Έτοιμο και το φύλλο 445 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»!

tipos445

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» που κυκλοφορεί τώρα. Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Ολοκληρώσαμε καλοκαιριάτικα και στείλαμε στο πιεστήριο και το τ. 445 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη που εκκρεμούσε. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω, τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας ολοκληρώθηκε από την Πόπη στη Σαλαμίνα... Σε μια άψογη συνεργασία!

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω messnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτό το φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί όρθια στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε ένα ακόμα  νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε τρίμηνο στο ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) ο οποίος βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ για να την αναλάβω. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο ραντεβού της, σε όποιο χρόνο χρόνο εκείνη αποφασίστηστηκε να βγαίνει. 

Συνδετικός κρίκος, σ' αυτ΄'η την επαγγελματική δουλειά ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα εκείνος επέλεξε να αποχωρήσει από την ενερτγό δράση. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά, λίγο πάνω λίγο κάτω στους χρόνους, τα καταφέρνουν.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικές διοικήσεις με εκλογές και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικασία να τα μάθουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περασμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί ακόμα και τώρα που είναι καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι πάντα εδώ καθώς έχει εξελιχθεί σε μια απλή γρίπη. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Καλή βδομάδα να 'χουμε...

Posted in Επικαιρότητα

Με τι καλό να ξεκινήσει η βδομάδα αυτή; Με τέτοιες ειδήσεις σαν αυτή εδώ από το πρωτοσέλιδο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ; Όπου ξεκινάει μαζικά σήμερα η πιο σκληρή φάση των απολύσεων στο δημόσιο με την επίφαση της εργασιακής εφεδρείας... Είπαμε, είναι κι αυτός ένας ιδιόμορφος πρωτοχρονιάτικος μποναμάς. Δείτε ΕΔΩ.

Κι αυτό στην ίδια εφημερίδα... Στο δρόμο που ξέρουν να κινούνται οι άνθρωποι. Ψαλίδι στους μισθούς και τις συντάξεις. Κι άλλο... Μεχρι να δείτε τους πρώτους ανθρώπους να πέφτουν νεκροί στους δρόμους από ασιτία... Ντροπή.

Δείτε πώς το τοποθετούν ΤΑ ΝΕΑ... Πουθενά οι άνθρωποι που θα πάθουν ζημιά από το ψαλίδι στις συντάξεις. Μόνο το ΙΚΑ, οι τράπεζες, το δημόσιο θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι! Τι λέτε βρε παιδιά... Ωραία αξιολόγηση κάνετε... Και επειδή γιορτές έρχονται δείτε ΕΔΩ μια πρόταση του Πιτσιρίκου για το πώς ο Δήμος Αθηναίων μπορεί να στολίσει τις άδειες βιτρίνες των κλειστών καταστημάτων στην πόλη...

Συνέβη χθες το απόγευμα στη Γλυφάδα. Η ESPRESSO έχει λόγους να δίνει αυτή την τεράστια διάσταση. Όχι πως έχει άδικο... Ανθρώπινο θέμα είναι. Δείτε ΕΔΩ αναλυτικά την είδηση... Εφυγε από τη ζωή και ο σκηνοθέτης Ντίνος Κατσουρίδης. Δείτε ΕΔΩ.

Στο στέκι κι αυτή την Κυριακή

Posted in Επικαιρότητα

Τις φωτογραφίες αυτές τις “ανέβασα” στο Facebook και στο Twitter από το κινητό μου τηλέφωνο την ώρα που ήμουν στο Στέκι Αλληλεγγύης. Με πολλούς συντρόφους να μοιράζομαι και να παίρνω από την αγάπη τους.

Είχε ένα υπέροχο ήλιο το μεσημέρι της Κυριακής κι ήταν όμορφα να κάτσεις έξω, στο παγκάκι, στο πεζοδρόμιο. Να πιεις τη ρακή σου κουβεντιάζοντας με καλή παρέα, ενδιαφέροντα πράγματα...

Νοιώθω όμορφα κάθε Κυριακή που προσπαθώ να περνώ λίγο χρόνο στο Στέκι Αλληλεγγύης της ΕΚΑΠ, στην Τηλεφάνους 12, στον Κολωνό...

Συναντά εκεί ανθρώπους με τα ίδια “πιστεύω”, που έρχονται να αφήσουν πράγματα, να φέρουν ή να πιουν μια ρακή, να κάνουν παρέα και να κουβεντιάσουν για όσα μας καίνε στην καθημερινότητά μας.

Κι εδώ που τα λέμε δεν το συναντάς αυτό κάθε μέρα... Λείπει από τη γειτονιά. Τρέχουμε καθημερινά, από το πρωί ώς το βράδυ και ξεχάσαμε βασικά πράγματα. Να πούμε μια κουβέντα με το διπλανό μας, παρέα με ένα χαλαρωτικό ποτό, να μοιραστούμε πράγματα. Απλά, καθημερινά. Αυτά είναι που μας λείπουν...

Κι είναι τελικά όμορφα πως μια Κυριακή στην Αθήνα, σε μια όμορφη γειτονιά, δυο βήματα από το κέντρο, υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Αυτό είναι που μου αρέσει. Κι αυτό προσπαθώ να πω σ' αυτό το σημείωμα μου.

Δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητός... Ο καθένας μας αντιμετωπίζει διαφορετικά το ίδιο πράγμα. Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με τις καταβολές που κουβαλάμε μέσα μας, όλα αυτά τα χρόνια, με το δικό μας εσωτερικό κόσμο και τα κενά που πρέπει να καλύψουμε.

Στο Στέκι Αλληλεγγύης την Κυριακή μ' αρέσει αυτό ακριβώς... Ότι έχεις να συναντήσεις ανθρώπους που τα βιώματά τους βρίσκουν κοινά σημεία με τα δικά σου. Κι η συζήτηση αποκτά ενδιαφέρον με ουσία και διάθεση για ζωή. Γιατί, αν μη τι άλλο, σε όλους μας αρέσει η ζωή. Δεν καταθέτουμε τα όπλα, το παλεύουμε. Τόσο, ώστε να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα και τη μιζέρια της που μας πνίγει χωρίς να το καταλάβουμε...

Όλη αυτή η ιστορία λειτουργεί “υπόγεια” γι' αυτό είναι και επικίνδυνη. Δεν έρχεται με το... πρόσωπό της να σου χτυπήσει την πόρτα και να δηλώσει την παρουσία της. Όλα γίνονται πιο πολύπλοκα, επικίνδυνα.

Κι αυτό είναι που μου αρέσει κυριακάτικα εδώ, στο Στέκι Αλληλεγγύης. Το μοίρασμα. Η διάθεση να ανοιχτείς, να γνωριστείς με άλλους ανθρώπους και να αφεθείς με εμπιστοσύνη στο ένστικτό σου γνωρίζοντας ότι δεν θα προδοθείς... Άλλη μια όμορφη Κυριακή στην Αθήνα...

Κυριακάτικες αναγνώσεις και... μνήμες

Posted in Επικαιρότητα

Όταν ξυπνάς ένα χειμωνιάτικο πρωινό σαν το σημερινό και βλέπεις στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μια τέτοια φωτογραφία στην καρδιά της πρώτης σελίδας που κάνει πιο επώδυνα όσα έχεις ήδη στο μυαλό σου, τότε μάλλον πρέπει να ανησυχείς. Όχι πως τώρα έπρεπε να γίνει αυτό... Νωρίτερα έπρεπε... Τα σημεία στον ορίζοντα τα βλέπαμε... Καιρό τώρα...

Το πρωτοσέλιδο από ΤΟ ΠΑΡΟΝ. Χαρακτηριστικό το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ. Σκληρό μεν, αλλά απέχει και πολύ από την πραγματικότητα και την αλήθεια... Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

 

 

Το έχουμε πει κι άλλη φορά. Τα κυριακάτικα φύλλα αρέσκονται στις αναλύσεις. Αυτή τη φορά διαλέξαμε ένα δίστηλο στην πρώτη σελίδα της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ. Είναι από αυτά τα σενάρια τα οποία αρέσκονται να κάνουν κάποιοι κομματικοί καρεκλοκένταυροι. Ουδόλως όμως ενδιαφέρει τον απλό πολίτη το μέλλον των πολιτικών ηγετών. Έχει μια σοφή παροιμία γι' αυτά: “Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν”. .Τόσο απλά, τόσο όμορφα. Ο κόσμος ενδιαφέρεται αν έχει κι αύριο δουλειά κι αν τα λεφτά που παίρνει του φτάνουν να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Για τα άλλα, άστα καλύτερα. Καρφάκι δεν του καίγεται... Η ουσία είναι αλλού. Διαβάστε παρακαλώ ΕΔΩ.

Να 'τα και τα ωραία από τη REAL NEWS. Είναι κι αυτή μια λύση, ίσως και η πιο καθαρή. Τι να τις κάνεις τις εκλογές, όταν έχεις το... σωτήρα μέσα στα πόδια σου; Χρειάζεται βέβαια λίγη δουλειά για να... ξεπεράσεις μερικά “τεχνικά” προβλήματα, αλλά γι' αυτό παλεύουν οι βουλευτές με τις... ζυμώσεις τους... Δείτε ΕΔΩ μια ανάλυση από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ.

 

 

Στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ, μονόστηλο μεν, αλλά συνεχίζουν το σίριαλ με την υπογραφή Σαμαρά. Καταλαβαίνω, όπως και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας, ότι το ζήτημα είναι βαρύ και κάπως πρέπει να το καλύψουν. Η απόσταση, από τον ηρωισμό της άρνησης ώς τον συμβιβασμό της υποταγής είναι μεγάλη. Κάπως πρέπει να καλυφθεί... Έτσι επιστρατεύει την PULSE μια (άγνωστη σε μένα...) δημοσκοπική εταιρίας που σε χρόνο ρεκόρ “ανακαλύπτει” πως το 62% των Ελλήνων πολιτών θεωρεί σωστή την κίνηση με την επιστολή που έστειλε στην Κομισιόν ο Αντώνης Σαμαράς. Σε ότι αφορά τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, αυτό το ποσοστό ανεβαίνει στο 74%. Απορώ δηλαδή με το υπόλοιπο 26%... Μα, δεν καταλαβαίνουν τους πολιτικούς ελιγμούς του αρχηγού; Αν όχι διαβάστε ΕΔΩ αυτό το κομμάτι από την ίδια εφημεριδα μερικές μέρες νωρίτερα.

Ο κατήφορος δεν έχει τέλος. Μια μικρή, ακόμα συρρίκνωση των συντάξεων, δεν κάνει ποτέ κακό... Ώς πότε θα τους αφήνουμε να ληστεύουν τις ζωές μας; Το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ επιλέγει αυτό, διανθισμένο με την... αλβανοποίηση των Ελλήνων, καθώς διαβλέπει πως αρχίζουμε να γλυκοκοιτάζουμε τη λαθρομετανάστευση στις πέντε ηπείρους. Απίστευτα πράγματα, τον Νοέμβρη του 2011 στην Ελλάδα... Διαβάστε ΕΔΩ το θέμα με τις συντάξεις. Και  ΕΔΩ δυο πράγματα για τον ξεριζωμό των Ελλήνων.

 

 

 

 

Κατά τα άλλα, μπορούμε τώρα να... κοιμόμαστε ήσυχοι. Όπως μας διαβεβαιώνει το ΕΘΝΟΣ οι ράμπο με τα λάπτοπ έχουν πιάσει δουλειά. Συλλαμβάνουν μ' αυτόν τον τρόπο φοροφυγάδες. Και μετά τι; Τους “διαπομπεύουν” δίνοντας τα ονόματα τους στη δημοσιότητα... Τα λεφτά που χρωστάνε, τα πληρώνουν; Αυτό θέλουν να γνωρίζουν οι πολίτες. Διότι ως τα τώρα, την ώρα του ταμείου δεν καλούν εκείνον να πληρώσει. Εμένα, εσένα, εμάς ξέρουν, εμάς θέλουν. Το σίγουρο... Φτάνει πια... Αρκετά με το δούλεμα... Δείτε ΕΔΩ το σχετικό δημοσίευμα...

Νοέμβρης μήνας, στα τελειώματα του

Posted in Επικαιρότητα

Ο Ρήγας του χειμώνα... Κάνει κρύο έξω και ο γάτος μας ζητάει λίγη θαλπωρή. Έτσι μπαίνει κάτω από το πάπλωμα στο σαλόνι. Καμιά φορά βγάζει το κεφάλι του έξω. Ακούει φωνές και είναι περίεργος να δει τι συμβαίνει. Το κάνει αυτό συχνά ο Ρήγας. Ανεβαίνει στο γήσο του μπαλκονιού για να δει τι γίνεται κάτω. Όταν επιστρέφω με τη μηχανή τον βλέπω να με περιμένει εκεί...

Ωραίες μέρες μας κάνει ο Νοέμβρης καθώς οδεύει προς το τέλος του. Μ' έναν ήλιο, άλλο πράγμα, φθινοπωρινό προς το χειμωνιάτικο μας κλείνει το... μάτι κι ετοιμάζεται ν' ανοίξει την πόρτα του στον Δεκέμβρη και τις γιορτές των Χριστουγέννων που θα φέρει μαζί του.

Τρέχουμε να προλάβουμε τις δουλειές, να κλείσουμε τις εκκρεμότητες στις εφημερίδες πριν φτάσουν οι γιορτές και υποχρεωθούμε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Τα κοιτάζω ένα - ένα. Εντοπίζω πού χρειάζεται να... παρέμβω και το κάνω...

Στο μεταξύ καθημερινά τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων έχουν μια θέση εδώ. Και τα σχολιάζω «ανεβάζοντας» αποσπάσματα από τις πρώτες σελίδες. Κάποιοι θα λέτε, φαντάζομαι, «με τι ασχολείται ο άνθρωπος», αλλά εμένα μ' αρέσει αυτή η ιχνηλάτηση της επικαιρότητας μέσα από τους πρωτοσέλιδους τίτλους.

Έχω την αίσθηση ότι παρακολουθώ έτσι τη ζωή μέσα από μια άλλη ματιά. Οι εφημερίδες κατέχουν την τέχνη να προσεγγίζουν με το δικό τους τρόπο την επικαιρότητα. Κι
όταν μάλιστα ζώντας από μέσα τα πράγματα μπορείς να ξεχωρίσεις τη λογική τους, τ
ότε τα πράγματα είναι σαφώς πιο εύκολα...

Παρακολουθώ την εξέλιξη του ταχυδρομείου και του τηλεφώνου. Κάποτε παίρναμε και κανένα γράμμα από φίλους που μας είχαν «πονέσει», τώρα στις διευθύνσεις μας έρχονται μόνο λογαριασμοί ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, δανείων και καρτών. Και στα τηλέφωνα, πέρα από τους φίλους και τη δουλειά αρχίζουν και πολλαπλασιάζονται οι κλήσεις από εταιρίες που συνεργάζονται με τις τράπεζες για να υπενθυμίζουν την καθυστέρηση καταβολής μιας δόσης.

Ευτυχώς πιο ευγενικά από παλιότερα. Εκτός κι «πέσεις» σε κανένα ξεφτέρι που ούτε κι αυτός ξέρει πώς βρέθηκε εκεί...

Ωραία κυλά ο καιρός... «Όμορφα» φεύγει το 2011. Και κάπου στη γωνία, παραμονεύουν και οι κακές ειδήσεις... Αυτά πάνε μαζί, δεν ξεχωρίζουν. Δυστυχώς... Το ξέρουμε πια καλά, το έχουμε δοκιμάσει στο πετσί μας.

Παρ' όλα αυτά ο Νοέμβρης τώρα που διανύει το τελευταίο δεκαήμερο του αρχίζει και «μυρίζει» πιο πολύς χειμώνας. Σήμερα μάλιστα έχει κι ένα κρύο ενώ ο μαυρισμένος καιρός παραπέμπει σε βροχή κάποια στιγμή. Την ίδια ώρα πολλαπλασιάζονται τα μαγαζιά που άρχισαν να στολίζουν τις βιτρίνες τους

Χριστουγεννιάτικα. Τι να κάνουμε; Είπαμε η ψυχολογία είναι μεγάλο πράγμα... Δεν είναι να τα αφήνεις όλα στην τύχη... Τι να σου κάνει κι αυτή; Πόσο να αντέξεις την πίεση από τόσα μέτωπα;

Την ταινία «Σειρήνες στη Στεριά» την είδαμε την προηγούμενη Κυριακή το απόγευμα με τον Λάμπρο στην αίθουσα 3 του πολυκινηματογράφου VILLAGE στον Αϊ Γιάννη Ρέντη. Είχαμε καιρό να πάμε και μας άρεσε αυτή η έξοδος. Και η ταινία ήταν αρκετά καλή για ένα ανάλαφρο βράδυ...

  • Έχει ο Χειμώνας μυρωδιά; Όχι; Για δείτε ΕΔΩ...

Δείτε ένα μικρό βίντεο έτσι για να πάρετε μια "γεύση" από την ταινία...

Στα ίχνη των εφημερίδων...

Posted in Επικαιρότητα

Γροθιά στο στομάχι το σημερινό πρωτοσέλιδο του ΕΘΝΟΥΣ. Μόνο που δείχνει εμφανώς τα σημάδια της υποκρισίας... Η πόλη που κοιμάται στους δρόμους δεν είναι άλλη από την Αθήνα. Ξέρετε, εκείνη την πιο όμορφη, της γης το δακτυλίδι, που έλεγε και ο ποιητής. Χιλιάδες δράματα συμβαίνουν γύρω μας, δίπλα μας. Τι ξέρουμε γι' αυτά; Τι κάνουμε, εμείς και η επίσημη (αν υπάρχει...) Πολιτεία; Παρακολουθούμε απαθείς... Διαβάστε ΕΔΩ περισσότερα...

Πολιτικό το θέμα του ΕΠΕΝΔΥΤΗ. Στη λογική των διοικούντων: “τρομοκρατήστε, όσο μπορείτε”. Το σοκ είναι περισσότερο από βέβαιο

Η ΑΥΓΗ επιμένει πως η επικαιροποίηση του μεσοπρόσθεσμου θα αποτελειώσει τα νοικοκυριά... Και επισημαίνει ότι νέα μέτρα 7 δις ευρώ έρχονται ώς το 2015 για να καλυφθεί η μαύρη τρύπα. Αυτή δεν είναι τρύπα. Ο ορισμός του απόλυτου χάους είναι...

ΤΑ ΝΕΑ έχουν κάνει τον Λουκά Παπαδήμο μαραθωνοδρόμο μ' αυτόν τον εμφαντικό τίτλο. Ξανά – μανά η κούρσα των 100 ημερών και φυσικά η οδηγία για άμεσα νοικοκύρεμα , καμιά αγωνία για το πώς περνά ο κόσμος πώς τα βγάζει πέρα...

Και πάλι η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ που τα έχει με τη... Μέρκελ. Αυτή μας φταίει όλα... Όπως πάντα άλλωστε στην Ελλάδα πάντα κάποιος άλλος φταίει...

Κάθε φορά που βλέπω τέτοια δημοσιεύματα εκνευρίζομαι... Κάποιοι (ξέρουμε ποιοι) από το ΙΚΑ δίνουν κάθε τόσο αριθμούς συνταξιούχων – φαντομάδων που παίρνουν παράνομα σύνταξη. Για τις εντυπώσεις βέβαια.

Επί της ουσίας ουδείς οδηγήθηκε στη φυλακή για ένα τέτοιο αδίκημα... Ούτε γιατρός που βγάζει ψεύτικες ιατρικές βεβαιώσεις, ούτε ασθενείς που κάνουν χρήση τέτοιων παραστατικών. Προς τι λοιπόν τέτοιοι “ηρωισμοί”; Μέχρι και οι αστικές εφημερίδες τους πήραν χαμπάρι και υποβάθμισαν το θέμα στην πρώτη τους σελίδα, Μονόστηλο το έχει ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ. Εξαφανισμένο οι άλλες.

Ξέρετε, αυτά έχουν αξία, όταν συνοδεύονται και από κινήσεις ουσίας που δείχνουν ότι όντως θέλεις να βάλεις ένα τέλος στο πρόβλημα και όχι να δώσεις ένα ακόμα σώου. Έχουμε κουραστεί από αυτά τα, επικοινωνιακού τύπου τρικ. Αν έχτε σκοπό να μη διαιωνίσετε μια τέτοια κατάσταση κάντε το σιωπηλά, αλλά ουσιαστικά. Είναι ντροπή να δίνετε χρήματα σε κάποιους που δεν δικαιούνται και να τα κόβετε από αυτούς που τα έχουν δουλέψει μια ολόκληρη ζωή...

Άφησα τελευταίο το θέμα με την... υπογραφή Σαμαρά από την εβδομαδιαία εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ. Ανέκδοτο καταντά η εμμονή σε μια ούτως ή άλλως πολιτική σαχλαμάρα...

Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα

Posted in Επικαιρότητα

«Δεν έχει δικαίωμα η ΔΕΗ να κόψει το ρεύμα σε κανέναν πολίτη που δεν πληρώνει το φόρο αλλά πληρώνει το ηλεκτρικό ρεύμα» απαντάει ο Γερμανός Επίτροπος κ. Oettinger αρμόδιος για θέματα ενέργειας στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

Πιο συγκεκριμένα, ο Ν. Χουντής στην ερώτησή του ισχυριζόταν ότι με βάση την κοινοτική νομοθεσία «δεν έχει δικαίωμα το κράτος να επιβάλλει στους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ) να διακόψουν την παροχή σε εκείνους τους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το διεκδικούμενο φόρο» αλλά πληρώνουν κανονικά την κατανάλωση του ρεύματος που χρησιμοποίησαν. Τόνιζε ταυτόχρονα ότι πολύ περισσότερο δεν μπορεί να διακοπεί η παροχή σε ευάλωτους καταναλωτές, όπως ορίζει και η σχετική οδηγία 2009/72.

Στην απάντησή του ο Γερμανός Επίτροπος κ. Oettinger, τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι σε κάθε περίπτωση οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν «τη συμμόρφωση με το σύνολο της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων αυτής που αφορούν την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 3 και παράρτημα Ι), τα δικαιώματα των ευάλωτων καταναλωτών (άρθρο 3 παράγραφοι 7 και 8) και την καθολική υπηρεσία (άρθρο 3 παράγραφος 3).»

Συνεχίζοντας την απάντηση του ο Επίτροπος ενέργειας της ΕΕ, γίνεται απολύτως σαφής: «Οι διατάξεις σχετικά με την καθολική υπηρεσία γεννούν σαφή υποχρέωση των κρατών μελών και παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.» και καταλήγει την απάντησή του σημειώνοντας ότι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τους ευάλωτους καταναλωτές: «Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές.»

Ο Ν. Χουντής σχολιάζοντας αυτήν την απάντηση δήλωσε: « Η ανάλγητη κυβέρνηση, που αποδεικνύεται ότι δεν σέβεται καμία νομιμότητα, τόλμησε σήμερα να στείλει τα ΜΑΤ ενάντια σε όσους υπερασπίζονται το δικαίωμα του πολίτη να έχει ηλεκτρική ενέργεια και να μην του κόβουν το φως, εφόσον πληρώνει κανονικά τον λογαριασμό του. Καλούμε την κυβέρνηση μετά από αυτή την απάντηση, να πάρει πίσω αμέσως το απαράδεκτο χαράτσι, που πάει να επιβάλλει στους πολίτες.

  • Δεν είναι σημερινό, αλλά είναι πολύ καλό... Ενδεχομένως να το έχετε δει κι αλλού. Το σχόλιο αφορά τους θεσμούς που σε κάθε ευκαιρία μας λένε ότι πρέπει να τους σεβόμαστε. Την ωρα που αυτοί πρώτοι τους γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους...

Με το κεφάλι ψηλά!

Posted in Επικαιρότητα

Χρειαζόμαστε ήρωες στις μέρες μας; Φαίνεται πως ναι... Η στάση ενός συνδικαλιστικού φορέα σε ότι αφορά τα “χαράτσια” για το φόρο ακίνητης περιουσίας όπως εκφράστηκε με την πολυήμερη κατάληψη του κέντρου έκδοσης εντολών διακοπής ηλεκτρικής ενέργειας στο Χολαργό και τη μετατροπή της σε απεργία από τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, έχει δώσει ένα ξεχωριστό μήνυμα στην κοινωνία. Από τη σημερινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Διαβάστε κι ΕΔΩ.

Με την αστυνομία και τις συλλήψεις δεν ασκείται πολιτική

Η Γ.Σ.Ε.Ε. καταδικάζει απερίφραστα τη χρησιμοποίηση των δυνάμεων ασφαλείας προκειμένου η Κυβέρνηση να κάμψει συνδικαλιστικές δράσεις και αντιδράσεις στην εφαρμοζόμενη πολιτική των «χαρατσιών» και της λιτότητας. Η κατασταλτική και δικαστική αντιμετώπιση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και των συνδικαλιστών σε μία περίοδο καταιγισμού επώδυνων μέτρων που οδηγούν σε γενικευμένη οικονομική αποδυνάμωση και κοινωνική υποβάθμιση, είναι το λιγότερο προκλητική.

Η «ευαισθησία» που επιδεικνύουν οι Αρχές κάθε είδους στη διασφάλιση της «τάξης» απέναντι στις συλλογικές αντιδράσεις εξανεμίζεται όταν γίνεται χρήση αστυνομικής βίας και χημικών σε ειρηνικές μαζικές διαδηλώσεις κατά των μέτρων ή όταν απεργίες κρίνονται διαρκώς παράνομες όταν εργοδότες εισφοροφυγάδες μένουν ατιμώρητοι ενώ απολυμένοι εργαζόμενοι είναι δέσμιοι της καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. στέλνει μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι η αντίδραση και η συνδικαλιστική δράση καταστέλλονται με προσαγωγές και συλλήψεις, όσο λαμβάνονται επαχθή μέτρα που πυροδοτούν εντάσεις. Η Κυβέρνηση ας αφήσει τα φληναφήματα. Μια και μόνη λύση υπάρχει. Ν’αφεθούν ελεύθεροι οι συλληφθέντες και η «ευαισθησία» της να εκδηλωθεί πραγματικά με ενέργειες απαλλαγής από τις φοροεπιδρομές των ανθρώπων του μόχθου, οι οποίοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΖΑΜΠΑΤΖΗΔΕΣ, αλλά πραγματικά αδυνατούν να καταβάλουν τα επαχθέστατα χαράτσια.

 

 

 

Πίσω από τα σίδερα της φυλακής ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Νίκος Φωτόπουλος. Πάμε στοίχημα ότι την ίδια ή παρόμοια φωτογραφία θα τη δούμε εξώφυλλο σε συνδικαλιστικά έντυπα;

Ο άνθρωπος ετοιμάζεται για τη ΓΣΕΕ. Το “κοστούμι” της ΓΕΝΟΠ είναι πια στενό, δεν τον χωρά, θα χρειαστεί μεγαλύτερο. Και το ετοιμάζει μεθοδικά και οργανωμένα. Κατάφερε να συσπειρώσει στο πρόσωπό του, πολλούς από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους με τις πρωτοβουλίες που παίρνει...

Δικαιολογημένα πολλοί φοβούνται από τις κινήσεις του και προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις πρωτοβουλίες που παίρνει και που, τις περισσότερες φορές ξεφεύγουν από τα στενά όρια της ΔΕΗ. Το δημοσίευμα δίπλα, από ΤΑ ΝΕΑ.

Δείτε ΕΔΩ συνοπτικά το ρεπορτάζ...


Τη χθεσινή απόφαση του υπ. Οικονομικών Ευ. Βενιζέλου και τα αλλοπρόσαλλα του πράγματος, προβάλλει στο πρωτοσέλιδό του ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Ψάξτε λίγο πιο κάτω, στις χθεσινές αναρτήσεις να δείτε διεξοδικά πως έχει το θέμα... Δείτε κι εδώ την είδηση.

Την παρέμβαση του Γερμανού Επιτρόπου Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το τέλος ακίνητης περιουσίας και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ κάνει πρώτο θέμα η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οι ξύλινοι τίτλοι είναι χαρακτηριστικό της εφημερίδας... Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA