"Δουλεύεται" στο τυπογραφείο η ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από την περασμένη Παρασκευή βάλαμε μπροστά για το επόμενο... Στείλαμε στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται". Και η Μάχη, ανασκουμπώθηκε...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Παίρνει χρώμα ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ, καθώς τον φωτίζουν τα λουλούδια των καλών φίλων μας...

Posted in Επικαιρότητα

agrilouloudo1.151020
Ένα υπέροχο μίγμα φωτογραφιών, σας έχουμε σήμερα... Αλλά δεν μπορούσαμε να μην το κάνουμε. Μας άρεσαν τόσο πολύ τα χρώματα των λουλουδιών! Αλλά και οι δροσοσταλιές πάνω στις πευκοβελόνες, ύστερα από μια πρωινή βροχή στο δάσος. Φαντάζομαι ξέρετε τον φωτογράφο μας, Ναι, σωστά μαντέψατε, είναι ο Πέτρος!

drosostalies1
Μέρες που είναι βροχερές, φθινοπωρινές, ας δούμε μερικές βελόνες του πεύκου πόσο υπέροχες είναι όταν κρατάνε τις πρωινές δροσοσταλιές πάνω τους. Τι απίστευτη ομορφιά! Κι αυτές του Πέτρου Πατσαλαρήδη είναι, τραβηγμένες με το κινητό του, διότι τελικά την ομορφιά καταγράφει η καλή διάθεση.

agrilouloudo2.151020
Προσέξτε πώς λάμπουν μέσα εδώ! Και είναι μόνο μερικές φωτογραφίες παρμένες όμως με πολύ αγάπη, καθώς ο Πέτρος έχει φροντίσει να δείξει λεπτομέρειες πηγαίνοντας τα πολύ κοντά τον φακό του κινητού του. Πόση αισιοδοξία δεν μας δίνει αυτό στην καθημερινότητα μας, ιδιαίτερα τώρα που όλα είναι πιο δύσκολα;

agrilouloudo3.151020
Τα κοιτάζω, τα ξανακοιτάζω και δεν τα χορταίνουν τα μάτια μου! Κάθε πλευρά τους είναι πανέμορφη. Και το χρώμα τους! Αχ, αυτό το χρώμα τους... Από την πρώτη στιγμή που τις είδα δημοσιευμένες στον τοίχο του, έμεινα πολύ ώρα κολλημένος πάνω τους. Μιλούσαν στην καρδιά μου...

drosostalies2
Δεν θα μπορούσα να τις προσπεράσω, τέτοιες πανέμορφες φωτογραφίες. Θα ήθελα να ήταν δικές μου... Να περπατούσα δηλαδή στο δάσος και να έπεφτα πάνω τους. Όλο αυτό, είναι το ίδιο ωραίο κι από τις φωτογραφίες. Επειδή το να ζεις την κάθε στιγμή κάτι είναι ότι πιο ωραίο υπάρχει, στο πέρασμα μας από τη γη.

agrilouloudo4.151020
Μ' αρέσουν τα λουλούδια και όλη η δημιουργία, επειδή ξέρω καλά ποιος έχει φροντίσει να μας τα δίνει όλα αυτά, στον κατάλληλο καιρό... Τώρα που η ψυχολογία όλων μας δοκιμάζεται, τώρα βρήκαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Πώς να μην κάνεις, συνεχώς, ευχαριστήριες προσευχές;

Χειμώνας έρχεται σε λίγο... Οι άνθρωποι παίρνουν τα μέτρα τους ετοιμάζουν τα ξύλα τους

Posted in Επικαιρότητα

xila1.101020
Οι εικόνες είναι από την Άνδρο. Μας τις έστειλε η αγαπημένη μας Ευαγγελία... Οι άνθρωποι είναι προνοητικοί. Όσο κρατάει ακόμα ο καιρός, καλό είναι να προετοιμαστούν για τον χειμώνα που θα έρθει. Στο μέρος που μένουν έχουν πολλά ξύλα. Αλλά δεν αρκεί αυτό, πρέπει κάποιος και να τα κόψει.

xila2.101020
Και χρειάζονται χέρια για βοήθεια. Χέρια ικανά να κρατήσουν το μηχανικό πριόνι και άλλα, για να μπορέσουν να σχίσουν αυτά τα ξύλα, ώστε να είναι έτοιμα για τη στόφα το χειμώνα. Και ευτυχώς υπάρχουν! Δείτε την επάνω φωτογραφία. Έχει παρθεί από βίντεο και δείχνει δυο τουλάχιστον ικανούς ανθρώπους για το έργο.

xila3.101020
Εδώ βλέπουμε μια κλασική στιγμή από το έργο κοπής των ξύλων. Ο μάστορας κόβει, ο βοηθός παρακολουθεί έτοιμος να προσφέρει βοήθεια, αν χρειαστεί και ο προϊστάμενος παρακολουθεί και ελέγχει, αν όλα πάνω καλά. Ο φίλος μας, Μανόλης, είναι σ' αυτόν το ρόλο του επιστάτη.

xila4.101020
Δες κάτι ρίζες από ελιές ή κάτι άλλο, μεγάλο δέντρο! Το ξύλο τους είναι ξύλο που κρατάει στη φωτιά, το καλύτερο. Θα περάσουν μ' αυτά τα χειμωνιάτικα βράδια τους. Τότε που δεν θα μπορούν να βγουν εύκολα έξω και η θερμοκρασία θα πέσει. Λίγη ζέστη τέτοιες ώρες, όλοι τη χρειαζόμαστε.

xila5.101020
Ο Λεωνίδας σε δράση! Και με προστατευτικά γυαλιά... Μπράβο, γι' αυτό είναι τα νιάτα! Για να δίνουν κουράγιο και δύναμη, σε όσους το χρειάζονται. Και ο Λεωνίδας είναι δοτικό παιδί. Ξέρει από αυτά και το κάνει. Γι' αυτό άλλωστε κατέβηκε με την Ειρήνη στο νησί. Να βοηθήσει!

xila6.101020
Να και η Ειρήνη! Παρούσα ως βοηθός στο έργο! Και χαμογελαστή, όπως πάντα άλλωστε. Δέχεται τα αστεία της θείας της και συμμετέχει ενεργά σε όλο αυτό το πανηγύρι. Επειδή όταν η δουλειά γίνεται όμορφα, τότε νιώθεις σα να είσαι πραγματικά σε πανηγύρι. Ευχαριστούμε Ευαγγελία!

Διεθνής έρευνα για την ποιότητα ζωής στις πόλεις, φέρνει την Αθήνα στα τελευταία σκαλοπάτια

Posted in Δημοσιογραφικά

athina1
Ωραία είναι η εικόνα της Αθήνας από το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Εδώ που τα λέμε και σε μας αρέσει και πολύ συχνά κάνουμε τη βόλτα μας μας κατά κει. Επίσης, άνθρωποι από όλο τον κόσμο επιθυμούν να έρθουν στην Ελλάδα για να δουν από κοντά την Ακρόπολη. Ένα όνειρο ζωής!

athina
Στην πραγματικότητα όμως το να ζεις από ανάγκη σε μια μεγαλούπολη άναρχα δομημένη όπως η Αθήνα, που δεν έχει επαρκεί χώρους πρασίνου και που το επίπεδο ζωής σε ότι αφορά την ποιότητα του είναι πολύ χαμηλά, δεν είναι και ότι καλύτερο. Και μεις που ζούμε εδώ το ξέρουμε καλά, αυτό.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/10/2020

Ζούμε στην Αθήνα από ανάγκη... Αν μπορούσαμε και είχαμε τη δυνατότητα θα φεύγαμε τρέχοντας για κάπου στην επαρχία, αν και οι περισσότεροι έχουμε παγιδευτεί σ' αυτόν τον τρόπο ζωής και μάλλον δεν είμαστε σε θέση να αλλάξουμε εύκολα τα πράγματα.

Το εντυπωσιακό είναι ότι για κάποιο λόγο μερικοί ασχολούνται κάνοντας έρευνες πάνω σ' αυτό. Δεν το καταλαβαίνουμε γιατί μερικά πράγματα "χτυπάνε" από μακριά, αλλά από δημοσιογραφικό ενδιαφέρον το ψάξαμε λίγο το πράγμα.

Κάθε χρόνο λοιπόν κάποιοι ψάχνουν να βρουν την καλύτερη ευρωπαϊκή πόλη για να ζεις, και κάθε χρόνο μονολογούμε για το πόσο κακή είναι η ποιότητα ζωής στην υδροκέφαλη αστική διόγκωση της χώρας μας, την Αθήνα, μια πρωτεύουσα που αγαπάς να μισείς και αντιστρόφως.

Η Αθήνα οικοδομήθηκε άναρχα από το '60 και μετά και ακόμη μετράει τα αναπτυξιακά λάθη του παρελθόντος, με έλλειψη πράσινου, με κάκιστη ρυμοτομία, με ασθματική συντήρηση υποδομών και με πρόχειρες παρεμβάσεις που περισσότερο μοιάζουν με ευκαιριακά "μπαλώματα". Παράδειγμα, ο πρόσφατος Μεγάλος Περίπατος.

Τώρα λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την ποιότητα ζωής στις ευρωπαϊκές πόλεις. Σύμφωνα με 58.100 συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν σε 83 πόλεις, οι 9 στους 10 κατοίκους είναι ικανοποιημένοι με τη διαβίωση στην πόλη τους το 2019. Μαντέψτε τι γίνεται με την Ελλάδα. Στη μειοψηφία, εντάσσονται οι Αθηναίοι.

Σύμφωνα λοιπόν με τους δείκτες ικανοποίησης, στις "πράσινες" θέσεις που απεικονίζουν την καλή ποιότητα ζωής, βρίσκονται οι πόλεις των Σκανδιναβικών κρατών, οι περισσότερες εκ των γερμανικών μεγαλουπόλεων (με το Βερολίνο να βρίσκεται ακριβώς στη μέση των δεικτών), ενώ πάνω από τη μέση βρίσκονται Λονδίνο, Βιέννη, καθώς και κάποιες όχι πυκνοκατοικημένες πόλεις της Γαλλίας και της Ισπανίας.

Αντίθετα, οι δείκτες ικανοποίησης δεν είναι καθόλου θετικοί για το Παρίσι, τη Μαδρίτη, και τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για Νάπολη και Ρώμη, καθώς και για Αθήνα και Κωνσταντινούπολη.

Γενικά, όσο πιο νότια "κινούμαστε" στην Ευρώπη, τόσο πιο άσχημα είναι τα πράγματα, κάτι που εν πολλοίς οφείλεται στην οικονομική κρίση. Η έρευνα άλλωστε που μελετά τη ζωή σε 83 χώρες της Ευρώπης, "έτρεξε" μέσα στο 2019, με τα μνημόνια να έχουν αφήσει το "στίγμα" τους.episimansis.neo

Αξιολογούνται η γενική ικανοποίηση, οι υπηρεσίες που προσφέρει η δημοτική αρχή, η ποιότητα του περιβάλλοντος, οι οικονομικές ευκαιρίες, οι δημόσιες συγκοινωνίες, η συμπεριφορά των τοπικών αρχών έναντι των μεταναστών και των μειονοτήτων, καθώς και η ασφάλεια.

Τα αποτελέσματα για την Αθήνα δεν είναι καθόλου κολακευτικά και σε ο,τι αφορά τη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Αντιθέτως, στον αντίποδα είναι η Βιέννη και το Δουβλίνο, μεταξύ άλλων.

Βελτιωμένη είναι η εικόνα για την πρωτεύουσα της χώρας μας, μόνο σε ο,τι αφορά τις δημόσιες συγκοινωνίες. Φανταστείτε τώρα αξιοπιστία! Αρνητική είναι και η εντύπωση που έχουν οι Αθηναίοι από τις υπηρεσίες που τους προσφέρει το δημόσιο.

Χαρακτηριστικό είναι δε, πως η Αθήνα είναι στη χειρότερη θέση σε ο,τι αφορά τους ελεύθερους και πράσινους χώρους στον αστικό ιστό, με το Ρότερνταμ να έρχεται πρώτο. Σημειώνεται πως σύμφωνα με έρευνα του OECD (ΟΟΣΑ), στην πρωτεύουσα της Ελλάδας αντιστοιχούν μόλις 0,96 m2 πρασίνου ανά κάτοικο (στις πρώτες θέσεις βρίσκονται οι πόλεις Έντμοντον του Καναδά, Ντε Μουάν και Μάντισον στις ΗΠΑ, όπου σε κάθε κάτοικο αντιστοιχούν πάνω από 5.000 m2 πρασίνου). Αρνητική πρωτιά κατέχει η Αθήνα και σχετικά με την οικονομική κατάσταση των πολιτών της.

Συνολικά, βάσει των απαντήσεων, καλύτερη πόλη για να ζει κανείς είναι η Ζυρίχη, δεύτερη οι Βρυξέλλες, και τελευταία η Κωνσταντινούπολη που προσμετράτε μαζί με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

Ωραία λοιπόν! Το μάθαμε κι αυτό… Όλα εγκυκλοπαιδικές γνώσεις… Αλλά είναι έτσι; Και είναι μόνο αυτό; Σε μας μένει να το αποδείξουμε. Και να απαιτήσουμε από την Πολιτεία να πάρει τα μέτρα που της αναλογούν ώστε να γίνει η ζωή μας στην πόλη όχι μόνο υποφερτή, αλλά και να έχει ποιότητα.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αυτό το Σάββατο 17/10/2020 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Αγριολούλουδα του Πέτρου, τα έχει στο δάσος και έχει την υπομονή να τα φωτογραφίσει...

Posted in Γενικά

luludi.dasus1.101020
Έχουμε πολλές φορές φιλοξενήσει αγριολούλουδα σ' αυτό το Site. Γενικά το έχετε αντιληφθεί ότι μας αρέσουν πολύ, είτε ήμερα στους κήπους, είτε άγρια στους αγρούς... Ο Πέτρος όμως έχει την υπομονή να ασχοληθεί μαζί τους. Και μας τα φέρνει μες στο σπίτι μας, καθώς τα μοιράζεται μαζί μας.

luludi.dasus2.101020
Όσα "ευχαριστώ" και να πεις σ' αυτόν τον άνθρωπο, θα είναι λίγα, μπροστά στο καλό που κάνει. Κάνει μια δουλειά, ρητινοσυλλέκτης, που μοιάζει να είναι πολύ μοναχική, εκ πρώτης όψεως. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι ποτέ μόνος... Μοιράζεται τόσα από την πανέμορφη δημιουργία, που αποζημιώνεται.

luludi.dasus3.101020
Γιατί, μη μου πείτε πως εσείς οι άνθρωποι της πόλης συναντάτε συχνά τέτοια υπέροχα και μοναδικά λουλούδια; Ή ότι, όση καλή θέληση κι αν έχουμε εμείς ως άνθρωποι, είμαστε σε θέση να τα καλλιεργήσουμε; Ο Δημιουργός, μας δίνει απλόχερα όλη αυτή την ομορφιά για τα μάτια μας και τις αισθήσεις μας. Θέλει να νιώθουμε καλά!

luludi.dasus4.101020
Τώρα πια έχω πάρει το δρόμο για τη συνταξιοδότηση, αλλά θυμάμαι και όταν πήγαινα κανονικά στο γραφείο μου, χρόνια τώρα, παρακολουθούσα τις αναρτήσεις του Πέτρου και απολάμβανα, ότι εκείνος αιχμαλώτιζε με το φακό του. Το ξεκίνημα μιας μέρας, της εξοχής, ένα συννεφιασμένο ουρανό κ.α.

luludi.dasus5.101020
Συνεχίζω λοιπόν με πολύ αγάπη να τον παρακολουθώ και πάντα με γοητεύουν τα αγριολούλουδα του. Όπως το σημερινό! Πολύ ξεχωριστό. Δεν ξέρω πως το λένε (αν το γνωρίζει κάποιος αναγνώστης μου, ας μου το στείλει με μήνυμα να το βάλω). Θέλω να μαθαίνω για τα όμορφα πράγματα.

luludi.dasus6.101020
Μέσα από αυτά τα όμορφα λουλούδια, τα τόσο ξεχωριστά βλέπω να αποκτά νόημα η ζωή, παρά τα προβλήματα της και παίρνω αισιοδοξία και δύναμη για να συνεχίσω να δίνω τις μικρές ή μεγάλες, καθημερινές μάχες. Ο Ιεχωβά να σε έχει καλά φίλε Πέτρο και να σου δίνει δύναμη για να συνεχίζεις!

Βραδινή βόλτα στην Ακρόπολη και τα πέριξ. Είδαμε τον νέο της φωτισμό και είναι πολύ καλός!

Posted in Επικαιρότητα

volta.akropoli1.121020
Δευτέρα απόγευμα, την ώρα που η ΕΜΥ έλεγε ότι θα χάλαγε ο καιρός και η Αρχή Πολιτικής Προστασίας μας προειδοποιούσε για ακραία καιρικά φαινόμενα, εμείς κάναμε έτσι από το παράθυρο μας και είδαμε ότι είναι καλά. Και αποφασίσαμε να βγούμε μια βόλτα που μας αρέσει. Στο Θησείο, κάτω από την Ακρόπολη.

volta.akropoli2.121020
Επάνω η Σούλα τραβάει φωτογραφίες. Έχει βραδιάσει πια... Και ιδού το αποτέλεσμα από τη μηχανή της. Ναι, είναι όμορφη η Ακρόπολη με τον νέο φωτισμό της. Πάντα ήταν δηλαδή, αλλά τώρα είναι ακόμα πιο όμορφη. Το διαπιστώνουμε, φαντάζομαι κι εσείς μ' αυτό που βλέπετε.

volta.akropoli3.121020
Η Σούλα φωτογράφισε κι αυτό το ιδιαίτερα φωτισμένο αρχοντικό. Και καλά έκανε. Λίγος κόσμος κυκλοφορούσε... Φοβήθηκαν οι άνθρωποι. Σου λέει, εδώ μιλάνε για ακραία καιρικά φαινόμενα, πού να βγεις από το σπίτι; Καλύτερα μέσα, να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Εμείς πάντως το απολαύσαμε αυτό το περπάτημα.

volta.akropoli4.121020
Πήραμε όλη την ομορφιά της Ακρόπολης, από τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγήτου. Έχει πέσει αισθητά η θερμοκρασία, αλλά εμείς με το περπάτημα, ούτε που το καταλάβαμε. Το νιώσαμε όμως στον αισθητά μειωμένο κόσμο και στους μουσικούς δρόμου που απουσίαζαν.

volta.akropoli5.121020
Δηλαδή για να είμαστε απόλυτα ακριβείς, είδαμε μερικούς πιτσιρικάδες, αλλά μάλλον το κέφι τους έκαναν σαν παρέα, αν κρίνουμε από τη φωτογραφία, παρά ήταν εκεί για το χαρτζιλίκι τους. Κάτω άρχισαν να πέφτουν τα κιτρινισμένα φύλλα του πλάτανου, σημάδι πως το φθινόπωρο είναι εδώ...

volta.akropoli6.121020
Ένα ακόμα στιγμιότυπο από τη φωτισμένη Ακρόπολη. Τόσο λίγο κόσμο είχαμε πολύ καιρό να δούμε. Μ' αρέσει που λένε στα νέα μέτρα, ότι τα τραπέζια στα μαγαζιά δεν πρέπει να είναι περισσότερα από 4 άτομα και η πληρότητα όχι μεγαλύτερη του 50%. Εκτός πραγματικότητας είναι οι άνθρωποι. Πού να βρεθούν τόσοι άνθρωποι για να πάνε;

Απόγευμα, ταξιδεύοντας στο Αιγαίο… Σκέψεις γραμμένες πάνω στο κατάστρωμα ενός πλοίου…

Posted in Επικαιρότητα

iliovasilema.aigeo1
"Είναι φορές που χωρίς αφορμή κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί" τραγουδάει από το μακρινό 1997 η Πασπαλά. Μπορώ να το αλλάξω και να πω "είναι φορές που χωρίς αφορμή κάτι γιορτάζει βαθιά στην ψυχή";

iliovasilema.aigeo2
Ναι, μπορώ. Έτσι ένιωσα μόλις έφτασα στην πρύμνη του πλοίου και αντίκρισα το Αιγαίο μαζί με αυτό το φοβερό ηλιοβασίλεμα. Ναι, κάτι σκίρτησε μέσα μου. Είχα καιρό να νιώσω έτσι.

iliovasilema.aigeo3
Να αγναντεύεις το Αιγαίο. Όπως έλεγε και ο δίσκος της Γαλάνη το 1985 (όχι δεν είχα γεννηθεί τότε, αλλά φρόντισαν οι γονείς μου να υπάρχουν τα βινύλια στο σπίτι)... Χάνομαι γιατί ρεμβάζω... Νομίζω σήμερα αντιλήφτηκα το εύρος αυτού του τίτλου.

iliovasilema.aigeo4
Το Αιγαίο δεν είναι μόνο μια θάλασσα. Κρύβει μέσα του πολλές ιστορίες. Από τον ξεριζωμό του 1922 και τις σκληρές ιστορίες του Β Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι την μεγάλη μετακόμιση των οικογενειών της υπαίθρου στην Κυψέλη και στου Γκύζη του 1960.

iliovasilema.aigeo5
Ιστορίες απλών ανθρώπων που συνθέτουν ένα κομμάτι του παζλ της ανθρωπότητας. Περίεργο πράγμα η θάλασσα. Μπορεί να σε κάνει να νιώθεις φυλακισμένος σε μια στεριά. Ή να νιώθεις απελευθερωμένος μακριά από μια στεριά. Ίσως μόνο οι γλάροι να γνωρίζουν την ιστορία του κάθε ταξιδιώτη.

iliovasilema.aigeo6
Αυτοί που ακολουθούν πιστά τη ρότα των πλοίων, που προϋπαντούν τους ντόπιους που επιστρέφουν και χαιρετούν του ξένους που φεύγουν. Ναι, το Αιγαίο συνεχίζει να μας συνεπαίρνει.

Ξαφνικά η μουσική μέσα στην πόλη μπορεί να σε κάνει να αλλάξεις διάθεση, να νιώσεις καλά

Posted in Επικαιρότητα

musiki1.101020
Είναι αλήθεια ότι οι ρυθμοί ζωής στην πόλη δεν είναι και τόσο εντυπωσιακοί. Το αντίθετο, μοιάζουν σχεδόν προβλέψιμοι. Αλλά μερικές φορές συμβαίνει κάτι απρόσμενο που τ' αλλάζει όλα. Μια μουσική που ακούς, πέρα από το θόρυβο της πόλης, είναι που κάνει αυτή τη διαφορά.

musiki2.101020
Συνέβη το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου. Ήμουν για δουλειά στο Κολωνάκι και κάθισα σε ένα καφέ, για να απολαύσω λίγο την ηλιοφάνεια που είχε εκείνη την ημέρα. Ήθελα την ησυχία μου και ανέβηκα στο πατάρι του Le Pain, να δουλέψω για λίγο στον υπολογιστή μου.

musiki3.101020
Ξαφνικά, ακούω μουσικές... Υπέροχες μουσικές! Χωρίς να βλέπω, την αρχή υπέθεσα πως ήταν η Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων που έπαιζε γνωστές μελωδίες. Κατέβηκα και πήγα κοντά να δω και να θαυμάσω τους μουσικούς. Και τότε είδα αυτό το θέαμα...

musiki4.101020
Ήταν στη γωνία Κανάρη με τον πεζόδρομο της Μηλιώνη, εκεί με τα καφέ και τα μπαράκια. Οι άνθρωποι ήταν έξω από το μαγαζί SEPHORA πάνω στο μεγάλο πεζοδρόμιο και είχαν τραβήξει το ενδιαφέρον όλων. Καλλιτέχνες δρόμου με καπέλο, για να εισπράξουν την αμοιβή, από την ευχαρίστηση τους

musiki5.101020
Μπορεί και να τους έχετε ξαναδεί σε άλλα σημεία της Αθήνας. Οι άνθρωποι κάνουν αυτή τη δουλειά για να ζήσουν. Και ήταν φανερό πόσο πολύ την αγαπούσαν από την ποιότητα της μουσικής που έβγαζαν και τον αξιόλογο συντονισμό που είχαν, για τόσα πολλά άτομα. Χαιρόσουν να τους ακούς.

musiki6.101020
Έκανα ένα κύκλο γύρω τους, για να τους φωτογραφήσω. Κι αυτοί εκεί ατάραχοι, σα να μη συνέβαινε τίποτα, είχαν το μυαλό τους αποκλειστικά στις μουσικές τους. Ο κόσμος χάζεψε. Και όλοι, όπως εγώ ήθελαν να τους φωτογραφίσουν. Και δεν ήταν λίγοι αυτοί που τραβούσαν βίντεο. Για τον ήχο τους!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA