Από το τελευταίο ταξίδι μας στο Θραψανό, Νοέμβρης 2023. Ξαναπάμε φέτος τον Αυγουστο!

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ είναι εδώ...

Posted in Επικαιρότητα

Τρέιλερ της ταινίας που, φαντάζομαι έχετε δει, αλλά ευχαρίστως θα ξαναβλέπατε, είμαι βέβαιος...

Δεν υπάρχει Πάσχα, τα τελευταία χρόνια που να μην δείξει ο ΑΝΤ1 τον "Ιησού από τη Ναζαρέτ", την ταινία - καλοσσό του βραβευμένου σκηνοθέτη Φράνκο Τζεφιρέλι...

Ταυτόχρονα, κάθε χρόνο μια εφημερίδα το προσφέρει σε συλλεκτική έκδοση. Φέτος την προσφορά έχει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Τέσσερα DVD με όλη την πορεία της αειπαρθένου και του Ιωσήφ, μακριά από την οργή του Ηρώδη, η Γέννηση του Ιησού, τα παιδικά του χρόνια, τα θαύματα και πάθη του που κορυφώνονται με τη σταύρωση και την ανάληψή τους στους ουρανούς.

Η αλήθεια είναι ότι ο Robert Pauell που υποδύεται σ' αυτή την ταινία τον Χριστό είναι ο πιο «ωραίος» Ιησούς που έχω ποτέ φανταστεί. Ένας ρόλος που τον «σημάδεψε» στην επαγγελματική ζωή του, καθώς δύσκολα βρήκε δουλειά στο Χόλιγουντ μετά από αυτή την ταινία.

Είναι από τις ταινίες που μπορώ να δω και να ξαναδώ χωρίς να πω «φτάνει, ξέρω την υπόθεση, δεν με ενδιαφέρει...» Πρόκειται για μια ιστορία μέσα από τις Γραφές σε μια πιο ελεύθερη απόδοση γι' αυτό και «ακουμπάει» πολύ κόσμο.

Σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Δεν μπορεί, κάποιο κανάλι, ίσως πάλι ο ΑΝΤ1 τη μεγαλοβδομάδα, που έχει αγοράσει τα δικαιώματα την ξαναπαίξει πάλι...

Ένα διαφορετικό Σαββατοκύριακο...

Posted in Επικαιρότητα

Η Συνέλευση των Αντιπροσώπων γίνεται μια φορά το χρόνο. Είναι κάτι σαν τις γενικές συνελεύσεις των Σωματείων, μόνο που όταν αυτά έχουν κοντά στα 6.500 μέλη, τότε είναι δύσκολη έως αδύνατη μια γενική συνέλευση.

Παλιά, πριν ακόμα πάω εγώ στην ΠΕΤ ΟΤΕ, άκουγα ότι το επιχειρούσαν σε γήπεδα της Αθήνας. Στο Σπόρτιγκ ας πούμε και καθώς, τα πρώτα μετά την μεταπολίτευση, ήταν κάπως “ζωντανά” πολιτικά χρόνια, λένε ότι είχαν δει να... πέφτουν και κάτι ψιλές. Τα είδα αυτά και αποφάσισαν να κάνουν αντιπροσωπευτική τη Γενική Συνέλευση.

Μη με ρωτήσετε τώρα, αν στα 31 χρόνια που ακολούθησαν αποδείχθηκε παραγωγική η Συνέλευση των Αντιπροσώπων... Μερικοί πιστεύουν πως πέτυχε ο στόχος να ακουστεί η φωνή της βάσης. Προσωπικά νομίζω ότι δημιούργησε συμπαγή παραταξιακά μπλόκ και απέκλεισε τις ελεύθερες φωνές. Έτσι από απροσδόκητη, εξελίχθηκε σε απόλυτα προβλέψιμη, ενώ κάθε φορά που ανεβαίνει στο βήμα κάποιος ομιλητής, εννιά στις δέκα ξέρεις τι θα πει και πώς θα το διατυπώσει.

Επιπλέον συνεχίζουν να δίνουν υπερβολικό χρόνο στις παρατάξεις με αποτέλεσμα πάντα να μένουν, δύο ή τρία λεπτά μόνο για τους μεμονωμένους ομιλητές που έχουν τη διάθεση να τοποθετηθούν. Κι ακόμα, δεν είμαι βέβαιος αν, τελειώνοντας οι εργασίες της Σ. Α. και πηγαίνοντας στον εργασιακό τους χώρο και τον τόπο τους συζητούν με τους συναδέλφους τους όλη αυτή την εμπειρία που έζησαν εδώ.

Ας είναι, χρόνια τώρα λένε τα συνδικάτα ότι πρέπει να βρουν έναν άλλον τρόπο επικοινωνίας και άλλον χαρακτήρα για την ετήσια, τακτική Σ. Α. Και μπορεί όταν εγώ βγω στη σύνταξη, πιεσμένοι από την αναγκαιότητα των καιρών να το κάνουν. Μακάρι. Το εύχομαι. Τα συνδικάτα οφείλουν να βρίσκουν τον τρόπο να είναι κοντά και δίπλα στους εργαζόμενους που εκπροσωπούν. Και να το καταλαβαίνουν αυτό και οι εργαζόμενοι για τους οποίους, υποτίθεται, γίνονται όλα.

Κατά τα άλλα θεωρώ ότι ήταν ένα παραγωγικό διήμερο, σε μια όμορφη γωνιά της Ελλάδας, όπου δεν έλειψαν βέβαια και τα... θεατρινίστικα εφέ, οι στιγμές αποχώρησης, η έντονη πολιτική αντιπαράθεση που κάποτε ξεπερνούσε τα όρια της ευπρέπειας και του σεβασμού της προσωπικότητας του άλλου και γενικά υπήρχαν εντάσεις τις οποίες όμως δεν μπορείς, σώνει και καλά, να τις χαρακτηρίσεις αρνητικές. Κάποιες είχαν χιούμορ, σε μερικές γελάσαμε, γενικώς ήμασταν μια ωραία ατμόσφαιρα...

Το προεδρείο κατάφερε και κράτησε τις ισορροπίες και το επίπεδο μέσα στην αίθουσα, ενώ δεν έλειψαν τα μικρά επεισόδια που όλοι ξεχνούσαν το βράδυ, όταν έπεφτε η αυλαία των εργασιών της Σ.Α. και οι σύνεδροι συζητούσαν και συμπεριφέρονταν σαν... φυσιολογικοί άνθρωποι.

Η αποχώρηση της ΠΑΣΚΕ από τις εργασίες της δεύτερης μέρας, αμέσως μετά την ανάγνωση του Προγράμματος Δράσης ήταν η αιτία να τελειώσει η Σ.Α. δυο - τρεις ώρες νωρίτερα από τον προγραμματισμό της...

Σε ότι αφορά την ανθρωπογεωγραφία,στους 150 συνέδρους και τα 35 μέλη του Δ. Σ. της ΠΕΤ ΟΤΕ συντριπτική ήταν πλειοψηφία των ανδρών. Ελάχιστες γυναικείες παρουσίες, ενώ η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη έκλεβαν την παράσταση.

Σ' αυτό το διήμερο εισπνεύσαμε απίστευτες ποσότητες καπνού και νικοτίνης από τα τσιγάρα των συνέδρων. Ήθελα να φωτογραφίσω ένα από τα μεγάλα τασάκια, Σάββατο βράδυ μετά το τέλος των εργασιών της πρώτης μέρας, αλλά φοβήθηκα ότι θα... μύριζε άσχημα για μέρες και το... Site και έτσι το απέφυγα...

Κυριακή πρωί, όλα τέλειωσαν γρήγορα...

Posted in Επικαιρότητα

Ξανά στην αίθουσα συνεδριάσεων της 31ης Σ. Α. δεύτερη μέρα των εργασιών και ο καιρός έφτιαξε. Απόλυτη ηλιοφάνεια και μια γλύκα που μαζί με τα τιτιβίσματα των πουλιών φορτίζουν τις μπαταρίες στο πρωινό ξύπνημα.

Τη δεύτερη μέρα η προσέλευση των συνέδρων δεν είναι η ίδια με την πρώτη. Κάτι το ξενύχτι της παρέας συντροφιά, συνήθως, με ουίσκι, κάτι η κούραση, το κρεβάτι λες κι έχει “βαρίδια” και σε τραβά προς τα κάτω και δε σ 'αφήνει να 'σαι συνεπής στις υποχρεώσεις σου.

Τα ξέρει όλα αυτά το προεδρείο της Σ. Α. Παλιοί συνδικαλιστές είναι, τα έχουν ξαναζήσει εδώ ή αλλού. Και έχει αυξημένη την ανοχή του στο χρόνο, αν και κάθε τόσο κάποιος παίρνει το μικρόφωνο και καλεί τους συνέδρους να καθίσουν στις θέσεις τους για να αρχίσουν οι εργασίες...

Σιγά μην αρκεί αυτό... Άνθρωποι με μάτια πρισμένα σαν αυγά που ψάχνουν εναγωνίως να πιουν έναν καφέ για να “πιάσουν” επαφή, τριγυρνούν γύρω. Είναι που ξέρουν ότι σήμερα είναι η μέρα για το πρόγραμμα δράσης και για τα ψηφίσματα και είναι λίγο πιο χαλαροί.

Θεωρητικά οι σοβαροί και υπεύθυνοι έχουν ήδη διαβάσει το πρόγραμμα δράσης από το υλικό που πήραν από χθες και κάποιοι είναι προετοιμασμένοι για να τοποθετηθούν. Μερικοί έχουν κρατήσει και σημειώσεις. Παλιότερα, θυμάμαι, τουλάχιστον ανάμεσα στις παρατάξεις, “μοίραζαν” ποιος θα μιλήσει και σε τι θα αναφερθεί, αφού ο χρόνος ήταν λίγος. Σήμερα, όλο και πιο σπάνια το βλέπω αυτό. Κι όμως είχε μια σοβαρότητα όλη αυτή η διαδικασία που έδειχνε, αν μη τι άλλο, το υψηλό επίπεδο των συνδικαλιστικών στελεχών.

Οκτώ και μισή το πρωί. Απόλυτη ησυχία επικρατεί στους οικίσκους. Μόνο το τραγούδι των πουλιών καθώς σηκώνεται ο ήλιος πάνω από τα κεφάλια μας και κάτι καμπάνες που καλούν τους χριστιανούς να πάνε στην εκκλησία και να εκπληρώσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα...

Τελικά όλα τέλειωσαν γρήγορα. Πριν τις 12 , μετά την αποχώρηση της ΠΑΣΚΕ δεν υπήρχε ουσιαστικός λόγος να συνεχιστεί το συνέδριο. Φτιάχτηκε ένα ψήφισμα για να καταδικαστεί η στάση της ΠΑΣΚΕ και να οδηγηθεί το Σωματείο σε άμεσες εκλογές. Το βέβαιον είναι ότι θα υπάρξει άμεσα Δ.Σ. και θα καθοριστούν πιο ψύχραιμα οι εξελίξεις στο άμεσο χρονικό διάστημα. Οι δύσκολοι καιροί αρχίζουν και αποτυπώνονται και στη λειτουργία του συνδικάτου...

Ψηφίζουμε σήμερα στην Ένωση Γονέων

Posted in Επικαιρότητα

Από το πρωί, ώρα 10 είναι ανοιχτές οι κάλπες για τις εκλογές της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της Κοινότητας Δήμου Αθηναίων και περιμένουν τους αντιπροσώπους να ψηφίσουν. Στα 52 Γυμνάσιο και Λύκειο που βρίσκεται στο λόφο Κολωνού.
Το δικό μας ψηφοδέλτιο ονομάζεται «ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΟΝΕΩΝ - Όχι στις συγχωνεύσεις σχολείων» και περιέχει έντεκα «ήρωες» που με τη συμμετοχή τους δίνουν το στίγμα και το χρώμα των ημερών.
Πρόκειται για τους:

  • Ελένη Μπέκα
  • Νίκος Ρεμεδιάκης
  • Νίκος Θεοδωράκης
  • Δώρα Καββαδά
  • Άγγελος Χονδρορίζος
  • Μαριάννα Χρονά
  • Σταυρούλα Στεφάνου
  • Πναγιώτης Λώλος
  • Κωνσταντίνα Μακροπούλου
  • Γιόλα Αθανασοπούλου
  • Παναγιώτης Ρουμελιώτης

Οι κάλπες θα είναι ανοιχτές ώς τις 12.30 το μεσημέρι. Θα κλείσουν 2.30 ώρες να φάνε και να πάρουν μια ανάσα οι άνθρωποι της Εφορευτικής Επιτροπής και θα ξανανοίξουν  στις 4 μ.μ. έως τις 7 το απόγευμα για να εξυπηρετηθούν όσοι, για κάποιο λόγο δεν θα μπορέσουν να πάνε το πρωί.
Οι υποψήφιοι του ψηφοδελτίου μας είναι αντιπρόσωποι από τους Συλλόγους Γονέων του 54 λυκείου Αθηνών, των 52, 54 και 67 γυμνασίων Αθηνών και των 58, 60, 62, 146 δημοτικών σχολείων Αθηνών.
Συμμετέχουμε μόνο για το Δ.Σ. της Ενωσης και όχι για την Ομοσπονδία.
Το ζήτημα είναι ότι με αξιοπρέπεια δίνουμε άλλη μια μάχη. Και με το κεφάλι ψηλά. Ευχαριστώ από την καρδιά μου όλους και όλες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μου για να συνταχθούμε σ' αυτή την προσπάθεια...

Ξημερώματα στην Τέμενη...

Posted in Επικαιρότητα

Ο οικίσκος που μείναμε πέρσι με τον Δήμο. Αυτή τη φορά στον ίδιο οικίσκο έμειναν η Πόπη και η Γωγώ.


Το πρώτο κτίσμα που υπήρχε στο κτίσμα όταν πήραν το κτήμα για να το κάνουν παραθεριστικό κέντρο.


Οι οικίσκοι στο παραθεριστικό κέντρο του ΟΤΕ στην Τέμενη. Όμορφο το στήσιμό τους...


Η θάλασσα στην Τέμενη. Βότσαλο και πέτρα στην παραλία...

Ξύπνησα στις 7.30 π.μ. γεμάτος από ύπνο και από το κελάηδημα των πουλιών... Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από μια τέτοια εμπειρία που δεν την έχω κάθε μέρα, ως άνθρωπος της πόλης...

Βγήκα έξω στο μπαλκόνι του μικρού οικίσκου και κάθισα να απολαύσω τον καφέ μου. Είναι γλυκό το ξημέρωμα. Κι ο καιρός πολύ καλύτερος από χθες. Τα σύννεφα στον ουρανό λιγόστεψαν, κάπου υπάρχει ακόμα η μαυρίλα, αλλά λίγο στένεψαν αισθητά.

Βλέπω τους άλλους οικίσκους στο παραθεριστικό κέντρο... Πολλά ξεχασμένα από τα βράδυ φώτα στις μικρές βεράντες παραμένουν ανοιχτά, ενώ σε κάποια άλλα, οκτώ παρά, αρχίζουν και ανοίγουν τα πρώτα φώτα μέσα. Ετοιμάζονται σιγά -σιγά. Στις 9.30, σύμφωνα με το πρόγραμμα ξεκινούν οι εργασίες της 31ης Σ.Α. εδώ, στην Τέμενη Αιγίου.

Μ' αρέσει ο τόπος, δίπλα στη θάλασσα. Οι πέτρες, τα βότσαλα, η αρχιτεκτονική δόμηση του οικισμού, ο τρόπος διαχείρισης που έχει ο ΟΠΑΚΕ. Όσοι με διαβάζουν θα το θυμούνται κι από πέρσι... Είχα να έρθω πάρα πολλά χρόνια κι αυτό που έζησα το διήμερο εδώ, με εξέπληξε θετικά.

Είπα τότε, ότι θα επιδιώξω να ξανάρθω κάποια Σαββατοκύριακα πριν αρχίσει επίσημα η καλοκαιρινή περίοδος, αλλά δεν τα κατάφερα. Μακάρι να τα κατάφερνα φέτος. Ο τόπος είναι μοναδικός ως έδρα και ορμητήριο για βόλτα στις γύρω περιοχές της Πελοποννήσου.

Φυσάει ένα απαλό αεράκι που γίνεται θρόισμα περνώντας ανάμεσα από τις φυλλωσιές των δέντρων του παραθεριστικού οικισμού. Κι αυτή η χορωδία των πουλιών... Όσο “σηκώνεται” η μέρα γίνεται και πιο έντονη, πιο οργανωμένη, πιο όμορφη τελικά. Με ανοικτά ή κλειστά τα μάτια, ταξιδεύεις...

Όμορφη είναι η Ελλάδα. Αρκεί να 'χεις τη διάθεση να την ταξιδέψεις. Κι εμείς έχουμε καλή παρέα σ' αυτό το ταξίδι. Αυτό κάνει ακόμα καλύτερο το διήμερο...

Πρώτη μέρα στην 31η Σ.Α.

Posted in Επικαιρότητα

Σύνεδροι της 31ης Σ.Α. παίρνουν το υλικό από τη γραμματεία, λίγο πριν να αρχίσουν οι εργασίες.


Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Αχαΐας κ. Νικολόπουλος αντιμετώπισε ψύχραιμα τις προκλήσεις από συγκεκριμένους συνέδρους...

Παρακολουθώ τις εργασίες της 31η; Σ.Α. Μέσα στη μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του παραθεριστικού κέντρου της Τέμενης Αιγίου. Πέντε ώρες το πρωί και τρεις το απόγευμα.

Προηγήθηκαν οι χαιρετισμοί των προσκεκλημένων, εκπρόσωποι του ΟΤΕ, της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΤΕ,των “αδελφών” σωματείων του ομίλου ΟΤΕ. Και κάτω οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των εργαζομένων απ' ολη την Ελλάδα.

Μιλούν για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ. Λένε μεγάλες αλήθειες που μπορεί να τις ξέρουμε όλοι, αλά στην ουσία δεν αφήνουν μόνον αυτούς,όταν όλοι γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια γενικευμένη επίθεση που δέχεται ολόκληρο το εργατικό κίνημα...

Χαιρέτησαν ο γενικός διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού του ΟΤΕ κ. Κύζας, ο γενικός διευθυντής τεχνολογίας και λειτουργιών του ΟΤΕ κ. Δρακόπουλος, ο περιφερειακός διευθυντής Νοτιοδυτικής Ελλάδας κ. Σωτηρακόπουλος, ο πρόεδρος της ΟΜΕ ΟΤΕ Παν. Κούτρας, ο πρόεδρος του ΟΠΑΚΕ Σαράντης Μήτσιου, ο πρόεδρος της ΕΕΤ Νίκος Πυλαφάς, ο πρόεδρος της ΕΜΥΕΤ Διονύσης Αρκαδιανός, ο πρόεδρος της Cosmote Βασίλης Κατσαρός, ο πρόεδρος της ΠΕΕ Γιάννης Πάγκαλος, ο πρόεδρος του πολιτιστικού κέντρου Αττικής Γιάννης Κουφολιούλιος, από το Σωματείο Εργαζομένων WIND Ανδρέας Σπανόπουλος.

Στην τοποθέτηση του ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ, Βασίλης Λάμπρου, προτίμησε και σωστά κατά την εκτίμησή μου, να μη διαβάσει τον Διοικητικό Απολογισμό, να μιλήσει εκτός χειρογράφου. Μίλησε για την ανάγκη αλλαγής στον εαυτό μας και να μην κάνουμε “διάλογο κωφών”.

Το ζήτημα είναι το μέλλον και το πώς θα κατοχυρώσουμε και θα υπερασπιστούμε τη δουλειά μας. Από αυτή τη συνέλευση πρέπει να φύγει ένα μήνυμα σιγουριάς για το αύριο. Όχι ηττοπάθεια, όχι απαισιοδοξία. Να συνειδητοποιήσουμε ότι το θέμα της Συλλογικής Σύμβασης μας αφορά όλους.

Ακολούθησαν τα οικονομικά, το μεσημεριανό φαγητό, δυο ώρες διάλειμμα και οι τοποθετήσεις των συνδικαλιστικών παρατάξεων που εκφράζονται στο Δ. Σ. της ΠΕΤ ΟΤΕ.

Αργά το απόγευμα από το βήμα τοποθετήθηκαν επί του απολογισμού και στη συνέχεια στήθηκαν κάλπες προκειμένου να κριθεί ο Απολογισμός.

Η μέρα αύριο, μέχρι το μεσημέρι είναι αφιερωμένη στο Πρόγραμμα Δράσης και τα Ψηφίσματα...

Ξεκίνησαν οι εργασίες της 31ης Σ.Α.

Posted in Επικαιρότητα

Ο Αντώνης Παναγιωτακόπουλος, γραμματέας δημοσίων σχέσεων της ΠΕΤ ΟΤΕ ανοίγει από το βήμα τις εργασίες της 31ης Συνέλευσης των Αντιπροσωπων. Σε καιρούς δύσκολους, συνέρχεται στην Τέμενη Αιγίου οι τεχνικού του ΟΤΕ στην κορυφαία συνδικαλιστική στιγμή τους...

Οι καλεσμένοι μας στην πρώτη σειρά, βουλευτές, εκπρόσωποι του ΟΤΕ, συνδικαλιστές από άλλα Σωματεία στο χώρο του ΟΤΕ και για πρώτη φορά από το Σωματείο Εργαζομένων της WIND. Στη δουλειά και τον αγώνα δεν υπάρχουν διαχωρισμοί. Η ενότητα μετράει...

Στο βήμα ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ, Βασίλης Λάμπρου, ανοίγει τις εργασίες της 31ης Σ.Α. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στους ανθρώπους που χάσαμε τη φετινή χρονιά από τη μεγάλη οικογένεια της ΠΕΤ ΟΤΕ και κράτησε ενός λεπτού σιγή.

Οι σύνεδροι παρακολουθούν τις εργασίες της 31ης Σ.Α. Απουσιάζουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Αχαΐας, αν και κλήθηκαν να παραστούν και να χαιρετήσουν. Παράκληση από τον Αντώνη Παναγιωτακόπουλο να σεβαστούν, οι σύνεδροι, τους ομιλητές, όσο κι αν έχουν διαφορετικές απόψεις.

Άλλο ένα στιγμιότυπο από την αίθουσα. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη λίγο μετά την έναρξη των εργασιών της 31ης Σ.Α. Δεν έχουν ακόμα τακτοποιηθεί όλοι, δεν έχουν πάρει το υλικό τους, δεν έχουν ολοκληρώσει το πρωινό τους και δεν είναι όλοι στην αίθουσα. Σε λίγο, όλα θα είναι διαφορετικά...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA