Τις προηγούμενες μέρες πήρα ένα υπέροχο e-mail που μου ασκεί μια γλυκιά, όμορφη, εποικοδομητική κριτική για τα γραφτά μου στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μου γράφει ακόμα: Έχω αποκτήσει και εγώ το βιβλίο του Γ. Δούρα, από ένα παλαίμαχο πιστό αδελφό από τη Σάμο. Όταν πέθανε, η σύζυγός του επέτρεπε σε αδελφούς να παίρνουν βιβλία από την πλουσιότατη βιβλιοθήκη του. Αν και ήμουν από τους τελευταίους, η αδελφή μου είπε: «πάρε όσα θέλεις αν και δεν πιστεύω να έχει μείνει κάτι αξιόλογο γιατί τα έχουν πάρει τα περισσότερα». Χάρηκα πολύ που είχε μείνει αυτό το βιβλίο και το πήρα με μεγάλη ευχαρίστηση. Εδώ είναι η μια όψη της επιστολής προς το φιλολογικό περιοδικό «Νέα Εστία».


Και αυτή είναι δεύτερη όψη της ίδιας επιστολής – ντοκουμέντο… Νομίζω πως αν τη μεγαλώσει κανείς λιγάκι μπορεί ακόμα και να τη διαβάσει. Ο γραφικός του χαρακτήρας πολύ καθαρός, επιμελημένος, όμορφος… Μου γράφει στο e-mail: Ο αδελφός αυτός συνήθιζε να κολλάει ένα φάκελο μέσα από το πίσω εξώφυλλο του κάθε βιβλίου και να βάζει εκεί σχετικές με το βιβλίο ή το συγγραφέα πληροφορίες. Εκεί λοιπόν βρήκα δημοσίευμα εφημερίδας, της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ της εποχής, που του ασκεί κριτική στην αλλαγή, ως προς τη λογοτεχνία, του Δούρα και στο περιεχόμενο της ποίησής του, χωρίς ωστόσο να υποτιμά το μεγαλείο του ταλέντου του.


«Το σκανάρισα και σου το αποστέλλω, είναι ενδιαφέρον». Πράγματι. Μπορείτε να το διαπιστώσετε μόνοι σας. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για το 1932! Η προσωπική επιστολή του αδελφού, αποτελεί απάντηση σε κριτικές του έργου του... Ο Γεώργιος Δούρας είχε το σθένος να υπερασπίζεται τις απόψεις του με πάθος και δύναμη πρωτόγνωρη για την εποχή του. Και να μιλάει ανοιχτά και δημόσια για τον Θεό που πίστευε, τον Ιεχωβά. Παράδειγμα για όλους μας. Δείτε ΕΔΩ μερικά από τα ποιήματα του, όταν με δημοσίευμα μας στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το κάναμε τότε… Και ΕΔΩ διαβάστε την αυτοβιογραφία του. Να γιατί μ’ αρέσετε… Επειδή είστε οι καλύτεροι συνεργάτες… Ευχαριστώ…