Έχει το όνομά σας κάποια συγκεκριμένη σημασία; Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, συνηθίζεται να δίνουν στα παιδιά ονόματα γεμάτα σημασία. Το όνομα που επιλέγεται μπορεί να αντανακλά τα πιστεύω και τις αξίες των γονέων ή τις ελπίδες και τα όνειρά τους για το μέλλον του παιδιού.

Η απόδοση ονομάτων με ιδιαίτερη σημασία δεν είναι κάτι καινούριο. Στους Βιβλικούς χρόνους, τα προσωπικά ονόματα δίνονταν συνήθως λόγω της σημασίας που είχαν. Μπορεί να έδειχναν ποιο ρόλο αναμενόταν να παίξει το άτομο στη ζωή του. Για παράδειγμα, όταν ο Ιεχωβά μίλησε στον Δαβίδ για το μελλοντικό ρόλο του γιου του, του Σολομώντα, είπε: «Σολομών [από μια ρίζα που σημαίνει «Ειρήνη»] θα είναι το όνομά του, και ειρήνη και ησυχία θα δώσω στον Ισραήλ στις ημέρες του».—1 Χρονικών 22:9.

Μερικές φορές, ο Ιεχωβά έδινε καινούριο όνομα σε κάποιο άτομο που επρόκειτο να αποκτήσει καινούριο ρόλο. Η στείρα σύζυγος του Αβραάμ έλαβε το όνομα Σάρρα, που σημαίνει «Αρχόντισσα». Γιατί; Ο Ιεχωβά εξήγησε: «Θα την ευλογήσω και θα σου δώσω επίσης έναν γιο από αυτήν· ναι, θα την ευλογήσω και θα γίνει έθνη· βασιλιάδες λαών θα βγουν από αυτήν». (Γένεση 17:16) Όπως είναι σαφές, η κατανόηση του γιατί η Σάρα έλαβε καινούριο όνομα θα περιλάμβανε και κατανόηση του καινούριου της ρόλου.

Τι θα λεχθεί για το σπουδαιότερο από όλα τα ονόματα —το όνομα Ιεχωβά; Ποια είναι η σημασία του; Όταν ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό ποιο είναι το όνομά Του, ο Ιεχωβά απάντησε: «Θα αποδειχτώ αυτό που θα αποδειχτώ». (Έξοδος 3:14) Η μετάφραση του Ρόδερχαμ το αποδίδει: «Θα Γίνω οτιδήποτε με ευαρεστεί». Το όνομα του Ιεχωβά αποκαλύπτει ότι είναι Θεός που αναλαμβάνει αμέτρητους ρόλους. Σκεφτείτε ένα απλό παράδειγμα: Μια μητέρα ίσως χρειάζεται να αναλαμβάνει πολλούς ρόλους κάθε μέρα για να φροντίζει τα παιδιά της —ως νοσοκόμα, μαγείρισσα, δασκάλα— ανάλογα με την ανάγκη που προκύπτει. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον Ιεχωβά, αν και σε πιο εξυψωμένο επίπεδο. Προκειμένου να επιτελέσει το στοργικό του σκοπό για την ανθρωπότητα, μπορεί να γίνει οτιδήποτε τον ευαρεστεί, αναλαμβάνοντας οποιονδήποτε ρόλο είναι απαραίτητο. Επομένως, το να γνωρίζουμε τον Ιεχωβά με το όνομά του περιλαμβάνει το να κατανοούμε και να εκτιμούμε τους πολλούς του ρόλους.

Δυστυχώς, η ωραιότητα της προσωπικότητας του Θεού είναι κρυμμένη από εκείνους που δεν τον γνωρίζουν με το όνομά του. Μελετώντας την Αγία Γραφή, όμως, μπορείτε να εκτιμήσετε τους ρόλους που αναλαμβάνει ο Ιεχωβά, μεταξύ άλλων, ως σοφός Σύμβουλος, ισχυρός Σωτήρας και γενναιόδωρος Προμηθευτής. Πράγματι, η βαθιά σημασία του ονόματος του Ιεχωβά εμπνέει δέος.

Ωστόσο, το να γνωρίσουμε τον Θεό με το όνομά του δεν είναι πάντοτε εύκολο. και ιδού γιατί...

Η Πρόκληση του να Γνωρίζουμε τον Θεό με το Όνομά Του

Υπάρχει κάποιος που δεν θέλει να γνωρίζετε το όνομα του Ιεχωβά και να απολαμβάνετε στενή σχέση μαζί Του. Ποιος είναι αυτός ο μοχθηρός εχθρός; Η Αγία Γραφή εξηγεί: «Ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων έχει τυφλώσει τις διάνοιες των απίστων». Ο θεός του παρόντος ασεβούς κόσμου είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. Αυτός θέλει να σας κρατήσει στο σκοτάδι ώστε να μη φωτιστεί η καρδιά σας με «την ένδοξη γνώση του Θεού». Ο Σατανάς δεν θέλει να γνωρίζετε τον Ιεχωβά με το όνομά του. Πώς, όμως, τυφλώνει ο Σατανάς τις διάνοιες των ανθρώπων;—2 Κορινθίους 4:4-6.

Ο Σατανάς έχει χρησιμοποιήσει την ψεύτικη θρησκεία για να μη γνωρίσουν οι άνθρωποι τον Θεό με το όνομά του. Για παράδειγμα, στους αρχαίους χρόνους, μερικοί Ιουδαίοι επέλεξαν να αγνοήσουν τις θεόπνευστες Γραφές και να ακολουθήσουν μια παράδοση η οποία απαιτούσε να μη χρησιμοποιείται το όνομα του Θεού. Τους πρώτους αιώνες της Κοινής μας Χρονολογίας, οι Ιουδαίοι δημόσιοι αναγνώστες είχαν πάρει προφανώς την οδηγία να μη διαβάζουν το όνομα του Θεού, όπως εμφανιζόταν στις Άγιες Γραφές τους, αλλά να το αντικαθιστούν με τη λέξη ’Αδονάι, που σημαίνει «Κύριος». Αναμφίβολα, αυτή η τακτική συντέλεσε σε τραγική παρακμή της πνευματικότητας. Πολλοί στερήθηκαν τα οφέλη της στενής προσωπικής σχέσης με τον Θεό. Τι θα λεχθεί, όμως, για τον Ιησού; Ποια στάση τηρούσε εκείνος απέναντι στο όνομα του Ιεχωβά;

Ο Ιησούς και οι Ακόλουθοί του Γνωστοποιούσαν το Όνομα του Θεού

Ο Ιησούς διακήρυξε προσευχόμενος στον Πατέρα του: «Γνωστοποίησα το όνομά σου και θα το γνωστοποιήσω». (Ιωάννης 17:26) Ο Ιησούς ασφαλώς και θα πρόφερε το όνομα του Θεού σε πολλές περιπτώσεις, όταν διάβαζε, παρέθετε ή εξηγούσε τμήματα των Εβραϊκών Γραφών που περιείχαν αυτό το σπουδαίο όνομα. Άρα, ο Ιησούς πρέπει να χρησιμοποιούσε το όνομα του Θεού ανεπιφύλακτα, όπως έκαναν και όλοι οι προφήτες πριν από αυτόν. Αν κάποιοι Ιουδαίοι ήδη δεν χρησιμοποιούσαν το όνομα του Θεού κατά τη διάρκεια της διακονίας του Ιησού, εκείνος οπωσδήποτε δεν θα ακολούθησε την παράδοσή τους. Ο Ιησούς επέκρινε με δριμύτητα τους θρησκευτικούς ηγέτες, λέγοντάς τους: «Έχετε καταστήσει το λόγο του Θεού άκυρο εξαιτίας της παράδοσής σας».—Ματθαίος 15:6.

Οι πιστοί ακόλουθοι του Ιησού συνέχισαν να γνωστοποιούν το όνομα του Θεού μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού. Την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., την ίδια ακριβώς ημέρα κατά την οποία σχηματίστηκε η Χριστιανική εκκλησία, ο απόστολος Πέτρος, παραθέτοντας από μια προφητεία του Ιωήλ, είπε σε ένα πλήθος Ιουδαίων και προσηλύτων: «Όποιος επικαλεστεί το όνομα του Ιεχωβά θα σωθεί». (Πράξεις 2:21· Ιωήλ 2:32) Οι πρώτοι Χριστιανοί βοήθησαν ανθρώπους από πολλά έθνη να γνωρίσουν τον Ιεχωβά με το όνομά του. Ως εκ τούτου, σε μια συνάθροιση των αποστόλων και των πρεσβυτέρων στην Ιερουσαλήμ, ο μαθητής Ιάκωβος είπε: «Ο Θεός έστρεψε την προσοχή του στα έθνη για να πάρει από αυτά έναν λαό για το όνομά του».—Πράξεις 15:14.

Ωστόσο, ο εχθρός του ονόματος του Θεού δεν κατέθεσε τα όπλα. Όταν πέθαναν οι απόστολοι, ο Σατανάς έσπευσε να σπείρει σπόρους αποστασίας. (Ματθαίος 13:38, 39· 2 Πέτρου 2:1) Για παράδειγμα, ο κατ’ όνομα Χριστιανός συγγραφέας Ιουστίνος ο Μάρτυρας γεννήθηκε περίπου όταν πέθανε ο Ιωάννης, ο τελευταίος των αποστόλων. Εντούτοις, ο Ιουστίνος επέμενε επανειλημμένα στα συγγράμματά του ότι Αυτός που προμηθεύει τα πάντα είναι “Θεός ο οποίος δεν καλείται με κανένα όνομα”.

Όταν οι αποστάτες Χριστιανοί έκαναν αντίγραφα των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών, προφανώς αφαιρούσαν το προσωπικό όνομα του Ιεχωβά από το κείμενο και το αντικαθιστούσαν με τη λέξη Κύριος. Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τις Εβραϊκές Γραφές. Εφόσον οι αποστάτες Ιουδαίοι γραμματείς δεν διάβαζαν πια το όνομα του Θεού δυνατά, αντικατέστησαν το θεϊκό όνομα στις δικές τους Γραφές με τη λέξη ’Αδονάι περισσότερες από 130 φορές. Η σημαντική μετάφραση της Γραφής στη λατινική η οποία ολοκληρώθηκε από τον Ιερώνυμο το 405 Κ.Χ. και ονομάστηκε Βουλγάτα απάλειψε και αυτή το προσωπικό όνομα του Θεού.

Σύγχρονες Απόπειρες Εξάλειψης του Ονόματος του Θεού

Σήμερα, οι λόγιοι γνωρίζουν ότι το προσωπικό όνομα του Ιεχωβά εμφανίζεται περίπου 7.000 φορές στη Γραφή. Γι’ αυτό, μερικές ευρέως χρησιμοποιούμενες μεταφράσεις, όπως η Καθολική Βίβλος της Ιερουσαλήμ (Jerusalem Bible) στην αγγλική, η Καθολική Λα Μπίμπλια Λατινοαμέρικα (La Biblia Latinoamérica) στην ισπανική και η δημοφιλής μετάφραση Ρέινα-Βαλέρα, επίσης στην ισπανική, χρησιμοποιούν ανεπιφύλακτα το προσωπικό όνομα του Θεού. Μερικές μεταφράσεις αποδίδουν το όνομα του Θεού «Γιαχβέ». Την τακτική αυτή ακολούθησαν επίσης οι καθηγητές θεολογίας Β. Βέλλας και Α. Χαστούπης στις αντίστοιχες μεταφράσεις τους διαφόρων βιβλίων των Εβραϊκών Γραφών στη νεοελληνική.

Δυστυχώς, πολλές εκκλησίες που χρηματοδοτούν μεταφράσεις της Γραφής πιέζουν τους λογίους να απαλείψουν το όνομα του Θεού από τις μεταφράσεις τους. Για παράδειγμα, σε μια επιστολή με ημερομηνία 29 Ιουνίου 2008 προς τους προέδρους των διασκέψεων των Καθολικών επισκόπων, το Βατικανό δήλωνε: «Τα πρόσφατα χρόνια έχει παρεισφρήσει η συνήθεια να προφέρεται το κύριο όνομα του Θεού του Ισραήλ». Η επιστολή δίνει την εξής αυστηρή οδηγία: «Το όνομα του Θεού δεν πρέπει ούτε να χρησιμοποιείται ούτε να προφέρεται». Επιπλέον, «για τη μετάφραση του Βιβλικού κειμένου στις σύγχρονες γλώσσες, το θεϊκό τετραγράμματο πρέπει να αποδίδεται με το αντίστοιχο της λέξης Αδονάι/Κύριος». Όπως γίνεται σαφές, αυτή η επίσημη οδηγία του Βατικανού αποσκοπεί στην εξάλειψη της χρήσης του θεϊκού ονόματος.

Οι Προτεστάντες δεν έχουν μεταχειριστεί με λιγότερη ασέβεια το όνομα του Ιεχωβά. Ένας εκπρόσωπος των εκδοτών της Νέας Διεθνούς Μετάφρασης (New International Version), η οποία χρηματοδοτήθηκε από Προτεστάντες και κυκλοφόρησε στην αγγλική το 1978, έγραψε: «Ιεχωβά είναι ένα χαρακτηριστικό όνομα του Θεού, και το ιδανικό θα ήταν να το είχαμε χρησιμοποιήσει. Αλλά επενδύσαμε 2,25 εκατομμύρια δολάρια σε αυτή τη μετάφραση, τα οποία σίγουρα θα έκαναν φτερά αν μεταφράζαμε, παραδείγματος χάρη, τον Ψαλμό 23 ως εξής: “Ο Γιαχβέ είναι ο ποιμένας μου”».

Επιπρόσθετα, οι εκκλησίες δεν έχουν αφήσει τους Λατινοαμερικανούς να γνωρίσουν τον Θεό με το όνομά του. Ο Στίβεν Βοτ, σύμβουλος σε μεταφραστικά θέματα ο οποίος εργάζεται για τις Ενωμένες Βιβλικές Εταιρίες (UBS), γράφει: «Μια από τις διαρκείς αντιλογίες στους κύκλους των Προτεσταντών της Λατινικής Αμερικής αφορά τη χρήση του ονόματος Χεοβά. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι μια ιδιαίτερα μεγάλη και αναπτυσσόμενη εκκλησία Νεοπεντηκοστιανών ζήτησε τη μετάφραση Ρέινα-Βαλέρα του 1960, αλλά χωρίς το όνομα Χεοβά. Στη θέση του, ήθελαν τη λέξη Σενιόρ [Κύριος]». Σύμφωνα με τον Βοτ, οι UBS απέρριψαν αρχικά αυτό το αίτημα, αλλά αργότερα ενέδωσαν και έθεσαν σε κυκλοφορία μια έκδοση της Βιβλικής μετάφρασης Ρέινα-Βαλέρα «χωρίς τη λέξη Χεοβά».

Η διαγραφή του ονόματος του Θεού από το γραπτό του Λόγο και η αντικατάστασή του με τη λέξη «Κύριος» δεν αφήνει τους αναγνώστες να γνωρίσουν ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Θεός. Μια τέτοια αλλαγή δημιουργεί σύγχυση. Για παράδειγμα, ο αναγνώστης ίσως δεν είναι σε θέση να διακρίνει αν ο όρος «Κύριος» αναφέρεται στον Ιεχωβά ή στον Γιο του, τον Ιησού. Έτσι λοιπόν, στο εδάφιο στο οποίο ο απόστολος Πέτρος παραθέτει τα λόγια του Δαβίδ: «Είπε ο Ιεχωβά στον Κύριό μου [τον αναστημένο Ιησού]: “Κάθησε στα δεξιά μου”», πολλές μεταφράσεις της Γραφής λένε: «Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου». (Πράξεις 2:34, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα) Επίσης, ο Ντέιβιντ Κλάινς, στο δοκίμιό του «Ο Γιαχβέ και ο Θεός της Χριστιανικής Θεολογίας», επισημαίνει: «Ένα αποτέλεσμα της απουσίας του Γιαχβέ από τη Χριστιανική συνειδητότητα είναι η τάση να εστιάζεται η προσοχή στο πρόσωπο του Χριστού». Επομένως, πολλοί εκκλησιαζόμενοι δεν αντιλαμβάνονται ότι ο αληθινός Θεός, προς τον οποίο απηύθυνε ο Ιησούς τις προσευχές του, είναι κάποιο Πρόσωπο με όνομα—Ιεχωβά.

Ο Σατανάς έχει πασχίσει να τυφλώσει τις διάνοιες των ανθρώπων σχετικά με τον Θεό. Παρ’ όλα αυτά, μπορείτε να γνωρίσετε καλά τον Ιεχωβά.

Μπορείτε να Γνωρίζετε τον Ιεχωβά με το Όνομά Του

Αναμφισβήτητα, ο Σατανάς έχει πολεμήσει το θεϊκό όνομα, και σε αυτά τα πλαίσια έχει χρησιμοποιήσει επιτήδεια την ψεύτικη θρησκεία. Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι καμιά δύναμη στον ουρανό ή στη γη δεν μπορεί να εμποδίσει τον Υπέρτατο Κύριο Ιεχωβά να γνωστοποιήσει το όνομά του σε όσους θέλουν να γνωρίζουν την αλήθεια για εκείνον και για τον ένδοξο σκοπό που έχει για τους πιστούς ανθρώπους.

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ευχαρίστως θα σας βοηθήσουν να μάθετε πώς να πλησιάσετε τον Θεό μέσω μελέτης της Αγίας Γραφής. Ακολουθούν το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος είπε στον Θεό: «Τους γνωστοποίησα το όνομά σου». (Ιωάννης 17:26) Καθώς θα συλλογίζεστε τα εδάφια τα οποία αποκαλύπτουν τους διάφορους ρόλους που έχει διαδραματίσει ο Ιεχωβά για την ευλογία της ανθρωπότητας, θα γνωρίσετε τις πολλές και ωραίες πτυχές της εξυψωμένης προσωπικότητάς του.

Ο πιστός πατριάρχης Ιώβ απολάμβανε «στενή σχέση με τον Θεό», και το ίδιο μπορείτε να κάνετε και εσείς. (Ιώβ 29:4) Έχοντας γνώση του Λόγου του Θεού, μπορείτε να γνωρίζετε τον Ιεχωβά με το όνομά του. Αυτή η γνώση θα σας δώσει την πεποίθηση ότι ο Ιεχωβά θα ενεργήσει σε αρμονία με τη σημασία του ονόματός του, όπως την ανέφερε ο ίδιος —“Θα Γίνω οτιδήποτε με ευαρεστεί”. (Έξοδος 3:14, υποσημείωση στη ΜΝΚ) Επομένως, θα εκπληρώσει οπωσδήποτε όλες τις καλές του υποσχέσεις προς την ανθρωπότητα.

Χρησιμοποιούσαν οι Πρώτοι Χριστιανοί το Όνομα του Θεού;

Στις μέρες των αποστόλων του Ιησού, τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., σχηματίστηκαν Χριστιανικές εκκλησίες σε πολλές χώρες. Τα μέλη αυτών των εκκλησιών συναθροίζονταν τακτικά για να μελετήσουν τις Γραφές. Έβρισκαν εκείνοι οι πρώτοι Χριστιανοί το όνομα του Ιεχωβά στα αντίγραφα των Γραφών τους;

Εφόσον η ελληνική είχε γίνει η διεθνής γλώσσα, πολλές εκκλησίες χρησιμοποιούσαν τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, μια μετάφραση των Εβραϊκών Γραφών στην ελληνική η οποία ολοκληρώθηκε το δεύτερο αιώνα Π.Κ.Χ. Μερικοί λόγιοι ισχυρίζονται ότι από τη στιγμή που εκπονήθηκε αρχικά, η Μετάφραση των Εβδομήκοντα είχε αντικαταστήσει παντού το όνομα του Θεού με τον τίτλο Κύριος. Αλλά τα γεγονότα τούς διαψεύδουν.

Υπάρχουν σπαράγματα με τμήματα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα από τον πρώτο αιώνα Π.Κ.Χ. Σε αυτά διακρίνεται καθαρά το όνομα Ιεχωβά, το οποίο εμφανίζεται στο ελληνικό κείμενο με τα τέσσερα εβραϊκά γράμματα יהוה (ΓΧΒΧ), δηλαδή το Τετραγράμματο. Ο καθηγητής Τζορτζ Χάουαρντ έγραψε: «Έχουμε τρία ξεχωριστά προχριστιανικά αντίγραφα της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα, και το Τετραγράμματο δεν μεταφράζεται κύριος ούτε σε μία περίπτωση ή, για να ακριβολογούμε, δεν μεταφράζεται καν. Μπορούμε τώρα να πούμε με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο της Καινής Διαθήκης, οι Ιουδαίοι συνήθιζαν να μεταφέρουν το θεϊκό όνομα αυτούσιο στο ελληνικό κείμενο των Γραφών». —Επιθεώρηση Βιβλικής Αρχαιολογίας (Biblical Archaeology Review).

Χρησιμοποίησαν οι απόστολοι και οι μαθητές του Ιησού το όνομα του Θεού στα θεόπνευστα συγγράμματά τους; Ο καθηγητής Χάουαρντ τονίζει: «Όταν η Μετάφραση των Εβδομήκοντα, την οποία χρησιμοποιούσε και από την οποία παρέθετε η εκκλησία της Καινής Διαθήκης, περιείχε την εβραϊκή μορφή του θεϊκού ονόματος, χωρίς αμφιβολία οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης συμπεριλάμβαναν το Τετραγράμματο στις παραθέσεις τους».

Επομένως, μπορούμε να καταλήξουμε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι οι πρώτοι Χριστιανοί διάβαζαν το όνομα του Θεού και στις μεταφράσεις των Εβραϊκών Γραφών που χρησιμοποιούσαν και στα αντίγραφα των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών που διέθεταν.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1 Ιουλίου 2010