Έτοιμο και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»!

tipos445

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» που κυκλοφορεί τώρα. Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Ολοκληρώσαμε καλοκαιριάτικα και στείλαμε στο πιεστήριο και το τ. 445 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη που εκκρεμούσε. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω, τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας ολοκληρώθηκε από την Πόπη στη Σαλαμίνα... Σε μια άψογη συνεργασία!

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω messnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτό το φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί όρθια στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε ένα ακόμα  νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε τρίμηνο στο ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) ο οποίος βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ για να την αναλάβω. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο ραντεβού της, σε όποιο χρόνο χρόνο εκείνη αποφασίστηστηκε να βγαίνει. 

Συνδετικός κρίκος, σ' αυτ΄'η την επαγγελματική δουλειά ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα εκείνος επέλεξε να αποχωρήσει από την ενερτγό δράση. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά, λίγο πάνω λίγο κάτω στους χρόνους, τα καταφέρνουν.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικές διοικήσεις με εκλογές και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικασία να τα μάθουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περασμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί ακόμα και τώρα που είναι καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι πάντα εδώ καθώς έχει εξελιχθεί σε μια απλή γρίπη. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Τα γενέθλια του Λάμπρου στο Cosmos II

Posted in Επικαιρότητα

Στο Μπουρνάζι στο μπόουλιγκ Cosmos II έκανε ο Λάμπρος, έστω και με μια βδομάδα καθυστέρηση τα γενέθλια του. Ήταν μαζί του επτά συμμαθητές, φίλοι του και το καταδιασκέδασαν. Μια ξεχωριστή μέρα για τον Λάμπρο. Τα γενέθλια του τα γιορτάζαμε πάντα. Απλά αλλάζει ο τρόπος που τα κάνει...

Πέρσι προτίμησαν να παίξουν σπίτι PS3. Έξι διαφορετικοί παίκτες με τα χειριστήρια τους όλοι στο ίδιο παιχνίδι. Φέτος έκαναν ένα βήμα ακόμα πιο πέρα. Στο μπόουλιγκ νοιώθουν αρκετά μεγάλοι πια για να διασκεδάσουν με ένα διαφορετικό από τους συνηθισμένους τρόπο. Σήμερα Κυριακή, γιατί από αύριο ξανά σχολείο...

Η ανάρτηση αυτή έγινε μέσα από το μπόουλιγκ Cosmos II. Το μαγαζί διαθέτει WiFi κι έτσι μπόρεσα να περάσω την ώρα μου, ενώ εκείνα έπαιζαν, σε δύο διαδρόμους χωρισμένοι ανά τέσσερις. Κάποιοι ξεχωρίζουν. Παίζουν πραγματικά ωραία. Τα σημερινά παιδιά είχαν το χρόνο να ασχοληθούν με το... άθλημα.

Άλλο ένα στιγμιότυπο από τα γενέθλια του Λάμπρου στο μπόουλιγκ Cosmos II. Η εξυπηρέτηση των ανθρώπων πολύ καλή, πρέπει να ομολογήσω. Τήρησαν τη συμφωνία που κάναμε και κάθε φορά που προέκυπτε κάτι στις δύο ομάδες με ενημέρωναν αρμοδίως. Ελπίζω να άρεσε και στα παιδιά. Έτσι τουλάχιστον έδειχναν...

Ένα πολιτικό πανό στην κερκίδα

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό είναι το... περιβόητο πανό των οπαδών του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ, που η αστυνομία ύστερα από οργανωμένη επιχείρηση βρήκε και κατάσχεσε. Ε, μετά από αυτή την αποτελεσματικότητα μπορούμε να μη κοιμόμαστε ήσυχοι;

Μπορεί κανείς να πει ότι οι οπαδοί των ομάδων είναι πολιτικοποιημένοι; Όχι εύκολα αν κρίνει κανείς από τους χουλιγανισμούς τους, εντός και εκτός γηπέδου. Κι όμως την Κυριακή στο ΟΑΚΑ ξάφνιασαν με το πανό τους και ανάγκασαν τον διαιτητή να... διακόψει τον αγώνα για να αποκατασταθεί η τάξη. Η... ευαισθησία τους μάρανε...

Δείτε την είδηση που θα παίξει και στις Δευτεριάτικες εφημερίδες:

Ένα πανό στο γήπεδο ΟΑΚΑ που έγραφε «Πολιτικοί λαμόγια. Βουλή βολεμένων. Θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων» και τα συνθήματα κατά του πρωθυπουργού και των πολιτικών από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού οδήγησε τον διαιτητή στην (γελοία) απόφαση να διακόψει το ματς απαιτώντας να κατέβει το πανό!

Ο αγώνας μετά από 9λεπτη διακοπή συνεχίστηκε χωρίς, βέβαια, το πανό να κατέβει ποτέ! Το σύνολο το φιλάθλων αποδοκίμασε την ενέργεια του διαιτητή να διακόψει το ματς και την επιμονή του να κατέβει το πανό.

Χειροκρότησε, μάλιστα, την κίνηση των οργανωμένων οπαδών ενώ τα τηλεφωνικά κέντρα τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών μπλόκαραν από τις διαμαρτυρίες των φιλάθλων κατά του διαιτητή. Όπως γράφει η Ελευθεροτυπία (ηλεκτρονική έκδοση) «μετά το ματς, δόθηκε εντολή (από ποιον άραγε;) σε αστυνομικές δυνάμεις (ΜΑΤ) να κάνουν ελέγχους έξω από το ΟΑΚΑ σε αυτοκίνητα οπαδών του Παναθηναϊκού για να βρουν εκείνους που είχαν αναρτήσει το πανό!

Τριάντα επτά χρόνια από την πτώση της χούντας, η Αστυνομία άσκησε τη δική της βία σε φιλάθλους του Παναθηναϊκού, προχωρώντας μάλιστα σε δυο συλλήψεις. Επικράτησε πανδαιμόνιο με συμπλοκές ανάμεσα στις δυο πλευρές στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου και άνδρες των ΜΑΤ χτυπούσαν αδιακρίτως τους οπαδούς που δεν σταματούσαν για έλεγχο. Αδιευκρίνιστες πληροφορίες αναφέρουν ότι το πανό βρέθηκε τελικώς και... κατασχέθηκε». Ο... θρίαμβος της δημοκρατίας!

To Στέκι Αλληλεγγύης άνοιξε...

Posted in Επικαιρότητα

Είμασταν εκεί, μαζί με πολύ κόσμο στα σημερινά εγκαίνια στο Στέκι Αλληλεγγύης που δημιούργησαν στην Τηλεφάνους 12, στον Κολωνό, οι άνθρωποι της ΕΚΑΠ. Κι ήταν μια όμορφη στιγμή αυτή. Κι ας κράτησε περισσότερες από δυο ώρες...

Αλληλεγγύη, μια λέξη ξεχασμένη; Ας δούμε τι σημαίνει στ' αλήθεια... Ώρα να αναλάβει ο καθένας μας την ευθύνη του απέναντι σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά από τα απάνθρωπα μέτρα που παίρνουν οι κυβερνώντες... Νεόπτωχοι από τη μια στιγμή στην άλλη...

Το όραμά μας για την Ακαδημία Πλάτωνα σε μεγέθυνση στον τοίχο του Στεκιού. Οι άνθρωποι που ήρθαν στα εγκαίνια αναρωτιούνταν τι ήταν αυτό; Ο Βασίλης αναλαμβάνει να τους εξηγήσει. Δεν είναι κι εύκολο πράγμα αυτό, αλλά το επιχειρούμε. Διότι και με οράματα ζει ο άνθρωπος...

Φωτογραφίες από τη δράση της ΕΚΑΠ. Απίστευτο φαίνεται, αλλά όλα αυτά εμείς τα δημιουργήσαμε. Με πολύ αγάπη και πολύ διάθεση προσφοράς. Τώρα που τα βλέπουμε μαζεμένα αναρωτιόμαστε κι εμείς, πότε στο καλό τα κάναμε όλα αυτά;

Μια βόλτα στο πατάρι με τα παιχνίδια. Υπάρχουν άνθρωποι που ανέβηκαν να τα δουν, τα περιεργάζονται και... ψωνίζουν, δωρεάν, ό,τι χρειάζονται. Πολλοί όμως ήταν κι εκείνοι που ήρθαν με γεμάτες σακούλες από τα σπίτια τους.

Είναι όμορφη η δύναμη της προσφοράς, όποιος το 'χει νιώσει μπορεί να σας το πει με σιγουριά. Είδαμε χαμογελαστούς ανθρώπους που ήρθαν, άλλοι για να μοιραστούν τη χαρά μας κι άλλοι για να πάρουν πράγματα που χρειάζονταν.

Ο Γιώργος σημειώνει όνομα, e-mail, διεύθυνση ανθρώπων, που πρώτη φορά άκουγαν για τη δράση της ΕΚΑΠ και έμειναν έκθαμβοι. Και ήθελαν να μάθουν για τις επόμενες δράσεις μας για να προσφέρουν κι αυτοί. Γιατί όταν βλέπεις τέτοια κινητικότητα δεν έχεις το δικαίωμα να κάθεσαι στο πλάι, παρατηρώντας...

Και η σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, Ελένη Πορτάλιου, ήταν εκεί και μοιράστηκε μαζί μας τη χαρά της προσφοράς. Ενημερώθηκε για τις δράσεις μας, αν και πολλά πράγματα τα ήξερε ήδη. Σε πολλά μάλιστα από αυτά, είχε συνταχθεί με τις θέσεις μας τις οποίες προώθησε στο δημοτικό συμβούλιο.

Μοναδική εμπειρία η “Αντιγόνη”

Posted in Επικαιρότητα

Απογευματάκι Σαββάτου γύρω στις 17:20 ξεκίνησε η παράσταση “Αντιγόνη” του Σοφοκλή μέσα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Η υπόθεση του έργου, για όσους τη γνωρίζουν, διαδραματίζεται στα ίδια ακριβώς μέρη που παίζονταν.

Οι θεατές, καμιά 200αριά, παρακολουθούν τους 4 εκλεκτούς ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου καθισμένοι πάνω στις μεγάλες πέτρες που είναι σε αυτόν τον τόπο με τη βαριά ιστορία... Δείτε με τι προσήλωση βλέπουν το έργο...

Ο ήλιος γέρνει σιγά – σιγά στη δύση του... Οι ηθοποιοί όμως δεν χρειάζονται πολλά για να εκφραστούν. Ούτε σκηνικά, ούτε κοστούμια, ούτε μικρόφωνα. Ένα φορητό C.D. για τις περιπτώσεις που ήταν αναγκαία η μουσική, έμοιαζε να είναι αρκετό.

Δεν είχα ανάλογη εμπειρία από τέτοιου είδους θεατρική παράσταση και ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ. Το έργο εκτυλισσόταν δίπλα μας, ανάμεσά μας. Και οι ηθοποιοί ήταν κάποιοι από μας. Μόνο η ένταση και το πάθος της τραγωδίας που βίωναν τους έκαναν να ξεχωρίζουν.

Η παράσταση βιντεοσκοπείται και φυσικά φωτογραφίζεται... Είναι πολλοί, όπως εγώ, που θέλουν να κρατήσουν ίχνη από αυτή τη μοναδική θεατρική εμπειρία. Ο Γιώργος βέβαια έχει καλή μηχανή και είναι σίγουρο ότι θα βγάλει καλύτερες σε ποιότητα φωτογραφίες.

Άλλο ένα στιγμιότυπο από την ίδια παράσταση. Δεν χόρταινα να απολαμβάνω τα λόγια, την πλοκή, την ερμηνεία. Και προσπάθησα να καλύψω το θέμα από όλες τις πλευρές.

Τελευταία φωτογραφία... Ύστερα έκλεισα το κινητό μου... Ήθελα σαν θεατής να “ζήσω” το δράμα μέσα από την εξαιρετική ερμηνεία των ταλαντούχων ηθοποιών. Και νομίζω ότι τα κατάφεραν να με παρασύρουν...

Δυο σημαντικές εκδηλώσεις...

Posted in Επικαιρότητα

Από τη θεατρική παράσταση "Αντιγόνη" του Σοφοκλή που θα παιχτεί το απόγευμα στις 5, μέσα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα με είσοδο ελεύθερη.

Η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως... Λοιπόν επισημαίνουμε δύο σημαντικές εκδηλώσεις σήμερα και αύριο στην περιοχή μας.

Η πρώτη, σήμερα το απόγευμα στις πέντε. “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, παράσταση από το Εθνικό Θέατρο στην είσοδο του αρχαιολογικού πάρκου στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Είναι η πρώτη φορά που έρχεται εδώ το θέατρο της Αγίου Κωνσταντίνου. Ο καιρός είναι καλός κι ας κάνει λίγη ψυχρούλα, να πάμε...

Η δεύτερη αφορά το Στέκι Αλληλεγγύης που έστησαν οι άνθρωποι της ΕΚΑΠ και ανοίγει τις πόρτες του, στην Τηλεφάνους 12, αύριο το πρωί στις 11. Αχρείαστο να είναι, αλλά τέτοιες εποχές που βιώνουμε είναι μάλλον απαραίτητο. Στο χώρο θα λειτουργεί χαριστικό – αναταλλακτικό παζάρι. Μπορεί δηλαδή να πάρετε κάτι που χρειάζεστε, δωρεάν ή να αφήσετε κάτι που σας περισσεύει και μέχρι χθες το είχατε στην αποθήκη, αλλά σε καλή κατάσταση.

Στην ΕΚΑΠ το παλεύουμε... Κάτι όμορφο και πρωτόγνωρο συμβαίνει εδώ. Η γειτονιά ξαναζωντανεύει και παίρνει στην καρδιά μας την παλιά καλή θέση. Τότε που οι άνθρωποι νοιάζονταν για τους συνανθρώπους τους και μοιράζονταν πράγματα...

Θυμηθείτε αύριο το πρωί στις 11 γίνονται τα εγκαίνια στο Στέκι Αλληλεγγύης που δημιούργησαν οι άνθρωποι της ΕΚΑΠ, Τηλεφάνους 12. Σας περιμένουμε...

Ανοίγουμε Στέκι Αλληλεγγύης

Posted in Επικαιρότητα

Το εσωτερικό του Στεκιού Αλληλεγγύης όπως το έφτιαξαν οι άνθρωποι της ΕΚΑΠ. Αύριο το πρωί σας περιμένουμε για τα εγκαίνια.

Άλλη μια φωτογραφία από τον πάγκο με τα παιχνίδια. Γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα και δεν πρέπει να στερηθούν μικρές χαρές.

Τα ρούχα μας... Ένα κομμάτι από το σταντ. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι δυνατόν να χωρέσει στη φωτογραφία όση καλή προσπάθεια κι αν έκανε ο Γιώργος.

Στην είσοδο του Στεκιού Αλληλεγγύης θα δείτε αυτό το σταντ για να γνωρίσουμε λίγο την ιστορία της περιοχής μας. Μην το περάσετε χωρίς να το δείτε λίγο πιο προσεκτικά...

Στους καιρούς που ζούμε η αλληλεγγύη είναι το α και το ω για να μπορέσουμε να βγούμε με όσο το δυνατόν λιγότερα τραύματα από τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που γνώρισε η γενιά μου. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Γι' αυτό κι εμείς στην ΕΚΑΠ πέρα από τις δράσεις μας για την ανάδειξη της ιστορικής περιοχής που μένουμε “χαμηλώσαμε” λίγο τα φτερά μας και σε πιο απλά και προσιτά πράγματα που αφορούν τον περίγυρό μας, τη γειτονιά μας.

Όπως κάναμε πάντα, ο καθένας έβαλε ένα λιθαράκι. Κάτι απ' αυτό που του περίσσευε. Σκοπός μας να δώσουμε τη δυνατότητα σ' αυτούς που η ανάγκη τους έφερε σε κακή οικονομική κατάσταση να μπορούν να έχουν κάποια μικροπράγματα πρώτης ανάγκης, όπως τα ρούχα και τα παπούτσια, αλλά και παιχνίδια για τα παιδιά και μικροαντικείμενα για το σπίτι και δώρα.

Το χώρο που μας πρόσφερε φίλος στην Τηλεφάνους 12, κοντά στην πλατεία Ακαδημίας Πλάτωνα και δίπλα στο 67 δημοτικό σχολείο Αθήνας τον ντύσαμε με πολύ αγάπη, φτιάξαμε ράφια και βάλαμε πάνω τους τα παιχνίδια, σταντ για τα ρούχα και ότι άλλο χρειάζεται ένας φρεσκοβαμμένος τόπος.

Άλλοι συνάδελφοι έβαλαν στους τοίχους φωτογραφίες από τη δράση της ΕΚΑΠ όλα αυτά τα χρόνια, από τη δράση μας και τις εκδηλώσεις μας για την ανάδειξη των ζητημάτων της περιοχής. Κοιτώντας τα, διαπιστώνει κανείς πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε όταν είμαστε όλοι μαζί, ενωμένοι σε κοινό σκοπό...

Αύριο, λοιπόν, κυριακάτικα τον ανοίγουμε αυτό τον χώρο, το δικό μας Στέκι Αλληλεγγύης στον κόσμο. Στις 11 το πρωί έχουμε προγραμματίσει τα εγκαίνια. Μη φανταστείτε παπάδες, αγιασμούς και τέτοια. Λιτά θα είναι και πάντως με ρακή και μεζέδες οπωσδήποτε για όποιους θα ήθελαν να πιουν μια μαζί μας.

Ιδιαίτερες προσκλήσεις δεν τυπώσαμε. Μόνο μια αφισούλα – ανακοίνωση για τις προθέσεις μας, αυτή που βλέπετε και σ' αυτό το σημείωμα, τυπώσαμε σε 500 κομμάτια Α4 και κολλήσαμε σε κεντρικά σημεία της ευρύτερης περιοχής. Και τα παιδιά που είναι στην ΕΚΑΠ τα έβαλαν στα Blog τους. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Άσε πια στο Facebook, εκεί κι αν γίνεται πανηγύρι...

Έτσι λειτουργούμε εμείς. Αθόρυβα, αλλά δημιουργικά. Σε χαμηλούς τόνους, αλλά αποτελεσματικά. Τι κι αν ο χώρος δεν έχει φως και νερό. Η ενέργεια η θετική που εκπέμπουν όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν εθελοντικά σ' αυτή την προσπάθεια κάνει το Στέκι Αλληλεγγύης να 'χει τη ζεστασιά που χρειαζόμαστε όλοι.

Ωράρια λειτουργίας δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει. Στην πορεία θα το δούμε πώς θα λειτουργήσει και θα το ρυθμίσουμε. Κι όταν αυτό συμβεί να είστε σίγουροι ότι θα σας ενημερώσουμε...

Ένα μόνο αξίζει να ξέρετε: Η ΕΚΑΠ δεν είναι ένα κλειστό κλαμπ προνομιούχων, ούτε όμως και ένας σύλλογος με την οργάνωση που τους έχουμε συνηθίσει. Πρόκειται για μια πρωτόγνωρη κάθετη οργάνωση ανθρώπων με διαφορετικές πολιτικές, ιδεολογικές αναζητήσεις που σέβονται ο ένας τον άλλον και αγωνίζονται για τον ίδιο σκοπό. Να πάψει να είναι, όπως τη θέλουν, υποβαθμισμένη η Ακαδημία του Πλάτωνα. Της αξίζει μια καλύτερη τύχη γιατί έχει μια πλούσια ιστορία πίσω της.

Γι' αυτό ελάτε στα εγκαίνια του Στεκιού Αλληλεγγύης και δραστηριοποιηθείτε στις τάξεις της ΕΚΑΠ. Όλοι μαζί, μπορούμε να κάνουμε πολλά. Πιστέψτε με...

Η αφισούλα μας με την οποία καλούμε αύριο Κυριακή στις 11 το πρωί τον κόσμο της περιοχής για τα εγκαίνια του Στεκιού Αλληλεγγύης στη γειτονιάς μας.

Το Εθνικό θέατρο στην Ακαδημία Πλάτωνα

Posted in Επικαιρότητα

Παράσταση από το Εθνικό Θέατρο στο Πάρκο αύριο Σάββατο στις 17.00. Δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο...

Άλλη μια φωτογραφία από την παράσταση του Εθνικού “Αντιγόνη”. Αξίζει να είμαστε εκεί...

Αξίζει να πάμε να τη δούμε αυτή παράσταση. Ε, δεν έρχεται και κάθε μέρα το Εθνικό Θέατρο στη γειτονιά μας.

Η “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, αφήνει για λίγο τον Ίππειο Κολωνό, διασχίζει το πάρκο και κατηφορίζει στην Ακαδημία Πλάτωνος. Αύριο Σάββατο στις 17.00 στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος, στο χώρο που βρίσκεται στην ευθεία από την οδό Τριπόλεως το Εθνικό Θέατρο ανεβάζει την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του υπουργείου Πολιτισμού για την πολιτιστική αναβάθμιση των γειτονιών. Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Τάκη Τζαρμαγιά και παίζουν οι ηθοποιοί Προκόπης Αγαθοκλέους, Ηρώ Μπέζου, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Αμαλία Τσεκούρα

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA