Φωτογραφία κεντρική στην πρώτη σελίδα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ όπου η είδηση έρχεται από την Ισπανία που έχουν  σήμερα εκλογές. Στο στιγμιότυπο οι δύο μονομάχοι δίνουν τα χέρια μπροστά στο φακό. Με χαμόγελα... Σαν αυτά εκείνων που ξέρουν πως ότι κι αν βγάλει η κάλπη, την ίδια ακριβώς πολιτική θα ακολουθήσει... Κι αυτή θα 'ναι σίγουρα σε βάρος του ισπανικού λαού. Κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει...

Η είδηση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Αυτά που κουβεντιάζουμε όλοι μεταξύ μας και αγωνιούμε για την έκβαση του εγχειρήματος. Το ευρώ, αφού μας έφερε στο χείλος της αβύσσου ως νόμισμα που ξεπέρασε κάθε μέτρο στους χειρισμούς μας. Και τώρα η αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι. Πώς θα είναι η αυριανή μέρα στην οικονομία; Μας ενδιαφέρει να ξέρουμε γιατί μας αφορά άμεσα...

Καλό είναι να ξέρουμε τι μας περιμένει σε περίπτωση που γυρίσουμε στη δραχμή. Η εφημερίδα ΝΙΚΗ οπτικοποιεί αυτό το σενάριο. Ας το διαβάσουμε λίγο προσεκτικά. Όχι επιφανειακά. Πολλές κουβέντες γίνονται τον τελευταίο καιρό με σενάρια για την επιστροφή στη δραχμή ως εθνικό νόμισμα. Αλήθεια ή ψέματα; Εδώ είμαστε και θα το δούμε, ας είμαστε όμως προετοιμασμένοι...

Ότι κάνουν ας μας έχουν από κοντά τους. Οι εταίροι μας με τους τοποτηρητές του ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Και τι ζητάνε; Αυτά κάθε απλό, συνειδητός, έντιμος πολίτης. Να μην πληρώνουν μόνο αυτοί, αλλά και οι φοροφυγάδες. Αυτοί που συνεχίζουν να ζουν στον πλούτο και τη χλιδή με τα χρήματα που “κλέβουν” από το δημόσιο...

Το πρωτοσέλιδο είναι από το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. Που από αυτό το φύλλο, αύξησε την προσφορά του με το κουπόνι από τα πέντε στα έξι ευρώ κι έγινε ακόμα πιο... ελκυστικό στον αναγνώστη, κάνει ένα φωτογραφικό παζλ με τους μεγαλοφοροφυγάδες επισημαίνοντας ως θετικό το γεγονός. Σωστά. Πολύς κόσμος το βλέπει έτσι. Κουράστηκε να πληρώνει αυτός και μόνον αυτός. Καιρός να πληρώσουν κι άλλοι...

Πάντα μου άρεσε τα πρωινά της Κυριακής να “ξεψαχνίζω” τις εφημερίδες. Έχουν το προνόμιο να “μπαίνουν” στα ενδότερα της δημοσιογραφίας, στα γεγονότα που συνέβησαν την εβδομάδα που μας πέρασε. Λειτουργούν λίγο και σαν εβδομαδιαίες εφημερίδες. Ακόμα κι αυτές που ακολουθούν ημερήσιες εκδόσεις, μ 'αυτή τη λογική “δουλεύουν”. Δείτε εδώ το πρωτοσέλιδο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ. Αυτό που προκύπτει από την κυβέρνηση Παπαδήμου είναι οι αναταράξεις στα κόμματα...

Και φυσικά η σεναριολογία είναι η λατρεμένη τους. Τρεις μνηστήρες εποφθαλμιούν τη θέση του Γιώργου στο ΠΑΣΟΚ. Αυτό επισημαίνει η REAL NEWS χωρίς να δώσει ιδιαίτερη σημασία για ποιο ΠΑΣΟΚ μιλάει. Αυτοί που το αγάπησαν, που το πίστεψαν, που το στήριξαν και το κράτησαν ζωντανό τριάντα χρόνια τώρα, δεν είναι πια εκεί... Οι πολιτικές που εφάρμοσε τα τελευταία δυο χρόνια δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό το κόμμα...

Στην ίδια γραμμή κινείται και ΤΟ ΒΗΜΑ. Μπορεί να μην το επιλέγει για πρώτο θέμα, του δίνει όμως μια αρκετά καλή θέση ψηλά, μονόστηλο. Αυτή η εφημερίδα δεν κρύβει την προτίμησή της στον Βενιζέλο. Παλιότερα, όταν ήταν σε εξέλιξη η κούρσα της διαδοχής είχε γελοιοποιηθεί με τη στάση που κράτησε. Αλλά δυστυχώς τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα. Κι έτσι αρχίζει η εγκατάλειψη των αναγνωστών, ενώ αυτοί αναρωτιόνται “τι άραγε να φταίει;”...

Πρώτο θέμα και στο ΠΑΡΟΝ η διαδοχολογία... Ποιον άραγε από τους αναγνώστες να ενδιαφέρει και γιατί επιλέγουν οι εφημερίδες να ρίξουν τόσο βάρος σ' αυτό που λένε “διαδοχή” στο ΠΑΣΟΚ. Ο κόσμος περνάει δύσκολα... Δεν το βλέπουν, δεν το καταλαβαίνουν άραγε; Γιατί δε στέλνουν τα λαγωνικά τους στους δρόμους να αφουγκραστούν τα προβλήματα του κόσμου...

Προτιμούν, όπως η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ, το... ρεπορτάζ του γραφείου. Αναδεικνύει έτσι, μέσα από μια επιστολή με το δικό της τρόπο το θέμα της ενότητας της Νέας Δημοκρατίας. Του κόμματος που στα γκάλοπ της Κυριακής το φέρνουν να διεκδικεί την εξουσία σε περίπτωση που γίνουν άμεσα εκλογές. Ακόμα και το Φλεβάρη του 2012 να γίνουν, δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολλά πράγματα... Από εμπειρία οι πολίτες δεν ψηφίσουν, καταψηφίζουν...

Είπαμε, Κυριακή χωρίς σεναριολογία δε λέει... Σ' αυτόν τον άξονα κινείται και η FREΕ SANDAY δίνοντας μια μικρή γεύση από αυτά. Βρε, πέρα από κάποια κομματόσκυλα που αποσκοπούν σε προσωπικά οφέλη, κανέναν δεν ενδιαφέρει η επόμενη μέρα τους... Τη δικιά μας επόμενη μέρα κοιτάζουμε που θα είναι, όπως δείχνουν τα πράγματα, πολύ δύσκολη...

Το χθεσινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΡΙΑΝΗΣ. Σήμερα επιχειρεί να το "ανασκευάσει" με ένα ζωνάρι στην κορυφή της πρώτης σελίδας της αποδίδοντας αυτές τις πληροφορίες στους... κακούς Αμερικανούς. Τις κάνει αυτές τις λαμογιές ο Κουρής...

Αντιγράφω από το internet επιστολή αναγνώστη σε Blog :

Δεν πιστεύω στα μάτια μου με αυτά που διαβάζω για τις δηλώσεις του Οικονομικού Δ/ντή της Deutsche Telecom Ελλάδας - δηλαδή του ΟΤΕ. Φοβούνται την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και μεταφέρουν τα χρηματικά διαθέσιμα, λέει, σε ξένες τράπεζες. Άμα οι ίδιοι οι μεγάλοι οργανισμοί δε στηρίξουν το Ελληνικό Τραπεζικό σύστημα και διώχνουν καταθέσεις προς το εξωτερικό τότε πως περιμένουν να το κάνουν οι ιδιώτες;

Αυτά θα βλέπουν και οι μικροί και θα σηκώνουν τα λεφτά τους. Σου λέει, για να το κάνουν οι Γερμανοί, μάλλον κάτι παραπάνω ξέρουν από εμάς. Ντροπή και αίσχος που μια εταιρία που στο όνομα της έχει της λέξη "Ελλάδος" υπονομεύει τόσο πολύ την ελληνική οικονομία σε μια τόσο δύσκολη εποχή. Μας οδηγούν οι ίδιοι στη χρεωκοπία. Από τη μία, μας επιβάλλουν φόρους για να μας χορηγήσουν τα δάνεια και να αποφύγουμε τη χρεωκοπία, και από την άλλη μέσω των υποτιθέμενων επενδύσεων τους αποδυναμώνουν την οικονομία μας για να μας οδηγήσουν στη χρεωκοπία. Ένας φαύλος κύκλος που οι ίδιοι συντηρούν για να κερδοσκοπούν εις βάρος μας. Κι ο ΟΤΕ το επιτρέπει!!! Ντροπή!

Αλήθειες μεγάλες. Κυκλοφορεί στο internet, το βρήκα, μου άρεσε και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας...

Σάββατο πρωί με τις εφημερίδες... Από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το πρωτοσέλιδο. Το γνωστό “αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας” σε ελεύθερη μετάφραση κι όταν προσθέσετε και τη... φτώχεια, τότε τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά...

Πώς γράφεται η ιστορία; Δείτε το σημερινό πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ. Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι, τρία διαφορετικά σενάρια. Κι ο καθένας στον κόσμο του...

Θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Από τις πλάτες μας θα περνούσε... Ο προϋπολογισμός συζητιέται στη Βουλή. Και το ποιοι θα κληθούν να πληρώσουν το ξέρουμε πια καλά... Τα συνήθη υποζύγια... Πότε – πότε θα “δίνουν” κανένα μεγαλοφοροφυγά, για εκτόνωση, αλλά στα ταμεία τους... ξέρουν ποιων τα λεφτά θα πάνε... Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

Νάτα!.. Δεν σας τα έλεγα; Για μας θα 'ναι βαρύς ο προϋπολογισμός. Μ' αρέσει που κουνούν στη μούρη μας τους πανεπιστημιακούς τους τίτλους σπουδών στα οικονομικά κι ύστερα ενεργούν σαν πρωτοετείς φοιτητές.   Τόσο απλά, τόσο ωραία και προπαντώς, δοκιμασμένα... Οι ... πειραματισμοί βλάπτουν σοβαρά. Στο σίγουρο δρόμο... Από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ.

Μια άλλη ματιά στα γεγονότα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Η κεντρική φωτογραφία στο σημερινό της πρωτοσέλιδο. Με αλήθειες κι ας έρχονται από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Σ' αυτές τις περιπτώσεις ο κόσμος είναι πολύ μικρός...

Του Δημήτρη Καζάκη*.

Ημέρες του  1936  θυμίζει η Βουλή αυτή την εποχή. Όπως ακριβώς τον Απρίλιο του 1936 αναδείχθηκε ως «υπερκομματική» η κυβέρνηση Μεταξά καθ’ υπόδειξη της μεγάλης φίλης και συμμάχου Βρετανίας, αλλά και του τοποτηρητή της βασιλιά Γεωργίου Β’, έτσι αναδεικνύεται και η κυβέρνηση Παπαδήμου. Υπό το κράτος των εντολών και των απειλών των φίλων, συμμάχων και εταίρων της Ελλάδας, συντελείται ένα ανοιχτό πραξικόπημα με την ίδια δικαιολογία: την αντιμετώπιση βαθύτατης εθνικής κρίσεως.

Το 1936 χρειάστηκαν λιγότερο από πέντε μήνες για να βγει ο δήθεν «μεταβατικός» και «υπερκομματικός» πρωθυπουργός Μεταξάς και να εξαγγείλει την πλήρη κατάλυση του κοινοβουλευτισμού. Την εποχή εκείνη ο Μεταξάς δικαιολόγησε την κατευθυνόμενη έξωθεν και άνωθεν πράξη του ως εξής:

«Η κυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα εις την αρχήν τον Απρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η ελληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λαβή άπαντα τα μέτρα τα οποία εξήγγειλε δια των προγραμματικών αυτής δηλώσεων, τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων, εις μάτην ήλπισεν ότι θα είχεν έκθυμον και ειλικρινή την υποστήριξιν των πολιτικών κομμάτων εις τον υπέρ της ελληνικής κοινωνίας αγώνα της, μολονότι και εις υποχωρήσεις και συγκαταβάσεις προέβη προς τα αντιμαχόμενα ταύτα κόμματα, τα οποίας υπό αλλάς περιστάσεις δεν θα έκαμνε».

Με άλλα λόγια ο Μεταξάς κατέλυσε τότε τον κοινοβουλευτισμό για να διατηρήσει η κυβέρνηση του τον «ακομμάτιστο» δήθεν «εθνικό» χαρακτήρα της, ο οποίος κινδύνευε από τις κο-ματικές αντιδικίες και υπονομεύσεις. Κρατήστε το αυτό επειδή θα σας χρειαστεί για να καταλάβετε πού πάνε τα πράγματα.

Με το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμ. 109/2011 της 11ης Νοεμβρίου ο κ. Κάρολος Παπούλιας θεσμοθετεί το σημερινό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με ανάλογο τρόπο που ο βασιλιάς Γεώργιος τον Απρίλη του 1936 διόριζε πρωθυπουργό τον Ι. Μεταξά. Το συγκεκριμένο Π.Δ. αναφέρει τα εξής:
«Εχοντας υπ’ όψιν.
1 Τις διατάξεις των άρθρων 35 παρ. Λ, 2 περίπτ. α, 3Β παρ. 1 εδάφ. τρίτο, 37 παρ. 1 και 37 παρ. 3 εδάφ, τρίτο του Συντάγματος.

2 Το 108/2011 π.δ. “Αποδοχή παραίτησης του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου του Ανδρέα”.

3 Τη διαπιστωθείσα συμφωνία των κομμάτων που διαθέτουν στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών για το σχηματισμό Κυβέρνησης, αποφασίζουμε:
Διορίζουμε Πρωθυπουργό το Λουκά Παπαδήμο του Δημητρίου».

Βέβαια, οι διατάξεις του συντάγματος που αναφέρει ο κ. Παπούλιας δεν του δίνουν καμιά αρμοδιότητα να διορίσει εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό, ούτε προβλέπουν κανενός είδους «μεταβατική» κυβέρνηση, πέρα από τη ρητή απαίτηση για δημιουργία υπηρεσιακής με μόνο σκοπό τη διενέργεια εκλογών. Ούτε βέβαια η σύμφωνη γνώμη των κομμάτων με πλειοψηφία στη Βουλή αποτελεί άλλοθι ή νομιμοποιητική βάση αυτού του πραξικοπήματος.

Κοινοβουλευτική χούντα

Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, ο διορισμένος πρωθυπουργός εμφανίσηκε στη Βουλή για να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις προγραμματικές του δηλώσεις και είπε τα εξής:

«Η απόφαση των αρχηγών των τριών κομμάτων που υποστηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση και μετέχουν στη σύνθεση της, όπως αυτή η απόφαση αποτυπώθηκε στις διαβουλεύσεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποτελεί σημαντικό βήμα συναίνεσης και συνεννόησης για τη σωτηρία της χώρας. Μετά από μία μακρά και δύσκολη περίοδο αμφισβητήσεων, εντάσεων και αβεβαιοτήτων, η συμφωνία των τριών κομμάτων, ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ, να συγκροτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας με σαφή σκοπό και συγκεκριμένη εντολή, έχει ιδιαίτερη σημασία για την επίτευξη βασικών εθνικών στόχων. Δημιουργεί προϋποθέσεις για την αποκατάσταση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας, την ενδυνάμωση της κοινωνικής και εθνικής συνοχής, την εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Ελλάδας που αποσκοπούν στην υπέρβαση της κρίσης και στη διάσωση της οικονομίας».
Και συνέχισε: «Έχω πλήρη συνείδη¬ση της τιμής που μου γίνεται, αλλά και της ευθύνης που επωμίζομαι. Ευχαρι¬στώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, καθώς και τους προέδρους των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν, για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπο μου».

Εδώ ξεχωρίζουν τα εξής:

1 Πρώτον, ο κύριος αυτός δεν πήρε και ούτε μπορούσε ποτέ να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, εκτός αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μονάρχης και δεν το ξέρουμε.

2 Δεύτερον, κανενός είδους απόφαση ή συναίνεση των αρχηγών δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή, εκτός κι αν οδεύουμε ολοταχώς προς δικτατορία. Πράγμα που εμφανώς πολλοί από το επίσημο πολιτικό σύστημα εύχονται φανερά.

3 Τρίτον, αν δημιουργήθηκε αυτή η κυβέρνηση στη βάση της «εθνικής συνεννόησης» και με σκοπό «την επίτευξη βασικών εθνικών στόχων», τότε οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που διαφωνούν ριζικά τι είναι; Αντεθνικές; Κι αν η κατάφωρη παραβίαση και ουσιαστική κατάλυση του συντάγματος έγινε για να επιτευχθούν αυτοί οι «εθνικοί στόχοι», τότε πού οδηγούμαστε; Το 1936 με τις ίδιες προφάσεις ο Μεταξάς χρειάστηκε λιγότερο από πέντε μήνες για να οδηγήσει τη χώρα σε ανοιχτό καθεστώς φασιστικής δικτατορίας. Στον κ. Παπαδήμο και τις δυνάμεις που τον ανέβασαν στην κυβέρνηση πόσο θα χρειαστεί;

Δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία. Η κυβέρνηση αυτή της «εθνικής συνεννόησης» δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να οδηγήσει στην επίσημη πτώχευση και σε καθεστώς χούντας. Οι δυνάμεις των αγορών, των κερδοσκόπων, των τοκογλύφων και του πολιτικού τους προσωπικού έχουν πειστεί ότι η επερχόμενη ολοσχερής κατάρρευση της Ελλάδας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με χούντα, με ανοιχτή δικτατορία.
Κι όπως οι περισσότερες χούντες στην Ιστορία, έτσι και η σημερινή ξεκινά με τον ίδιο τρόπο: με την επίκληση έκτακτων συνθηκών και «εθνικών στόχων», καθώς και με την προσπάθεια να ντυθεί με κοινοβουλευτικό μανδύα. Μόνο που παλιά, σε εποχές όπου οι αγορές και οι τράπεζες δεν είχαν το μέγεθος και την οικονομική δύναμη να αλώνουν από μόνες τους τα κράτη και τις κοινωνίες, χρειάζονταν μελανοχίτωνες στρατιωτικούς. Ενώ σήμερα κάνουν κάτι διαφορετικό: αντικαθιστούν απλώς τους πολιτικούς – ανδρείκελα με απευθείας τραπεζίτες (τεχνοκράτες) που δεν χρειάζονται λαϊκή έγκριση ή εντολή.

Μην ανησυχείτε, δεν χρειάζεται σήμερα να κατεβάσουν τα τανκς στους δρόμους. Δεν τους χρειάζεται και ούτε έχουν εμπιστοσύνη στις ένοπλες δυνάμεις. Στόχος τους είναι να κρατήσουν έναν εικονικό κοινοβουλευτισμό υπό ειδικές έκτακτες συνθήκες, χωρίς κανενός είδους προσφυγή στις κάλπες μέχρις ότου ολοκληρωθεί το θεάρεστο και «εθνικό» έργο τους. Δηλαδή η ολοκληρωτική διάλυση και κατεδάφιση του εθνικού κράτους προκειμένου να λεηλατηθεί η χώρα, να διασπαστεί η εθνική της επικράτεια και να ξεπουληθεί σε επίδοξους επενδυτές.

Η σιδερένια πυγμή

Τώρα, αν ο λαός συνεχίσει την «ανταρσία» του, όπως τη χαρακτήρισε ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ως τυπικός δικτάτωρ, τότε δεν το έχουν σε τίποτε να προχωρήσουν σε αναστολή και των τελευταίων λαϊκών ελευθεριών που έχουν απομείνει: το δικαίωμα στις συγκεντρώσεις, τις διαμαρτυρίες, τα συλλαλητήρια και την ελευθεροτυπία.
Στο κάτω – κάτω της γραφής το λένε ανοιχτά. Να τι είπε στις 13.11 στη ΝΕΤ ο Χρυσοχόίδης: «Υπήρχε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο η προηγούμενη κατάσταση. Είχαμε οδηγηθεί σ’ ένα μεγάλο αδιέξοδο και είναι προφανές ότι δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε να κουβαλάμε μόνοι ένα τόσο μεγάλο φορτίο, το οποίο απαιτούσε από την πρώτη στιγμή μια ευρύτερη συναίνεση».

Τώρα πλέον, με τη νέα κυβέρνηση, στέλνεται, σύμφωνα με τον υπουργό, «ένα μήνυμα ισχυρό εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας προς τους εταίρους μας κυρίως, αλλά και στον ελληνικό λαό, ότι εδώ πια πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια εθνικής εμβέλειας». Αρκεί βέβαια να μην έχει λόγο ο ίδιος ο λαός. Το «ισχυρό μήνυμα εμπιστοσύνης» είναι ακριβώς το ίδιο που στέλνει πάντα η σιδερένια πυγμή της πιο αδίστακτης εξουσίας.

«Οποιοσδήποτε δίνει μάχες οπισθοφυλακής και μάλιστα ανόρεκτες μάχες οπισθοφυλακής, επιχειρώντας να κρατήσει κατακτήσεις ή κεκτημένα ή αντιλήψεις παλαιές, δεν υπάρχει, θα πεθάνει όλη αυτή η πραγματικότητα. ‘Εχει πεθάνει ήδη κατά τη γνώμη μου», τόνισε ο Μ. Χρυσοχοϊδης. Με άλλα λόγια όποιος ελπίζει ότι ο μισθός και η σύνταξη του αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάκτηση ή κεκτημένο πλανάται πλάνην οικτράν. Ξαναγυρίζουμε σε εποχές όπου η φτώχεια, η γενικευμένη ανέχεια και η διαρκής αβεβαιότητα αποτελούν βασική κινητήρια δύναμη της οικονομίας και της κοινωνίας στο σύνολο της.

• * Το παραπάνω κείμενο του  Δημήτρη Καζάκη δημοσιεύτηκε στο “Ποντίκι” 17/11/2011

Αυτή η υπογραφή κι αν κοστίζει... ΤΑ ΝΕΑ την “κοστολογούν” στα 8 δις. Πολλά δεν είναι;

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 19/11/2011

Ευτυχώς, η ζωή συνεχίζεται. Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Η περασμένη εβδομάδα ήταν μεστή από πολιτικά γεγονότα. Είχαμε καιρό να δούμε τόσα μαζεμένα. Και φυσικά δεν τα προλάβαμε στη στήλη...

Μια όμως σχολιογραφική στήλη δεν είναι και τόσο φοβερό αν δεν ακολουθεί την επικαιρότητα. Η εφημερίδα έχει αυτό το προνόμιο σε άλλες ειδησεογραφικές στήλες. Σε κάθε περίπτωση όμως μια εβδομαδιαία εφημερίδα έχει υποχρέωση να παρακολουθεί ότι συμβαίνει μέχρι την ώρα που κλείνει το φύλλο, αλλά δεν έχει και το «άγχος» της ημερήσιας έκδοσης.

Άσε που στις μέρες μας με τις ευκολίες του internet οι ιστοσελίδες έχουν πια πάρει στα χέρια τους το προνόμιο της άμεσης ενημέρωσης. Εκείνο που δεν θα μπορέσουν ποτέ να πάρουν, μόνο αν τους εκχωρηθεί, θα είναι η σοβαρότητα και η επιτυχής προσέγγιση στα γεγονότα με αναλύσεις.

Παρασκευή βράδυ ορκίστηκε η νέα υπό τον Λουκά Παπαδήμο κυβέρνηση. Ένα πολιτικό συνονθύλευμα που φτιάχτηκε αποκλειστικά για να δελεάσει τους εταίρους μας, να εξασφαλίσουμε την 6η δόση που έχουν καιρό τώρα «παγώσει» και να δούμε τι άλλο χρειάζεται να γίνει μέσα σε ένα τρίμηνο (;) ή μήπως θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο μέχρι να ολοκληρώσει το έργο της.

Οι πρώτες μέρες της εβδομάδας κύλησαν με τις προγραμματικές δηλώσεις Παπαδήμου. Με τις ομιλίες των βουλευτών, τις αντιρρήσεις κάποιων και την ψήφιση του, την Τετάρτη.

Η Πέμπτη έτσι κι αλλιώς δεν θα βοηθούσε μιας κι εκείνη την ημέρα ήταν η προγραμματισμένη πορεία στην αμερικανική πρεσβεία. Ε, δεν ήταν και τόσο δύσκολο ν' αλλάξει δρόμο αυτό το ανθρώπινο ποτάμι και να εξωκύλει στη Βουλή. Τα έχουν που τα έχουν με πολλούς ανθρώπους της γενιάς του Πολυτεχνείου για όσα δύσκολα βιώνουν μετά τα Μνημόνια που έχουν ψηφίσει εκεί...

Στο δια ταύτα... Έχουν κάποιο λόγο οι Έλληνες να νοιώθουν καλύτερα και να είναι πιο ασφαλείς μ' αυτές τις εξελίξεις; Νομίζω πως όχι. Ότι μέτρα έχουν παρθεί ώς τώρα θα συνεχίσουν να ισχύουν. Μικρές βελτιώσεις ίσως δούμε σε ορισμένες τάξεις που είχαν θιχτεί άμεσα, όπως οι ταξιτζήδες, αλλά το κύριο βάρος δεν πρόκειται να αλλάξει.

Ήδη εκδόθηκε η εγκύκλιος του υπουργείου Οικονομίας που αναφέρεται σε μειώσεις των αποδοχών δημοσίων υπαλλήλων που θα φτάσουν έως και 50% , ενώ θα επιβάλει και το καθεστώς της εφεδρείας σε όσους εργαζόμενους οι φορείς κλείνουν ή συρρικνώνεται το αντικείμενό τους.

Και στο μεταξύ θα συνειδητοποιήσουν όσοι ακόμα έχουν δουλειά, γιατί σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία η ανεργία ξεπερνάει κι αυτούς που εργάζονται πια, κοντά στο ένα εκατομμύριο, ότι στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι δραματικά από άποψη μισθών.

Ποια αισιοδοξία να βγάλουμε όταν μέχρι τις αρχές του 2012 θα πρέπει να πληρώσουμε τα τέλη για την ακίνητη περιουσία μέσω της ΔΕΗ, τα τέλη κυκλοφορίας για τα αυτοκίνητα, το τέλος επιτηδεύματος, ενώ η μείωση τους αφορολόγητου ορίου και η άμεση παρακράτηση του από τον εργοδότη θα οδηγήσει σε παραπέρα συρρίκνωση του μισθού του.

Κι απ' την άλλη είναι εξωφρενικό να συνειδητοποιήσουν κάποιοι ότι ψήφισαν ένα κόμμα για να δουν... τρία στην κυβέρνηση να υλοποιούν μια συγκεκριμένη πολιτική σε βάρος τους. Κανένας δεν τα έχει με τον Παπαδήμο. Αυτός μια συγκεκριμένη υπηρεσία καλείται να κάνει ως τεχνοκράτης. Εμείς να δούμε τι θα κάνουμε...

• Το άρθρο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου στη σελ. 9.