Όμορφες στιγμές με ποίηση Οδυσσέα Ελύτη. Από τον τοίχο της φίλης μου Δώρας. Να ετοιμαζόμαστε σιγά – σιγά για το φευγιό του φετινού καλοκαιριού...

Απίστευτο μου φαίνεται, αλλά συμβαίνει... Έφτασε ο χρόνος και συνειδητοποιώ ότι αύριο βράδυ φεύγω για την Κρήτη, για το δικό μου μηνιαίο ραντεβού στο χωριό μου, κοντά στις ρίζες και τους ανθρώπους μου...

Αυτή η νύχτα μένει... Η επομένη θα με βρει στην ηρεμία του χωριού μου. Βεβαίως υπάρχουν εκκρεμότητες σε σχέση με τη ΦΩΝΗ που πρέπει να τελειώνουν. Μαζεύω όσες μπορώ, σήμερα και αύριο από δω. Κάτι δικά μου γραψίματα θα τα κάνω από το Θραψανό.

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω και τόσα κουράγια για δουλειά. Έρχεται κάτι παράξενο και μου παίρνει τα μυαλά και με ξεσηκώνει και με βάζει από τώρα στο κλίμα των διακοπών.

Να το ξεκαθαρίσουμε όμως για να μη... γίνομαι προκλητικός σε καιρούς άγριας λιτότητας. Οι δικές μου διακοπές δεν έχουν το στοιχείο καμιάς πολυτέλειας και απόλαυσης που έχει να κάνει με χλιδή... Λιτές και όμορφες θα είναι στο χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα, σε ένα ήρεμο περιβάλλον που θα με κάνει να χαλαρώσω, να ηρεμήσω και να ξαναμπώ, από Σεπτέμβρη, με μεγαλύτερη ένταση στη δουλειά και τους αγώνες...

Κοιτάζω τι θα πάρω μαζί μου. Ελάχιστα πράγματα και πάντως, οπωσδήποτε, το κομπιούτερ μου. Θα έχω την άνεση του χρόνου να κάνω περισσότερες αναρτήσεις σ 'αυτό το site που είναι βέβαιο ότι θα κάνει μια στροφή στο τοπικό κρητικό στοιχείο. Και βέβαια να δω μια σειρά από ανθρώπους, τόπους και το πατρικό μου σπίτι. Να δω αν μπορώ και φέτος να συμμαζέψω μερικά πράγματα για να έρθει σε μια σειρά...

Τρέχω σαν το Βέγγο στις ταινίες του, να προλάβω να κάνω τις δουλειές μου πριν φύγω. Τα εισιτήρια μου είναι έτοιμα... Το καράβι μου με περιμένει...