Είναι από τα e-mail που δίνουν δύναμη στη φωνή μας. Το βρήκα ενδιαφέρον και το αναδημοσιεύω:
Έχετε σκεφτεί ποια είναι η κινητήρια δύναμη του συστήματος;
Ποιο είναι το καύσιμο για να λειτουργεί η μηχανή του κράτους που μας καταδυναστεύει;
Και βέβαια το έχετε σκεφτεί. Το χρήμα.
Από τη μία πλευρά: Υπάρχουν οι τράπεζες που εδώ και δεκαετίες με παράνομες χρεώσεις, αντισυνταγματικά πανωτόκια, δάνεια, πιστωτικές, ληστρικά επιτόκια, μας κατακλέβουν.
Το κράτος, όχι μόνο συνηγορεί και καλύπτει αυτήν την τακτική των τραπεζών, αλλά... προσθέτει στην πλάτη μας εξοντωτική φορολογία που καθημερινά αυξάνει και τροποποιείται σύμφωνα με τις ανάγκες του τέρατος, δηλαδή του συστήματος.
Προστίθενται νέες έκτακτες - παράνομες εισφορές, τέλη, σε όλα.
Στους μισθούς μας, στις συντάξεις, στην υγεία - χρέωση για επίσκεψη στα νοσοκομεία, στις περιουσίες μας που τις έχουμε ήδη χιλιοπληρώσει, παράνομα κ ακριβά διόδια, στα εισιτήρια ΜΜΜ, αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, στα καθημερινά αναγκαία αγαθά που χρειαζόμαστε για να επιβιώσουμε.
Πανάκριβες και παράνομες υπηρεσίες παντού.
Οι δε μεγαλοεπιχειρηματίες φοροδιαφεύγουν με τις off shore τους. και καλούμαστε εμείς να πληρώσουμε την κρίση τους.
Από την άλλη είμαστε εμείς.
Ο ένας και μοναδικός κινητήριος μοχλός όλου αυτού του συστήματος.
«Αυτοί» το ξέρουν ότι εμείς και μόνο εμείς μπορούμε και το συντηρούμε.
Όλα τα παραπάνω τα φτιάχνουν για τον καλύτερο πελάτη τους, εμάς.
Το κακό είναι ότι «εμείς» δεν το έχουμε καταλάβει, δεν έχουμε καταλάβει πόση δύναμη έχουμε στα χέρια μας.
Ήταν δυστυχώς πολύ αργά όταν αποφασίσαμε να ενωθούμε και να αντιδράσουμε σε όλους αυτούς που καπηλεύονται τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας. Ωστόσο, «αγανακτήσαμε» όπως λένε οι πολλοί, βγήκαμε στους δρόμους, φωνάξαμε, με λίγα λόγια δείξαμε ότι πάμε να σηκώσουμε κεφάλι.
Τα αποτελέσματα οι περισσότεροι τα γνωρίζουμε.
Στο απόλυτα «δημοκρατικό» και «δίκαιο» κράτος που ζούμε, σαν απάντηση στις ειρηνικές διαμαρτυρίες μας εισπράξαμε βία.
Και, μάλιστα, πολύ βία...
Οι «μεγάλοι» φοβούνται την αντίδραση του κόσμου και γι αυτό δεν τον θέλουν στο δρόμο, αντίθετα τον θεωρούν μεγάλο κίνδυνο. Όπως αποδείχθηκε, αυτός ο πόλεμος ήταν, είναι και θα είναι άνισος.
Εμείς πολεμάμε με το δίκιο που μας πνίγει, αυτοί απαντάνε με χημικά, βία, χούντα.
Αποτέλεσμα: Όλο αυτό είναι απλά μια τσιμπιά στο παχύδερμο «τέρας».
Πήγαμε στον πόλεμο άοπλοι, έχοντας ξεχάσει στο σπίτι μας το μεγαλύτερο όπλο, το πιο δυνατό, που όσο και να πυροβολεί δε χύνεται ούτε μια στάλα αίμα, δεν ανοίγει κανένα κεφάλι, δεν καίγεται κανένα κτίριο, δεν κλείνει κανένας δρόμος.
Μα τι άλλο από το πορτοφόλι μας.
Το ΣΥΣΤΗΜΑ - ΘΗΡΙΟ θρέφεται με χρήμα, το χρήμα το παράγουμε και το διακινούμε μόνο ΕΜΕΙΣ.
Αυτό όσο πεινάει (και είναι αχόρταγο) τόσο θα μας κυνηγάει.
Κι αν δεν το ταΐσουμε τι θα γίνει;
Έχετε σκεφτεί πως με μια δύσκολη φαινομενικά αλλά παράλληλα απλή κίνηση μπορούμε να το ταρακουνήσουμε μέχρι και να το ρίξουμε για τα καλά; Μήπως κι έτσι «καταλάβουν» τη δύναμη μας;
Πως;
Με αποχή από την οποιαδήποτε κατανάλωση.
Αν για ένα μικρό χρονικό διάστημα δεν κινηθεί ούτε ένα ευρώ στην αγορά, η φωνή μας θα ακουστεί πάνω από τις κυβερνήσεις, το ΔΝΤ, τα ΜΑΤ, τις τράπεζες, την Άγκελα, τα χρηματιστήρια..
Είναι βέβαιο πως ενώ εμείς μπορούμε να το κάνουμε χωρίς καμιά σοβαρή επίπτωση, το σύστημα θα γονατίσει.
Η αχίλλειος πτέρνα των πλουτοκρατών δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την τσέπη τους.
Από πού θα έχουν να εισπράξουν φόρους και τόκους αν δε γίνουν συναλλαγές;
Ακούγεται δύσκολο αλλά αν το σκεφτούμε καλά, είναι πανεύκολο.
Ζητάμε την συμμετοχή όλου του κόσμου σε αυτή την δράση.
Καλέστε όσους ξέρετε να συμμετέχουν.
Και αν δεν συμμετέχουν σε αυτό το πρώτο κάλεσμα, να είστε σίγουροι πως όταν δουν τα αποτελέσματα, θα συμμετάσχουν στο επόμενο ή στο μεθεπόμενο.
Γιατί δεν θα σταματήσουμε μέχρι να γίνει αυτή η εβδομάδα αποχής ένα πραγματικά άνευ προηγουμένων κάλεσμα για συνολική στάση πληρωμών - κατανάλωσης.
Το πλάνο:
Για μια εβδομάδα ΔΕΝ θα ξοδέψουμε ούτε 1 ευρώ.
- Από τρόφιμα καταναλώνουμε μόνο ότι έχει ήδη το σπίτι μας. Όλα τα σπίτια (ακόμα τουλάχιστον) έχουν αρκετά τρόφιμα που παραμένουν στα ντουλάπια.
- Εάν μας τελειώσει κάτι και το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε το παίρνουμε από φίλους-γείτονες.
- Δεν κάνουμε άσκοπες μετακινήσεις. Σε ότι αφορά τη δουλειά, όποιος μπορεί ας χρησιμοποιήσει ΜΜΜ και εννοείται ότι εκεί δεν θα πληρώσει εισιτήριο.
Όσο περισσότεροι συμμετάσχουν σε αυτό δεν θα υπάρξει πρόβλημα με τους εισπράκτορες, θέλουμε και αυτούς να συμμετάσχουν σε αυτό το εγχείρημα (επίσης πληροφορίες για άρνηση πληρωμών στα εισιτήρια και τα διόδια θα βρείτε στην ιστοσελίδα του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ). Το αυτοκίνητο καλό είναι να μην το χρησιμοποιούμε παρά μόνο για ανάγκη, κρατάμε τη βενζίνη μόνο για τις απαραίτητες μετακινήσεις.
- Δεν βγαίνουμε για καφέ-ποτό σε μαγαζιά, το καλύτερο μπαρ είναι τα μπαλκόνια μας με όμορφη παρέα!
- Αν είμαστε έξω και διψάμε, έχουμε φροντίσει να πάρουμε μπουκαλάκι με νερό από το σπίτι μας.
- Και επειδή οι πιο πολλοί έχουν θέμα με τα τσιγάρα (πιο πολύ και από τη βενζίνη) μπορούν σιγά σιγά και όχι μαζικά να προμηθευτούν τα πακέτα που χρειάζονται έως την ημερομηνία έναρξης της εβδομαδιαίας αποχής. Αυτά και μόνο αυτά.
Τα υπόλοιπα σίγουρα τα φέρνουμε βόλτα.
- ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Σε καμία περίπτωση δεν αδειάζουμε
το σούπερ μάρκετ και τα περίπτερα μια ημέρα πριν και σαφώς ούτε μετά από αυτήν την εβδομάδα αλλά σιγά σιγά.
Ο σκοπός είναι να μη δημιουργηθεί τζίρος στην αγορά αυτές τις ημέρες.
Το να γίνει μαζική κατανάλωση δεν βοηθά το στόχο.
- Τι αγοράζουμε: Το θέμα είναι να μην αγοράσουμε τίποτα.
Αν ωστόσο προκύψουν ανάγκες, «επιτρέπεται» μόνο το γάλα των παιδιών και τα φάρμακα.
Που καλό είναι και αυτά αν μπορούμε να τα δανειστούμε ή να τα έχουμε προμηθευτεί από πριν, (όχι μια μέρα πριν).
Επίσης, αν πραγματικά χρειαστεί να γίνουν άλλου είδους αγορές, στο χέρι και στη συνείδηση του καθένα μας είναι το ποιες θα κρίνει ότι είναι άκρως απαραίτητες.
Προτιμήστε τα μικρομάγαζα της γειτονιάς σας.
- Εννοείται ότι δεν πληρώνουμε κανένα λογαριασμό αυτές τις ημέρες.
Για 5 εργάσιμες δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Στην ανάγκη ας πληρωθεί κάτι επείγον από πριν και πάλι όχι μια μέρα πριν.
Κανένας μας δεν θα πάθει τίποτα αν δεν καταναλώσει για λίγες μέρες.
Δεν θα πεινάσουμε, δεν θα κινδυνέψουμε, και το κυριότερο δεν θα παρανομήσουμε πουθενά.
Δεν θα έχουν από πού να μας διώξουν.
Δεν θα παραμελήσουμε καμία από τις υποχρεώσεις μας στη δουλειά ή στην οικογένεια μας.
Και σίγουρα κανένα μαγαζί δεν θα κλείσει λόγω της αποχής.
Ναι, ίσως κάποιοι ζοριστούν αλλά και εκείνοι είναι καταναλωτές και θα ακολουθήσουν με τον ίδιο τρόπο.
Θα τους πολεμήσουμε αναίμακτα, ειρηνικά και εύκολα με το πιο δυνατό όπλο.
Η μοναδική δικαιολογία να μην το κάνουμε είναι το να μην συμφωνήσουμε ότι θα έχει αποτέλεσμα.
Δεν θέλουμε να αναλώσουμε τη σκέψη μας στο γιατί «δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί όλο αυτό» αλλά στο πώς μπορούμε να το κάνουμε να δουλέψει.
Να πιάσουμε θέση και να δούμε τα αποτελέσματα.
Να δούμε τι θα μεταδίδουν «οι φίλοι μας» τα ΜΜΕ.
Για αυτό καλούμε όλους τους Έλληνες να συμμετάσχουν στο 7ήμερο Αποχής από Συναλλαγές!
Ούτε 1 ευρώ να μην βγει από το πορτοφόλι μας
από τις 20 έως και τις 26 Οκτώβρη.
Δέκα λεπτά είναι η διαδρομή από τη Βερανζέρου ώς την Κλειούς. Αλλά με το σημερινό ασύλληπτο μποτιλιάρισμα λόγω της απεργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς σε συνάρτηση με τη βροχή τα πράγματα ήταν τραγικά. Έγινα κυριολεκτικά μούσκεμα. Χρειάστηκε να αλλάξω πουκάμισο και μπουφάν για να μπορέσω να συνεχίσω. Αν έμενα έτσι και με το προσάφορμο της καταρροής που ακόμα έχω, μάλλον θα χρειαζόμουν κρεβάτι αύριο. Και δεν είμαστε για τέτοια τώρα...
Ανάμεσα στα καθημερινά τρεξίματα και την εφημερίδα, τη βδομάδα που πέρασε κατάφερα και ολοκλήρωσα και τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ τ. 98, παρακαλώ... Άντε μέχρι το τέλος της χρονιάς θα καβατζάρουμε τα 100! Και μου φαίνεται σαν χθες τότε που ξεκινούσαμε με το πάθος του Μανώλη Φωτόπουλου οδηγό να “στήσουμε” αυτή την εφημερίδα...
Προς τους κ.κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και Φίλιππο Σαχινίδη. (Στον κ. Παντελή Οικονόµου δεν απευθύνοµαι γιατί αυτός νοµίζει ότι τα βρήκαµε µε την τρόικα και δεν θέλω να ξυπνάω ξένους ανθρώπους όταν κοιµούνται). 
Τα ρεκόρ είναι για να τα σπάνε, 
