Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Ξέρεις τι είναι βία; Ιδού μερικά παραδείγματα

Posted in Επικαιρότητα


Τσικνοπέμπτη σήμερα. Ας κλείσουμε λίγο τα μάτια στην πραγματικότητα κι ας ζήσουμε για λίγο...

 

Το βρήκα στον τοίχο της κόρης μου Ειρήνης που περνάει κι αυτή ένα λούκι με τη δουλειά της αυτή την περίοδο. Δεν είναι δικό της. “Παίζει” στο διαδίκτυο τον τελευταίο καιρό, αλλά είναι ακριβώς έτσι όπως περιγράφει τα πράγματα. Διαβάστε λοιπόν τι βλέπουν αυτά τα παιδιά για βία και πες τε μου αν έχουν άδικο.

Εσείς, γιατί από καλοβολεμένους κυβερνητικούς συμβούλους δεν περιμένω να καταλάβουν τίποτα:

 

«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»

«Βία είναι να είσαι άνεργος, να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»

«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»

«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»

«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»

«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»

«Βία είναι να στέκεσαι 5 ώρες στην ουρά στην εφορεία για να πληρώσεις, να έχεις ανεβοκατέβει σε 3 ορόφους και τέλος ο υπάλληλος να δηλώνει αναρμόδιος»

«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»

«Βία είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού»

«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»

«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»

«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»

«Βία είναι ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»

«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»

«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»

«Βία είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»

«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες , πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»

«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»

«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»

«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές να ανησυχούν για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση.»

Εκβιασμοί, εκβιασμοί, δεν ξέρουν τίποτε άλλο;

Posted in Επικαιρότητα

Μια ζωή με εκβιασμούς... Έτσι έμαθαν, έτσι συνεχίζουν... Ο ένας μετά τον άλλον οι εκβιασμοί. Αυτοί δεν είναι φίλοι. Οι φίλοι συζητούν τα προβλήματα, δεν εκβιάζουν... Από την ΑΥΓΗ ο τίτλος.

Η ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου μιλάει για τα αυτονόητα... Βλέπει την ύφεση να γιγαντώνεται με μισές συντάξεις. Και αναρωτιέμαι: Αν μπορούν δημοσιογράφοι μιας επαρχιακής εφημερίδας να το δουν αυτό, πώς δεν μπορούν οι επιστημονικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης;

Το ίδιο θέμα στη ΒΡΑΔΥΝΗ δοσμένο με λίγο πιο αρτίστικο τρόπο. Πόσο πιο χαμηλά θα τις φτάσουν τις συντάξεις; κι υπάρχουν άνθρωποι, όπως εγώ που ονειρεύομαι να φτάσω να πάρω μια σύνταξη για να ζήσω αξιοπρεπώς...

Αυτό το “βιολί” της ΕΣΤΙΑΣ αρχίζει και με εκνευρίζει. Ωραία, να μας διώξουν οι Ευρωπαίοι... Αν είναι να συμβεί αυτό, παρακαλώ ας γίνει λιγότερο βασανιστικό. Και επιτέλους, εκεί στην ΕΣΤΙΑ πάψτε να βλέπετε τα πράγματα με τόσο παραμορφωτικούς φακούς...

Στη ΝΙΚΗ συνεχίζουν να δίνουν μαθήματα προς υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Είπαμε η ΒΡΑΔΥΝΗ για τους συνταξιούχους, η ΝΙΚΗ για τους υπερχρεωμένους. Έτσι γίνεται τώρα ο διαχωρισμός. Τέρμα το αριστερά – δεξιά...

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ξανά στο περίπτερο!

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό είναι το εξώφυλλο της προσπάθειας των απεργών δημοσιογράφων της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Αξιοπρεπέστατο και δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα... Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά: Εφημερίδα είναι οι δημοσιογράφοι της...

Ναι, δεν πρόκειται για αστείο! Ύστερα από 56 μέρες οι εργαζόμενοι στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ με τη βοήθεια των Σωματείων τους επανεξέδοσαν την εφημερίδα τους. Την πήρα με λαχτάρα. Έχει 56 σελίδες και κοστίζει 1 ευρώ...

Αν θέλετε να τη δείτε ζητήστε τη τώρα από το περίπτερο γιατί τυπώθηκαν μόνο 40,000 φύλλα.

Δείτε τι λένε οι δημοσιογράφοι γι' αυτοί την έκδοση στην πρώτη τους σελίδα:

"Η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας δεν είναι η «Ελευθεροτυπία». Είναι το απεργιακό φύλλο που αποφασίστηκε να εκδοθεί από τη γενική συνέλευση των εργαζομένων της εταιρείας Χ.Κ.Τεγόπουλος και αποτελεί μια οφειλή προς τους χιλιάδες αναγνώστες μας.

Στόχος δεν είναι να υποκατασταθεί η «Ελευθεροτυπία», που είναι η εφημερίδα μας, αλλά να την κρατήσουμε ζωντανή για όσο διάστημα διαρκεί η απεργία μας, να επανασυνδεθούμε με τους αναγνώστες, να δηλώσουμε παρόντες ως εργαζόμενοι και ως απεργοί και να εντείνουμε τον αγώνα μας για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων μας, όπως αυτά αναφέρονται στα ψηφίσματα των συνελεύσεων μας.

Σήμερα διανύουμε την 56η ημέρα απεργίας, διεκδικώντας το αυτονόητο: την καταβολή των δεδουλευμένων αποδοχών μας και των αποζημιώσεων όσων συναδέλφων απομακρύνθηκαν από την επιχείρηση. Η απόφαση για κυλιόμενες 48ωρες απεργίες πάρθηκε παμψηφεί στη γενική συνέλευση της 21ης Δεκεμβρίου, όταν αποδείχθηκε ότι η ιδιοκτησία της επιχείρησης όχι μόνο δεν αναζητούσε τρόπο ικανοποίησης των οφειλών προς τους εργαζόμενους, αλλά κατέφυγε και στο διαβόητο άρθρο 99, ζητώντας δικαστική προστασία από τις νομικές διεκδικήσεις μας. Μ’αυτό τον τρόπο κινδυνεύει η πάλαι ποτέ «εφημερίδα των συντακτών» να καταντήσει εφημερίδα των πιστωτών.

Από τον περασμένο Αύγουστο, οι εργαζόμενοι - δημοσιογράφοι, διοικητικοί και τεχνικοί – της Χ.Κ.Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε. δουλέψαμε απλήρωτοι, με αυταπάρνηση, προκείμενου να μη διακοπεί η έκδοση της εφημερίδας, ειδικά μέσα στην πολιτική συγκυρία του μνημονίου και της κρίσης. Ακόμα και σήμερα, απευθύνουμε έκκληση στην ιδιοκτησία να αναλάβει τις δικές της ευθύνες και να εξασφαλίσει την επάνοδο της εφημερίδας στην κανονική κυκλοφορία.

Η δυνατότητα αυτή δίνεται ενώπιον των δικαστικών αρχών, στις οποίες έχει καταφύγει. Ας λάβει υπόψη της τις θέσεις των εργαζομένων και ας αποσύρει την αίτηση για υπαγωγή στο άρθρο 99. Οι εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να προσέλθουν σε κάθε διάλογο που δε θα είναι προσχηματικός, ούτε θα υπονομεύει τα κατοχυρωμένα εργασιακά τους δικαιώματα".

Δείτε τι είπαν οι απεργοί συνάδελφοι της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΙΑΣ στην σημερινή πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ και τον Κώστα Αρβανίτη για το εγχείρημά τους, Την επιστολή προς τους αναγνώστες και το βίντεο που δημοσιεύω τα πήρα από το Real.gr

  • Δείτε κι ΕΔΩ το Blog τους που ενημερώνεται καθημερινά...

Επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη

Posted in Επικαιρότητα

Αναδημοσιεύω μια επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη με πολλαπλά μηνύματα σε πολλούς αποδεκτες:

Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση.

Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία.

Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού.

Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη. Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του.

Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος).

Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολλαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το ... 2010!

Ο κ. Γιούνγκερ εδήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανίακαι Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών!

Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους.

Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση.

Σ' αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%.

Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο.

Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρος Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ.

Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών).

Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι,τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας.

Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ' αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ. Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις.

Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο.

Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ' ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών.Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας.

Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ... Τη φορά αυτή με γραβάτα...

Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944. Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτκατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος τηςΕθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες.

Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής.

Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης.

Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τηΦιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλύτερη ίσως απόδειξη γι' αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική.

Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ – Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές.

Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα.

Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι«έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ; Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία...

Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση.

Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν. Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός. Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον.

Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία. Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ.

Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν.

Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ. Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα.

Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος.

Μίκης Θεοδωράκης

Το επόμενο βήμα, εκλογές

Posted in Επικαιρότητα

Τώρα, το σωστό αυτό θα ήταν και θα έπρεπε κανονικά όλες οι εφημερίδες να το ζητούσαν διερμηνεύοντας τα λαϊκά αισθήματα. Δυστυχώς δεν συμβαίνει έτσι. Μόνο οι προσκείμενες στη Ν. Δ. εφημερίδες το κάνουν, εκτιμώντας ότι εξυπηρετούν μικροκομματικά οφέλη. Ιδού ο τίτλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ προσδιορίζει το χρόνο των εκλογών. Μιλάει για Απρίλιο. Αμέσως μετά το Γολγοθά των μέτρων που θα κληθούν πληρώσουν μισθωτοί και συνταξιούχοι. Να δεις με τι κέφι και διάθεση θα τρέξουν οι ψηφοφόροι να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Μαύρο που έχει να πέσει...

Στην ίδια γραμμή και ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Μόνο που αυτός αφήνει και μια χαραμάδα για όσα συμβαίνουν εντός της Ν. Δ. Όχι, το κλίμα δεν είναι μόνο βαρύ. Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα. Όποιος θέλει μπορεί εύκολα να το διακρίνει...

Στην ΑΥΓΗ προσδιορίζουν τα συντρίμμια από την ψηφοφορία της Κυριακής στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. Αλλά δεν είναι μόνο έτσι...

Και στα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ βλέπει να γίνεται χοντρό “κούρεμα” ο ΛΟΓΟΣ...


Στο περίπτερο αύριο ξανά η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Αύριο, Τετάρτη 15 Φλεβάρη 2012 κυκλοφορεί στα περίπτερα το πρώτο απεργιακό φύλλο των συντακτών της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Αξίζει να το πάρουμε και να στηρίξουμε τους συναδέλφους. Άσε που θα έχουν κι ένα κάρο αλήθειες μέσα...

Ποιος έχει διάθεση για γιορτές σήμερα;

Posted in Επικαιρότητα

Τον έρωτα τον τραγούδησαν οι ποιητές έφτιαξαν στεφάνια στη χάρη του, κορίτσια που πίστεψαν σ' αυτόν και έδωσαν την ψυχή τους κι αγόρια που έδωσαν τα πάντα για ένα φιλί κι ένα χάδι γλυκό... Σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ίδια ομορφιά έχει στο άκουσμα της λέξης “σ' αγαπώ”.

Εντάξει θα κάνουν δουλειές τα λουλουδάδικα, τα ζαχαροπλαστεία, τα εμπορικά. Συμφωνώ πως ένα ολόκληρο σύστημα λειτουργεί στο όνομά του.... Αυτό όμως δεν χαμηλώνει σε τίποτα την ομορφιά που νοιώθουμε, εκείνο το χαμόγελο και την ηρεμία, κι όταν καμιά φορά ξεσπάει  θύελλα, είναι όμορφη και μοναδική.

Ένα ακόμα τραγούδι αφιερωμένο στους ερωτευμένους όπου γης. Γιατί ο έρωτας δεν έχει καλούπια κι όσοι προσπάθησαν να του βάλουν απέτυχαν οικτρά. Ο έρωτας είναι επανάσταση, είναι μια ένδειξη μη συμβιβασμού, αγώνας για το καλύτερο... Είναι έρωτας αντάρτης...

Κι αν ζεις χωρίς έρωτα; Είναι ζωή αυτή; Αν σου λείπει το μοίρασμα, η σκέψη, η ζωή, είναι σα να 'σαι πεθαμένος και δεν το έχεις πάρει είδηση ή αρνείσαι να το παραδεχτείς... Καθημερινές μικρές επαναστάσεις είναι. Οξυγόνο, μια ανάσα, μια ελπίδα, ένα όνειρο που αν είσαι τυχερός και το επιδιώξεις μπορεί και να το ζήσεις....

Αυτό που μπορεί να σκοτώσει τον έρωτα και την αγάπη είναι ο φόβος για το αύριο. Προσωπικά πιστεύω πως αν είναι δυνατός κι αντέξει στις δοκιμασίες θα βρει το δρόμο του... Το μόνο που δεν θέλει, είναι η πίεση για αποφάσεις εδώ και τώρα... Η ωριμότητα στη σχέση θα οδηγήσει σε όλα αυτά. Όμορφα, ήρεμα κι απλά... Οι άνθρωποι είναι τυχεροί που έχουν ένα τέτοιο σπουδαίο προνόμιο. Και πιο τυχεροί αυτοί που το διαφυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού να μην το χάσουν...

Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα. Κάτω από άλλες συνθήκες, τέτοια μέρα, θέλαμε κάτι ξεχωριστό για τον άνθρωπο που αγαπούμε. Μια τέτοια μέρα περίμεναν και τα μαγαζιά για να δουλέψουν λίγο περισσότερο.

Ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία, εστιατόρια, εμπορικά, δούλευαν στο φουλ. Είχε ο κόσμος και τη διάθεση και τη δυνατότητα να κάνει κάτι για τον ίδιο και για τον άνθρωπό του.

Φέτος οι άνθρωποι και τη διάθεση δεν έχουν και την οικονομική δυνατότητα να κάνουν κάτι για τους ίδιους και για το ταίρι τους. Οι δύσκολες μέρες που περνούμε, τα Μνημόνια, η ανασφάλεια, η ανεργία, δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιες μικρές πολυτέλειες. Θα το προσέξατε κι εδώ φέτος. Το Site έχει πάρει ένα “χρώμα” πολιτικό. Αρνείται να μπει στα δικά του παπούτσια, στενά του φαίνονται και ψάχνεται σε άλλα μονοπάτια. Έτσι είναι η ζωή...

Απάνω που λες, καλά τα σχεδίασα, ώρα να γευτώ τους καρπούς των κόπων μου, έρχεται η κατραπακιά.

Οι νέες συνθήκες είναι συγκεκριμένες. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια διαφυγής. Τα 'χει ρυθμίσει το σύστημα κατά τις ορέξεις του...

Ο έρωτας χρειάζεται φαντασία, ελευθερία, δημιουργικότητα... Ο έρωτας θέλει φτερά για να πετάξει. Και ξαφνικά ο κόσμος νοιώθει ότι δεν έχει αυτά τα φτερά, η φαντασία τους στόμωσε και η ελευθερία περιορίστηκε στα αναγκαία.

Όχι δεν είναι μόνο προσωπικές εκτιμήσεις όλες αυτές οι διαπιστώσεις. Το νοιώθω πως τις βιώνουμε όλοι. Το βλέπω και στις εφημερίδες που είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας και, υποτίθεται ότι, παρακολουθούν τα βήματά μας και μας καθοδηγούν.

Πιο λιτά είναι φέτος το πράγματα, πιο πεζά, πιο περιορισμένα. Παντού. Τα μαγαζιά ρημάζουν, κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ελλείψει πελατών. Οι άνθρωποι βάζουν μπροστά πιο πεζές προτεραιότητες, τις ανάγκες για μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Μα, θα μου πείτε ο έρωτας είναι από μόνος του ζωή, είναι ευχαρίστηση, το μοίρασμα των μικρών καθημερινών πραγμάτων, ακόμα και των μεγάλων που καμιά φορά μοιάζουν βουνό αδιάβατο. Ναι, έτσι είναι, γι' αυτό όπου δω το φαινόμενο να υπάρχει, να ζει και να θριαμβεύει το χαίρομαι με την καρδιά μου. Είναι πολύ σπουδαίο στη ρηχές μέρες που περνάμε να υπάρχει λίγη ποίηση στη ζωή μας. Λειτουργεί και σαν αντίσταση, σαν μια μικρή επανάσταση, ίσως η πιο σπουδαία ανάμεσα στις άλλες επαναστάσεις που κάνουμε καθημερινά.

Αυτός είναι και ο λόγος που με οδήγησε να κάνω αυτή την ανάρτηση. Ο έρωτας είναι ένα διαχρονικό συναίσθημα. Κι έχει επιβιώσει ανάμεσα σε συμπληγάδες. Ένα ανθάκι είναι που μπορεί να ανθίσει και πάνω στην πέτρα....

Σε όλους αυτούς που επιμένουν να ονειρεύονται και να αγαπούν κάθε μέρα και όχι μόνο του Αγίου Βαλεντίνου είναι μέρα γιορτής. Χρόνια πολλά και καλές αντοχές!

Ο έρωτας είναι δυνατός συναίσθημα, κυρίαρχο. Δεν αφήνει περιθώρια για κάτι άλλο. Εγωιστής, τα θέλει όλα δικά του και όχι άδικα. Επιδιώκει το ακατόρθωτο, χτίζει εκεί που οι ειδικοί λένε πως είναι “αδύνατον” και τραγουδά το κάθε μοίρασμα με το σύντροφο ή τη συντρόφισσα του. Ένα χαμόγελο, ένα τρυφερό χάδι, μια ματιά...

Μετρά ανάποδα ο χρόνος...

Posted in Επικαιρότητα

Πέρασε λοιπόν το Μνημόνιο Νο 2. Βρέθηκαν οι 199 “λεβέντες” που έδωσαν την ψήφο τους. Από σήμερα θα είναι για την Ελλάδα μια άλλη μέρα. Μας ζητάνε να ξεχάσουμε ότι ξέραμε ώς τώρα... Ο τίτλος από την εφημερίδα ΑΥΓΗ.

Δευτέρα χειμωνιάτικη με βαρυφορτωμένα από βροχή σύννεφα και μαύρο ουρανό, με λίγη παγωνιά στην καρδιά μας για όλα όσα έχουμε μπροστά μας. Από τον Ιούνιο θα δούμε να υλοποιούνται όλα αυτά τα νέα μέτρα που θα έχουν επιπτώσεις στους μισθούς μας. Και τι, μακριά είναι ο Ιούνης; Από την εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Οι άνθρωποι των ΜΜΕ πρώτοι αλλά και ο καθένας ξεχωριστά αγωνιά... Το Twitter κυρίως, αλλά και το Facebook είναι γεμάτα από αυτή την αγωνία. Και ο καθένας την εκφράζει με το δικό του τρόπο. Δραματικός ο τίτλος από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.

Δια πυρός και δακρύων “πέρασε” το ΝΑΙ από τη Βουλή σημειώνουν τα ΝΕΑ που δίνουν έμφαση και στις χθεσινές μεγάλες καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας...

Και βέβαια "ιστορικό" είναι το ΝΑΙ. Αυτές και οι επόμενες γενιές θα ξέρουν και θυμούνται ποιους θα σιχτιρίζουν. Θα ξέρουν ποιοι ευθύνονται για τα επίπεδα διαβίωσης αυτού του λαού. Και δεν συγχωρούν εύκολα. Από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ ο τίτλος.

Έκτακτες εκδόσεις για να αναγγείλουν το γεγονός. Το σκηνικό καλά στημένο. Εμπρησμοί, καταστροφές, όπως γίνεται πάντα προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τα πράγματα. Και να πει ο φιλήσυχος μέσος Έλληνας “μωρέ, αυτοί που παλεύουν για μένα είναι επικίνδυνοι”. Ο τίτλος από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA