Κρύο στην Αθήνα... Να και τα πρώτα χιόνια κιόλας που έντυσαν στα λευκά τον Λαιλιά Σερρών...
Η ομάδα "Ορεινές Περιπλανήσεις" είναι μια όαση μέσα στον διαδικτυακό κόσμο. Συχνά μας μεταφέρει σε τόπους πολύ μακρινούς από μας, για να δούμε και να θαυμάσουμε μέρη που δεν έχουμε πάει ποτέ. Ο Sakis Vlachos μας έδωσε χθες αυτές τις εικόνες από την πλατεία Ξυλοκόπος, όπως λέει.
Και τον ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό... Αν και δεν τον γνωρίζουμε προσωπικά, είναι τόσο όμορφη η οπτική του μέσα από τις φωτογραφίες που τράβηξε (και τις βλέπετε στο σημερινό δημοσίευμα) ώστε μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι μας ξεσήκωσε από την... πολυθρόνα του ζεστού δωματίου μας.
Τι ξέρουμε για τον Λαϊλιά; Ψάξαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε στοιχεία από τον ίδιο τον Δήμο Σερρών. Το δάσος του Λαϊλιά, βρίσκεται 25 χλμ από την πόλη των Σερρών, στην οροσειρά της Βροντούς και αποτελεί μία μαγευτική τοποθεσία, υψηλής αισθητικής και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Ειναι ένα ψηλό δάσος οξυάς και δασικής πεύκης με έκταση 33.000 στρεμμάτων. Πρόκειται για ορεινό σύμπλεγμα με υψηλότερη κορυφή τα 1850 μέτρα, με δασοκάλυψη 83% και οδικό δίκτυο 110 χιλιόμετρα. ο δάσος του Λαϊλιά ειναι συνδεδεμένο με παραδόσεις και ιστορίες.
Για πρώτη φορά το όνομα «Λαϊλιάς» που είναι παραφθορά της τουρκικής λέξης Γιαϊλιάς, αναφέρεται στο «Χρονικό του Πάπα-Συνοδινού» το 1603-1604. Το όνομα Γιαϊλιάς σήμαινε τόπος ξεφαντώματος, αναψυχής και παραθερισμού. Λίγο αργότερα οι Σερραίοι δημιούργησαν στον Λαϊλιά ένα γραφικό χωριό αξιοποιώντας τον έτσι σε αξιόλογο θέρετρο.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όμως, ερήμωσε τα πάντα. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον των επισκεπτών συγκεντρώνει ο τεράστιος βράχος της Κατίγκας που βρίσκεται στο χείλος μιας βαθιάς χαράδρας και ξαναζωντανεύει το θρύλο της Κατίγκας, της κοπέλας που αυτοκτόνησε πέφτοντας από το βράχο για να μην παντρευτεί έναν μωαμεθανό.
Μιλάω με πολύ κόσμο και το διαβάζω και στο ίντερνετ αρκετές φορές. Κυκλοφορεί η άποψη πως η πανδημία έχει διχάσει την κοινωνία. Υπάρχει ο κόσμος που εμβολιάζετε αλλά και ο κόσμος που είναι κατά του εμβολίου. Υπάρχει κόσμος που προσέχει και τηρεί τα μέτρα, αλλά και κόσμος που δεν τηρεί κανένα μέτρο. Βέβαια το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο εκεί. 
