Τα συνηθίζουμε αυτά, όλοι όσοι είμαστε στην αλήθεια… Στο περιθώριο τέτοιων μεγάλων συγκεντρώσεων, όπως είναι η Συνέλευση Περιοχής, κρατάμε στο αρχείο μας φωτογραφίες που θα μας θυμίζουν αυτές τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε. Αν λοιπόν το κάνουν όλοι, ποιοι είμαστε εμείς που θα διαφέρουμε;


Και οι φίλοι μας θα είναι πάντα εκεί… Να φάμε μαζί, να κάνουμε παρέα μαζί, να φωτογραφηθούμε και μαζί. Σούλα και Χάρις «έδεσαν» από την πρώτη στιγμή που γνωρίστηκαν. Συμβαίνει αυτό, καμιά φορά. Όχι πολύ συχνά, συμβαίνει όταν εμείς το επιδιώκουμε με το σωστό τρόπο. Το βέβαιο είναι ότι μπορούμε.


Είναι η ώρα του μεσημεριανού διαλείμματος. Τότε που θα ξεκουραστούμε λίγο, θα φάμε το λιτό γεύμα μας και θα κάνουμε τις κοινωνικές συναναστροφές μας με φίλους. Δείτε μια ξεχωριστή ομορφιά. Καθισμένοι παρέες – παρέες κάτω από τον ίσκιο των δέντρων, πλατάνια τα περισσότερα, που τα φύλλα τους κιτρινίζουν και πέφτουν, αυτή την εποχή.


Και κάπου εκεί κι εμείς… Με την αγάπη, σύντροφο. Εκείνη που μας κρατά ζωντανούς και μας δίνει τη δύναμη να συνεχίζουμε όρθιοι να δίνουμε τον αγώνα μας με πεποίθηση και αξιοπρέπεια… Κάθε φορά που έχουμε Συνέλευση, το συνηθίζουμε αυτό. Μια όμορφη κίνηση που προσθέτει στο άλμπουμ των αναμνήσεων μας.


Κρατάμε ως κόρη οφθαλμού, όλη αυτή την ομορφιά της κοινωνικής συναναστροφής. Εκεί θα βρεθείς, να κουβεντιάσεις, θα γνωριστείς καλύτερα… Εμείς, οι νεώτεροι στην αλήθεια δεν γνωρίζουμε τους περισσότερους και μας δίνει μεγάλη χαρά, όταν μπορούμε να το κάνουμε. Και είναι πολύ όμορφο να συμβαίνει αυτό, μπροστά στα μάτια σου.


Κάπου εδώ θα κλείσω το σημερινό σημείωμα μου. Εξάλλου είναι μερικές φωτογραφίες που δεν χρειάζονται λεζάντες για να συστήσουν το περιεχόμενο τους. «Μιλάνε» από μόνες τους. Περιέχουν σε μεγάλη ποσότητα, αυτό που λέμε συναισθήματα και γι’ αυτό ακριβώς μπορούν να ακουμπάνε τις καρδιές των ανθρώπων…