Μού άρεσε και το αναδημοσιεύω όπως το διάβασα στο ΠΟΝΤΙΚΙ. Και, προσοχή, δεν είναι πλάκα, όντως βραβεύται ο Γιωργάκης...

Kαι όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου παίρνει διεθνές βραβείο! Σε πείσμα όσων θεωρούν ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν… δουλεύει για την καλή φήμη της χώρας μας στα πέρατα της Γης, το έργο του αναγνωρίστηκε παγκοσμίως… Και δη, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (!) ο οποίος δεν στάθηκε τόσο στις ψυχολογικές επιπτώσεις της κρίσης στον οργανισμό μας, αλλά στη «σταθερή αντικαπνιστική στάση και την υιοθέτηση αυστηρής σχετικής νομοθεσίας» του ΓΑΠ, όπως ανακοινώθηκε επισήμως στην πρώτη παγκόσμια διάσκεψη υπουργών Υγείας στη Μόσχα…

Μα τι; Δεν εντυπωσιαστήκατε; Γιατί το λέτε αυτό; Πρόκειται για την υψηλότερη διάκριση που απονέμει ο Οργανισμός και την τεκμηριώνει κιόλας με σκεπτικό… Ότι ήταν «μια σημαντική πράξη πολιτικού θάρρους η επιχειρηματολογία και η σταθερή υποστήριξη εν δυνάμει μη δημοφιλών μέτρων, παρά την αντίδραση οργανωμένων συμφερόντων και σε περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση υιοθετούσε μέτρα αυστηρής λιτότητας με σκοπό τη μείωση του δημόσιου χρέους και την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση»…

Εμείς πάλι πως νομίζαμε βρε παιδί μου ότι ως σημαντική πράξη πολιτικού θάρρους νοείται η διεκδίκηση των συμφερόντων της χώρας, παρά την αντίδραση οργανωμένων συμφερόντων…

ΥΓ. Οι φήμες ότι το εν λόγω σκεπτικό θα χρησιμοποιείται σε όλες τις Συνόδους Κορυφής προς το παρόν ελέγχονται ως ανακριβείς…

ΥΓ1. Οι φήμες ότι θα ακολουθήσει παγκόσμια βράβευση για επικείμενη υποχρεωτική αντικατάσταση των αυτοκινήτων με ποδήλατα και των φέρι μπόουτ με κανό ελέγχονται κι αυτές ως ανακριβείς…

ΥΓ2. Οι φήμες ότι το γεγονός πως η βράβευση θα γίνει στις 3 Ιουνίου προκειμένου να ακολουθήσει σύνθημα «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες 3 του Ιούνη να περνάς» ελέγχονται επίσης προς το παρόν ως ανακριβείς…

• Από το Στραβόξυλο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ.

Η πρώτη του φωτογράφιση. Δεν ξέρει ακόμα να ποζάρει, αλλά είναι σίγουρο πως θα μάθει με τον καιρό. Ο φακός ξελογιάζει, θα το μάθει στην πορεία...

Μια ακόμα φωτογραφία του μικρούλη νέου συγκάτοικου πάνω στο γραφείο μου. Στη μικρή του βόλτα στο σαλόνι. Ύστερα το γαλατάκι και ύπνο στην κούτα του...

Μικρό, χαριτωμένο, μια ψυχή τόση δα... Δεν έχει όνομα ακόμα κι είναι μικρούλι, μόλις 20 ημερών. Ένα από τα τέσσερα γατάκια της Τζούλης, της γάτας που... πήγε στο σπίτι του Γιώργου στο Ελληνικό όταν το αφεντικό της, ο Νίκος “έφυγε” ξαφνικά από τη ζωή.

Το λυπηθήκαμε. Ήταν έτοιμοι να τα πετάξουν και προσφερθήκαμε να πάρουμε το ένα και να του δώσουμε μια ευκαιρία για ζωή. Αλλά δεν είναι εύκολη υπόθεση μια γάτα, έστω και... δείγμα, στο σπίτι.

Πώς να της φερθείς, πώς και πότε να την ταϊσεις... Ας είναι καλά το internet και ο κτηνίατρος. Μας βοήθησαν υπερβολικά. Τώρα ξέρουμε πώς να θα του φερθούμε. Κι αυτό, λες και καταλαβαίνει, αρχίζει και προσαρμόζεται στην κούτα του.

Δεν του έχουμε δώσει ακόμα όνομα, αν και τρία τουλάχιστον “παίζουν”. Είναι αρσενικό, σύμφωνα με τα λεγόμενα του γιατρού. Πού να καταλάβουμε εμείς... Και πολύ παιχνιδιάρης. Όταν ξυπνά θέλει να βγει, να περπατήσει τη βόλτα του στο σαλόνι. Σιγά – σιγά, με τον καιρό θα τον μάθουμε μερικά πράγματα που θα μάθαινε και κοντά στη μάνα του, αν ήταν στο χωριό.

Για την ώρα έκανε το πρώτο μεγάλο του ταξίδι -220 χλμ. και ζει σ' ένα καθαρό περιβάλλον γεμάτο αγάπη... Δείχνει να το “καταλαβαίνει”. Είναι αρκετά γλυκούλης και μας έχει κερδίσει ήδη. Σα χαζοί ρωτάμε: “τι κάνει ο μικρός σήμερα;” και του φτιάχνουμε το γαλατάκι του, χλιαρό, δυο – τρεις φορές τη μέρα...

Χθες τον ανέβασα στο γραφείο μου και του έκανα την πρώτη του φωτογράφηση. Δεν είναι και ότι καλύτερο, αλλά θα τον παρακολουθώ καθώς θα μεγαλώνει και θα μαθαίνουμε κι εμείς από τη ζωή του. Ευτυχώς, με το κινητό μου τον φωτογράφησα και δεν είχε φλας να τον ενοχλήσει το φως.

Τώρα είμαστε δίπλα του. Γιατί, όπως είπε και η Έμυ του 2ου, τη Δευτέρα το απόγευμα που ζήτησα τη βοήθεια της “ένας νέος κάτοικος στην πολυκατοικίας μας χρειάζεται”.

Μέχρι να σταθεί στα πόδια του και να βρει το δρόμο του, όπως αυτό θα τον ονειρευτεί...

Κάπως έτσι γράφεται, δυστυχώς, η ιστορία των ΜΜΕ... Κείμενο, δια χειρός Κώστα Χαρδαβέλα, στο site του Newsbomb, σήμερα. Έτσι για να ξέρουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα το τηλεοπτικό κανάλι ALTER που απασχολεί γύρω στους 700 εργαζόμενους...

Την ώρα που το Alter ζει τις τραγικές του στιγμές καθώς ορισμένοι δημοσιογράφοι του μεταφέρουν σήμερα εκτός σταθμού φακέλους και προσωπικά τους αντικείμενα τρία βασικά στελέχη του Alter μιλάνε σήμερα για την κατάρρευση του σταθμού πως φτάσαμε σε αυτή και ποια είναι η επόμενή του μέρα.

Ο Νίκος Χατζηνικολάου στη σημερινή ραδιοφωνική του εκπομπή στον Real.fm είπε τα εξής: «Θεωρώ εδώ και πολύ καιρό πως η διοίκηση του σταθμού ευθύνεται για το σημερινό κατάντημα. Αν υπάρχει 1% περίπτωση να ανοίξει το Alter εγώ θα είμαι εκεί. Για μένα ένας σταθμός κλείνει όταν μπει λουκέτο στην πόρτα του. Έχω συμβόλαιο που θα το τηρήσω μέχρι να κλείσει ο σταθμός».

Ο Διευθυντής του newsbomb.gr, Κώστας Χαρδαβέλλας γράφει τα εξής για την επόμενη μέρα του Alter: «Τα ψέματα, τα παραμύθια και οι υποσχέσεις τελείωσαν για το Alter και τους εργαζόμενούς του. Ο σταθμός δεν έχει πλέον ζωντανό πρόγραμμα, φυτοζωεί με επαναλήψεις και αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από καμία πλευρά να κρατηθεί όρθιος ο σταθμός, πέραν των εργαζομένων του. Τράπεζες και επενδυτές του έχουν γυρίσει την πλάτη γιατί κανείς δεν αναλαμβάνει μια υπερχρεωμένη με 500 εκατ. ευρώ επιχείρηση.

Είναι εγκληματικό και τραγικό ένα κανάλι (συχνά τρίτο στη γενική τηλεθέαση το 2010) με στελέχη όπως ο Χατζηνικολάου, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Τράγκας, ο Αυτιάς, η Νικολούλη, ο Παυλόπουλος και άλλοι να σέρνεται αυτήν την στιγμή, λίγο πριν το τέλος του. Και δεν θα γινόταν ούτε αυτό εάν και οι ανώνυμοι του Alter (τεχνικοί, ρεπόρτερ, διοικητικοί) δεν έδινα την ψυχή τους εδώ και τέσσερις μήνες για να υπάρχει ο σταθμός. Το ποιος φταίει για αυτό το έγκλημα το ξέρουμε όλοι στο Alter. Και είναι πια θέμα εισαγγελικής έρευνας και παρέμβασης του ΣΔΟΕ ποιοι έκλεψαν το Alter και έβαλαν τα χέρια τους πάνω στις καριέρες όλων μας».

Ο Γιώργος Τράγκας στην εκπομπή του σήμερα στον Real.fm αποκάλυψε ότι: «Ο κύριος μέτοχος του Alter, Γιώργος Κουρής έχει στα χέρια του τιμολόγια και στοιχεία σύμφωνα με τα οποία διαφημιστικές εταιρείες αγόραζαν ταινίες και πρόγραμμα από την ''Modern Times'' προσωπική εταιρεία του διευθύνοντος συμβούλου στο Alter κ. Γιαννίκου και τις μεταπωλούσαν στο Alter με εμπορικό κέρδος 10%.»

Ίσως ο επίλογος γραφεί την Παρασκευή, όπου σε γενική συνέλευση των εργαζομένων με την παρουσία νομικών συμβούλων των σωματείων τους θα υπάρξει ομαδική κατάθεση αγωγών κατά της ιδιοκτησίας για τα οφειλόμενα.

• Δείτε ΕΔΩ κάποια ενδιαφέροντα δημοσιεύματα σε σχέση με τη... σοβαρότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με τα MEDIA στη χώρα μας. Και λειτουργούν ανενόχλητοι... Αλίμονο στους εργαζόμενους....
  

Αγώνα δρόμου κάναμε, αλλά προλάβαμε τις ημερομηνίες. Μας διαβεβαιώνει ο Κώστας Σκηνιώτης ότι θα προλάβει να τυπωθεί, να διπλωθεί, να σακουλοποιηθεί και μέχρι την Παρασκευή το απόγευμα να πάει στο Κεντρικό Ταχυδρομείο, στο Κρυονέρι, προκειμένου να φύγει για τα σπίτια των συναδέλφων.

Έχει ενεργοποιηθεί όλο το σύστημα και μακάρι να τα καταφέρουμε. Ήταν βλέπεις και οι αργίες του Πάσχα που δεν δούλευε τίποτα... Ας είναι. Κάναμε ότι μπορούσαμε και δεν είναι καθόλου κακό το αποτέλεσμα. Ρίξετε μια ματιά εδώ για να το διαβάσετε όπως είναι τυπωμένο...

Έπρεπε να ζήσω κι αυτό... Τη μηχανή που τόσο με έχει εξυπηρετήσει να με ταλαιπωρεί με το χειρότερο τρόπο... Συνέβη χθες το βράδυ κατά τις 11 που έφυγα από την εφημερίδα.

Έβρεχε από το απόγευμα... Μια βροχή σιγανή, τακτική, ποτιστική, χειμωνιάτικη. Πώς έκανε “τούμπα” ο καιρός ούτε κι εγώ κατάλαβα κλεισμένος στο γραφείο μου, πάνω από τη δουλειά μου...

Έβαλα μπροστά να φύγω... Κανένα πρόβλημα, όλα καλά. Εκτός από τη βροχή που συνέχιζε να πέφτει. Είχα συνηθίσει στην ιδέα ότι θα βραχώ φεύγοντας. Δεν μπορούσα όμως με τίποτα να φανταστώ τη συνέχεια.

500 μέτρα μετά το ξεκίνημα. Λίγο πριν “ανέβω” στον Κηφισό, με κατεύθυνση προς Λαμία, η μηχανή έσβησε. Επέμενα με τη μίζα. Άδικος κόπος.... Την έσπρωξα και ξαναγύρισα κάτω από την υπερυψωμένη γέφυρα, να αποφύγω τη βροχή.

Τηλεφώνησα στην EXPRESS SERVICE, την οδική βοήθεια στην οποία είναι ασφαλισμένη η VESPA. “Θα έρθει σε 40 λεπτά άνθρωπός μας στο σημείο που βρίσκεστε, η βροχή δυσκολεύει την κίνηση στους δρόμους”. Δεν είχα άλλη επιλογή... Δέκα λεπτά αργότερα δοκίμασα τη μίζα. Πήρε μπροστά. Ακύρωσα την κλήση EXPRESS κι έφυγα μέσα στη βροχή για το σπίτι.

Πέντε λεπτά αργότερα κι ενώ είχα φτάσει στο ύψος της Πέτρου Ράλλη έσβησε ξανά. Ευτυχώς ήταν κατηφόρα... Με σβηστή τη μηχανή έφτασα κάτω από την πεζογέφυρα. Συνέχιζε να βρέχει, βλέπεις...

Αυτή φορά η μίζα δεν ανταποκρίνονταν. Τηλεφώνησα ξανά στην EXPRESS. Ήρθαν ύστερα από μισή ώρα. Ήταν ένα μεγάλο αυτοκίνητο με τον οδηγό του. Ο οποίος έκρινε ότι είμαστε σε επικίνδυνο σημείο της εθνικής οδού και για λόγους ασφαλείας έπρεπε να περιμένουμε κι άλλο ένα όχημα της εταιρίας να του παρέχει κάλυψη. Ο οδηγός με προέτρεψε να καθίσω στην καμπίνα του αυτοκινήτου περιμένοντας. Τουλάχιστον ήταν ζεστά. Ομολογουμένως καλύτερα από έξω.

Ύστερα από μισή ώρα ήρθε και το δεύτερο όχημα. Μόνο που, από κακή συνεννόηση ήρθε από τον παράδρομο της εθνικής. Άντε να περιμένουμε 10 λεπτά να κάνει τον κύκλο και να έρθει πίσω μας.

12,30 μετά τα μεσάνυχτα φόρτωσαν τη μηχανή. Στο σημείο που ήταν δεν μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε. Την πήγαμε στο συνεργείο του Λευτέρη Θεοδωράκη, στη Λένορμαν. Κι από κει με το πόδια στο σπίτι. Φορούσα και το κράνος για να μη βρέχομαι αφού δεν είχα ομπρέλα. Χάρμα οφθαλμών!

Το πρωί πήγα στο συνεργείο να αφήσω τα κλειδιά και να συνεννοηθώ με το Λευτέρη για το πρόβλημα. Πριν από λίγο σταμάτησε να βρέχει και ξαναβγήκε ήλιος. Καμιά σχέση με χθες. Άλλος καιρός!

Περιμένω τηλέφωνο να μου δώσουν... διάγνωση και θεραπεία. Τέτοια κασκαρίκα, μου την είχε φυλαγμένη η VESPA. Τι να πω...

Κάναμε ένα δυνατό φίνις λίγο πριν το Πάσχα και ολοκληρώσαμε την ύλη για τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ τ. 244. Μεσολάβησαν όμως οι αργίες των γιορτών και με την επιστροφή η Αμαλία στο ατελιέ της ΚΑΜΠΥΛΗΣ το έβαλε σε μια καλή σειρά και μας έστειλε το PDF να το δούμε, να κάνουμε τις παρατηρήσεις μας και να δώσουμε το «τυπωθείτω».

Κι όλα αυτά πρέπει να γίνουν σήμερα, αν θέλουμε το τεύχος να καλύπτει τους μήνες Ιανουάριο - Φεβρουάριο του 2011. Διαφορετικά είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τρίμηνη αυτή την έκδοση. Δεν είναι να «παίζεις» οριακά με τις ημερομηνίες. Οι χαρτογιακάδες των ΕΛΤΑ και τη Γραμματεία Τύπου καραδοκούν...

Αμέσως μετά θα πρέπει να βάλουμε μπροστά το τ. 245. Υπάρχει ήδη αρκετό υλικό. Λίγο σωστό σχεδιασμό χρειάζεται και μπορούμε να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Θα το δούμε ασφαλώς και με τον υπεύθυνο του εντύπου από τη μεριά του συνδικάτου... Ως τότε θα ξεκαθαρίσει και το ζήτημα των διαφημιστικών καταχωρήσεων για τη χρονιά που διανύουμε.

Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει καλή διάθεση και αυτό είναι ότι καλύτερο μπορεί να προκύψει μέσα στις δύκολες εποχές που διανύουμε. Εξάλλου η δημοσίευση του Απολογισμού και του Προγράμματος Δράσης του συνδικάτου «πιάνουν» ένα σημαντικό χώρο με αποτέλεσμα να αφήνουν έξω έτοιμες, προγραμματισμένες σελίδες. Σελίδες που δεν θα... πεταχτούν, αλλά θα χρησιμοποιηθούν στο αμέσως επόμενο φύλλο του περιοδικού μας.

Το παλεύουμε γιατί το αγαπούμε. Σελίδα - σελίδα... Η αγωνία μας είναι να κάνουμε τη ΦΩΝΗ χρήσιμη στους τεχνικούς του ΟΤΕ, στους οποίους και απευθύνεται...

• Θα το γευθήκατε το... φρούτο τώρα με την έξοδο του Πάσχα... Έχουμε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη. Δείτε ΕΔΩ και παρακαλώ μη κάνετε το λάθος και συγκρίνεται μισθούς...