Αργά, αλλά σταθερά, η άνοιξη έρχεται στην Αναστασιά των Σερρών, το χωριό του Ηλία Θεολόγου
Είναι υπέροχο και ξεχωριστό, αυτό το συναίσθημα. Να νοιώθω τόσο οικεία μ' αυτό το σπίτι και να μην έχουμε πάει ποτέ με φυσική παρουσία, αν και το έχουμε βάλει στόχο ζωής, να τα καταφέρουμε να πάμε σ' αυτή τη ζωή και στην Ηλία αυτό ακούγεται, ευσεβής πόθος!
Θέλω όμως να μείνουμε λίγο στον κήπο του σπιτιού του, καθώς, αν και βόρεια, κάποια λουλούδια αρχίζουν να ανθίζουν, δίνοντας την αίσθηση ότι ο χειμώνας, σιγά - σιγά φεύγει, ενώ η άνοιξη είναι στην πόρτα μας, έρχεται. Αλλά είναι μόνο δική μου αίσθηση; Δεν το βλέπετε κι εσείς;
Κρατάω πάντα αυτή την χειροποίητη κατασκευή. Την έχει φτιάξει ο ίδιος ο Ηλίας και είναι σιντριβάνι. Φαντάζομαι πόσο δροσιστικό θα είναι το καλοκαίρι... Πραγματικά εξαιρετικό! Και το σπουδαίο και σημαντικό είναι ότι με αυτά που καταπιάνεται, ο άνθρωπος αυτός, το χαίρετε κιόλας!
Δείτε μια ομορφιά οι γλάστρες του... Είναι φανερό ότι σε όλα αυτά, έχει βάλει το χεράκι της και η Κατερίνα, η σύζυγός του. Της αρέσει να ασχολείται με τα φυτά και με τα ζώα τους. Και δεν έχουν και λίγα, εδώ που τα λέμε. Ζωή να έχουν!
Άλλο ένα λουλούδι του κήπου τους, έξω από το σπίτι τους. Και αν προσέξετε τη φωτογραφία, θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει κι ένα πουλί στο κάδρο. Ο φακός του Ηλία το έχει "πιάσει" την ώρα που πετάει, είναι σε κίνηση. Αριστερά, στο βάθος, στο πέτρινο τραπεζάκι, πίνουν τον πρωινό καφέ τους.
Μ' αρέσουν οι επιλογές που κάνει, καθώς μου στέλνει πράγματα. καμιά φορά είναι λεπτομέρειες από ένα θέμα που εκείνος γνωρίζει επειδή έχει όλη την εικόνα. Αλλά έστω κι έτσι, όλα είναι όμορφα. Κι αυτό που από την αρχή αυτού του κομματιού επεσήμανα , υπάρχει. Η άνοιξη αρχίζει να μας κλείνει το μάτι στο πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου 2024.
