Αν και κρατάει ακόμα λίγο η ζέστη, φθινοπωριάζει όπως και να το κάνουμε… Τα κιτρινισμένα, πεσμένα φύλλα μας το θυμίζουν… Στο μυαλό μας έρχονται εικόνες σαν αυτές μόνο που δεν έχουμε τα χρόνο και την κατάλληλη συντροφιά για να τις απολαύσουμε…


Το υπέροχο τοπίο είναι από την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα, στην Κεντρική Ελλάδα και πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να τα κατάφερνα το επισκεφθώ. Όποια εποχή κι αν είναι… Για μένα το τοπίο, είναι πάντα υπέροχο και μοναδικό…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/09/2014

Η είδηση ήταν συγκλονιστική: Περισσότεροι από 45 εκατ. Αμερικανοί ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας! Όχι πως το φαινόμενο δεν το ζούμε κι δεν το βιώνουμε κι εδώ, στην πατρίδα μας, κάθε άλλο, αφού τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί επικίνδυνα λόγω των χειρισμών της συγκυβέρνησης με τις διαδικασίες που έχει δρομολογήσει για να μας… σώσει, αλλά το να αναφέρεσαι στην Αμερική είναι σαν να καταρρέει ένας ακόμα μύθος…

Ο μύθος της ισχυρής οικονομικά και στρατιωτικά υπερδύναμης που έχει μάθει να χώνει το μακρύ της χέρι στους λαούς όλου του κόσμου. Φανταστείτε… Ο θείος Σαμ είναι γυμνός!

Αν και προσωπικά μου είναι αδιάφορη αυτή η πλευρά της, εντούτοις δεν μπορώ να μην την λάβω υπόψη μου στην ανάγνωση της είδησης… Διότι δεν είναι δυνατόν να κομπάζεις ότι είσαι το… αφεντικό της γης κι από την άλλη να μην είσαι σε θέση να διαχειριστείς τα του οίκου σου. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα…

Στοιχειώδης δικαιοσύνη είναι αυτό… Το να έχεις μια κοινωνία που ζει κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες είναι, το πρώτιστο για ένα κράτος δικαίου… Αλλά ούτε αυτό το βλέπουμε ή μάλλον κυρίως αυτό δεν… βλέπουμε… Εκείνο που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι ενδιαφέρονται για την εικόνα που δίνουν προς τα έξω… Κι ας έχουν φροντίσει, τα πραγματικά προβλήματα να τα βάζουν κάτω από το… χαλάκι.

Βεβαίως η ειδησεογραφία, ελεγχόμενη καθώς είναι, επιχειρεί να δώσει μια αίσθηση βελτίωσης, καλυτέρευσης της πραγματικότητας. Δείτε τι ωραία που την παρουσιάζουν: «Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ έφτασε το 2013 τα 45,3 εκατομμύρια (σε ανθρώπους αναφέρονται…), ήτοι ένα ποσοστό φτώχειας 14,5% (προσέξτε τον εξωραϊσμό…) που έχει μειωθεί ελαφρώς σε διάστημα ενός έτους, όπως καταγράφεται σε έκθεση της αμερικανικής στατιστικής υπηρεσίας που δόθηκε στη δημοσιότητα»…

Και η είδηση συνεχίζει… Πρόκειται για την πρώτη μείωση –κατά 0,5% σε διάστημα ενός έτους- του ποσοστού της φτώχειας από το 2006 όμως η μετάφραση της, σε απόλυτους αριθμούς, διαφοροποιείται ελαφρώς ανάλογα με την περίπτωση, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης.

Δεν είναι τραγικές τέτοιες διαπιστώσεις; Προφανώς και είναι. Το αντιλαμβάνονται ακόμα και οι δημοσιογράφοι που επιμελούνται τη συνέχεια της είδηση… Χρησιμοποιούν αριθμούς και ποσοστά από αυτά που οι οικονομολόγοι κάνουν καθημερινή χρήση και οι αδαείς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την πραγματική τους αξία.

Δείτε τι θέλω να πω και θα καταλάβετε τον αποπροσανατολισμό που επιχειρούν… Το μέσο εισόδημα ανά νοικοκυριό έχει σημειώσει μικρή αύξηση και έχει ανέλθει στα 51.939 δολάρια ετησίως, έναντι 51.759 δολαρίων το 2012, όμως έχει μειωθεί κατά 8% σε σχέση με το 2007, πριν από την ύφεση.

Και πιο κάτω αναφέρεται: «Για τις οικογένειες το ποσοστό φτώχειας έχει μειωθεί ελαφρώς στα 11,25% (9,1 εκατομμύρια οικογένειες…) την ώρα που σε σχεδόν μία στις τρεις οικογένειες είναι μονογονεϊκές με επικεφαλής τη μητέρα». Το φαντάζεστε; Κάπως έτσι ο θεσμός της οικογένειας αποδυναμώνεται, τα προβλήματα και η ανασφάλεια μεγαλώνουν και η εγκληματικότητα καταγράφει ιστορικά ρεκόρ.

Οι συντάκτες όμως επιμένουν να κάνουν λίγο πιο λαμπερά τα χρώματα μιας τέτοιας μουντής είδησης. Λένε: «Ο αριθμός των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έχει επίσης σημειώσει πτώση για πρώτη φορά, εδώ και 14 χρόνια, στα 14,7 εκατομμύρια παιδιά (19,9%) έναντι 16,1 εκατομμύρια (21,8%) πέρυσι».

Κι ακόμα δύο οικονομικά στοιχεία για την Αμερική από την ίδια ανεξάρτητη πηγή: Το όριο της φτώχειας μιας τετραμελούς οικογένειας έχει οριστεί στα 23.834 δολάρια για τα εισοδήματα έτους. Τραγικά είναι επίσης τα στοιχεία που αναφέρονται στην υγειονομική ασφάλιση. Ο αριθμός των ανασφάλιστων πολιτών ανήλθε το 2013 στα 42 εκατομμύρια (13,4%) Θεέ μου σώσε μας… Μόνο εσύ μπορείς!...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ο γαλαξίας μας είναι η μαύρη κουκκίδα που δείχνει η κόκκινη γραμμή. Ο νέος τρισδιάστατος κοσμικός «χάρτης» δείχνει ότι ο γαλαξίας μας, μαζί με περίπου 100.000 άλλους γαλαξίες, ανήκει στο ίδιο γιγάντιο σμήνος γαλαξιών, που ονομάστηκε Λιανακέα. Το τελευταίο έχει διάμετρο περίπου 520 εκατ. ετών φωτός ή σχεδόν 9,5 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Η μαύρη κουκκίδα υποδεικνύει τη θέση του Γαλαξία μας. Κάθε λευκή κηλίδα είναι ένας γαλαξίας. Μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι πίστευαν ότι ο Γαλαξίας μας ανήκε στο μικρότερο υπερ-σμήνος γαλαξιών της Παρθένου, με διάμετρο 100 εκατ. ετών φωτός, το οποίο όμως, σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς, δεν είναι παρά ένα ‘παράρτημα' της Λιανακέα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο Γαλαξίας μας στην πραγματικότητα ανήκει σε ένα υπερ-σμήνος γαλαξιών 100 φορές μεγαλύτερο σε όγκο και μάζα από ότι πίστευαν έως τώρα.

Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι και η ίδια η Λιανακέα αποτελεί μέρος μιας ακόμη μεγαλύτερης γαλαξιακής δομής, που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί ! Δείτε το βίντεο της μελέτης.

• Αναδημοσίευση από το http://antikleidi.com/

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του περιοδικού η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ που ολοκληρώσαμε την περασμένη εβδομάδα. Για να το διαβάστε, όπως ακριβώς κυκλοφορεί, πατήστε ΕΔΩ.

Οι Ορχιδέες είναι καλλωπιστικά μονοκοτυλήδονα φυτά τα οποία συνθέτουν την οικογένεια των Ορχιδοειδών, τη μεγαλύτερη των ανθοφόρων φυτών. Στον κατάλογο του Βασιλικού Βοτανικού Κήπου του Kew βρίσκονται 880 γένη και σχεδόν 22.000 είδη ορχιδέας. Με πολλές ευχαριστίες για τον αποστολέα…

Μέσα στον προγραμματισμό που είχαμε κάνει ολοκληρώθηκε και το φύλλο της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ, τ. 259… Αμέσως μετά τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ και τον ΤΥΠΟ των Συνταξιούχων ΟΣΕ.

Ώρα να ξαναβάλω την ίδια σειρά μπροστά, με μικρή ίσως αλλαγή… Θα χρειαστεί να δώσουμε προτεραιότητα στη ΦΩΝΗ για να μην έχει κανένα πρόβλημα με την περιοδικότητα της. Διότι έχουμε και τέτοια προβλήματα… Δε φτάνει που σχεδόν εξαπλασιάστηκε το κόστος της αποστολής των εντύπων από τα ΕΛΤΑ, κάποιες φορές βάζουν βέτο, εφόσον περάσουν δυο μήνες από την ημερομηνία που καταγράφει στην προμετωπίδα του…

Είναι «κορδελάκια» που συνεχίζουν να κάνουν, παρ’ όλο που μειώθηκε πολύ η δουλειά τους, επειδή πολλά έντυπα σταμάτησαν να εκδίδονται πλέον… Μερικοί ξαναβλέπουν το κόστος, το μετρούν και το σκέπτονται σε δεύτερο χρόνο, θεωρώντας ένα pdf είναι αρκετό.

Αλλά δεν είναι… Πιστέψτε με… Η αίσθηση του χαρτιού στο χέρι τους αναγνώστη είναι αλλιώς και επιπλέον δεν έχουν εξοικειωθεί όλοι, ακόμα, τόσο πολύ στα κομπιούτερ και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ώστε να είναι σε θέση να παρακολουθήσουν ένα έντυπο, ας πούμε κλαδικό μέσα από εκεί…

Βεβαίως το βλέπουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια να οδηγηθούν εκεί τα πράγματα… ΟΤΕ, ΔΕΗ και ιδιωτικές εταιρίες τηλεπικοινωνιών δίνουν μπόνους στους πελάτες τους, προκειμένου να παίρνουν ηλεκτρονικά τους λογαριασμούς τους και όχι τυπωμένους σε χαρτί.

Ας είναι… Η εφημερίδα ή το περιοδικό είναι εντελώς άλλο πράγμα. Και μάλλον η γενιά η δικιά μου, δεν θα εγκαταλείψει εύκολα το χαρτί. Κι εδώ που τα λέμε, το χαρτί έχει άλλη χάρη.

Το κρατάς στο χέρι σου, όποια ώρα θέλεις, μπορείς να ανατρέξεις στα θέματα τους χωρίς προβλήματα στην πρώτη ευκαιρία, στο κρεβάτι σου ή όπου αλλού θέλεις…

Και πάντως η άποψη μου, που την διατυπώνω χρόνια τώρα, όπου και όταν μου ζητηθεί, είναι ότι δεν κόβεις το κλαδί που κάθεσαι, επειδή θα χρειαστείς για την ξυλόσομπα σου, προμήθειες για το χειμώνα.

Σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που διανύουμε, όπου το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τεθεί στη γωνία για πολλούς κοινωνικούς λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλύσουμε, δεν χρειάζεται να καταθέτει αμαχητί τα όπλα του.

Και ο Τύπος είναι ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του. Ένα όπλο που είναι ανάγκη να αξιοποιήσει για να διατηρήσει και να διευρύνει τις κατακτήσεις του. Το να κάνεις πίσω και να βρίσκεσαι σε άμυνα δεν βοηθά. Μάλλον επίθεση χρειάζεται. Και οι παλιότερες γενιές συνδικαλιστών αγωνίζονταν σθεναρά… Κάπως έτσι πρέπει να κινηθεί και η νεότερη γενιά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος…

Μοναδικές στιγμές μας χάρισαν αδελφοί από την Κορέα που παρακολούθησαν στην γλώσσα τους την Διεθνή Συνέλευση το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Πραγματικά ήταν κάτι πολύ εντυπωσιακό…


Είχαμε ξαναγράψει στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, δείτε ΕΔΩ, αλλά αξίζει να σταθούμε λίγο περισσότερο... Διότι πάντα θα υπάρχουν όμορφα πράγματα να μας ενθαρρύνουν. Η παγκόσμια αδελφότητα λειτουργεί παντού το ίδιο… Κι αυτή είναι μια υπέροχη ομορφιά…


Μεταξύ των άλλων εντυπωσίασε το διαφημιστικό υλικό που μοίρασαν σε όλη την χώρα για την Συνέλευση η οποία πραγματοποιήθηκε στο μεγαλύτερο στάδιο της χώρας όπου έχει γίνει ο τελικός του Μουντιάλ και Ολυμπιακοί αγώνες. Οι ίδιοι αθλητικοί αυτοί χώροι στην υπηρεσία του Θεού.


Εκπληκτικό το σκηνικό με τις τεράστιες Άγιες Γραφές που όταν άνοιγαν γινόντουσαν πισίνες βαφτίσματος, ενώ στο τέλος έγραφαν μηνύματα σε διάφορες γλώσσες! Η δημιουργική φαντασία έχει τόσα πράγματα να δώσει. Κι εδώ ανακαλύπτεις πολλά…


Ένας παλιός αδελφός, με την έννοια των πολλών χρόνων στην αλήθεια, όταν έλαβε την καινούρια Μετάφραση Νέου Κόσμου στην κορεατική, κρατούσε δίπλα-δίπλα την δική του παλιά Αγία Γραφή με την καινούρια. Κι ήταν πολύ χαρούμενος γι’ αυτό το καινούριο απόκτημα. Με λαχτάρα την περιμένουμε κι εδώ στα ελληνικά.


Εντυπωσιακό το "μωσαϊκό", επίσης, που έφτιαξαν οι αδελφοί με τον φυλακισμένο αδελφό (18.045). Είναι ο αριθμός των αδελφών που έχουν φυλακιστεί μέχρι σήμερα λόγω του θρησκευτικού τους πιστεύω. Μάλιστα όλος αυτός ο πίνακας αναγράφει όλα τα ονόματα των φυλακισμένων αδελφών και χρωματίστηκε για να δείχνει αυτό το θέμα.


Οι δε δρόμοι που οδηγούσαν στο στάδιο είχαν γεμίσει με μικρά φανάρια που έδειχναν το λογότυπο της οργάνωσης. (Αυτές τι φωτογραφίες και άλλες από τη Σεούλ θα τις δούμε ασύριο...) Ξαφνικά η πόλη πήρε μια άλλη όψη. Σαν την Αθήνα τον φετινό Ιούνιο που πραγματικά όλα ήταν διαφορετικά... Όπου κι αν κυκλοφορούσες, έβλεπες ανθρώπους με κονκάρδες στο πέτο.