Απαντώντας σε πρόταση-πρόσκληση συνάντησης του κλιμακίου της τρόικα με την ΓΣΕΕ απεστάλη έγγραφα η άρνηση συνάντησης της Συνομοσπονδίας με το παρακάτω κείμενο το οποίο σας κοινοποιούμε.
Προς το Kλιμάκιο
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

Σας έχουμε ήδη καταστήσει σαφές ότι με το αρχικό Mνημόνιο εξαντλήθηκαν τα όρια αντοχής και ανοχής των εργαζομένων, πολύ περισσότερο που με τις επικαιροποιήσεις, το Μεσοπρόθεσμο και το όλο σύμπλεγμα των έκτοτε ρυθμίσεων οι αντεργατικές παρεμβάσεις, σε εκπλήρωση δικών σας απαιτήσεων, φαίνεται να μην έχουν τέλος.

Οι Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, το Σύνταγμα και το κοινοτικό κοινωνικό κεκτημένο καταπατούνται κατά τρόπο βάναυσο με μέτρα εντελώς δυσανάλογα και απρόσφορα για τη λύση του προβλήματος της Ελληνικής Οικονομίας.

Η Διεθνής των Συνδικάτων και η Συνομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, έχουν κινητοποιηθεί διαβλέποντας ότι η ελληνική περίπτωση συνιστά πείραμα βίαιης γενικότερης προσαρμογής προς τα κάτω του επιπέδου των όρων αμοιβής και εργασίας στην Ευρώπη.

Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας ήδη εξετάζει την περίπτωση παραβίασης θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας, όπως η 98 ΔΣΕ κ.α. στην Ελλάδα και έχει ενεργοποιήσει ανώτερο κλιμάκιο για την περίπτωση αυτή.

Ο επιβεβλημένος κοινωνικός διάλογος πριν τη λήψη των μέτρων είναι ελλιπέστατος και προσχηματικός αποβλέποντας απλά να εγκλωβισθεί το συνδικαλιστικό κίνημα σε προειλημμένες αποφάσεις, που υπαγορεύονται από το Κλιμάκιο. Με αυτές τις προϋποθέσεις οι συζητήσεις είναι άσκοπες.

Έχουμε ήδη εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους το πάγωμα ή η κατάργηση της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα και η ισχύουσα αρχή της εύνοιας είναι μη διαπραγματεύσιμα.

Το ίδιο βέβαια ισχύει απόλυτα για κάθε κρατική παρέμβαση στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Και για τα δύο ως άνω θέματα δεν επιτρέπουμε δυσμενέστερες μεταβολές ούτε να θεωρούνται οι κοινωνικοί εταίροι ανεύθυνοι για τις κοινές θέσεις και αποφάσεις τους, που ελήφθησαν με κριτήριο την υπάρχουσα οικονομική κρίση της χώρας και την ανάγκη εξόδου από αυτή.

Παραβλέπεται το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των συλλογικών συμβάσεων και διαιτητικών αποφάσεων το 2010 και 2011, προβλέπουν μηδενικές αυξήσεις, προεκτείνοντας την ισχύ τους για τριετία ή διετία, οι δε αυξήσεις των κατώτατων μισθών της Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., θα ήταν αστείο να θεωρηθεί ότι ανατρέπουν τη Δημοσιονομική πολιτική ή παρεμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα.

Βεβαίως στις αμοιβές του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα οι περικοπές που επιβάλλονται είναι πρωτοφανείς και βίαιες, οδηγώντας την οικονομία σε πρωτοφανή ύφεση, βασικότατο λόγο για την επίσης πρωτοφανή αύξηση της ανεργίας.

Ο συνδυασμός αυτών με τους εξαιρετικά επαχθείς φόρους που μειώνουν βίαια το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων έχει οδηγήσει τους εργαζόμενους σε απελπισία με συνέπεια να αποδέχονται κάθε μορφής ελαστική εργασία και ατομικές συμβάσεις με όρους αμοιβής μικρότερους των νομίμων.

Θεωρούμε λοιπόν τουλάχιστον αφελή και εν πάση περιπτώσει απρόσφορη, την εμμονή ότι το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων θα λυθεί με τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις, που επικρατούν κάθε άλλης συλλογικής ρύθμισης.

Η πραγματικότητα στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει προ πολλού τις τεχνοκρατικές in vitro θεωρίες και σχέδια.

Για τους παραπάνω λόγους έχουμε την αίσθηση ότι η συνάντηση μαζί σας δεν έχει χρησιμότητα, δεδομένου ότι γνωρίζετε τις απόψεις μας, αλλά δυστυχώς δεν είστε διατεθειμένοι και να τις εισακούσετε, έστω εν μέρει. Οι δικές μας κόκκινες γραμμές έχουν ξεπερασθεί, προ πολλού και τα μέτρα που προτείνονται συναντούν την πλήρη αντίθεση του συνόλου του ελληνικού λαού.

Για τη Γ.Σ.Ε.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΙΟΥΤΣΟΥΚΗΣ

Έλεος, πείτε κι ένα «όχι»

Όχι μόνο «το βαρέλι δεν έχει πάτο», αλλά και η κυβερνητική υποχωρητικότητα δεν έχει τελειωμό.

Οι αποφάσεις της κυβερνητικής σύσκεψης που είδαν το φως της δημοσιότητας – ότι παραχωρούνται ολοσχερώς όλα όσα ζήτησε η «τρόικα» για τις Συλλογικές Συμβάσεις οδηγεί στη δραματική και θλιβερή διαπίστωση ότι στην Ελλάδα καταργείται το εργατικό δίκαιο και το συνταγματικό πλαίσιο που το περιβάλλει, καταργείται το κοινωνικό κεκτημένο της Ευρώπης, καταργούνται οι – υπερνομοθετικής ισχύος – Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας.

Ας μην «κοπιάζει» άλλο η κυβέρνηση να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Με τέτοιες αποφάσεις βγάζει τους Έλληνες εργαζόμενους εκτός ευρωπαϊκής προστασίας, εκτός ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, εκτός ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή εκτός αυτού που είναι η πραγματική ΕΥΡΩΠΗ.

Την ύστατη στιγμή καλώ την Κυβέρνηση να μην νομοθετήσει αυτά που η «τρόικα» επιτάσσει, γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα (μάλλον γκρεμίζει τους τοίχους) για αμοιβές και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ινδίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου.

Δήλωση του πρόεδρου της ΓΣΣΕ κ. Γιάννη Παναγόπουλου