Οι τρεις φωτογραφίες, αυτή και οι δυο επόμενες, είναι από τον τοίχο μου στο Fecebook, οι ευχές σας. Κι εδώ μια όμορφη μαντινάδα από τον πάντα ξεχωριστό παπά Ανδρέα Κεφαλογιάννη: “Για τη γιορτή σου εύχομαι, την άγια τούτη σκόλη, μπαξές μ' αγριολούλουδα, να΄ναι η ζωή σου όλη”... Και κάτι όμορφο από τον Ανδρέα Ανδρεόπουλο: “Πάρε ένα σφουγγάρι και σβήσε το παρελθόν και ότι σε πληγώνει, ένα τριαντάφυλλο να γλυκάνεις το παρόν και για να καλωσορίσεις τη γιορτή σου”...

“Χρόνια πολλά και καλά με υγεία και πολλά λεφτά” Μαρουσώ Παπαδογιάννη,”Χρόνια Πολλά και καλά! Εύχομαι υγεία, δύναμη, αντοχή, αισιοδοξία, δημιουργηκότητα και ότι άλλο επιθυμείς” Ζωή Χατζή, “Χρόνια πολλά Νικόλα μου” Όμηρος Εμμανουηλίδης, “Νίκο μου χρόναι πολλά με υγεία, χαρά, δημιουργία και επιτυχίες” Αννίτα Πιτσιδιανάκη. “Χρόνια πολλά με υγεία, αγάπη, ευτυχία” Αντώνης Παναγιωτακόπουλος...

“Εγκάρδιες ευχές για την ονομαστική σου εορτή!” Ηρακλής Μαρκουίζος, “Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου, να σαι πάντα καλά με ευτυχία” Βασίλης Λάμπρου, “Χρόνια πολλά με υγεία” Αντώνης Μπιρμπιλής, “Χρόνια πολλα για τη γιορτή σου. Με υγεία” εταιρεία ΚΑΜΠΥΛΗ, “Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου. Υγεία, δύναμη – αισιοδοξία” Γιώργος Κώστας Σκηνιώτης. “Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου” Χρήστος Τρυφιάτης...

Αφορμή ήταν η ονομαστική γιορτή μου και πιστέψτε με, τέτοιο “τσουνάμι” αγάπης είχα χρόνια να το ζήσω. Το τηλέφωνο δε σταμάτησε να χτυπά. Δυο φορές χρειάστηκε να το φορτήσω. Πολύ, αν σκεφτείτε ότι σε μια νορμάλ κατάσταση η μπαταρία του κινητού μου κρατάει 3 με 4 μέρες...

Μπορεί και να βοήθησε το δημοσίευμα που έκανα προχθές σ' αυτό το Site. Μιλάμε για την πιο γλυκιά “τρέλα”. Διαβάσατε εκείνη την παράγραφο που έλεγα ότι προτιμώ τη ζωντανή επικοινωνία και το κάνατε για να με ευχαριστήσετε.

Φυσικά δεν έλειψαν τα SMS στο κινητό μου, ούτε οι ευχές στο Facebook. Κι από τα δυο βάζω φωτογραφίες ως εικονογράφηση σ΄ αυτό το δημοσίευμα που γίνεται... κατόπιν εορτής για να σημειώσει αυτό το υπέροχο σημείο που αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία που λείπει στις μέρες μας.

Άκουσα ανθρώπους που κάποια στιγμή της ζωή μας για κάποιο λόγο, επαγγελματικό ή άλλο βρεθήκαμε και συμπορευτήκαμε. Και ομολογώ πως μου άρεσε που, αν και χαθήκαμε στο χρόνο, ξαναβρήκαμε το δρόμο της επικοινωνίας.

Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που δεν αλλάζω ποτέ τον αριθμό του κινητού μου τηλεφώνου. Ο ίδιος σταθερά από το 1993. Τότε που ξεκίνησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία.

Οι παλιοί στα κινητά τηλέφωνα στην Ελλάδα ξέρουν σε τι αναφέρομαι. Σε κείνα τα τεράστια και βαριά τηλέφωνα - παντόφλες ΝΟΚΙΑ ή Siemens που μας φαίνονταν φοβερό να μιλάμε σε μια συσκευή χωρίς καλώδια μακριά από το γραφείο. Εγώ ήμουν στην TELESTET που μετά έγινε STET και μετά WIND...

Ας είναι, η γιορτή μου πέρασε κι ακόμα προσπαθώ να στείλω απαντήσεις στα SMS. Να ευχαριστήσω, δεν θέλω να φανώ ακατάδεκτος στα μάτια κανενός φίλου που μπήκε στη διαδικασία να μου στείλει γραπτά τις ευχές του...

Όμως τώρα όλα τελείωσαν, του χρόνου πάλι... Και τώρα έχω ρίξει το βάρος μου στα έντυπα που φτιάχνω και που θα πρέπει, τρία τον αριθμό, να είναι έτοιμα ώς τα Χριστούγεννα.

Είναι εφικτός ο στόχος. Το πρώτο ολοκληρώνεται αύριο. Με τόση ενέργεια που πήρα από την αγάπη σας, όλα πια είναι δυνατά. Κι εμένα μ' αρέσει όταν δημιουργώ, το ξέρετε πια... Το βλέπετε εξάλλου στις δεκάδες αναρτήσεις που ανανεώνονται καθημερινά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ όμως επιβάλλεται. Νομίζω...