Τα λουλούδια ομορφαίνουν τις ζωές μας. Και μας κάνουν να βλέπουμε πιο αισιόδοξα!

Durmaz1.060522
Ο φίλος μας Yaşar Durmaz από τη Σμύρνη της Τουρκίας, "ανεβάζει" καθημερινά υπέροχες φωτογραφίες με λουλούδια, σαν αυτά που σας έχουμε σήμερα, στον τοίχο του στο Facebook. Μας αρέσουν πολύ και δεν παραλείπουμε να κάνουμε ένα λάικ στα κοινωνικά δίκτυα, επειδή μας υπενθυμίζουν ότι η ζωή εκεί έξω, παρά τις δυσκολίες της, είναι όμορφη. Δείτε ΕΔΩ μερικά λουλούδια του.

durmaz1.240522
Είναι από τις όμορφες αναρτήσεις στο διδίκτυο που μας δίνουν κουράγιο, δύναμη και ελπίδα για τη ζωή. Και μας γεμίζουν αισιοδοξία. Αν αυτά τα λουλούδια αντέχουν και συνεχίζουν να είναι τόσο όμορφα, μπορούμε κι εμείς, σίγουρα, να συνεχίζουμε να δίνουμε, με αξιοπρέπεια, τις μάχες μας στην καθημερινότητα μας. Δείτε άλλο ένα δημοσίευμα του ΕΔΩ.

Durmaz2.060522
Ομορφιές ξεχωριστές, με τις οποίες είναι γεμάτη ολόκληρη η γη και όχι μόνο ο μικρόκοσμος μας. Για την Σμύρνη, την πόλη της Τουρκίας που μένει ο Yaşar Durmaz έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αν και δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να πάμε. Δείτε ΕΔΩ καθώς, στόχος μας είναι να γνωρίσουμε όσο περισσότερα μέρη του κόσμου, μπορούμε. Δείτε κι αυτό ΕΔΩ.

durmaz2.240522
Θα συνεχίσουμε λοιπόν να γράφουμε σ' αυτό το site, όσο η αφορμή με τα λουλούδια είναι εδώ... Κι όσο τα λουλούδια "κρατάνε" τη ζωντάνια τους, τόσο αυτά θα γίνονται όλο και πιο εντυπωσιακά, όλο και πιο όμορφα. Κάθε εποχή έχει πραγματικά υπέροχα πράγματα να μας δώσει. Ακόμα κι όταν, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί, λόγω των οιώσεων της εποχής...

Durmaz3.060522

Τα δικά μου

Αφουγκράζομαι τους ανθρώπους στον τομέα για να μπορέσω να τους βοηθήσω ουσιαστικά

zagora6
Με δυο εξαιρετικές φωτογραφίες από το Πήλιο που μας έστειλαν φίλοι μας, θα «διακοσμήσουμε» αυτό το δημοσίευμα. Έτσι ώστε να είμαστε και μέσα στην εποχή. Γάργαρα τρεχούμενα νερά… Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα στη φύση…

zagora7

PenaΔεν είναι πάντα εύκολο να «ακούμε» τους ανθρώπους στον τομέα… Μερικές φορές είναι εριστικοί, απότομοι, χλευάζουν και ειρωνεύονται. Άλλοτε πάλι, είναι αδύνατον να ξεκολλήσουν από πράγματα που έχουν μπει το μυαλό τους και αφορούν στο πώς ερμηνεύουν τα πράγματα και τις καταστάσεις γύρω τους.

Τις περισσότερες φορές ακολουθούν, δυστυχώς, ότι έχουν επιλέξει, χωρίς να κάνουν μια στοιχειώδη έστω έρευνα, αρνούμενοι να διευρύνουν τον ορίζοντα της σκέψης τους. Έτσι έμαθαν, έτσι τα «βρήκαν», σου λένε και δεν δέχονται κουβέντα, διαφορετική.

Και τότε λυπάσαι, γιατί ενώ βλέπεις πως η λογική τους θα επέτρεπε να κάνουν ένα βήμα πιο πέρα, οι ίδιοι αρνούνται πεισματικά να ακούσουν την καρδιά τους… Αλλά αυτό μόνο. Προφανώς δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο…

Εσύ μιλάς και ξαναμιλάς… Χρησιμοποιείς εμφανώς, στοιχεία μέσα από το πιο αξιόπιστο βιβλίο, τον Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή. Δεν αποκάμνεις, ούτε απογοητεύεσαι, απλά συνεχίζεις, μέχρι να βρεις αυτιά που θέλουν να ακούσουν, προετοιμασμένα από την καρδιά τους.

Στις μέρες μας, το να επιχειρείς να μιλήσεις στους ανθρώπους, να τους μεταφέρεις καλά νέα και ενθαρρυντικές σκέψεις μέσα από την Αγία Γραφή, χρειάζεται πολύ τόλμη, δύναμη και κουράγιο. Βλέπεις ανθρώπους βυθισμένους στα προβλήματα που έχουν προκύψει από την βίαιη αναδιανομή τους εισοδήματος τους, στα χρόνια των μνημονίων και της συνεχούς λιτότητας, με τεράστια χρέη και μια συνεχή ανασφάλεια για την επόμενη ημέρα και επιλέγουν να μη θέλουν να ακούσουν ένα μήνυμα πραγματικής ελπίδας για το αύριο.

Και αναρωτιέσαι: Πόσο ακόμα αυτός που κυβερνά τον κόσμο, θα έχει τυφλωμένες τις διάνοιες τους; Πόσο ακόμα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, θα συνεχίσει να βρίσκει τρόπους για να τους απομακρύνει από τον στοργικό και ελεήμονα, αληθινό Θεό;

Χρειαζόμαστε κουράγιο και δύναμη για να συνεχίσουμε μέσα σ’ αυτό το σκληρό περιβάλλον, να ψάχνουμε με επιμονή και υπομονή για τους άξιους… Αλλά ευτυχώς, δεν είμαστε μόνοι! Το ξέρουμε κι αυτό μας ενισχύει, πραγματικά.

Παίρνουμε δύναμη, από Αυτόν που δίνει δύναμη… Και συνεχίζουμε με το κεφάλι ψηλά, αγνοώντας εκείνους που θέλουν να μας απογοητεύσουν, για να σταματήσουμε. Αντιθέτως, εμμένουμε στη διακονία μας, προσθέτουμε εμπειρίες αληθινές… Όχι πως διαφέρουν αισθητά από αυτές που διαβάζουμε στα έντυπα μας, αλλά το να ζεις κάτι στο πετσί σου, έχει πραγματικά μεγάλη αξία και ενισχύει την πεποίθηση σου, να συνεχίσεις να το κάνεις γνωρίζοντας Ποιανού την καρδιά κάνεις να χαίρεται…

Είμαι στον τέταρτο μήνα που κάνω βοηθητικό σκαπανικό και πολύ το χαίρομαι, καθώς έχω σχεδόν καθημερινά τη δυνατότητα να συνεργάζομαι με διαφορετικούς ανθρώπους αδελφούς, από την εκκλησία μου. Έχω επίσης πολύ χρόνο στη διάθεση μου, όντας άνεργος και καθώς οργανώνω καλύτερα τα πράγματα στη ζωή μου, βλέπω πολλές ευλογίες… Κι ευχαριστώ τον Ιεχωβά Θεό που μου δίνει απλόχερα, αυτή την μεγάλη χαρά…

Έχω επίσης αντιληφθεί πολύ καλά την παραβολή του Ιησού για τον εργάτη της τελευταίας ώρας, οπότε μάλλον δεν αγχώνομαι, αλλά αξιοποιώ με τον καλύτερο τρόπο κάθε λεπτό, για καλό.

Όταν πριν έξι μήνες οδηγούμουν, χωρίς τη θέληση μου στην ανεργία, για δεύτερη φορά μέσα σε πέντε χρόνια (μετά την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και από την ΠΕΤ ΟΤΕ) έλεγα ότι εμπιστεύομαι τον Ιεχωβά και δεν φοβάμαι να αντιμετωπίσω την καθημερινότητα και τη ζωή με ότι αυτή φέρνει μπροστά μου. Καθώς ο καιρός περνάει, αντιλαμβάνομαι, όλο και περισσότερο πως έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα.

Είναι τόσα αυτά που θέλω να κάνω, που δεν έχω το χρόνο να σκεφτώ τίποτα αρνητικό. Κι ευχαριστώ Εκείνον που κατευθύνει τόσο όμορφα τα πράγματα, ώστε συνεχώς να αυξάνεται η χαρά μου, καθώς αισθάνομαι να με χρησιμοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Αποτελεί για μένα μια πρωτόγνωρη δυνατή πρόκληση και εμπειρία που θέλω να τη διευρύνω κι άλλο στην υπηρεσία, με τακτικό σκαπανικό, αφήνοντας Τον να οδηγεί και να κατευθύνει Εκείνος, τα βήματα μου. Θέλω να γίνω πιο αποτελεσματικός και πιο παραγωγικός. Μαλακός πηλός στα χέρια Του, για να με πλάσει, όπως Εκείνος θέλει καλύτερα!

Και για ένα είμαι βέβαιος! Πως η επιλογή μου να αφιερωθώ σε Εκείνον και να κάνω δημόσια γνωστή αυτή την απόφαση μου με το βάφτισμα, ήταν ότι καλύτερο έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Από τη βάθη της ψυχής μου, Τον ευχαριστώ γι’ αυτό!…

Τρία χρόνια γάμου με τη Σούλα! Το 2015 μια μέρα σαν σήμερα, ενώσαμε τις ζωές μας…

gamos1
Σήμερα κλείνουμε τρία χρόνια γάμου με τη Σούλα Αργυροπούλου, σ’ ένα γάμο με όλες τις θεοκρατικές υποσχέσεις, με συνείδηση για ότι αυτό περιλαμβάνει… Το έχουμε στη μπάρα δεξιά μόνιμα, επειδή αποτελεί για μας ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Εμένα τουλάχιστον μου άλλαξε τη ζωή μου… Αλλά, ξαναθυμίζουμε μερικά πράγματα γι’ αυτό. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

anthismenes kerasies
Τρία χρόνια, λοιπόν, μαζί! Ώρα να κάνουμε κάποιες σκέψεις, ένα μικρό απολογισμό κάτω από φωτογραφίες με ανθισμένα δέντρα και φυτά, τα οποία κυριαρχούν στο σημερινό δημοσίευμα. Να πούμε, από την αρχή ότι είμαστε καλά σ’ αυτή τη σχέση… Κι αυτό έχει να κάνει και το τριπλό σχοινί, ότι δηλαδή περιλαμβάνει και τον Ιεχωβά και τις αρχές του.

anixi3.anastasia
Νιώθουμε όμορφα μαζί. Τόσο, όσο ποτέ στο παρελθόν… Είμαι πολύ γεμάτος, μιλώντας για τον εαυτό μου, χαρούμενος και ευτυχισμένος. Έμαθα για πρώτη φορά στη ζωή μου, να μοιράζομαι πράγματα, να μιλώ γι’ αυτά που έχω μέσα μου και να μην τα κρατώ για τον εαυτό μου, ώστε να γίνονται φορτίο, δυσβάστακτο.

anixi.1
Ο σεβασμός στο θεόδοτο και ευλογημένο θεσμό του γάμου βοήθησε, ώστε να νοιώθουμε πολλά και όμορφα συναισθήματα στην καθημερινότητα μας πολύ σπουδαία που θέλει να είναι και να λέγεται Χριστιανός. Κι αυτό είναι υπέροχο και ανανεώνει τη σχέση μας. Όταν μάλιστα αυτό συνδυάζεται με τη χαρά του να δίνει, τότε πρόκειται για κάτι συναρπαστικό.

anixi1.anastasia
Για πρώτη φορά στη ζωή μου, η έννοια «μαζί» απόκτησε αληθινό νόημα … Κι ωστόσο δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο. Εκτιμώ πολύ αυτό που έχουμε (όχι μόνος μου…) η συντρόφισσα μου, είναι κοντά μου, να ανανεώνω, στο βαθμό που μπορούμε, αυτή την όμορφη σχέση. Οι ανθρώπινες σχέσεις, για να είναι ζωντανές, πρέπει να «ποτίζονται». Και αυτό κάνουμε κάθε καινούρια μέρα που ξημερώνει.

anixi.2
Ο γάμος έχει τις δυσκολίες του, τα προβλήματα του. Αλίμονο σε όποιον νομίζει ότι μερικά πράγματα θα λυθούν μαγικά κι από μόνα τους. Η Γραφή το λέει καθαρά: Ο κάθε γάμος αποτελείται από δύο ατελείς ανθρώπους. Να γιατί η Γραφή τονίζει επίσης ότι οι παντρεμένοι «θα έχουν θλίψη» κάποιες φορές. (1 Κορ. 7:28)

tsintonia1
Μερικοί άνθρωποι στον κόσμο, αναρωτιούνται: Και τι θα κάνουμε αν ο γάμος μας αποδειχτεί πιο δύσκολος από ό,τι περιμέναμε; Η αγάπη για τον Θεό ασφαλώς θα μας υποκινήσει να είμαστε όσιοι στον σύντροφό μας. —Διαβάστε Μαλαχίας 2:13-16. Απλά είναι τα πράγματα, αρκεί να πιστεύει κανείς πραγματικά στον Θεό.

 tulipes1
Αν όλα πάνε καλά αυτό οφείλετε στη νουθεσία ότι ο Χριστιανικός γάμος πρέπει να ξεκινάει με έναν άντρα και μια γυναίκα που είναι αφιερωμένοι στον Ιεχωβά και τον αγαπούν ολόκαρδα. Εκείνοι πρέπει επίσης να έχουν αγαπήσει τόσο πολύ ο ένας τον άλλον ώστε να θέλουν να ενώσουν τις ζωές τους με τον γαμήλιο δεσμό.

Το σπίτι μας στο χωριό Θραψανό, μας περιμένει πάντα, σε ετοιμότητα ότι κι αν προκύψει...

spiti.2018.1
Είδαμε πριν λίγες μέρες το σπίτι μας στο Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης σε φωτογραφίες τωρινές... Δείτε το ΕΔΩ για να το θυμηθείτε... Και τώρα θα μπούμε λίγο μέσα στο σπίτι για να δούμε σε τι κατάσταση είναι... Ας ξεκινήσουμε από την κουζίνα...

spiti.2018.2
Όλα είναι στη θέση τους... Κι αν δεν σας το λέγαμε μπορεί να νομίζατε ότι κατοικείται κιόλας... Το φως από το παράθυρο της κουζίνας εκτυφλωτικό, δυσκολεύει ακόμα και τη φωτογράφιση... Ναι, καλά καταλάβατε πρόκειται για τωρινές φωτογραφίες.

spiti.2018.3
Μια ακόμα φωτογραφία μέσα από την κουζίνα. Ετοιμαζόμαστε να περάσουμε στο σαλόνι μας και να απολαύσουμε τη θαλπωρή του τζακιού... Αυτό το ενδιάμεσο χωρίς πόρτα τα χωρίζει. Το αφήσαμε έτσι, επειδή μας άρεσε αυτή η ζωντάνια...

spiti.2018.4
Νάτο το τζάκι! Φυσικά και είναι σβηστό στολισμένο με τους ελέφαντες της Σούλας. Αν ήμασταν εκεί, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το θέλαμε πολύ να ήμασταν αυτή την περίοδο εκεί, αλλά βλέπεις το ένα θέμα προκύπτει μετά το άλλο και αλλάζουμε προγραμματισμούς.

spiti.2018.5
Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουμε κάποια στιγμή, σύντομα να κατέβουμε. Ας μη βάζουμε πια ημερομηνίες, αφού δεν μας βγαίνουν... Αλλά είναι βέβαιο πως εδώ, θα μπορούσαμε να χαλαρώσουμε λίγο και να ξεκουραστούμε... Δεν υπάρχει καμιά απογοήτευση. Θα τα καταφέρουμε κάποια στιγμή.

spiti.2018.6
Το τραπέζι στο σαλονάκι είναι εδώ και μας περιμένει. Και το ράντζο στην περίπτωση που χρειαστεί να φιλοξενήσουμε φίλους. Για την ώρα είναι εκεί διπλωμένο... Σε τι να χρησιμεύσει σε ένα κλειστό σπίτι. Κι ευτυχώς που η Στασούλα το αερίζει και το φροντίζει, από καιρό σε καιρό.

spiti.2018.7
Ένα μέρος της κρεβατοκάμαρας με τον καθρέφτη που χρειάζεται η γυναίκα του σπιτιού για τις ανάγκες της... Το τηλέφωνο λειτουργεί. Πληρώνουμε τα πάγια, για να είναι εκεί και να μας περιμένει όταν πάμε. Με το Wi-Fi του κρατάω την επικοινωνία με αυτό το Site.

spiti.2018.8
Άλλη μια πλευρά της κρεβατοκάμαρας. Το λευκό κυριαρχεί ανάμεσα στο ξύλο της οροφής και τα αλουμινένια πορτοπαράθυρα, βαμμένα κι αυτά σε χρώμα ξύλου. Κάποτε έκανα όνειρα γι' αυτό το σπίτι. Σήμερα θέλω, απλά, να το αισθάνομαι ως αποκούμπι σε μια ώρα ανάγκης.

Το σπίτι μας στο χωριό, μέσα από χθεσινές φωτογραφίες που πήραμε από αγαπημένους μας

spiti1.300118
Θα θέλαμε να είμαστε εκεί αυτή την εποχή. Ένα σπίτι που δεν είσαι εκεί για να το ζεις θέλει φροντίδα. Για το σπίτι μας στο Θραψανό λέω, που χθες το είδαμε σε φωτογραφίες που μας έστειλαν αγαπημένοι φίλοι και τους ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη κίνηση τους.

spiti2.300118
Ναι, το βλέπουμε κι εμείς, χρειάζεται λίγη δουλίτσα... Η ξεραμένη βουκαμβίλια από τον περσινό χιονιά και την παγωνιά που ακολούθησε, είναι ακόμα εκεί, δεμένη πάνω στα ξύλα. Κρέμεται σαν κουφάρι, την ώρα που τα νέα βλαστάρια της μεγαλώνουν, εξαιρετικά γρήγορα...

spiti3.300118
Πριν μπούμε μέσα στην εσωτερική αυλή, ας ρίξουμε μια ματιά έξω... Έτσι ακριβώς φαίνεται από την αυτοσχέδια εξώπορτα που έχουμε τοποθετήσει προσωρινά, μέχρι να βάλουμε μια σωστή... Αλλά για αυτό, θα χρειαστούμε λίγο χρόνο ακόμα... Έχουμε ήδη κάνει μεγάλα βήματα.

spiti4.300118
Μπαίνουμε στην εσωτερική αυλή... Η πόρτα της κουζίνας κλειστή... Έτσι συμβαίνει όταν λείπει η ζωή στο σπίτι. Ας ελπίσουμε πως θα τα καταφέρουμε να πάμε, έστω και για λίγο και να του δώσουμε λίγη ζωντάνια και ζωή. Όπως το χρειαζόμαστε όλοι, έτσι το χρειάζεται κι αυτό.

spiti5.300118
Η Στασούλα, η αδελφή μου, φροντίζει να κρατά στη ζωή τα λίγα λουλούδια και την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό. Εδώ η κρεβατοκάμαρα μας, με τα χαλάκι μπροστά στην πόρτα του! Μου έχει λείψει... Αλλά είπαμε, πρέπει να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να καταφέρουμε να πάμε.

spiti6.300118
Δείτε πώς μεγαλώνει η βουκαμβίλια! Έχει ανάγκη να στηριχτεί κάπου. Θα μεγαλώσει γρήγορα, ήδη μας εκπλήσσει, πώς τα έχει καταφέρει μέσα σε ένα χρόνο, καθώς είχε ξεραθεί εντελώς... Είναι φοβερή η δύναμη της αναδημιουργίας, να την βλέπεις στην πράξη.

spiti7.300118
Απέναντι ακριβώς από το σπίτι μας, ότι δηλαδή βλέπεις μέσα από την αυλή μας... Τα σπίτια των γειτόνων μας... Το πράσινο, φυσικό σεντόνι, σιγά - σιγά απλώνεται πάνω στο χώμα... Οι βροχές και ο ήλιος είναι βέβαιο ότι θα το κάνει να θεριέψει, τις επόμενες μέρες.

Στην αγαπημένη Σούλα, στο άλλο μου μισό, με άφατη χαρά για την επιστροφή της κοντά μου…

sinelefsi2.2017
Η Σούλα είναι πια κοντά μου. Επέτρεψε από το ταξίδι της τριών εβδομάδων στο Βανκούβερ του Καναδά. Να πω ότι δεν μου έλλειψε θα ήταν ψέμα. Έμαθα και μου αρέσει να μοιράζομαι πράγματα μαζί της. Και έτσι πρέπει. Αυτό θέλει ο Ιεχωβά να συμβαίνει μέσα στο γάμο που ευλόγησε…
grecotel.kilinis8

Υπερβολή; Όχι, δεν το βλέπω έτσι. Σε ένα προσωπικό Site μπορεί να συμβεί κι αυτό. Να καταχωρηθεί ένα ποίημα που έφτασε χθες στο e-mail μου γραμμένο για μας από τον καλό μου φίλο, Παύλο και τον ευχαριστώ πολύ για τη όμορφη σκέψη του:

Ξύπνησα και ήσουν εκεί
δίπλα μου μέσα στη νύχτα
με άγγιξες και ηρέμησες το φόβο μου
Μεταμόρφωσες το σκοτάδι σε φως!

Ξύπνησα και σε είδα εκεί
δίπλα μου όπως και πριν
Η καρδιά μου πέταξε για να έρθει κοντά σου
να σε αισθανθώ κοντά μου ακόμη μια φορά
να αισθανθώ την αγάπη σου ακόμη μια φορά.

Η δύναμή σου, με έκανε δυνατό.
Αν και η ζωή μας πλήγωσε
τώρα, που η νύχτα μοιάζει μακρινή και σκοτεινή
η αγάπη σου λάμπει μέσα στην καρδιά μου …
η αγάπη σου θα λάμπει μέσα στην καρδιά μου ...

Να κρατάτε πάντοτε ο ένας το χέρι του άλλου με αγάπη.

Αδέλφια σας αγαπώ και προσεύχομαι για εσάς. Χαίρομαι που γύρισε η αδελφή μου στην Ελλάδα. Ο Ιεχωβά να σας ευλογεί κατά τον πλούτο της δόξας Του και να σας σκεπάζει με τις φτερούγες της χάρης και του ελέους Του.

Ο ελάχιστος μεταξύ των αδελφών σας Παύλος.

Ευχαριστούμε πολύ, αδελφέ… Μας σκέφτεσαι, μας αγαπάς και όπως έχεις την ευχέρεια να εκφράζεσαι στο γραπτό λόγω, μπορείς να μας συγκινήσεις. Τα κατάφερες! Να είσαι πάντα καλά! Ο Ιεχωβά να σε ευλογεί!

Μερικές εικόνες από την επιστροφή του Σούλας. Αεροδρόμιο του Βανκούβερ... Πανέμορφο, δεν βρίσκετε;

aer.vancuver1.100118
Λίγο πριν επιβιβαστεί στο αεροσκάφος της KLM που θα τη φέρει στην Ελλάδα μέσω Αμστερνταμ η Σούλα φωτογραφίζεται στο πανέμορφο διεθνές αεροδρόμιο του Βανκούβερ...

aer.vancuver2.100118
Ναι, τέτοια όμορφα μέρη τα έχει μέσα το αεροδρόμιο. Τεράστιο. Χάνεσαι αν δεν προσέξεις. Αρχίζει ήδη και δημιουργεί προσμονή για το επόμενο ταξίδι. Άξιοι οι σχεδιαστές του...

aer.vancuver3.100118
Ένα τεράστιο ενυδρείο. Το μέγεθος του ίσως μπορείτε να το δείτε στην πρώτη φωτογραφία της σημερινής ανάρτησης... Πανέμορφο δεν είναι; Ναι, το Βανκούβερ σε αποχαιρετά με πανέμορφες εικόνες

aer.vancuver4.100118
Και μια γενικότερη εικόνα μέσα στο αεροδρόμιο... Σας κάνει εντύπωση τόσο πράσινο μέσα στον σταθμό αναμονής, λίγο πριν την επιβίβαση στο αεροσκάφος. Πρωτόγνωρα πράγματα για μας...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA