Από μόνη της η Δευτέρα είναι η μέρα για ένα αισιόδοξο ξεκίνημα στη νέα εβδομάδα που έχουμε μπροστά μας. Τι κι αν έχει τα τρεξίματα της... Αυτά είναι που μας κάνουν να είμαστε ζωντανοί και να το παλεύουμε με αξιοπρέπεια έτσι που να σχεδιάζουμε και να υλοποιούμε μικρά πράγματα.

Και ιδού η πρώτη της βδομάδας: Να πάρω την ύλη του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ να τη δουλέψω, απόψε από πλευράς κασέ και σελιδοποίησης και να τη δώσω στο τυπογραφείο να προχωρήσει η διαδικασία έκδοσης. Θα είναι πολύ σημαντικό για μένα να τα καταφέρω να έχω ολοκληρώσει τη δουλειά μου μέχρι την Παρασκευή, ώστε να κατέβω στην επίσκεψη – αστραπή στην Κρήτη το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται... Θέλω να δω πώς πάνε οι δουλειές στο πατρικό μου και επιπλέον να διευθετήσω τον τρόπο που θα μαζέψουμε και φέτος τις ελιές...

Ανάγκη πάσα να γίνει όσο ο καιρός είναι σχετικά καλός, πριν πιάσουν τα κρύα και οι βροχές του Δεκέμβρη...

Έτσι λοιπόν, δε σηκώνω κεφάλι σήμερα από τα γραφτά μου...

Ανάμεσα σ' όλα αυτά είναι και το μάθημα της Τετάρτης στα Σεμινάρια Δημοσιογραφίας, η εκπομπή στο ιντερνετκό ραδιόφωνο Ιστόφωνο της Πέμπτης, το άρθρο για το ΡΕΘΕΜΝΟΣ και η προετοιμασία της ύλης για τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ... Οι μέρες είναι γεμάτες και το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν πρόκειται να... πλήξω από βαρεμάρα...

Να γιατί μ' αρέσει η Δευτέρα, το ξεκίνημα μιας νέας εργάσιμης εβδομάδας... Μπορείς να οργανώσεις όσο καλύτερα γίνεται τις μέρες, ώστε η παραγωγή να βγει σύμφωνα με τον προγραμματισμό.

Ανοίγω τα βήματα μου ως εκεί που φτάνουν τα χέρια μου και οριοθετεί η καρδιά μου.

Σπουδαίος και καλός σύμμαχος ο προγραμματισμός. Οι προτεραιότητες που βάζουμε για να έχουμε τα σωστά αποτελέσματα...

Γι' αυτό η Δευτέρα μ' αρέσει σε αντίθεση με ότι ακούω από πολλούς ανθρώπους γύρω μου... Οργανώνω σε καλύτερη βάση την επαγγελματική ζωή μου. Επιχειρώ και τα καταφέρνω, να βάζω τα όρια που θέλω. Και κάνω, φιλότιμες προσπάθειες για να τα περνώ...