Στέκομαι λίγο περισσότερο στο σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στο ΠΑΡΟΝ. Ο άνθρωπος έχει το μαγικό ραβδάκι να μεταμορφώνει το γεγονός σε γραμμές που φτιάχνουν ένα σκίτσο. Και δεν έχει να κάνει τόσο με τις γραμμές όσο με το περιεχόμενό του. Δείτε το λίγο προσεκτικά παρακαλώ.

Η ΑΥΓΗ θεωρεί ότι πρόκειται για διπλό θρίαμβο των κερδοσκόπων αφού το υποχρεωτικό “κούρεμα” κηρύχθηκε πιστωτικό γεγονός. Κάποιοι πάλι, κερδοσκόπησαν. Μας ξαφνιάζει το γεγονός; Γιατί άραγε, στη χώρα της ρεμούλας.

Κι αυτοί στον κόσμο τους

Δεν ξέρω αν αυτό που διάβασα στο ίντερνετ είναι γεγονός, αν κάποιος δηλαδή, μέσα στο ΣΕΦ έριξαν γιαούρτι στον Ευάγγελο αν αυτό συμβαίνει σε ένα χώρο που έχουν μπει πολύ προσεκτικά τα μέλη του ΠΑΣΟΚ, φαντάσου τι έχει να γίνει στην κοινωνία γύρω.

Στο ΕΘΝΟΣ προβάλουν για πρώτη φορά χαμηλά το σχέδιο του Βενιζέλου για το νέο ΠΑΣΟΚ.

Να το χαίρεται αυτό το ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελος, εμείς άλλα ξέραμε. Καμιά σχέση με αυτό που θέλουν αυτοί και τα τσιράκια του...

Απίστευτο αλλά αληθινό και μόνο στην Ελλάδα μπορούσε να προκύψει. Εργαζόμενοι στο ΠΑΣΟΚ απλήρωτοι για τόσους μήνες αποκαλύπτουν με δυο e-mail τέρατα και σημεία. Και αυτό το ΠΑΣΟΚ ονειρεύεται ξανά εξουσία. Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα. Ούτε εκεί... Το δημοσίευμα από το ΘΕΜΑ.

Στο ΒΗΜΑ “πουλάνε” την αποκλειστική συνέντευξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στον Νίκο Χειλά στο Βερολίνο. Η εφημερίδα, ορθά δημοσιογραφικά, δίδει τρεις σελίδες στο θέμα. Για φαντάσου, ένας άνθρωπος, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, αρκετά μισητός στη χώρα μας για τη στάση του, μιλάει σε μια ελληνική εφημερίδα. Ε, δεν είναι λίγο αυτό... Επιτυχία είναι, όπως και να το κάνουμε...

Έβαλα τελευταία τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ γιατί έχει μια ξεχωριστή αξία ο τρόπος που παρουσιάζει τη ζωή μας μετά το ΡSI. Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Πολλοί δεν πρόκειται να καταλάβουν τίποτα από τα περί επιλεκτικής χρεοκοπίας. Το ζητούμενο πάντως είναι πώς θα προκύψει ανάπτυξη, με ανεργία που έχει βάλει πλώρη το 30%. Ιδού ένα απλοϊκό ερώτημα.

Το χωριό της Μαριγούλας, Ελληνικό... Εδώ γνωριστήκαμε κάποτε. Και συχνά - πυκνά, όποτε μπορούμε, το επισκεπτόμαστε. Μόλις 2,30 ώρες από την Αθήνα, χαλαρά τρεις ώρες και αλλάζεις κόσμο...

Εμμένοντας στις εφημερίδες του Σαββάτου... Στο Ηράκλειο της Κρήτης, η τοπική εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ έχει τον τρόπο να παρουσιάζει ειδησεογραφικά το γεγονός προτάσσοντας τις “απ' έξω” εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις στη χώρα. Σωστά πράττει, διότι αν περίμενε κάτι θετικό από τα μέσα θα... περίμενε πολύ. Μια θλίψη ατέλειωτη πλανάται στον αέρα...

Απίστευτοι αυτοί εκεί στην ΕΣΤΙΑ. Εκφραστές όσων δεν θέλουν εκλογές (και γιατί να τις θέλουν, μια χαρά λειτουργεί το σύστημα...) τρομοκρατεί για όσα αρνητικά μπορεί να προκύψουν από τη “ζαριά” των εκλογών. Βρε αθεόφοβοι κι εσείς έχετε επιστρατευτεί να τρομοκρατήσετε τα γεροντάκια που σας εμπιστεύονται;

Ήταν από αυτά τα ξαφνικά. Τα απρογραμμάτιστα. Που γι' αυτό ακριβώς το λόγο είναι κι ωραία. Απογευματάκι Σαββάτου. Έχουμε ξαπλώσει λίγο να ξεκουραστούμε από το τρέξιμο της μέρας στις δουλειές. Αυτές που έχουμε αφήσει όλη την εβδομάδα και πρέπει να γίνουν σήμερα...

Και ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής η Μαριγούλα. Με μια φωνή νεανική και μια τρέλα στην πρότασή της “Έχει εδώ κοντά ένα μπαράκι, πάμε να πιούμε ένα ποτό;”

Ενδίδουμε... Είναι τόσο καλή και γλυκιά η ίδια... Ξέρουμε ότι θα διανύσουμε μερικές δεκάδες χιλιόμετρα κι έξω κάνει ένα βρωμόκρυο, άλλο πράγμα. Χάλασε πάλι ο καιρός...

Προτιμούμε Αττική Οδό για την πρόσβασή μας στο δρόμο για Ραφήνα. Φτάνουμε στην κατασκήνωση της Μαριγούλας. Είναι εκεί με τα παιδιά της και μας περιμένει μετά το τηλεφώνημα. Λείπει μόνο ο Διονύσης που έχει βγει βόλτα. Στη θέση του, το κορίτσι του Παναγιώτη, του μεγάλου γιου της Μαριγούλας...

Η ίδια κάνει μπάνιο... Σαν τα παλιά Σαββατόβραδα που έπρεπε να κάνουμε το μπάνιο μας για να βγούμε... Έχει πάει πια 7.30 – 8.00. Φεύγουμε σχεδόν με... βρεγμένα τα μαλλιά της. Είχε τέτοια όρεξη και διάθεση που καθόλου δεν την ένοιαζε να βγει έτσι μαζί μας. Ψύξη είπατε; Ποια ψύξη;

Πήγαμε στον ΚΑΒΟ, ένα μπαράκι πάνω στο κύμα. Το καλοκαίρι θα πρέπει να είναι μοναδικά με τις καρέκλες του πάνω στη θάλασσα. Αλλά και τώρα ήταν υπέροχα... Ωραίο το περιβάλλον, η μουσική του, το τζάκι που καίει... Ήπιαμε ένα ποτό που στην πορεία έγιναν δύο. Τρεις και μισή ώρες καθίσαμε εκεί... Κι ούτε που το καταλάβαμε... Η κουβέντα ζεστή και το αλκοόλ χαλαρώνει... Είπαμε τόσα και νοιώσαμε παιδιά. Σαν τότε που λαχταρούσαμε να βρεθούμε στο χωριό, παιδιά 20 χρονώ, να βγούμε μια βόλτα στ' αλώνια, να κουβεντιάσουμε σαν φίλοι...

Μερικές φορές λες και σταματά ο χρόνος... Πάνω από τα 50 εγώ, κοντά εκείνες, πέντε παιδιά εκείνη και χωρισμένη, δύο και μεις. Κι όμως η παρέα είχε μια σπιρτάδα μοναδική...

Να 'σαι καλά ρε Μαριγούλα που μας ξεσήκωσες και βάλαμε μπροστά το... μηχανάκι της μνήμης. Χρειάζεται να μένει ζωντανή αυτή η πλευρά μας...

Εμείς δεν πανηγυρίσαμε ούτε μια στιγμή για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας αυτήν την περίοδο. Ιδιαίτερα με το PSI κι όταν έχει προηγηθεί το “κούρεμα” των μισθών και των συντάξεων. Στους τίτλους των Σαββατιάτικων φύλλων αυτό είναι το πρώτο θέμα. Εδώ από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Διαβάστε κι ΕΔΩ μια άλλη άποψη.

Στα ΝΕΑ “παίζουν” με το “Κατά Λουκάν” και εικονογραφούν ανάλογα το πρωτοσέλιδό τους. Προσπαθούν μάλιστα να δώσουν ένα κλίμα για το πώς θα είναι η ζωή μας μετά το κούρεμα... Μακρινά και ουδέτερα, δεν παίρνουν θέση για τίποτα... Άλλα μας λένε όμως οι ξένοι. Διαβάστε ΕΔΩ.

Νέο τοπίο ανακαλύπτουν στο ΕΘΝΟΣ και βάζουν και τα κεφαλάκια όσων ευθύνονται για την... επιτυχία. Ο Παπαδήμος που εξυπηρετεί και δίπλα οι φιλόδοξοι πολιτικοί αρχηγοί, Βενιζέλος και Σαμαράς, της συγκυβέρνησης... Τώρα αν εσείς έχετε ξεπεράσει όλα τα προβλήματα και θέλετε να παρακολουθήσετε ζωντανά τις εργασίες συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ στο Στάδιο Ειρήνη και Φιλίας πατήστε ΕΔΩ.

Πού επικεντρώνει άραγε ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ το αισιόδοξο κλίμα; Μάλλον στις διεθνείς αγορές που δεν έχουν ιερό και όσιο γιατί εγώ στον περίγυρό μου, μόνο ανησυχία διαπίστωσα για το πολύ ρευστό αύριο. Κι αυτά τώρα το περί “ιστορικής συμφωνίας” εγώ τα ακούω βερεσέ...

Γιατί κάθε μέρα που περνάει οι τίτλοι των εφημερίδων μου θυμίζουν ESPRESSO στα χειρότερα της. Είναι δυνατόν μια, υποτίθεται σοβαρή πολιτική εφημερίδα να παρουσιάζει έτσι ένα γεγονός που θα μείνει στην ιστορία της Ελλάδας; Και όμως οι δημοσιογράφοι του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ έτσι αποτύπωσαν το πρωτοσέλιδό του για το PSI.

Αυτό κι αν είναι “σωτηρία”... Μια άλλη ματιά για το ίδιο θέμα από την ΑΥΓΗ που εκτιμά, πολύ σωστά, πως οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί έρχονται την ώρα που η ελληνική οικονομία βυθίζεται στην ύφεση και ο πληθωρισμός τρέχει με 2,5%.

Η ΑΥΓΗ καταγράφει την υψηλή ανεργία που κατατρέχει τους νέους. 1.000 απολύσεις κάθε μήνα... Πρωτοσέλιδα που έχουν θέση σ' αυτό το Site που ακραγγίζει με πάθος την αλήθεια. Αυτό επιχειρεί καθημερινά και το γεγονός ότι το ανταμείβετε με επισκέψεις δείχνει να το πετυχαίνει...

Η ηρακλειώτικη εφημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ επιλέγει να κάνει το ίδιο θέμα πρώτο, αναδεικνύοντας όμως τα παιχνίδια ανάμεσα στην ΕΛ.ΣΤΑΤ και τον ΟΑΕΔ. Αλλά είπαμε, σήμερα που βγήκαμε από το κουρείο, φρεσκοκουρεμένοι ας μην γκρινιάζουμε...

Ο ΛΟΓΟΣ προβάλει το τραγικό του 21% που για πρώτη φορά πιάνει ένα τόσο αρνητικό νούμερο. Μα είναι δυνατόν να υπερηφανευόμαστε για τέτοια ρεκόρ. Κατάντια είναι...

Η επισκεψιμότητα σ' αυτό το Site έχει αυξηθεί τον τελευταίο καιρό. Η “μπίλια” καθημερινά “κάθεται” στα 600 “κλικ” από διαφορετικές Ι.Ρ. Είναι ίσως και τα παιδιά από τη Δημοσιογραφική Ομάδα που δημιουργήσαμε στο πλαίσιο της αλληλεγγύης και προσφοράς μαθημάτων που υλοποιούν το ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ και η ΕΚΑΠ.

Η ομάδα, στην πλειοψηφία τους κορίτσια “πετάει”... Φτιάξαμε μαζί πριν μια εβδομάδα ένα Blog, μπορείτε να το δείτε πατώντας ΕΔΩ και δημιουργήσαμε μια Ομάδα στο Facebook κι αυτή μπορείτε να τη δείτε ΕΔΩ. Και τα δυο σφύζουν από ζωή...

Όμως το προσωπικό μου Site, δεν το παραμελώ... Καθημερινά έχει δύο με τρεις αναρτήσεις. Και πάντα σχολιασμό από τους τίτλους των εφημερίδων. Προσεγγίζουμε έτσι την επικαιρότητα με το δικό μας τρόπο. Ξεχωριστό. Νομίζω ότι δε θα το βρείτε αυτό πουθενά αλλού.

Δεν είναι απαραίτητο βεβαίως να συμφωνείτε. Και η διαφωνία είναι καλή, γόνιμη, παραγωγική. Φτάνει να έχει επιχειρήματα που να βασίζονται κάπου, μην είναι μετέωρα...

Όμως μ' αρέσει κι εμένα αυτή η διαδικτυακή επικοινωνία. Είναι η συντροφιά μου στο γραφείο μου. Με τανοιχτό το κομπιούτερ από το πρωί που πάω ώς το απόγευμα που φεύγω...

Αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να μεταμορφώσω τη σοβαρή τεχνολογική αρτιότητα ενός Site στη ζωντανή επικοινωνία του Blog μαζί σας. Και ως ένα βαθμό νομίζω ότι τα έχω καταφέρει. Βλέποντας αυτό το Site έχεις την αίσθηση ότι είσαι σε Blog.

Θέλω κατά κάποιο τρόπο να στηρίξω αυτή την προσπάθεια. Επειδή τον τελευταίο καιρό έχουν μπει στο στόχαστρο από ανθρώπους που είναι άσχετοι με την τεχνολογία και τις δυνατότητές της.

Ναι, τίποτα δεν είναι κακό, ίσα – ίσα μπαίνει στις υπηρεσίες μας για μια πιο ανθρώπινη ζωή. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο και όχι οι αριθμοί. Αυτοί έρχονται να επιβεβαιώσουν πως ότι κάνουμε κάπου βρίσκει ανταπόκριση. Ότι δεν πάει στο κενό. Ότι κάτι καταφέρνουμε. Δεν παλεύουμε με ανεμόμυλους σαν τον Δον Κιχώτη.

Εγώ ταξίδι θεωρώ όλη αυτή την προσπάθεια και σεις που επικροτείτε με την παρουσία σας το αποτέλεσμα, συνταξιδιώτες. Σας ευχαριστώ από καρδιάς...

Αληθινές ιστορίες που θα πρεπε να ξέρουμε και που αυτό το Site θεωρεί υποχρέωσή του να τις ξαναφέρει στην επικαιρότητα. Γιατί η μνήμη είναι δυνατό και χρήσιμο εργαλείο.