Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων μια εβδομάδα πριν...

Posted in Επικαιρότητα

Έχει ενδιαφέρον να δούμε μερικούς τίτλους εφημερίδων του Σαββάτου... Έτσι να αντιληφθούμε το κλίμα που διαμορφώνουν οδεύοντας προς τις εκλογές της επόμενης Κυριακής. Διότι, όπως και να το κάνουμε οι τίτλοι κάνουν ατμόσφαιρα. Δυο θέματα τόσο διαφορετικά, αλλά και τόσο σοβαρά. Από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ επιχειρεί να “ακουμπήσει” στην ελπίδα του ψηφοφόρου που αηδείασε με όσα βλέπει, ακούει και έχει υποστεί, ενώ δίνει προοπτική για το αύριο. Έξυπνο από τη μεριά των υπεύθυνων της εφημερίδας.

 

 

Αγωνίες

κι αυτές...

Ειρωνικό το σχόλιο των ΝΕΩΝ στο πρώτο τους θέμα για τον Τσίπρα. Ποιον, αλήθεια, θα φοβίσει με τις... σαχλαμάρες περί Καμμένου; Το μόνο που πετυχαίνει είναι να κόψει το κλαδί που κάθεται... Να χάσει κι άλλους αναγνώστες με τη φαιδρότητα του. Κανένας σεβασμός... Μόνο παιχνιδάκια επικίνδυνα, ο πολύς κ. Ψυχάρης...

Η ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου βλέπει ένα ντελίριο που ζουν έξω από τη χώρα για όσα πρόκειται να συμβούν αφού ανοίξουν οι κάλπες. Πολύ καλό για μια επαρχιακή εφημερίδα να επικαλείται ένα αμερικανικό περιοδικό κι έναν διεθνή οικονομικό οίκο... Καμιά μεγαλοφυλλάδα της Αθήνας δεν το σκέφθηκε.

Τον πόλεμο των επτά ημερών, ώς την ερχόμενη Κυριακή, προβάλλει η ΝΙΚΗ κολλημένη στο δικομματικό παιχνίδι. Μα, δεν πήραν χαμπάρι στην καλή εφημερίδα ότι κατεβαίνουν κι άλλα πολιτικά κόμματα σ' αυτές τις εκλογές;

Κολλημένοι και στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Δεν υπάρχουν κατ' αυτούς, άλλα κόμματα πέρας της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Τα πρόσωπα που παίζουν στους τίτλους τους είναι μόνο Σαμαράς – Βενιζέλος. Συνέλθετε παιδιά... Θα χάστε τα αυγά και τα πασχάλια στις 7 Μαϊου. Ψυχραιμία! Κάτι έχει αλλάξει γύρω. Δεν έχετε πάρει μυρουδιά;

Βραχυκύκλωμα στο σύστημα βλέπει η ΑΥΓΗ και μάλλον έχει δίκιο... Είχαμε καιρό να το δούμε αυτό και μας αρέσει... Τα κόλπα τους δεν “πιάνουν” και τρέμουν στην ιδέα του καταποντισμού....

Και κάτι, όχι εκλογικό, αν και όλα έχουν την αξία τους τέτοιες κρίσιμες ώρες, αλλά σίγουρα επίκαιρο. Πού να το φανταστεί ο ταλαίπωρος Άκης του... σοσιαλισμού, ότι στο πρόσωπο του χουντικού Ντερτιλή θα βρει έναν υποστηρικτή; Για φαντάσου, κατάντια...

Το νέο ενδιαφέρον περιοδικό HOT DOC

Posted in Δημοσιογραφικά

Αυτό είναι το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους του HOT DOC. Καλαίσθητο με πολύ καλό δημιουργικό. Αναζητήστε το... Το παρουσιάζει ο ίδιος ο Κώστας. Το κρατάει στην αγκαλιά τους λες και κρατάει το παιδί του...

Η Συντακτική του ομάδα του ήταν καταρχήν αυτή που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Και ο Κώστας Μπαξεβάνης που τον εκτιμώ για τις έρευνες του, τις οποίες γνώριζα μέσα από την τηλεοπτική του εκπομπή στην ΕΤ1 και το Site του.

Καιρός να δούμε άλλο ένα δημοσιογραφικό του πρόσωπο. Ο Κώστας με την ομάδα του εξέδωσε ένα νέο, πολύ ενδιαφέρον πολιτικό περιοδικό, δεκπενθήμερο με ύλη ουσιαστική και τιμή ιδαιτέρως λογική, μόλις 2,5 ευρώ, όταν βλέπεις αυτές τις... κούφιες κυριακάτικες εκδόσεις φορτωμένες με άχρηστα εξωδημοσιοσιογραφικά πράγματα να κοστίζουν 4,35 ευρώ.

Το αναζήτησα στο περίπτερο να το διαβάσω. Μου αρέσει που τον τελευταίο καιρό βγαίνουν αρκετά περιοδικά καλής ποιότητας. Η κρίση έχει και τα καλά της. Δημιούργησε χώρο για καλύτερα έντυπα. Τέτοια που δεν τρελαίνονται για το χρώμα, αλλά για τα κείμενα και το περιεχόμενό τους.

Ο Κώστας Μπαξεβάνης έχει κάνει μια πολύ καλή δουλειά. Ευχή δικιά μου και όχι μόνον, αλλά κάθε καλόπιστου αναγνώστη που είναι απαιτητικός και ζητά το καλύτερο είναι να “πιάσει”. Τώρα ο αναγνώστης έχει επιλογές για το καλύτερο. Αρκεί να θέλει να ξεφύγει από τα παραδοσιακά ΜΜΕ που απλά αναπαράγουν την τρέχουσα ειδησεογραφία...

Το χάρηκα το πρώτο ξεφύλλισμα. Σελίδα – σελίδα. Σταββατοκύριακο θα έχω το χρόνο να το διαβάσω πιο προσεκτικά θέμα – θέμα... Ας έχει ούριο άνεμο στα πανιά του...

Το διαφημιστικό σποτ για το νέο περιοδικό HOT DOC του Κώστα Μπαξεβάνη... Στο editorial γράφει:”Αν δεν υποστηρίξεις την αλήθεια την ώρα που πρέπει, θα βρεθείς υπόλογος απέναντι στο ψέμα που θα φαντάζει σαν αλήθεια. Δεν νομίζω ότι υπάρχει χρόνος. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, όλα αυτά ήταν θέμα ποιότητας άσκησης της δημοσιογραφίας. Τώρα δεν είναι μόνο αυτό. Η πραγματική δημοσιογραφία χρειάζεται για να επιβιώσουν και η δημοσιογραφία και η κοινωνία...”

Μια “ανάσα” πριν τις κάλπες

Posted in Δημοσιογραφικά

Και καθώς θα πλησιάζουμε στην 6η Μαΐου θα διακρίνουμε όλο και κάποιους φίλους ή ανθρώπους που εκτιμούμε στα ψηφοδέλτια των πολιτικών κομμάτων. Εδώ η Κατερίνα Πεχλιβανίδου, η συνάδελφος από την ΟΜΕ ΟΤΕ, υποψήφια στην Α' Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Φύση αισιόδοξος άνθρωπος ... Καλή επιτυχία Κατερίνα!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 28/04/2012

Όλα βαίνουν καλώς... Την ερχόμενη Κυριακή πάμε στην κάλπη για να καθορίσουμε όχι μόνο το μέλλον το δικό μας, αλλά κυρίως των νεογέννητων... Γι' αυτό και η μεγάλη ευθύνη μας, ως ψηφοφόρων, σ' αυτές τις εκλογές...

Το κακό είναι πως δεν το έχουν αντιληφθεί ή δεν θέλουν να το αντιληφθούν τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα. Συνεχίζουν την προεκλογική τους μάχη σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα σ' αυτόν τον κόσμο. Παίρνουν λίστες, κάνουν τηλέφωνα, στέλνουν e-mail και επί πλέον ενημερώνουν μέσω του Facebook και του Twitter σε πια εκπομπή θα εμφανιστούν για να τους δούμε. Γιατί άραγε, για να πεισθούμε και να τους ξαναψηφίσουμε;

Αναρωτήθηκαν τι πετυχαίνουν μ' αυτό; Οι πολιτικοί τους φίλοι τέλειωσαν από την ώρα που αποφάσισαν να αλλάξουν ρώτα και να ψηφίσουν τα Μνημόνια που μας καταδικάζουν σε θάνατο; Αρνούμαι να δεχτώ ότι είναι τόσο ανόητοι, ώστε να καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό έχουν κάνει στην κοινωνία.

Προσπαθώ να νιώσω της αγωνία τους, τουλάχιστον... Τι είναι αυτό που τους κάνει να εκτίθενται ανεπανόρθωτα στις συνειδήσεις εκείνων που μέχρι χθες τους εκτιμούσαν; Είναι τόσα πολλά τα πλεονεκτήματα μιας βουλευτικής έδρας ή απλά έχει να κάνει με το πρεστίζ; Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω...

Οι πολιτικοί έχουν καταντήσει σαν τους δημοσιογράφους. Από προσωπική πείρα σας το λέω. Παρόλο που, τριάντα τόσα χρόνια, κάνω έντιμα και καθαρά αυτή τη δουλειά, πάει τώρα πολύ καιρός που χάρη σε μερικούς ηλίθιους και ξεπουλημένους του σιναφιού μου δεν λέω στην παρέα μου τι δουλειά κάνω. Διότι στη συνείδησή τους είναι “αλήτες, ρουφιάνοι” οι δημοσιογράφοι...

Το ίδιο κατάφεραν και οι πολιτικοί μας... Και το κακό είναι πως, όπως και με τους δημοσιογράφους, όλους τους παίρνει η μπάλα. Καλούς και κακούς...

Τα πράγματα είναι λοιπόν πολύ δύσκολα για όλα τα κόμματα. Και αυτών που ψήφισαν υπέρ των Μνημονίων και αυτών που ψήφισαν κατά. Όλο το σύστημα χωλαίνει. Κι αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία. Δείτε τι συνέβη στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας. Το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίλ Λεπέν βγήκε ιδιαίτερα ενισχυμένο σε ποσοστά. Και εδώ δεν πάει πίσω η Χρυσή Αυγή. Να περιμένουμε τα χειρότερα;

Η δική μου εκτίμηση είναι πως όχι... Η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού θέλει πολύ δουλειά για να γίνει. Στις μικρές κοινωνίες οι πολίτες αντιλαμβάνονται τον κοινό εχθρό και με αλληλεγγύη και προσφορά επιχειρούν τον αποκλεισμό.

Και αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν τα πολιτικά κόμματα, χρόνια τώρα... Επέλεξαν να μείνουν έξω από όλα αυτά. Εγκλωβίστηκαν στον μικρόκοσμό τους, αποσπώντας προσωρινά οφέλη σε βάρος των πολιτών τους οποίους υποτίθεται ότι υπηρετούν.

Καιρός να δουν κατάματα την αλήθεια και να την αντιμετωπίσουν. Αν δεν το κάνουν να είναι βέβαια ότι δεν έχουν κανένα μέλλον. Οι τελευταίοι χειροκροτητές είναι σ' αυτές εδώ τις εκλογές...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνυμη στήλη μου...

Σ' αυτό το κλίμα πάμε σε εκλογές...

Posted in Επικαιρότητα

Το δημοσίευμα είναι από τη σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Δείτε μέσα σε τι κλίμα καλείται ο ψηφοφόρος στις κάλπες... Πόσο μαζοχιστές πρέπει να είσαι για να τους ξαναψηφίσεις;

Η ΒΡΑΔΥΝΗ αναδεικνύει τις μειώσεις στις συντάξεις σε πρώτο θέμα και όχι τις εκλογές. Ορθώς πράττει. Το ένα έχει σχέση με τη ζωή, το άλλο με σχεδιασμούς στο μυαλό...

Εξαιρετικό το πρωτοσέλιδο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ περιγράφει το κλίμα που βιώνουμε αυτή τη στιγμή, όντως ακριβώς μέσα σ' αυτήν την πρέσα... Και, παρακαλώ, όσο προχωρούμε προς την 6η Μαΐου τόσο θα κλείνει η πρέσα των εκβιασμών... Το αποτέλεσμα τους ενδιαφέρει...

Μια ανάλυση από τις εσωτερικές σελίδες του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ για το περίφημο ντιμπέιτ που το MEGA αναδεικνύει καθημερινά στο δελτίο των 8 ως κυρίαρχο θέμα. Νοιώθει να το φτύνουν και δεν μπορεί το πολύ σάλιο. Εντάξει, προσπαθεί να πει ότι είναι ψιλόβροχο, αλλά ο λαός ξέρει...

Η ανάλυση από το ΕΘΝΟΣ τη σελίδα 2. Αυτό που μας έκανε “κλικ” είναι η διαπίστωση ότι αυτή τη φορά οι ψηφοφόροι δεν είναι καθόλου “προβλέψιμοι”. Και παρ' όλο που τα πρώην μεγάλα κόμματα διενεργούν την εκστρατεία τους σαν να μην έχει τίποτα αλλάξει. Η θλίψη τους θα είναι μεγάλη το βράδυ της 6η Μαΐου...

Να και οι... βόθροι που άνοιξαν και η οσμή δεν υποφέρεται. Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ξεμπροστιάζει τους ανθρώπους των ψηφοδελτίων του Καμένου ως συνεργάτες της ΕΥΠ. Πρακτοράκος λοιπόν ο κ. Χήτος... Θα τα βρουν στα δικαστήρια ποιος έχει δίκιο και ποιος όχι. Η αλήθεια είναι που πονάει. Δημοσιογράφοι σε βρώμικο ρόλο. Με 30.000 το εξάμηνο αποτιμούν τις υπηρεσίες τους.

Πόσο κοστίζει το εισιτήριο για την κόλαση; Στην ημερήσια εφημερίδα του Ηρακλείου ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ το αναδεικνύουν πρώτο θέμα. Μου αρέσει πολύ το αριθμητήρι που παραπέμπει σε άλλες εποχές πολύ πριν το κομπιούτερ...

Αργία ή απεργία η 1η Μαϊου;

Το θέμα είναι ξεκάθαρο χρόνια τώρα. Από την εποχή του αείμνηστου Γιαννόπουλου που ως υπουργός Εργασίας του τότε υπουργός Εργασίας του τότε ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να θεσμοθετήσει την Πρωτομαγιά ως αργία, μπορεί και από καλά κίνητρα για να μη χάσουν οι εργαζόμενοι μια τέτοια μέρα τιμής για τους εργατικούς αγώνες το μεροκάματό τους.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στ' αυλάκι... Τι είναι λοιπόν η Εργατική Πρωτομαγιά;

Για τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ όπως και για την πλειοψηφία των εργαζομένων τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Η 1η Μαΐου είναι απεργία!

Τι κι αν φέτος πέφτει πάνω στο φόρτε της προεκλογικής περιόδου; Η αλήθεια είναι απλή και δεν σηκώνει καμιά επιτήδευση...

Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Όλα με αγώνες κερδήθηκαν. Με αγώνες και αίμα εργατικό κάποιων πρωτοπόρων αγωνιστών του λαϊκού κινήματος. Περισσότερος σεβασμός χρειάζεται για να αποφύγουμε την ισοπέδωση. Καλό είναι να τη φοβούνται τόσο την Εργατική Πρωτομαγιά όσοι συνέβαλαν στο ξεθεμέλιωμα κάθε εργατικού δικαιώματος. Να φοβούνται και κάτι...

Εκτός κι αν, τελικά δεν φοβούνται μόνον αυτό... Από εκεί ξεκινά ο φόβος τους!


ΑΠΕΡΓΙΑ 1η ΜΑΗ

Η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο της Αθήνας καλούν σε μαζική συμμετοχή τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους τους ανέργους στην πρωτομαγιάτικη απεργία και συγκέντρωση που έχουν προγραμματίσει για την Τρίτη 1η Μαΐου στις 10:00πμ στην πλατεία Κοτζιά .

Ανάλογες απεργιακές συγκεντρώσεις θα πραγματοποιηθούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας

Η φετινή πρωτομαγιάτικη απεργία και συγκέντρωση αποκτά ιδιαίτερα αγωνιστικά χαρακτηριστικά μετά τα συνεχή σκληρά, άδικα, αντικοινωνικά και νεοφιλελεύθερα μέτρα που έχουν επιβληθεί από τρόικα και κυβέρνηση

Ο αγώνας των εργαζομένων συνεχίζεται με δεδομένο το γεγονός ότι συνεχίζονται οι προκλητικές απαιτήσεις των τοκογλύφων δανειστών την ώρα που έχει εξαντληθεί κάθε περιθώριο ανοχής και αντοχής από τον κόσμο της μισθωτής εργασίας.

Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα είναι σε θέση μάχης ώστε να αποκρούσουν την αποτυχημένη συνταγή των μνημονίων της ύφεσης, των απολύσεων. της ανεργίας, της υποταγής της χώρας στα θέλω και στις απαιτήσεις των αγορών και των Τραπεζιτών.

Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων ώρα 10:00 στην Πλατεία Κοτζιά

Κανείς μόνος του Όλοι Μαζί Μπορούμε!

Η εμπειρία της Αμερικής ίσως μπορεί να μας βοηθήσει κι εδώ, εκτιμά η ΝΙΚΗ η οποία το αναδεικνύει σε πρώτο θέμα. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να συγκρατήσεις τη φθίνουσα κυκλοφορίας σου...

Catastroika: Να δούμε αυτό το ντοκιμαντέρ...

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό είναι το site της Catastroika που το βράδυ θα δώσει το νέο ντοκιμαντέρ. Πατήστε ΕΔΩ για να συνδεθείτε...

 

Από σήμερα αρχίζει η προβολή του ντοκιμαντέρ των φίλων μου Άρη-Κατερίνα-Λεωνίδα «Η CATASTROIKA». Το ντοκιμαντέρ αναζητά τις συνέπειες από την ολοκληρωτική εκποίηση μιας χώρας. Εξετάζοντας παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων και απορρύθμισης στις πιο αναπτυγμένες χώρες της Δύσης προσπαθεί να προβλέψει τι θα συμβεί αν το ίδιο μοντέλο εφαρμοστεί σε μία χώρα υπό καθεστώς επιτήρησης.

 

Όπως σημειώνουν οι δημιουργοί του, "για άλλη μια φορά το ντοκιμαντέρ, θα κυκλοφορήσει στο Ιντερνετ χωρίς δικαιώματα χρήσης και αναμετάδοσης. Η δωρεάν διάθεση της Catastroika δεν αποτελεί απλώς «υποχρέωσή» μας απέναντι στους συμπαραγωγούς μας. Είναι βαθύτερη ιδεολογική και, αν θέλετε, φιλοσοφική πεποίθησή μας ότι κάθε προϊόν πνευματικής δημιουργίας πρέπει να είναι ελεύθερα διαθέσιμο σε όλους.

 

Το σημερινό οικονομικό σύστημα, ενώ στηρίζεται όλο και περισσότερο στην παραγωγή και τη διαχείριση πληροφορίας, αδυνατεί από τη φύση του να βρει έναν τρόπο για να εξασφαλίσει την ανταμοιβή των δημιουργών πληροφορίας. Πρόκειται, ίσως για ένα ακόμη ένα αδιέξοδο στη διαδικασία ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων της οικονομίας, που σύντομα θα απειλήσει τα θεμέλια του κυρίαρχου συστήματος. Γιατί, ως γνωστόν, κάθε σύστημα που εμπόδισε την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων κατέρρευσε -ρωτήστε και τους φεουδάρχες".

 

Το site της Catastroika το βρίσκεις εδώ, μαζί με τις απαραίτητες πληροφορίες για να συμμετάσχεις έμπρακτα στην προσπάθεια παραγωγής ενός ντοκιμαντέρ από τους θεατές, με ελεύθερη διανομή και με άδεια ελεύθερης χρήσης.

 

Αξίζει να το παρακολουθείται. Παρακάτω παραθέτω το πρόγραμμα προβολών στην Ελλάδα:
-
Αθήνα / Floral, Θεμιστοκλέους 80, 20:00
-
Αθήνα / Pure Bliss, Ρόμβης 24A, 20:00
-
Βόλος / ΕΑΑΚ Βόλου, Θόλος, 20:00
-
Ηράκλειο / Πολυχώρος Ξαστεριά Ραδαμάνθυος 5 / Αγιο Μηνά 20:00
-
Θεσσαλονίκη / Στο χώρο του συλλόγου φοιτητών Νομικής / 20:00
-
Θεσσαλονίκη / Λέσχη Θεωρίας και Πολιτισμού "ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ"
Εγνατία 98, 1ος όροφος, 20:00
- 27 Απριλίου
-
Αθήνα / Εντροπία, Πολυτεχνειούπολης είναι Ηρώων Πολυτεχνείου 9, Ζωγράφου, Αιθουσα 26, 12:30
28 Απριλίου
-
Καλαμάτα / Στέκι Ανοιχτής συνέλευσης Καλαμάτας, Παντελεήμονα 13, Ιστορικό κέντρο, 20:30
28-29 Απριλίου
-
Θεσσαλονίκη / Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Χωρίς Χρέος - Χωρίς Ευρώ, Αίθουσσα «Αλέξανδρος», Εθνικής Άμυνας 1
29 Απριλίου
-
Αθήνα / @Ρουφ, Κωνσταντινουπόλεως 10 & Ανδρόνικου 18, Γκάζι 21:00
30 Απριλίου
-
Ιτέα / Δημοτική κίνηση «ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ», Δημαρχείο Ιτέας 20.00.
2 Μαίου
-
Θεσσαλονίκη / Ομάδα Ελευθερου λογισμικού ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, Οδηγίες πρόσβασης, 12:00 π.μ

Πόσο τη χαρήκαμε αυτή την εικόνα...

Posted in Επικαιρότητα

Η αντίδραση της ΑΥΡΙΑΝΗΣ στο περίπτερο για τη δίωξη του εκδότη της. Έτσι το βλέπει αυτή...

Ο εκδότης της ΑΥΡΙΑΝΗΣ Γιώργος Κουρής με χειροπέδες. Από την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έζησα να τη δω αυτήν την εικόνα...

Η είδηση έχει ως εξής:

Ελεύθερος αφέθηκε χτες από το Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αθήνας ο εκδότης και μέτοχος τηλεοπτικών σταθμών Γιώργος Κουρής, ο οποίος είχε συλληφθεί νωρίτερα για οφειλές προς το Δημόσιο 307.000 ευρώ.

Το δικαστήριο ανέβαλε τη δίκη του για τις 30 Απριλίου 2.012, προκειμένου ο Γ. Κουρής να εξοφλήσει τα χρέη του, καθώς δήλωσε ότι έχει ήδη κάνει σχετική αίτηση στην Εφορία, η οποία θα πρέπει να κριθεί από την αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών.

Ενώ οδηγείτο στον εισαγγελέα, πέταξε επιδεικτικά το μπαστούνι του και δήλωσε προς τους δημοσιογράφους και τις κάμερες: «Στους πολιτικούς που κλέβουν δεν φοράνε χειροπέδες, φοράνε μόνο στους ανθρώπους που εργάζονται και δημιουργούν. Το Δημόσιο μού χρωστάει και δεν του χρωστάω».

Έξω από τη δικαστική αίθουσα είχαν συγκεντρωθεί εργαζόμενοι στο ALTER, οι οποίοι αποδοκίμασαν τον κ. Κουρή, ενώ υπήρξε ένταση.

Ο εκδότης συνελήφθη χτες το πρωί στο σπίτι του στο Ψυχικό, έπειτα από παραγγελία του Οικονομικού Εισαγγελέα Γρηγόρη Πεπόνη, για το αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και οδηγήθηκε αρχικά στο ΑΤ Ψυχικού και στη συνέχεια στη ΓΑΔΑ.

 

  • Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς αντιμετωπισαν το θέμα τα Blog που ασχολούνται με τα media...

“Έφυγε” ξαφνικά ο Άρης...

Posted in Επικαιρότητα

Αγέροχος και δυνατός ο Άρης έχει υπό την... προστασία του τη μικρή Σπίθα στο χαγιάτι του σπιτιού που μεγαλωσε και έζησε... Η φωτογραφία είναι παρμένη πριν από ένα χρόνο...

Παρέα με τη Σπίθα που αγαπούσε... Μόνη θα πορευτεί κι αυτή από δω και πέρα... Θα τη λείψει ο καλόκαρδος Άρης...

Την μικρή ζωή του ολοκλήρωσε χθες το απόγευμα ο Άρης το σκυλί που είχε μαζέψει από το χώρο της δουλειάς του στις εργολαβίες ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη ως κουτάβι αδέσποτο και μεγάλωσε μαζί του για να του κάνει συντροφιά...

Ο Άρης έπεσε θύμα κάποιων ανθρωποειδών που θεωρούν σπορ το να βάζουν φόλες στα αδέσποτα σκυλιά...

Το άσχημο είναι ότι ο Άρης την τελευταία του βόλτα την έκανε με τον παππού, όπως κάθε μέρα και κατά πως λέει εκείνος “κάτι” μύρισε...

Εκ των υστέρων μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτό δεν ήταν “κάτι” αλλά φόλα και δεν μύρισε, αλλά έφαγε...

Τι μπορεί να είναι αυτό που κάνει τόσο κακούς τους ανθρώπους; Γιατί ενώ προικίστηκαν με λογική, μερικές φορές οι αντιδράσεις τους είναι χειρότερες κι από άγρια ζώα;

Ο Άρης μεγάλωσε στο Ελληνικό Αρκαδίας και κει γράφτηκε και το τέλος της ιστορίας του. Ένας μικρός τάφος κάτω από ροδιά στον κήπο του σπιτιού θα θυμίζει το μικρό πέρασμά του από τούτο τον άδικο κόσμο.

Ήταν πολύ καλό σκυλί, συνεργάσιμο, ακόμα κι εγώ που δεν τρελαίνομαι για τα ζώα, τον αγάπησα... Μερικές φορές άπλωνε τα πόδια του κάτω σαν το πρόβατο. Μοναδικό για σκυλί. Κάπου θα την είχε δει αυτή την εικόνα και του άρεσε να την κάνει όταν ήταν χαλαρός στο χαγιάτι...

Η τελευταία φορά που τον είδαμε ήταν το Πάσχα. Είχαμε πάει και τον Ρήγα και η αλήθεια είναι πως δεν πολυσυμπαθιότανε τα δυο ζώα. Το ένα φόβιζε το άλλο. Αντιθέτως με τη Σπίθα, τη γάτα του Γιώργου, τα πήγαιναν μια χαρά...

Φοβόταν, ο κακομοίρης, πολύ τα βεγγαλικά και τις κροτίδες που έπεφταν βροχή ανήμερα του Πάσχα, έτρεχε να μπει σπίτι και κουλουργιάζονταν, τρέμοντας κάτω από το τραπέζι του σαλονιού.

Στο σπίτι έπεσε πολύ κλάμα, πολύ πίκρα, πολύ θυμός για το άδικο φευγιό του Άρη. Είναι σαν να αποχαιρετάς έναν δικό σου άνθρωπο. Δεν περιμένω να το καταλάβετε. Μόνο όποιος έχει ζήσει κάτι ανάλογο μπορεί να αντιληφθεί τι λέω...

Όλα αυτά χθες... Θρήνος και οδυρμός στο χωριό, δράμα στην Αθήνα. Ο Λάμπρος δεν μπορούσε να πάει φροντιστήριο, η Ειρήνη δυσκολεύτηκε στη σοβαρή συνέντευξη που είχε, η Νίτσα σκέφτηκε να πάει στο, χωριό και να συμπαρασταθεί στους δικούς της... Με τον κτηνίατρο να έρχεται από τη Μεγαλόπολη, αλλά να μην μπορεί να κάνει πολλά πράγματα.

Άλλη μια φορά την είχε “πατήσει” με φόλα ο Άρης. Τότε όμως τον πρόλαβαν... Αυτή τη φορά δεν τα κατάφεραν. Αντίο Άρη. Συγνώμη για την απάνθρωπη συμπεριφορά μας...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA