Όμορφες στιγμές από τη Λευκάδα που ζήσαμε πέντε ολόκληρες μέρες τον Αύγουστο

lefkada1.2024
Η Λευκάδα ήταν επιλογή της Άννυς. Και περάσαμε πολύ όμορφα μαζί τους τον Αύγουστο του 2024. Εδώ, ένα απόγευμα που βγήκαμε με τη Σούλα για ένα ποτό, κοντά στο σπίτι που μέναμε και που μας άρεσε πολύ. Απογευματάκι, πάνω στη θάλασσα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

lefkada2.2024
Η θάλασσα μπροστά σπίτι, τη Βίλλα "Βανδώρος", μια εικόνα πέρα από τα αρμυρίκια όπου μπορούσες να καθίσεις στην ξαπλώστρα στο ίσκιο τους και να διαβάσεις ή να ασχοληθείς με οτιδήποτε άλλο ηθελες. Ο ελάχιστος κόσμος, πρόσθετε στην παρέα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

lefkada3.2024
Το φημισμένο και όχι άδικα Πόρτο Κατσίκι. Πήγαν η Άννυ με τον Κώστα και μας μετέφεραν τα καλύτερα. Εμείς επιθυμούσαμε να είναι πιο ήπιοι οι ρυθμοί μας. Ήταν και μεγάλες οι ζέστες... Με το αικοντίσον να δουλεύει στο φουλ, ήμασταν όλες τις μέρες. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

lefkada4.2024
Η Άννυ κι ο Κώστας φωτογραφημένοι από μένα με τη μηχανή του, στην πόλη της Λευκάδας. Κατεβήκαμε δυο - τρεις φορές. Μια από αυτές, η τελευταία, που θα δείτε πιο κάτω, είναι παρμένη από εκεί, όταν πέσαμε πάνω σε μια παρέλαση. Από τις γιορτές "Λόγου και Τέχνης". Δειτε ΕΔΩ.

lefkada5.2024
Η Άννυ κατεβαίνει τις σκάλες για το Πόρτο Κατσίκι και ο Κώστας τη φωτογραφίζει. Τράβηξε επίσης από όπου πήγαμε και πολλά βίντεο. Αρκετά τα ανεβάσαμε στο Facebook, από από όπου οι φίλοι μας μπορούσαν να τα δουν άμεσα. Το έκανε αυτό με έξυπνο τρόπο και προσπαθούμε να είναι μικρά για να μπορεί, εύκολα, ο άλλος να τα δει. Δειτε ΕΔΩ.

lefkada6.2024
Να και η φωτογραφία με τοπικές ενδυμασίες στην πόλη της Λευκάδας καθώς συμμετείχαν και φίλοι με τις τοπικές τους ενδυμασίες από πολλές χώρες της Ευρώπης και φυσικά της Ιταλίας. Ήταν ένα ωραίο βραδάκι και τους απολαύσαμε από το τραπέζι της ταβέρνας που καθόμασταν. Δείτε ΕΔΩ.

 

Εκτύπωση

Η αμυγδαλιά τολμά να ανθίσει μέσα στον χειμώνα… Παίρνουμε μαθήματα στη ζωή μας;

Posted in Επικαιρότητα

amigdalies1
Τι ευτυχία, τι χαρά! Η φίλη μας η Ευαγγελία από την Άνδρο, φαίνεται ότι έφτιαξε το τάμπλετ της, γιατί είδαμε ότι ανέβασε νέες εικόνες εποχής από το νησί της, με τι άλλο; Μα, ανθισμένες αμυγδαλιές! Για σκεφτείτε το λίγο… Το δέντρο αυτό τολμά να ανθίσει μέσα στο χειμώνα!... Αντιστέκεται στα φυσικά φαινόμενα: κρύο, αέρας, χιόνια και ντύνεται στα λευκά, νυφούλα για να ετοιμάσει τον πολύτιμο καρπό της.

amigdalies2
Πανέμορφο ως θέαμα… Ναι και πέρα από το να θαυμάζουμε την τόλμη της, είμαστε άραγε σε θέση να τη μιμηθούμε στη ζωή μας, στην καθημερινότητα μας; Ότι προβλήματα και αν έχουμε και δεν μπορεί παρά να έχουμε, τις δύσκολες τελευταίες μέρες αυτού του συστήματος πραγμάτων, ας χαμογελάμε αισιόδοξα. Δείτε πόσο όμορφα το θέτει η Αγία Γραφή στο εδάφιο Ιερεμίας 1:3 παρομοιάζοντας την αμυγδαλιά με τον ίδιο τον Θεό...

amigdalies4
Η αμυγδαλιά έχει βάσιμους λόγους να ανθίζει, μέσα στην καρδιά του χειμώνα. Έχει ίσως δει, διαχρονικά, πως αυτή η τόλμη δεν την έχει βγει σε κακό. Το αντίθετο μάλιστα… Ο καρπός της είναι υπέροχος, μοναδικός, ιδιαίτερα χρήσιμος για τον άνθρωπο… Κι εμείς; Παίρνουμε μαθήματα από το μοναδικό δημιούργημα του αληθινού Θεού, Ιεχωβά;

amigdalies3
Ας το κάνουμε, λοιπόν! Οι ανθισμένες αμυγδαλιές εκεί έξω θα μας το υπενθυμίζουν συνεχώς. Ας εμπιστευόμαστε τον Δημιουργό μας, ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Με προσευχή ας Του μιλάμε και είμαστε βέβαιοι ότι στον κατάλληλο καιρό, Εκείνος θα φέρει την έκβαση που πραγματικά χρειαζόμαστε στη ζωή μας.

ximonas.andros1
Μην είμαστε όπως αυτά τα δέντρα που παραμένουν χωρίς φύλλα τον χειμώνα, σαν… ξερά. Δεν είναι... Το ξέρουμε. Στην ασφάλεια της άνοιξης, θα βγάλουν φύλλα και ίσως και άνθη, αν είναι καρποφόρα… Ας αποδεικνυόμαστε δυνατοί, εξοπλισμένοι με καλές ιδιότητες, μιμούμενοι Εκείνον που μας δημιούργησε και ξέρει τα πάντα για μας.

ximonas.andros2
Τα δέντρα το γνωρίζουν… Ο κύκλος των εποχών θα ολοκληρωθεί, όπως συμβαίνει πάντα, έστω κι αν κάποιες έχουν μικρύνει πολύ με ευθύνη των ανθρώπων… Κι αυτά περιμένουν εκεί, υπομονετικά, τις πιο όμορφες μέρες της άνοιξης. Ας προσπαθήσουμε να τα μιμηθούμε… Ότι δυσκολίες, ότι προβλήματα κι αν αντιμετωπίζουμε, μην καταθέτουμε τα όπλα μας. Ας είμαστε αισιόδοξοι, κάνοντας ρεαλιστικές σκέψεις .

zoi.andros
Αγαπημένη αδελφή Ευαγγελία, μας ταξίδεψες πάλι με τις υπέροχες φωτογραφίες σου από το νησί της Άνδρου… Να είσαι καλά, να ζεις την κάθε σου στιγμή μοναδικά και να μας μεταφέρεις αυτή τη ζωντάνια και τη θέληση σου για ζωή. Μια καλή μας φίλη από το Αίγιο, η Ασημούλα, τη λέει χαμογελώντας, «Ιεχωβήνη»… Και δεν έχει άδικο… Αναζωογονητικές σκέψεις…
Εκτύπωση

«Επέζησα από τη Βύθιση του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ». Μια εμπειρία με διδάγματα για όλους μας…

Posted in Μαρτυρίες

titanikos
Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ, μήκους 269 μέτρων (882,5 ποδιών), ήταν το μεγαλύτερο πλοίο του καιρού του. Το ολικό του εκτόπισμα ξεπερνούσε το εκτόπισμα των συγχρόνων πολεμικών θωρηκτών πλοίων, κατά 5.000 τόνους. Το σκάφος του ήταν διαιρεμένο σε 16 στεγανά διαμερίσματα, και, επειδή τέσσερα απ’ αυτά θα μπορούσαν να πλημμυρίσουν χωρίς να βουλιάξει το πλοίο, το θεωρούσαν αβύθιστο. «Ως προς την ασφάλεια, . . . όλοι πίστευαν ότι ο ‘Τιτανικός’ είχε κατασκευαστεί με την τελευταία λέξη της επιστήμης.» («Τάιμς» της Νέας Υόρκης 16 Απριλίου 1912) Αλλά το μοιραίο παγόβουνο άνοιξε ένα ρήγμα 90 μέτρων (300 ποδιών) στο πλευρό του πλοίου, πλημμυρίζοντας πέντε από τα στεγανά διαμερίσματα του, και ο «αβύθιστος Τιτανικός» βούλιαξε.
titanikos

PenaΗ ιστορία άρχισε όταν επισκέφτηκα τους ηλικιωμένους γονείς μου και το θείο μου στο Τζάξονβιλ, στη Φλώριδα. Συνέβη λίγους μήνες πριν πεθάνει ο θείος μου. Ως συνήθως, πήγαμε στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά την Κυριακή το πρωί για να παρακολουθήσουμε μια δημόσια ομιλία. Ακούσαμε μια θαυμάσια διάλεξη, «Θα Είσαστε Ένας που θα Επιζήσει από τις Έσχατες Ημέρες;» Καθώς επιστρέφαμε σπίτι, ο θείος μου είπε: «Αυτή η ομιλία μου θύμισε τότε που σώθηκα από μια τρομερή καταστροφή.» Σταμάτησε για λίγο και μετά πρόσθεσε: «Ξέρεις, επέζησα από το ναυάγιο του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.»

Αργότερα, ζήτησα από το θείο μου, τον Λούι Γκάρρετ, να μου αφηγηθεί την πείρα του στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ.

«Ας ξεκινήσω από την αρχή», είπε. «Γεννήθηκα το 1900, στο Χάκουρ του Λιβάνου, ένα μικρό ορεινό χωριό περίπου 130 με 140 χιλιόμετρα (80 με 90 μίλια) στα βόρεια της Βηρυτού. Η οικογένεια μου είχε και δούλευε έναν υδροκίνητο μύλο που άλεθε το στάρι σε αλεύρι. Ο πατέρας μου ήταν ο μυλωνάς του χωριού. Η οικογένεια μου αποφάσισε να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1904 η μητέρα μου και οι δυο αδελφές μου έφυγαν από το Λίβανο. Αργότερα, το 1906, ο μεγαλύτερος αδελφός μου έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1912, για να ολοκληρωθεί η μετανάστευση της οικογένειας, ο πατέρας μου, η αδελφή μου κι εγώ θα φεύγαμε για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Το Μάρτιο του 1912, φύγαμε με πλοίο για τη Μασσαλία της Γαλλίας. Από κει, κόψαμε εισιτήριο για τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, που θα έκανε το παρθενικό ταξίδι του στη Νέα Υόρκη. Η ημερομηνία της αποπλεύσεώς του ήταν 10 Απριλίου 1912. Ο πατέρας μου έπρεπε να μείνει πίσω στη Μασσαλία, επειδή δεν μπορούσε να περάσει τις απαιτούμενες σωματικές εξετάσεις, λόγω μιας μολύνσεως του ματιού.» Ο θείος μου γέλασε κι αναφώνησε: «Πολύ ευνοϊκά τα πράγματα γι’ αυτόν!»

«Η αδελφή μου ήταν 14 χρονών», συνέχισε, «κι εγώ 12 όταν επιβιβαστήκαμε στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Ήμασταν λυπημένοι που αφήναμε τον πατέρα μου πίσω, αλλά χαρούμενοι που θα ταξιδεύαμε με τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, το μεγαλύτερο, γρηγορότερο και πιο πολυτελές πλοίο της εποχής του — κι όπως έλεγαν, επίσης, ήταν αβύθιστο! Οι επιβάτες ήταν πάνω από 2.200, ανάμεσα στους οποίους μερικοί από τους πιο πλούσιους και πιο διάσημους εκείνο τον καιρό. Πολλοί ταξίδευαν με τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, για να γιορτάσουν το παρθενικό ταξίδι του. Ήταν το πιο «καθώς πρέπει» πράγμα που μπορούσαν να κάνουν για να έχουν μια κοινωνική προβολή. Η ταχύτητα του πλοίου ήταν όπως προβλέφθηκε. Η προβλεπόμενη άφιξη στη Νέα Υόρκη θα ήταν την Τετάρτη 17 Απριλίου. Η θάλασσα ήταν ήρεμη, ο καιρός χαρακτηριστικά ψυχρός για τον Απρίλιο.

«Την Κυριακή, 14 Απριλίου, πέμπτη μας μέρα στη θάλασσα, ο καιρός έγινε υπερβολικά κρύος — έκανε τόσο δυνατό κρύο που δεν υπήρχαν πολλοί στο κατάστρωμα περιπάτου. Ακούσαμε πως δόθηκαν προειδοποιήσεις ότι υπήρχαν παγόβουνα στην περιοχή. Κανένας δεν περίμενε να φανεί κανένα απ’ αυτά στην πορεία του πλοίου, κι έτσι ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ συνέχισε την πορεία του με την ίδια ταχύτητα. Όμως, ο καπετάνιος του ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΝ, ενός άλλου πλοίου στο Βόρειο Ατλαντικό, ειδοποίησε τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ με τον ασύρματο ότι είχαν φανεί παγόβουνα στην πορεία μας. Η ειδοποίηση αγνοήθηκε. Το τίμημα που πληρώθηκε για την υπερβολική αυτοπεποίθηση που έδειξε ο Καπετάνιος Σμιθ, η απώλεια σχεδόν 700 μελών από το πλήρωμα και 800 και πλέον επιβατών, ήταν πράγματι πολύ μεγάλο.

«Γύρω στις 11:45 τη νύχτα της Κυριακής, 14 Απριλίου, η αδελφή μου κι εγώ ξυπνήσαμε από ένα τράνταγμα. Αυτή βρισκόταν στο πάνω κρεβάτι της καμπίνας και ξεφώνισε, «Κάτι συμβαίνει!»

«‘Κοιμήσου’, της φώναξα. ‘Ανησυχείς πάρα πολύ.’ Μετά από λίγο ένας ηλικιωμένος άνδρας, που είχαμε συναντήσει στο πλοίο και που είχε δείξει πατρικό ενδιαφέρον για μας, ήρθε στην καμπίνα μας και είπε ψύχραιμα: ‘Βγείτε από την καμπίνα σας και πηγαίνετε στο υψηλότερο κατάστρωμα. Μην πάρετε τώρα μαζί τα πράγματα σας. Θα τα πάρετε αργότερα.’

«Είχαμε εισιτήρια τρίτης θέσεως, που σημαίνει ότι μπορούσαμε ν’ ανέβουμε στο κατάστρωμα της δεύτερης θέσεως. Αλλά οι επιβάτες της δεύτερης και τρίτης θέσεως δεν μπορούσαν να περάσουν από μια φρουρούμενη πύλη, που οδηγούσε στο πάνω κατάστρωμα της πρώτης θέσεως. Όμως, μας είπαν ότι θα ήταν συνετό να πάμε στο πάνω κατάστρωμα της πρώτης θέσεως γιατί εκεί θα υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα να μπούμε σε ναυαγοσωστική λέμβο. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να γίνει αυτό θα ήταν να σκαρφαλώσουμε από μια σιδερένια σκάλα από το κατάστρωμα της τρίτης θέσεως και να ανέβουμε πέντε ή έξι καταστρώματα μέχρι τις ναυαγοσωστικές λέμβους. Αυτό και κάναμε, με πολλή δυσκολία, γιατί ήταν δύσκολο για την αδελφή μου να σκαρφαλώσει τη σιδερένια σκάλα. Αλλά με τη βοήθεια των άλλων τα καταφέραμε.

«Τι θέαμα! Οι περισσότερες ναυαγοσωστικές λέμβοι είχαν φύγει. Το πλήρωμα επέτρεπε μονάχα στις γυναίκες και στα παιδιά να επιβιβάζονται στις ναυαγοσωστικές λέμβους — δεν επαρκούσαν για όλους. Είδαμε γυναίκες να φωνάζουν, να μη θέλουν ν’ αφήσουν τους άνδρες, τους· άνδρες να παρακαλάνε τις γυναίκες και τα παιδιά τους να βιαστούν και να μπουν στις βάρκες. Μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο και την ομαδική υστερία, στεκόμασταν η αδελφή μου κι εγώ, δυο παιδιά μετανάστες, χωρίς να ξέρουμε Αγγλικά, αφάνταστα τρομαγμένοι, κλαίγοντας και ζητώντας βοήθεια.

«Η τελευταία ναυαγοσωστική λέμβος κόντευε να γεμίσει. Ένας μεσήλικας βρισκόταν εκεί με την πολύ νεαρή, έγκυο σύζυγο του. Τη βοήθησε να μπει στη ναυαγοσωστική λέμβο, κατόπιν κοίταξε πίσω στο κατάστρωμα και είδε κι άλλους που ήθελαν να μπουν. Αποχαιρέτησε τη γυναίκα του φιλώντας την, και, όταν επέστρεψε στο κατάστρωμα, άρπαξε τον πρώτο που βρήκε μπροστά του. Ευτυχώς, εγώ βρισκόμουν εκεί στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή, και με έμπασε στη ναυαγοσωστική λέμβο. Φώναξα για την αδελφή μου που είχε παγώσει από το φόβο. Με τη βοήθεια των άλλων, μπήκε κι αυτή μέσα στη ναυαγοσωστική λέμβο. Ποιος ήταν ο γενναίος άνδρας που έκανε αυτή την καλή πράξη; Μας είπαν ότι ήταν ο Τζων Τζέικομπ Άστορ Δ΄. Τότε αυτός ήταν 48 χρονών και η σύζυγος του, Μανταλένα, ήταν 19. Πήγαιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή ήθελαν το παιδί τους να γεννηθεί εκεί. Πολλές ιστορίες γράφτηκαν στις εφημερίδες που έλεγαν πώς ο Τζων Τζέικομπ Άστορ χαλάλησε τη ζωή του για ένα μικρό μετανάστη. Τα απομνημονεύματα της οικογένειας Άστορ δείχνουν ότι, σύμφωνα με την Κα Άστορ, ο Κος Άστορ είχε έρθει στα λόγια μ’ έναν από το πλήρωμα, που προσπάθησε να τον εμποδίσει να βοηθήσει τη γυναίκα του να μπει στη ναυαγοσωστική λέμβο. Το έκανε όμως. Και, όπως είπα, τη φίλησε και, όταν επέστρεψε στο κατάστρωμα, άρχισε να βοηθάει κι άλλους να μπουν στη ναυαγοσωστική λέμβο.

«Ήμουν ευτυχισμένος που βρισκόμουν στη ναυαγοσωστική λέμβο, αλλά λυπόμουνα για εκείνους που έμειναν στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Κοιτάζοντας πίσω αυτό το μεγάλο, ωραίο πλοίο, μπορούσα να το δω από μια διαφορετική άποψη και με μερικά από τα φώτα του αναμμένα, μπορούσα να δω το μέγεθος και την ομορφιά του πλοίου. Στην ηρεμία της νύχτας και με τον ήχο που μεταδιδόταν τόσο καλά πάνω στο νερό, μπορούσαμε ν’ ακούμε την ορχήστρα να παίζει στο κατάστρωμα και τους ανθρώπους να τραγουδούν ‘Πιο κοντά Θεέ σε Σένα’. Το πλήρωμα κωπηλατούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, για απομακρυνθούν από το πλοίο. Υπήρχε ο φόβος μήπως γίνει απορρόφηση όταν θα βυθιζόταν τελικά στα βάθη του ωκεανού. Αυτό δεν συνέβη, ούτε και έγινε καμιά έκρηξη όπως περίμεναν μερικοί. Τα νερά ήταν ασυνήθιστα ήρεμα εκείνη τη νύχτα κι αυτό ήταν καλό, γιατί πολλές από τις ναυαγοσωστικές λέμβους ήταν παραφορτωμένες.

«Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ βούλιαξε γύρω στις 2:20 π.μ., στις 15 Απριλίου 1912, σύμφωνα με τα πρακτικά. Τον είδα να βυθίζεται μέσα στον ωκεανό στο φρικτό τέλος του. Η στιγμή που βούλιαξε άφησε μια ανάμνηση που με βασανίζει μέχρι σήμερα. Ήταν τα παράξενα βογκητά και τα μανιασμένα ξεφωνητά των ανθρώπων για βοήθεια, καθώς έπεφταν μέσα στα παγωμένα νερά. Σχεδόν όλοι πέθαναν από το κρύο νερό. Οι φωνές διήρκεσαν περίπου 45 λεπτά και κατόπιν έσβησαν.»

Ο θείος μου σώπασε για λίγο για να θυμηθεί. Κατόπιν συνέχισε: «Ένα σήμα SOS είχε σταλεί περίπου τα μεσάνυχτα. Το πήρε το πλοίο ΚΑΡΠΑΘΙΑ της Κιούναρντ Γουάιτ Σταρ Λάιν. Βρισκόταν περίπου 93 χιλιόμετρα (58 μίλια) μακριά κι αμέσως άλλαξε την πορεία του, που ήταν προς το Γιβραλτάρ, και προχώρησε ολοταχώς για τη διάσωση. Έφτασε γύρω στις 4:30 μ.μ. Είναι αξιοσημείωτο ότι το πλοίο ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΝ βρισκόταν μόνο 32 χιλιόμετρα (20 μίλια) μακριά από το σημείο που βούλιαξε ο Τιτανικός, αλλά ο ασυρματιστής δεν πήρε το σήμα SOS επειδή ήταν εκτός υπηρεσίας. Μετέπειτα ειδήσεις έδειξαν ότι το ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΝ είδε τις φωτοβολίδες τη νύχτα, αλλά νόμιζε ότι οι επιβάτες του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ γιόρταζαν με πυροτεχνήματα το παρθενικό ταξίδι.

«Το Καρπάθια ολοκλήρωσε τις υπηρεσίες διασώσεως γύρω στις 8:30 π.μ. Η ναυαγοσωστική μας λέμβος ήταν ανάμεσα στις τελευταίες που διασώθηκαν. Όταν ανεβήκαμε στο πλοίο και μας έδωσαν ζεστά ρούχα, καυτό τσάι και μας περιποιήθηκαν, ήμουνα ευτυχισμένος που ζούσα, αν και το παλτό και τα παπούτσια που μου έδωσαν ήταν πολύ μεγάλα.

«Αργότερα ο καπετάνιος του ΚΑΡΠΑΘΙΑ κάλεσε όλους όσοι σώθηκαν να έρθουν στο κατάστρωμα και να δουν το παγόβουνο. Η 12χρονη διάνοια μου το κατέγραψε τόσο ψηλό, όσο ένα διώροφο σπίτι, πολύ πιο πλατύ και με μια πελώρια καμινάδα. Το πλοίο μας πήγε στη Νέα Υόρκη, προτού συνεχίσει το ταξίδι του για το Γιβραλτάρ, μια πολύ ευγενική πράξη από μέρους της διευθύνσεως της Κιούναρντ Γουάιτ Σταρ Λάιν. Φτάσαμε στη Νέα Υόρκη στις 8:30 μ.μ., την Πέμπτη 18 Απριλίου, και μας μετέφεραν στις αποβάθρες της Κιούναρντ Γουάιτ Σταρ.

«Αναπολώντας εκείνες τις ατέλειωτες ώρες στη ναυαγοσωστική λέμβο, τώρα φαίνεται θαύμα που φτάσαμε ασφαλείς στο ΚΑΡΠΑΘΙΑ. Το δυνατό κρύο ήταν σχεδόν αφόρητο. Στριμωχτήκαμε μαζί για να ζεσταινόμαστε. Οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί ο ένας με τον άλλον. Θυμάμαι πόσο φυσούσε στο κατάστρωμα του ΚΑΡΠΑΘΙΑ. Οι άνεμοι έτρεχαν με αρκετούς κόμβους την ώρα. Ευτυχώς που δεν φύσαγε για όσο διάστημα χρειάστηκε για τη διάσωση. Αν τα νερά δεν παρέμεναν ήρεμα και γαλήνια εκείνη την ώρα, είναι αμφίβολο αν το έργο διασώσεως θα ήταν τόσο πετυχημένο.»

«Πέθανε κανένας στις ναυαγοσωστικές λέμβους;» ρώτησα.

«Ξέρω μόνο έναν από τη ναυαγοσωστική λέμβο μας που πέθανε από το κρύο. Το σώμα τυλίχτηκε μ’ ένα σεντόνι και τον έριξαν στη θάλασσα.»

«Υπήρχαν άνδρες στη ναυαγοσωστική σας λέμβο;»

«Μόνο γυναίκες και παιδιά, όπως είχε διατάξει το πλήρωμα, εκτός από λίγα μέλη του πληρώματος που κωπηλατούσαν. Ήταν κι ένα νεαρό ανδρόγυνο μ’ ένα μωρό που ‘ξεγέλασε’ το πλήρωμα. Η σύζυγος ήταν παμπόνηρη· έντυσε το νεαρό άνδρα της σαν γυναίκα, κάλυψε το κεφάλι του μ’ ένα μαντήλι και του έδωσε το μωρό. Αυτός μπήκε σε μια ναυαγοσωστική λέμβο κι αυτή μπήκε στη δική μας. Και οι δυο διασώθηκαν από το ΚΑΡΠΑΘΙΑ.

«Όταν φτάσαμε στη Νέα Υόρκη, νομίζαμε ότι θα μας πήγαιναν στο Νησί Έλλις για να τακτοποιήσουμε τη διαδικασία μεταναστεύσεως. Όμως, δεν έγινε αυτό λόγω των βασάνων και των παθημάτων που υπόφεραν οι επιζώντες. Μας παρέπεμψαν στον Ερυθρό Σταυρό για να βρούμε τις οικογένειες μας. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου, Ισαάκ, ήταν στη Νέα Υόρκη και η συνάντηση μας ήταν ανάμικτη από χαρά και λύπη. Ο πατέρας μου βρισκόταν ακόμη στη Γαλλία. Όμως, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν βρισκόταν μαζί μας στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, δεν θα είχε επιζήσει, εξ αιτίας της διαταγής για τη διάσωση γυναικών και παιδιών μόνο. Ίσως ακόμη να είχε επηρεαστεί και η δική μας διάσωση. Θα δυσκολευόμασταν ν’ αφήσουμε τον πατέρα πάνω στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ κι εμείς να ζητήσουμε τη δική μας ασφάλεια. Ευτυχώς γι’ αυτόν, έφτασε χωρίς κανένα κίνδυνο μετά από τρεις μήνες μ’ ένα άλλο πλοίο.»

Ο θείος μου σταμάτησε να μιλάει, χάθηκε στις σκέψεις αυτής της τρομερής δοκιμασίας. Τελικά, διέκοψα το ονειροπόλημα του. «Σώθηκες απ’ αυτή την τραγωδία. Τώρα, πότε έμαθες γι’ αυτή την επερχόμενη θλίψη των ‘εσχάτων ημερών’;»

«Ας πάμε από το 1912 στο 1930», είπε. «Ένας ολοχρόνιος διάκονος από το Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, επισκέφθηκε το Τζάξονβιλ της Φλώριδας, όπου κατοικούσε η οικογένεια του μεγαλύτερου αδελφού μου και η οικογένεια μου, που την αποτελούσε η σύζυγός μου, ο γιος μου κι εγώ. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου μελετούσε τη Γραφή με μερικούς Μάρτυρες του Ιεχωβά που μιλούσαν Αραβικά. Ο ίδιος είχε γίνει ζηλωτής Μάρτυρας. Ο διάκονος που λεγόταν Τζώρτζ Καφούρυ, διεξήγε αρκετές συναθροίσεις γι’ αυτούς που μιλούσαν Αραβικά. Πήρα ένα αντίτυπο του βιβλίου «Η Κιθάρα του Θεού» στα Αραβικά. Μετά από πολλούς καυγάδες με τον αδελφό μου, νευρίασα τόσο που τελικά του είπα, Σε αποκηρύσσω από αδελφό μου, επειδή εγκατέλειψες την αρχική Ελληνορθόδοξη θρησκεία σου. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ποτέ δεν θα ξανακάνεις το σημείο του σταυρού, το σύμβολο της Τριάδας.’

«Αγαπούσα τον αδελφό μου και μ’ ενοχλούσε πάρα πολύ αυτό το ρήγμα που υπήρχε ανάμεσα μας. Μετά από μήνες, συνέβη να πέσει στα χέρια μου αυτό το αντίτυπο της «Κιθάρας του Θεού» που είχα πάρει. Είχε πιάσει σκόνη, αλλά το άνοιξα κι άρχισα να το διαβάζω νωρίς το απόγευμα, και συνέχισα μετά τα μεσάνυχτα. Η αλήθεια του Λόγου του Θεού άρχισε να μπαίνει στην καρδιά μου. Άρχισα να παρακολουθώ μια αραβόφωνη μελέτη και βαφτίστηκα το 1933.

«Ένα ακόμα γεγονός ξεχωρίζει στη ζωή μου. Ήταν το 1949, όταν τελικά μπόρεσα να κάνω ένα ταξίδι που το ονειρευόμουνα πολλά χρόνια. Στο Λίβανο, είχα ένα μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό, τον οποίο ήθελα να επισκεφθώ και να του μεταφέρω την ελπίδα της Βασιλείας. Καθώς πετούσαμε για το Λίβανο, περάσαμε πάνω από τη Γροιλανδία και επίσης πολύ κοντά πάνω από το σημείο που βούλιαξε ο Τιτανικός. Συγκινήθηκα καθώς κοιτούσα κάτω τα κρύα νερά του Ατλαντικού και θυμήθηκα εκείνη τη θλιβερή περίπτωση.

«Μια συνοδός, παρατηρώντας τα δάκρυα που μούσκεψαν το πρόσωπό μου, έσκυψε αθόρυβα, χτύπησε ελαφρά τον ώμο μου και ρώτησε: ‘Συμβαίνει τίποτα; Μπορώ να βοηθήσω;’ Απάντησα: ‘Όχι, απλώς σκεπτόμουν τότε που ήμουνα παιδί 12 χρονών. Βρισκόμουνα σ’ ένα μεγάλο πλοίο, τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ που βούλιαξε και χάθηκαν 1.500 άνθρωποι μέσα σ’ αυτά τα νερά. Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνο το μανιασμένο πρωινό και τις κραυγές για βοήθεια που έρχονταν από το σκοτάδι κι εκείνα τα παγωμένα νερά.’ ‘Ποσό θλιβερό είναι,’ είπε η όμορφη μελαχρινή συνοδός. ‘Θυμάμαι που διάβασα για τη συμφορά του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.’

«Ολοκλήρωσα το ταξίδι στο Λίβανο. Ευτυχώς, ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός μου ενδιαφέρθηκε για τη Βίβλο. Αργότερα έγινε ένας αφιερωμένος Χριστιανός Μάρτυρας του Ιεχωβά.»

Ο θείος μου Λούι, τελείωσε την ιστορία του με μια έκφραση ελπίδας ότι η βασιλεία του Θεού θα αντικαταστήσει το σημερινό σατανικό σύστημα πραγμάτων.

«Η αλήθεια του Λόγου του Θεού», δήλωσε, «είναι μια κατευθυντήρια δύναμη στη ζωή μου. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που επέζησα από τη καταστροφή του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ κι έχω την ευκαιρία να τον υπηρετώ τώρα σ’ αυτές τις κρίσιμες έσχατες ημέρες.» Έζησε κοντά στον μεγαλύτερο αδελφό του και τη σύζυγο του και μαζί μ’ αυτούς υπηρέτησε τον Ιεχωβά κάνοντας το καλύτερο που μπορούσε μέχρι την ημέρα του θανάτου του. Ποτέ δεν έπαψε να προσεύχεται να γίνει το θέλημα του Θεού στη γη όπως στον ουρανό. (Ματθ. 6:9, 10) Η ζωηρή του ελπίδα ήταν, αν πέθαινε πριν από τον Αρμαγεδδώνα να τον απελευθερώσει ο Θεός από τη δύναμη του τάφου με ανάσταση σε ζωή.

  • Αναδημοσίευση από το ΞΥΠΝΑ του 1982, 22/3 σ. 3-8 
Εκτύπωση

Η αποκαλυπτική, ξεχωριστή, ομορφιά της Αυστραλίας μέσα από τα μάτια φίλων μας. - Μέρος Γ'

Posted in Επικαιρότητα

afstralia16
Συνεχίζουμε και σήμερα για την Αυστραλία... Μπλε βουνά, Νότια Νέα Ουαλία, Αυστραλία, κατά προσέγγιση 100 χιλιόμετρα δυτικά Σύδνεϋ, είναι μια σειρά από ψαμμίτη βουνά, σε υψόμετρο 1111 μέτρα επάνω από τη στάθμη θάλασσας, το υψηλότερό τους. Τα μπλε βουνά αναφέρονται επίσης Πόλη των μπλε βουνών (ή Το μπλε Συμβούλιο πόλεων βουνών),

afstralia17
Η υπέροχη ομορφιά της θάλασσας με ένα δελφίνι στη φωτογραφία μας Ξαναγυρνώντας στα μπλε βουνά, αυτά λαμβάνουν τη μορφή ενός οροπεδίου με βαθιά, τραχιά φαράγγια μέχρι 1000 μέτρων. Τα μπλε βουνά καλύπτουν έναν τομέα 1436 τετραγωνικών χιλιομέτρων (554 τετραγωνικά μίλια). Τι υπέροχη ομορφιά!

afstralia18
Το εμού είναι πτηνό της τάξης των Καζουαριόμορφων και της οικογένειας των Δρομεϊδών και το μεγαλύτερο ιθαγενές πουλί της Αυστραλίας, καθώς και το μόνο σωζόμενο μέλος του γένους Dromaius. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο πουλί στον κόσμο σε ύψος, μετά από την στρουθοκάμηλο. Υπάρχουν τρία υποείδη εμού στην Αυστραλία.

afstralia19
Τροπικά δάση στην Αυστραλία… Περπατώντας σ’ αυτή την αχανή έκταση είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει ο επισκέπτης πολλά πανέμορφα μέρη… Κι επειδή ο άνθρωπος δεν έχει προφτάσει να… βάλει το χέρι του, μπορείς εύκολα να διαπιστώσεις την ομορφιά του Δημιουργού σε όλο της το μεγαλείο… Μοναδικά τοπία…

afstralia20
Σαλάχι - Θαλάσσιος Κόσμος [Sea World] (Σύδνεϋ). Εδώ μπορείς να τα δεις όλα. Ένας κόσμος μοναδικός από πολλές απόψεις. Να θαυμάζεις τη δημιουργία Του στην πιο μεγάλη ομορφιά του. Θεέ μου τα πάντα εν σοφία εποίησες! Είναι δυνατόν όλα αυτά να είναι προϊόν εξέλιξης; Όχι βέβαια! Δείτε τα προηγούμενα δημοσιεύματα για την Αυστραλία ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

afstralia21
Στην Μελβούρνη υπάρχουν και  οι βασιλικοί κήποι... Απέραντοι κήποι. Εδώ μπορεί να δει ο επισκέπτης πολλά είδη δέντρων και φυτών. Ιδανικό για πικ νικ. Πολύ κοντά στο κέντρο, μπορείτε να πάτε ακόμα και με τα πόδια. Αξίζει να το επισκεφτείτε. Λένε πως είναι από τα πιο ωραία μέρη στην πόλη...

afstralia22

Θα μείνουμε λίγο εδώ, σ' αυτό τον μετρητή που έχουμε βάλει στη μπάρα δεξιά του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, όπως τον βλέπετε από σταθερό υπολογιστή ή τάμπλετ πλαγιασμένο. Χθες το απόγευμα θα ήταν, όταν ξαφνικά είδαμε ότι εκείνη τη στιγμή οι επισκέπτες μας από όλο τον κόσμο έφταναν τους 2.946. Ευχαριστούμε. Εκτιμάτε τη δουλειά που γίνεται εδώ.

Εκτύπωση

Άλλο ένα δημοσίευμα, για να γνωρίσουμε καλύτερα τη μακρινή Αυστραλία! Mέρος Β’

Posted in Επικαιρότητα

afstralia9
Έχουμε ήδη κάνει ένα δημοσίευμα για την Αυστραλία. Δείτε το ΕΔΩ. Χρωστάμε στους καλούς φίλους και ελληνόφωνες αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που μένουν μόνιμα εκεί ή έφυγαν ως μετανάστες κάποτε και έχουν εκεί την οικογένεια τους ή κάποια μέλη της. Μελβούρνη (Βικτώρια)

afstralia10
Την αγάπησαν και την αγαπούν αυτή τη χώρα. Άνοιξε φιλόξενα την αγκαλιά της και τους υποδέχτηκε σε μια εποχή που το μέρος που γεννήθηκαν δεν είχε να τους προσφέρει και πολλά πράγματα. Κι αυτό είναι κάτι που το εκτιμούν πάντα… Πλατεία Φεντερέισον - Μελβούρνη (Βικτώρια)

afstralia11
Η Μελβούρνη είναι γνωστή για ενδιαφέρουσες τοποθεσίες όπως το Σιδηδρομικός Σταθμός Οδού Φλίντερς. Στην Μελβουρνη, όπως μας λένε, εκεί που τους ψήνει 45 βαθμούς Κελσίου, μετά την άλλη μέρα πέφτει στους 20. Αλλάζει εύκολα ο καιρός, δεν είναι σταθερός... Από την μια, αυτό είναι καλό, γιατί αν έκανε όλο 40 βαθμούς, θα καίγονταν οι άνθρωποι...

afstralia12
Μεταξύ των οροσειρών Ατγουι και του κόλπου Λούτιτ βρίσκεται η πόλη Λορν – η διασηµότερη του Μεγάλου Ωκεάνιου ∆ρόµου, µε πληθυσµό 1.000 κατοίκων. Ήταν η πρώτη περιοχή που χαρακτηρίστηκε από την κυβέρνηση της Βικτόρια ως «τόπος ιδιαίτερης σηµασίας και φυσικού κάλλους» πριν από εκατό χρόνια, αναφερόµενη κυρίως στο δάσος Ανγκαχουκ-Λορν.

afstralia13
Τα νησιά Whitsunday είναι μια συλλογή από ηπειρωτικά νησιά διαφόρων μεγεθών από την κεντρική ακτή του Queensland της Αυστραλίας , περίπου 900 χιλιόμετρα βόρεια του Brisbane . Τα βορειότερα από τα νησιά βρίσκονται δίπλα στην ακτή από την πόλη Bowen, ενώ τα νοτιότερα νησιά βρίσκονται μακριά από την ακτή από το Proserpine.

afstralia14
Το κοάλα μπορείτε να το δείτε σε ολόκληρη την ανατολική ακτή της Αυστραλίας, από την Αδελαΐδα μέχρι το νότιο τμήμα της χερσονήσου Κέιπ Γιορκ, και στην ενδοχώρα σε βάθος που εξαρτάται από την παρουσία βροχών που μπορούν να συντηρήσουν δάση ευκαλύπτου, τα φύλλα του οποίου αποτελούν και την αποκλειστική τροφή του.

afstralia15
Ο κροκοδειλάκιας σε ένα κέρινο ομοίωμα, εκτεθειμένος στο Σύδνεϋ…  . Αλλά για την Αυστραλία δεν φτάνουν δυο δημοσιεύματα. Θα επιστρέψουμε. Για την ώρα ας δούμε δυο πράγματα για τον καιρό. Αυτή την εποχή που εμείς έχουμε χειμώνα στην Ελλάδα εκεί έχουν πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οι οποίες όμως αλλάζουν. Εύκολα πάει από του 40 στους 20 βαθμούς Κελσίου.
Εκτύπωση

Πρόθυμοι να κάνουν ότι θέλουν οι δανειστές! Το νιώθουμε καλά, στα τρία χρόνια ΣΥΡΙΖΑ...

Posted in Δημοσιογραφικά

AugiI010218
Σε δύο πρωτοσέλιδα αντικρουόμενα, όλη πραγματικότητα που βιώνουμε ως πολίτες… Από την μία η ΑΥΓΗ, ως γνήσιος υποστηρικτής των κυβερνητικών χειρισμών «βλέπει» να ετοιμαζόμαστε για την επόμενη μέρα. Ευσεβείς πόθοι ή; Ο χρόνος θα δείξει…

TaNeaI010218
Κι απ’ την άλλη η άρνηση και η απογοήτευση. Για άλλα δέκα χρόνια (αν υπάρχουμε ως χώρα μέχρι τότε…) λένε ΤΑ ΝΕΑ, θα είμαστε υπό την σκληρή εποπτεία των δανειστών. Οπότε, τι μπορεί να λέει μια ενδεχόμενη τυπική έξοδος από τα μνημόνια τον Αύγουστο; Τίποτα απολύτως …

efimeridesΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/02/2018

Με αφορμή την επέτειο τριών χρόνων από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ ας δούμε κάποια «επιτεύγματα» στην οικονομία και στην κοινωνία. Ας ξεκινήσουμε με εκείνα για τα οποία οι προκάτοχοι του κ. Τσίπρα δεν υπέγραφαν. Ενώ ο ίδιος, πρόθυμος, τα υλοποιεί με συνέπεια.

1. Δέσμευσε με περιορισμό τις καταθέσεις όλων των Ελλήνων και την κίνηση κεφαλαίων των επιχειρήσεων για μέχρι στιγμής άγνωστο χρονικό διάστημα.

2. Χρέωσε τη χώρα με 85 δις ευρώ αχρείαστο νέο δάνειο και αχρείαστο νέο μνημόνιο.

3. Χρέωσε τη χώρα με έλλειμμα κακοδιοίκησης και κακοδιαχείρισης ύψους περίπου 90 δις ευρώ από τη στασιμότητα της οικονομίας το πρώτο 6μηνο του 2015.

4. Μηδένισε την αξία των τραπεζικών μετοχών και εξανέμισε έτσι εκατομμύρια από οικονομίες νοικοκυριών με την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, παραδίνοντάς τες ταυτόχρονα σε ξένες διοικήσεις και μετόχους!

5. Παρέδωσε τις 16 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις στη δικαιοδοσία των δανειστών, με δικαίωμα εκμετάλλευσης τους για 99 χρόνια.

6. Παρέδωσε για πώληση τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, καθώς και νευραλγικά κομμάτια της δημόσιας επιχείρησης.

7. Παρέδωσε με νόμο τα σπίτια των πολιτών, που δεν μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους, σε ξένα funds και στις εγχώριες, ξένες πλέον τράπεζες.

8. Ποινικοποίησε την αντίσταση των πολιτών και τη διαμαρτυρία για ξεπούλημα περιουσιών με οικονομίστικα τερτίπια σαν τις αντικειμενικές αξίες και τους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών.

9. Καθιέρωσε την κατάσχεση τραπεζικών λογαριασμών ακόμα και για χρέη 500 ευρώ στο δημόσιο.

10. Έκοψε τους μισθούς σε όλο τον ιδιωτικό τομέα, φέρνοντας τον κατώτατο πραγματικό μηνιαίο στα 250 ευρώ.

11. Έκοψε τις κύριες συντάξεις μέχρι και 30%, μια μείωση που θα τη δουν στην τσέπη τους το 2019.

12. Εξαέρωσε τις συντάξεις χηρείας.

13. Έκοψε μέχρι κατάργησης τις επικουρικές συντάξεις.

14. Μείωσε όλους τους πραγματικούς μισθούς και τις συντάξεις με τις αυξήσεις στις παρακρατήσεις ασφαλιστικών εισφορών και την κατάργηση της έκπτωσης φόρου.

15. Κατάργησε το επίδομα των φτωχών (ΕΚΑΣ).episimansis

16. Έκοψε τρείς φορές το επίδομα θέρμανσης.

17. Μείωσε τα επιδόματα των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες.

18. Μείωσε δραματικά τα επιδόματα των πολύτεκνων.

19. Κατάργησε σχεδόν όλες τις φοροαπαλλαγές, συμπεριλαμβανομένων και των εξόδων για γιατρούς!

20. Αύξησε τους φόρους και τις εισφορές στους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες.

21. Αύξησε μέχρι και στο 100% την προκαταβολή φόρου σε αγρότες.

22. Αύξησε τις τιμές στα τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης με την αύξηση του ΦΠΑ από το 13% στο 24%.

23. Αύξησε το φόρο Αλληλεγγύης από το 2% στο 10%.

24. Αύξησε τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, καφέ.

25. Αύξησε τις τιμές στα διόδια.

26. Αύξησε τις τιμές της κινητής τηλεφωνίας και του internet με την αύξηση του φόρου παροχής.

27. Αύξησε τις τιμές στο νερό και στο ρεύμα.

28. Ακρίβυνε τη ζωή σε όλα τα νησιά με την κατάργηση του χαμηλότερου ΦΠΑ που απολάμβαναν.

29. Αύξησε τα δημόσια έξοδα με συνεχείς προσλήψεις μετακλητών και συμβούλων και με υπόγεια επιδόματα σε δημοτικούς «άρχοντες» και σε επιλεγμένες προνομιούχες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων.

30. Αύξησε τα ναύλα και τα κόμιστρα σε όλες τις μορφές μετακίνησης, ιδιωτικές και δημόσιες.

31. Επιβάρυνε τα ακίνητα με επιπλέον φόρους μέχρι σημείου σταδιακής δήμευσης (ΕΝΦΙΑ, Δημοτικά τέλη κ.ά).

32. Άλλαξε τη διαπλοκή στα ΜΜΕ και στα Έργα από επιχειρηματίες που η πηγή των κεφαλαίων τους ήταν γνωστή και ελέγξιμη για να δημιουργήσει τη δική της διαπλοκή με επιχειρηματίες που η πηγή των κεφαλαίων τους είναι σκοτεινή και ανεξέλεγκτη.

Για όλα αυτά παίρνει τα εύσημα όλων των δανειστών. Μάθαμε επίσης πώς το «όχι» μπορεί να γίνει «ναι», πώς δεν αντιστεκόμαστε επειδή μας πιέζουν, πώς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, πώς μπορούμε άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε, πώς οι αρχές δεν έχουν αξία, πώς το ψέμα είναι θεμιτό, πώς η θυσία είναι μόνο για να τη θαυμάζουμε σε άλλους. Λυπάμαι για μια τέτοια αριστερά.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 3/2/2018, στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».
Εκτύπωση

Και από το Θραψανό πάμε μια... βόλτα στην Αυστραλία, στην άλλη μεριά του πλανήτη μας

Posted in Επικαιρότητα

afstralia1
Καθώς έχουμε αναγνώστες από όλο τον κόσμος στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι μάλλον θεμιτό να θέλουμε να γνωρίσουμε τους τόπους που ζουν... Σχόλια από ελληνόφωνες της Αυστραλίας έχουμε κατά καιρούς. Ώρα, λοιπόν, να γνωρίσουμε αυτή την πλευρά του πλανήτη. Η Όπερα του Σύδνεϋ (νέα Νότια Ουαλία).

afstralia2
Η Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας είναι η έκτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο (γεωγραφικά) και η μεγαλύτερη στην Αυστραλασία και στην Ωκεανία. Στα νοτιοανατολικά της βρίσκεται η Νέα Ζηλανδία, στα βόρεια της η Ινδονησία, η Παπούα Νέα Γουινέα και το Ανατολικό Τιμόρ. Είναι η φημισμένη γέφυρα του Σίδνεϋ που βρίσκεται πολύ κοντά στην Όπερα Χάους.  

afstralia3
Και τι γνωρίζουμε γι' αυτήν; Δείτε τι βρήκαμε στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia: Το όνομα Αυστραλία προέρχεται από τη λατινική φράση terra australis incognita («άγνωστη νότια γη»). Ναι, θεωρείται ως μια από τις τελευταίες Ηπείρους που ανακαλύφτηκαν. Εδώ, πάντως, ζουν πολλοί Έλληνες. Δώδεκα Απόστολοι (Βικτώρια).

afstralia4
Η έκτασή της είναι 7.692.024 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της είναι 24.598.900 κάτοικοι σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση του 2017. Πρωτεύουσα είναι η Καμπέρα, με 380.000 κατοίκους. Αποτελείται από την αυστραλιανή ήπειρο, την Τασμανία και πολυάριθμα νησιά. Καγκουρό - Φάρμα του Χάρτλι (Κουίνσλαντ)

afstralia5
Για τουλάχιστον 40.000 χρόνια πριν από τον ευρωπαϊκό αποικισμό στα τέλη του 18ου αιώνα, η Αυστραλία κατοικούνταν από ιθαγενείς Αυστραλούς, οι οποίοι ανήκουν σε μια ή περισσότερες από τις περίπου 250 γλωσσικές ομάδες. Σήμερα, επειδή αναπτύσσεται συνεχώς είναι μαγνήτης για ξένους μετανάστες. Μπλε Βουνά - Σύδνεϋ (Νέα Νότια Ουαλία)

afstralia6
Μετά την ανακάλυψη από Ολλανδούς εξερευνητές το 1606, το ανατολικό μισό της Αυστραλίας διεκδικήθηκε από τη Βρετανία το 1770 και αρχικά εγκαταστάθηκαν μέσω της ποινής της μεταφοράς στην αποικία της Νέας Νότιας Ουαλίας, η οποία επισήμως ιδρύθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1788 (αν και επίσημη κατοχή της γης είχε συμβεί στις 26 Ιανουαρίου 1788). Κοάλα - Σύδνεϋ (Νέα Νότια Ουαλία)

afstralia7
Όπως λένε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας, ο πληθυσμός αυξήθηκε σταθερά κατά τα επόμενα χρόνια, η ήπειρος εξερευνήθηκε και επιπλέον πέντε αυτοδιοικούμενες υπερπόντιες βρετανικές αποικίες ιδρύθηκαν. Αυτές οι έξι αποικίες ενώθηκαν το 1901. Δώδεκα Απόστολοι (Βικτώρια).

afstralia8
Οι κάτοικοι της Αυστραλίας μιλούν την αγγλική γλώσσα, ενώ συνυπάρχουν και οι γλώσσες των ιθαγενών που μοιάζουν μεταξύ τους και διαιρούνται σε δυο μεγάλες ομάδες, την ομάδα του νότου και την ομάδα του βορρά. Νόμισμα της χώρας είναι το δολάριο Αυστραλίας. Είναι ο βυθός στο Πορτ Ντάκλας, της Βόρειας Αυστραλίας που απέχει 4 μερες οδικώς από την Μελβούρνη.
Εκτύπωση

Το σπίτι μας στο χωριό, μέσα από χθεσινές φωτογραφίες που πήραμε από αγαπημένους μας

Posted in Τα δικά μου

spiti1.300118
Θα θέλαμε να είμαστε εκεί αυτή την εποχή. Ένα σπίτι που δεν είσαι εκεί για να το ζεις θέλει φροντίδα. Για το σπίτι μας στο Θραψανό λέω, που χθες το είδαμε σε φωτογραφίες που μας έστειλαν αγαπημένοι φίλοι και τους ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη κίνηση τους.

spiti2.300118
Ναι, το βλέπουμε κι εμείς, χρειάζεται λίγη δουλίτσα... Η ξεραμένη βουκαμβίλια από τον περσινό χιονιά και την παγωνιά που ακολούθησε, είναι ακόμα εκεί, δεμένη πάνω στα ξύλα. Κρέμεται σαν κουφάρι, την ώρα που τα νέα βλαστάρια της μεγαλώνουν, εξαιρετικά γρήγορα...

spiti3.300118
Πριν μπούμε μέσα στην εσωτερική αυλή, ας ρίξουμε μια ματιά έξω... Έτσι ακριβώς φαίνεται από την αυτοσχέδια εξώπορτα που έχουμε τοποθετήσει προσωρινά, μέχρι να βάλουμε μια σωστή... Αλλά για αυτό, θα χρειαστούμε λίγο χρόνο ακόμα... Έχουμε ήδη κάνει μεγάλα βήματα.

spiti4.300118
Μπαίνουμε στην εσωτερική αυλή... Η πόρτα της κουζίνας κλειστή... Έτσι συμβαίνει όταν λείπει η ζωή στο σπίτι. Ας ελπίσουμε πως θα τα καταφέρουμε να πάμε, έστω και για λίγο και να του δώσουμε λίγη ζωντάνια και ζωή. Όπως το χρειαζόμαστε όλοι, έτσι το χρειάζεται κι αυτό.

spiti5.300118
Η Στασούλα, η αδελφή μου, φροντίζει να κρατά στη ζωή τα λίγα λουλούδια και την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό. Εδώ η κρεβατοκάμαρα μας, με τα χαλάκι μπροστά στην πόρτα του! Μου έχει λείψει... Αλλά είπαμε, πρέπει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να καταφέρουμε να πάμε.

spiti6.300118
Δείτε πώς μεγαλώνει η βουκαμβίλια! Έχει ανάγκη να στηριχτεί κάπου. Θα μεγαλώσει γρήγορα, ήδη μας εκπλήσσει, πώς τα έχει καταφέρει μέσα σε ένα χρόνο, καθώς είχε ξεραθεί εντελώς... Είναι φοβερή η δύναμη της αναδημιουργίας, να την βλέπεις στην πράξη.

spiti7.300118
Απέναντι ακριβώς από το σπίτι μας, ότι δηλαδή βλέπεις μέσα από την αυλή μας... Τα σπίτια των γειτόνων μας... Το πράσινο, φυσικό σεντόνι, σιγά - σιγά απλώνεται πάνω στο χώμα... Οι βροχές και ο ήλιος είναι βέβαιο ότι θα το κάνει να θεριέψει, τις επόμενες μέρες.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA