώτη σελίδα του ΚΡΕΟΝΤΑ, του φύλλου που ολοκληρώσαμε την έκδοση του τεύχους 24, σήμερα. Πατήστε ΕΔΩ αν θέλετε να τη διαβάσετε όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο, τυπωμένη.

Χρειάστηκε ένα ραντεβού, μια Παρασκευή του Σεπτέμβρη, απόγευμα στην ταβέρνα «Ο Κήπος», εκεί στην Κρέοντος με τη Σούλα και την Βαγγελίτσα. Κράτησα μερικές σημειώσεις για τα ζητήματα με τα οποία θα έπρεπε να ασχοληθούμε. Αυτό ήταν... Μια σπίθα αρκεί. Και η «φωτιά» είναι δεδομένη... Κάπως έτσι βγάλαμε και το τ. 24 της εφημερίδας ΚΡΕΟΝΤΑΣ, το έντυπο του ομώνυμου τοπικού εξωραϊστικού συλλόγου.

Μια εβδομάδα χρειάστηκε για να μπει όλο το υλικό στη σειρά του. Να βγουν οι φωτογραφίες, να γραφτούν τα κείμενα. Και ο Νίκος του τυπογραφείου χρειάστηκε ένα Σαββατοκύριακο για να ολοκληρώσει το κασέ. Δευτέρα πρωί βρήκα το PDF στο e-mail μου. Το μεσημέρι το είδαμε με τη Σούλα και την Τρίτη 4/10 το μεσημέρι έφυγε για το πιεστήριο. Μέσα στη βδομάδα θα την πάρουν στα χέρια τους για να τη μοιράσουν...

Σε τέτοιους καιρούς είναι ωραίο να ολοκληρώνεται γρήγορα μια έκδοση. Εμένα βέβαια είναι η δουλειά μου και μ' αρέσει όλη η διαδικασία της έκδοσης, αλλά σκέφτομαι κι αυτούς που πρέπει να επωμιστούν διπλάσια ταχυδρομικά έξοδα, μετά τις αποφάσεις του Αυγούστου και προσπαθώ να είμαι κοντά τους και να τους ενθαρρύνω να συνεχίσουν την προσπάθεια.

Η υπεύθυνη ενημέρωση είναι όπλο δυνατό στα χέρια του απλού κόσμου και γι' αυτό στοχεύουν πάνω του οι κυβερνώντες. Θέλουν να απογοητευτούν, να σταματήσουν την προσπάθεια για να μπορούν αυτοί που ασκούν την εκάστοτε εξουσία να χειραγωγούν την ενημέρωση.

Άλλος ένας λόγος να είμαι χαρούμενος όταν ολοκληρώνεται μια προσπάθεια. Ούτε κι αυτή τη φορά τους πέρασε, λέω κιαι χαμογελώ...