Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

460.000+ “κλικ” και... συνεχίζουμε

Posted in Επικαιρότητα

Το διαδίκτυο είναι ένας τόπος συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων, αν φυσικά τον λειτουργούμε σωστά. Βρισκόμαστε, συζητούμε, ενημερωνόμαστε... Κάπως έτσι είναι τα πράγματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

Δεν είναι η πρώτη φορά που το λέμε: Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε! Κάπως έτσι είναι εδώ, στο Site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Αν και έχουμε συνηθίσει να γράφουμε ένα σημείωμα κάθε φορά που 10.000 νέες επισκέψεις από ξεχωριστές Ι.Ρ., τον τελευταίο καιρό μου φαίνεται σαν αυτό να συμβαίνει πολύ γρήγορα.

Να, ήδη ξεπεράσαμε τα 460.000 “κλικ” και πάμε ολοταχώς για τα 470.000. Θα μου πείτε: Ε, και; Ναι, δεν έγινε κάτι φοβερό, αλλά ας μην το αρνηθούμε ότι πρόκειται για ένα μικρό ιντερνετικό άθλο. Που ωστόσο δεν έχει γίνει τυχαία.

Όταν το φροντίζεις το Site, το κανακεύεις, προσπαθείς να το κρατάς ζωντανό με τις καθημερινές αναρτήσεις... Όταν παρακολουθείς και προσεγγίζεις την επικαιρότητα με ένα άλλο μάτι, ξεχωριστό, μοναδικό, προσωπικό... Όταν δεν χρησιμοποιείς κατά κόρον τις αναδημοσιεύσεις, αλλά επιχειρείς σε ένα γήπεδο, όπου το πρωτότυπο έχει ξεχωριστή αξία... Κι ακόμα όταν σέβεσαι κι εκτιμάς τον αναγνώστη και δεν έχεις σκοπό να τον κοροϊδέψεις και να του πουλήσεις φύκια για μεταξωτές κορδέλες, τότε μπορείς να ελπίζεις πως και 'κείνος με τη σειρά του, θα στηρίξει αυτή την προσπάθεια και θα δώσει τους καλύτερους καρπούς που έχει στο σεντούκι του, ακριβό θησαυρό σε δύσκολες εποχές και ώρες...

Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μεγαλώνει, ωριμάζει, επανεξετάζει πράγματα, πρωτεραιότητες, καταστάσεις... Σταθερός στην αρχή να λέει την αλήθεια με όποιο κόστος. Δεν επιδιώκει τη δημοφιλία και παρ' όλα αυτά κατακτά την αναγνωσιμότητα. Μια αναγνωσιμότητα που δεν είναι ευκαιριακή, αλλά αντανακλά μια σταθερή πορεία, μέσα από δύσκολα μονοπάτια καθώς έχει την ευθύνη να ξεχωρίσει την ήρα από το σιτάρι, το κραυγαλέο και ψεύτικο από το σοβαρό και αληθινό, το ωραίο από αυτό που “πουλάει”.

Κάθε φορά που τα χιλιάδες ”κλικ” μας δίνουν την αφορμή να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό, σημαντική θεωρώ την πορεία μας να φτάσουμε ώς εδώ. Και καταλήγουμε αβίαστα στο συμπέρασμα πως άξιζε να τα κάνουμε όλα αυτά για να μπορούμε σήμερα να γευόμαστε τους καλούς καρπούς.

Αναζητώ με υπευθυνότητα καθημερινά έναν χώρο όπου να μπορώ να εκφραστώ ελεύθερα. Κι αυτός ο χώρος, διαδικτυακά, δεν είναι άλλος από αυτό εδώ το Site, την “ψυχή” του δημιουργού του Θραψανιώτη, Νίκου Ελ. Θεοδωράκη.

Το ΒΟΤΡΥΣ που εμείς ξέρουμε...

Posted in Επικαιρότητα

Από τα σχέδια για το ΒΟΤΡΥΣ, αυτό το μοναδικό κτίριο - μνημείο βιομηχανικού πολιτισμού. Δεν ξέρω από πού προέρχονται τα σχέδια αυτά... Μπορεί κι από την εργασία που έκαναν τα παιδιά του 9ου ΤΕΕ, μπορεί κι από το υπουργείο Πολιτισμού που είχε δεσμευτεί να το διασώσει...



Τελικά, μόνο τα σχέδια έμειναν... Να μας θυμίζουν τις δεσμεύσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ... Το κτίριο “ρημάζει” εγκαταλειμμένο σήμερα... Κατατρεγμένοι άνθρωποι το χρησιμοποιούν για ύπνο, μέσα σε άθλιες συνθήκες... Ένα απέραντο σκουπιδαριό... Χθες, ωστόσο, το σουλουπώσαμε για να κάνουμε εκεί τα Κούλουμα...



Το κτίριο του ΒΟΤΡΥΣ από ψηλά... Ένα θαυμάσιο κτίριο παραμελημένο. Με πολλούς ελεύθερους χώρους γύρω του... Την Καθαρά Δευτέρα θα είμαστε εκεί... Για πρώτη φορά ανοίγει τις πόρτες του στους κατοίκους της περιοχής με πρωτοβουλία του γραμματέα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων 4ης Κοινότητα Δήμου Αθηναίων, Κώστα Κατσαρού...



Φυσικά στο χώρο του 9ου ΤΕΕ, δίπλα ακριβώς στο παλιό εργοστάσιο του ΒΟΤΡΥΣ, πολλά χρόνια πριν, το ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΤΕΧΝΗΣ σε συνεργασία με τους καθηγητές και τους μαθητέςτου 9ου ΤΕΕ είχε οργανώσει συναυλία ευαισθητοποίησης. Εδώ βλέπουμε τη Λιζέτα Καλημέρη με τον Χρήστο Τσιαμούλη, στη σκηνή που στήθηκε μέσα στον προαύλιο χώρο του 9ου ΤΕΕ.



Φυσικά, δεν θα μπορούσα να απουσιάσω εγώ, από μια τέτοια συναυλία για το ΒΟΤΡΥΣ. Μια αναμνηστική φωτογραφία το δείχνει... Νεότερος κατά 13 χρόνια και πρόεδρος τότε, της Σχολικής Επιτροπής του 9ου ΤΕΕ. Με είχε τοποθετήσει εκεί ο Ηρακλής Μαρκουίζος για να το βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια του... Κι ακόμα στεγάζεται σε κοντέινερ... Στο πλάι μου η Γιόλα Αιθανασοπούλου, μια απότις καθηγήτριες που βοήθησαν πολύ για να γίνει η εκδήλωση....



Στο χώρο, τα παιδιά είχαν γράψει συνθήματα πάνω σε πικέτες... Όλοι μια γροθιά! Είχαμε όνειρα και τα διεκδικούσαμε με πάθος... Αλλά η ζωή συνεχίζεται... Όπωςτότε, έτσι και τώρα, το ζήτημα του ΒΟΤΡΥΣ με αφορμή τα αυριανά Κούλουμα, ξαναβγαίνει μπροστά. Ας το δούμε...

Οι μεγαλύτεροι θυμούνται τα Σεπόλια με λίγα σπίτια χαμηλά και από το Καπνεργοστάσιο μέχρι σχεδόν το λόφο Σκουζέ, περιβόλια και διάσπαρτα σπίτια τα περισσότερα πλινθόκτιστα, η ζωή απλή και δύσκολη με τους ανθρώπους να δουλεύουν στα περιβόλια και στα εργοστάσια του «Βότρυς» και της «Βιοφαρμ». Η μεσαία τάξη, δηλαδή οι υπάλληλοι και οι προνομιούχοι, έμεναν λίγο πιο πάνω στην «τότε Φωκίωνος Νέγρη» και βέβαια όλη η αριστοκρατία έμενε στον Αγιο Παντελεήμονα.(!!!!)
Διαχωριστικό όριο ανάμεσα στους εργάτες και τους Δημοσίους Υπαλλήλους, στους «πάνω» και στους «κάτω»,
οι γραμμές του τρένου στην Κωνσταντινουπόλεως.

Τα Σεπόλια ήταν λίγο κάτω από τις γραμμές του τραίνου στο σταθμό Μύλοι Αθηνών (γραμμή ΣΕΚ Πειραιά – Πάτρα από 1885) και σταθμός των ΣΕΚ (επί της τότε γραμμής Πειραιά - Λιμένα (σημερινός Σταθμός Λαρίσης) - Παπαπουλίου) που εγκαινιάστηκε το 1904.

Στο σταθμό ΜΥΛΟΙ ΑΘΗΝΩΝ στεγάζεται σήμερα το μουσείο του ΟΣΕ δίπλα στο εργοστάσιο ΑΤΛΑΣ (που σήμερα είναι αθλητικές εγκαταστάσεις (λέμε τώρα) και ακριβώς απέναντι είναι τα εργοστάσια ΒΟΤΡΥΣ και ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ.

Το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ είναι ένα από τα από τα πολλά εργοστάσια οινοποιίας που ίδρυσε η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΟΙΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΩΝ (Ε.Ε.Ο.Ο.) Στις 6 Μαΐου 1906 δημιουργήθηκε η εταιρεία Ε.Ε.Ο.Ο. η οποία φάνηκε τότε ως η μόνη δυνατή λύση για την κατεργασία της σταφίδας. Επικεφαλής της επιχείρησης τέθηκαν εξαρχής οι κορυφαίοι της βιομηχανικής κίνησης στην Ελλάδα και οι ειδικότεροι επί των σταφιδικών ζητημάτων.

Έτσι η Ε.Ε.Ο.Ο πραγματοποίησε την οινοποίηση της χλωρής σταφίδας. Τελειοποίησε το μεγάλο αποσταγματοποιείο του εργοστασίου στους "Μύλους Αθηνών" με τα τελειότερα μηχανήματα αποστάξεως οίνων για παρασκευή αποστάγματος. Έτσι κατασκεύασε τα περίφημα κονιάκ της, εφάμιλλα των Γαλλικών. Η κονιακοποιία της αποτέλεσε ένα από τους σπουδαιότερους κλάδους της βιομηχανίας της. Το 1938 τελικά η Ε.Ε.Ο.Ο αγοράστηκε εξ ολοκλήρου από τον Μποδοσάκη - Αθανασιάδη ο οποίος εξαγόρασε και τις ξένες (Γαλλικές ) μετοχές της εταιρίας.

Το 1973 ιδρύει το «ίδρυμα Μποδοσάκη» στο οποίο μεταβίβασε εν ζωή όλη του την περιουσία καθώς και τις μετοχές της Ε.Ε.Ο.Ο.. Μετά το θάνατό του (19 Ιανουαρίου 1979), η διοίκηση του ΒΟΤΡΥΣ περνάει στα χέρια του ανιψιού του Μπδοσάκη, Τζώρτζη Αθανασιάδη (συντάκτη της εφημερίδας «ΒΡΑΔΥΝΗ»), τον οποίο σκοτώνει η 17 Νοέμβρη το 1982. Το 1986 σταματά οριστικά η λειτουργία του. Αργότερα, με διαδικασίες άγνωστες ακόμη σε εμάς, πέρασε στα χέρια του επιχειρηματία Γ. Πατατούδη ο οποίος ήθελε να "αξιοποιήσει" διαφορετικά το παλιό εργοστάσιο, κτίζοντας εμπορικό κέντρο ή πολυσινεμά.

Μετά από πορείες, αγώνες και καθημερινή πίεση των μαθητών των συλλόγων με επικεφαλής την Ένωση Συλλόγων Γονέων, χαρακτηρίστηκε ένα μεγάλο μέρος του ως χώρος σχολείου (μαζί με άλλους 20 χώρους που είχαμε προτείνει για σχολεία στο 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων). Λόγω του σεισμού του 1999 ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων επίταξε μέρος του χώρου και με προκάτ αίθουσες στέγασε εκεί το 9ο ΤΕΕ. Και μετά από 1 χρόνο κάτω από την πίεση των κατοίκων και φορέων της περιοχής κατέβαλε τα χρήματα και ολοκληρώθηκε η διαδικασία απαλλοτρίωσης 14 στρεμμάτων από τα 20 περίπου του εργοστάσιου ΒΟΤΡΥΣ για την ανέγερση σχολείου.

Σήμερα, 2013, το σχολείο στεγάζεται ακόμη σε κοντέινερ και δεν έχει κτιστεί.

Παράλληλα το 2000 το 4ο Διαμερισματικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων, με πρόταση του προέδρου του Ηρακλή Μαρκουίζου παίρνει απόφαση να χαρακτηριστεί διατηρητέο το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ και κοινόχρηστος χώρος το διπλανό εργοστάσιο φελλών και πωμάτων ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ, να δεσμεύσει έτσι και τον υπόλοιπο χώρο των 11 περίπου στρεμμάτων, και να γίνει βιομηχανικό μουσείο, πολιτιστικό κέντρο και χώρος πρασίνου. Το Δημοτικό συμβούλιο χαρακτηρίζει το εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ «διατηρητέο» και το ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ ως χώρο κοινόχρηστο. Την απόφαση του τελικού χαρακτηρισμού ως βιομηχανικό μουσείο όμως θα την έπαιρνε το αρμόδιο τμήμα του Υπ. Πολιτισμού αλλά εκεί κόλλησε το θέμα ...

Στη συνέχεια, η σοβαρή προσπάθεια, η μελέτη και η τεκμηρίωση της ιστορικής σπουδαιότητας του εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ που διεξήχθηκε από τους μαθητές και καθηγητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 9ο ΤΕΕ , και η μεγάλη συναυλία που οργανώθηκε με πρωτοβουλία καθηγητών και μαθητών με γνωστούς καλλιτέχνες (Αλ. Χατζής, Λιζέτα Καλημέρη, Απέργης, Χρ. Τσιαμούλης κ.α.) από το "Πολύτροπο Τέχνης", οδήγησε στο χαρακτηρισμό του ΒΟΤΡΥΣ σαν διατηρητέο κτίριο με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού (την υπ' αριθμόν ΥΠΠΟ/ΔΝΣΚΑ/Γ/829/60707/1453, αρ. ΦΕΚ 1289/Β/23-08-2004). Παράλληλα έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια κατεδαφίσεως όλων των υπαρχόντων μεταλλικών στεγάστρων (υπ' αριθμόν 187/22-11-2004) και σχετική οικοδομική άδεια για την περίφραξη του χώρου (192/10-12-2004).

Σήμερα το παλιό εργοστάσιο ΒΟΤΡΥΣ είναι εγκαταλειμμένο και στέκι περιθωριακών μέσα στα σκουπίδια, καμία ενεργεία δεν έχει γίνει από το ΥΠ.ΠΟ. Έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα τα πέτρινα κτίρια, η καμινάδα και τα υπόγεια κελάρια, η αναστήλωση τους όμως δεν έγινε ποτέ... μόνο την απόφαση έβγαλε το ΥΠ.ΠΟ και μετά... ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ.

Ζητάμε την άμεση παρέμβαση του Υπ. Πολιτισμού για αναπαλαίωση των διατηρητέων κτιρίων. Και από το Υπ. Παιδείας και τον ΟΣΚ το χτίσιμο του 9ου ΤΕΕ και 89ου Νηπιαγωγείου που σήμερα λειτουργεί στις αποθήκες και τις αίθουσες τελετών των 62ου και 146ου Δημοτικών Σχολείων.

Όσο για το ΚΟΡΟΠΟΥΛΗ υπάρχει στις προτάσεις - σχέδια όλων των Δημάρχων άλλα ποτέ δεν υλοποιείται κανένα σχέδιο. Οι κάτοικοι ζητάνε να προχωρήσει η απαλλοτρίωση για κοινόχρηστο πράσινο, όπως ήδη έχει αποφασίσει το Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Είναι ανάγκη να απαλλοτριωθεί άμεσα για να μη χαθεί κι ο τελευταίος χώρος πρασίνου στην περιοχή.

Την ίδια τύχη της εγκατάλειψης είχαν και τα οικόπεδα που είχε γίνει μελέτη για σχολεία, όπως το 50 Λύκειο στα Σεπόλια δίπλα στο ΜΕΤΡΟ, το 51 Λύκειο δίπλα στην Ακαδημία του Πλάτωνα (που αργότερα χαρακτηρίστηκε σαν χώρος μουσικού γυμνασίου) και πολλά άλλα οικόπεδα γιατί το κτίσιμο σχολείων δεν υλοποιήθηκε μέχρι σήμερα.

Ακόμη, η εταιρία ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ δέσμευσε 178 περίπου στρέμματα στην περιοχή, υποσχόμενη αντισταθμιστικά οφέλη σε πράσινο. Αντί αυτού, ό,τι έχει απελευθερωθεί σε γη, (περίπου 80 στρέμματα), μετατράπηκε με πολύ γοργούς ρυθμούς σε τεράστιες πολυκατοικίες., η ανοικοδόμηση κάθε σπιθαμής γης στα Σεπόλια, η συνέχιση της αντιπαροχής, ο μεγάλος συντελεστής δόμησης 3, μετέτρεψαν την περιοχή σε τσιμέντο. Ακόμη και ο χώρος δίπλα στο ΜΕΤΡΟ που χρησιμοποιείται από ιδιώτη για πάρκιγκ αυτοκινήτων είναι χώρος που θα γινόταν πλατεία.

Έχουν γίνει και γίνονται συνέχεια κινητοποιήσεις των κατοίκων για την διεκδίκηση του χώρου. Δέντρα κόβονται συνεχώς, πεζοδρόμια καταπατούνται, χιλιάδες αυτοκίνητα παρκάρονται άναρχα από ανθρώπους άλλων περιοχών που χρησιμοποιούν το Μετρό και τελικά η καθημερινή μας κίνηση στην περιοχή κατάντησε επικίνδυνη για τη σωματική υγεία τη δική μας αλλά και των παιδιών μας.

Λοιπόν θα αφήσουμε να "σέρνονται" τόσο σοβαρά προβλήματα έτσι και θα τα παρακολουθούμε με σταυρωμένα τα χέρια χωρίς να κάνουμε τίποτα;

  • Το κείμενο αυτό γράφτηκε από την Αναστασία Παπαγεωργίου πριν αρκετά χρόνια. Αποδεικνύεται όμως πολύ επίκαιρο καθώς είναι, δυστυχώς, διαχρονικό...

Καθαρίσαμε το χώρο του ΒΟΤΡΥΣ

Posted in Επικαιρότητα

Το βίντεο αυτό τραβήχτηκε το πρωί του Σαββάτου 16 Μαρτίου 2013 με στόχο να δείξει μερικούς ψυχωμένους ανθρώπους και παιδιά που διέθεσαν από τον λίγο ελεύθερο χρόνο τους και πρόσφεραν εθελοντικά προσωπική δουλειά, για να καθαρίσουν το υπέροχο αυτό βιομηχανικό κτίριο του ΒΟΤΡΥΣ.

Λίγοι, αλλά εκλεκτοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Ένωσης Συλλόγων Γονέων της 4ης Κοινότητας Δήμου Αθηναίων. Κι ανάμεσά τους (αυτό είναι το ενθαρρυντικό, παιδιά που δούλεψαν με συνείδηση μεγάλου...) Μαζέψαμε τα χαρτιά, καθαρίσαμε το χώρο του παλιού εργοστασίου του ΒΟΤΡΥΣ. Εδώ θα γίνουν φέτος τα Κούλουμα για τους Σεπολιώτες...

Άνθρωποι σαν τη Δέσποινα, την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων από το 62 δημοτικό σχολείο της Αθήνας με συγκινούν πάντα, ιδιαίτερα... Ήταν εκεί με την κόρη της Ελεάνα και τις φίλες της και με το σύζυγο της, Νίκο, και δούλεψαν όλοι μαζί, σαν αντράκια... Μπράβο τους! Μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε να παλεύουμε στα σχολεία...

Να και ο Δήμος Αθηναίων με το φορτηγάκι αποκομιδής σκουπιδιών. Ήταν εκεί και έκαναν κι αυτοί ότι μπορούσαν. Και αύριο, Κυριακάτικα, υποσχέθηκαν να ξαναπάνε να πάρουν και τα υπόλοιπα σακιά με τα σκουπίδια... Το συνεργείο δούλεψε άψογα. Καθένας ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Και το έκανε με απόλυτη επαγγελματική ευσυνειδησία...

Για περισσότερες από τρεις ώρες επίπονης δουλειάς, απλοί άνθρωποι δούλεψαν να καθαρίσουν ένα εγκαταλειμμένο δημόσιο χώρο... Και δούλεψαν καλά. Τη Δευτέρα, καθαρός και ωραίος ο χώρος θα παραδοθεί στους κατοίκους της περιοχής να κάνουν εδώ τα Κούλουμα τους...

Μερικές μόνο από τις σακούλες με τα σκουπίδια που μαζεύτηκαν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βρήκαμε μέσα στο οικόπεδο του ΒΟΤΡΥΣ... Ένα κτίριο χαρακτηρισμένο ως ιστορικό βιομηχανικό, εγκαταλειμμένο. Κι επειδή πρέπει να θυμηθούμε λίγο την ιστορία του η επόμενη ανάρτηση θα είναι αφιερωμένη σ' αυτήν...  Επειδή, τίποτα δεν μας χαρίστηκε...

Πάνε και οι αποκριές!

Posted in Δημοσιογραφικά

Ο ρόλος των ΜΜΕ στην επιβολή της δικτατορίας των Μνημονίων. Έγινε χθες και συμμετείχαν: Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου, δημοσιογράφος στο «Unfollow», Ντίνα Δασκαλοπούλου, δημοσιογράφος στην «Εφημερίδα των Συντακτών», Μάριος Λώλος, Πρόεδρος Ένωσης Φωτορεπόρτερ, Άρης Χατζηστεφάνου, δημοσιογράφος, δημιουργός των ντοκιμαντέρ Debtocracy, Catastroika, συντάνισε η Ματίνα Παπαχριστούδη , δημοσιογράφος. Την Παρασκευή 15 Μαρτίου στις 7 μ.μ. στο χώρο του στεκιού (Αμφιαράου 153) είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με καλεσμένους δημοσιογράφους που προσπαθούν από τα ΜΜΕ που δουλεύουν να προβάλλουν ότι αποσιωπάτε από τα καθεστωτικά μέσα. Είναι οι μαχόμενοι δημοσιογράφοι, με εμπειρία και δράση στους καθημερινούς αγώνες.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/3/2013

Φέτος δεν τις κατάλαβα καθόλου τις αποκριές. Ότι είδα και ότι άκουσα ήταν μέσα από τα δίκτυα κοινωνικής ενημέρωσης. Όχι δηλαδή ότι μου έλειψαν κιόλας... Έτσι κι αλλιώς δεν πιστεύω ότι εξυπηρετούν κάτι το ουσιαστικό. Απλά σαν μια ευκαιρία για ανάπαυλα τις έβλεπα, ως ένα διάλειμμα στη σκληρή καθημερινότητα της ζωής.

Ας μου συγχωρήσουν οι αναγνώστες μου, αυτές τις θέσεις, όντας εντελώς προσωπικές. Ξέρω ότι στο Ρέθεμνος γίνεται ένα από τα καλύτερα καρναβάλια της Ελλάδας και γνωρίζω πως υπάρχουν ομάδες που έχουν δουλέψει για πολύ καιρό και έχουν δώσει την ψυχή τους για να έχει επιτυχία η προσπάθεια τους.

Σέβομαι το έργο τους και τον κόπο που κατέβαλαν γι' αυτό. Με την ίδια ακριβώς λογική, ας δουν με συμπάθεια αυτή την ιδιαίτερη προσέγγιση...

Καταλαβαίνω πως ο άνθρωπος έχει ανάγκη από στιγμές κεφιού, χαλάρωσης, αστείου... Ουδεμία αντίρρηση. Απλά θεωρώ πως μπορεί να διοχετεύσει όλη αυτή την ενέργεια σε πιο παραγωγικά πράγματα...

Αν εξαιρέσεις τα παιδιά που “πετά η σκούφια τους” για καλαμπούρια, θεωρώ πως για πολλούς από μας, τους κάπως μεγαλύτερους, είναι η αφορμή να περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο διασκέδασης. Υπερβολικό; Μάλλον αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι έχουμε συχνά τη δυνατότητα στον κοινωνικό μας περίγυρο να το καταφέρουμε αυτό με αλλά, διαφορετικά, πράγματα..

Το χρειαζόμαστε; Δεν υπάρχει αμφιβολία. Σήμερα περισσότερο από ποτέ... Επειδή το πρόβλημα από την πίεση που δεχόμαστε στο οικονομικό με όσα μας έχουν προκύψει από τα συνεχή Μνημόνια, οι πολίτες έχουν πέσει σε μια κατάθλιψη, που μόνο με τη συνδρομή επιστημονικών συνεργατών, μπορεί να ερμηνευτεί... Επειδή, ακριβώς αυτή η κατάσταση, είτε με εμφανή χαρακτηριστικά, είτε καλυμμένη από άλλα πράγματα, έχει ωθήσει στην απομόνωση και την ιδιώτευση, απογοητευμένοι από όλους και από όλα, η αφορμή για λίγο γλέντι, έστω και επιτηδευμένο, έστω και επετειακό, είναι ένα ζητούμενο...

Παρ' όλα αυτά δεν βλέπω γύρω μου χαμογελαστές φάτσες. Ίσως χρειάζεται κάτι πιο ισχυρό από τις αποκριές. Ίσως ένα σοκ που να έχει μπροστά του ένα σοβαρό στόχο και σκοπό. Που να δίνει νόημα, ουσία και προοπτική για ένα αύριο όπου θα περισσεύει η χαρά της δημιουργίας και θα απουσιάζει ο πόνος, το δάκρυ, οι αρρώστιες, η θλίψη...

Βεβαίως μην περιμένουμε κανέναν να μας το προσφέρει αυτό. Εμείς θα το παλέψουμε και θα προσπαθήσουμε να το ψάξουμε και να το υλοποιήσουμε με προσωπική ευθύνη, με την προϋπόθεση ότι το πιστεύουμε με την καρδιά μας. Τον δρόμο θα τον βρούμε. Μπροστά μας είναι, αλλά δεν τον βλέπουμε. Η τσίμπλα στα μάτια μας, από τα προβλήματα της καθημερινότητας, μας εμποδίζει. Ας προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε αυτό. Κάποιοι δίπλα μας, γύρω μας, το έχουν ήδη καταφέρει... Γιατί όχι κι εμείς...

Μόνο που δεν χρειάζεται κανένας εφησυχασμός. Επαγρύπνηση, επιφυλακή, δράση, αυτά είναι τα “μυστικά” της επιτυχίας. Αν το αντιληφθούμε, πιστέψτε με, δεν θα έχουμε ανάγκη καμιά αποκριά, κανένα εποχιακό έθιμο...

Μόνοι μας θα σταθούμε όρθιοι και θα δώσουμε μια αξιοπρέπεια τη μάχη μας. Μπορούμε; Ναι, αν όπως είπα και πιο πάνω το κάνουμε όχι αυθόρμητα, αλλά συνειδητά...

Όταν ο μεγαλοδημοσιόγραφος – εργοδότης κ. Τριανταφυλλόπουλος δημιουργεί στον “αέρα” πρόβλημα τον συνάδελφο του. Τέτοια είναι τα αφεντικά Τύπου στις μέρες μας... Δυστυχώς...

  • Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Ποιοι εκλέγονται στον ΕΔΟΕΑΠ

Posted in Δημοσιογραφικά

Η Πόπη Χριστοδουλίδου, δεξιά, εξελέγη δεύτερη σε ψήφους στο νέο Δ. Σ. του ΕΔΟΕΑΠ. Η ομάδα της Ελένης Σπανοπούλου διαλύθηκε, παρά το γεγονός ότι ή ίδια εξελέγη στην πέμπτη σειρά. Κρίμα που δεν εξελέγη η Ελένη Τράιου, αλλά για τα μέσα που διέθετε, στον άνισο αγώνα που έδωσε, το αποτέλεσμα των ψήφων που πήρε ήταν ιδια ιδιαιτέρως αξιοπρεπές. Άνεμος αλλαγής πνέει στον ΕΔΟΕΑΠ.

Η Εφορευτική Επιτροπή της Ε.Σ.Η.Ε.Α. ανακοινώνει τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας της 12ης και 13ης Μαρτίου 2013 για το Διοικητικό Συμβούλιο και την Εξελεγκτική Επιτροπή του ΕΔΟΕΑΠ.

ΨΗΦΙΣΑΝ: 2.856           ΒΡΕΘΗΚΑΝ: 2.856

ΕΓΚΥΡΑ: 2.785

ΑΚΥΡΑ: 53                     ΛΕΥΚΑ: 18

 

 

Έλαβαν:

1. ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ

1

ΣΟΜΠΟΛΟΣ ΠΑΝΟΣ

820

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

2

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ ΠΟΠΗ

735

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

3

ΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

696

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

4

ΚΑΡΟΥΤΖΟΣ ΝΙΚΟΣ

673

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

5

ΣΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

500

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

6

ΝΤΕΛΕΖΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

472

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

7

ΤΟΥΦΕΞΗ ΜΙΜΗ

451

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

8

ΚΥΡΙΤΣΗ ΑΓΛΑΪΑ

428

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

9

ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ ΜΙΜΗΣ

393

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

10

ΓΕΡΑΚΑΡΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

387

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

11

ΤΡΑΪΟΥ ΕΛΕΝΗ

335

12

ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

296

13

ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

292

14

ΤΣΙΡΟΣ ΠΑΝΟΣ

279

15

ΒΥΘΟΥΛΚΑΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

277

16

ΜΕΓΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

270

17

ΜΟΥΣΓΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

270

18

ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

265

19

ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΑΚΗ ΑΝΝΑ

233

20

ΚΩΤΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ

201

21

ΚΥΠΡΑΙΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ

182

22

ΜΗΛΙΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΝΙΚΟΛΑΟΣ

176

23

ΜΩΡΑΪΤΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

172

24

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του ΝΙΚ.

162

25

ΣΤΕΒΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

133

26

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

114

27

ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

92

28

ΒΑΡΙΚΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

48

29

ΠΑΤΕΛΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

36

30

ΓΚΑΛΟΝΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ

32

31

ΚΑΜΠΑΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

28

2. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ

1

ΚΟΨΙΝΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

819

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

2

ΚΑΡΡΕΡ ΑΡΗΣ

443

ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ

3

ΑΞΕΛΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ)

420

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

4

ΖΗΛΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

405

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ

5

ΧΑΛΑΒΑΖΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

389

6

ΑΞΕΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

380

7

ΠΑΝΤΖΙΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

254

Η ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Τα… διαμάντια της ψυχής δεν θα υποτιμηθούν

Posted in Δημοσιογραφικά

...αν αγωνίζεσθε ΟΡΘΙΟΙ!

Άλλο ένα διαφημιστικό τρικάκι της απερχόμενης προέδρου κ. Σπανοπούλου. Πάντα είχε μια αδυναμία στους γραφίστες. Και γιατί να μην έχει; Μήπως έχει κανένα οικονομικό πρόβλημα;

O ΕΔΟΕΑΠ  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΚΑΝΕΝΟΣ

ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ…

ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ  ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΜΑΧΩΝ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ…ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΜΕΡΑΣ…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ και

ΤΩΝ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ…ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΟΣΟ ΚΑΝΕΙΣ…

ΤΩΝ ΜΗ ΜΕΛΩΝ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ

ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΧΡΕΟΣ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΧΤΟΥΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ!

Κρατήστε τα νούμερα και τους αριθμούς που μας δίνει η κ. Σπανοπούλου. Δεν ξέρω αν περνάει το μήνυμα... Θα φανεί αύριο μετά το κλείσιμο της κάλπης και τα αποτελέσματα που θα βγάλει. Πόσο ευκολόπιστοι είμαστε;

Στις 12 και στις 13 Μαρτίου συμμετέχουμε μαζικά αγαπητοί συνάδελφοι στις εκλογές για το νέο Δ.Σ ΤΟΥ ΕΔΟΕΑΠ.

1.    Κλείνοντας οριστικά την πόρτα στην Ελένη Σπανοπούλου

που διοίκησε χωρίς διαφάνεια και με ρουσφέτια, επέτρεψε στον Προβόπουλο να μας λεηλατήσει, χωρίς να καλέσει γενικό προσκλητήριο, τότε, για έκτακτη γενική συνέλευση, αμέλησε προκλητικά και σκανδαλωδώς και τώρα προτιμούν να πετούν κι αυτή και οι κ.κ Γ. Βλαβιανός και ο Π. Τσούτσιας, (σ.σ. οι οποίοι συνδιοίκησαν με προκλητικότατη αδιαφάνεια), όση αξιοπρέπεια τους έχει απομείνει στα… σκουπίδια, φθάνει να ξαναεκλεγούν!

2. Μη επιτρέποντας στον Πάνο Σόμπολο, που είναι όχι απλά Νεοδημοκράτης μνημονιακός, αλλά και ο άνθρωπος για τον οποίο, ο Σαμαράς δημιούργησε θέση αντιπροέδρου στο ΕΤΑΠ και τον διόρισε.

Για τον κύριο αυτόν, που κατήγγειλε από μικρόφώνου τον Νεστορίδη ως υπάλληλο του ΕΔΟΕΑΠ, αλλά …υποκρίνεται, πως η δική του υποψηφιότητα δεν καταργεί μπροστά  στα μάτια και στα αυτιά όλου του κλάδου το ΗΘΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ, που δημιουργείται, αφού είναι αντιπρόεδρος στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ!

Δηλαδή και εσείς κύριε… καταδεχτήκατε να παίρνετε μισθό από το ΕΤΑΠ!!!

Ο κ. Πάνος Σόμπολος ήταν - και ουδείς σοβαρός συνάδελφος δικαιούται να λησμονεί - ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, που, στα πιο κρίσιμα χρόνια, ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΜΙΑ, άνθρωπος των εκδοτών και των καναλαρχών όλων και πιστός υπηρέτης της Νέας Δημοκρατίας

με την ύποπτη στάση του συμμετείχε στο αδιαμφισβήτητο γεγονός της δημιουργίας χιλιάδων ΑΝΕΡΓΩΝ στο κλάδο, έγινε η αιτία να κλείσουν πολλές εφημερίδες και κανάλια και ραδιόφωνα, ποτέ δεν ντράπηκε για την καταστροφή, που προκάλεσε, ποτέ δεν πήγε στο σπίτι του, έστω και εκ των υστέρων, λόγω τύψεων… και τώρα επιθυμεί να γίνει ο νέος αρχιρουσφετολόγος του ΕΔΟΕΑΠ και να μας παραδώσει όχι μόνο στον ΕΟΠΥΥ και στους ΔΝΤούδες… και στην άθλια τρικομματική συγκυβέρνηση…

Αλλά, ποιος ξέρει τι άλλο μας…ετοιμάζει!!!

Τον κυρ-Πάνο, τον προκαλώ τώρα, να έρθει σε δημόσια αντιπαράθεση μαζί μου, για να μάθει όλος ο κλάδος τι εστί Πάνος Σόμπολος, ο δήθεν καλός, πόσο ωραία είναι ο ίδιος να έχει 5 δουλειές κι ο γιός του τέσσερις, αλλά, οι υπόλοιποι συνάδελφοι να λιμοκτονούν και άλλα πολλά…

Αντέχεις , κυρ-Πάνο;

Και όσοι τον στηρίζετε, λόγω… μίσους προς την Σπανοπούλου, ενώ τον γνωρίζετε πολύ καλά, είστε ή άνθρωποι των υπογείων συζητήσεων ή πολύ λυπάμαι, χωρίς να το δικαιούστε, αδικείτε έναν ολόκληρο κλάδο, που αγωνίζεται σκληρά, γιατί απλά είσθε… ΧΑΙΡΕΚΑΚΟΙ!!!

Δεν έχετε ψύχραιμη πολιτική θέση και στάση, δεν υπερασπίζεστε με επιχειρήματα τα ασφαλιστικά μας ταμεία και θα σας το πω ΞΕΚΑΘΑΡΑ πως υποπτεύομαι κύριοι και κυρίες πως κάτι σας έταξε και κάτι του τάξατε…

Αδικο έχω; Εγώ δεν μασάω τα λόγια μου και το ξέρετε…

Να αντιπαρατεθείτε με την προηγούμενη ΕΝΟΧΗ διοίκηση με επιχειρήματα, ακόμα κι αν απαιτηθεί να την βάλετε να…ξεπλύνει την τυχόν ντροπή της, μεγάλη ή μικρή, στον Σηκουάνα…

Στηρίξτε και ψηφίστε για το Δ.Σ του ΕΔΟΕΑΠ φίλοι, συνάδελφοι καρδιακοί, συναγωνιστές, συνοδοιπόροι, μαχητές έντιμοι και ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟΙ καθαρά πρόσωπα και χέρια,

για τα οποία ποτέ δεν θα νοιώσετε

ΠΩΣ σας πρόδωσαν,

ΠΩΣ σας παρέδωσαν στα μνημόνια ΑΜΑΧΗΤΙ και δεν έδωσαν το νου την καρδιά και την ψυχή της για να σωθούν τα ασφαλιστικά μας ταμεία,

ΠΩΣ θα προχωρούν χωρίς την γνώμη σας σε περικοπές, σε καταθέσεις σε τράπεζες της αρεσκείας τους.

ΠΩΣ θα εφαρμόζουν αντιδημοκρατικές διαδικασίες  και αποφάσεις εν κρυπτώ τύπου σικελικής μαφίας, καθώς και ουσιαστική λεηλασία της δικής σας της ζωής και των παιδιών σας…

Και ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ εσκεμμένα ορισμένοι υποψήφιοι, υπηρέτες των μνημονίων

συνεχίζουν να αποκρύπτουν από τον δημοσιογραφικό κλάδο, αλλά και όλους τους συναδέλφους των ΜΜΕ, πως η ΑΘΛΙΑ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΜΑΡΑ, ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, ΚΟΥΒΕΛΗ υπηρετεί την πολιτική της Ε.Ε. των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών και τραπεζιτών και αντί να ανεβάζει την περίθαλψη, την παροχή από κάθε τομέα υγείας, την επικούρηση και τα ασφαλιστικά δικαιώματα όλου του εργαζόμενου λαού προς τα ΠΑΝΩ, τα κατεβάζει όσο πιο χαμηλά δύναται, ώστε να ζήσουν με πλούτο και χωρίς υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους, στους ανέργους και στους συνταξιούχους οι οικονομικά ισχυροί…οι κεφαλαιοκράτες!

ΑΥΤΟΙ, ΠΟΥ ΔΙΑΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΝ ΧΗΜΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΙΠΟΘΥΜΟΥΝ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΦΤΗΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ

ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ …

Συνάδελφοι

δεν έχω δεχτεί ποτέ έως σήμερα να μου φορέσουν αλυσίδες στα πόδια και χαλκά στη μύτη!

Δώστε μου το χέρι και μην δεχτείτε αλυσίδες κι εσείς!!!

Μαζί με συναδέλφους ΕΝΤΙΜΟΥΣ μπορούμε και θα τα καταφέρουμε!!!

Πόπη Χριστοδουλίδου, υποψήφια για το Δ.Σ του ΕΔΟΕΑΠ

Τελευταίο τρικάκι από τα έξι που έκανε η κ. Σπανοπούλου για να υποστηρίξει την προεκλογική εκστρατεία της... Οι κάλπες είναι ακόμα ανοιχτές. Μέχρι την Τετάρτη το απόγευμα...

Θα, Θα, Θα, Θα σας… εξαφανίσουμε…

Είναι πράγματι πολύ θλιβερό το γεγονός, πως, ακόμα και τώρα που - οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι απλήρωτοι σε πολλά ΜΜΕ ή οι κακοπληρωμένοι με μπλοκάκι, χωρίς δικαιώματα, που ακούραστοι εργάζονται σε διάφορα portal ατέλειωτες ώρες,

ή ακόμα και σε τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες, αλλά και οι συνάδελφοι των κρατικών μέσων, με τον πελέκι πάνω από τα κεφάλια τους - ορισμένοι έβαλαν υποψηφιότητα στον ΕΔΟΕΑΠ ως πολιτικάντηδες ξεπερασμένοι μιας εποχής, που έχει ανεπιστρεπτί περάσει.

Οι πολιτικές τους όμως - τι …πρωτοτυπία - ευθυγραμμίζονται απολύτως με την άγρια, ανάλγητη και «μοβόρικη» πολιτική της Ε.Ε για τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους. Και ακόμα κι αν το ήθελαν, δεν δύνανται σε καμιά περίπτωση να μην υπακούουν πιστά στα απάνθρωπα μνημόνια…

Και μάλιστα να επιχειρήσουν πολύ πιο αποφασιστικά και γρήγορα να πράξουν για το Ταμείο μας όσα παραγγέλνει η Τρόικα, μέσω των υπηρετών της, πρωθυπουργού, δύο αρχηγούς κομμάτων και υπουργών.

Η υγεία, όταν δεν την αντιμετωπίζεις σε ένα αυτοδιοίκητο Ταμείο ως ιερό αγαθό, που δικαιούνται ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο άνεργος και η οικογένειά του, χωρίς προϋποθέσεις και περικόπτεις δαπάνες υγειονομικές ή επικουρικές συντάξεις, αντί να βρεις άλλες λύσεις για την σωτηρία του Ταμείου σου…

Τότε, το προς κάτω μοιάζει με «κανιβαλισμό» και ενσυνείδητη απανθρωπιά.

Και δημιουργεί και την σοβαρότατη υπόνοια - θες δεν θες - πως έχουν συμφωνήσει,  πίσω από κλειστές πόρτες για πιθανή ένταξη στον ΕΟΠΥΥ. ΄Η για μια ακόμα πιο επικίνδυνη…κατηφόρα, την δημιουργία επαγγελματικού ταμείου. Πράγμα, που σημαίνει, πως όσες εισφορές καταβάλλεις, τόση… ακριβώς περίθαλψη, θα έχεις.

Με ζυγαριά και μέτρο, λοιπόν, το πολυτιμότερο αγαθό του εργαζόμενου και της οικογένειας του, η υγεία … Φανταστείτε για λίγα δευτερόλεπτα πως όλα θα γίνουν στάχτες και αποκαΐδια. Ναι. Αλλά αυτοί, θα είναι πρόεδροι και για τα υπόλοιπα, δεν τους νοιάζει διόλου.

Ομιλούν για το αγγελιόσημο και ούτε και τώρα λένε την αλήθεια πως πρόκειται  όχι φυσικά για κοινωνικό πόρο αλλά για «οιονεί εργοδοτική εισφορά». Για τα αποθεματικά μας, δε, το κούρεμα Προβόπουλου και όλα τα άλλα, θέματα φλέγοντα για όλους μας όσοι διοίκησαν παλιότερα ή πρόσφατα αυτό το ταμείο, που αποτελεί το απάγκιο του εργαζόμενου στα ΜΜΕ, λένε πολλά. Για να μη σου εξηγήσουν στο… δια ταύτα τίποτα απολύτως.

Μπορούμε όμως να τους ανατρέψουμε όλους αυτούς, που μας εμπαίζουν με τον πιο προκλητικό τρόπο; Μπορούμε.

Φθάνει να ανοίξουμε όλοι τα μάτια μας και να δούμε πόσοι άνεργοι ή συνταξιούχοι η πληρωμένοι με μισθό πείνας, συνάδελφοί μας έχουν ολότελα απελπιστεί.

Κοιτάτε τους συναδέλφους, δίπλα σας και πλησιάστε τους. Σε αυτό τον κλάδο η πλειονότητα υποφέρει. Ας μην εθελοτυφλούμε.

Και τις πληγές, που μας άνοιξαν, μόνο με πολιτικές ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αγώνα, μάχης και πραγματικά φιλεργατικές, θα τις κλείσουμε. Δεν είναι απλό και εύκολο.

Μπορούν να το κάνουν μαζί μας μόνο έντιμοι, αποφασισμένοι, απροσκύνητοι και μαχητές συνάδελφοι, που έχουν κότσια και θα ξεσηκώσουν όλο τον κλάδο, την ΠΟΕΣΥ και τις Ενώσεις.

Ακόμα κι αν ορισμένοι, «γνωστοί-άγνωστοι», προετοιμάζονται πυρετωδώς, να ντυθούν, τις απόκριες ή και ετεροχρονισμένα… «εφιάλτες», για να μας οδηγήσουν σε πραγματικά εφιαλτικές καταστάσεις, που δεν θα έχουν γυρισμό…

Η υπεράσπιση του αυτοδιοίκητου του ΕΔΟΕΑΠ και η υπεράσπιση του αγγελιόσημου θα γίνουν με αγώνα σκληρό και δίχως «υπόγεια» ραντεβού και συνωμοσίες.

Για μας, θα είναι το πιο κραυγαλέο μας «Μολών Λαβέ» και τότε έτοιμοι πια, θα ενώσουμε την φωνή μας με όλο τον εργαζόμενο λαό, για να τρέψουμε σε άτακτη φυγή τους δυνάστες μας. Τίποτα δεν θα γίνει με μαγικά. Οι μάχες θα δοθούν στους δρόμους, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Και αυτός ο σκληρός, μαχητικός, αποφασιστικός, αγώνας ζωής

δεν έχει άλλη επιλογή. Μόνο να είναι νικηφόρος.

Θέλουμε και απαιτούμε Ταμεία Υγείας και Επικούρησης, αλλά και Ασφάλισης, προς τα πάνω. Και όχι …κλωτσιά στα πισινά, λιώσιμο από την μπότα των σε διατεταγμένη υπηρεσία κυβερνώντων υπηρετών. Και… αργός, βασανιστικός, ασφυκτικός καθημερινός …θάνατος. Ο ΕΔΟΕΑΠ έχει παράθυρο στον ήλιο. Ας το ανοίξουμε!

Πόπη Χριστοδουλίδου, υποψήφια για το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ

Ύστατη μάχη για τον ΕΔΟΕΑΠ

Posted in Δημοσιογραφικά

Πολύ σοβαρότητα έχει δείξει η απερχόμενη προέδρος του ΕΔΟΕΑΠ κ. Σπανοπούλου για τις ανάγλες των εκλογών. Στο e-mail μας έφτασαν τα νέα διαφημιστικά της. Ας τα απολαύσουμε...
Με το αποθεματικό του ΕΔΟΕΑΠ να φθάνει αυτή τη στιγμή τα 46 εκ. ευρώ, όπως αποκάλυψε προχθές στη Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ, η Εξελεγκτική Επιτροπή, ο ΕΔΟΕΑΠ γράφει μία ζημιά άνω των 150 εκ. Ευρώ.
1. Από το κούρεμα στο οποίο
παραδόθηκε αμαχητί,
2. Από την πτώση των εισφορών λόγω ανεργίας,
δελτίων παροχής υπηρεσιών, μείωσης των μισθών (άρα και εισφορών) και μείωσης της εργοδοτικής εισφοράς με μνημονιακό νόμο,
3. Από την
μη είσπραξη αγγελιοσήμου που περιμένουν να έρθει, μέχρι να καταργηθεί με νόμο - προσφορά σε βαρόνους, διαφημιστές και πολυεθνικές,
4. Από τις
φαραωνικές δαπάνες για έργα βιτρίνας, δημόσες σχέσεις και την κακοδιαχείριση,
5. Από τα
ρουσφέτια, την εξαγορά συνειδήσεων και ψήφων και την άδικη και άνιση μεταχείριση των ασφαλισμένων.
Το θέμα είναι αν θέλουμε. Αν θέλουμε μπορούμε. Πολλοί αυτές τις μέρες παρουσιάζονται με ωραία λόγια, αλλά
τι ξέρουμε για τις αληθινές προθέσεις τους; Είναι άνθρωποι που έχουν δώσει μάχες δίπλα σου; Είναι άνθρωποι που έκαναν λεφτά στη δημοσιογραφία; Ή είναι άνθρωποι που αγωνίζονται και το έχουν δείξει και το έχουν πληρώσει; Κομματικοί ή ακομμάτιστοι;

  • Με το συνυποψήφιό μου το Γιάννη Μπογιόπουλο, θα δώσουμε τον αγώνα τον καλό. Για να εκλεγούμε αλλά και μετά, αν εκλεγούμε στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ. Πρόθεσή μας:
  • Να γίνει έλεγχος στο Ταμείο με όλες τις ΝΟΜΙΜΕΣ εγγυήσεις...
  • Να παλέψουμε για την επιστροφή των αποθεματικών.
  • Να καταργηθούν άμεσα οι περικοπές στις παροχές και οι επιβαρύνσεις σε ανέργους και συνταξιούχους
  • Να κοπούν άμεσα, όλες, οι παράλογες δαπάνες που δεν προσφέρουν στους ασφαλισμένους
  • Να αντισταθούμε με κάθε μέσον σε συγχώνευση των Ταμείων μας σε οργανισμούς σφραγίδα. Το μεθοδεύουν.

Πόθεν έσχες αιρετών και διορισμένων που εμπλέκονται σε υποθέσεις του ΕΔΟΕΑΠ
Είσπραξη του αγγελιοσήμου. Οργάνωση της μάχης για να μην καταργηθεί. Αν καταργηθεί ο ΕΔΟΕΑΠ θα κλείσει.
Διαφανείς διαγωνισμοί και συνεργασίες για καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών και μειωμένο κόστος.
Επαγγελματική μελέτη και
διαχείριση αποθεματικών και περιουσίας του ΕΔΟΕΑΠ.
Νίκος Κωτσικόπουλος, υποψήφιος για το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ


Άλλη μια διαφημιστική κάρτα της κ. Σπανοπούλου που έφτασε στα e-mail μας... Θα τις δημοσιεύσω όλες γιατί έχουν το γούστο τους... Άσε πια στο τουίτερ. Σήμερα και αύριο, δουλεύει με υπερωρίες...

Και, ξαφνικά, επιστρατεύτηκαν οι απειλές και οι επιθέσεις περί... νεοοικονομολόγων

Τα στοιχεία των Συντακτών του Εργατικού και Ασφαλιστικού ρεπορτάζ ήταν καταλυτικά. Ενόχλησαν όλους όσοι είχαν συνηθίσει να επιβάλουν την... σιωπή των μετόχων μέσα από υπόγειες παραταξιακές και εργοδοτικές διαδρομές. Αλλά, οι μάσκες έπεσαν και οι μασκαράδες αποκαλύφθηκαν. Οχυρωμένη πίσω από την αλαζονεία και οπλισμένη με περισσό θράσος η... απελθούσα αναφέρει ότι από την ρευστοποίηση των ομολόγων τον Μάρτιου του 2012 ο ΕΔΟΕΑΠ είχε και... όφελος 1,5 δις ευρώ. Αλλά, μόνο στις 2/7/2012.

Ωπα! Μήπως τελικά κερδίσαμε και δεν το ξέρουμε;

Και ένα χρόνο μετά, το φετινό Μάρτιο, ο ΕΔΟΕΑΠ συνεχίζει  να έχει «κέρδος»; Γιατί συγκρίνει τις τιμές ξεπουλήματος (Μάρτιος του 2012) με τον Ιούλιο του ίδιου έτους και ειδικώς τις 2/7/2012 και όχι σε διάστημα ενός έτους, τον φετινό Μάρτιο (2013) ας πούμε;

Μα γιατί όταν ενσυνειδήτως και ξεδιάντροπα «σκότωσαν» τα ομόλογα (Μάρτιος 2012) μετά το PSI+, αυτά συνέχιζαν τα πέφτουν γα 2-3 μήνες ακόμη. Αλλά τώρα έχουν πενταπλάσια τιμή. Συγκεκριμένα: Μετά το «κούρεμα» που επέβαλε η κυβέρνηση και η τρόικα στα αποθεματικά κατά 53,5% -δόθηκε και ένα 15% σε ρευστό (έντοκα γραμμάτια)- τα νέα ομόλογα του Ταμείου έπεσαν στα 17-20 σεντς ανά ευρώ επένδυσης. Τότε, τον Μάρτιο του 2012, κάκιστα και ανεύθυνα ξεπούλησε η απελθούσα. Και 2-3 μήνες μετά, τον επόμενο Ιούλιο, συνέχιζαν και πέφτουν (στα 12-13 σεντς). Για αυτό και επικαλείται, εντελώς ύποπτα και σε μια προσπάθεια περισπασμού από την κύρια ευθύνη της, την 2α Ιουλίου 2012 και όχι μία μεταγενέστερη ημερομηνία.

Ακολούθως όμως τα νέα ομόλογα (επαν)αγοράστηκαν από το Δημόσιο στα 35 σεντς (Δεκέμβριος 2012) και σήμερα έχουν 55 σεντς ανά ευρώ επένδυσης. Γι' αυτό και το Αμοιβαίο των Ασφαλιστικών ταμείων καταγράφει κέρδη 550 εκ. ευρώ (από 100 εκ. που επένδυσε σε νέα ομόλογα στα 17 σεντς, όταν η απελθούσα πουλούσε, στα 750 εκ. σήμερα).

Αν συνεχίζει η απελθούσα να υποστηρίζει εκείνη την καταστροφική, για τα ταμείο μας, επιλογή πώλησης τότε να μην κλαψουρίζει ότι την εξαπάτησε ο Προβόπουλο και καλόν είναι να τα αναφέρει αυτά στον εισαγγελέα!

Αλλά, μέσα στο Τριώδιο κάποιοι παίζουν τον παπά με τα αποθεματικά του κλάδου!

Από την Πέμπτη 14 Μαρτίου υποσχόμαστε περισσότερους εφιάλτες σε όσους με τις αποφάσεις τους έφεραν σε αυτό το σημείο τον ΕΔΟΕΑΠ.

Συνάδελφε!

Κάνε επιλογή ευθύνης, αυτόνομης πορείας και σωτηρίας του ΕΔΟΕΑΠ. Για:

-την οικογένειά σου - τις απολαβές σου - την αξιοπρέπεια μας.

ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΜΕΓΑΣ Υποψήφιος για το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ


Η “αλήθεια της κ. Σπανοπούλου. Οι περισσότεροι συνυποψήφιοι της, τη βάζουν στο στόχαστρο. Στο μεταξύ η κάλπη είναι ανοιχτή από το πρωί και μας περιμένει. Να πάμε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA