Το κίνημα της αγκαλιάς
Δείτε αυτό το μοναδικό βίντεο. Πάνω του στηρίχτηκε το νέο κίνημα...
Το διαβάσαμε σήμερα στη σελίδα 17 της "Ελευθεροτυπίας" και μας άρεσε. Το έχει γράψει η Κάτια Αντωνιάδη και έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί ξεφεύγει από τα καθιερωμένα. Το κίνημα δυναμώνει κι αλλού. Επιτέλους!
Αυτά τα πλακάτ ήταν διαφορετικά. Κατ' αρχήν, ήταν χρωματιστά. Με μια δεύτερη ματιά, παρατηρούσες ότι δεν είχαν αιτήματα για το Ασφαλιστικό, ούτε «την κρίση να πληρώσουν οι τράπεζες», ούτε καν οπαδικά συνθήματα. Ασε που εκείνοι που τα κρατούσαν ήταν ύποπτα καλοδιάθετοι... Το μήνυμα σ' αυτά τα πλακάτ έλεγε: «Δωρεάν Αγκαλιές».
Στον πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο, κόσμος πηγαινοέρχεται βιαστικά. Αλλοι σχολάνε απ' τις δουλειές τους, άλλοι σουλατσάρουν κάτω απ' τον μεσημεριανό ήλιο. Ολοι πέφτουν πάνω σε κάποιον από τους «διαδηλωτές» που ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά του. Ορισμένοι προσπερνούν σοκαρισμένοι. Οι περισσότεροι απλώνουν και τα δικά τους χέρια και αγκαλιάζουν τον άγνωστο, ξεσπώντας σε γέλια. «Ποιος δεν χρειάζεται, ειδικά σήμερα, μια αγκαλιά;», λέει εύθυμα ένας νεαρός άντρας. «Αλλωστε, είναι δωρεάν και... ευεργετική!».
«Παρατηρώ ότι κάθε φορά που αγκαλιάζω κάποιον άγνωστο, ένα χαμόγελο αποτυπώνεται στο πρόσωπό μου», δηλώνει η Ελένη Σκρέκου, που μαζί με φίλους και μέλη της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Χαρούμενος Πλανήτης» (www. joyfulplanet.org), στο πλαίσιο της παγκόσμιας καμπάνιας «Free Hugs», ξεκίνησαν να βγαίνουν στον δρόμο και να... αγκαλιάζονται! Η συγκεκριμένη καμπάνια («Free Hugs» - «Δωρεάν Αγκαλιές») είναι ένα ολόκληρο κίνημα στο οποίο συμμετέχουν άνθρωποι που προσφέρουν δωρεάν αγκαλιές σε αγνώστους στον δρόμο και που ξεκίνησε το 2004 ένας Αυστραλός με το ψευδώνυμο «Juan Mann».
Η καλοσύνη των ξένων
Ο Mann, κάτοικος Λονδίνου, έπειτα από μια σειρά δυσάρεστων γεγονότων που του συνέβησαν, επέστρεψε στη χώρα του. Στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ αντίκρισε την αίθουσα αφίξεων γεμάτη αγκαλιές και χαμόγελα από συγγενείς και φίλους των συνεπιβατών του. «Κανένας δεν περίμενε εμένα. Ετσι, έφτιαξα ένα πλακάτ, έγραψα το μήνυμά μου και κάθισα έξω απ' το πιο πολυσύχναστο σημείο της πόλης. Για 15 λεπτά κανείς δεν σταματούσε. Πρώτη ανταποκρίθηκε μια κυρία που με κατανόηση μου εξομολογήθηκε ότι εκείνο το πρωί είχε "χάσει" τον σκύλο της». Οι αγκαλιές αποσκοπούν στο να κάνουν τον κόσμο να αισθανθεί όμορφα και εφαρμόζονται ως μια απλή απόδειξη αλτρουισμού.
«Ξεκινήσαμε εδώ και λίγο καιρό και σκοπεύουμε να οργανώνουμε συχνά τέτοιες εκδηλώσεις», λέει η Ελένη. Πώς αντιδρούν, όμως, οι έτεροι μέτοχοι της αγκαλιάς, οι περαστικοί; «Στην πλειονότητά τους είναι θετικοί. Κάποιοι "παγώνουν", ελάχιστοι λένε "όχι". Οι μικρότεροι ηλικιακά είναι οι πιο άνετοι. Αυτό που θέλουμε να δείξουμε είναι ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τον συνάνθρωπο. Στο κάτω κάτω, σ' έναν άγνωστο μπορείς ν' αφεθείς. Και να ποντάρεις στην αγάπη του», συμπληρώνει.
Το κίνημα «Δωρεάν Αγκαλιές» έγινε γνωστό σε παγκόσμια κλίμακα το 2006, όταν «ανέβηκε» ως βιντεοκλίπ στο YouTube, επενδυμένο από τη μουσική του αυστραλιανού συγκροτήματος «Sick Puppies». Μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα βίντεο, με πάνω από 50 εκατομμύρια κλικ! Από την Αυστραλία η ιδέα διαδόθηκε στην Κίνα, τις ΗΠΑ, τη Φινλανδία, τη Γερμανία (με τη μεγαλύτερη συνάθροιση εναγκαλιζόμενων: 16.000 άτομα) και τη Γαλλία -διοργανώτρια εκεί υπήρξε η ίδια η κυβέρνηση που «επιστράτευσε» τις δωρεάν αγκαλιές για να μεταφέρει το μήνυμα ότι «το AIDS δεν μεταδίδεται έτσι». Σημειώνεται ότι, η Παγκόσμια Ημέρα «Δωρεάν Αγκαλιάς» γιορτάζεται, πλέον, κάθε χρόνο το πρώτο Σάββατο του Ιουλίου.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/04/2010
Εγώ θα’ χω Συντακτική Επιτροπή αυτή την Κυριακή το μεσημέρι για να οριστικοποιήσουμε την ύλη της επόμενης εφημερίδας της ΕΚΑΠ, αλλά έχω μια καλή πρόταση που έφτασε στο e-mail μου από σοβαρούς φίλους της Δυτικής Αθήνας.
Στο πλαίσιο του προγράμματος του 
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, στην οδό Ακαδημίας, πραγματοποίησαν για μερικές ώρες σήμερα αντιεξουσιαστές, διαμαρτυρόμενοι για τον τρόπο που καλύπτουν τα ΜΜΕ τις συλλήψεις των έξι κατηγορουμένων για συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα» και δεν έχουν και άδικο με τις τερατολογίες που ακούστηκαν πάλι.
