Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ.98. Για να το διαβάσετ όπως κυκλοφορεί τυπωμένο πατήστε ΕΔΩ. Και ο καιρός χάλασε. Χειμώνας πια...

Ανάμεσα στα καθημερινά τρεξίματα και την εφημερίδα, τη βδομάδα που πέρασε κατάφερα και ολοκλήρωσα και τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ τ. 98, παρακαλώ... Άντε μέχρι το τέλος της χρονιάς θα καβατζάρουμε τα 100! Και μου φαίνεται σαν χθες τότε που ξεκινούσαμε με το πάθος του Μανώλη Φωτόπουλου οδηγό να “στήσουμε” αυτή την εφημερίδα...

Ο “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος” εκ πρώτης όψεως δεν είναι παρά ένα συνδικαλιστικό έντυπο που εκφράζει τους συνταξιούχους των ΗΣΑΠ. Εκ πρώτης όψεως, γιατί  “ψάχνοντάς τον” λίγο περισσότερο θα ανακαλύψει κανείς ένα σωρό ενδιαφέροντα πράγματα τόσο για τους σημερινούς εργαζόμενους στους ίδιους εργασιακούς χώρους από τους οποίους πέρασαν και οι συνταξιούχοι, όσο και στο μέσο εργαζόμενο οπουδήποτε αλλού.

Η διμηνιαία έκδοση στα δεκαεπτά περίπου χρόνια που εκδίδεται έχει αποκτήσει το στιλ της, μοναδικό σε ανάλογου είδους έντυπα. Ο Μανώλης δεν υπήρξε ποτέ δημοσιογράφος. Έχει όμως το χάρισμα να ψάχνει πίσω από ότι φαίνεται και να ανακαλύπτει σπουδαία πράγματα. Άσε που, ύστερα από τόσα χρόνια έχει πια αποκτήσει αυτό το αισθητήριο που απουσιάζει από πολλούς επαγγελματίες.

Κάθε φορά που καθόμαστε να δούμε την ύλη για τη νέα εφημερίδα είναι μια μοναδική εμπειρία. Ο Μανώλης, φοβερά οργανωτικός τα έχει όλα έτοιμα. Την ύλη χωρισμένη κατά σελίδες, είτε 12 βγάζουμε, είτε 16 και πάντως όλα στη σειρά τους και στη θέση τους.

Μ' αυτό τον τρόπο η όλη διαδικαστική ολοκλήρωση δεν κρατά περισσότερο από μία εβδομάδα. Μέσα όλα. Το κασέ, οι διορθώσεις, οι μικρές αλλαγές και το κλείσιμο στο τυπογραφείο. Τυπώνουμε 2.500 κομμάτια που μοιράζονται στα σπίτια όλων των μελών του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αλλά και στους εργαζόμενους που την ψάχνουν οι ίδιοι να τη διαβάσουν. Καθόλου παράξενο. Μέσα από κει ξέρουν ότι θα βρουν και θα μάθουν πράγματα που άλλοι τους κρύβουν, πως εκεί θα βρουν μόνο αλήθειες χωρίς υπερβολές.

Την Παρασκευή που μας πέρασε ολοκληρώσαμε το τελευταίο τεύχος. Και το Σάββατο το βράδυ με πήρε στο κινητό μου για να δει αν “ανέβασα” στην ιστοσελίδα του Σωματείου το PDF της εφημερίδας. Ε, πώς να μην πάει καλά μια εφημερίδα με τόση και τέτοια αγάπη;

Μια βροχή μου ξεπλένει τα μάτια... Δύσκολη μέρα για την Αθήνα σήμερα...