Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Επιστρέφουμε στην όμορφη Κέρκυρα για μια βόλτα στο παλιό Φρούριο της πόλης. Μέρος 1ο

pal.frurio1.kerkira
Η πόλη της Κέρκυρας χωρίζεται από το φρούριο με μια τεχνητή τάφρο, η οποία δημιουργήθηκε για περισσότερη προστασία και ονομάζεται Contrafossa. Για να εισέλθει κάποιος πρέπει να περάσει τη γέφυρα που συνδέει την πόλη με το νησάκι. Η συγκεκριμένη τοποθεσία αποτελεί ιδανική επιλογή καθώς επιτρέπει την εύκολη πρόσβαση στο θαλάσσιο δίκτυο και τον πλήρη έλεγχο των γειτονικών ακτών, ενώ τα υψηλά οχυρώματα σε συνδυασμό με την τεχνητή τάφρο καθιστούν αδύνατη την πρόσβαση οποιουδήποτε επιδρομέα. Πάνω σ’ αυτή γέφυρα φωτογραφηθήκαμε…

pal.frurio2.kerkira
Το Παλαιό Φρούριο της Κέρκυρας (Ενετικά: Fortezza Vecchia) είναι χτισμένο πάνω σε μια βραχώδη χερσόνησο με δύο χαρακτηριστικούς λόφους (Κορυφαί, Koryphai) και αποτελεί το ανατολικό άκρο της Πόλης. Μετά τον 6ο αιώνα η τοποθεσία οχυρώνεται και αποκτά τους πρώτους κατοίκους, οι οποίοι ήταν οι επιζήσαντες Κερκυραίοι μετά τις καταστροφές της αρχαίας Πόλης, έτσι, αποτέλεσε την Πόλη της Κέρκυρας. από τον 11ο έως τον 15ο αιώνα. Ενώ από τον 16ο αιώνα η Πόλη έχει διαμορφώσει περίπου τη σημερινή της μορφή και το Παλαιό Φρούριο μετατράπηκε σε στρατιωτικό χώρο.

pal.frurio3.kerkira
Το σύγχρονο όνομα της πόλης με λατινική μορφή 'Corfu' προέρχεται από τη Βυζαντινή λέξη 'Κορυφώ' (Koryphō, Corypho) που σημαίνει "πόλη των κορυφών", το οποίο είναι αναφορά στις δύο κορυφές του φρουρίου. Να και κάτι που μάθαμε εκεί κατά την ολιγοήμερη παραμονή μας… Μας το είχε πει νωρίτερα στη Γαρίτσα στα ανάκτορα τον Μον Ρεπώ ένας φύλακας από το υπουργείο Πολιτισμού που είχε διάθεση όπως όλοι οι Κερκυραίοι να κουβεντιάσει μαζί μας… Και το έκανε και με το παραπάνω. Κι εμείς το χαρήκαμε…

pal.frurio4.kerkira
Οι οχυρώσεις κατασκευάστηκαν μέσα σε ένα σημαντικό ιστορικά διάστημα περίπου 15 αιώνων . Στο διάστημα αυτό ξεχωρίζουν τρεις ιδιαίτερες ιστορικές φάσεις. Η Βυζαντινή περίοδος, κατά την οποία οχυρώθηκε ο Ανατολικός λόφος (Castel Vecchio), η Πρώιμη Ενετική περίοδος όταν η χερσόνησος μετατράπηκε σε νησί και οχυρώθηκε ο Δυτικός λόφος (Castel Nuovo) και η Ύστερη Ενετική όταν συμπληρώθηκαν τα οχυρωματικά έργα και έλαβαν τη τωρινή τους μορφή προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη νέα σύγχρονη απειλή της εποχής, τα κανόνια.

pal.frurio5.kerkira
Τότε ισοπεδώθηκαν τα κτίσματα μπροστά στο Παλαιό Φρούριο και κατασκευάστηκε η επιβλητική "Πλατεία Σπιανάδα”, στην οποία βρίσκεται έως σήμερα η είσοδος του. Παρόλο που ποτέ κανείς δε κατάφερε να καταλάβει αυτό το αριστούργημα στρατιωτικής υπεροχής, πολλές και διαφορετικές σημαίες κυμάτισαν στη κορυφή του, αποτέλεσμα των αλλαγών που συντελέστηκαν στην Ευρώπη. Χάρη σ’ αυτή την εξέλιξη, όλοι κατάφεραν να αφήσουν το σημάδι τους Βυζαντινοί, Ενετοί, Γάλλοι, Ρώσοι, Άγγλοι, Έλληνες, Ιταλοί, Γερμανοί, και να συνθέσουν αυτό το ιδιαίτερο κόσμημα της Κέρκυρας.

pal.frurio6.kerkira
Η μέρα που το επισκεφτήκαμε ήταν λίγο συννεφιασμένη, απειλούσε με βροχή… Αλλά αυτό μας βόλευε εμάς… Μπορούσε να περπατήσεις πιο άνετα. Και πέρα από μερικούς μαθητές από σχολεία που αυτή την περίοδο έχουν κατακλείσει την πόλη της Κέρκυρας με τις εκδρομές τους, τετραήμερες και 5νθήμερες δεν είχε πολύ κόσμο το παλιό Φρούριο. Ίσως λειτουργεί για πολλούς αποτρεπτικά το εισιτήριο εισόδου των 4 ευρώ που δίνεις για να μπεις; Και να το περπατήσεις. Μπορείς, αν  θέλεις να φτάσεις στην κορυφή… Όχι, εμείς δεν πήγαμε μέχρι εκεί…

pal.frurio7.kerkira
Το φρούριο υπέστη αρκετές μετατροπές από την αρχική μορφή, από την οποία ελάχιστα πράγματα τη θυμίζουν σήμερα. Έτσι, από το αρχικό έργο των Βυζαντινών, ακολούθησαν μετατροπές τον 16ο αιώνα από τους Ενετούς για να αμυνθούν στις επιδρομές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι τελευταίοι προσπάθησαν να ενισχύσουν τα οχυρώματα και να ανοίξουν μεταγενέστερες τάφρους γύρω από το φρούριο και να κάνουν λεία τα βράχια για να εμποδίσουν οποιαδήποτε ενδεχόμενη αναρρίχηση.

pal.frurio8.kerkira
Αυτό πίσω από την πλάτη της Σούλας είναι ένας ναός. Όχι αρχαιοελληνικός παρόλο που οι κίονες κάτι τέτοιο θυμίζουν… Είμαστε στο νότιο τμήμα του λόφου ο δωρικός ναός είναι του Αγίου Γεωργίου (1840), έργο των Άγγλων σαν εκκλησία για την βρετανική μερίδα. Ο ναός, είκοσι χρόνια αργότερα, μετατράπηκε σε καθολική εκκλησία και διακοσμήθηκε με εικόνες από τον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα που υπάρχει στην παλιά πόλη της Κέρκυρας. Εντάξει δεν έχουν και μεγάλα προβλήματα οι άνθρωποι ως προς αυτό…

pal.frurio9.kerkira
Τελευταία φωτογραφία στο σημερινό σημείωμα για το παλιό Φρούριο της Κέρκυρας… Το άγαλμα προς τιμήν του Στρατάρχη Σούλενμπουργκ (φτιαγμένο από τους Ενετούς επειδή ο Στρατάρχης βοήθησε τους Κερκυραίους να απωθήσουν τους Τούρκους) έχει σήμερα μεταφερθεί μπροστά από την αψιδωτή είσοδο του φρουρίου. Από αυτή μπορείτε να εισέλθετε στην γαλαρία που θα σας οδηγήσει στο κέντρο της ακρόπολης. Ένας διάδρομος στα αριστερά οδηγεί στην βόρεια έπαλξη του φρουρίου. Περισσότερα αύριο…

  • Τα στοιχεία για το παλιό Φρούριο της Κέρκυρας έχουν παρθεί από το το Wikipedia

Κάποιες ακόμα φωτογραφίες από το περπάτημα μας στους ωραίους κήπους του Μον Ρεπώ…

monrepo.exohi10
Έτσι τα βρήκαμε τα ανάκτορα του Μον Ρεπώ την ημέρα που τα επισκεφτήκαμε εμείς… Η ανθισμένη κουτσουπιά σε πρώτο πλάνο σε προδιαθέτει για ότι θα συναντήσεις στη συνέχεια στη βόλτα που θα ακολουθήσει στους κήπους του Μον Ρεπώ, ένα υπέροχο τόπο στη Γαρίτσα της Κέρκυρας… Ήδη έχετε δει ένα μέρος από αυτόν τον υπέροχο περίπατο μας…

monrepo.exohi11
Δείτε μια εξαιρετική ομορφιά από τη λουλουδιασμένη φύση. Το σκηνικό απλό, αλλά πανέμορφο. Το πράσινο κυριαρχεί σ’ αυτό το πλάτωμα ανάμεσα στις συστάδες των δέντρων… Αυτό διαλέξαμε για φόντο. Και η φωτογραφία μας, όπως θα διαπιστώσετε ομόρφυνε το περιεχόμενο της.

monrepo.exohi12
Πιο δίπλα τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Το πράσινο δεν έπαψε να υπάρχει πλάι στο χωματένιο δρόμο, αλλά εδώ έκανε πάρτι με τα δέντρα και τους σχεδιασμούς που έδιναν τροφή στη φαντασία μας. Τίποτα δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Ούτε τραβούσαμε ανεξέλεγκτα, επειδή απλά δεν είχαμε φιλμ και ήταν ψηφιακές…

monrepo.exohi13
Το βλέπετε κι εδώ… Από τους λίγους φοίνικες που αν και απεριποίητος έχει αντισταθεί στο σκουλήκι που τους σκοτώνει… Σε ολόκληρη την Κέρκυρα είδαμε τα κουφάρια πολλών. Αλλά εδώ στους κήπους του Μον Ρεπώ, μάλλον είναι άβατο. Για την ώρα. Κι εμάς μας αρέσουν πολύ σαν φυτά, οι φοίνικες…

monrepo.exohi15
Αυτά τα σκαλοπάτια οδηγούν στο μονοπάτι που έστελνε τους ενοίκους στην ιδιωτική θάλασσα του τεράστιου κτήματος του Μον Ρεπώ. Και κάποτε θα ήταν σίγουρα καθαρά και περιποιημένα… Μιλάω για την εποχή που κατοικούνταν από τους ευγενεις και βασιλιάδες της εποχής του… Σήμερα είναι κλειστό και χορταριασμένο, όπως αυτό που βλέπουμε στη φωτογραφία…

monrepo.exohi14
Καθώς περιδιαβαίνουμε τους κήπους είναι πολύ φυσικό να μας κάνουν εντύπωση ή μεγάλες ποικιλίες των δέντρων που υπάρχουν εδώ… Υποθέτουμε ότι στην ακμή τους οι κήποι αυτοί θα ήταν ακόμα πιο όμορφοι καθώς την επιμέλεια τους και τη φροντίδα τους είχαν διεθνείς βοτανολόγοι και γεωπόνοι και μεταφέρθηκαν φυτά από όλον τον κόσμο.

monrepo.exohi17
Κάποια δέντρα μάλιστα, όπως αυτός ο κορμός της ελιάς, είναι πολύ παλιός… Φαίνεται εξάλλου και με την πρώτη ματιά. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός. Όπως εγώ που αν και ιδιοκτήτης κάμποσων ριζών που κληρονόμησα από τον πατέρα μου, τα πολλά χρόνια που έχω μακριά τους, λόγω της ενασχόλησης μου με άλλα πράγματα, δεν βοηθά και πολύ…

monrepo.exohi18
Ώρα να ξαποστάσουμε λίγο… Να πάρουμε μια ανάσα… Μπορεί με αυτό το σημείωμα να ολοκληρώσαμε την περιήγηση μας στον Μον Ρεπώ της Κέρκυρας μας, αλλά έχουμε και άλλα πράγματα που δεν είδαμε από ολόκληρη την πόλη και το νησί του Ιουνίου. Γι’ αυτό σας ζητώ να κάνετε λίγη υπομονή ακόμα… Το επόμενο δημοσίευμα μας θα αφορά το παλιό φρούριο μέσα στην πόλη…

Ας περπατήσουμε λίγο στους υπέροχους κήπους του Μόν Ρεπώ. Αναμνήσεις…

monrepo.exohi1
Μένουμε για λίγο ακόμα στο Μον Ρεπώ περπατώντας στους κήπους του που δεν είναι και κάτι μικρό. Όσοι τους έχουν περπατήσει, όπως εμείς, ξέρουν πολύ καλά για τι πράγμα μιλάμε… Μέχρι τώρα είδαμε μια βόλτα στο εσωτερικό των ανακτόρων όπως είναι διαμορφωμένα σήμερα… Σας θυμίζουμε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα…

monrepo.exohi2
Μιλάμε για 258 καταπράσινα στρέμματα που φτάνουν ώς τη θάλασσα;… Επιχείρησα να πάρω το μονοπάτι από το παλάτι και να κατέβω ως εκεί… Αδύνατον. Η βλάστηση και η εγκατάλειψη έχει κλείσει κάθε διέξοδο προς τη θάλασσα. Το πάλεψα μόνος μου. Η Σούλα δεν μπόρεσε να με ακολουθήσει…

monrepo.exohi3
Τα επισκεφθήκαμε λίγο πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής μας για την Αθήνα. Οι ουρανοί ήταν μπουκωμένοι από τα σύννεφα κι αυτό μας βοήθησε να περπατήσουμε με την άνεση μας, χωρίς να ζεσταθούμε… Τη βροχή, μας την κράτησε για το απόγευμα της ίδιας ημέρας, αλλά αυτό δεν μας δυσκόλεψε στην έξοδο μας…

monrepo.exohi4
Η βλάστηση πραγματικά είναι πολύ πυκνή… Ιδιαίτερα αυτή την εποχή της άνοιξης όλα ήταν πανέμορφα… Και τα μικρά μονοπάτια που δεν οδηγούσαν πουθενά, πρόκληση  να τα ακολουθήσουμε… Το έκανα με πολύ καλή διάθεση λειτουργώντας λίγο και ως εξερευνητής… Όλοι άμα ψάξουμε θα το βρούμε μέσα μας, αυτό...

monrepo.exohi5
Η διαμόρφωση των μικρών δρόμων μέσα στους κήπους του Μον Ρεπώ είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. Λογικό. Αν σκεφτεί κανείς ότι εδώ, για πολλά χρόνια, έζησαν βασιλιάδες, Έλληνες και ξένοι… Υπέροχοι για να τους περπατάς… Και με ονόματα, παρακαλώ... Λες και ήσουν σε μια άλλη πόλη, ιδανική, όπως θα άξιζε στους ανθρώπους.

monrepo.exohi6
Ωστόσο τα στενά μονοπάτια γοητεύουν… Δεν έχουν συγκεκριμένο προορισμό, δεν ξέρεις πού θα σε βγάλουν και ίσως αυτή είναι η μεγάλη ομορφιά τους. Εμένα προσωπικά, είτε στους πρόποδες της Πάρνηθας τα βρω, είτε στο χωριό μου που πάω τα καλοκαίρια, πάντα γοητεύομαι από την αυθεντικότητα τους. Αυτό είναι που τα κάνει να ξεχωρίζουν…

monrepo.exohi7
Ύστερα πάλι βγαίνεις στο ξέφωτο, στους πανέμορφους μικρούς δρόμους, ιδανικούς για περίπατο… Τη μέρα που τα επισκεφθήκαμε είμαστε σχεδόν μόνοι κι αυτό μας έδωσε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τους φύλακες των θησαυρών των Μουσείων που στεγάζονται στο Μον Ρεπώ και μάθαμε τόσα πράγματα...

monrepo.exohi8
Τελευταία φωτογραφία για σήμερα από τα πανέμορφα μικρά μονοπάτια που ακολούθησα για λίγο και τα φωτογράφησα για να τα μοιραστώ μαζί σας… Επειδή τέτοια ομορφιά πολύ σπάνια τη συναντάς μπροστά σου, ιδιαίτερα εμείς που έχουμε την ατυχία να ζούμε στην πόλη, στην πρωτεύουσα… Γι’ αυτό «ρουφούσα» τις στιγμές. Πού να ξαναβρεί κανείς τόση ομορφιά, μαζεμένη;

monrepo.exohi9
Θα χρειαστούμε τουλάχιστον άλλη μια ανάρτηση για να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά των κήπων του Μον Ρεπώ που ήταν ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο που μας φιλοξένησε όλες αυτές τις μέρες που μείναμε στην όμορφη Κέρκυρα. Επειδή και ο τόπος ήταν υπέροχος και οι φωτογραφίες που έχουμε στη διάθεση μας, μοναδικές… Λίγη υπομονή λοιπόν…

Τα ταλέντα που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε… Με σταθερότητα στην ίδια πίστη και Θεό…

kavala1.110416
Είναι αδελφή από την Καβάλα... Ονομάζεται Ευαγγελία Γαβριηλίδου-Καγιάσα και είναι ζωγράφος, αυτοδίδακτη με πληθώρα εκθέσεων στο ενεργητικό της. Η ζωγραφική της αποτελείται από ποικιλία θεμάτων καθώς και προσωπογραφίες. Οι τιμές για τους πίνακες είναι συμβολικές, όπως λέει η ίδια...

kavala2.110416
Οι αναφορές στο ταξίδι στην Κέρκυρα έγινε η αφορμή γι’ αυτή τη γνωριμία… Είναι όμως στα προσεχώς να γνωριστούμε οπωσδήποτε από κοντά με την ίδια και την οικογένεια της. Ως ένα μικρό διάλειμμα από τις ξεναγήσεις στην Κέρκυρα ας το εκλάβετε αυτό. Και ως ομορφιά για τα μάτια και τις αισθήσεις…

kavala3.110416
Στο σημερινό σημείωμα φιλοξενώ μόνο μια μικρή γκάμα από τα έργα της αδελφής μας… Στο μέλλον θα δούμε πολλά περισσότερα. Επειδή όπως βλέπετε κι εσείς η ομορφιά των έργων της είναι εκπληκτική. Και αγγίζει τον καθένα, είτε είναι ειδικός, είτε όχι, όπως εγώ…

kavala4.110416
Στα έργα που φιλοξενώ σήμερα δεν έχω τίτλους… Μου έφτανε μόνο η άδεια της να μπορώ να τα αναδημοσιεύσω και να τα μοιραστώ μαζί σας. Μεγαλόκαρδη η ίδια δεν είχε κανένα πρόβλημα… Την ευχαριστώ γι’ αυτό. Θα ήθελα πολύ να έχω μερικούς τέτοιους πίνακες σπίτι μου.

kavala5.110416
Αν συμβαίνει και με σας το ίδιο ή σκέπτεστε να ασχοληθείτε με τις πωλήσεις τους, χρειάζεται να γνωρίζετε πως η ίδια είναι διατεθειμένη να δώσει ποσοστά επί των πωλήσεων. Όποιος ενδιαφέρεται ας επικοινωνήσει μαζί μου για να τον φέρω σε επαφή με τη ζωγράφο… Πραγματικά τα έργα της είναι πολύ ξεχωριστά

kavala6.110416
Αυτό που εμένα μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι η καθαρότητα τους και η αναφορά τους σε παιδιά… Έχουν μια τρυφερότητα και μια γλυκύτητα τα πρόσωπα τους που είναι σα να τα βλέπεις κιόλας στο νέο σύστημα πραγμάτων στις πιο ωραίες στιγμές τους.

kavala7.110416
Είμαι βέβαιος πως η Ευγγελία θα σας κερδίσει κι εσάς, όπως κέρδισε κι εμένα με την πρώτη ματιά των έργων της… Παντού μπορείς να διακρίνεις μια γλυκύτητα που χαρακτηρίζει αυτές τις αθώες ψυχούλες, Και φυσικά θα επιδιώξω να πάω στο εργαστήριο της να τη δω την ώρα της δουλειάς της.

kavala8.110416
Η ζωγραφική, όπως είναι γνωστό, ανήκει στις καλές τέχνες και είναι η τέχνη της παραγωγής ή αναπαράστασης μίας πραγματικής φανταστικής εικόνας, μέσω προσωπικής εργασίας, με την βοήθεια φυσικών ή ηλεκτρονικών μέσων. Τα έργα όμως της Ευαγγελίας είναι πραγματικά μοναδικά…

Επίσκεψη στο καταπράσινο κτήμα του Μον Ρεπό, δυο βήματα από το ξενοδοχείο μας…

monrepo1.Kerkira
Στην Παλαιόπολη, όπου «αναπαύονται» τα ίχνη της αρχαίας πόλης της Κέρκυρας (8ος αι. π.Χ.) βρίσκεται το καταπράσινο κτήμα του Μον Ρεπό, το οποίο απλώνεται σε 258 στρέμματα πυκνής βλάστησης και πανέμορφων κήπων, τους οποίους στολίζουν διάσπαρτα θραύσματα της αρχαίας μνήμης. Κι όλα αυτά, δυο βήματα από το ξενοδοχείο που μέναμε, το ΑΡΙΟΝ.

monrepo2.Kerkira
Στο κτήμα του Μον Ρεπό, το οποίο απέχει μόλις 3 χλμ από την πόλη της Κέρκυρας, και το οποίο καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος του λόφου της Αναλήψεως, έχτισε τη θερινή του έπαυλη το 1831 ο Άγγλος Αρμοστής των Ιονίων Νήσων Φρέντερικ Άνταμ (FredericAdam) για χάρη της αγαπημένης του γυναίκας της Κερκυραίας Νίνας Παλατιανού, σε σχέδια του Άγγλου αρχιτέκτονα Γουάιτμορ (Whitmore).

monrepo3.Kerkira
Το 1864, μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, ο δήμος της Κέρκυρας παραχώρησε το παλάτι και τους κήπους στη δυναστεία του Γεωργίου του Α’ προκειμένου να το χρησιμοποιούν ως θερινή κατοικία. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ ήταν εξάλλου εκείνος που του έδωσε τόσο παραστατικά το όνομα Mon Repos (= Ανάπαυση Μου).

monrepo4.Kerkira
Στο παλάτι, που έχει απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, φιλοξενήθηκε για ένα μεγάλο διάστημα, το 1863, και η αυτοκράτειρα της Αυστροουγγαρίας Ελισάβετ, η θρυλική πριγκίπισσα Σίσσι, πριν χτίσει, μαγεμένη από την Κέρκυρα, το Αχίλλειο, ενώ εδώ γεννήθηκε και ο Φίλιππος Μάουνμπάντεν, ο μετέπειτα Δούκας του Εδιμβούργου και σύζυγος της βασίλισσας της Αγγλίας, Ελισάβετ. Το Μον Ρεπό εξάλλου είχε επιλέξει και ο Παρίνι, ο Ιταλός πολιτικός διοικητής των Ιονίων Νήσων, ως θερινή κατοικία κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

monrepo5.Kerkira
Η βασιλική δυναστεία νεμόταν κατ’ αποκλειστικότητα τόσο το κτήμα όσο και το παλάτι έως το 1967. Με τη μεταπολίτευση επιστράφηκε στο Δήμο της Κέρκυρας αλλά τότε άρχισε η νέα του περιπέτεια καθώς ο Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ τα διεκδίκησε ως προσωπική του οικογενειακή περιουσία. Λίγο ως πολύ γνωρίζουμε την εξέλιξη της υπόθεσης. Την έχασε ο Γλίξμπουργκ, αλλά πρόλαβε να ταλαιπωρήσει αρκετά…

monrepo6.Kerkira
Οι δικαστικές μάχες ολοκληρώθηκαν μόλις το 1991, οπότε η Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι το Μον Ρεπό ανήκει στο λαό της Κέρκυρας. Στην απόφαση αυτή βοήθησαν πολύ και τα ερείπια των αρχαίων ναών, του καλύτερα σωζόμενου, που σύμφωνα με τις αρχαιολογικές μαρτυρίες πιστεύεται ότι ανήκει στον Απόλλωνα, αλλά και του παλαιότερου και μεγαλύτερου, αν και πλέον σώζονται ελάχιστα στοιχεία, της Ακραίας Ήρας όπως και τα υπόλοιπα σημάδια που άφησε ο χρόνος, από τότε που στην έκταση του εκτεινόταν η Παλαιόπολη, η αρχαία πόλη της Κέρκυρας. Μέχρι και το 1991 η πρόσβαση στο κτήμα για τους επισκέπτες ήταν αδύνατη.

monrepo7.Kerkira
Τo κομψό και εντυπωσιακό παλάτι με τα μεγάλα ανοίγματα είναι αποικιακού ρυθμού με έντονα ελληνικά και νεοκλασικά στοιχεία. Δεσπόζει στη μέση του κτήματος και φτάνετε εκεί, αφού περάσετε την είσοδο και περπατήσετε στα φαρδιά μονοπάτια, τα καλυμμένα με λευκό χαλίκι κάτω από τη σκιά των καταπράσινων πεύκων. Στους πανέμορφους κήπους του κάποτε φιλοξενούνταν περισσότερα από 2.000 είδη φυτών, δώρα ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων.

monrepo8.Kerkira
Σήμερα το παλάτι του Μον Ρεπό στεγάζει το Μουσείο της Παλαιόπολης, καθώς ο Δήμος της Κέρκυρας το έχει παραχωρήσει για 50 χρόνια στο Υπουργείο Πολιτισμού. Οι περισσότερες εξάλλου εργασίες αναστήλωσης και ανάδειξης του έγιναν το 1994 για το χατίρι της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής που είχε φιλοξενηθεί εκείνον τον Ιούνιο στην Ελλάδα, που ασκούσε την εξαμηνιαία Προεδρία της Ένωσης.

monrepo9.Kerkira

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA