Το κακό, αυτό είναι που κυριαρχεί... Δεν ακούς και κάτι καλό. Όλο άσχημα νέα σαν αυτή την είδηση από τη χθεσινή ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Νέο Μνημόνιο με μισθούς Ινδίας και κατάργηση της ΕΓΣΣΕ. Αν είναι δυνατόν! Μια δικλείδα ασφαλείας υπήρχε και πάνε να την κλείσουν κι αυτήν... Θα τους αφήσουμε;

Η διαπίστωση της ΑΥΡΙΑΝΗΣ μπορεί στο πρώτο άκουσμά της να μοιάζει υπερβολική, αλλά τελικά δεν είναι. Πραγματικά στις μέρες μας συνάνθρωποί μας πεινάνε... Φοβερή κατάντια για μια κυβέρνηση που θέλει να διατυμπανίζει ότι είναι σοσιαλιστική. Και δεν αναφέρομαι στο τρικομματικό τερατούργημα Παπαδήμου. Γι' αυτήν του ΠΑΣΟΚ λέω...

Ορίστε και τα ωραία... Σε υπαλλήλους σούπερ μάρκετ, αντί για μισθό – χρήματα δίνουν τρόφιμα, ότι δηλαδή διαθέτει το... μαγαζί. Μήπως μερικά τέτοια να πάνε στις τράπεζες για να πληρώσουν τις δόσεις τους; Και δεν υπάρχει μια Επιθεώρηση Εργασίας να πιάσει από το γιακά αυτόν τον περίφημο εργοδότη και να τον κλείσει φυλακή; Πόσο έχει ακόμα περιθώριο να εκβιάζει ανενόχλητος τους εργαζόμενους;

Όσο δεν υπάρχει κράτος μπορούν θρασύτατοι εργοδότες να κάνουν ότι θέλουν και να παίζουν με τις ζωές των εργαζομένων τους... Και κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν ωρύεται, κανείς δεν βγαίνει να τα πει ένα χεράκι, δημόσια. Τι έχουμε πάθει; Πώς θα το αλλάξουμε αυτό; Πώς θα ξαναβγούμε στους δρόμους για να πούμε το δικό μας μεγάλο STOP στην ασυδοσία; Τι περιμένουμε;

Το πρωτοσέλιδο στο ΠΟΝΤΙΚΙ. Ναι, σίγουρα είναι “Επιτελάρχες της καταστροφής”, αλλά όχι για τον εαυτό τους. Αυτό καθόλου δεν θα μας πείραζε... Θα καθόμαστε μάλιστα σε μια γωνιά και θα γελάγαμε με την κατάντια τους... Το κακό είναι ότι σπρώχνουν μια ολόκληρη χώρα στη χρεοκοπία κι αλλάζουν ριζικά από τη μια στην άλλη τις ζωές μας...

Οι τρεις φωτογραφίες, αυτή και οι δυο επόμενες, είναι από τον τοίχο μου στο Fecebook, οι ευχές σας. Κι εδώ μια όμορφη μαντινάδα από τον πάντα ξεχωριστό παπά Ανδρέα Κεφαλογιάννη: “Για τη γιορτή σου εύχομαι, την άγια τούτη σκόλη, μπαξές μ' αγριολούλουδα, να΄ναι η ζωή σου όλη”... Και κάτι όμορφο από τον Ανδρέα Ανδρεόπουλο: “Πάρε ένα σφουγγάρι και σβήσε το παρελθόν και ότι σε πληγώνει, ένα τριαντάφυλλο να γλυκάνεις το παρόν και για να καλωσορίσεις τη γιορτή σου”...

“Χρόνια πολλά και καλά με υγεία και πολλά λεφτά” Μαρουσώ Παπαδογιάννη,”Χρόνια Πολλά και καλά! Εύχομαι υγεία, δύναμη, αντοχή, αισιοδοξία, δημιουργηκότητα και ότι άλλο επιθυμείς” Ζωή Χατζή, “Χρόνια πολλά Νικόλα μου” Όμηρος Εμμανουηλίδης, “Νίκο μου χρόναι πολλά με υγεία, χαρά, δημιουργία και επιτυχίες” Αννίτα Πιτσιδιανάκη. “Χρόνια πολλά με υγεία, αγάπη, ευτυχία” Αντώνης Παναγιωτακόπουλος...

“Εγκάρδιες ευχές για την ονομαστική σου εορτή!” Ηρακλής Μαρκουίζος, “Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου, να σαι πάντα καλά με ευτυχία” Βασίλης Λάμπρου, “Χρόνια πολλά με υγεία” Αντώνης Μπιρμπιλής, “Χρόνια πολλα για τη γιορτή σου. Με υγεία” εταιρεία ΚΑΜΠΥΛΗ, “Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου. Υγεία, δύναμη – αισιοδοξία” Γιώργος Κώστας Σκηνιώτης. “Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου” Χρήστος Τρυφιάτης...

Αφορμή ήταν η ονομαστική γιορτή μου και πιστέψτε με, τέτοιο “τσουνάμι” αγάπης είχα χρόνια να το ζήσω. Το τηλέφωνο δε σταμάτησε να χτυπά. Δυο φορές χρειάστηκε να το φορτήσω. Πολύ, αν σκεφτείτε ότι σε μια νορμάλ κατάσταση η μπαταρία του κινητού μου κρατάει 3 με 4 μέρες...

Μπορεί και να βοήθησε το δημοσίευμα που έκανα προχθές σ' αυτό το Site. Μιλάμε για την πιο γλυκιά “τρέλα”. Διαβάσατε εκείνη την παράγραφο που έλεγα ότι προτιμώ τη ζωντανή επικοινωνία και το κάνατε για να με ευχαριστήσετε.

Φυσικά δεν έλειψαν τα SMS στο κινητό μου, ούτε οι ευχές στο Facebook. Κι από τα δυο βάζω φωτογραφίες ως εικονογράφηση σ΄ αυτό το δημοσίευμα που γίνεται... κατόπιν εορτής για να σημειώσει αυτό το υπέροχο σημείο που αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία που λείπει στις μέρες μας.

Άκουσα ανθρώπους που κάποια στιγμή της ζωή μας για κάποιο λόγο, επαγγελματικό ή άλλο βρεθήκαμε και συμπορευτήκαμε. Και ομολογώ πως μου άρεσε που, αν και χαθήκαμε στο χρόνο, ξαναβρήκαμε το δρόμο της επικοινωνίας.

Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που δεν αλλάζω ποτέ τον αριθμό του κινητού μου τηλεφώνου. Ο ίδιος σταθερά από το 1993. Τότε που ξεκίνησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία.

Οι παλιοί στα κινητά τηλέφωνα στην Ελλάδα ξέρουν σε τι αναφέρομαι. Σε κείνα τα τεράστια και βαριά τηλέφωνα - παντόφλες ΝΟΚΙΑ ή Siemens που μας φαίνονταν φοβερό να μιλάμε σε μια συσκευή χωρίς καλώδια μακριά από το γραφείο. Εγώ ήμουν στην TELESTET που μετά έγινε STET και μετά WIND...

Ας είναι, η γιορτή μου πέρασε κι ακόμα προσπαθώ να στείλω απαντήσεις στα SMS. Να ευχαριστήσω, δεν θέλω να φανώ ακατάδεκτος στα μάτια κανενός φίλου που μπήκε στη διαδικασία να μου στείλει γραπτά τις ευχές του...

Όμως τώρα όλα τελείωσαν, του χρόνου πάλι... Και τώρα έχω ρίξει το βάρος μου στα έντυπα που φτιάχνω και που θα πρέπει, τρία τον αριθμό, να είναι έτοιμα ώς τα Χριστούγεννα.

Είναι εφικτός ο στόχος. Το πρώτο ολοκληρώνεται αύριο. Με τόση ενέργεια που πήρα από την αγάπη σας, όλα πια είναι δυνατά. Κι εμένα μ' αρέσει όταν δημιουργώ, το ξέρετε πια... Το βλέπετε εξάλλου στις δεκάδες αναρτήσεις που ανανεώνονται καθημερινά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ όμως επιβάλλεται. Νομίζω...

Τρία λεπτά που προκαλούν τόσα συναισθήματα, όσα δεν μπορεί μία ταινία του Χόλιγουντ σε 2 ώρες!!! Πρόκειται για το φιλμ μικρού μήκους , "Porcelain Revised Score” , που κέρδισε το προηγούμενο Καλοκαίρι στον διεθνή διαγωνισμό “Parallel Lines”. Οι υποψήφιοι είχαν απεριόριστη ελευθερία έκφρασης αλλά έπρεπε να ακολουθήσουν τους εξής δύο κανόνες: Ο διάλογος θα έπρεπε να είναι ακριβώς έξι γραμμές και η διάρκεια δεν θα έπρεπε να υπερβαίνει τα τρία λεπτά. Την επιλογή έκανε η ευαίσθητη Χαρούλα Βερίγου για τον τοίχο της στο Fecebook απ' όπου και το δανείστηκα....

Καθώς πλησιάζουμε στα Χριστούγεννα κάποιοι από υπολογίζουν ακόμα στο δώρο των Χριστουγέννων. Μετά τα Μνημόνια βέβαια σε πολλούς εργαζόμενους αυτά καταργήθηκαν. Κακώς. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί υπολόγιζαν να... κλείσουν κάποια τρύπα.

Ας δούμε λοιπόν ποιοι εργαζόμενοι το δικαιούνται:
Όπως είναι γνωστό από την ισχύουσα νομοθεσία όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας, σύμβαση αορίστου ή ορισμένου χρόνου σε οποιοδήποτε εργοδότη δικαιούνται Δώρα Εορτών. Για τον υπολογισμό του ποσού των Δώρων λαμβάνεται υπόψη ο τρόπος αμοιβής των μισθωτών δηλαδή αν αμείβονται με ημερομίσθιο ή με μισθό.

Η χρονική περίοδος που υπολογίζεται το Δώρο Χριστουγέννων αρχίζει από την 1η Μαΐου μέχρι και την 31η Δεκεμβρίου κάθε έτους. Έτσι, οι εργαζόμενοι που η σχέση εργασίας τους με τον εργοδότη είχε διάρκεια χωρίς διακοπή όλη τη χρονική περίοδο που αναφέραμε δηλαδή από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου κάθε έτους, δικαιούνται ολόκληρο το Δώρο που είναι ίσο με ένα (1) μηνιαίο μισθό για τους αμειβόμενους με μισθό και με 25 ημερομίσθια για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο.

Όσοι όμως από τους παραπάνω μισθωτούς τους που η σχέση τους με τον εργοδότη δεν διήρκεσε ολόκληρο το χρονικό διάστημα που αναφέραμε είτε γιατί αποχώρησαν οικειοθελώς από την εργασία τους, είτε γιατί απολύθηκαν δικαιούνται να λάβουν τμήμα δώρου ανάλογο με τη χρονική διάρκεια της εργασιακής τους σχέσης. Σε αυτή τη περίπτωση το δώρο Χριστουγέννων θα το υπολογίσουν ως εξής: 2/25 του μηνιαίου μισθού ή 2ημερομίσθια - ανάλογα με το πώς αμείβονται - για κάθε 19 ημερολογιακές ημέρες διάρκειας της εργασιακής σχέσης.
Ακόμα και οι μισθωτοί που εργάστηκαν χρονικό διάστημα μικρότερο των 19ημέρων δικαιούνται ανάλογο κλάσμα του δώρου.

Πότε καταβάλλεται το Δώρο Χριστουγέννων
Tο Δώρο Χριστουγέννων πρέπει να καταβληθεί το μέχρι την 21η Δεκεμβρίου κάθε έτους, υπόκειται σε εισφορές υπέρ ΙΚΑ, Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών. Νοείται βέβαια ότι ο εργοδότης μπορεί να καταβάλλει το δώρο και νωρίτερα από την παραπάνω ημερομηνία. Τα δώρα εορτών σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να καταβληθούν σε είδος, αλλά μόνο σε χρήμα.

Χρόνοι που συνυπολογίζονται στο Δώρο των Χριστουγέννων
• Να επισημάνουμε ωστόσο ότι δεν αφαιρείται αλλά λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του Δώρου Χριστουγέννων ο χρόνος υποχρεωτικής αποχής από την εργασία των γυναικών πριν και μετά τον τοκετό (8 εβδομάδες πρίν το τοκετό και 9 μετά τον τοκετό).
• Tο χρονικό διάστημα κατά το οποίο εργαζόμενος σπουδαστής έλαβε άδεια προκειμένου να συμμετάσχει σε εξετάσεις τη σπουδαστική άδεια.
• Ο χρόνος άδειας λουτροθεραπείας, εφόσον υπάρχει γνωμάτευση από ασφαλιστικό οργανισμό.
• Σε περίπτωση ασθένειας αφαιρούνται μόνο οι ημέρες που έλαβε επίδομα ασθενείας απ τον Ασφαλιστικό Φορέα, δεν αφαιρούνται τα τριήμερα. Παράδειγμα: Αν ένας μισθωτός απουσίασε από την εργασία του λόγω ασθένειας 60 μέρες και πήρε επίδομα ασθένειας από το Ασφαλιστικό του Ταμείο μόνο για 40 ημέρες, θα αφαιρεθούν από το χρονικό διάστημα της εργασιακής σχέσης μόνο οι 40 ημέρες για τις οποίες επιδοτήθηκε και όχι οι 60.

Χρόνοι που δεν συνυπολογίζονται στο Δώρο Χριστουγέννων
• Δεν υπολογίζονται οι μέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός απείχε από την εργασία του αδικαιολόγητα ή λόγω άδειας χωρίς αποδοχές.
• Δεν λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό δώρων εορτών το διάστημα της απουσίας των εργαζομένων για συνδικαλιστική δραστηριότητα, δηλαδή ο χρόνος της συνδικαλιστικής άδειας.
• Σχετικά με την απεργία η δικαστηριακή νομολογία δέχεται ότι οι ημέρες της απεργίας δεν υπολογίζονται στο χρόνο διάρκειας της εργασιακής σχέσης γιατί η αποχή του μισθωτού οφείλεται σε δική του θέληση και δεν μπορεί επομένως να χαρακτηριστεί σαν δικαιολογημένη απουσία, το ίδιο ισχύει και με τις στάσεις εργασίας.

Πώς υπολογίζεται το Δώρο Χριστουγέννων
Βάση για τον υπολογισμό του δώρου αποτελούν οι καταβαλλόμενες αποδοχές που πραγματικά καταβάλλονται στους μισθωτούς κατά την 10η Δεκεμβρίου. Σε περίπτωση που η εργασιακή σχέση έχει λυθεί πριν από τις παραπάνω ημερομηνίες τα δώρο Χριστουγέννων υπολογίζεται με βάση τις αποδοχές που καταβάλλονταν την ημέρα που λύθηκε η εργασιακή σχέση. Σαν καταβαλλόμενος μισθός ή ημερομίσθιο είναι το σύνολο των τακτικών αποδοχών. Στη έννοια των τακτικών αποδοχών περιλαμβάνονται ο μισθός ή το ημερομίσθιο, καθώς και κάθε άλλη παροχή (είτε σε χρήμα είτε σε είδος, όπως τροφή, κατοικία κλπ.) εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν αντάλλαγμα της παρεχόμενης από τον μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα, ή κατ’ επανάληψη, περιοδικά, κατά ορισμένα διαστήματα του χρόνου.
• Το επίδομα αδείας. Για τον υπολογισμό στο δώρο της αναλογίας του επιδόματος αδείας πολλαπλασιάζουμε το συνολικό ποσό του δώρου που δικαιούται ο μισθωτός επί τον συντελεστή 0,041666. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να προσέξουν οι εργαζόμενοι ότι στις τακτικές αποδοχές των μισθωτών βάσει των οποίων υπολογίζεται το δώρο Χριστουγέννων συμπεριλαμβάνεται και το επίδομα αδείας. Συνεπώς το δώρο θα πρέπει να υπολογισθεί προσαυξημένο με την αναλογία του συντελεστή επιδόματος αδείας που είναι 0,041666.

Παράδειγμα: Εργαζόμενος με δώρο Χριστουγέννων 900 ευρώ (μεικτό μισθό) με την προσαύξηση του συντελεστή αδείας θα πρέπει να πάρει 938 ευρώ.
• Η αμοιβή για εργασία την Κυριακή και σε εξαιρέσιμες γιορτές ή σε νυκτερινές ώρες, εφόσον η απασχόληση είναι τακτική και μόνιμη.
• Η αξία του χορηγούμενου γάλακτος ημερησίως.
• Η πρόσθετη αμοιβή που δίνεται από τον εργοδότη οικιοθελώς για μεγαλύτερη παραγωγική απόδοση (πριμ), όταν επαναλαμβάνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και σε τακτά χρονικά διαστήματα.
• Τα φιλοδωρήματα που δίνονται στους μισθωτούς από τρίτους.
• Τα οδοιπορικά έξοδα, όταν δεν εξαρτώνται από την πραγματοποίηση υπηρεσιακών μετακινήσεων, δεν υπόκεινται σε απόδοση λογαριασμού και δεν διακόπτονται κατά την διάρκεια ασθένειας ή άδειας.
• Η αμοιβή της νόμιμης υπερωρίας ,εφόσον παρέχεται τακτικά.
• Η αμοιβή της υπερεργασίας, εφόσον η εργασία αυτή πραγματοποιείται τακτικά.
• Η αμοιβή από προμήθειες.
• Το επίδομα μη απουσίας (τακτικότητας).
• Το επίδομα κατοικίας.
• Το επίδομα ισολογισμού, εφόσον καταβάλλεται τακτικά κάθε χρόνο.

Δεν συμπεριλαμβάνεται στις τακτικές αποδοχές το πριμ παραγωγικότητας το οποίο χορηγείται με την προϋπόθεση της επίτευξης ορισμένου σκοπού και με την επιφύλαξη της περικοπής του οποτεδήποτε.

Με το δικό μας μάτι προσεγγίζουμε την επικαιρότητα μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Στο δημοσίευμα ΕΔΩ η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ θέτει ένα ερώτημα καυτό για την επιβίωσή της. Ας το διαβάσουμε προσεκτικά. Ως αναγνώστες μιας εφημερίδας που αγαπήσαμε για την πρωτοπορία της. Κι ΕΔΩ δείτε την απάντηση Βενιζέλου κι ένα σχόλιο της εφημερίδας για το ίδιο θέμα...

Τελικά δεν γίνεται μια μέρα μνήμης να μη συνοδεύεται από επεισόδια με καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας και μολότοφ; Με αφορμή τη μνήμη για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου η Αθήνα έζησε δύσκολες ώρες. Το δημοσίευμα από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Η ΑΥΓΗ προβάλει πιο ολοκληρωμένα την είδηση αντιτάσσοντας στην εικόνα με τις φωτιές και τα επεισόδια την ήρεμη διαμαρτυρία. Αρκετά ταλαιπωρηθήκαμε χθες στο κέντρο όσοι είχαμε λόγους να κινηθούμε καθώς η πόλη, ήταν αποκλεισμένη από όλες τις εισόδους της. Το λέω με συνείδηση και εκ πείρας...

Στον ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ φωτιές και μάσκες στα πρόσωπα των διαδηλωτών. Ψέμα. Μπορεί να είναι μια εντυπωσιακή φωτογραφία, αλλά δεν είναι όλη η αλήθεια. Και αγνοήθηκε επιδεικτικά. Έτσι, κάνοντας το άσπρο – μαύρο απαξιώνεις το προϊόν ενημέρωσης που προσφέρεις.

Στο μεταξύ ψηφίστηκε χθες τα μεσάνυχτα ο προϋπολογισμός για το 2012. Τα ΝΕΑ θεωρούν υποχρέωση τους να προβάλουν ψηλά στην πρώτη σελίδα. Εσείς για να είστε πιο ενημερωμένοι δείτε ΕΔΩ την εισηγητική έκθεση κι ΕΔΩ την ομιλία Παπαδήμου χθες στη Βουλή και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

Το ξέρω δεν είναι εύκολο να διαβάσεις τόσες σελίδες από το PDF, αλλά πώς αλλιώς θα διαμορφώσεις μια πιο πλήρη και προσωπική εικόνα για ότι συμβαίνει στην οικονομία και σε αφορά;

Στη ΒΡΑΔΥΝΗ για το ίδιο θέμα δεν πανηγυρίζουν κιόλας. Έτσι κι αλλιώς η εφημερίδα επιλέξει το τάγκερ γκρουπ το οποίο ενημερώνει. Αν κρίνω από τα συνεχή δημοσιεύματα τους είναι ένα κοινό συντηρητικό, πάνω από τα 50 το οποίο ενδιαφέρεται για τη συνταξούλα που θα πάρει όταν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις ή το εφάπαξ που απειλείται και υποδεικνύει τρόπους για να μην το χάσουν. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να επιβιώνεις. Να λειτουργείς ως χρηστικό έντυπο...

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ανεβάζει ψηλά τους τόνους γι' αυτόν τον Αθεμπίγιο τον πρωθυπουργικό σύμβουλο του Γιωργάκη που ενθυλάκωσε 180.000 ευρώ για να προσφέρει ως... άμισθος τις υπηρεσίες του. Πώς το κάνετε αυτό βρε παιδιά; Βρε αυτοί μας δουλεύουν ψιλό γαζί . Από μας ζητούν συνεχείς θυσίες για να σώσουμε την εθνική οικονομία, αλλά αυτοί “φροντίζουν” τους φίλους τους και τους ανθρώπους τους περιβάλλοντός τους. Ντροπή! Αλλά ποιος την έχασε για να τη βρουν αυτοί; Δείτε σχετικά δημοσιεύματα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Βρε, βρε μια... αποκάλυψη των ΝΕΩΝ! Δημοσιεύει “εμπιστευτικό έγγραφο” σύμφωνα με το οποία η ομάδα των τεσσάρων που βλέπετε πιο πάνω θα αποφασίζει τα μέτρα λιτότητας σε βάρος μας. Τόση... “δημοκρατικότητα” πια να τρέχει από τα μπατζάκια μας δεν ξέρω αν και πως θα την αντέξουμε...

Σου λένε δηλαδή, με ένα έμμεσο τρόπο “τι τις θέλεις τις εκλογές, αφού όποιον κι αν βγάλεις από τις κάλπες δεν θα μπορεί να ασκήσει εθνική πολιτική;” Και υπενθυμίζουν ότι το διευθυντήριο είναι εδώ...

Το Θεό τους δεν έχουν. Ούτε ιερό, ούτε όσιο... Πολλοί μικροί στα μάτια μας.

Δυο πεντάρες δεν αξίζουν οι σωτήρες. Ας προσέξουν όμως γιατί κάπως έτσι σκέφτονταν και ο αλαζόνας Πούτιν στη Ρωσία και όταν άνοιξαν οι κάλπες δεν πίστευε στα μάτια του. Κανένας μηχανισμός δεν μπορούσε να του εγγυηθεί ότι είχε στο τσεπάκι του την άνετη νίκη. Η αμφισβήτηση έγινε πολύ αισθητή και τώρα τρέχει με το στρατό και την αστυνομία να μαζέψει τα... ασυμμάζευτα.

Η Νέμεσις, αργά ή γρήγορα έρχεται... Και η τιμωρία είναι σκληρή. Ας το θυμούνται. Η εξουσία έρχεται και παρέρχεται. Δεν είναι παντοτινή...

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είναι μια εφημερίδα στην οποία οι συντάκτες της αισθάνονταν μια σιγουριά. Σήμερα, δες τε την ανακοίνωσή τους , έχουν τέσσερις μήνες να πληρωθούν... Το μέλλον δεν είναι καθόλου ρόδινο. Και μιλάμε για 800 εργαζόμενους...

Επιστροφή στα κλαδικά ζητήματα. Διάλογος για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που μπαίνουν στο στόχαστρο των εργοδοτών μετά την απαίτησή τους να μειώσουν ντεφάκτο τους μισθούς των εργαζομένων οριζόντια μέχρι και 20%. Μαύρο το τοπίο στο Τύπο. Απειλές για μειώσεις μισθών δήθεν χωρίς απολύσεις που σε λίγο γίνονται απολύσεις.

Χάθηκε η μπέσα ακόμα και από τα μεγάλα και μέχρι σήμερα σοβαρά μαγαζιά. Παντού η ανασφάλεια και φόβος κυριαρχεί. Και άντε τώρα να σου δώσει σωστή ενημέρωση, άμοιρε πολίτη, ένας φοβισμένος, τρομαγμένος, δημοσιογράφος.

Ιδού οι προτάσεις Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή. Αν φτάσουν στο e-mail μου κι άλλες προτάσεις από παρατάξεις που εκφράζονται στην ΕΣΗΕΑ θα της δημοσιεύσω, με την ελπίδα ότι κάθε πρόταση βοηθά στο διάλογο:

1. Τα κλιμάκια που προβλέπει η τελευταία ΣΣΕ για τους δημοσιογράφους συνιστούν ένα ελάχιστο όριο αξιοπρεπούς επιβίωσης και αμοιβής. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε και δεν δικαιούμαστε να δεχθούμε μειώσεις σε αυτά τα κλιμάκια, ειδικά στη σημερινή συγκυρία. Αντιθέτως, ζητάμε ουσιαστικές αυξήσεις για εκείνους τους συναδέλφους που παίρνουν μέχρι 1.200 ευρώ μηνιαίως, δεδομένης της αυξανόμενης αφαίμαξης που υφίστανται γενικότερα από την πολιτική κυβέρνησης, τρόικας και κεφαλαίου.

2. Εάν οι εργοδότες επιθυμούν να μειώσουν το κόστος, μπορούν να απευθυνθούν στα καλοπληρωμένα golden boys, στα στελέχη και στους «ειδικούς συνεργάτες» τους, όπου υπάρχει πολύ «ψαχνό». Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που αφορούν τον ΔΟΛ, προσαρμογή των αμοιβών στο ύψος της τελευταίας ΣΣΕ θα εξοικονομούσε 12 εκατ. ευρώ ετησίως – όταν από τις οριζόντιες μειώσεις κατά 20% το όφελος θα είναι περίπου 6 εκατ. ευρώ.

3. Αρνούμαστε την κατάργηση της έξτρα αμοιβής ή των «ισοδύναμων ανταλλαγμάτων» για την εργασία τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες. Δεν δεχόμαστε το «πάγωμα» των πάσης φύσης «ωριμάνσεων» (3ετίες, 5ετίες κ.λπ.) και επιδομάτων (οικογενειακών κ.ά.) που προβλέπουν οι συμβάσεις. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην εκ περιτροπής εργασία.

4. Οι δημοσιογράφοι μπορούν, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να προσφέρουν την εργασία τους σε κάθε μέσο ενός συγκροτήματος ΜΜΕ. Απαράβατος όρος, η απόδοση όλων των επιδομάτων και αμοιβών για υπερωριακή απασχόληση, καθώς και η πλήρης διασφάλιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

5. Απαιτούμε την εκκαθάριση του μητρώου μελών της ΕΣΗΕΑ, με έλεγχο των παράλληλων και κυρίως των ανταγωνιστικών θέσεων εργασίας. Να χτυπηθούν στη ρίζα τους τα φαινόμενα εκδούλευσης και στενών σχέσεων με τα κέντρα εξουσίας.

6. Απαιτούμε την εξάλειψη της «μαύρης εργασίας» και τη σταδιακή -με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα- ένταξη όλων όσοι εργάζονται με μπλοκάκι στα μισθολόγια. Διεκδικούμε ίσα δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, ειδικά για εκείνους που απασχολούνται στο Internet, όπου έχει δημιουργηθεί το «εργαστήρι» της νέας, βάναυσης εκμετάλλευσης.

7. Για το διευρυνόμενο έλλειμμα στα ταμεία μας, που καθιστά την επιβίωσή τους επισφαλή, είναι υπεύθυνοι το κράτος, η εργοδοσία, η επιδρομή στα αποθεματικά και η ύφεση που προκαλεί η κυρίαρχη πολιτική. Θεωρούμε casus belli την αφαίμαξη της περιουσίας των ταμείων μας, με οποιοδήποτε τρόπο. Τα ελλείμματα πρέπει να καλυφθούν στο σύνολό τους με εργοδοτικές εισφορές και κρατικές ενισχύσεις.

8. Να κατοχυρωθεί ο εργατικός έλεγχος, δηλαδή η ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων στον έλεγχο ποιότητας της ενημέρωσης και του «προϊόντος» που παράγουν σήμερα τα ΜΜΕ. Ο κίνδυνος κατάρρευσης των media είναι αποτέλεσμα της διαπλοκής, της αποτυχημένης και πανάκριβης τακτικής εκδοτών - καναλαρχών και του άγριου ανταγωνισμού ανάμεσά τους. Η κοινωνία δεν έχει ανάγκη τέτοια Μέσα.

9. Ζητάμε την καθιέρωση ρητρών για μείζονα ζητήματα που άπτονται της λειτουργίας των ΜΜΕ. Αρνούμαστε, για παράδειγμα, να χορηγούνται διαφήμιση -κυρίως κρατική- ή άλλου είδους ενισχύσεις σε επιχειρήσεις Μέσων που δεν εκπληρώνουν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους έναντι των εργαζομένων (καταβολή δεδουλευμένων και ασφαλιστικών εισφορών, χορήγηση άδειας, τήρηση όρων για τις συνθήκες εργασίας κ.λπ.).

10. Απαιτούμε να μπουν κανόνες στο χαοτικό τοπίο της ενημέρωσης μέσω του Διαδικτύου, καθώς και των -συχνά απαράδεκτων- συνθηκών εργασίας που επικρατούν σε αυτό. Να υπογραφεί συνολική και ισότιμη ΣΣΕ από όλα τα Σωματεία και τις Ενώσεις που υπάρχουν σήμερα στα ΜΜΕ, καθώς και την υποχρεωτική ισχύ τους για όλους τους εργοδότες.

Πρωτοβουλία για την Ανατροπή

(Financial Crimes,Αριστερό Ριζοσπαστικό ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, Ανένταχτοι)

Ένα αφιέρωμα στον 15χρονο Αλέξη. Γιατί η μνήμη είναι πολύ μεγάλο πράγμα και πρέπει να την κρατάμε ζωντανή.

Ποτέ άλλοτε, δεν συνέβησαν τόσα και σημαντικά μέσα σε τόσο λίγες μέρες. Μια συμπύκνωση του ιστορικού χρόνου που έφερε την Ελλάδα στο προσκήνιο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος αλλάζοντας τις έως εκείνη τη στιγμή μορφές έκφρασης  των κινημάτων αλληλεγγύης και που θέτοντας μια σειρά από ερωτήματα για την έννοια της πολιτικής, εξόργισε, θύμωσε, δυνάμωσε, χιλιάδες νέους ανθρώπους.

Η εγκληματική ενέργεια του αστυνομικού, μόνιμη παρενέργεια της γενικευμένης ατιμωρησίας των οργάνων καταστολής, ήταν μόνον η αφορμή. Μετά τη γνωστή «ζαρτινιέρα» και την σύλληψη των «πράσινων» παπουτσιών είχε έρθει η στιγμή της εν ψυχρώ δολοφονίας ενός αθώου παιδιού μόλις 15 ετών από τα πυρά του ειδικού φρουρού, αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Βράδυ Σαββάτου της 6ης Δεκέμβρη του 2008 ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή στα Εξάρχεια την ώρα που με άνεση ο Κορκονέας και ο συνεργάτης του επέστρεφαν πεζοί στο περιπολικό τους.

Ποτάμια λαού γέμισαν την Αθήνα οργισμένα φωνάζοντας ‘οργή-οργή σκοτώσατε παιδί’…

Τρία χρόνια μετά, η μνήμη παραμένει ζωντανή…

”ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ (ΠΛΕΟΝ) ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ”

του Μάνου Αυγερίδη

Σάββατο βράδυ στη γειτονιά των Εξαρχείων. Δύο αστυνομικοί «περιπολούν» την περιοχή, με όσα εισαγωγικά έχουν ανάγκη οι λέξεις όταν η πραγματικότητα τις ξεπερνά. Κατεβαίνουν από το περιπολικό και κατευθύνονται πεζοί προς ένα τσούρμο εφήβων. Φωνές, σειρήνες και πυροβολισμοί μπλέκονται σε μια περίεργη (αν και όχι πρωτότυπη) σύνθεση, μακάβρια. Απομακρύνονται αργά, χωρις να κοιτάξουν πίσω. Μπαίνουν στο περιπολικό και φεύγουν.

Ένα δεκαπεντάχρονο παιδί κείτεται νεκρό, δολοφονημένο. Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος το όνομά του, Αλέξης. Δεν ήταν ο πρώτος ούτε ο μόνος που έχασε τη ζωή του από χέρι αστυνομικού στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Είχε προηγηθεί ο Ιάκωβος Kουμής, η Σταματίνα Κανελλοπούλου, ο Μιχάλης Καλτεζάς, ο Νίκολας Τόντι και άλλοι, μετανάστες κυρίως, αλλά και Έλληνες, που δεν μάθαμε ποτέ ή δεν συγκρατήσαμε τα ονόματά τους.

Κι ανάμεσά τους τα τόσα ακόμη κρούσματα και οι διαφορετικές μορφές καταστολής, βίας και αυθαιρεσίας που πληθαίνουν δημιουργώντας μια κανονικότητα• φέρνοντάς μας ξανά μπροστά στην κρίσιμη συζήτηση για την ύπαρξη και τον ρόλο της αστυνομίας, τον αυταρχισμό του κράτους, τα όρια αυτού που ονομάζουμε (καθ’ υπερβολή άραγε;) «δημοκρατία» και τους τρόπους αντίδρασης σε ό,τι συμβαίνει, τα δικά μας μέσα, τα ερωτήματα και τις απαντήσεις μας.

Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου, από την οποία μεθαύριο συμπληρώνονται τρία χρόνια, και τα γεγονότα που ακολούθησαν, υπήρξε αναμφισβήτητα ένα ορόσημο, συμβολικά και πραγματικά.Οι λέξεις «Δεκέμβρης» και «Δεκεμβριανά» ανασημασιοδοτήθηκαν, απέκτησαν μια δεύτερη ζωή που δεν αφορά ασφαλώς μόνο το στενά «κινηματικό» λεξιλόγιο. Πλέον πρέπει να διευκρινίζει κανείς για ποιόν Δεκέμβρη μιλάει• ενδεχομένως, μάλιστα, να είναι πια σχεδόν αδύνατη η μνημόνευση του ενός έξω απ’ το φίλτρο του άλλου.

Από την άλλη μεριά, με αφορμή τον Δεκέμβρη άλλαξαν πολλά τόσο στον κινηματικό μας μικρόκοσμο όσο και στην κοινωνία ευρύτερα. Το μέγεθος της συμμετοχής στην αντίδραση που συνέγειρε το γεγονός είναι ενδεικτικό. Η δολοφονία του Αλέξη προκάλεσε σε μεγάλη έκταση μια κοινωνική δυναμική αντίστασης, οργής και αγανάκτησης. Ένα κομμάτι της νεολαίας πολιτικοποιήθηκε εκ των πραγμάτων βίαια, μπαίνοντας (άτσαλα ίσως, είναι αλήθεια) στον κινηματικό στίβο. Νέες συλλογικότητες δημιουργήθηκαν, πολιτικοϊδεολογικοί χώροι και νοοτροπίες ενισχύθηκαν ή αποδυναμώθηκαν, νέα μέσα ενημέρωσης, διάδοσης της πληροφορίας και συμμετοχής μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τις εν λόγω έννοιες.

Η διαδικασία αυτή, που ούτως ή άλλως είναι διαρκής, δεν έχει ολοκληρωθεί και παραμένει ανοιχτή. Τροφοδοτήθηκε δε στη συνέχεια από τις μορφές (και το λεξιλόγιο) της κρίσης που άγγιξαν και συσπείρωσαν μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας.

Παρ’ όλα αυτά, προς το παρόν χάνουμε. Συγκυριακά ή μη, τον Δεκέμβρη του 2008, εγκαινιάστηκε μια εποχή κρίσης και βίας -η αρχή του τέλους της μεταπολίτευσης, αν θεωρήσουμε το Μνημόνιο ταφόπλακα;- που δείχνει να σαρώνει τα πάντα έως τώρα το διάβα της, χωρίς σε καμία περίπτωση να υπονοώ ότι πρόκειται για μια πορεία νομοτελειακή και χωρίς επιστροφή• επιστροφή, όχι στο παρελθόν, αλλά στο δικό μας μέλλον.