Οι Έλληνες αδελφοί στις Συνελεύσεις Νυρεμβέργης και Βιέννης χωρίζονταν σε γκρουπ... Υποομάδες με υπευθύνους... Για να εξυπηρετούνται καλύτερα.


Εδώ ένα γκρουπ με τον Χόρτη Νίκο... Και τον Πυρένη, υπηρέτη περιοχής...Τον γαμπρό του Πυρένη, τον Μαριανό Νίκο και την μητέρα του Μαριανού...


Ο Χόρτης Νίκος στις διεθνείς συνελεύσεις Βιέννης και Νυρεμβέργης… Πριν το 1970... Πήγαιναν με τραίνα ναυλωμένα από αδελφούς... Βλέπετε την σκηνή της ελληνικής συνέλευσης...


Κάθε γλωσσική ομάδα είχε την σκηνή της σ’ αυτές τις διεθνείς συνελεύσεις... Ξεχωρίζουν οι κονκάρδες... Μοναδικές φωτογραφίες - ντοκουμέντα.


Ελπίζω να έχω βάλει τις σωστές λεζάντες στις κατάλληλες φωτογραφίες… Έτσι κι αλλιώς αποτελούν μνήμες μιας άλλης εποχής.


Για όλους εμάς τους νεώτερους στην Αλήθεια, αυτές οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες είναι πολύ σπουδαίες… Δύσκολοι καιροί και η πιστότητα ήταν σημαντική, όπως και σήμερα.

Το αρχαίο δράμα με το δικαστήριο του Σάχεδριν... Είναι στο ίδιο δράμα με την σύγχρονη σκηνή...

Χθες είχαμε ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ένα δημοσίευμα για τον Νίκο Χόρτη που αποχαιρετούμε σήμερα. Το δημοσίευμα έκανε μεγάλη αίσθηση και λόγω του γεγονότος ότι δημοσιεύσαμε ξεχωριστές φωτογραφίες από τη θεοκρατική δράση του αδελφού Νίκου. Και επειδή έχουμε αρκετές ακόμα επανερχόμαστε για ένα ακόμα δημοσίευμα.

Στο μεταξύ χθες ο γιός του, ο Διονύσης, έγραψε αυτό το συγκινητικό σημείωμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να τον αποχαιρετήσει δημόσια. Είναι πολύ όμορφο να ακούς τα παιδιά να μιλούν έτσι για τους γονείς τους. Το αναδημοσιεύουμε, μήπως δεν το είδατε… Δεν έχετε, από επιλογή όλοι αυτή τη δυνατότητα να είστε στο Facebook.

Πατέρα μου... Αγαπημένε μου πατέρα... Έφυγες ήσυχα ήρεμα με γαλήνη... Δεν είχες άλλες δυνάμεις να ζήσεις... Όμως έχω εγώ δυνάμεις... Να σταθώ δίπλα στην αγαπημένη σου σύζυγο και μητέρα μου Όλγα... Και στα εγγόνια σου που τα μεγάλωσες με στοργή και αγάπη...

Σ’ ευχαριστώ όχι που με γέννησες... Σ’ ευχαριστώ που με έκανες πραγματικό άνθρωπο με αρχές και ιδιότητες στην ζωή μου... Προσπάθησα να σε τιμήσω όσο ζούσες με τον καλύτερο τρόπο... Ελπίζω να το καταφέρω και τώρα μόνος μου, χωρίς εσένα... Είμαι χαρούμενος που άφησες καλό υπόμνημα στους ανθρώπους και στον Θεό... Καλή αντάμωση στην ανάσταση...!

Αγαπημένοι μου συγγενείς, φίλοι, πατριώτες και γνωστοί... Σας περιμένω την Πέμπτη 18/1/2017 στις 2.30 στην αίθουσα Καλαμακίου 84 στον Άλιμο για την επικήδειο ομιλία... Μετά στις 3.30 στο νεκροταφείο Αγίου Δημητρίου ο αποχαιρετισμός... Μετά στις 4.00 στο σπίτι μας Ρόδου 22 για παρηγορητική συντροφιά και έναν καφέ...!

Δε βρίσκετε κι εσείς πως είναι πολύ όμορφο; Θα είμαστε εκεί σήμερα, για να αποχαιρετήσουμε τον αδελφό Νίκο και να στηρίξουμε τους αδελφούς μας στη δοκιμασία που περνάνε.