Ξανά λίγο πίσω στις εκδηλώσεις της ΕΚΑΠ για τα 4 χρόνια αγώνων. Απόγευμα Κυριακής... Έχουμε μαζευτεί καμιά 50ριά κάτοικοι και μέλη της ΕΚΑΠ και συζητάμε... Ποιοι είμαστε; Τι κάνουμε, πως αντιμετωπίζουμε τα πράγματα. Στη φωτογραφία φαίνεται η Αθηνά που μιλάει και αναπτύσσει τις απόψεις της, όπως τις βιώνει εκείνη από μέσα... Γύρω της ο κόσμος ακούει και συμμετέχει στη συζήτηση...

Άλλο ένα πλάνο, λίγο πιο μακρινό από την ίδια διαδικασία. Χαλαρά, μέσα στο πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα, χωρίς βαθυστόχαστες εισηγήσεις, περίπλοκες αναλύσεις, απλά εκθέτουμε τα ζητήματα έτσι όπως τα βιώνουμε με τη δράση μας. Κι αυτό αρέσει... Και τραβάει την προσοχή... Δύο και δύο κάνουν τέσσερα. Απλά πράγματα...

Καθώς περνάει η ώρα ο κόσμος που ακούει γίνεται όλο και περισσότερος... Δυστυχώς δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Στις 7 αρχίζει ο “Επιτάφιος”, η θεατρική παράσταση και πρέπει να πάμε να την παρακολουθήσουμε... Το σημαντικό πάντως είναι ότι πήραν το λόγο όσοι τον ζήτησαν και τοποθετήθηκαν... Όλα και κάτι καλό βγαίνει από αυτού του είδους τις συζητήσεις.και το πιο σπουδαίο είναι να έρθουν νέοι άνθρωποι που θα πυκνώσουν τις τάξεις και τον αγώνα μας...

Αργά το βράδυ της ίδια μέρας στο πάρκο... Με καλή παρέα και μια ρακή και τα παιδιά να παίζουν μουσική, να τραγουδούν και να τρελαίνουν... Ο Κώστας Κίτσιος είχε στήσει την κάμερα του και έγραφε. Ιδού ένα δείγμα από την ατμόσφαιρα. Το... καλαμαράκι...

• Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ περισσότερα από το Blog του Κώστα Κίτσιου