Μ' ένα όμορφο φθινοπωρινό τοπίο ας ετοιμαστούμε να αποχαιρετίσουμε το φθινόπωρο που φεύγει...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/10/2011

Τελικά αποδεικνύεται αυτό που λένε: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Υπάρχουν και βουλευτές που όταν διαφωνούν έχουν το πολιτικό θάρρος να παραιτούνται από το αξίωμά τους. Συνέβη στην αρχή της εβδομάδας αλλά πιεσμένοι από την ειδησεογραφία, τις απεργίες και τις ψηφοφορίες στη Βουλή η παραίτηση πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων.

Κι όμως στις εποχές που ζούμε εκτιμώ ότι της άξιζε μια καλύτερη τύχη. Διότι αποδεικνύει περίτρανα πως υπάρχουν ακόμα ηθικά όρια και άνθρωποι που λένε τα πράγματα με το όνομά τους.

Θυμηθείτε λίγο τα γεγονότα:

Ο βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΟΚ είχε προαναγγείλει την παραίτησή του από την περασμένη εβδομάδα. Ο Θ. Ρομπόπουλος είχε βρεθεί στο επίκεντρο ενός κοινοβουλευτικού θρίλερ και τον περασμένο Ιούνιο, καθώς είχε δηλώσει ότι σκεπτόταν να καταψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο. Την κρίσιμη στιγμή ανέκρουσε πρύμνα, λέγοντας πως «αν δεν ψηφιστεί πτωχεύουμε, εγώ δεν την παίρνω την απόφαση».

Έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή παραίτησής του από την έδρα, στην οποία υποστηρίζει ότι ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να ξέρει τι ψηφίζει. Παράλληλα εκφράζει πικρία για το γεγονός ότι δεν ρωτήθηκε ποτέ -όπως σημειώνει- για υποθέσεις των κλάδων στους οποίους δραστηριοποιήθηκε. «Θα μπορούσα να αξιοποιήσω την εμπειρία μου και τις γνώσεις μου, ώστε να γίνουν γρήγορα οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν τη χώρα ανταγωνιστική, φιλική στην επιχειρηματικότητα, για να γίνουν επενδύσεις, να επιτύχουμε ανάπτυξη και να καταπολεμήσουμε την ανεργία», εκτιμά.

Στην επιστολή αναφέρει ότι επέλεξε να μην ανεξαρτητοποιηθεί, επειδή εξελέγη μετά την απόφαση του Γ. Παπανδρέου να παραιτηθεί από την έδρα της Θεσσαλονίκης και διατηρήσει εκείνη της περιφέρειας Αττικής. «Αυτό δεν το ξέχασα ποτέ», σημειώνει. Όσον αφορά στους λόγους που τον οδήγησαν στην παραίτηση, γράφει:

Με μεγάλη μου λύπη πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από το βουλευτικό αξίωμα, γιατί δεν μπορώ άλλο να συνεχίσω:

1) Να ψηφίζω χωρίς να ξέρω τι ψηφίζω, όπως έκανα με το Μνημόνιο.

2) Να ψηφίζω χωρίς να συμφωνώ άδικα και αντιλαϊκά μέτρα υπό την πίεση ότι θα ανατραπεί η κυβέρνηση, η δόση δεν θα καταβληθεί, η χώρα θα χρεοκοπήσει και δεν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις όπως έκανα στο Μεσοπρόθεσμο.
3) Όποιος δεν συμφωνεί να διαγράφεται.

Όπως σημειώνει, «την τελευταία διετία έγιναν και γίνονται πάρα πολλά πράγματα τα οποία έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Τα ελλείμματα μειώνονται, η εξοικονόμηση των δαπανών του κράτους γίνεται πράξη». Προσθέτει, όμως ότι «για να σωθεί η χώρα, η προσπάθεια πρέπει να είναι με πανεθνική συναίνεση όλων των κομμάτων και όλων των Ελλήνων».
Ο Θ. Ρομπόπουλος είναι επιχειρηματίας και δραστηριοποιείται στο χώρο της εμπορίας αυτοκινήτου. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 2009.

Τη θέση του στη Βουλή αναμένεται να καταλάβει η Βούλα Τεκτονίδου. Είναι διευθύντρια της περιφερειακής διεύθυνσης Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας του ΟΑΕΔ, στον οποίο εργάζεται από το 1984.

Το σημαντικό όμως είναι ότι ο συγκεκριμένος βουλευτής παραδέχτηκε δημόσια ότι «δεν ήξερε τι ψήφιζε», οι άλλοι το λένε μόνο κατ' ιδίαν, ζητώντας από τους εκδότες τοπικών εντύπων που πλήττονται από αυτά που ψήφισαν, την... επιήκεια τους και τη συνέχιση της προβολής του κοινοβουλευτικού έργου τους. Η ντροπή είναι πλεονέκτημα για όσους την έχουν...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη ομώνυμη στήλη μου εδώ και δέκα χρόνια στη σελίδα 9.
  

Είχα πριν λίγες μέρες “ανεβάσει” σ' αυτό το Site ένα σημείωμα με τον τίτλο “Μαθήματα δημοσιογραφίας” και είχα βάλει εκείνο το φοβερό βίντεο όπου ο δημοσιογράφος Κ. Βαξεβάνης δεν “κωλώνει”, παρά τις απειλές Βενιζέλου και θέτει ερωτήματα. Επειδή ο Κ. Βαξεβάνης δεν είναι από αυτούς που “μασάει” τα λόγια του επανήλθε δίνοντας απαντήσεις στον κ. Βενιζέλο και θέτοντας νέα ερωτήματα:

Κύριε Βενιζέλο,
Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.

Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στην Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει την εξουσία. Αυτή είναι η υποχρέωσή μου, άσχετα αν αυτό δεν σας αρέσει. Το γεγονός επιπλέον πως “με πληρώνει ο ελληνικός λαός” είναι μια ακόμη ευθύνη για μένα, καθώς πρέπει να “αξίζω τον μισθό μου”. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως και τους δυο μας πληρώνει ο ελληνικός λαός. Εσάς από το 1989,εμένα για τα 2-3 χρόνια που είμαι στην ΕΡΤ.

Το δεύτερο που ακούστηκε ως απειλή σε αυτή την εκπομπή είναι πως θα δημοσιοποιήσετε το πόθεν έσχες των δημοσιογράφων. Αμήν! Προς το παρόν δημοσιοποιήστε στο ίντερνετ το πόθεν έσχες των βουλευτών, όπως ορίζει ο νόμος 3979 του 2011 (νόμος Ραγκούση), γιατί ως την ώρα που σας γράφω είσαστε παράνομοι. Θα πρότεινα επίσης να ελέγξετε το “πόθεν” και όχι το “έσχες” των εκατομμυριούχων βουλευτών και βεβαίως να το φορολογήσετε. Είναι πιο ηθικό και αποδοτικό από το να κόβετε συντάξεις των 300 ευρω. Δεν κατηγορώ κανέναν έλληνα πολιτικό για κλέφτη. Αλλά ξέρετε τα περί της γυναικός του Καίσαρα. Αν και στην ελληνική Βουλή δίνεται η εντύπωση πως ο Καίσαρας είναι η γυναίκα του βουλευτή, που απλώς έτυχε να έχει προίκα.

Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Κύριε Βενιζέλο, είσαστε μια πολύ σημαντική μονάδα αυτού που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα. Του συστήματος που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό γι αυτό που είναι η χώρα. Μας αρέσει να μιλάμε αορίστως γι αυτό, αλλά εγώ έχω μάθει να μιλώ συγκεκριμένα. Στα υπουργεία που υπηρετήσατε, τα νομοθετήματά σας (ναι, ξέρω είναι της Βουλής, αλλά καταλαβαίνετε τι εννοώ) τα συναντώ συνεχώς σε έρευνές μου, ως “ασπίδα προστασίας” του πολιτικού συστήματος και του ζωτικού του χώρου. Ο νόμος “περί ευθύνης υπουργών” περί μη ευθύνης δηλαδή, είναι δικό σας δημιούργημα. Αυτό το έκτρωμα που οδηγεί στην ατιμωρησία, που μετρά την παραγραφή όχι με χρόνια αλλά (άκουσον άκουσον) με θητείες στη Βουλή, που είναι μια πρόκληση για την κοινωνία. Αυτό το νόμο χρησιμοποίησε ο κύριος Καραμανλής για να παραγράψει τα αδικήματα των υπουργών του στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου και όχι μόνο.

Δικό σας νόμος είναι και αυτός που ορίζει τα περί λειτουργίας των καναλιών. Σε όλη τη χώρα, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε περίπτερο χωρίς άδεια. Μπορούν όμως τα κανάλια. Αυτά τα κέντρα εξουσίας, λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Έτσι καναλάρχες και κυβερνήσεις μπορούν να αλληλοεκβιάζονται και να “αυτορυθμίζονται”.

Δικό σας είναι ο νόμος που ρύθμισε τα χρέη των ΠΑΕ, δηλαδή Ανωνύμων Εταιριών, κάτω από την «λαϊκή απαίτηση» των οπαδών. Οι ΠΑΕ αυτές χρεώθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους (μέχρι και πλαστά τιμολόγια έκοβαν) και εσείς χαρίσατε τα χρέη. Τα κλεμμένα. Πήρατε δηλαδή τα δικά μου λεφτά και τα δώσατε στα λαμόγια και τις παράγκες.

Ας αφήσουμε το παλιό σας νομοθετικό έργο και ας πάμε στο δεύτερο. Δηλαδή στο Proton. Σημειώνω προκαταβολικά πως όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι μια προσωπική σας μεθόδευση και όχι μια κυβερνητική απόφαση. Αυτό δεν έχει να κάνει με την δική μου “επιθετική σχεδίαση” αλλά με την πραγματικότητα. Στο υπουργικό συμβούλιο δεχθήκατε σφοδρή επίθεση για την υπόθεση Proton αλλά προχωρήσατε.

Η εφημερίδα Ελευθεροτυπία αποκάλυψε πως τον Ιούλιο του 2011, πήρατε την απόφαση να δώσετε 100 εκατομμύρια από τα αδιάθετα του Δημοσίου στην Τράπεζα Proton του κυρίου Λαυρεντιάδη. Την εποχή εκείνη ο κύριος Λαυρεντιάδης και η Τράπεζά του ήταν υπό έλεγχο για υπεξαιρέσεις. Επίσης ο νόμος 2362/95 (νόμος που έγινε ακριβώς για να μην υπάρχουν σκάνδαλα Κοσκωτά) δεν επέτρεπε αυτή την χρηματοδότηση. Τα στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους με επιστολή τους σας είχαν πει πως αυτό είναι παράνομο. Εσείς όμως το κάνατε. Στην εκπομπή είπατε πως η απόφαση αυτή των στελεχών του Λογιστηρίου του Κράτους «ήταν παράνομη γιατί δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα» Πρωτοτυπία νομική. Κάτι είναι ή όχι παράνομο, με βάση το αν συμπορεύεται με το νόμο και όχι με την κυκλοφορία των εφημερίδων. Πέρα βέβαια από το γεγονός πως όταν σας κοινοποιήθηκε η διαφωνία, δεν είχε δημοσιευτεί σε καμιά εφημερίδα. Ο παράνομος ήσασταν εσείς, με βάση το νόμο του 1995.

Αυτό το ξέρατε καλά. Γι αυτό προχωρήσατε σε ένα άλλο «νομοθέτημα». Σε άσχετο νόμο, τον 4002/2011 προσθέσατε άρθρο που σας αμνηστεύει προκαταβολικά. Νομοθετήσατε δηλαδή πως αν πρόκειται για θέματα συστημικής ευστάθειας των Τραπεζών, έχετε το δικαίωμα να πάρετε αποφάσεις χρηματοδότησης των Τραπεζών. Αυτό το «συστημικής» είναι μια νέα εφεύρεση. Μάλιστα ο νόμος φροντίζει να αμνηστεύσει τους υπουργούς Οικονομίας (και εσάς βέβαια) από το 1997. Γιατί από το 1997; Είχαμε συστημική αστάθεια από τότε ή παρουσιάζει αστάθεια κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Σημίτη;

Αφού δώσατε τα 100 εκατομμύρια τώρα χρεώνετε το Δημόσιο με άλλα 800 για την κρατικοποίηση της Τράπεζας. Η πτώση βεβαίως της Τράπεζας Proton δεν έχει καμία σχέση με την κρίση. Είναι αποτέλεσμα της διαχείρισης της από τα αφεντικά της. Επιχορηγούσαν τον εαυτό τους. Αντί να ασκήστε έλεγχο (με την Τράπεζα της Ελλάδας, (άλλη μεγάλη αμαρτία μια ιδιωτική Τράπεζα που εμφανίζεται ως θεσμικό όργανο του κράτους) τους χρηματοδοτήσατε και τελικώς μας τα φορτώσατε στην πλάτη.

Αλλά δεν σταματήσατε εκεί. Ο κύριος Λαυρεντιάδης ο οποίος φέρεται να έχει καταχραστεί 51 εκατομμύρια, δεν θα πάει φυλακή. Δεν θα υπάρξει καν ποινική δίωξη. Ο λόγος είναι ένας άλλος νόμος που έχετε ψηφίσει. Πάλι εδώ η υπογραφή σας. Με τον νόμο 3904/2010, θεσμοθετείτε το ακαδίωκτο γι αυτούς που θα καταχραστούν χρήματα αλλά θα τα επιστρέψουν πριν διωχθούν ποινικά. Ετσι ο κύριος Λαυρεντιάδης, επιστρέφοντας τα 51 εκατομμύρια (αφού τα επένδυσε, κέρδισε απ αυτά ή οτιδήποτε άλλο) δεν διώκεται. Πρόκειται για μία ακόμη νομική «επανάσταση» που γίνεται με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών. Ως πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, γνωρίζετε πως κατά καιρούς νόμοι για «αποσυμφορήσεις» κρύβουν την απελευθέρωση ολίγων επωνύμων που καταδικάστηκαν. Έτσι στο παρελθόν έχουν αποφυλακιστεί, «για την αποσυμφόρησης του σωφρονιστικού συστήματος» ο Μάκης Ψωμιάδης, ένας καναλάρχης και κάποιοι απατεώνες δικηγόροι εκ Θεσσαλονίκης…

Μπορώ να σας πω πολλά ακόμη. Πολλά, τα οποία είναι η δουλειά μου να σας τα πω. Πώς τα λένε στα δικαστήρια στις αγωγές κατά δημοσιογράφων (άλλος δικό σας νόμος); «Γεγονότα και αξιολογικές κρίσεις». Αυτό ακριβώς κάνω. Ένας λόγος παραπάνω γιατί πληρώνομαι «από τα λεφτά του Ελληνικού Λαού» όντας εργαζόμενος στην πολύπαθη Δημόσια Τηλεόραση που οι κυβερνήσεις θεωρούν τσιφλίκι τους. Θα σας παρακαλούσα να το σεβαστείτε. Και να σπαταλήσετε λίγη από την φημολογούμενη ευφυΐα και ρητορεία σας, να μου απαντήσετε. Γιατί αυτή είναι η δικιά σας υποχρέωση. Εκτός αν προτιμάτε να με απολύσετε.

• Από το Site του Κώστα Βαξεβάνη www.koutipandoras.gr

Από τις πρόβες της παράστασης του Κώστα Χατζή στο Μέγαρο Μουσικής. Το βρήκα στο YouTube. Κάποιος μέσα από το σχήμα το... ανέβασε.. Κάτω το τραγούδι που έφερε και τον τίτλο της μουσικής παράστασης “Όταν κοιτάς από ψηλά...”

Αφορμή να πάμε στο Μέγαρο Μουσικής να δούμε τον Κώστα Χατζή την περασμένη Τρίτη το βράδυ ήταν το γεγονός ότι ο κλάδος των εργαζομένων στα ΜΜΕ απεργούσε εκείνη τη μέρα. Έτσι δεν υπήρχε η υποχρέωση της παρουσίας στα δημοσιογραφικά γραφεία. Και το εκμεταλλεύτηκα... Πάντα μου άρεσε ο Κώστας Χατζής, από τον καιρό που τον άκουγα να τραγουδά στις μπουάτ της Πλάκας, τη δεκαετία του '70. Τα τραγούδια του είχαν πάντα κάτι το ξεχωριστό και το ήθος του ήταν και παραμένει υπόδειγμα για τους καλλιτέχνες.

Ήταν η πρώτη φορά που τραγουδούσε στο Μέγαρο και ο ίδιος το σχολίασε στο ξεκίνημα της συναυλίας του: «Μέσα μπαίνω πρώτη φορά ως καλεσμένος, αλλά απ' έξω κυκλοφορούσα ελεύθερα»
Κατάμεστη η κεντρική αίθουσα «Χρ. Λαμπράκης» από τον κόσμο που πήγε για να τον ακούσει. Και τα εισιτήρια καθόλου ευκαταφρόνητα. 30, 40, 50 και 60 με 20 ευρώ το φοιτητικό. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν τη στοιχειώδη απαίτηση τουλάχιστον να ακούνε καλά τον καλλιτέχνη. Αλλά δεν ήταν καθόλου έτσι.

Δείτε πώς το παρουσίασε το Site της Ζούγκλας την επομένη:

Χθες το βράδυ όμως στο μέγαρο δεν έδειξαν ούτε σεβασμό απέναντι στον τεράστιο καλλιτέχνη που με χαμόγελο και στα Αγγλικά αρκέστηκε να τους πει.-sound please-, ενώ του άξιζε κάτι παραπάνω.
Όλο το πρώτο μέρος πέρασε με τις φωνές να ξεχωρίζουν μόλις κάτω από την ορχήστρα, με πολλούς μικροφωνισμούς και μετά το διάλειμμα όμως,που ο Κώστας χατζής έμεινε μόνος με την κιθάρα του, πάλι τα ίδια μέχρι που σηκώθηκε από το κάθισμά του, απομακρύνθηκε από τα monitors και ακούστηκε καθαρά και δυνατά.
Οι ηχολήπτες στον κόσμο τους -είχαν μάλιστα και διαξιφισμούς μεταξύ τους- και περίμεναν να διαμαρτυρηθεί πρώτα ο κόσμος και μετά να απλώσουν το χεράκι τους κάθε φορά που μικροφώνιζαν τα ηχεία. Και οι διαμαρτυρίες του κόσμου έγιναν έντονες στο διάλειμμα, που έψαχναν να εντοπίσουν κάποιον υπεύθυνο, ενώ μερικοί έλεγαν στις κοπελιές του Μεγάρου ότι θέλουν τα χρήματά τους πίσω.
Μετά το διάλειμμα, άρχισαν μερικοί από τα θεωρεία να ψάχνουν κάποια θεσούλα στην πλατεία, μήπως και ακούσουν καλύτερα, αλλά έπρεπε να περιμένουν όρθιοι έως τον Γερμανό και την Εβραία που σηκώθηκε ο καλλιτέχνης και πήγε προς το πιάνο.
Τότε ακούστηκε καθαρά και δυνατά, αλλά έμεναν μόνο τρία τραγούδια-ευτυχώς μέσα σε αυτά ήταν και το αεροπλάνο- για να τελειώσει η παράσταση.
Και ερωτώ τώρα γιατί όλα αυτά ;Ποιος έκανε την αρπαχτή;
Γιατί το κάνατε αυτό στον Κώστα Χατζή και πόσο συχνά το κάνετε εκεί στο μέγαρο. Μήπως κάθε φορά που έχετε ελεύθερη ημέρα στο πρόγραμμα; Γιατί αφήσατε τα τύμπανα επάνω στο πρόχειρο και ασταθές βάθρο, που κούναγαν τα μικρόφωνα από επάνω τους και χωρίς διαχωριστικό με αποτέλεσμα να περνά με αντήχηση ο ήχος μέσα από το μικρόφωνο του τραγουδιστή; Κάποια στιγμή έφυγε το φίλτρο από το μικρόφωνο του Κώστα Χατζή και δεν το πήρατε χαμπάρι για να αλλάξετε ρύθμιση να μη παραμορφώνει μέχρι που έφυγε από την θέση του και πήγε να το μαζέψει
από το πάτωμα. Ντροπή ρε μάγκες δεν έπρεπε να τα κάνετε αυτά σε αυτόν τον άνθρωπο και σε εμάς που τον ακολουθούμε εδώ και σαράντα χρόνια σε κάθε του εμφάνιση και σε εποχές.

Αυτή είναι η γκρίνια, όχι αδικαιολόγητη... Μπορώ να επιβεβαιώσω όλα αυτά που λένε οι άνθρωποι του Site της Ζούγκλας στην ανάρτησή τους. Όμως δεν κατάφεραν να τη... χαλάσουν στον πολύ κόσμο που ήξερε τα τραγούδια του και τα τραγούδαγε φωναχτά και συμμετείχε με τη ψυχή του. Ακόμα κι εγώ «έπιασα» τον εαυτό μου να σιγοτραγουδά γνωστές επιτυχίες του.

Να σημειώσω στα ωραία του και στο χιούμορ του, το ρεφρέν στο τραγούδι «ποιος πήρε το παιδί της διπλανής», «κανείς, κανείς, κανείς, ε, μα δεν μπορεί κάποιοι φταίνε, κάποιος φταίει κι εύκολο είναι να τον βρεις, γύφτοι θα 'ναι ή Εβραίοι, οι 300 της Βουλής» και η αίθουσα τραντάχτηκε από το χειροκρότημα επιδοκιμασίας...

Μια πινελιά ανάμεσα στις άλλες, όπως και στο... αγλλικό για το ποίο ζήτησε συγνώμη, “αλλά έτσι μιλάμε σπίτι”, είπε και γελάσαμε όλοι...

Προς το τέλος της συναυλίας που ξεπέρασε τις καθιερωμένες 2.30 ώρες και κάτω από το μπιζάρισμα και την συνεχή πίεση των θεατών, ξαναγύρισε στη σκηνή για να τραγουδίσε τη «Ραμόνα». Κοντά 11.30 ολοκληρώθηκε η συναυλία. Φύγαμε πιο γεμάτοι, τυχεροί που απολαύσαμε αυτόν τον υπέροχο καλλιτέχνη στη μοναδική συναυλία του στο Μέγαρο Μουσικής.

Αυτό το τραγούδι καταχειροκροτήθηκε από το κατάμεστο μέγαρο. Κλασική διαχρονική αξία...

Εργαζόμενες – Εργαζόμενοι, Συνταξιούχοι – Άνεργοι, Νέοι και Νέες ,

Είμαστε πάλι εδώ στους δρόμους του αγώνα.

Είμαστε πάλι εδώ για να εκφράσουμε την οργή και την αγανάκτηση μας.

Είμαστε εδώ για να αντιπαλέψουμε κάθε αντεργατική πολιτική.

Η σημερινή βροντερή μας παρουσία δίνει για άλλη μια φορά ηχηρό μήνυμα.

Η φωνή της κοινωνίας είναι εδώ.

Οι πολιτικές της φτώχειας , της ανεργίας , της εξαθλίωσης ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.

Σε πολιτική εφεδρεία να πάνε όλοι όσοι πιστεύουν σ΄αυτές τις πολιτικές.

Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας , οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι δεν προκάλεσαν την κατάρρευση της οικονομίας.

Δεν συμμετείχαν στο πάρτι της διαπλοκής και της διασπάθισης του Δημόσιου χρήματος.

Αντίθετα είναι τα μόνιμα υποζύγια των συνεπειών της οικονομικής κρίσης.

Το μείγμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που επέλεξαν είναι καταστροφικό.

Με δραματική μείωση των εισοδημάτων, μείωση της απασχόλησης και καταστροφική αύξηση της ανεργίας.

Εκτός ορίων φορολογικά χαράτσια στα μόνιμα υποζύγια, εξαιρώντας προκλητικά τους έχοντες και κατέχοντες.

Επέλεξαν κούρεμα στα εισοδήματα.

Ακρίβεια και ασυδοσία στην αγορά.

Οδήγησαν την αγοραστική δύναμη του μέσου μισθού στα επίπεδα του 2003 και του κατώτατου μισθού στο 1983.

Και όλα αυτά για να αντιμετωπιστεί όπως έλεγαν το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.

Σήμερα αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται σαν πειραματόζωα σε εργαστήριο της πιο σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που θέλουν να εφαρμόσουν οι κυρίαρχες συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.

Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει παραδοθεί, έχει συναινέσει σ΄αυτή τη βίαιη και βάρβαρη πολιτική.

Μας προκαλούν με μαθήματα πατριωτισμού και υπευθυνότητας.

Έχουν εξαπολύσει λυσσαλέα προπαγάνδα στέλνοντας μηνύματα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ.

Λένε τους Δημοσίους Υπαλλήλους τεμπέληδες και χαραμοφάιδες.

Λένε τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ καλοβολεμένους και παράσιτα.

Αυτοί φταίνε για την ανεργία και τις απολύσεις.

Όμως οι μάσκες έπεσαν, τα πικρά δάκρυα τους για τον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα έγιναν λόγχες που τρυπούν την καρδιά των εργαζομένων.

Καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας .

Δίνουν νέα όπλα στους εργοδότες για να σφετεριστούν το μόχθο του εργάτη με μισό μισθό.

Νομιμοποιούν και επίσημα αυτό που μέχρι τώρα ονομάζαμε ζούγκλα της αγοράς.

Παραδίδουν τον εργάτη και την εργάτρια βορά στον εργοδότη με το περίφημο άρθρο 37.

Ένα mail της Τρόικας είναι αρκετό για να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις δεκαετιών. Και συνεχίζουν τη βάρβαρη, άδικη και αναποτελεσματική πολιτική τους.

Με απολύσεις, εργασιακές εφεδρείες, μειώσεις μισθών στα όρια της εξαθλίωσης.

Για να έρθουν αμέσως μετά να ξεπουλήσουν τις εταιρίες ‘φιλέτα’ του ελληνικού Δημοσίου.

Προετοιμάζουν το έδαφος όπου οι νέοι αγοραστές θα αγοράσουν και φτηνά μέρος της Εθνικής κυριαρχίας και με μικρό μισθολογικό κόστος.

Ήδη ζητούν να δημιουργηθούν νέες οικονομικές ζώνες χωρίς συμβάσεις, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.

Ζητούν μια νέα αποικία.

Δεν θέλουμε και δεν πρέπει να τους αφήσουμε.

Το μαστίγωμα όμως δεν σταματάει εδώ, αφού απολύουν, αφού καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και κόβουν τους μισθούς, έρχονται να μας αποτελειώσουν βάζοντας με νέα χαράτσια βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Ενώ μειώνουν και άλλο τις συντάξεις, απαιτούν να προκαταβάλλουμε αυτά τα νέα χαράτσια.

Ζητούν δηλαδή να τους δώσουμε τη ζωή μας.

ΟΧΙ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

Θρασύτατα μας λένε ότι δεν μπορούν ή καλύτερα δεν θέλουν να φορολογήσουν τον πλούτο.

Φοβούνται να εισπράξουν από Εφοπλιστές, Επιχειρηματίες, Καναλάρχες και Λαθρέμπορους.

Φοβούνται να εισπράξουν από αυτούς που κατεδάφισαν την κοινωνική ασφάλιση. Γιατί άραγε ;

O λεονταρισμός τους εκτονώνεται στους φτωχούς και αδύναμους.

Εξαφανίζεται μπροστά στα οικονομικά συμφέροντα και τους ισχυρούς.

Γιατί έχουν υποταχθεί σ΄αυτά τα συμφέροντα.

Έχουν εξαπολύσει το τελευταίο διάστημα μία επίθεση κατασυκοφάντησης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών.

Ονομάζουν την κοινωνία συντεχνία.

Και κάποιοι πρόθυμοι ιδιοκτήτες αλλά και υπάλληλοι των Μέσων έχουν αναλάβει εργολαβικά τη μαύρη αυτή προπαγάνδα.

Η κάθε κατάκτηση, το κάθε δικαίωμα, η κάθε διεκδίκηση ονομάζεται συντεχνιασμός.

Το δικαίωμα στην εργασία, στο μισθό, στην ασφάλιση, στη σύνταξη προβοκάρεται και συκοφαντείται.

Απαντούμε στις Τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού.

Οι μεγαλύτερες συντεχνίες είναι όσοι συμμετέχουν στη νεοφιλελεύθερη διαπλοκή.

Όσοι στο όνομα της οικονομίας προσκυνούν τα μεγάλα αφεντικά τους.

Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας θα συνεχίσει να αντιστέκεται και να αντιπαλεύει αυτές τις οριζόντιες διαπλοκές που διαπερνούν μεγάλο μέρος του πολιτικού μας συστήματος.

Τα συνδικάτα θα συνεχίσουν να παλεύουν για :

Μόνιμη και σταθερή δουλειά

Αξιοπρεπείς αμοιβές

Εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα

Θα συνεχίζουν να παλεύουν μέχρι τη νίκη.

Εργαζόμενες , Εργαζόμενοι

• Σήμερα και αύριο πραγματοποιούμε μεγάλες πολιτικές απεργίες.

• Δείχνουμε, με τη δύναμη των ανθρώπων τι θέλουν οι ίδιοι οι άνθρωποι και όχι τα ποικιλώνυμα συμφέροντα.

• Την κρίση δεν πρέπει και δεν αντέχουμε να την πληρώνουν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι.

• Να υποχρεωθούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη οι έχοντες και κατέχοντες.

• Να πληρώσουν και να επενδύσουν, για να σταματήσουν οι απολύσεις και να βρουν δουλειά οι άνεργοι.

• Σήμερα όλη η Ελλάδα απεργεί.

• Στέλνουμε ηχηρό μήνυμα σε Κυβέρνηση, Τρόικα, Μεγαλοεργοδότες.

• Αλλαγή πολιτικής τώρα.

• Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο τώρα.

• Τα συνδικάτα είναι εδώ και θα συνεχίσουν.

• Ενωμένοι θα το πετύχουμε.

Πεδίον Άρεως- Αθήνα 19/10/2011

Εμείς οι απεργοί του Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα που συγκεντρωθήκαμε σήμερα Τετάρτη 19/10/2011 στο Πεδίον του Άρεως εγκρίναμε το παρακάτω ψήφισμα:

Καταγγέλουμε την Κυβέρνηση και την Τρόικα γιατί με τα νέα μέτρα για τον ιδιωτικό , δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο τομέα και τις ΔΕΚΟ, με τις δραματικές περικοπές μισθών τις εφεδρείες απολύσεις, την φοροεπιδρομή, και την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων ενώ έφτασαν στο σημείο να στοχοποιούν ακόμη και την ΕΓΣΣΕ οδηγούν τους εργαζόμενους και την κοινωνία στην φτώχια και την εξαθλίωση.

Με τις καταστροφικές και αδιέξοδες Νεοφιλελεύθερες πολιτικές η κυβέρνηση, η Τρόϊκα και οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οδηγούν τη χώρα μας και όλη την Ευρώπη στη βαθύτερη και μεγαλύτερη μεταπολεμική ύφεση και κρίση, με δραματικές επιπτώσεις για τους Λαούς και τις χώρες.

Η εφαρμοζόμενη πολιτική αφαιρεί πόρους και εισοδήματα από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και την οικονομία εκτοξεύει την ανεργία, το χρέος, τα αδιέξοδα της κοινωνίας και της οικονομίας.

Καταδικάζουμε τις ανάλγητες εκβιαστικές απαιτήσεις των τροϊκανών δανειστών, οι οποίες στοχεύουν στην προστασία και διεύρυνση των δικών τους κερδοσκοπικών συμφερόντων (δανείζονται με 1,5% και μας δανείζουν με 6%), και οι οποίες έχουν ξεπεράσει κάθε μέτρο, έχουν αγγίξει τα όρια της αυτοκαταστροφικής παραφροσύνης, διάλυσης τους εργασιακού, παραγωγικού και κοινωνικού ιστού στη χώρα μας.

Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι της χώρας με μια φωνή απαιτούν:

Να αποσυρθούν τα ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ - ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΑΝΤΙΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ να μην ΨΗΦΙΣΘΕΙ το νέο Μεσοπρόθεσμο Σταθεροποιητικό Πρόγραμμα.

Να ακυρωθούν τώρα οι σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις για την αναστολή επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων και υπερίσχυσης των επιχειρησιακών καθώς και

τα μέτρα της εφεδρείας = απολύσεων, ανεργίας.

Να ενισχυθούν τα εισοδήματα, η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων, η πραγματική οικονομία, η ανάπτυξη, η ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ.

Επιτέλους να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ! Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό.

Να προστατευθούν τα δημόσια αγαθά, οι κοινωνικές υπηρεσίες και οι θέσεις εργασίας!

Να δοθεί τέλος στις απολύσεις, στη στοχοποίηση, την ενοχοποίηση των εργαζομένων, την εκθεμελίωση του κοινωνικού κράτους.

Αντιδρούμε σε αυτά τα μέτρα και σ’ αυτές τις πολιτικές γιατί δεν σώζουν τη χώρα ενώ αντίθετα εξοντώνουν τους εργαζόμενους, διευρύνουν την κοινωνική κρίση, βαθαίνουν την ύφεση, εκτοξεύουν την ανεργία και πολλαπλασιάζουν τα αδιέξοδα στην κοινωνία και την οικονομία.

Απαιτούμε να προωθηθούν αναπτυξιακές πολιτικές, να ενισχυθούν τα εισοδήματα και η κοινωνική συνοχή.

Να μπει οριστικό τέλος στις Νεοφιλελεύθερες πολιτικές που βυθίζουν τη χώρα, εξοντώνουν τους εργαζομένους, διαλύουν την κοινωνία.

Να πληρώσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες, οι κερδοσκόποι, οι τραπεζίτες, οι φοροκλέπτες και εισφοροκλέπτες.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ

Το ποίημα του Μπέρτολτ Μπρέχτ για την απεργία και ένα τραγούδι της απεργίας από τη Μαρία Δημητριάδη. Αφιερωμένο σε όλους όσους απεργούν σήμερα και αύριο...

Ανακοίνωση ΠΟΣΠΕΡΤ (18.10.2011)

Η σημερινή πρωτοφανής σε μαζικότητα, μαχητικότητα και όγκο συγκέντρωση και πορεία στη Βουλή καταδεικνύει τη θέληση των εργαζόμενων των ΜΜΕ να αλλάξουν τα δεδομένα και να ανατρέψουν την κυβερνητική πολιτική και επιπλέον να πετύχουν την απόσυρση του πολυνομοσχεδίου που είναι η ταφόπλακα σε όλα τα εργασιακά δικαιώματα.Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ βροντοφώναξαν ότι είναι διατεθειμένοι να είναι οι μπροστάρηδες στον αγώνα ενάντια στην εξαθλίωση του Έλληνα πολίτη. Το βάναυσο αντεργατικό και αντιλαϊκό αυτό νομοσχέδιο, το οποίο φέρνει χιλιάδες απολύσεις κατ’ εντολή της τρόικας, ανοίγει το δρόμο για να θυσιαστούν οι εργαζόμενοι. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να βάλει εμπόδια σε όλους αυτούς είναι ο δρόμος των δυναμικών και ανυποχώρητων αγώνων.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

Η ΠΟΣΠΕΡΤ δηλώνει κατηγορηματικά ότι αγωνίζεται μαζί με όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα αυτούς στα ΜΜΕ να μην περάσουν οι πολιτικές της ισοπέδωσης, της κατάργησης των δικαιωμάτων, της συρρίκνωσης και υποβάθμισης της δημόσιας ενημέρωσης και του πολιτισμού.

Η ενημέρωση, ο πολιτισμός και η ψυχαγωγία είναι δικαίωμα!

Συντάσσεται και είναι αλληλέγγυα με όλες τις Ομοσπονδίες και τις Ενώσεις των εργαζομένων στα ΜΜΕ που κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις για :

• Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο.
• Να σταματήσει κάθε απόπειρα συρρίκνωσης της ΕΡΤ και του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
• Να προστατευθεί το αγαθό της δημόσιας ενημέρωσης.
• Να διατηρηθεί το δικαίωμα των εργαζομένων για υπογραφή Σ.Σ.Ε.
• Να μη γίνει η ενημέρωση κρατική υπόθεση.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ, ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ-ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ- ΤΟ ΑΠΕ-ΜΠΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΓΣΕΕ ( ΜΟΥΣΕΙΟ ) 19/10/2011 ΣΤΙΣ 11.00 ΚΑΙ

ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΤΙΣ 11.ΟΟ ΣΤΙΣ 20/11/2011

• Άρχισαν τις ενημερώσεις σε σχέση με το τι συμβαίνει έξω σήμερα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
• Οι πρώτες φωτογραφίες από τις σημερινές συγκεντρώσεις. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
• Δείτε ΕΔΩ ζωντανά της σημερινή συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας.