Την Πέμπτη 10 Ιουλίου που έρχεται, θα έχουμε την Πανσέληνο του Ιουλίου, στο ουρανό μας

panselinos.likavitos1.050520

Την Πέμπτη 10 Ιουλίου θα έχουμε την Πανσέληνο του Ελαφιού, στον ουρανό μας. Η Πανσέληνος του Ελαφιού, όπως αποκαλείται παραδοσιακά η πανσέληνος του Ιουλίου, θα κορυφωθεί στις 10 Ιουλίου 2025, όπως αναφέρει το The Old Farmer’s Almanac.
panselinos1.lolos.301220

Εκείνη την ημέρα η Σελήνη βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο στον ουρανό, φωτισμένη πλήρως καθώς βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Γης. Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια του χρόνου, όχι μόνο λόγω της φωτεινότητάς του, αλλά και λόγω της ιστορικής και φυσικής του σημασίας.  Πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα φεγγάρια του χρόνου, όχι μόνο λόγω της φωτεινότητάς του, αλλά και λόγω της ιστορικής και φυσικής του σημασίας.

panselinos2.lolos.301220

Η πανσέληνος Ιουλίου 2025 ή αλλιώς του «Κόκκινου Ελαφιού» ή «Buck Moon» αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά αστρονομικά φαινόμενα της χρονιάς, το οποίο κάθε χρόνο προσελκύει εκατοντάδες παρατηρητές που θέλουν να θαυμάσουν το καλοκαιρινό ολόγιομο φεγγάρι.

panselinos3.lolos.301220

Μετά την πανσέληνο της «Φράουλας», πρόκειται για τη δεύτερη πανσέληνο του καλοκαιριού και σύμφωνα με τις δοξασίες ο συμβολισμός του «Ελαφιού» προέρχεται από τους ιθαγενείς της Βόρειας Αμερικής, οι οποίοι πίστευαν ότι τον Ιούλιο τα κέρατα των ελαφιών άρχιζαν να μεγαλώνουν ξανά.

«Τι Μανγκέν Ειρήνη ντα τι Προσπαθίνεν τι Τθερέν-λα», μια Συνέλευση στη ρομανί

Posted in Μαρτυρίες

roma1.210215
Παρακολούθησα χθες στη Μαλακάσα την πρώτη Συνέλευση περιοχής στη γλώσσα ρομανί, για τους Ρομά της Νότιας Ελλάδας και ήταν μια εμπειρία φοβερή. Κατάμεστη η αίθουσα από μια φυλή παραμελημένη. 1.033 ήταν παρόντες στο πρωινό πρόγραμμα, ενώ βαφτίστηκαν έντεκα νέοι αδελφοί.

roma2.210215
Άνθρωποι με σεβασμό στο χώρο που βρίσκονταν, ήρθαν με πούλμαν, με δικά τους ή με αυτοκίνητα φίλων τους. Τουλάχιστον δέκα πούλμαν μέτρησα στο χώρο του παρκινγκ. Εδώ σε μια αναμνηστική φωτογραφία με μια αναγνώστρια του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ την Κατερίνα Κούκλη και άλλους φίλους.

roma3.210215
Ένιωσα αληθινά πολύ όμορφα κι ας μη γνώριζα τη γλώσσα ρομανί. «Έπιανα» λέξεις και εδάφια… Κι αυτό με έκανε να μην αισθανθώ ούτε για μια στιγμή ξένος στο χώρο. Αν δείτε λίγο προσεκτικά τις φωτογραφίες, όλοι είναι εύτακτα καθισμένοι μέσα στην αίθουσα… Μια ομορφιά!

roma4.210215
Σας διαβεβαιώνω ως αυτόπτης μάρτυς ότι παρακολουθούσαν με πολύ προσοχή όλα όσα συνέβαιναν. Άκουγαν στη γλώσσα τους όλο το πρόγραμμα… Τι ευλογία! Ήταν μια μέρα όμορφη και τη χάρηκα αυτή τη βόλτα ώς την Μαλακάσα με τους αδελφούς μου. Ένιωσα το πνεύμα του Ιεχωβά να είναι διάχυτο, παντού…

roma5.210215
Άξιζε και με το παραπάνω να κάνουμε το δρόμο από την Αθήνα ώς τη Μαλακάσα… Έντεκα νέοι αδελφοί βαφτίστηκαν και προστέθηκαν στην αδελφότητα. Με διαφορές στην ηλικία, αλλά με προετοιμασμένη την καρδιά τους για τη δημόσια αφιέρωση. Τους παρακολουθούσα πόσο προσεκτικά ζούσαν και παρακολουθούσαν κάθε στιγμή, συμμετέχοντας…

roma6.210215
Να τους και από πιο κοντά… Στη βάφτισή τους ήταν αδύνατον να πλησιάσω στην πισίνα για να φωτογραφίσω… Μόνο από τα χειροκροτήματα που δονούσαν την αίθουσα μπορούσα κι εγώ, όπως και οι άλλοι παριστάμενοι να καταλάβουμε ότι άλλος ένας αδελφός μας ερχόταν κοντά μας…

roma7.210215
Ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, ότι οι Ρομά ήρθαν όπως ήταν, αυθεντικοί. Με τα μικρά τους παιδιά, τα μωρά, μέσα στην αίθουσα. Για πρώτη φορά είδαμε την αίθουσα πλημυρισμένη με τα παιδικά καροτσάκια, ενώ πολλές γυναίκες ανάμεσα σ’ αυτές που παρευρίσκονταν ήταν ετοιμόγεννες…

roma8.210215
Μπορεί να μην κατάλαβα τι ακριβώς έλεγε η αδελφή στο αναπηρικό καροτσάκι, επειδή δεν γνωρίζω τη ρομανί, τη γλώσσα τους, αλλά η «άλλη» γλώσσα, αυτή του σώματος, έλεγε πολλά. Απαντούσε με θάρρος στις ερωτήσεις, μιλούσε για τις δυσκολίες, για τη προσωπική της εμπειρία. Καταχειροκροτήθηκε…

roma9.210215
Φυσικά δεν ήταν δυνατόν να απουσιάζει από μια τέτοια εξαιρετική περίσταση ο γνωστός συνθέτης και τραγουδιστής, Κώστας Χατζής. Λίγο πριν αρχίσουν οι εργασίες της Συνέλευσης Περιοχής, φωτογραφίζονταν με όσους του το ζητούσαν και… παράγγελνε στο φωτογράφο «να με βγάλεις πιο… λευκό!».

Παρέα με τους ανθρώπους της Εκκλησίας μου, Αθήνα Αττική σε όμορφες στιγμές…

Posted in Μαρτυρίες

propilea.stant
Γνωστοί όλοι, άνθρωποι που μοιραζόμαστε τόσες όμορφες στιγμές, στο σταντ της Εκκλησίας μας στα προπύλαια του Πανεπιστημίου. Ο Αντώνης, ο Γιώργος, η Άννα, η Στέλλα και η μικρή Ελβίρα. Το έργο έχει πολύ μεγάλη αξία στις μέρες μας…

stin.antigoni1
Οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι σε πιο χαλαρή ώρα κοινωνικής συναναστροφής. Τότε που ανάμεσα στο φαγητό, στις πολύ όμορφες συζητήσεις, αισθάνονται πολύ ωραία, καθώς μοιράζονται αγάπη, απ’ αυτή που χρειαζόμαστε όλοι για να συνεχίζουμε να πορευόμαστε…

stin.antigoni2
Άλλο ένα στιγμιότυπο από μια τέτοια μάζωξη στο φιλόξενο σπίτι της Αντιγόνης… Οι φωτογραφίες που δημοσιεύω έχουν ήδη προβληθεί στο διαδίκτυο και δείχνουν αυτή την όμορφη σχέση που υπάρχει και κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, γύρω μας… Αποτυπώνει κομμάτια της πραγματικής ζωής.

stin.antigoni3
Γελάς και το γέλιο είναι πέρα για πέρα αληθινό, γι’ αυτό και συνήθως δεν είναι τόσο διακριτικό. Ακούγεται… Κάνει αίσθηση η παρουσία του… Είναι υπέροχη αυτή η σχέση ανάμεσα σε ανθρώπους που έχουν κοινά χαρακτηριστικά: Τη λατρεία του ίδιου Θεού, του Ιεχωβά!

adelfi.apo.eklisia
Δείτε και τούτη εδώ, την υπέροχη ομορφιά… Μόλις έχουν τελειώσει ένα τραπέζι που στρώθηκε με πολύ αγάπη… Ασφαλώς και χρειάζονται κι αυτές οι χαλαρές στιγμές. Τις έχουμε ανάγκη. Τις χρειαζόμαστε. Και στην Εκκλησία μας, τις έχουμε απλόχερα…

Η «έκπληξη» Παυλόπουλου για Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πώς την είδαν τα Μ.Μ.Ε.

Posted in Δημοσιογραφικά

logos190215
Έτσι πρόβαλε ο χθεσινός Τύπος (19/02/2015) την επομένη της εκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θυμηθείτε ότι αυτό ήταν το θέμα για το οποίο «έπεσε» η προηγούμενη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Εδώ ο τίτλος από την εφημερίδα ΛΟΓΟΣ.

el.tipos1.190215
Με ένα «ζωνάρι» ψηλά, όπως λέμε στη δημοσιογραφική γλώσσα παρουσίασε το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Ήταν βλέπεις την ίδια ημέρα και οι ρυθμίσεις των 100 δόσεων για την Εφορία και τα Ταμεία που εξήγγειλε η κυβέρνηση και οι δυσκολίες του Eurogroup.

tanea1.190215
ΤΑ ΝΕΑ μόνο έδωσαν αρκετό χώρο και την κεντρική φωτογραφία της πρώτης τους σελίδας. Τους αρέσουν αυτά τα θεσμικά. Το στιγμιότυπο δείχνει την πρόεδρο του Κοινοβουλίου, Ζωή Κωνσταντοπούλου να ενημερώνει τον νέο Πρόεδρο για την εκλογή του… Με τόσες εικονίτσες η Βουλή, τις είχαμε δει και στο γραφείο του Μπρατάκου…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 21/02/2015

Να πεις τώρα ότι το περιμέναμε να δούμε τον Προκόπη Παυλόπουλο να προτείνεται και να εκλέγεται σε χρόνο ρεκόρ από τη Βουλή των Ελλήνων με ευρεία πλειοψηφία, θα ήταν ψέμα . Κι εμείς δεν έχουμε συνηθίσει να ερχόμαστε εκ των υστέρων προφήτες να υποστηρίζουμε ότι το… υποψιαζόμαστε.

Άλλωστε όλες τις προηγούμενες μέρες η σχετική συζήτηση που αφορούσε το πρόσωπο για τη θέση του Προέδρου, είχε μάλλον ατονήσει. Το ενδιαφέρον είχε στραφεί στα «παιχνίδια» που παίζονται στις Βρυξέλλες, στα διάφορα Eurogroup, όπου οι καλοί «φίλοι» και «εταίροι» μας προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν έχει καμιά απολύτως αξία γι’ αυτούς η πρόσφατη λαϊκή εντολή που άλλαξε την κυβέρνηση στην Ελλάδα, αλλά οφείλουμε να ακολουθήσουμε τις δεσμεύσεις της προηγούμενης.

Και υπήρχε, πράγματι, έκδηλο το ενδιαφέρον, επειδή όπως τόνιζε προεκλογικά η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Γενάρη 2015, έχει δεσμευτεί να δώσει πίσω στους Έλληνες, ολόκληρη τη ζωή τους. Γιατί, όπως σοφά λένε κάποιοι, «μισή ζωή, ζωή δεν είναι…».

Έτσι για πρώτη φορά όλα αυτά τα έξι μνημονιακά χρόνια, αντιληφθήκαμε τι σημαίνει διαπραγμάτευση και τι υπαγόρευση εντολών. Όπως σε κάθε διαπραγμάτευση είναι βέβαιο ότι θα γίνουν συμβιβασμοί, αλλά οι συμβιβασμοί αυτοί θα πρέπει να είναι επωφελείς, όχι μόνο για τους Ευρωπαίους, αλλά και για τους Έλληνες. Απλά πράγματα, κατανοητά.episimansis

Το Μαξίμου διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά συμφωνία, εφόσον η άλλη πλευρά επιμένει άκαμπτα στο μνημόνιο. Μάλιστα κατήγγειλε τους Ευρωπαίους εταίρους για υπαναχώρηση στα μέχρι στιγμής συμφωνηθέντα.

Αν βάλουμε τώρα στο κάδρο την πρόταση και στήριξη μαζί με τους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, αλλά και μεγάλο μέρος της Νέας Δημοκρατίας από τοα σπλάχνα της οποίας προέρχεται πολιτικά ο Προκόπης Παυλόπουλος δεν μας κάνει εντύπωση η εκλογή του στην πρώτη σύγκληση γι’ αυτό το θέμα με 233 ψήφους.

Προσπαθώ με ψυχραιμία να κατανοήσω το περιεχόμενο των διαμαρτυριών σχετικά με την αντίδραση ανθρώπων που κινούνται στο γενικότερο χώρο της Αριστεράς και τη θεωρούν κακή επιλογή. Λυπάμαι, αλλά αδυνατώ. Θεσμικά, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να είναι ενωτικός… Και ανεξάρτητα από το αν έχει ή όχι προνόμια, κάποιος έπρεπε να καταλάβει αυτόν τον θώκο για να λειτουργήσει το πολίτευμα.

Αν μη τι άλλο οφείλει να είναι πέρα και έξω από την ενεργό πολιτική και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πατρίδας του. Και η Ελλάδα, όπως και οι πολίτες, περνάνε δύσκολα… Ο καθένας που ζει εδώ, είναι σε θέση να το αντιληφθεί αυτό. Το βλέπει από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα πράγματα, στην καθημερινότητα του.

Ίσως, ως καθηγητής συνταγματικού δικαίου, είναι σε θέση να αρθρώσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση που να βοηθά… Κάτι που όχι μόνο δεν είδαμε από τους προηγούμενους κατοίκους του προεδρικού μεγάρου, αλλά εξαντλούνταν σε ρεβεράντζες προς τους κυβερνώντες προκειμένου να ενθυλακώσουν μια ιδιαίτερα σεβαστή αποζημίωση σε μηνιαία βάση για πέντε συναπτά έτη, όση είναι η θητεία τους.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από αυτό το όχι και τόσο ευτελές σημείο αναφοράς. Ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πριν ορθώσει το ανάστημα του προς τα έξω, ας αποποιηθεί του μισθού του (ο Προκόπης έχει να ζήσει, αυτός και η οικογένεια του, τρεις ζωές…) και ας δείξει με τη στάση του αυτή, ότι καταλαβαίνει τους φτωχούς υπηκόους του Έλληνες πολίτες που έχουν πληρώσει τόσα και τόσα ως εργαζόμενοι και συνταξιούχοι… Έχει μια κλασική ευκαιρία να δείξει έμπρακτα τη διαφορά. Θα το κάνει; Εδώ θα είμαστε και θα το δούμε αν συμβεί. Και φυσικά, αν προκύψει, θα το επισημάνουμε έντονα…
  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο, Σάββατο 21/02/2015, στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Χωρίς σχολεία σήμερα λόγω χιονοπτώσεων και κρύου στο Δήμο Μινώα…

Posted in Επικαιρότητα

xionias.sxolia.190215

Ιδού η απόφαση του δημάρχου που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο προς ενημέρωση των ενδιαφερομένων…

Χαρά για τους μαθητές του χωριού μας, αλλά και των άλλων χωριών που ανήκουν στη δύναμη του Δήμου Μινώα. Με την απόφαση του δημάρχου του κ. Ζαχαρία Καλογεράκη δεν θα λειτουργήσουν σήμερα τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης…

Σκληρός ο φετινός χειμώνας συνεχίζει απτόητος να δοκιμάζει τις αντοχές μας… Ας ελπίσουμε ότι από αύριο τα πράγματα θα είναι κάπως καλύτερα.

Έτοιμη και η εφημερίδα ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος τ.118, έφυγε για το πιεστήριο

Posted in Δημοσιογραφικά

ilektrikos118Αυτό είναι πρωτοσέλιδο του νέου τεύχους του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου αρ. 118. Αν θέλετε να δείτε την εφημερίδα όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο τυπωμένη, πατήστε ΕΔΩ.

Τη βδομάδα μας που πέρασε ολοκληρώσαμε και το νέο τεύχος του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου αρ.118. Το λέω κάθε φορά που μέσα στο δίμηνο «κλείνουμε» ένα ακόμα 16σέλιδο, αλλά δεν πρόκειται για μια επανάληψη ρουτίνας. Ζω τις στιγμές της συνεργασίας μου με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ… Και τις ζω πολύ έντονα, καθώς πραγματικά μου αρέσει κάθε φορά που «στήνουμε» ένα καινούριο φύλλο.

Κοντεύω να μάθω τα θέματα, τα ζητήματα, τα προβλήματα που τους απασχολούν… Το νιώθω όταν, όπως τώρα, τον ερχόμενο μήνα Μάρτη στις 11, θα πάω στο ΤΙΤΑΝΙΑ να παρακολουθήσω τη Γενική τους Συνέλευση… Μου είναι οικεία και πραγματικά. Τα έχουμε γράψει τόσες φορές, άλλωστε στην εφημερίδα…

Επιπλέον γνωρίζω τους ανθρώπους… Κάποιους τους εκτιμώ ιδιαίτερα, για τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητα τους, ενώ για κάποιους το επανεξετάζω… Κι αυτό έχει να κάνει με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους στην καθημερινότητα τους, απέναντι μου. Στα απλά και καθημερινά δοκιμάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Το ξέρετε, φαντάζομαι…

Με τον Θύμιο, τον πρόεδρο του Σωματείου, έχουμε μια απόλυτη και καθαρή επικοινωνία. Έχει εκλογές στο Σωματείο του, μετά τη Γενική Συνέλευση και σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, μου εκμυστηρεύεται σχέδια και όνειρα για τους συναδέλφους τους, εφόσον επανεκλεγεί.

Χαμογελάει, όταν το λέει αυτό… Ξέρει πως ο κόσμος που εκπροσωπεί, τον εκτιμά για την πλούσια δράση του και τον αποδέχεται, επειδή προσφέρει καθημερινά το καλύτερο που μπορεί. Και είναι βέβαιο ότι θα είναι σ’ αυτή τη θέση ευθύνης και την επόμενη διετία… Εδώ είμαστε και θα τα δούμε, όλα αυτά…

Έως τότε, το Σωματείο τους που έχει μεταφερθεί τα τελευταία χρόνια, από την οδό Μενάνδρου στο κέντρο της Αθήνας, στον τερματικό σταθμό του ΗΣΑΠ στον Πειραιά, θα συνεχίσει να είναι μια κυψέλη δημιουργίας για τα μέλη του. Εκατοντάδες περνούν από εκεί κάθε μέρα να δουν φίλους, να θυμηθούν τα παλιά, να πιουν έναν καφέ ή μια ρακή, να μάθουν νέα για τους συναδέλφους τους…

Είναι άλλο πράγμα να το διηγούμαι κι άλλο να το βλέπετε… Εκπληκτικά όμορφο. Όπως και η συνεργασία μας που κλείνει φέτος τα 22 χρόνια και πάει στα 23… Δεν είναι και λίγο… Μια ολόκληρη ζωή, αν το δεις πιο ψύχραιμα.

Και, ειλικρινά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γι’ αυτή συνεργασία που περιβάλλεται από αμοιβαία εμπιστοσύνη… Φυσικά δεν αφήνω τίποτα στην τύχη. Κάνω κι εγώ το μέρος μου και προσπαθώ να βοηθάω ποτίζοντας με αγάπη, αυτή τη σχέση που περιβάλλεται με τις αρετές της αγάπης.

Γι’ αυτό και χαίρομαι όταν με παίρνει στο τηλέφωνο ο Θύμιος να μου πεί: «Ετοιμάσου, έχουμε νέο φύλλο να βγάλουμε». Πάντα είμαι έτοιμος, δίπλα σας, Πρόεδρε…

«Ξεχειλίζει» η λίμνη της Λιβάδας από τις πρόσφατες δυνατές βροχοπτώσεις στο χωριό…

Posted in Κρήτη

livada1.170215
Τις εικόνες που θα δείτε στο σημερινό δημοσίευμα και αφορούν το υψηλό της στάθμης επίπεδο των νερών στην τεχνητή λίμνη του χωριού μου, Θραψανού, της Λιβάδας, τις πήραμε από το αξιόλογο Site PediadaNews. Έτσι για να έχουμε μια γεύση του τι συμβαίνει στο χωριό, τώρα…

livada2.170215
Δείχνουν μια λίμνη που έχει φτάσει στα όρια της το νερό και ήδη αυτό αρχίζει να φεύγει από τη δίοδο ασφαλείας που έχει δημιουργηθεί κατά την κατασκευή της, προκειμένου να προστατευθεί από ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως αυτό που ζει τούτες τις μέρες…

livada3.170215
Οι πάπιες δεν έχουν κανένα πρόβλημα που τα νερά της είναι κόκκινα από τον χείμαρρο ποταμό που χύνεται μέσα της… Μάλλον το βρίσκουν ενδιαφέρον, αφού όλο και κάποια τροφή βρίσκουν να μεταφέρεται... Το νερό, ιδιαίτερα όταν είναι ορμητικό, παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του…

livada4.170215
Εδώ είναι εμφανέστατο το ύψος των νερών της λίμνης… Έχει φτάσει ήδη τα επίπεδα του ασφαλτοστρωμένου δρόμου που περνά δίπλα της. Το μικρό βανάκι στο βάθος του δρόμου, το μαρτυρά καθαρά… Ναι, έχουν ανεβεί, υπερβολικά για τα δικά της δεδομένα…

livada5.170215
Οι πάπιες μάλιστα έχουν βγει με… άνεση από την έξω πλευρά της λίμνης στο δρόμο που κι αυτός μοιάζει λίγο με… λίμνη. Παντού υπάρχει νερό και ο ουρανός στο βάθος είναι «δεμένος», δείγμα ότι μάλλον θα συνεχίσει και τις επόμενες ημέρες να δοκιμάζεται η αντοχή της λίμνης της Λιβάδας.

livada6.170215
Δείτε τη λίμνη της Λιβάδας κι από ένα σημείο που μ’ αρέσει κι εμένα να τη θαυμάζω το καλοκαίρια που τα απογεύματα τα περνώ στο χωριό μου. Ολοκόκκινα από τις λάσπες τα βρόχινα νερά της, είναι μάλλον περισσότερο από εμφανή. Έχω γράψει κομμάτια δίπλα σ’ αυτή την ξύλινη κουπαστή…

livada7.170215
Τα δέντρα με πεσμένα τα φύλλα, γυμνά, λόγω εποχής μοιάζουν σαν θάμνοι μέσα στο νερό που τα έχει σκεπάσει… Ναι, είναι πραγματικά μοναδικό το θέαμα… Όταν, κάποια στιγμή σταματήσουν τα καιρικά φαινόμενα και υποχωρήσει το νερό στα φυσιολογικά του επίπεδα, όλα θα είναι διαφορετικά…

livada8.170215
Άλλη μια πλευρά της λίμνης της Λιβάδας σ’ αυτή την κατάσταση που έχει προκύψει μετά τις πρωτοφανείς σε ένταση και διάρκεια, βροχοπτώσεις… Δείτε την ΕΔΩ και ΕΔΩ τι όμορφη που είναι σε παλιότερα δημοσιεύματα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ναι, πάντα μου άρεσε να βρίσκομαι δίπλα της.

livada9.170215
Ακόμα και ο μικρός ποταμός, ο χείμαρρος που φέρνει τα νερά του στη λίμνη της Λιβάδας έχει γεμίσει με κοκκινόνερα καθώς συνεχίζει να βρέχει. Η νοτισμένη άσφαλτος το αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο. Ακόμα όμως και τώρα συνεχίζει κατά διαστήματα και βρέχει…

«Μπορεί να λείπω στο χωριό», βιβλίο με διηγήματα, έκδοση του 2014, του Θανάση Ρέππα

Posted in Μαρτυρίες

mpori,na.lipo1
Το εξώφυλλο από το τελευταίο, ως τώρα (γιατί ο Θανάσης Ρέππας συνεχίζει και γράφει ασταμάτητα) βιβλίο, συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο «Μπορεί να λείπω στο χωριό» έχει φωτογραφία του δικού του χωριού, το Φανάρι Ηλείας. Ένα βιβλίο γεμάτο νοσταλγία για τους τόπους που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε.

mpori,na.lipo2
Εδώ ο συγγραφέας αναφέρει ξεκάθαρα ότι το χωριό που κοσμεί το εξώφυλλό του, όπως είπαμε, είναι το δικό του. Όλοι αγαπούμε τον τόπο που γεννηθήκαμε. Η ανάγκη και η αναζήτηση για μια καλύτερη ζωή, το έφερε να είμαστε αλλού... Αλλά οι ρίζες είναι, όπως φαίνεται, ζωντανές…

mpori,na.lipo3
Μπορείτε να δείτε το έργα του Θανάση Ρέππα μέχρι το 2014, όλα αναλυτικά… Και δεν είναι λίγα, είκοσι πέντε τον αριθμό! Να ‘ναι καλά ο άνθρωπος, να συνεχίζει να μας δίνει όμορφα δημιουργήματα. Εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα τα βάλουμε σιγά – σιγά, όλα.

mpori,na.lipo4
Ένα δισέλιδο από το διήγημα που φέρει και τον τα τίτλο του βιβλίου του «Μπορεί να λείπω στο χωριό»… Αν προσέξετε λίγο το γράψιμο του, ο Θανάσης Ρέππας γίνεται όλο και πιο συναισθηματικός... Οι εικόνες που περιγράφει είναι καθαρές και η νοσταλγία για κάποια χρόνια, διάχυτη…

mpori,na.lipo5
Επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε τους τίτλους όλων των διηγημάτων με πρώτο και καλύτερο αυτόν. Σας το είπα και πριν. Εγώ που γεννήθηκα και μεγάλωσα σε χωριό, βρήκα ένα κομμάτι του εαυτού μου στην ηρωίδα του βιβλίου. Οι σκέψεις της, σκέψεις μου…

mpori,na.lipo6
Παντού διακρίνεις μια ομορφιά… Ο Θανάσης Ρέππας αγαπάει τους ήρωες του. Τους παρακολουθεί, τους προσέχει σε κάθε βήμα τους, αναδεικνύει τις μικρές στιγμές τους σε μεγάλες… Και αυτό είναι που αρέσει πολύ στους αναγνώστες των έργων του.

mpori,na.lipo7
Τι μπορεί να φανταστεί κανείς από τον τίτλο αυτού του διηγήματος. Οι νέοι σήμερα ούτε καν γνωρίζουν τι είναι η φοντανιέρα. Κι όμως στις 129 σελίδες του βιβλίου μπορείς εύκολα να διακρίνεις ότι ο συγγραφέας στέκεται με πολύ αγάπη και φροντίδα δίπλα στους ήρωες του...

mpori,na.lipo8
Πόσες φορές δεν έχουμε πει σε φίλους μας αγαπημένους αυτή τη φράση; Πριν ακόμα η επικοινωνία γίνει πιο απλή, πριν τα e-mail, τα Site και το διαδίκτυο μπουν στη ζωή μας, οι άνθρωποι επικοινωνούσαν με γράμματα. Ήταν τότε που το γραμματοκιβώτιο δεν είχε μόνο λογαριασμούς.

mpori,na.lipo9
Υπάρχει σε πολλούς ανθρώπους ανάμεσα μας. Δεν είναι εύκολο να ξέρεις το λόγο... Εκείνοι που τον έχουν στον κόρφο τους, ξέρουν την αιτία του. Είναι το μυστικό τους, ακριβά φυλαγμένο, μέσα τους. Δύσκολα το μοιράζονται… Κι αυτό είναι που συνεχίζει να τους τρώει…

mpori,na.lipo10
Πόσα ταξίδια έχετε κάνει στη ζωή σας; Μικρά ή μεγάλα, δεν έχει και τόση σημασία… Αυτό που μετρά, είναι η εναλλαγή συναισθημάτων και το ταξίδι, αυτό καθεαυτό... Οι εμπειρίες είναι πολλές. Κι οι θύμισες το ίδιο… Αναπόφευκτες οι συγκρίσεις…

mpori,na.lipo11
Η Λούτσα, είναι στην Αττική. Για μας που μένουμε στην Αθήνα, η Λούτσα είναι… δίπλα μας. Αν την αναζητήσετε έτσι, ίσως να μην τη βρείτε στο χάρτη. Ξαναπήρε το αρχαίο όνομα της: Αρτέμιδα. Ο Θανάσης Ρέππας ζει εκεί και αγαπά τον τόπο. Φυσικό είναι να τον βάλει και στα βιβλία του.

mpori,na.lipo12
Υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι που αγαπούν το ψωμί… Ιδιαίτερα εκείνο το ψωμί που απολαμβάναμε παιδιά... Όταν περιμέναμε με λαχτάρα τη μάνα μας να μας δώσει ένα κομμάτι, μόλις το έβγαζε από τον ξυλόφουρνο. Τι ήταν άραγε αυτό που το έκανε τόσο νόστιμο;

mpori,na.lipo13
Μ’ αυτό κλείνουν τα εννιά διηγήματα αυτού του πολύ όμορφου βιβλίου «Μπορεί να λείπω στο χωριό». Επειδή ίσως το ψάξετε (που σας το συστήνω, γιατί αξίζει τον κόπο…) πρέπει να σας πω, ότι δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο, επειδή τυπώθηκε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Αν σας ενδιαφέρει, επικοινωνήστε με τον ίδιο τον συγγραφέα. Θα σας τα στείλει.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA