Μια ομπρέλα τη χρειαζόσουνα σήμερα στην Αθήνα, Το ωραίο είναι που, όπως άκουσα στο ραδιόφωνο, αλλού χιόνισε κιόλας. Πάλι «μέσα» έπεσε η ΕΜΥ.

Άμα είσαι με μηχανή μέσα στη βροχή δεν έχεις και πολλά περιθώρια να μη γίνεις μούσκεμα. Κάπως έτσι την πάτησα κι εγώ σήμερα το μεσημέρι, την ώρα που πήρα το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. Να αφήσω τη μηχανή και να πάρω το αυτοκίνητο για την εφημερίδα.

Δέκα λεπτά είναι η διαδρομή από τη Βερανζέρου ώς την Κλειούς. Αλλά με το σημερινό ασύλληπτο μποτιλιάρισμα λόγω της απεργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς σε συνάρτηση με τη βροχή τα πράγματα ήταν τραγικά. Έγινα κυριολεκτικά μούσκεμα. Χρειάστηκε να αλλάξω πουκάμισο και μπουφάν για να μπορέσω να συνεχίσω. Αν έμενα έτσι και με το προσάφορμο της καταρροής που ακόμα έχω, μάλλον θα χρειαζόμουν κρεβάτι αύριο. Και δεν είμαστε για τέτοια τώρα...

Χρειάστηκε να πεταχτώ με το αυτοκίνητο μέχρι τα Σεπόλια. Ο Λάμπρος «παγιδεύτηκε» από τη βροχή στο σπίτι της Ειρήνης και του Χριστόφορου που σήμερα κλείνουν ένα χρόνο παντρεμένοι. Έβρεχε και πέρσι τέτοια μέρα την ώρα που την πηγαίναμε νύφη στην εκκλησία.

Στον Κηφισό έχει κίνηση... Συνεχίζει να ψιλοβρέχει. Όχι πως υπάρχει καμιά ανάγκη στο αυτοκίνητο μέσα, αλλά όπως και να το κάνουμε έχει τις καθυστερήσεις του.

Το άφησα έξω από το ΣΕΦ να βρέχεται... Ο καιρός «κρατάει». Σταματάει για λίγο και συνεχίζει. Να φύγει από πάνω του η καλοκαιρινή σκόνη, να καθαρίσει λίγο... Να και τα καλά του...

Ο χειμώνας μας ήρθε. Δεν ξέρω αν «κρατήσει» κι αύριο, αλλά από την Κυριακή το απόγευμα έχει κάνει αισθητή την παρουσία του. Άσε που έχει πέσει αρκετά και η θερμοκρασία... Το παπλωματάκι το χρειάζεσαι...

Σαν σήμερα παντρεύτηκαν η Ειρήνη με τον Χριστόφορο. Ίδια μέρα, βροχερή... Ένα χρόνο γιορτάζουν παντρεμένοι. Μακάρι να μπορούσαν να το γιορτάσουν καλύτερα. Τις ευχές μας για μακροημέρευση...