Περάσαμε και τις 31.000 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...
Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν πουπεράσαμε και τις 31.000 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ. στον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Σας ευχαριστούμε. Δείτε το, πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...
Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν.Δείτε μας ΕΔΩ.
Μεσημεράκι Κυριακής 1 Δεκεμβρίου... Αμέσως μετά τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Γονέων ροβολήσαμε στο νέο στέκι της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα (ΕΚΑΠ). Ανάμεσα στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ και το Συνεργατικό Καφενείο, με ευπρόσωπη παρουσία. Και τη χαρήκαμε με την παρέα.
Ο Αλέξανδρος ήταν από νωρίς εκεί να επιμεληθεί τα ηχητικά. Εδώ προφανώς κάνει μια γκριμάτσα στον Κώστα Κίτσιο που έχει τραβήξει αυτή και τις περισσότερες από τις φωτογραφίες αυτού του δημοσιεύματος. Ο Αλέξανδρος από σήμερα το απόγευμα ξεκινά το Ράδιο Ιστόφωνο, 7-11 κάθε βράδυ. Ακούστε τον ΕΔΩ.
Οι πρώτοι κάτοικοι έχουν φτάσει κι ας είναι ο καιρός κρύος και βροχερός. Φρεσκοβαμμένο το κτίριο και η βέσπα μου παρκαρισμένη κάπου εκεί... Είπαμε πήγα αμέσως μετά τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Γονέων και ήταν ήδη εκεί κόσμος συγκεντρωμένος. Η συνέλευση, είχε αρχίσει...
Η Γεωργία Ξάνθη ήταν η κεντρική ομιλήτρια από πλευράς ΕΚΑΠ κι έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Πώς ξεκινήσαμε πριν πέντε χρόνια, τι πετύχαμε μέσα σ'' αυτό τον καιρό, τι άλλα πολύ σημαντικά έχουμε μπροστά μας. Έβγαλε από μέσα της μια αλήθεια που καίει σαν φλόγα σε όσους έχουν προσφέρει κατά καιρούς στην ΕΚΑΠ. Διαβάστε ΕΔΩ την ομιλία της.
Παρούσα και η δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων με το συνδυασμό “Ανοιχτή Πόλη” κ. Ελένη Πορτάλιου. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται στο στέκι. Είναι πάντα κοντά κι έχει φέρει κατά καιρούς θέματα για συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο, ενώ με τους φοιτητές της έχει βοηθήσει τις δράσεις της ΕΚΑΠ.
Ένα από τα δωμάτια του νέου στεκιού που θα λειτουργήσει ως ανταλλακτήριο. Θα είναι ανοιχτό κάθε Τρίτη απόγευμα 6-8 και κάθε Σάββατο πρωί 11-1 το μεσημέρι. Την αρχή, όταν λειτούργησε για δυο χρόνια στην Τηλεφάνους, ερχόταν μόνο αλλοδαποί ή τσιγγάνοι. Τώρα, έρχονται πια και Έλληνες. Η κρίση δεν κάνει διαχωρισμούς.
Κι αφού τέλειωσαν όλα ο Γιώργος έβαλε μπροστά να ψήνει σουβλάκια, που έγιναν ανάρπαστα από όσους είχαν πάει για τα εγκαίνια. Ήταν πια μεσημέρι κι ήταν πολύ νόστιμα... Έφαγα κι εγώ. Υπέροχα ήταν, ζεστά καθώς έβγαιναν κατευθείαν στην κατανάλωση... Ανέβασα από κει μερικές φωτογραφίες στο Facebook κι έγινε πολύ κουβέντα από τους φίλους.
Ο Δεκέμβρης μπήκε στη ζωή μας σήμερα... Με κρύο και παγωνιά, χειμωνιάτικος... Κάπου έχει, λέει και χιόνια! Ας τον καλοδεχτούμε με το γνωστό τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού, όμορφα, όπως του πρέπει...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/11/2013
Κάτι γίνεται, με τους εκδότες ή μου φαίνεται; Μετά τη σύλληψη του πρώην εκδότη της ΙΜΑΚΟ, Πέτρου Κωστόπουλου για οφειλές του προς το δημόσιο ύψους 300.000 ευρώ, η αστυνομία προχώρησε και στη σύλληψη του πρώην εκδότη της εφημερίδας «Απογευματινή», Κωνσταντίνου Σαραντόπουλου. Όπως έγινε γνωστό ο Σαραντόπουλος συνελήφθη για οφειλή ύψους 208.000 ευρώ....
Θυμίζουμε ότι στις 19 Οκτωβρίου του 2010 ο Κ. Σαραντόπουλος έκανε αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, περί "ελεγχόμενης πτώχευσης", του Πτωχευτικού Κώδικα. Μόλις λίγες ημέρες αργότερα, στις 2 Νοεμβρίου, η ιδιοκτησία απέσυρε την αίτηση για υπαγωγή στο άρθρο 99 και υπέβαλλε αίτηση πτώχευσης αφήνοντας στο δρόμο 130 εργαζόμενους στους οποίους χρωστά δεδουλευμένα μηνών και αποζημιώσεις χρόνων...
Πριν από ένα μήνα η Δικαιοσύνη απέρριψε τελεσίδικα την τρίτη αίτηση πτώχευσης της «Απογευματινής», οι εργαζόμενοι της οποίας συνεχίζουν τον αγώνα τους. Με την ελπίδα -όπως γράφουν σε παρέμβασή τους- μία δική τους τελική δικαίωση και οριστική νίκη κατά του εργολάβου- εκδότη Κώστα Σαραντόπουλου να βάλει φρένο και σε άλλα σχέδια στο δοκιμαζόμενο χώρο του Τύπου...
Υπενθυμίζεται ότι η πρώτη αίτηση πτώχευσης που είχε καταθέσει ο κ. Σαραντόπουλος με την αναστολή έκδοσης της ιστορικής εφημερίδας της κεντροδεξιάς το 2010, είχε απορριφθεί πανηγυρικά το 2011. Ο εργολάβος εκδότης -ελλείψει προφανώς επιχειρημάτων- την άφησε να τελεσιδικήσει, κατέθεσε δεύτερη που την απέσυρε όταν συνειδητοποίησε ότι τον πήραν χαμπάρι οι εργαζόμενοι και τελικά κατέθεσε και τρίτη.
Κάπως έτσι κοροϊδεύουν. Και δεν είναι ο μόνος. Τα ίδια συμβαίνουν και σε άλλα έντυπα που στηρίζουν με τα μπούνια την μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης... Δείτε, ας πούμε, τι συμβαίνει αυτή την περίοδο στο συγκρότημα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ.
Η γενική συνέλευση των δημοσιογράφων και τεχνικών στην εφημερίδα «Επενδυτής», ιδιοκτησίας της εταιρείας DBAS (με συνιδιοκτήτες τους Δημήτρη Μπενέκο και Αλέξη Σκαναβή) καταγγέλλει τη στάση της εργοδοσίας που έχει φέρει τους εργαζόμενους έξω από τα όρια αντοχής τους. Έπειτα από ένα επτάμηνο συνεχών καθυστερήσεων στις καταβολές των μισθών, και αφού είχαν προηγηθεί σημαντικό «κούρεμα» των μισθών και εθελούσιες αποχωρήσεις- απολύσεις 19 εργαζομένων που μειώνουν σημαντικά το μισθολογικό κόστος, η ιδιοκτησία έχει φτάσει να οφείλει στους εργαζόμενους, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης, από δύο έως επτά μισθούς, ενώ δεν έχει καταβάλει και το επίδομα αδείας. Η ιδιοκτησία έχει καταστρατηγήσει κάθε χρονοδιάγραμμα «εξομάλυνσης» της μισθοδοσίας που η ίδια έθετε από το καλοκαίρι, με διαδοχικά «ορόσημα» τον Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο. Από την ερχόμενη Δευτέρα, 2 Δεκεμβρίου, συσσωρεύονται οφειλές περίπου 5 μισθοδοσιών, μαζί με το δώρο Χριστουγέννων, το επίδομα αδείας και τον μισθό Δεκεμβρίου, που πρέπει να καταβληθούν μέχρι το τέλος του έτους.
Η εργοδοσία, πέρα από την αναξιοπιστία που έχει μέχρι στιγμής επιδείξει καταστρατηγώντας τις ίδιες τις δεσμεύσεις της περί «εξομάλυνσης», επικαλείται επιπλέον προβλήματα που προκαλεί το επίσημα δρομολογημένο «διαζύγιο» των δυο συνιδιοκτητών, που σημαίνει διαχωρισμό των εταιρειών στις οποίες ανήκουν ο «Επενδυτής» και οι εφημερίδες «Ελεύθερος Τύπος»,«Τύπος της Κυριακής» και «Εργασία τώρα». Ως γνωστόν, οι συνάδελφοι του «Ελεύθερου Τύπου» βρίσκονται σε ανάλογη κατάσταση «στάσης πληρωμών» από την πλευρά της ιδιοκτησίας, η οποία περιπλέκεται από τη διένεξη και το χρονοβόρο, όπως αποδεικνύεται, «διαζύγιο» των συνιδιοκτητών.
Με τα δεδομένα αυτά, η όποια εξέλιξη στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των εφημερίδων δεν είναι μεν αδιάφορη, αλλά προς το παρόν δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να συνεχίσουν να δουλεύουνε απλήρωτοι οι εργαζόμενοι και ουσιαστικά να χρηματοδοτούν τη λειτουργία των εφημερίδων. Εφόσον δεν έχει αλλάξει τυπικά τίποτα στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του «Επενδυτή», κι είναι άγνωστο πότε θα αλλάξει, η ευθύνη των συνιδιοκτητών της DBAS στην οποία ανήκει ο «Επενδυτής» για τη μη καταβολή των δεδουλευμένων είναι συλλογική και ακέραιη.
Αυτό είναι το κλίμα της ανάπτυξης που συνεχώς αναφέρεται ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς... Σας κάνει εντύπωση; Δεν φαντάζομαι, αρκεί να κάνετε μια μικρή ενδοσκόπηση...
Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.
Όμορφα, ήσυχα, απλά... Κάπως έτσι διέγραψε την πορεία του στη ζωή μας ο Νοέμβρης... Χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις... Ολοκληρώνοντας μια δουλειά που είχαμε προγραμματίσει και βάζοντας μπροστά μια άλλη. Έτσι, σε δουλειά να βρισκόμαστε...
Τι περιοδικό της ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ τ. 256 (δείτε το ΕΔΩ) ολοκληρώθηκε και δόθηκε το “τυπωθείτω”. Παράλληλα ανέβηκε στην ιστοσελίδα της ΠΕΤ ΟΤΕ σε αρχείο PDF για να διαβαστεί από όσους θα ήθελαν, ακριβώς όπως είναι τυπωμένο.
Τη δεύτερη δουλειά την πήρα προς το τέλος του μήνα, την Παρασκευή που μας πέρασε. Τη δούλεψα Σαββατοκύριακο και το πρωί της Δευτέρας θα δοθεί στο τυπογραφείο για να προχωρήσει στο τεχνικό της μέρος. Πρόκειται για τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, τη διμηνιαία εφημερίδα των συνταξιούχων του ΗΣΑΠ που γνωρίζετε ήδη όλοι όσοι παρακολουθείτε τακτικά τις εγγραφές αυτές...
Κατά τα άλλα έχω ακόμα μια γλυκιά γεύση στα χείλη από το πέρασμα του μήνα. Μια μικρή ανάσα που ξεκίνησε στα τέλη του Οκτώβρη έφτασε ώς το ξεκίνημα του Νοέμβρη... Και όπως έγραφα και στο ανάλογο για τον μήνα εκείνο σημείωμα φόρτισε τις μπαταρίες για να συνεχίσουμε να δίνουμε με αξιοπρέπεια τη μάχη για την επιβίωση...
Τι κι αν έφερε βροχές και κρύα ο Νοέμβρης; Φυσιολογικό δεν είναι; Ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου οδηγεί κατευθείαν στο χειμώνα που φέρνει ο Δεκέμβρης ο ποίος αύριο έρχεται στη ζωή μας...
Αντιλαμβάνομαι κι εγώ, όπως και τόσοι άλλοι ότι σε άλλες εποχές ο χειμώνας θα είχε μια ανεπανάληπτη ομορφιά. Φέτος, με τις οικονομικές δυσκολίες που έχει ο κόσμος, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά... Πολλοί σκέπτονται πού θα βρουν τα χρήματα να αγοράσουν πετρέλαιο. Βλέπεις η ανεργία έγινε θηρίο ανήμερο και όπου ακόμα πληρώνονται οι εργαζόμενοι οι εργοδότες, καθώς το κράτος είναι παντελώς απών, προσπαθούν να βρουν τρόπους, είτε να μειώσουν τις αποδοχές, είτε να καθυστερούν για μήνες τις πληρωμές... Γίνονται όλο και πιο ασύδοτοι... Και η ζωή που συνεχίζεται κουβαλάει μαζί της τις υποχρεώσεις άλλων χρόνων και δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα...
Αυτή είναι η αλήθεια χωρίς εξωραϊσμό... Αλλά μπορούμε, είμαστε μέσα μας καλά να ζήσουμε χωρίς πολλές απαιτήσεις και αν γεμίσουμε τη ζωή μας με πράγματα ουσιαστικά που δίνουν αληθινό νόημα. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε...
Το Site, αυτό κάνει τα τελευταία χρόνια. Στις καθημερινές αναρτήσεις του προσπαθεί να βρει αισιόδοξες ιστορίες και να τις μοιραστεί μαζί σας. Είναι σημαντικό που είμαστε μαζί στο πέρασμα του χρόνου... Οι ανάσες μας είναι συντονισμένες και οι σκέψεις στα ίδια επίπεδα... Ενθαρρυντικό, δε βρίσκετε;
Πάει λοιπόν κι ο Νοέμβρης, ας τον αποχαιρετήσουμε και ας είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε το Δεκέμβρη που λόγω των αργιών των γιορτών που έχει θα κυλήσει γρήγορα... Να δείτε πόσο προφητικός θα βγω μ' αυτή την ανάρτηση...
Παλιό, κλασικό το “χαμογελάτε γιατί χανόμαστε”. Και τι έγινε, θα μου πείτε... Πόσοι το κάνουν πράξη στη ζωή τους; Ελάχιστοι. Οι περισσότεροι κατεβάζουν μια μούρη να, ντύνονται τη σοβαροφάνεια και δε σηκώνουν κουβέντα στο σπαθί τους. Όμορφη η παρουσία της Ευσταθίας και το τραγούδι "Γκαλμπάγκος" που είπαν μαζί με τον Γιώργο Χατζηπαύλου...
Χθες έζησα μια τέτοια κατάσταση με πολύ γέλιο στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, αίθουσα Δ7. Παρά το κρύο (ήταν 9 βαθμούς Κελσίου εκείνη την ώρα, γύρω στις 9.30 που πήγα) γέλασα με την ψυχή μου στο 3ο Stant-up Comenty. Στη φωτογραφία κάποιοι άνθρωποι που στήριξαν την εκδήλωση, αλλά ήταν πίσω από τις κουίντες...
Οι διαγωνιζόμενοι είχαν ετοιμάσει τα κείμενα τους, τις παντομίμες τους, έπαιρναν το μικρόφωνο και έδιναν ρεσιτάλ ερμηνείας. Τα περισσότερα, έξυπνα. Κάποιες εύκολες αναφορές σε ζητήματα σεξισμού δεν μου άρεσαν, αλλά αυτό είναι μια προσωπική προσέγγιση. Ο κόσμος που ήρθε να χειροκροτήσει, πολύς... Και το χειροκρότημα, ζεστό...
Θεωρώ ότι το γέλιο είναι πολύ μεγάλη υπόθεση και χρειάζεται προσοχή και υπευθυνότητα στον τρόπο που προσεγγίζεις τα ζητήματα, επιχειρώντας να “μιλήσεις” σε ένα ιδιόμορφο “διάλογο” με τους ακροατές σου. Και όλα αυτά πολύ γρήγορα. Σε απίστευτα λίγο χρόνο. Αν το καταφέρεις, έχει πετύχει το σκοπό σου. Και ο Σίλας Σεραφείμ παρών...
Όμορφη παρουσία η Ευσταθία, η οποία άνοιξε την εκδήλωση με τέσσερα τραγούδια της, ζεσταίνοντας τη βραδιά... Εξαιρετική όπως πάντα, καταχειροκροτήθηκε από την κατάμεστη αίθουσα όπου κυριαρχούσαν τα νέα παιδιά, δίνοντας έναν ξεχωριστό τόνο στην εκδήλωση. Ζεστή, απολαυστική, με χιούμορ, άψογη σκηνική παρουσία, μου άρεσε πολύ και όχι μόνο σε μένα...
Η κριτική επιτροπή, καταξιωμένοι άνθρωποι της τέχνης. Πρόκειται για τους Κωνσταντίνο Ραβνιωτόπουλο, Διονύση Αζαράκη, Θανάση Νάσκαρη, Ανδρέα Ζάκα, Mαρίνα Λαχανά, Πάνο Χρυσοστόμου και η Καίτη Μανωλιδάκη. Όλες οι φωτογραφίες που χρησιμοποίησα σ' αυτή την ανάρτηση είναι από τον τοίχο της Αναστασίας Παπαγεωργίου στο Facebook, ψυχή αυτής της εκδήλωσης...
Τι “παίζει” σήμερα στις εφημερίδες; Καμιά είδηση αισιόδοξη; Αν είναι δυνατόν... Άλλο ένα σενάριο σοκ από τον ΟΟΣΑ. Ο τίτλος από την εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ του Ηρακλείου Κρήτης. Δείτε περισσότερα στοιχεία για το θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Ωστόσο, όπως πληροφορούμαστε από ΤΑ ΝΕΑ, η κυβέρνηση δια του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη δίνει τη μάχη της για το φρέσκο γάλα μιας ημέρας, το ψωμί με το ζύγι και τις πωλήσεις μη συνταγογραφημένων φαρμάκων από τα σούπερ μάρκετ... Δείτε ΕΔΩ.
Τι άλλο συνέβη αναφορικά με την έκθεση του ΟΟΣΑ που παρουσίασε ο γ.γ. του κ. Ανχελ Γκουρία, Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ προβάλει μ' αυτόν τον τίτλο το θέμα. Σημείωση δική μας: Ο κ. Γκουρία είναι... αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που έχει... πρόεδρο τον πρώην πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Η ΑΥΓΗ απομονώνει τα σημεία στα οποία κάνει κριτική στην κυβέρνηση ο κ. Γκουρία και προβάλει μ' αυτόν τον τίτλο το θέμα της ημέρας... Η αλήθεια είναι ότι οφείλουμε ως αναγνώστες να ψάξουμε αρκετά για να βρούμε την είδηση ολοκληρωμένη. Αλλά είναι δική μας δουλειά αυτό ή οφείλουν να το κάνουν τα ΜΜΕ;
Δεν ξέρω πώς βρήκε το e-mail μου ο Γιώργος Παπανικολάου από τη Λάρισα και συχνά – πυκνά με ενημερώνει για τις κινήσεις που κάνει σε τοπικό επίπεδο. Μου κοινοποιεί, ας πούμε τις καταγγελίες που κάνει για σοβαρά ζητήματα ουσίας. Μια τέτοια επιστολή που έστειλε σε τοπική εφημερίδα αναδημοσιεύω σήμερα επειδή περιέχει ζητήματα ανθρώπινης συμπεριφοράς και ουσίας.
Σε συνέχεια της καταγγελίας μου για την σύλληψη/προσαγωγή της κόρης μου (για τη δημοσίευση της οποίας σας ευχαριστώ), παίρνω το θάρρος να κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας σας.
Ψάχνοντας λοιπόν το θέμα, έμαθα πράγματα που με εξόργισαν ακόμη περισσότερο απ όσο είχα εξοργιστεί την ημέρα της σύλληψης/προσαγωγής, αν και ανενημέρωτος για το θέμα.
Σε άρθρο του Χρήστου Ζέρβα στην «Ελευθεροτυπία» στις 13/12/2009, αναφέρεται:
«…Σε ανύποπτο χρόνο (2003), ο Συνήγορος του Πολίτη αλλά και το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ. με προσεγμένη εγκύκλιό του, είχαν επισημάνει ότι, κατά τον νόμο (Π.Δ. 141/1991), προσαγωγή επιτρέπεται μόνο σε δύο περιπτώσεις: αν ο πολίτης δεν έχει δελτίο ταυτότητας (υπόψη ότι η κόρη μου είχε την ταυτότητά της μαζί της) και αν η εξατομικευμένη συμπεριφορά του -και όχι απλώς ο χρόνος, ο τόπος ή οι περιστάσεις- κινεί υπόνοιες διάπραξης συγκεκριμένου εγκλήματος. Η προσαγωγή στην αστυνομία άλλωστε έχει σοβαρές συνέπειες για τον πολίτη. Όχι μόνο λόγω ταλαιπωρίας και ανησυχίας αλλά και επειδή η καταχώριση των στοιχείων του σ' έναν κατάλογο υπόπτων μπορεί να τον βαραίνει καθοριστικά στο μέλλον…».
Και ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου Κ. Χρυσόγονος είναι κατηγορηματικός:
«Το άρθρο 6 παρ. 1 του συντάγματος ορίζει ότι κανένας δεν συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται χωρίς αιτιολογημένο δικαστικό ένταλμα, εκτός αν πρόκειται για αυτόφωρο έγκλημα. "Σύλληψη" κατά την έννοια αυτής της διάταξης είναι γενικά η υποβολή προσώπου στη φυσική εξουσία κρατικών οργάνων με σκοπό ή αποτέλεσμα την (προσωρινή έστω) στέρηση της ελευθερίας του. Επομένως περιλαμβάνεται εδώ η βίαιη προσαγωγή υπόπτου ή μάρτυρα και απαιτείται να συντρέχουν και γι' αυτή οι ίδιες προϋποθέσεις, δηλαδή δικαστικό ένταλμα ή αυτόφωρο έγκλημα. Είναι άρα αντισυνταγματική η πρόβλεψη του άρθρου 74 παρ. 5 π.δ. 141/1991 ότι ο αστυνομικός υπάλληλος "οδηγεί στο αστυνομικό κατάστημα για εξέταση άτομα τα οποία στερούνται στοιχείων αποδεικτικών της ταυτότητάς τους ή εξαιτίας του τόπου, του χρόνου, των περιστάσεων και της συμπεριφοράς τους δημιουργούν υπόνοιες διάπραξης εγκληματικής ενέργειας".
Η παραπάνω διάταξη επιχείρησε απλώς να περιβάλει με έναν, μάλλον διάτρητο, μανδύα νομιμοφάνειας τη συνήθη, όσο και αντισυνταγματική, πρακτική βίαιης προσαγωγής (στην ουσία προσωρινής σύλληψης και κράτησης) υπόπτων στα αστυνομικά τμήματα. Όλα αυτά συνιστούν διαρκή καταστρατήγηση του άρθρου 6 παρ. 1 του συντάγματος και ενδεχομένως και του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (εξευτελιστική μεταχείριση)».
Ο δικηγόρος Κώστας Παπαδάκης στα «ΝΕΑ» στις 8/12/2009: «Οι προσαγωγές (800 σε τρεις μέρες) αποτελούν παράνομες απαγωγές, που αν γίνονταν από ιδιώτες θα διώκονταν σε βαθμό κακουργήματος».
Σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν επιτρέπεται η κράτηση πολιτών χωρίς κάποιο λόγο που να τον δικαιολογεί επαρκώς. Μαζικές δήθεν προσαγωγές, που αποτελούν στην ουσία ολιγόωρες συλλήψεις για καταγραφή στοιχείων και λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, δεν είναι νόμιμες ενέργειες.Η επίκληση των λόγων για την έρευνα και την προσωρινή σύλληψη των πολιτών, πρέπει να αφορά συγκεκριμένους, εξατομικευμένους λόγους που να τους καθιστούν ύποπτους για τέλεση συγκεκριμένων παράνομων πράξεων. Δεν αρκεί δηλαδή η γενική αναιτιολόγητη αστυνομική έκφραση κλισέ «κινούσε υποψίες», γιατί αυτό παραπέμπει σε αόριστες έννοιες και υποκειμενικές αντιλήψεις, που είναι πιθανό να καθορίζονται από το χρώμα, την εμφάνιση ή την περιοχή στην οποία κινείται ο δήθεν «ύποπτος».
Επίσης σχετικά με τις προσαγωγές, έκθεση του ΟΗΕ καταδικάζει πλήρως τις αναίτιες συλλήψεις και έρευνες πολιτών στο δρόμο υπό το πρόσχημα της ασφάλειας και της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. «Τα στάνταρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν δοκιμασθεί και παραβιασθεί κατά τη διάρκεια αυτών των ακινητοποιήσεων και ερευνών πολιτών στο δρόμο», τονίζει ο Martin Scheinin, ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ στα θέματα προστασίας των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Βλέπουμε λοιπόν ότι «οι νόμιμες» (κατά τους αστυνομικούς) προσαγωγές πολιτών όχι μόνο είναι αντισυνταγματικές, αλλά έχουν καταδικαστεί και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από τον ΟΗΕ. Το καθεστώς της Ελλάδας συνεχίζει όμως την πρακτική του και ο αρμόδιος υπουργός σε βίντεο στο διαδίκτυο δηλώνει ότι δεν ξέρει, δεν είδε και ότι αυτός είναι μόνο…πολιτικός προϊστάμενος…
Μπροστά σ αυτή την κατάσταση τι κάνουν οι φορείς της πόλης και οι πολίτες;
Νομίζω ότι το θέμα είναι καθαρό: μας αρνούνται τη δημοκρατία. Να την επιβάλλουμε!
Προτείνω με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου (στον πρόεδρο του οποίου κ. Κατσαρό κάνω έκκληση γνωρίζοντας τη δημοκρατική του ευαισθησία) να τοποθετηθούν οι φορείς της πόλης σε μια απλή δήλωση: η Λάρισα ανακηρύσσεται πόλη ελεύθερη προσαγωγών. Κάθε καταγγελία πολίτη για αντισυνταγματική προσαγωγή, θα συναντά την ομόθυμη αντίδραση της πόλης και των φορέων της. Αλλά για να λειτουργήσει αυτό, χρειάζεται απαραίτητα και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών. Γι αυτό το θέμα κάνω έκκληση σε όλους τους δημοσιογράφους της πόλης προσωπικά (όσους τουλάχιστον γνωρίζω τα ονόματά τους): Κύριε: Άρη Ψύχα, Γιάννη Γιαννακόπουλε, Γιάννη Δέλλη, Γιώργο Μακρή, Γιώργο Μπανάτσα, Γιώργο Ρούστα, Γιώργο Τράντα, Δημήτρη Χατζηευθυμίου, Σωτήρη Ζαχαριά, Δέσποινα Θεοδώρου, Γιώργο Μαρέδη, Μίνα Μαυρογιάννη, Σάκη Κωστούλα, Σοφία Κοντοθανάση, Σοφία Σπανού, Χρήστο Τσαντήλα, Βαγγέλη Κακάρα, Γιάννη Κολλάτο, Ανδρέα Γιουρμετάκη, δεσμευτείτε και αναλάβετε την πρωτοβουλία ότι θα ενημερώσετε και τον τελευταίο πολίτη της Λάρισας για την παραβίαση του συντάγματος και προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεπάγονται οι αυθαίρετες προσαγωγές πολιτών, ιδίως νεολαίων. Η κοινωνία της Λάρισας μπορεί ν αντισταθεί. Να επιβάλλει τη Δημοκρατία!
Από προηγούμενη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων στο αμφιθέατρο του 52 Λυκείου Αθήνας. Καλή και άνετη αίθουσα...
Είπε κανείς πως η Κυριακή είναι μια ήρεμη μέρα ξεκούρασης; Δε συμβαίνει έτσι με όλους... Εγώ, ας πούμε έχω ένα βαρυφορτωμένο πρόγραμμα με πολύ ενδιαφέρον όμως που αξίζει και θα συμμετάσχω ενεργά.
Το πρώτο αφορά τη Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας που βρίσκεται στο Λόφο Κολωνού. Ελπίζω αυτή τη φορά να είναι εκεί όσο γίνεται περισσότεροι. Ακόμα και οι μαμάδες θα μπορέσουν να εξυπηρετηθούν καθώς γύρω στις 12 το μεσημέρι, έγκαιρα δηλαδή, θα έχουμε ολοκληρώσει κι έτσι θα μπορέσουν να φτιάξουν το φαγητό τους και να είναι παρούσες στο μεσημεριανό κυριακάτικο τραπέζι...
Βάλτε το από τώρα στην ατζέντα σας. Στη συνάντηση μπορεί να έρθει και όποιος γονιός θέλει, πέρα από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι και πολλά και σοβαρά για την Παιδεία και αφορούν τα παιδιά μας.
Στις 11.30 π.μ. τα εγκαίνια των νέων γραφείων του νέου
στεκιού της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος
Λίγο αργότερα, Θηναίας και Μοναστηρίου, δίπλα από το ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα είναι προγραμματισμένα τα εγκαίνια των νέων γραφείων του στεκιού της ΕΚΑΠ.
Αυτό είναι το περιεχόμενο της ανακοίνωσης – κάλεσμα που μοιράζεται από χθες στους κατοίκους της περιοχής για να έρθουν:
Πέντε χρόνια αγωνιζόμαστε για τη γειτονιά μας, τους δημόσιους χώρους, τον Αρχαιολογικό χώρο του Πάρκου, τους Λαχανόκηπους, την Αλληλεγγύη.
Οι κάτοικοι της Ακαδημίας Πλάτωνα δεν τελείωσαν με τους αγώνες τους. Δίνουν τη μάχη απέναντι στην άγρια επίθεση που εξαπολύθηκε ενάντια στην κοινωνία και τα δικαιώματά μας.
Την κρίσιμη αυτή ώρα για την επιβίωση και τη ζωή μας, η Επιτροπή κατοίκων βάζει νέους στόχους, διευρύνει τη δράση της, συνεχίζει τον αγώνα της.
Καλούμε τους κατοίκους των γειτονιών μας σε ανοιχτή συγκέντρωση-συνέλευση στο «στέκι» (Μοναστηρίου και Θηναίας γωνία), το νέο χώρο της Επιτροπής Κατοίκων, την Κυριακή 1η Δεκεμβρίου στις 11.30 το πρωί. Να μιλήσουμε για:
Τις σοβαρές εξελίξεις στην περιοχή μας για το Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα
Την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο πρώην Μουζάκη και τους Λαχανόκηπους
το ανταλλακτήριο ρούχων που συνεχίζει να στηρίζει όσους έχουν ανάγκη
Να συζητήσουμε τις προτάσεις, τις δράσεις, τις αναγκαίες παρεμβάσεις μας για:
Τη μάχη ενάντια στα χαράτσια, τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, τα χρέη στις τράπεζες
Την προσφορά ενισχυτικής διδασκαλίας από εθελοντές δασκάλους σε παιδιά των δημοτικών σχολείων που πλήττονται από την ολοκληρωτική διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης
Την οργάνωση λειτουργίας του Δικτύου χωρίς μεσάζοντες
Τη διοργάνωση Πολιτιστικών εκδηλώσεων (προβολές, συζητήσεις, ξεναγήσεις στον αρχαιολογικό χώρο)
Τη λειτουργία Δανειστικής Βιβλιοθήκης
Σας περιμένουμε την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στο «στέκι» των κατοίκων της Ακαδημίας Πλάτωνα. Να δυναμώσει η φωνή, η αντίσταση, η δράση μας
Δείτε ΕΔΩ το Blog της ΕΚΑΠ κι ΕΔΩ την παρουσία της στο Facebook.
Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του τ.5 Φρέσκο – φρέσκο! Κάθε γραμμή του κι ένα λάθος, κάθε αράδα και μια αβλεψία... Ο άνθρωπος - ορχήστρα χρειάζεται επειγόντως... σέρβις.
Η περίπτωση του κ. Χαράλαμπου Κοντού είναι μοναδική ίσως στην υφήλιο... Ο ίδιος ούτε το όνομα του δεν ξέρει να γράψει σωστά, αλλά η ενασχόληση του με τα κοινά, για μια και μοναδική ελπίζουμε 4ετία, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν στους σπουδαστές που λιώνουν παντελόνια στις σπουδές ελπίζοντας μια μέρα να ασκήσουν ένα επάγγελμα που αγαπούν, τη δημοσιογραφία...
“Η Φωνή του Δημότη” έφτασε στο 5ο τεύχος της... Κι αυτός απτόητος από τη θέση του κεντρικού αρθρογράφου επιχειρεί να δώσει βήμα προβολής σ' αυτούς που θα του εξασφαλίσουν να είναι στα ψηφοδέλτια και στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές... Προφανώς εκτιμά ότι αν μπει, η εκλογή του θα είναι... περίπατος. Επειδή ο κόσμος τον... “λατρεύει”...
Στο μεταξύ για να καταλάβετε το ποιόν του ανθρώπου δεν έχετε παρά να τον δείτε να προεδρεύει στην πρωτοβάθμια σχολική επιτροπή... Αν τα θέματα που ασχολούνται δεν ήταν σοβαρά και δεν αφορούσαν τα σχολεία, θα πέθαινες από τα γέλια...
Αλλά κι εκεί να μην τον δείτε, αρκεί να πάρετε ένα τεύχος από την “εφημερίδα του” στα χέρια σας. Δεν θα δυσκολευτείτε να την βρείτε... Ο άνθρωπος τη μοιράζει δωρεάν. Μπορείτε να την προμηθευτείτε από το σταντ στην είσοδο της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας που, περεπιπτώντος είναι και Α' Αντιπρόεδρος και υπεύθυνος κοιμητηρίου και πρόεδρος στη λέσχη Φιλίας του Κολωνού στην πλατεία Πανταζοπούλου κ.α.
Γι' αυτό το πράγμα που κυκλοφορεί και που δεν πρόκειται να πάει πέρα από το Μάη, οπότε και οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεδομένου ότι δεν πρόκειται να βρει την ψήφο του στις κάλπες, δίδει στον εαυτό του άλλον έναν ρόλο. Αυτόν του κεντρικού αρθρογράφου, ενώ και ο τελευταίος κάτοικος της γειτονιάς ξέρει ότι τα ονόματα που χρησιμοποιεί, επειδή επιβάλει ο νόμος περί Τύπου, είναι αχυράνθρωποι. Διεύθυνση της εφημερίδας είναι η... διεύθυνση κατοικίας του...
Πόσο αφελής Θεέ μου και πόσο μικρόνοας μπορεί να είναι για να νομίζει ότι αυτό το έντυπο μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στον προεκλογικό του αγώνα, τόσο τον προσωπικό, όσο και των φίλων του προκειμένου να επανεκλεγεί; Υποτιμά τη νοημοσύνη του κόσμου σερβίροντας τους “πέτσινες” ειδήσεις και σχόλια επιπέδου δημοτικού.
Για τον ίδιο και το έντυπο του, έχουμε ξαναγράψει... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Και διαβάστε παρακαλώ τα κομμάτια με προσοχή. Θα διαπιστώσετε ότι όχι μόνο δεν έχει βελτιωθεί στο ελάχιστο, αλλά όλο και χειρότερος γίνεται...
Πραγματικά του πάει πολύ, που του δίδω χώρο προβολής σ' αυτή την ιστοσελίδα... Αλλά, ξέρετε, αφορά την περιοχή που μένω, την 4η Δημοτική Κοινότητα της Αθήνας και κάποιος του έχει πει μάλλον, πως είναι ικανός για όλα... Είναι βέβαιο ότι του κάνουν πλάκα, αλλά αυτός τον έχει πάει πολύ στα σοβαρά το ρόλο του...
Δείτε κι ΕΔΩ άλλο ένα δημοσίευμα για το ίδιο θέμα από το Blog της Ένωσης Γονέων..
Με αφορμή την σημερινή παραπομπή του Πέτρου Κωστόπουλου για χρέη προς το δημόσιο κάπου 500.000 ευρώ σας δίνω αυτό ΕΔΩ το λίγκ να διαβάσετε κάτι παραπάνω...
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!