Άλλη μια μέρα αναζωογόνησης ζήσαμε χθες, στο πλαίσιο της μονοήμερης Συνέλευσης Περιοχής μας. Απολαύσαμε ένα πλούσιο πνευματικό τραπέζι... Θα μπορούσα να γράψω πολλά από τις σημειώσεις που κράτησα. Αλλά οφείλω να σεβαστώ ότι και άλλοι αδελφοί θα ζήσουν αυτή την ομορφιά και πρέπει να περιέχει το στοιχείο της έκπληξης...


Έτσι θα μείνω σε μερικές φωτογραφίες που τράβηξα μέσα στην Αίθουσα Συνελεύσεων των εγκαταστάσεων της Μαλακάσας για να σας μεταφέρω το κλίμα. Λίγο πριν αρχίσει το πρόγραμμα, αλλά και στη διάρκεια του. Όσο πιο διακριτικά γίνεται και με σεβασμό στους αδελφούς μας, αλλά και τις οδηγίες της Οργάνωσης.


Υπάρχει ένα πολύ όμορφο κλίμα. Ησυχία και προσήλωση στους ομιλητές, καθώς αναλύουν τα μέρη τους. Δέκα πέρασαν χθες από το βήμα και όταν όλοι τους καταπληκτικοί. Όλοι είχαν κάτι να δώσουν. Και ο καθένας πέρα από το σχέδιο ομιλίας, έβαζε και την προσωπική του πινελιά. Τι όμορφο μπουκέτο από τον Ιεχωβά ήταν αυτό.


Παρακολουθήσαμε με πολύ προσοχή το περιεχόμενο τους. Ήταν προσεγμένες μία προς μία... Και όλες στοχευμένες, στο να αγγίξουν την καρδιά μας στο πνεύμα "Μην παραιτείστε καθώς εκπληρώνετε τον Νόμο του Χριστού". Παρουσία εκπροσώπου του Γραφείου Τμήματος της Ελλάδας...


Αναλύσαμε πολύ προσεκτικά και κατανοήσαμε τι είναι ο Νόμος του χριστού. Είδαμε πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό όταν δεν μας βλέπουν, στη διακονία αγρού, στην οικογένεια, στο σχολείο. Καταπληκτική ήταν η τελευταία ομιλία με θέμα "Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως ο Ιησούς αγάπησε εμάς".


Καθετί εκεί ήταν ωραίο... Δεν χόρταινα να κρατώ σημειώσεις... Εδάφια, σημεία που έπρεπε να προσέξουμε στην προσωπική μας μελέτη, θησαυρούς μέσα από τον λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή που θα μας βοηθήσουν στην καθημερινότητα μας, να αντέξουμε, καθώς αναπνέουμε τον αέρα του κόσμου.


Φύγαμε κατά τις 5 και κάτι, καθώς η εκκλησία μας είχε και την ευθύνη της καθαριότητας. Κι αυτό το μέρος το επιτελέσαμε με τον καλύτερο τρόπο αφού αποτελεί αγάπη και σεβασμό στο χώρο λατρείας του αληθινού Θεού. Το βράδυ κουρασμένοι σωματικά, αλλά αναζωογονημένοι πνευματικά... Παρόντες 1557 στο απογευματινό πρόγραμμα. Και δυο νέες αδελφές μας προστέθηκαν στο επίγειο στράτευμα.

Σήμερα στη Μαλακάσα από το πρωί παρακολουθούμε της Συνέλευση Περιοχής των Μαρτύρων του Ιεχωβά με θέμα "Μην παραιτείστε καθώς εκπληρώνετε τον Νόμος του Χριστού". Ευκαιρία να σκαλίσουμε λίγο τα θεοκρατικά μας...

“Ο Νόμος του Χριστού”. Ο Παύλος έγραψε: «Να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου, και έτσι εκπληρώστε το νόμο του Χριστού». (Γα 6:2) Αν και η διαθήκη του Νόμου τερματίστηκε την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ. («εφόσον η ιεροσύνη υφίσταται αλλαγή, αναγκαστικά γίνεται αλλαγή και του νόμου»· Εβρ 7:12), οι Χριστιανοί τίθενται «κάτω από νόμο ως προς τον Χριστό». (1Κο 9:21) Αυτός ο νόμος αποκαλείται “ο τέλειος νόμος της ελευθερίας”, “ο νόμος ενός ελεύθερου λαού”, “ο νόμος της πίστης”. (Ιακ 1:25· 2:12· Ρω 3:27) Έναν τέτοιον καινούριο νόμο είχε προείπει ο Θεός μέσω του προφήτη Ιερεμία όταν μίλησε για μια νέα διαθήκη και είπε ότι θα έγραφε το νόμο του στις καρδιές του λαού του.—Ιερ 31:31-34· Εβρ 8:6-13.

Όπως ο Μωυσής ήταν ο μεσίτης της διαθήκης του Νόμου, έτσι και ο Ιησούς Χριστός είναι ο Μεσίτης της νέας διαθήκης. Ο Μωυσής έγραψε το Νόμο με τη μορφή κώδικα, αλλά ο Ιησούς δεν κατέγραψε προσωπικά κανέναν νόμο. Ο Ιησούς μιλούσε και έβαζε το νόμο του στη διάνοια και στην καρδιά των μαθητών του. Ούτε οι μαθητές του κατέγραψαν νόμους με τη μορφή κώδικα για τους Χριστιανούς, ταξινομώντας τους σε κατηγορίες και υποενότητες. Μολαταύτα, οι Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές είναι γεμάτες νόμους, εντολές και διατάγματα που οι Χριστιανοί δεσμεύονται να τηρούν.—Απ 14:12· 1Ιω 5:2, 3· 4:21· 3:22-24· 2Ιω 4-6· Ιωα 13:34, 35· 14:15· 15:14.

Ο Ιησούς έδωσε στους μαθητές του την οδηγία να κηρύξουν τα “καλά νέα της βασιλείας”. Η εντολή του βρίσκεται στα εδάφια Ματθαίος 10:1-42· Λουκάς 9:1-6· 10:1-12. Στα εδάφια Ματθαίος 28:18-20 αναφέρεται μια καινούρια εντολή που δόθηκε στους μαθητές του Ιησού, δηλαδή να πάνε, όχι μόνο στους Ιουδαίους, αλλά σε όλα τα έθνη, για να κάνουν μαθητές και να τους βαφτίζουν με ένα καινούριο βάφτισμα, “στο όνομα του Πατέρα και του Γιου και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα όσα τους είχε παραγγείλει”. Συνεπώς, κατόπιν θεϊκής εξουσιοδότησης ο Ιησούς δίδαξε και έδωσε εντολές ενόσω βρισκόταν στη γη (Πρ 1:1, 2), καθώς και μετά την ανάληψή του. (Πρ 9:5, 6· Απ 1:1-3) Ολόκληρο το βιβλίο της Αποκάλυψης περιλαμβάνει προφητείες, εντολές, νουθεσίες και οδηγίες για τη Χριστιανική εκκλησία.

Ο “νόμος του Χριστού” καλύπτει ολόκληρη την πορεία και το φάσμα της ζωής και του έργου του Χριστιανού. Με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, ο Χριστιανός μπορεί να ακολουθήσει τις εντολές ώστε να κριθεί ευνοϊκά με βάση τον εν λόγω νόμο, διότι αυτός είναι «ο νόμος εκείνου του πνεύματος που δίνει ζωή σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού».—Ρω 8:2, 4.

“Ο Νόμος του Θεού”. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει ότι ο αγώνας του Χριστιανού επηρεάζεται από δύο παράγοντες: αφενός από το «νόμο του Θεού», ή “το νόμο εκείνου του πνεύματος που δίνει ζωή”, και αφετέρου από «το νόμο της αμαρτίας», ή «το νόμο της αμαρτίας και του θανάτου». Ο Παύλος περιγράφει αυτή τη σύγκρουση, λέγοντας ότι η ξεπεσμένη σάρκα που έχει μολυνθεί από την αμαρτία είναι υποδουλωμένη στο «νόμο της αμαρτίας». «Το φρόνημα της σάρκας σημαίνει θάνατο», αλλά «ο Θεός, στέλνοντας τον ίδιο του τον Γιο κατά την ομοιότητα της αμαρτωλής σάρκας και σχετικά με την αμαρτία, καταδίκασε την αμαρτία στη σάρκα». Με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού, ο Χριστιανός μπορεί να κερδίσει τον αγώνα—ασκώντας πίστη στον Χριστό, θανατώνοντας τις πράξεις του σώματος και ζώντας σύμφωνα με την κατεύθυνση του πνεύματος—και μπορεί να αποκτήσει ζωή.—Ρω 7:21–8:13.

Ο Νόμος της Αμαρτίας και του Θανάτου. Ο απόστολος Παύλος υποστηρίζει ότι, λόγω της αμαρτίας του πατέρα της ανθρωπότητας, του Αδάμ, «ο θάνατος βασίλεψε» από τον Αδάμ μέχρι τον καιρό του Μωυσή (όταν δόθηκε ο Νόμος) και ότι ο Νόμος έκανε φανερές τις παραβάσεις, καθιστώντας τους ανθρώπους ένοχους αμαρτίας. (Ρω 5:12-14· Γα 3:19) Αυτή η βασιλεία, ή αλλιώς ο νόμος της αμαρτίας, που δρα στην ατελή σάρκα ασκεί δύναμη πάνω της, κάνοντάς την να τείνει προς την παραβίαση του νόμου του Θεού. (Ρω 7:23· Γε 8:21) Η αμαρτία προκαλεί θάνατο. (Ρω 6:23· 1Κο 15:56) Ο νόμος του Μωυσή δεν μπορούσε να υπερνικήσει τη βασιλεία της αμαρτίας και του θανάτου, αλλά η ελευθερία και η νίκη έρχονται μέσω της παρ’ αξία καλοσύνης του Θεού διά του Ιησού Χριστού.—Ρω 5:20, 21· 6:14· 7:8, 9, 24, 25.

“Ο Νόμος της Πίστης”. Ο “νόμος της πίστης” αντιπαραβάλλεται με το νόμο «των έργων». Ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιτύχει τη δικαιοσύνη μέσω των δικών του έργων ή των έργων του Μωσαϊκού Νόμου, σαν να ήταν δυνατόν να κερδίσει τη δικαιοσύνη ως πληρωμή για τα έργα του, αλλά η δικαιοσύνη έρχεται μέσω πίστης στον Ιησού Χριστό. (Ρω 3:27, 28· 4:4, 5· 9:30-32) Ο Ιάκωβος, ωστόσο, λέει ότι αυτού του είδους η πίστη θα συνοδεύεται από έργα που απορρέουν από την πίστη του ατόμου και συμβαδίζουν με αυτήν.—Ιακ 2:17-26.

Ο Νόμος του Συζύγου. Η παντρεμένη γυναίκα δεσμεύεται από «το νόμο του συζύγου της». (Ρω 7:2· 1Κο 7:39) Η αρχή της συζυγικής ηγεσίας ισχύει σε ολόκληρη την οργάνωση του Θεού και εφαρμόζεται μεταξύ των λάτρεων του Θεού, καθώς και μεταξύ πολλών άλλων λαών. Ο Θεός κατέχει τη θέση του συζύγου ως προς τη «γυναίκα» του, την «άνω Ιερουσαλήμ». (Γα 4:26, 31· Απ 12:1, 4-6, 13-17) Το Ιουδαϊκό έθνος ήταν η σύζυγος του Ιεχωβά και εκείνος ήταν ο σύζυγος.—Ησ 54:5, 6· Ιερ 31:32.

Υπό τον πατριαρχικό νόμο ο σύζυγος ήταν η αδιαφιλονίκητη κεφαλή της οικογένειας, ενώ η σύζυγος έπρεπε να υποτάσσεται, παρότι μπορούσε να κάνει εισηγήσεις που υπόκειντο στην έγκριση του συζύγου της. (Γε 21:8-14) Η Σάρρα αποκαλούσε τον Αβραάμ «κύριο». (Γε 18:12· 1Πε 3:5, 6) Η γυναίκα φορούσε κάλυμμα στο κεφάλι της ως ένδειξη υποταγής στη συζυγική της κεφαλή.—Γε 24:65· 1Κο 11:5.

Υπό το Νόμο που δόθηκε στον Ισραήλ, η σύζυγος έπρεπε να υποτάσσεται. Ο σύζυγός της μπορούσε να επιτρέψει ή να ακυρώσει τις ευχές που έκανε εκείνη. (Αρ 30:6-16) Η ίδια δεν κληρονομούσε, αλλά συνόδευε την εδαφική κληρονομιά και, σε περίπτωση που η κληρονομιά εξαγοραζόταν από κάποιον συγγενή, περιλαμβανόταν και εκείνη. (Ρθ 4:5, 9-11) Δεν μπορούσε να διαζευχθεί τον άντρα της, αλλά ο άντρας είχε το δικαίωμα να διαζευχθεί τη γυναίκα του.—Δευ 24:1-4.

Στη Χριστιανική διευθέτηση, η γυναίκα απαιτείται να αναγνωρίζει τη θέση του άντρα και να μην τη σφετερίζεται. Ο απόστολος Παύλος λέει ότι η παντρεμένη γυναίκα βρίσκεται υπό το νόμο του συζύγου της όσο αυτός είναι ζωντανός, αλλά διευκρινίζει ότι απαλλάσσεται όταν αυτός πεθάνει, οπότε δεν γίνεται μοιχαλίδα αν παντρευτεί ξανά.—Ρω 7:2, 3· 1Κο 7:39.

“Ο Βασιλικός Νόμος”. Ο “βασιλικός νόμος” κατέχει ορθά μεταξύ των άλλων νόμων που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις την υπεροχή και τη βαρύνουσα θέση ενός βασιλιά μεταξύ των ανθρώπων. (Ιακ 2:8) Η ουσία της διαθήκης του Νόμου ήταν η αγάπη. Μάλιστα, η εντολή «πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου» (ο βασιλικός νόμος) ήταν η δεύτερη από τις εντολές στις οποίες κρεμόταν όλος ο Νόμος και οι Προφήτες. (Ματ 22:37-40) Οι Χριστιανοί, αν και δεν βρίσκονται υπό τη διαθήκη του Νόμου, υπόκεινται στο νόμο του Βασιλιά Ιεχωβά και του Γιου του, του Βασιλιά Ιησού Χριστού, σε σχέση με τη νέα διαθήκη.

• Από το ΕΝΟΡΑΣΗ.

Ο απόστολος Παύλος έγραψε υπό θεϊκή έμπνευση για τις εννιά ιδιότητες που προέρχονται από την επενέργεια του αγίου πνεύματος. (Γαλ. 5:22, 23) Περιέγραψε αυτές τις επιθυμητές ιδιότητες σαν να σχηματίζουν μια ολότητα—“τον καρπό του πνεύματος”. Αυτός ο καρπός χαρακτηρίζει «τη νέα προσωπικότητα». (Κολ. 3:10) Όπως ένα δέντρο θα καρποφορεί όταν λαβαίνει την κατάλληλη φροντίδα, έτσι και κάποιος θα εκδηλώνει τον καρπό του πνεύματος όταν το άγιο πνεύμα ρέει ελεύθερα στη ζωή του.—Ψαλμ. 1:1-3.

Η πρώτη πτυχή του καρπού του πνεύματος που ανέφερε ο Παύλος είναι η πολύτιμη ιδιότητα της αγάπης. Πόσο πολύτιμη είναι; Ο Παύλος είπε ότι, χωρίς αγάπη, ο ίδιος δεν ήταν «τίποτα». (1 Κορ. 13:2) Αλλά τι ακριβώς είναι αγάπη, και πώς μπορούμε εμείς να την αναπτύσσουμε και να τη δείχνουμε κάθε μέρα;

Πώς εκδηλώνεται η αγάπη

Μολονότι δεν είναι εύκολο να ορίσουμε με λόγια την ιδιότητα της αγάπης, η Αγία Γραφή αναλύει τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται. Λόγου χάρη, διαβάζουμε ότι η αγάπη είναι «μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη». Επιπλέον, «χαίρεται με την αλήθεια», και «ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα». Η αγάπη περιλαμβάνει επίσης ένα αίσθημα βαθιάς στοργής και ειλικρινούς ενδιαφέροντος για τους άλλους, καθώς και θερμή προσκόλληση σε αυτούς. Από την άλλη, η έλλειψη αγάπης γίνεται φανερή από τη ζήλια, την υπερηφάνεια, την απρεπή συμπεριφορά, την ιδιοτέλεια και τη στάση που χαρακτηρίζεται από μνησικακία και έλλειψη συγχωρητικότητας. Ανόμοια με τέτοιες άκαρδες και εγωιστικές ιδιότητες, η αγάπη που εμείς θέλουμε να αναπτύσσουμε «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα».—1 Κορ. 13:4-8.

Υποδειγματική αγάπη από τον Ιεχωβά και τον Ιησού

«Ο Θεός είναι αγάπη». Πράγματι, ο Ιεχωβά είναι η ίδια η ουσία της αγάπης. (1 Ιωάν. 4:8) Όλα τα έργα και οι πράξεις του δίνουν μαρτυρία για την αγάπη του. Η μεγαλύτερη πράξη αγάπης του προς την ανθρωπότητα ήταν το ότι έστειλε τον Ιησού να υποφέρει και να πεθάνει για εμάς. Ο απόστολος Ιωάννης δήλωσε: «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, επειδή ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο για να αποκτήσουμε εμείς ζωή μέσω αυτού. Η αγάπη συνίσταται σε αυτό: Όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι εκείνος αγάπησε εμάς και απέστειλε τον Γιο του ως εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες μας». (1 Ιωάν. 4:9, 10) Χάρη στην αγάπη του Θεού, μπορούμε να λάβουμε συγχώρηση, ελπίδα και ζωή.

Ο Ιησούς απέδειξε την αγάπη του για την ανθρωπότητα εκτελώντας πρόθυμα το θέλημα του Θεού. Ο Παύλος έγραψε: «[Ο Ιησούς] λέει: “Ορίστε! Έχω έρθει να κάνω το θέλημά σου”. . . . Με το προαναφερμένο “θέλημα” έχουμε αγιαστεί μέσω της προσφοράς του σώματος του Ιησού Χριστού μία φορά για πάντα». (Εβρ. 10:9, 10) Κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να δείξει μεγαλύτερη αγάπη. Ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν, από το να παραδώσει την ψυχή του για χάρη των φίλων του». (Ιωάν. 15:13) Μπορούμε όμως εμείς οι ατελείς άνθρωποι να μιμηθούμε την αγάπη που μας έδειξε ο Ιεχωβά και ο Ιησούς; Ναι! Ας δούμε πώς.

«Να περπατάτε με αγάπη»

Ο Παύλος μάς προτρέπει: «Να γίνεστε . . . μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά, και να περπατάτε με αγάπη, όπως και ο Χριστός σάς αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εσάς». (Εφεσ. 5:1, 2) Εμείς “περπατάμε με αγάπη” όταν εκδηλώνουμε αυτή την ιδιότητα σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Δείχνουμε τέτοια αγάπη με τις πράξεις μας, όχι μόνο με τα λόγια μας. Ο Ιωάννης έγραψε: «Παιδάκια μου, ας αγαπάμε, όχι με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια». (1 Ιωάν. 3:18) Για παράδειγμα, όταν περπατάμε με αγάπη για τον Θεό και τον πλησίον μας, θα υποκινούμαστε να μεταδίδουμε τα «καλά νέα της βασιλείας». (Ματθ. 24:14· Λουκ. 10:27) Επίσης, περπατάμε με αγάπη όταν είμαστε μακρόθυμοι, καλοσυνάτοι και συγχωρητικοί. Γι’ αυτό, η Γραφή μάς συμβουλεύει: «Όπως ο Ιεχωβά σάς συγχώρησε ανεπιφύλακτα, έτσι να συγχωρείτε και εσείς».—Κολ. 3:13.

Αυτή η γνήσια αγάπη όμως δεν πρέπει να συγχέεται με τον συναισθηματισμό. Λόγου χάρη, όταν ένα παιδί κλαίει, ο συναισθηματικός γονέας ίσως ενδίδει σε κάθε καπρίτσιο του για να το ηρεμήσει. Αλλά ο γονέας που αγαπάει πραγματικά το παιδί του θα είναι σταθερός όταν χρειάζεται. Παρόμοια, ο Θεός είναι αγάπη, αλλά «αυτόν που αγαπάει ο Ιεχωβά, τον διαπαιδαγωγεί». (Εβρ. 12:6) Όταν περπατάμε με αγάπη, θα παρέχουμε και εμείς την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση όταν χρειάζεται. (Παρ. 3:11, 12) Φυσικά, καθώς το κάνουμε αυτό πρέπει να θυμόμαστε ότι και εμείς είμαστε αμαρτωλοί και επιρρεπείς σε άστοργες πράξεις. Έτσι λοιπόν, όσον αφορά την εκδήλωση αγάπης, όλοι έχουμε τομείς στους οποίους χρειάζεται να βελτιωθούμε. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Ας εξετάσουμε τρεις τρόπους.

Να καλλιεργείτε αγάπη — πώς;

Πρώτον, να ζητάτε από τον Θεό το πνεύμα του, το οποίο παράγει αγάπη. Ο Ιησούς είπε ότι ο Ιεχωβά δίνει «άγιο πνεύμα σε εκείνους που ζητούν από αυτόν». (Λουκ. 11:13) Αν εμείς προσευχόμαστε για άγιο πνεύμα και πασχίζουμε να “περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα”, οι πράξεις μας θα διαπνέονται όλο και περισσότερο από αγάπη. (Γαλ. 5:16) Για παράδειγμα, αν είστε πρεσβύτερος στη Χριστιανική εκκλησία, μπορείτε να ζητάτε τη βοήθεια του αγίου πνεύματος για να δίνετε Γραφικές συμβουλές στους άλλους με στοργικό τρόπο. Ή, αν είστε γονέας, μπορείτε να ζητάτε τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού για να διαπαιδαγωγείτε τα παιδιά σας, όχι με θυμό, αλλά με αγάπη.

Δεύτερον, να συλλογίζεστε πώς έδειχνε ο Ιησούς αγάπη ακόμα και όταν τον προκαλούσαν. (1 Πέτρ. 2:21, 23) Ίσως είναι ιδιαίτερα αναγκαίο να σκεφτόμαστε το παράδειγμα του Χριστού όταν μας έχουν προσβάλει ή μας έχουν αδικήσει. Σε τέτοιες στιγμές, μια καλή ερώτηση που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας είναι: “Τι θα έκανε ο Ιησούς;” Μια αδελφή, η Λι, διαπίστωσε ότι αυτή η ερώτηση τη βοήθησε να σκεφτεί προτού ενεργήσει. Όπως αφηγείται: «Κάποτε, μια συνάδελφός μου έστειλε ένα e-mail σε όλους τους συνεργάτες μου κάνοντας αρνητικά σχόλια για εμένα και για τη δουλειά μου. Πληγώθηκα βαθιά. Αλλά μετά αναρωτήθηκα: “Πώς μπορώ να μιμηθώ τον Ιησού στις σχέσεις μου με αυτό το άτομο;” Αφού συλλογίστηκα τι θα είχε κάνει ο Ιησούς, αποφάσισα να αφήσω το ζήτημα να περάσει και να μη δημιουργήσω θέμα. Αργότερα, έμαθα ότι η συνάδελφός μου αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και ήταν πολύ πιεσμένη. Συμπέρανα ότι μάλλον δεν εννοούσε αυτά που έγραψε. Επειδή συλλογίστηκα πώς εκδήλωνε αγάπη ο Ιησούς ακόμα και όταν τον προκαλούσαν, μπόρεσα να δείξω και εγώ παρόμοια αγάπη στη συνάδελφό μου». Ναι, αν μιμούμαστε τον Ιησού, θα ενεργούμε πάντα με αγάπη.

Τρίτον, να καλλιεργείτε το πνεύμα της αυτοθυσιαστικής αγάπης, που είναι το διακριτικό γνώρισμα της αληθινής Χριστιανοσύνης. (Ιωάν. 13:34, 35) Σε σχέση με αυτό, οι Γραφές μάς προτρέπουν να αναπτύσσουμε την ίδια «διανοητική στάση» που είχε ο Ιησούς. Αφήνοντας τον ουρανό, εκείνος «άδειασε τον εαυτό του» για χάρη μας, φτάνοντας “μέχρι τον θάνατο”. (Φιλιπ. 2:5-8) Καθώς εμείς μιμούμαστε την αυτοθυσιαστική αγάπη του Χριστού, οι σκέψεις και τα αισθήματά μας θα μοιάζουν όλο και περισσότερο με εκείνου, και θα υποκινούμαστε να βάζουμε τα συμφέροντα των άλλων πάνω από τα δικά μας. Ποια άλλα οφέλη προκύπτουν από την καλλιέργεια αγάπης;

Οφέλη από την εκδήλωση αγάπης

Όταν εκδηλώνουμε αγάπη, τα οφέλη είναι εκτεταμένα. Δείτε δύο παραδείγματα:

ΜΙΑ ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ: Λόγω της αγάπης που έχουμε ο ένας για τον άλλον, ξέρουμε ότι, οποιαδήποτε εκκλησία και αν επισκεφτούμε στη γη, οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί θα μας καλωσορίσουν θερμά. Πόσο μεγάλη ευλογία είναι να μας αγαπάει “ολόκληρη η αδελφότητά μας στον κόσμο”! (1 Πέτρ. 5:9) Πού αλλού εκτός από τον λαό του Θεού μπορεί να βρεθεί τέτοια αγάπη;

ΕΙΡΗΝΗ: Όταν “ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον με αγάπη”, απολαμβάνουμε «τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης». (Εφεσ. 4:2, 3) Γευόμαστε αυτή την ειρήνη από πρώτο χέρι στις συναθροίσεις και στις συνελεύσεις μας. Δεν συμφωνείτε ότι αυτό το ειρηνικό πνεύμα είναι πραγματικά μοναδικό στον σημερινό διαιρεμένο κόσμο; (Ψαλμ. 119:165· Ησ. 54:13) Επιδιώκοντας ειρήνη με τους άλλους, δείχνουμε πόσο βαθιά τους αγαπάμε, κάτι που ευαρεστεί τον ουράνιο Πατέρα μας.—Ψαλμ. 133:1-3· Ματθ. 5:9.

«Η αγάπη εποικοδομεί»

Ο Παύλος έγραψε: «Η αγάπη εποικοδομεί». (1 Κορ. 8:1) Με ποιον τρόπο; Στο 13ο κεφάλαιο της πρώτης επιστολής του Παύλου προς τους Κορινθίους—που έχει αποκληθεί ο «Ύμνος της Αγάπης»—ο απόστολος εξηγεί πώς εποικοδομεί η αγάπη. Κατ’ αρχάς, επιζητεί το συμφέρον του άλλου ατόμου. (1 Κορ. 10:24· 13:5) Επιπλέον, επειδή είναι στοχαστική, ευαίσθητη, μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη, οικοδομεί στοργικές οικογένειες και ενωμένες εκκλησίες.—Κολ. 3:14.

Η κοινή μας αγάπη για τον Θεό είναι η πιο πολύτιμη και εποικοδομητική αγάπη που υπάρχει. Αυτή η αγάπη ενώνει ανθρώπους από κάθε υπόβαθρο, φυλή και γλώσσα ώστε να υπηρετούν χαρούμενα ως ομάδα τον Ιεχωβά «ώμο προς ώμο». (Σοφ. 3:9) Ας είμαστε αποφασισμένοι να εκδηλώνουμε αυτή την πολύτιμη πτυχή του καρπού του αγίου πνεύματος του Θεού κάθε μέρα.

[Υποσημείωση]

Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά εννιά άρθρων που θα εξετάσουν την κάθε ιδιότητα, ή πτυχή, του καρπού του πνεύματος.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ μελέτης του Αυγούστου 2017.

Από πού να πρωτοπροστατευτείς και πώς; Εύκολα μπορεί κανείς να πέσει θύμα γι’ αυτό καλό είναι είμαστε πιο προσεκτικοί στην επικοινωνία μας, είτε μέσω κινητού τηλεφώνου, είτε μέσω οποιουδήποτε άλλου μέσου…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 14/10/2017

Όχι δεν σας μιλήσω εγώ για τον νέο «άθλο» της κυβέρνησης που δίνει τη δυνατότητα σε 15χρονα παιδιά να καθορίζουν την ταυτότητα φύλου τους, ούτε θα σταθώ στη συνήθη κοκορομαχία της Βουλής, μακριά και έξω από τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων…

Εγώ θα σταθώ σήμερα σε μια ομάδα απατεώνων που εντόπισε η αστυνομία και που ως τώρα έχουν πέσει θύματα τους πολλοί, ιδιαίτερα άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που δεν κατέχουν καλά το… άθλημα με τα κινητά τηλέφωνα. Βλέπεις, τα νέας γενιάς τηλέφωνα είναι πια κανονικά κομπιούτερ, όποτε εγκυμονούν τους ίδιους ακριβώς κινδύνους με το σταθερό υπολογιστή.

Εδώ όμως πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό. Οι απατεώνες στέλνουν απλά SMS. Κι έτσι μπορούν να απευθυνθούν σε κάθε τύπο τηλεφώνων, ακόμα κι αυτά τα παλιά, απλά τηλέφωνα που μόνο μιλάς ή στέλνεις SMS μηνύματα.

Ας δούμε πώς έχει το πράγμα: Την προσοχή των πολιτών εφιστά η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος για κλήσεις και μηνύματα κινητής τηλεφωνίας από αριθμούς του εξωτερικού. Έτσι, με σκοπό να εξαπατήσουν τους πολίτες προσπαθούν επιτήδειοι, με κλήσεις και μηνύματα κινητής τηλεφωνίας (SMS) από άγνωστους τηλεφωνικούς αριθμούς του εξωτερικού.

Πρόκειται για αναπάντητες - ανεπιθύμητες τηλεφωνικές κλήσεις (SPAM), από άγνωστους αριθμούς υψηλής χρέωσης του εξωτερικού, οι οποίες πραγματοποιούνται κατά κανόνα μεταμεσονύχτιες ώρες, ώστε να εμφανίζονται σκόπιμα ως αναπάντητες.

Σύμφωνα με καταγγελίες, συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας έχουν λάβει αναπάντητες κλήσεις προερχόμενες από Βοσνία - Ερζεγοβίνη και Μαλδίβες, με κωδικούς κλήσης 00387 και 00960, αντίστοιχα.

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος συνιστά στους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σε περίπτωση που λάβουν τέτοιου είδους κλήσεις και μηνύματα, ώστε να αποφύγουν οικονομική εξαπάτησή τους. Δεν χρειάζεται να σπεύδουν να τηλεφωνήσουν πίσω για να δουν ποιος τους κάλεσε, όταν ο αριθμός με μια πρώτη ματιά είναι ύποπτος, λόγω των πολλών αριθμών…

Συμβουλεύει λοιπόν να μην πραγματοποιούν εξερχόμενες κλήσεις στους άγνωστους αυτούς διεθνείς αριθμούς, από τους οποίους δέχονται τις αναπάντητες-ανεπιθύμητες κλήσεις και να μην καλούν στον αριθμό του αποστολέα του μηνύματος (SMS), αλλά και να το διαγράφουν αμέσως, αφού και στις δύο περιπτώσεις ενδέχεται να υπάρχουν υψηλές χρεώσεις.

Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος υπενθυμίζει στους πολίτες ότι μπορούν να επικοινωνούν, ανώνυμα ή επώνυμα μαζί της, προκειμένου να παρέχουν πληροφορίες ή να καταγγέλλουν παράνομες ή επίμεμπτες πράξεις ή δραστηριότητες που τελούνται μέσω Διαδικτύου, στα ακόλουθα στοιχεία επικοινωνίας: Τηλεφωνικά: 11188. Στέλνοντας e-mail στο:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Μέσω της εφαρμογής (application) για smartphones: FEELSAFE E-COMMERCE. Ακόμα και μέσω twitter: @CyberAlertGR

Θα σταματήσουν, άραγε, όλοι αυτοί οι απατεώνες να ψάχνουν να βρουν τρόπους, προκειμένου να βρίσκουν θύματα; Όχι, διότι αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε. Αυτή είναι η κοινωνία, δομημένη πάνω σε σαθρές βάσεις χωρίς μέλλον και προοπτική. Όσες μεμονωμένες ενέργειες, από ανεξάρτητες αρχές κι αν γίνουν, σίγουρα δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά.

Είναι απαραίτητη και η δική μας συμμετοχή ως προς το να μην είμαστε τελικά τόσο αφελείς και εύπιστοι σε ότι μηνύματα λαβαίνουμε στο κινητό μας ή σε ότι μας λένε στο τηλέφωνο ή στο δρόμο. Έχουμε τη δυνατότητα στοιχειωδώς ψύχραιμα να ελέγξουμε αν έτσι έχουν τα πράγματα και να λειτουργήσουμε αναλόγως.

Το ζήτημα βέβαια είναι να προλάβουμε το κακό πριν καν αυτό συμβεί. Το αντίθετο, το να τρέχουμε δηλαδή προκειμένου να επουλώσουμε μια πληγή, είναι ότι χειρότερο μπορεί να προκύψει και ενέχει σοβαρούς κινδύνους τόσο για μας, όσο και για το οικογενειακό μας περιβάλλον.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 14/10/2017 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
• Δείτε κι αυτά ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ από την ειδησεογραφία… Μέχρι και βιβλίο έγραψαν, δείτε ΕΔΩ.

Ένα πολύ επίκαιρο άρθρο δημοσιευμένο από το 2007 στο περιοδικό ΞΥΠΝΑ φέρνουμε σήμερα στην επιφάνεια για να αντιληφθούμε πού βρισκόμαστε στο ρεύμα του χρόνου… Αυτό ήταν το εξώφυλλο που είχε. Πολύ όμορφη και στοχαστική εικονογράφηση.


Και στις εσωτερικές σελίδες μ’ αυτή την εικονογράφηση ξεκινάει… Με μια πρώτη ματιά βλέπει κανείς όλα τα κακά που μπορεί να υποστεί σ’ αυτό τον κόσμο… Και όλοι μας πια κινδυνεύουμε. Ούτε μπορούμε να έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην αστυνομία.


Στο διαδίκτυο κι αν ανθούν οι απάτες… Άνθρωποι εύπιστοι και καλής πίστης μπορούν να πέσουν εύκολα θύματα. Γι’ αυτό καλό είναι να προσέχουμε, διπλά. Σε ποιες σελίδες πάμε, τι βλέπουμε και πώς αυτά μπορεί να μας επηρεάσουν… Προβληματισμοί.

«Η ΑΠΑΤΗ υπάρχει παντού», λέει ο Ντέιβιντ Κάλαχαν, ο οποίος έγραψε το βιβλίο Ο Πολιτισμός της Απάτης (The Cheating Culture), που εκδόθηκε πρόσφατα. Μεταξύ άλλων πραγμάτων που συμβαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφέρεται στην «απάτη από μαθητές λυκείου και φοιτητές», στην «πειρατεία» που παρατηρείται στη μουσική και στις κινηματογραφικές ταινίες, στην «κλοπή στο χώρο εργασίας», στις «τεράστιες απάτες στον κλάδο της υγείας», καθώς και στη χρήση στεροειδών στον αθλητισμό, και καταλήγει ως εξής: «Προσθέστε και τις κάθε είδους ηθικές και νομικές παραβάσεις, και τότε αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει ηθική κρίση σοβαρών διαστάσεων».

Η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times) ανέφερε ότι ο τυφώνας Κατρίνα, ο οποίος έπληξε τις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 2005, «προξένησε μια από τις πιο ασυνήθιστες εκδηλώσεις απάτης, μηχανορραφιών και κραυγαλέας γραφειοκρατικής κακοδιαχείρισης στη σύγχρονη ιστορία». Κάποια γερουσιαστής των ΗΠΑ δήλωσε: «Η χονδροειδής απάτη, η θρασύτητα των μηχανορραφιών, η έκταση της σπατάλης—όλα αυτά σε αφήνουν εμβρόντητο».

Ομολογουμένως, εξακολουθούν να υπάρχουν παραδείγματα ανιδιοτελούς ανθρώπινης καλοσύνης. (Πράξεις 27:3· 28:2) Αλλά πολύ συχνά ακούμε: «Πώς θα ωφεληθώ εγώ; Τι θα κερδίσω εγώ από αυτό;» Η στάση εγωπρωτισμού και συμφεροντολογίας φαίνεται πως έχει γίνει ο κανόνας.

Στο παρελθόν, η ιδιοτελής και χονδροειδής ανηθικότητα έχει θεωρηθεί ένας από τους παράγοντες που συνέβαλαν στην κατάρρευση πολιτισμών, όπως ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Μήπως αυτό που συμβαίνει τώρα προμηνύει κάτι ακόμη πιο σημαντικό; Επηρεάζονται άραγε τώρα όλα τα μέρη του κόσμου από “την αύξηση της ανομίας”, η οποία, όπως προλέγει η Αγία Γραφή, θα χαρακτήριζε το τέλος ολόκληρου αυτού του συστήματος πραγμάτων;—Ματθαίος 24:3-8, 12-14· 2 Τιμόθεο 3:1-5.

Η Παρακμή Παγκοσμίως

Στις 22 Ιουνίου 2006, η εφημερίδα Άφρικα Νιους (Africa News), σε άρθρο της για μια «συνάντηση εργασίας με θέμα τη σεξουαλική κακοποίηση και την πορνογραφία» στις φτωχογειτονιές σε ένα τμήμα της Ουγκάντας, έλεγε ότι «η παραμέληση από μέρους των γονέων ευθύνεται για την αύξηση της πορνείας και της χρήσης ναρκωτικών στην περιοχή». Η εφημερίδα ανέφερε: «Ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Προστασίας Παιδιών και Οικογένειας στο Αστυνομικό Τμήμα του Καουέμπε, κ. Νταμπάντζι Σαλόνγκο, είπε ότι τα ποσοστά παιδικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας είχαν αυξηθεί τρομακτικά».

Σύμφωνα με έναν γιατρό στην Ινδία, «η κοινωνία χάνει τα πολιτιστικά της αγκυροβόλια». Μια σκηνοθέτρια στο ίδιο μέρος είπε ότι «η αυξημένη χρήση ναρκωτικών σε συνδυασμό με την εντεινόμενη σεξουαλική ασυδοσία αποτελούν άλλη μία ένδειξη ότι η Ινδία βυθίζεται στην “ασωτία της Δύσης”».

Ο Χου Πέιτσενγκ, γενικός γραμματέας του Συλλόγου Σεξολογίας της Κίνας με έδρα το Πεκίνο, τόνισε: «Παλιότερα στην κοινωνία, είχαμε την αίσθηση του ορθού και του εσφαλμένου. Τώρα, μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε». Ένα άρθρο στο περιοδικό Η Κίνα Σήμερα (China Today) το έθεσε ως εξής: «Η κοινωνία γίνεται ολοένα και πιο ανεκτική στις εξωσυζυγικές σχέσεις».

«Φαίνεται ότι ο καθένας γδύνεται και χρησιμοποιεί το σεξ για να πουλήσει τα προϊόντα του», παρατήρησε πρόσφατα η αγγλική εφημερίδα Γιόρκσερ Ποστ (Yorkshire Post). «Μέχρι πριν από σχεδόν μία γενιά, τέτοιες πράξεις θα είχαν προκαλέσει σοβαρό ηθικό σκάνδαλο. Σήμερα, δεχόμαστε έναν καταιγισμό σεξουαλικών εικόνων από οπουδήποτε θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, και η πορνογραφία έχει . . . ριζώσει για τα καλά στην κοινωνία μας». Η εφημερίδα πρόσθεσε: «Ύλη [αναγνωσμάτων και θεαμάτων] η οποία κάποτε θεωρούνταν ασφαλής μόνο για κοινό ηλικίας άνω των 18 ετών αποτελεί τώρα συχνά κύριο θέαμα για όλη την οικογένεια και, όπως αναφέρουν οι αντιμαχόμενοι την πορνογραφία, συνήθως στοχεύει άμεσα στα παιδιά».

Το Περιοδικό της Νιου Γιορκ Τάιμς (The New York Times Magazine) ανέφερε: «[Μερικοί έφηβοι] μιλούν για [τις σεξουαλικές εμπειρίες τους] τόσο άνετα όσο αν συζητούσαν για το τι θα φάνε το μεσημέρι». Το περιοδικό Τουίνς Νιους (Tweens News), «ο οδηγός των γονέων για παιδιά 8 ως 12 ετών», σχολίασε: «Με τον παιδικό γραφικό χαρακτήρα του, κάποιο κοριτσάκι είχε γράψει το εξής συνταρακτικό μήνυμα: “Η μαμά μου με πιέζει να βγω ραντεβού με αγόρια και να κάνουμε σεξ. Είμαι μόλις 12 χρονών . . . βοηθήστε με!”»

Πώς άλλαξαν οι καιροί! Η εφημερίδα του Καναδά Τορόντο Σταρ (Toronto Star) ανέφερε ότι, μέχρι πρόσφατα, «η ιδέα και μόνο της ελεύθερης συμβίωσης ανάμεσα σε ομοφυλόφιλους ή λεσβίες αποτελούσε σοβαρό ηθικό σκάνδαλο». Ωστόσο, η Μπάρμπαρα Φρίμεν, καθηγήτρια κοινωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κάρλτον της Οτάβα, παρατηρεί: «Οι άνθρωποι λένε τώρα: “Η ιδιωτική ζωή είναι προσωπικό ζήτημα. Δεν θέλουμε παρεμβάσεις άλλων”».

Είναι ολοφάνερο ότι, τις περασμένες λίγες δεκαετίες, οι ηθικές αξίες εκφυλίστηκαν με ραγδαίο ρυθμό σε πολλά μέρη παγκοσμίως. Τι έχει οδηγήσει σε αυτές τις ριζικές αλλαγές; Τι πιστεύετε εσείς προσωπικά για αυτές; Επίσης, τι δείχνουν οι αλλαγές για το μέλλον;

Όταν η Ηθική Παρήκμασε Συνταρακτικά

ΠΟΤΕ θα λέγατε ότι άρχισε η συνταρακτική ηθική παρακμή; Στη διάρκεια της δικής σας ζωής ή της ζωής των μεγαλύτερων σε ηλικία συγγενών ή φίλων σας; Μερικοί λένε ότι ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος ξέσπασε το 1914, μας εισήγαγε σε μια εποχή πρωτόγνωρης ηθικής εξαθλίωσης. Ο καθηγητής ιστορίας Ρόμπερτ Βολ έγραψε στο βιβλίο του Η Γενιά του 1914 (The Generation of 1914): «Εκείνοι που επέζησαν από τον πόλεμο ποτέ δεν μπόρεσαν να απαλλαχτούν από την πεποίθηση ότι ένας κόσμος είχε τελειώσει και ένας άλλος είχε αρχίσει τον Αύγουστο του 1914».

«Παντού, τα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς—που βρίσκονταν ήδη σε παρακμή—κατέρρευσαν», λέει ο ιστορικός Νόρμαν Κάντορ. «Αν οι πολιτικοί και οι στρατηγοί είχαν μεταχειριστεί τους εκατομμύρια ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονταν υπό τη φροντίδα τους σαν ζώα που οδηγούνταν στη σφαγή, τότε ποιοι κανόνες θρησκείας ή ηθικής θα μπορούσαν πλέον να εμποδίσουν τους ανθρώπους να μεταχειρίζονται ο ένας τον άλλον με την αγριότητα των θηρίων της ζούγκλας; . . . Η σφαγή του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου [1914-1918] κατέστησε εντελώς ευτελή την αξία της ανθρώπινης ζωής».

Στο αναλυτικό του έργο Το Περίγραμμα της Ιστορίας (The Outline of History), ο Άγγλος ιστορικός Χ. Τζ. Γουέλς επισήμανε ότι μετά την αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης «επακολούθησε πραγματική ηθική εξαχρείωση». Γιατί; Μερικοί είχαν την άποψη ότι ο άνθρωπος είναι απλώς μια ανώτερη μορφή ζώου. Ο Γουέλς, ο οποίος υποστήριζε την εξέλιξη, έγραψε το 1920: «Ο άνθρωπος, αποφάνθηκαν, είναι κοινωνικό ζώο όπως ο ινδικός κυνηγετικός σκύλος . . . Έκριναν, λοιπόν, σωστό ότι οι μεγάλοι σκύλοι της ανθρώπινης αγέλης πρέπει να εκφοβίζουν και να καθυποτάσσουν».

Πράγματι, σύμφωνα με την επισήμανση του Κάντορ, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος οδήγησε στην κατάρρευση της αίσθησης των ανθρώπων περί ηθικής. Όπως εξήγησε ο ίδιος: «Η μεγαλύτερη γενιά αμφισβητήθηκε πλήρως στο καθετί—στην πολιτική, στο ντύσιμο, στα σεξουαλικά της ήθη». Οι εκκλησίες, οι οποίες διέφθειραν τις Χριστιανικές διδασκαλίες αποδεχόμενες τη θεωρία της εξέλιξης και υποστηρίζοντας τις εμπόλεμες πλευρές, συνέβαλαν τα μέγιστα στην ηθική παρακμή. Ο Βρετανός ταξίαρχος Φρανκ Κρόουζιερ έγραψε: «Οι Χριστιανικές Εκκλησίες είναι οι καλύτεροι δημιουργοί της αιμοδιψίας, και εμείς τις χρησιμοποιήσαμε ανεπιφύλακτα».

Απόρριψη του Κώδικα Ηθικής

Τη δεκαετία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο—τη λεγόμενη Οργιώδη Δεκαετία του 1920—οι παλιές αξίες και οι ηθικοί φραγμοί παραμερίστηκαν και αντικαταστάθηκαν από την άποψη ότι «όλα επιτρέπονται». Ο ιστορικός Φρέντερικ Λιούις Άλεν σχολιάζει: «Η δεκαετία μετά τον πόλεμο μπορεί κατάλληλα να ονομαστεί η Δεκαετία των Κακών Τρόπων. . . . Μαζί με την παλιά τάξη πραγμάτων είχε χαθεί ένα σύνολο αξιών το οποίο είχε δώσει πλούτο και νόημα στη ζωή, και δεν βρίσκονταν εύκολα υποκατάστατες αξίες».

Η Μεγάλη Οικονομική Κρίση που επηρέασε τον κόσμο τη δεκαετία του 1930 προσγείωσε πολλούς στην πραγματικότητα, βυθίζοντάς τους στην απόλυτη φτώχεια. Ωστόσο, στο τέλος εκείνης της δεκαετίας, ο κόσμος είχε εμπλακεί σε έναν άλλον, ακόμη πιο ερημωτικό, πόλεμο—το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύντομα τα έθνη άρχισαν να κατασκευάζουν τρομακτικά όπλα καταστροφής, βγάζοντας μεν τον κόσμο από την Οικονομική Κρίση, αλλά βυθίζοντάς τον σε παθήματα και φρίκη που ξεπερνούσαν την ανθρώπινη φαντασία. Μέχρι το τέλος του πολέμου, εκατοντάδες πόλεις είχαν γίνει ερείπια. Δύο από αυτές, στην Ιαπωνία, ισοπεδώθηκαν—η καθεμιά τους από μία και μόνο ατομική βόμβα! Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης. Συνολικά, ο πόλεμος αφαίρεσε τη ζωή περίπου 50 εκατομμυρίων αντρών, γυναικών και παιδιών.

Στη διάρκεια των φρικαλέων συνθηκών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, οι άνθρωποι, αντί να προσκολληθούν στους παλιούς παραδοσιακούς κανόνες ευπρέπειας, υιοθέτησαν το δικό τους κώδικα συμπεριφοράς. Το βιβλίο Έρωτας, Σεξ και Πόλεμος—Μεταβαλλόμενες Αξίες, 1939-1945 (Love, Sex and War—Changing Values, 1939-45) ανέφερε: «Στη διάρκεια [του πολέμου] φαινόταν ότι οι σεξουαλικοί φραγμοί είχαν καταργηθεί, καθώς η παραδοσιακή ανοχή στο πεδίο της μάχης εισχώρησε στο “μέτωπο” του σπιτιού. . . . Το μένος και η έξαψη του πολέμου δεν άργησαν να διαβρώσουν τους ηθικούς φραγμούς, και η ζωή σε πολλά σπίτια φαινόταν τόσο φτηνή και βραχύβια όσο και η ζωή στο πεδίο της μάχης».

Η συνεχής απειλή του θανάτου ενέτεινε τη λαχτάρα των ανθρώπων για συναισθηματικές σχέσεις, έστω και εφήμερες. Μια Βρετανίδα νοικοκυρά, θέλοντας να δικαιολογήσει τη σεξουαλική ανεκτικότητα εκείνων των τραγικών ετών, είπε: «Δεν ήμασταν στ’ αλήθεια ανήθικοι, αλλά βρισκόμασταν σε πόλεμο». Ένας Αμερικανός στρατιώτης παραδέχτηκε: «Σύμφωνα με τα πρότυπα των περισσότερων ανθρώπων, ήμασταν ανήθικοι, αλλά ήμασταν νέοι και μπορεί να πεθαίναμε την επόμενη μέρα».

Πολλοί επιζώντες αυτού του πολέμου υπέφεραν ως αποτέλεσμα της φρίκης που είδαν με τα μάτια τους. Ακόμη και σήμερα, μερικοί, περιλαμβανομένων και ατόμων που τότε ήταν παιδιά, υποφέρουν από εικόνες του παρελθόντος, από το αίσθημα ότι η τραυματική εμπειρία επαναλαμβάνεται. Πολλοί έχασαν την πίστη τους και, μαζί με αυτήν, την ηθική τους πυξίδα. Χωρίς σεβασμό για οποιαδήποτε μορφή εξουσίας η οποία μπορεί να θέτει κανόνες ως προς το ορθό και το εσφαλμένο, οι άνθρωποι άρχισαν να βλέπουν το καθετί ως σχετικό.

Νέα Κοινωνικά Πρότυπα

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δημοσιεύτηκαν μελέτες γύρω από την ανθρώπινη σεξουαλική συμπεριφορά. Μια τέτοια μελέτη που έγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1940 ήταν η Έκθεση Κίνσι, το περιεχόμενο της οποίας ξεπέρασε τις 800 σελίδες. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άρχισαν να μιλούν ανοιχτά για τα σεξουαλικά θέματα, τα οποία στο παρελθόν δεν συζητιούνταν τόσο ευρέως. Αν και τα στοιχεία που περιέχονταν σε αυτή την έκθεση σχετικά με εκείνους που επιδίδονταν σε ομοφυλοφιλική και άλλου είδους σεξουαλικά αποκλίνουσα συμπεριφορά αναγνωρίστηκαν αργότερα ως υπερβολικά, η μελέτη έφερε στο φως τη συνταρακτική ηθική παρακμή που σημειώθηκε μετά τον πόλεμο.

Για κάποιο διάστημα, καταβάλλονταν προσπάθειες να διατηρηθεί η αίσθηση της ευπρέπειας. Λόγου χάρη, στο ραδιόφωνο, στις κινηματογραφικές ταινίες και στην τηλεόραση, το ανήθικο περιεχόμενο λογοκρινόταν. Αλλά αυτό δεν κράτησε πολύ. Ο Γουίλιαμ Μπένετ, πρώην υπουργός παιδείας των ΗΠΑ, εξήγησε: «Τη δεκαετία του 1960, όμως, η Αμερική βρέθηκε σε μια απότομη και αδιάκοπη κατηφόρα που οδηγούσε στην απώλεια του πολιτισμού». Και αυτό αντικατοπτρίστηκε σε πολλές άλλες χώρες. Γιατί επιταχύνθηκε η ηθική παρακμή τη δεκαετία του 1960;

Εκείνη τη δεκαετία εμφανίστηκε, σχεδόν ταυτόχρονα, το κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών και η σεξουαλική επανάσταση με την αποκαλούμενη νέα ηθική της. Επίσης, παρασκευάστηκαν αποτελεσματικά χάπια για τον έλεγχο των γεννήσεων. Όταν οι άνθρωποι μπορούσαν να απολαμβάνουν το σεξ χωρίς το φόβο της εγκυμοσύνης, τότε έγινε διαδεδομένος ο «ελεύθερος έρωτας», δηλαδή οι «σεξουαλικές σχέσεις χωρίς καμία δέσμευση από τις δύο πλευρές».

Συγχρόνως, ο τύπος, οι κινηματογραφικές ταινίες και η τηλεόραση χαλάρωσαν τον ηθικό τους κώδικα. Αργότερα, ο Ζμπίγκνιεβ Μπρεζίνσκι, πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, είπε σχετικά με τις αξίες που παρουσιάζονται στην τηλεόραση: «Εκθειάζουν ολοφάνερα την προσωπική ικανοποίηση, προβάλλουν ως κάτι το φυσιολογικό την ωμή βία και την κτηνωδία [και] προωθούν την αχαλίνωτη σεξουαλική συμπεριφορά».

Από τη δεκαετία του 1970, οι συσκευές βίντεο είχαν ήδη αρχίσει να γίνονται δημοφιλείς. Μέσα στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού τους, οι άνθρωποι μπορούσαν τώρα να βλέπουν ανήθικα θεάματα με σεξουαλικά απερίφραστο περιεχόμενο, τα οποία ποτέ δεν θα έβλεπαν στον κινηματογράφο, σε δημόσια θέα. Πιο πρόσφατα, μέσω του Ιντερνέτ, οποιοσδήποτε διαθέτει κομπιούτερ, σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, μπορεί να έχει πρόσβαση σε πορνογραφία του αισχίστου είδους.

Οι συνέπειες είναι τρομακτικές από πολλές απόψεις. «Πριν από δέκα χρόνια», είπε πρόσφατα ένας φύλακας κάποιου σωφρονιστικού ιδρύματος των ΗΠΑ, «όταν έρχονταν εδώ παιδιά του δρόμου, μπορούσα να μιλάω μαζί τους για το τι είναι σωστό και τι λάθος. Αλλά τα παιδιά που έρχονται σήμερα δεν έχουν ιδέα για ποιο πράγμα τούς μιλάω».

Πού Μπορεί να Στραφεί Κάποιος;

Δεν μπορούμε να στραφούμε στις εκκλησίες του κόσμου για ηθική κατεύθυνση. Αντί να υποστηρίζουν τις δίκαιες αρχές, όπως έκανε ο Ιησούς και οι ακόλουθοί του τον πρώτο αιώνα, οι εκκλησίες έχουν γίνει μέρος αυτού του κόσμου και των φαυλοτήτων του. Κάποιος συγγραφέας ρώτησε: «Ποιος πόλεμος έγινε ποτέ χωρίς να διεκδικούν και τα δυο αντιμαχόμενα μέρη την υποστήριξη του Θεού;» Όσο για το αν υποστηρίζουν τους ηθικούς κανόνες του Θεού, πριν από χρόνια ένας κληρικός στην Πόλη της Νέας Υόρκης είπε: «Η εκκλησία είναι η μόνη οργάνωση στον κόσμο που για να γίνει κανείς μέλος της χρειάζεται να πληροί λιγότερες προϋποθέσεις από ό,τι για να επιβιβαστεί σε ένα λεωφορείο».

Σαφώς, η συνταρακτική παρακμή της ηθικής αυτού του κόσμου δείχνει ότι είναι ανάγκη να γίνει κάτι. Αλλά τι; Ποια αλλαγή χρειάζεται; Ποιος μπορεί να τη φέρει, και πώς θα επιτελεστεί αυτή;

ΑΞΙΕΣ ΑΝΤΙ ΑΡΕΤΩΝ

Η αρετή αποτελούσε κάποτε ξεκάθαρη έννοια. Ή ήταν κάποιος έντιμος, πιστός, αγνός και αξιότιμος ή όχι. Τώρα, ο όρος «αξίες» έχει αντικαταστήσει τον όρο «αρετές». Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα σε αυτό, όπως παρατηρεί η ιστορικός Γκέρτρουντ Χίμελφαρμπ στο βιβλίο της Η Εξαχρείωση της Κοινωνίας (The De-Moralization of Society): «Δεν μπορεί να πει κάποιος για τις αρετές, όπως μπορεί να πει για τις αξίες, . . . ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να επιλέγει τις δικές του αρετές».

Η ίδια επισημαίνει ότι οι αξίες «μπορεί να είναι πεποιθήσεις, απόψεις, νοοτροπίες, αισθήματα, συνήθειες, κανόνες συμπεριφοράς, προτιμήσεις, προκαταλήψεις, ακόμη και ιδιαιτερότητες—οτιδήποτε μπορεί να θεωρείται πολύτιμο από οποιοδήποτε άτομο, ομάδα ή κοινωνία σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, για οποιονδήποτε λόγο». Στη σημερινή απελευθερωμένη κοινωνία, οι άνθρωποι πιστεύουν πως έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τις δικές τους αξίες, όπως θα διάλεγαν τρόφιμα σε ένα σούπερ μάρκετ. Αλλά όταν γίνεται κάτι τέτοιο, τι συμβαίνει με την αληθινή αρετή και το ήθος;

Πού Οδηγείται Αυτός ο Κόσμος;

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ προείπε από πολύ παλιά τη σημερινή ηθική κατάρρευση, περιγράφοντάς την ως εξής: «Στις τελευταίες ημέρες οι καιροί θα είναι κρίσιμοι, δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους. Διότι οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, . . . ανυπάκουοι στους γονείς, αχάριστοι, χωρίς οσιότητα, άστοργοι, . . . άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες, πεισματάρηδες, φουσκωμένοι από υπερηφάνεια, άτομα που αγαπούν τις απολαύσεις μάλλον παρά τον Θεό, που έχουν μορφή θεοσεβούς αφοσίωσης, αλλά αποδεικνύονται ψευδείς ως προς τη δύναμή της».—2 Τιμόθεο 3:1-5.

Πιθανόν να συμφωνείτε ότι αυτή η Γραφική προφητεία περιγράφει με ακρίβεια το σημερινό κόσμο. Ωστόσο, γράφτηκε πριν από σχεδόν 2.000 χρόνια! Η προφητεία ξεκινάει με τα εξής λόγια: «Στις τελευταίες ημέρες». Τι σημαίνει αυτή η έκφραση, «τελευταίες ημέρες»;

«Τελευταίες Ημέρες» Τίνος Πράγματος;

Η έκφραση «τελευταίες ημέρες» έχει γίνει πολύ διαδεδομένη. Στην αγγλική γλώσσα και μόνο, περιλαμβάνεται στον τίτλο εκατοντάδων βιβλίων. Προσέξτε, για παράδειγμα, το βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα με τίτλο Οι Τελευταίες Ημέρες της Αθωότητας—Η Εμπόλεμη Αμερική, 1917-1918 (The Last Days of Innocence—America at War, 1917-1918). Ο πρόλογος διασαφηνίζει ότι, με τον όρο «οι τελευταίες ημέρες», το βιβλίο αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, κατά την οποία υπάρχει τρομακτική ηθική σήψη.

«Το 1914», εξηγεί ο πρόλογος, «η χώρα άλλαζε πιο γρήγορα από οποτεδήποτε άλλοτε στην ιστορία της». Πράγματι, το έτος 1914 ολόκληρος ο κόσμος βυθίστηκε στον πόλεμο, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί. Το βιβλίο λέει: «Επρόκειτο για ολοκληρωτικό πόλεμο, μια σύγκρουση, όχι μεταξύ στρατών, αλλά μεταξύ εθνών». Αυτός ο πόλεμος, όπως θα δούμε, συνέβη στην αρχή της περιόδου την οποία η Γραφή αποκαλεί «τελευταίες ημέρες».

Το ότι αυτός ο κόσμος θα βίωνε, πριν από το τέλος του, μια συγκεκριμένη περίοδο χρόνου που αποκαλείται «τελευταίες ημέρες» αποτελεί Γραφική διδασκαλία. Η Γραφή λέει, μάλιστα, ότι ένας κόσμος που υπήρχε κάποτε έχει ήδη παρέλθει, δηλαδή έχει τερματιστεί, εξηγώντας: «Ο κόσμος εκείνου του καιρού υπέστη καταστροφή όταν κατακλύστηκε με νερό». Ποιος καιρός ήταν εκείνος, και ποιος ήταν ο κόσμος που τερματίστηκε; Ήταν ο αρχαίος “κόσμος των ασεβών ανθρώπων” ο οποίος υπήρχε στις ημέρες του Νώε. Παρόμοια, και ο σημερινός κόσμος θα τερματιστεί. Ωστόσο, όσοι υπηρετούν τον Θεό θα επιζήσουν από το τέλος, όπως συνέβη με τον Νώε και την οικογένειά του.—2 Πέτρου 2:5· 3:6· Γένεση 7:21-24· 1 Ιωάννη 2:17.

Τι Είπε ο Ιησούς για το Τέλος

Και ο Ιησούς Χριστός, επίσης, μίλησε για τις «ημέρες του Νώε», όταν «ήρθε ο κατακλυσμός και τους σάρωσε όλους». Παρέβαλε τις συνθήκες που υπήρχαν προ του Κατακλυσμού—ακριβώς προτού τερματιστεί εκείνος ο κόσμος—με αυτές που θα επικρατούσαν στη διάρκεια του καιρού τον οποίο ο ίδιος προσδιόρισε ως “την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων”. (Ματθαίος 24:3, 37-39) Άλλες Γραφικές μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη φράση “το τέλος του κόσμου” ή “η συντέλεια του αιώνος”.—Αγία Γραφή, Ν. Λούβαρι-Α. Χαστούπη, και Μετάφραση του Βάμβα.

Ο Ιησούς προείπε πώς θα ήταν η ζωή πάνω στη γη προτού τερματιστεί ο κόσμος. Σχετικά με τον πόλεμο, είπε: «Θα σηκωθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας». Οι ιστορικοί επισημαίνουν ότι αυτό συνέβη αρχής γενομένης από το 1914. Γι’ αυτό, ο πρόλογος του προαναφερθέντος βιβλίου ανέφερε ότι το 1914 σηματοδότησε την αρχή ενός “ολοκληρωτικού πολέμου, . . . όχι μεταξύ στρατών, αλλά μεταξύ εθνών”.

Στην προφητεία του, ο Ιησούς πρόσθεσε: «Θα υπάρξουν πείνες και σεισμοί στον έναν τόπο μετά τον άλλον. Όλα αυτά είναι αρχή βασανιστικών πόνων». Στη συνέχεια είπε ότι, μεταξύ άλλων πραγμάτων, θα υπήρχε “αύξηση της ανομίας”. (Ματθαίος 24:7-14) Ασφαλώς, το έχουμε δει αυτό να συμβαίνει στις ημέρες μας. Η σημερινή ηθική κατάρρευση είναι τόσο μεγάλη ώστε εκπληρώνει Γραφική προφητεία!

Πώς πρέπει να διάγουμε τη ζωή μας στη διάρκεια μιας τέτοιας διεφθαρμένης εποχής; Προσέξτε τι έγραψε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς της Ρώμης σχετικά με την ηθική εξαχρείωση. Μίλησε για τις «επαίσχυντες σεξουαλικές ορέξεις» των ανθρώπων, παρατηρώντας: «Και οι γυναίκες τους άλλαξαν τη φυσική χρήση του εαυτού τους σε χρήση που είναι αντίθετη στη φύση· παρόμοια, και οι άντρες ακόμη άφησαν τη φυσική χρήση της γυναίκας και άναψαν άγρια από το σαρκικό τους πόθο ο ένας για τον άλλον, άντρες με άντρες, εργαζόμενοι ό,τι είναι χυδαίο».—Ρωμαίους 1:26, 27.

Οι ιστορικοί λένε ότι, ενώ η ανθρώπινη κοινωνία εκείνη την εποχή βυθιζόταν ολοένα και περισσότερο στην ηθική εξαχρείωση, «οι μικρές Χριστιανικές κοινότητες σκανδάλιζαν τον έκδοτο στις ηδονές ειδωλολατρικό κόσμο με την ευσέβεια και την ευπρέπειά τους». Αυτό πρέπει να μας κάνει να σταθούμε και να σκεφτούμε: “Τι θα λεχθεί για εμένα και για αυτούς που επιλέγω να συναναστρέφομαι; Ξεχωρίζουμε εμείς ως κάτι το διαφορετικό, ως άτομα ηθικής ευθύτητας, ανόμοια με εκείνους που ενεργούν ανήθικα;”—1 Πέτρου 4:3, 4.

Η Μάχη που Διεξάγουμε

Η Αγία Γραφή μάς διδάσκει ότι, παρά την ανηθικότητα που μας περιβάλλει, χρειάζεται να είμαστε «άμεμπτοι και αθώοι, παιδιά του Θεού χωρίς ψεγάδι μέσα σε μια στρεβλή και διεστραμμένη γενιά». Για να το κάνουμε αυτό, χρειάζεται να “κρατάμε σφιχτά το λόγο της ζωής”. (Φιλιππησίους 2:15, 16) Αυτή η δήλωση της Γραφής αποτελεί το κλειδί για το πώς μπορούν οι Χριστιανοί να παραμείνουν ακηλίδωτοι από την ηθική διαφθορά—χρειάζεται να προσκολλούνται στις διδασκαλίες του Λόγου του Θεού και να αναγνωρίζουν ότι οι ηθικοί του κανόνες αντιπροσωπεύουν την καλύτερη οδό ζωής.

«Ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», ο Σατανάς ο Διάβολος, προσπαθεί να κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων. (2 Κορινθίους 4:4) Η Γραφή μάς λέει ότι αυτός «μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός». Οι διάκονοί του, εκείνοι που τον υπηρετούν ενεργώντας όπως αυτός, κάνουν το ίδιο. (2 Κορινθίους 11:14, 15) Υπόσχονται ελευθερία και διασκέδαση αλλά, όπως λέει η Γραφή, «οι ίδιοι είναι δούλοι της διαφθοράς».—2 Πέτρου 2:19.

Μην έχετε αυταπάτες. Όσοι αψηφούν τους ηθικούς κανόνες του Θεού θα υποστούν θλιβερές συνέπειες. Ο Βιβλικός ψαλμωδός έγραψε: «Η σωτηρία βρίσκεται πολύ μακριά από τους πονηρούς, γιατί δεν αναζήτησαν τις διατάξεις [του Θεού]». (Ψαλμός 119:155· Παροιμίες 5:22, 23) Είμαστε εμείς πεπεισμένοι για αυτό; Αν ναι, ας προστατεύουμε τη διάνοια και την καρδιά μας από την προπαγάνδα της ανεκτικότητας.

Ωστόσο, πολλοί ισχυρίζονται άσοφα: “Αν αυτό που κάνω δεν είναι παράνομο, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα”. Αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια. Ο ουράνιος Πατέρας μας παρέχει στοργικά ηθική κατεύθυνση, όχι για να κάνει τη ζωή σας ανιαρή και περιοριστική, αλλά για να σας προστατεύει. “Σας διδάσκει για την ωφέλειά σας”. Θέλει να αποφύγετε τη συμφορά και να απολαύσετε ευτυχισμένη ζωή. Πράγματι, όπως διδάσκει η Γραφή, το να υπηρετούμε τον Θεό «περιέχει υπόσχεση για την τωρινή ζωή και για αυτήν που θα έρθει». Αυτή είναι “η πραγματική ζωή”, αιώνια ζωή στον υποσχεμένο νέο κόσμο του!—Ησαΐας 48:17, 18· 1 Τιμόθεο 4:8· 6:19.

Έτσι λοιπόν, συγκρίνετε τα οφέλη τού να ακολουθούμε τις Γραφικές διδασκαλίες με τον πόνο που τελικά υφίστανται όσοι δεν το κάνουν αυτό. Το να αποκτήσουμε την εύνοια του Θεού ακούγοντάς τον είναι πράγματι η καλύτερη οδός ζωής! «Αυτός, όμως, που ακούει εμένα», υπόσχεται ο Θεός, «θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς».—Παροιμίες 1:33.

Μια Ηθικά Ακέραιη Κοινωνία

Η Γραφή λέει πως, όταν αυτός ο κόσμος παρέλθει, «ο πονηρός δεν θα υπάρχει πια». Επίσης, λέει: «Οι ευθείς θα κατοικήσουν στη γη και οι άμεμπτοι θα απομείνουν σε αυτήν». (Ψαλμός 37:10, 11· Παροιμίες 2:20-22) Επομένως, η γη θα καθαριστεί από κάθε κατάλοιπο ανηθικότητας, περιλαμβανομένων και όλων όσων αρνούνται να συμμορφωθούν με τις υγιείς διδασκαλίες του Δημιουργού μας. Ένας επίγειος παράδεισος, παρόμοιος με εκείνον στον οποίο έβαλε ο Θεός το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, θα εξαπλωθεί τότε σταδιακά σε όλη τη γη με τη φροντίδα αυτών που αγαπούν τον Θεό.—Γένεση 2:7-9.

Σκεφτείτε πόσο απολαυστικό θα είναι να ζούμε σε μια τέτοια καθαρισμένη γη παραδεισιακής ομορφιάς! Ανάμεσα σε αυτούς που θα έχουν το προνόμιο να τη δουν θα είναι και οι δισεκατομμύρια άνθρωποι που θα αναστηθούν από τους νεκρούς. Να βρίσκετε χαρά στις υποσχέσεις του Θεού: «Οι δίκαιοι θα γίνουν κάτοχοι της γης και θα κατοικούν για πάντα σε αυτήν». «[Ο Θεός] θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Ψαλμός 37:29· Αποκάλυψη 21:3, 4.

• Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ξύπνα 4/07σελ. 3-10

Η εποχή δεν είναι και η καλύτερη για τους κήπους. Φθινόπωρο, λίγο πριν καταφτάσει ο χειμώνας. Κι όμως κάποια ανθοφορούν. Αν μη τι άλλο, είναι το γεράνι (πόσοι το θυμούνται;) που δείχνει ότι υπάρχει νερό στο πηγάδι για αν ποτιστούν.


Κάπως έτσι, όλος ο κήπος γίνεται όμορφος έχοντας να δώσει πολλά ακόμα και σε μια δύσκολη εποχή, μεταβατική, όπως είναι αυτή που ζούμε… Το βλέπεις με την πρώτη ματιά. Και δοξάζεις τον Θεό, επειδή ξέρεις ότι εδώ δεν μπήκαν μόνο χέρια ανθρώπων.


Δείτε τι όμορφα είναι τα λουλούδια… Χαίρεται η ψυχή σου να τα βλέπεις… Χαμογελάς για τη δημιουργία και ενθαρρύνεσαι, καθώς θυμάσαι γραφικές σκέψεις που λένε πόσο πολύ πρέπει να εμπιστευόμαστε τον Θεό. Αν φροντίζει αυτά και τα ντύνει τόσο όμορφα, εμάς θα αφήσει απροστάτευτους.


Αυτό είναι φθινόπωρο… Τα ριγμένα κάτω από τα δέντρα, κίτρινα φύλλα και το χλωρό χορτάρι που φύτρωσε με την πρώτη βροχή για να αυξηθεί κατακόρυφα στον πρώτο ζεστό ήλιο… Αυτή είναι η ζωή τους. Σύντομη και όμορφη. Τόσο απλή και συνάμα τόσο όμορφη…


Γωνίες ξεχωριστές που προσθέτουν σε όλη αυτή τη φυσική ομορφιά. Κι αυτό ακριβώς είναι που κάνει ακόμα πιο ωραίο… Το απλό, το φυσικό, αυτό που χαρακτηρίζει ένα χωριό της ελληνικής υπαίθρου… Αν κάτι μου αρέσει και στον δικό μου, είναι ακριβώς αυτό.


Υπάρχουν κι αυτά στον κήπο… Μοιάζει να είναι ξεχωριστά, αλλά στην πραγματικότητα «δένουν» αρμονικά με το υπόλοιπο τοπίο… Λεπτομέρεια… Και χρώματα που τραβάνε την προσοχή και δημιουργούν προϋποθέσεις καλές, ώστε να ξεκουραστούν οι αισθήσεις και να νιώσεις καλύτερα.