Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Σήμερα, ευτυχώς, δεν χρεοκοπήσαμε

Posted in Επικαιρότητα

Άργησαν σήμερα οι εφημερίδες να πάνε στα περίπτερα. Ξενύχτησαν κι αυτές μαζί με τους Ευρωπαίους που τραβάνε κάτι 12ωρα στο Eurogroup στις Βρυξέλλες για να βρουν τον τρόπο που θα...΄μας σώσουν. Μερικά απλά πράγματα, απ' αυτά που επισημαίνει η ΑΥΓΗ μπορούσαν να τυπωθούν νωρίτερα. Πριν ακόμα πάρουν το Ο.Κ. για τη νέα “βοήθεια”, αυτοί νομοθετούν σε βάρος μας...

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, λένε, και γι αυτό μέχρι να μάθουμε όλες τις πτυχές της νέας δανειακής σύμβασης και των διαδικασιών για το PSI ας κρατήσουμε μικρό καλάθι.

Βεβαίως, τα νέα από τις Βρυξέλλες εκ πρώτης όψεως δείχνουν καλά. Όμως οι δηλώσεις των κ.κ. Παπαδήμου και Βενιζέλου όσο και αυτές που έγιναν από Λαγκαρντ, Ρεν και Γιούνκερ αφήνουν σαφώς να διαφανεί πώς τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Και-κυρίως- πως τα ακόμα δυσκολότερα βρίσκονται μπροστά μας.

Αναρωτιέμαι για παράδειγμα πόση σημασία έχουν οι στοχοθεσίες για χρέος που θα φτάνει το 120,5% επί του ΑΕΠ το 2020 (δηλαδή σε 8 χρόνια) όταν η Τρόικα και το οικονομικό μας επιτελείο από το 2010 και μετά πέφτουν διαρκώς έξω σε προβλέπεις ελάχιστων μηνών;

Αναρωτιέμαι ακόμα τι θα γίνει σε μικρό διάστημα από τώρα, όταν διαπιστωθεί ότι λόγω της οικονομικής δυσπραγίας ακόμα περισσότεροι Έλληνες δεν θα μπορούν να πληρώνουν φόρους, εισφορές και άλλα χαράτσια; Τότε που οι δανειστές μας, θα μας ξεκαθαρίζουν ότι μας δίνουν χρήματα μόνο για να εξοφλούμε τις υποχρεώσεις μας προς αυτούς.

Θα έχουμε νέα μέτρα; Θα έχουμε στάση πληρωμών;

Ας πάρουμε λοιπόν μια βαθιά ανάσα κι ας δούμε τι γίνεται από δω κι εμπρός. Σήμερα, ευτυχώς, δεν χρεοκοπήσαμε. Γι΄ αύριο δεν βλέπω κανέναν να παίρνει όρκο...

  • Του Σωτήρη Ξενάκη από την iefimerida

Ο γνωστός εντυπωσιακός τρόπος προβολής του θέματος από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Στέκομαι στις αλυσίδες, γιατί αυτές είναι που μας αφορούν...

Το ΕΘΝΟΣ μιλά για συμφωνία που θα περιμένει ένα 15νθήμερο για να επικυρωθεί. Αυτό το “θρίλερ” τώρα το είδατε παιδιά, που ξενυχτίσατε ένα βράδυ περιμένοντας; Γιατί εμείς το ζούμε καθημερινά πια...

Απίθανος ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ του Δ. Ρίζου. Επάνω με μεγάλα γράμματα το... ολονύχτιο παζάρι για τη συμφωνία, κάτω με μικρά, οι μειώσεις στις ήδη πενιχρές συντάξεις από τον Ιούλιο... Είναι κι αυτός ένας τρόπος ιεράρχησης των ειδήσεων...

Ολοταχώς στα 280.000 “κλικ”

Posted in Επικαιρότητα

Κλείνουμε σε λίγο τα 270.000 χτυπήματα επισκεπτών από ξεχωριστές Ι.Ρ. Το βλέπετε ήδη στην μπάρα δεξιά. Για μεγαλύτερη διευκόλυνση το έβαλα κι εδώ ως φωτογραφία. Το επισημαίνουμε, όπως κάνουμε εδώ κάθε 10.000 χτυπήματα θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα μοναδικό ρεκόρ που έχει να κάνει με το γεγονός πως κάποιοι εκτιμούν ότι εδώ βρίσκουν κάτι που τους κρατάει και μένουν μόνιμοι αναγνώστες των αναρτήσεων...

Αν σκεφτεί κανείς ότι στο διάστημα των τεσσάρων σχεδόν χρόνων (τα κλείνουμε τον Απρίλη...) έχουμε κάνει 2.250 αναρτήσεις, τότε αντιλαμβάνεται ότι εδώ υπάρχει ένας θησαυρός θεμάτων που δεν είναι “τραβηγμένα” από τα μαλλιά, αλλά προσπαθούμε με σοβαρότητα να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της επικαιρότητας.

Αυτή η απλότητα είναι που κερδίζει... Δεν υποχρεώνει κανέναν να μείνει εδώ... Αλλά ωστόσο αισθάνεται όμορφα και... μένει.

Ένα από τα θέματα, πέρα από τις επισκέψεις που παρακολουθώ με προσοχή στη μπάρα δεξιά η οποία ανανεώνεται συχνά με θέματα, αφορά και ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ. Κατά καιρούς αλλάζουν σειρά, αλλά στην ουσία παραμένουν ίδια. Ας πούμε, δείτε τη φωτογραφία κάτω αριστερά, όπως ήταν το Site μου την ημέρα που έκανα αυτή την ανάρτηση. Στην κορυφή της αναγνωσιμότητας είναι το Δόγμα του Σοκ. Αντιληπτό. Λόγω και της κατάστασης που βιώνουμε... Όμως το δεύτερο και το τρίτο δεν τα καταλαβαίνω. Τι ενδιαφέρον μπορεί να έχει ότι ο Λάμπρος έκανε, κάποτε, τα γενέθλια του στο Allu Fan Park; Πάνε χρόνια τώρα που του αρέσει να τα κάνει αλλιώς και πάντως με πολύ επιλεκτικούς φίλους και σε άλλο περιβάλλον...

Άρεσε επίσης το δημοσίευμα που έκανα όταν πήγε στο Γυμνάσιο. Τρία χρόνια μετά, ο Λάμπρος πάει Λύκειο πια. Απλά δεν βλέπετε αναρτήσεις γι' αυτόν, επειδή έχει την άποψη ότι δεν πρέπει να ασχολούμαι μαζί του γιατί μεγαλώνει και 'γώ το σέβομαι, όσο μπορώ...

Το θερινό σινεμαδάκι στην “Αίγλη” του Ζαππείου είναι διαχρονικό και δείχνει μια ευαισθησία από τη μεριά σας. Ότι καιρό κι αν έχει, όπως τώρα που είναι χειμώνας, αυτή η ξεχωριστή καλοκαιρινή έξοδος αρέσει. Όπως αρέσει και η αλλαγή σελίδας. Η μεταφορά δηλαδή από το Blog “Θραψανιώτης μέχρι κόκαλο” στο Site του “Θραψανιώτη”.

Έτσι κι αλλιώς, όπως έχετε διαπιστώσει συνεχίζω να έχω στην κορυφή δεξιά αυτού του Site το λιγκ που οδηγεί σε κείνο το Blog. Εντάξει έχει αλλάξει το λέι άουτ κι έχουν “χαθεί” πολλές φωτογραφίες από τα δύο χρόνια που το συντήρησα, αλλά έχει για μένα μια συναισθηματική αξία και δεν θέλω να το εγκαταλείψω στην τύχη του.

Γενικά αυτό το Site είναι φιλόξενο. Αγαπάει να μοιράζεται πράγματα με τους αναγνώστες του και “παίζει” με τα σχόλια σας, όταν ξεπερνάτε τις όποιες αναστολές σας και τα κάνετε. Και ένα στοιχείο που μας δένει και τονώνει την εμπιστοσύνη σας είναι το γεγονός ότι δημοσιεύονται άμεσα και ελεύθερα χωρίς καμιά λογοκρισία. Γιατί αυτό που δεν θέλω να μου κάνουν δεν το κάνω πρώτος...

Ετσι για να ξεκινήσει όμορφα αυτή η δύσκολη Τρίτη. Όπου τα μηνύματα είναι διάφορα από τις Βρυξέλλες... Είναι η φωνή της Καλλιόπης Βέτα σε μουσική του Γιάννη Κ. Ιωάννου...

Νέο συλλαλητήριο την Τετάρτη 22/2/2012

Posted in Επικαιρότητα

Aς παραδειγματιστούμε από τις κινητοποίησεις των Γάλλων εργαζομένων. Ας δώσουμε το μήνυμα ότι ανεχτήκαμε ήδη πολλά. Ως Εδώ!

Η κυβέρνηση συνεχίζει την κατεδάφιση του εργασιακού θεσμικού πλαισίου αλλά και του ασφαλιστικού συστήματος με τη διαδικασία του “κατεπείγοντος”.

Τα υπό κατάθεση μέτρα στη Βουλή για τις νέες περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις αποτελούν τη χαριστική βολή για τους απόμαχους της εργασίας και της κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας.

Η αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική παρέμβαση στις συλλογικές συμβάσεις, η πλήρης αποδυνάμωση των κλαδικών συμβάσεων, οι νέες μειώσεις στις συντάξεις, η κατάργηση του κράτους πρόνοιας υποβαθμίζουν δραματικά κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε θεσμό εργατικής και κοινωνικής προστασίας.

Οι Έλληνες πολίτες εκβιάζονται και τον εκβιασμό αυτό κανείς δεν μπορεί να τον ανεχθεί. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας αρνούνται να αποδεχθούν αυτήν τη βαρβαρότητα των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων μέτρων που επιβάλλονται εκβιαστικά στη χώρα από τους δανειστές της Τρόικα, γι’ αυτό θα συνεχίσουν και θα εντείνουν τον αγώνα στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη για να τεθεί φραγμός στον οδοστρωτήρα ισοπέδωσης της κοινωνίας.

Ενόψει της ψήφισης στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος του αντιασφαλιστικού Νομοθετικού πλαισίου, η ΓΣΕΕ αποφάσισε και πραγματοποιεί την ΤΕΤΑΡΤΗ 22/2/2012 και ώρα 16:00 ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Να πιάσουνε ν’ ακυρώσουνε το χαράτσι απ’ τους φτωχούς. Να δώσουνε τα λεφτά που ανήκουνε στους φτωχούς από τη σύνταξη γιατί τη δουλέψανε, δεν τη κλέψανε. Εμείς δε χρωστούμε πουθενάααα. ..Αυτοί που χρωστούνε να τα δώσουνε. Δεν έχω να φάω σήμερα. Ποιος με ρωτά; Πήγα να πάρω τη σύνταξη σήμερα που την έχω δουλεμένη. 32 χρόνια δούλεψα. Βαρέα ανθυγιεινά και μου λένε δε στα βάλανε. Τρώνε, πίνουνε, καλοπερνούνε, τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους αυτοί, κι εμάς, μας έχουνε, στην πείνα. Λοιπόν, πείνασα σα νάμουνα 14 χρονώ, τάζησα αυτά … γιατί γεννήθηκα το ’46 μετά τον πόλεμο. Λοιπόν. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ‘ΓΓΟΝΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΑ» Φωνάζει πια και μπουκώνει ο ήχος παραμορφώνει. Ο Αρβανίτης παρακολουθεί άναυδος. Όποιος είναι στη ΝΕΤ εκείνη την ώρα, εννιάμιση το πρωί ανατριχιάζει, το ίδιο και ΄γω! Συνεχίζει… «ΔΕ ΧΡΟΥΣΤΑΩ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΊΑΑΑ… Να τα δώσουνε αυτοί που χρωστούνε (η φωνή της σπάει. Συγκίνηση). «Ο Βενιζέλος, ο Παπανδρέου, ο Τσοχατζόπουλος… Είμαι άρρωστη ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ. ΑΚΟΥΤΕΕΕΕ;; ΑΚΟΥΤΕΕΕΕ…»

Ο κόσμος είναι δίπλα μας... Εμείς;

Posted in Επικαιρότητα

Το Σαββατοκύριακο είχαμε ένα μπαράζ φιλελληνικών εκδηλώσεων όπου ο τίτλος του ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΥ ήταν το κεντρικό σύνθημα. Το ζήτημα είναι να κατανοήσουμε το συμφέρον μας και να το υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο...

Μωρέ τι προτέρημα, τι διαίσθηση έχουν εκεί στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ; Χθες βράδυ έστειναν το πρωτοσέλιδο τους και “έβλεπαν” τη “λιακάδα” της συμφωνίας (που θα προκύψει, αν προκύψει.... σήμερα το απόγευμα) και διέβλεπαν την καταιγίδα που θα προκύψει από τα επώδυνα μέτρα που φέρνουν στη Βουλή. Αυτή είναι η δημοσιογραφία σήμερα... Και μετά ψάχνονται να δουν τι φταίει για την κυκλοφορία τους.

Το σπορ των... απολύσεων είναι το αγαπημένο στο ΕΘΝΟΣ. Βλέπεις αρέσει και στους ίδιους να ασκούνται εσωτερικά. Αυτό το 3% το δίνουν αβασάνιστα. Και γιατί όχι... Δημοσίους υπαλλήλους αφορά...

Άλλο... τρομοκρατικό δημοσίευμα από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Απειλούν με δύο μήνες χωρίς μισθούς στο Δημόσιο. Ζωντανούς θάψτε τους παιδιά... Να δούμε πόσο αντέχουν κάτω από το χώμα... Μικρά τεστ νοημοσύνης...

Κι εμείς που λέγαμε ότι αγωνιούμε για το αύριο. Λάθος. Τα ΝΕΑ μας ενημερώνουν για την πραγματική αγωνία των 230 δισ. Ευρώ. Σαν δε ντρέπεστε... Υποτίθεται ότι ενημερώνετε τον ελληνικό λαό...

Εκλογές στην ΠΕΤ ΟΤΕ

Posted in Επικαιρότητα

Από το πρωί σήμερα οι τεχνικοί του ΟΤΕ προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν τη νέα ηγεσία της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Από τις 7 το πρωί στον Πειραιά άνοιξαν οι κάλπες για τις εκλογές της ΠΕΤ ΟΤΕ και περιμένουν τους ψηφοφόρους να προστρέξουν και να δώσουν την ψήφο τους σ' αυτούς που θεωρούν ότι αξίζουν να οδηγήσουν το συνδικάτο σε ένα, ούτως ή άλλως, δύσκολο αύριο...

Για την Αθήνα και το ευρύτερο Λεκανοπέδιο λέω, γιατί η περιφέρεια είναι πιο εύκολη στη διαδικασία των εκλογών. Ξέρουν πού θα είναι η κάλπη και ξέρουν πότε θα πάνε να ασκήσουν το εκλογικό του δικαίωμα.

Η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή έχει διευθετήσει όλα όσα χρειάζονται να είναι έτοιμα. Την Παρασκευή θα ξέρουμε τι θέση θα έχουν πάρει τα έξι ψηφοδέλτια που διεκδικούν την ψήφο των συναδέλφων.

Κι αυτά είναι:

  • ΑΚΟΜΑΤΙΣΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
  • ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ- ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ
  • ΕΝΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΠΕΤ-ΟΤΕ
  • ΕΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ
  • ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
  • ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Από τη θέση μας, 30 χρόνια τώρα στην ΠΕΤ ΟΤΕ γνωρίζουμε καλά πρόσωπα και καταστάσεις. Αυτό που θέλουμε να ευχηθούμε στους υποψήφιους είναι καλό κουράγιο και δύναμη σ' αυτό το δύσκολο δρόμο των εκλογών.

Τους χρειάζεται. Όλο τον προηγούμενο καιρό ετοίμασαν τις αφίσες τους, τις προκηρύξεις τους, πήραν μέρος στις γενικές συνελεύσεις των Τ.Δ.Ε. σε όλη την Ελλάδα, ανακάτεψαν τον χειλό στην 32η Συνέλευση Αντιπροσώπων πριν μια εβδομάδα στην Τέμενη Αιγίου και τώρα στήνουν τα τραπεζάκια τους στους χώρους των εκλογών προσδοκώντας ότι θα επηρεάσουν τους ψηφοφόρους που δεν έχουν αποφασίσει ώς την τελευταία στιγμή σε ποια συνδικαλιστική παράταξη θα δώσουν το σταυρό της προτίμησής τους

Το Site καταλαβαίνει την αγωνία τους και συμπαραστέκεται στον αγώνα τους. Φτάνει αυτός ο αγώνας να είναι καθαρός και χωρίς χτυπήματα κάτω από τη ζώνη...

Και ακριβώς επειδή μας ενδιαφέρει θα παρακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία αύριο το μεσημέρι θα πάμε στην Καλλιθέα, στο χώρο των εκλογών. Και θα πάρουμε μια γεύση για να τη μοιραστούμε μαζί σας. Φυσικά το κομμάτι που θα δημοσιευθεί εδώ θα συνοδεύεται και από φωτογραφικό υλικό. Και αξίζει, γιατί η όλη ιστορία των εκλογών έχει ένα πανηγυρίστικο χαρακτήρα.

Ευτυχώς οι συνδικαλιστές που παίρνουν μέρος στις εκλογές, το διασκεδάζουν. Και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Είναι πολύ η κούραση που θα τραβήξουν μια ολόκληρη εβδομάδα κοντά και δίπλα στην κάλπη με στόχο να διευρύνουν τους στόχους της παράταξής τους.

Το Site τους εύχεται καλή δύναμη! Η Παρασκευή δεν θα είναι το ίδιο καλή για όλους. Σε άλλους θα φέρει χαμόγελα και σε άλλους κλάματα. Τα έχει αυτά η ζωή...

  • Δείτε ΕΔΩ το τελευταίο περιοδικό της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ όπου δημοσιεύονται όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που παίρνουν μέρος στις φετινές εκλογές, τα ψηφοδέλτια με τους υποψηφίους και οι θέσεις των παρατάξεων σε ένα δισέλιδο για την καθεμιά...

Δυστυχώς, αυτοί είμαστε...

Posted in Επικαιρότητα

Απογοητευτική η εικόνα μπροστά στη Βουλή το πρωί της Κυριακής. Ο κόσμος αγνόησε τις εκκλήσεις των ανακοινώσεων των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Κι αυτοί που είδα μάλλον με δική τους πρωτοβουλία είχαν έρθει και πάντως όχι συντεταγμένα. Δεν ξέρω μόνο αν η μικροφωνική και τα τραγούδια που ακούγονταν ήταν δικά τους. Αμφιβάλω...

Άδεια η πλατεία... Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες, είναι κάτι που μάλλον  πρέπει να μας προβληματίσει. Η αίσθηση μου είναι ότι λείπει ο ηγέτης που θα συσπειρώσει και θα οργανώσει καλύτερα τέτοιου είδους ή πιο δυναμικές κινητοποιήσεις...

Κυριακή πρωί, ώρα 11.30 στην πλατεία Συντάγματος. Ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ και ήρθα να προσθέσω τη διαμαρτυρία μου μ' αυτούς τους Έλληνες που δεν τα βάζουν κάτω και αντιστέκονται.

Το φαινόμενο που συναντώ εδώ είναι εντελώς απογοητευτικό... Παρά το γεγονός ότι έχει έναν εκπληκτικό ήλιο, ο κόσμος που έχει έρθει είναι ελάχιστος. Ούτε κι αυτούς τους διοργανωτές είδα, μόνο τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Νίκο Φωτόπουλο, αναγνώρισα σ' ένα πηγαδάκι, απέναντι από το Μεγάλη Βρετάνια...

Κι έκανα ολόκληρη την πλατεία πολύ άνετα. Εν τω μεταξύ δεν είναι και τόσο δύσκολο να αναγνωρίσω φάτσες... Εκδρομή φαντάζει η όλη διαδικασία. Και θα 'πρεπε να είναι αλλιώς αν αφήναμε να βγει ο θυμός και η αγανάκτησή μας...

Αλλά εδώ κάτι άλλο συμβαίνει. Ο καθένας ψάχνει να βρει το δικό του τρόπο διαμαρτυρίας. Περιμένει να δει πού θα του πει να πάει το κόμμα του ή η συλλογικότητα του. Και κει πάει... Όμως πραγματικά η εικόνα της πλατείας Συντάγματος είναι αυτή την ώρα απογοητευτική...

Αν, η άλλη πλευρά, αυτή που καθημερινά απεργάζεται μέτρα σε βάρος μας, είχε κάμερες εδώ, (που θα είχε) θα έτριβε τα χέρια της από ευχαρίστηση... Και θα επιτάχυνε την προσπάθεια της να μας... αποτελειώσει. Ουδεμία ουσιαστική αντίδραση. Οι πόρτες ανοιχτές κι εμείς με παντόφλες στις βλακείες και τα υποπροϊόντα που μας σερβίρει η τηλεόραση ή το πολύ σε κάποιο κοντινό καρναβάλι...

Ευτυχώς με επανέφεραν λίγο τα ηχεία με τα τραγούδια του Μηλιώκα, του Χάρρυ Κλυνν, του Πανούση και των αδερφών Κατσιμίχα που δίνουν “χρώμα” στην εκδήλωση. Κι ανάμεσά τους ανακοινώσεις παθιασμένες για μας, τους εργαζόμενους, για τα δίκια μας που καταπατούνται... Για μας που, μια τόσο σημαντική μέρα, απουσιάζαμε.

Κάνω αναρτήσεις από το κινητό μου στο Facebook και το Twitter και μου βγαίνει όλη αυτή η απογοήτευση. Η άδεια πλατεία, τα σκουριασμένα μυαλά... Τι άλλο, άραγε, χρειαζόμαστε να πάθουμε για να ξεσηκωθούμε; Τι άλλο; Όλα τα έχουν κάνει... Μας έχουν στύψει σαν λεμονόκουπα κι εμείς το ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα...

Γιατί; Αυτό το γιατί είναι που με πνίγει αυτή τη δύσκολη ώρα. Θα κάνω μια βόλτα ακόμα και θα φύγω. Δεν αντέχω να βλέπω αυτή την κατάντια. Αξίζουμε κάτι καλύτερο. Το πιστεύω. Γι' αυτό και στεναχωριέμαι...

Αλλαγή σκηνικού στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα, στον Κολωνό. Για πρώτη φορά γεμάτη από παιδιά, ντυμένα μασκαράδες που χορεύουν κάτω από τρελούς ρυθμούς αποκριάτικης μουσικής. Μια καλή πρωτοβουλία της προέδρου της 4ης Δημοτικής Κοινότητας, Δήμητρας Σιδερή. Μπράβο!...

Ναι, φοβούνται τη δημοκρατία!

Posted in Επικαιρότητα

Δεν λειτουργούν δημοκρατικά... Φυσικά είναι λοιπόν να φοβούνται τη δημοκρατία. Εύστοχο το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ... Ψάχνουν τρόπους να υποκαταστήσουν τη λαϊκή εντολή. Αφού δεν τους εξυπηρετεί στα σχέδια τους, τι τη θέλουν;

Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο ΠΑΡΟΝ. Πάντα εύστοχο και μέσα στην επικαιρότητα. Εδώ το ζευγάρι θέλει να κάνει έρωτα, η γυναίκα εκλιπαρεί, αλλά αυτός εκτιμά ότι πρέπει να πάρει την άδεια του Σόιμπλε....

Οι δημοσκοπήσεις είναι το... καλό φόρεμα των κυριακάτικων εφημερίδων. Οι δημοσκόποι έτοιμοι, περιμένουν το “πράσινο” φως για να... ανακαλύψουν το αυτονόητο. Ότι ο κόσμος τους σιχάθηκε με τις πολιτικές που ασκούν. Η REAL NEWS παρ΄γγειλε τη δημοσκόπηση στην MRB.

Καμιά σπουδαία διαφορά δεν δίνει η ALCO για το ΘΕΜΑ. Εκτός από το γεγονός ότι... πίσω από τη Ν.Δ. Είναι ο Παπαδήμος με 20%. Τι λες βρε παιδί μου; Πότε πρόλαβε κι έχει ρεύμα ο δοτός πρωθυπουργός; Ίσως οι... φιλολαϊκές πολιτικές που ασκεί να είναι που του δίνουν πόντους...

 

 

Ωραία εικόνα

για

την αυριανή

Βουλή

 

Προσπαθώ να κατανοήσω το γράφημα του ΕΘΝΟΥΣ για τη δημοσκόπηση (δε λέει τουλάχιστον στην πρώτη σελίδα ποιας εταιρίας, αλλά τι σημασία έχει, το ζήτημα είναι να εξυπηρετεί το σκοπό).

Ενδιαφέρον έχει η προσπάθεια που καταβάλει η εφημερίδα να επιβάλει τον κ. Παπαδήμο. Δείτε πως τοποθετεί το ερώτημα σχετικά με το ποιος θεωρείται ο καταλληλότερος ως πρωθυπουργός... Και βέβαια παίρνει πρωτιά ο... δοκιμασμένος κ. Παπαδήμος.

Πιο κάτω είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικοί. Ενώ ένα 60% των ερωτώμενων θέλει να πετύχει η εφαρμογή του νέου προγράμματος )ο θάνατός τους, δηλαδή) ένα επίσης 60% θεωρεί αναγκαία τη δημιουργία νέων κομμάτων. Γιατί άραγε; Αφού τα υπάρχοντα τους εξυπηρετούν; Βρε δεν πάτε στο διάολο, λέω εγώ...

Πολύ υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας...

Το ΒΗΜΑ θεωρεί πως είναι υποχρέωση του να αναλύσει στους... ανόητους αναγνώστες του τα 79 μέτρα (που θα τους κάψουν...) που πρέπει να εφαρμοστούν μέσα σε 10μέρες προκειμένου η τρόικα να μας δώσει το δάνειο που θα... σώσει τις τράπεζες. Μη σώσουν και το δώσουν παιδιά, αν είναι να περάσουμε τέτοιο ναρκοπέδιο. Μη σώσουν...

Αχ μωρέ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, εσύ με πληγώνεις, όταν προβάλεις ένα τέτοιο θέμα στην πρώτη σου σελίδα κυριακάτικα... Οι Έλληνες είναι ήδη πληγωμένοι από όσα ζουν και βιώνουν σε βάρος τους, τη ληστεία στην Αρχαία Ολυμπία νομίζεις ότι περίμεναν; Αχ!...

Ναι, είναι εθνική ντροπή!... Οι πατεράδες μας που ένιωσαν στο πετσί τους τι σημαίνει η μπότα του Γερμανού κατακτητή πάλεψαν γι' αυτό. Κι εμείς απεμπολούμε αυτό το δικαίωμα. Ντροπή!... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA