Η εφημερίδα του Ηρακλείου ΠΑΤΡΙΣ αποτυπώνει τη φτώχεια στην Ελλάδα σε αριθμούς. Τρομάζεις να διαβάζεις ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας είναι ήδη σ' αυτή την κατάσταση.

Τα ίδια και στο ΕΘΝΟΣ κι ας το χαμηλώνει το θέμα στην πρώτη του σελίδα. Με μια διάθεση για γραφιστικά παιχνίδια...

Και από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ επιλέξαμε το χτύπημα που αφορά το θέμα της ανεργίας. Κι ας το κάνουν ιδιαίτερα μικρό οι υπεύθυνοι της εφημερίδας. Ξέρουν πως δεν είναι είναι εέτσι αλλά το υποβαθμίζουν συνειδητά...

Στον ίδιο ρυθμό κινούνται και στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ όπου προσθέτουν κι άλλα στοιχεία για να πολλαπλασιάσουν τον τρόμο των αναγνωστών τους.

Το τι συμβαίνει στο ΠΑΣΟΚ, είναι πολύ χαρακτηριστικός ο τρόπος που τον παρουσιάζουν τα ΝΕΑ. Σε μια μπουκάλα, στη φορμόλη, τα πρόσωπα που θέλουν να πρωταγωνιστούν σε ένα κόμμα που με τις πράξεις τους, την τελευταία διετία φρόντισαν να... αποτελειώσουν.

Κι αν δεν κατάφεραν να πεθάνουν το... κόμμα, στα πρόθυρα της καταστροφής έχουν φτάσει τους Έλληνες και τους ψηφοφόρους τους.

Απίστευτο! 2 εκ ευρώ ζητά

ο Πάγκαλος από την

"Παρασκευή+13"

για πρωτοσέλιδο

Δεν έχουν χιούμορ κι αυτό δείχνει ότι έχουν χάσει την ψυχραιμία τους.
Απειλούν εφημερίδες την ώρα που γνωρίζουν πόσο δύσκολα τα βγάζουν πέρα με αξωπραγματικά ποσά για να τις... τιμωρήσουν επειδή ασχολήθηκαν μαζί τους. Αλλά είναι δημόσια πρόσωπα κάνουν δηλώσεις, θα υποστούν κριτική, ακόμα κι αν είναι άδικη. Δείτε την είδηση:
Περί τα 2 εκατ. ευρώ ζητά ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος από την εφημερίδα «Παρασκευή+13» για ένα πρωτοσέλιδο που τον εμφάνισε με κεφάλι γουρουνιού.
Συγκεκριμένα, ο κ. Πάγκαλος ζητάει 1 εκατ. ευρώ από τον Αιμίλιο Λιάτσο και το ίδιο ποσό από το Σπύρο Σουρμελίδη, για ένα φωτομοντάζ που τον εμφάνιζε να έχει κεφάλι γουρουνιού με τον τίτλο «αφιερωμένο εξαιρετικά στον Πάγκαλο από 11 εκατ μ…ς», σχολιάζοντας την δήλωση του ότι «όσοι διαδηλώνουν είναι ή κομμουνιστές, ή φασίστες, ή μ....ς».

Αλλαγή κλίματος στη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Προβολή στις απειλές Καπελέρη και ευκαιρία να τις υιοθετήσει η εφημερίδα για να δώσει ξεκάθαρα το στίγμα της με σκανδαλοθηρικό τρόπο.

Ο ΛΟΓΟΣ επιλέγει από την επικαιρότητα ένα θέμα που αφορά τον πολύ κόσμο. Εργασιακό, μισθολογικό, ασφαλιστικό. Και το... κούρεμα που επιθυμούν οι δανειστές μας σε αρμονική συνεργασία με την κυβέρνηση.

Στην ίδια γραμμή και ο ΑΓΓΕΛΛΙΟΦΟΡΟΣ εκπέμποντας σήμα κινδύνου. Την ίδια ώρα στο Μαξίμου είχαν τις συνήθεις συζητήσεις με τους κοινωνικούς φορείς...

Στην ΑΥΓΗ προβάλλουν τις εφημερίδες – θύματα της κρίσης, κυρίως της Αριστεράς. Συμβαίνουν κι εδώ. Δείτε την περίπτωση της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και του ΕΠΕΝΔΥΤΗ.

Οδηγίες προς... χρεωμένους στις τράπεζες δίνει η ΝΙΚΗ. Πώς θα μειώσουμε τη δόση του στεγαστικού δανείου, Μήπως να ρίξουμε μια ματιά...

Τα παιδιά παίζουν μπάλα στο γήπεδο. Πώς έγινε μια... Μπαρτσελόνα στο Μανοφάτσι; Αυτοί ξέρουν. Σημασία έχει πως; τα παιδιά βρίσκουν ένα καλό τρόπο να περνούν δημιουργικά την ώρα τους.

Δείτε τα εδώ τι όμορφα που παρακολουθούν τον προπονητή τους... Είναι καθισμένα κάτω στο χορτάρι, αγνοούν τον κακό καιρό και ζουν τις στιγμές, πολύ μεγάλες γι' αυτά...

Η διοίκηση μαζί με τον προπονητή. Το να έχεις την ευθλύνη κοντά 50 παιδιών δεν είναι και λίγο πράγμα. Κι αυτοί το ξέρουν καλά και κάνουν το καλύτερο που μπορούν...

Στο γήπεδο τα χρώματα της Μπαρτσελόνα... Και δεν πρόκειται για καμιά... μαϊμού. Για αυθεντικό παράρτημα – ακαδημία της μεγάλης ισπανικής ομάδας μιλάμε...

Επιτέλους, έπειτα από μήνες συζητήσεων και πολύ δουλειά, η ομάδα ξεκίνησε επίσημα τη λειτουργία της με την ακαδημία ποδοσφαίρου της. Την Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011 παρουσιάστηκαν οι εγκαταστάσεις της ομάδας και πραγματοποιήθηκε η πρώτη προπόνηση της ακαδημίας παρουσία των προπονητών της ομάδας Νηστικάκη Γιάννη, Βελεγράκη Στέλιου, μελών της διοικούσας επιτροπής και των γονέων, με τη συμμετοχή περίπου 50 παιδιών, παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

Οι προπονητές έκαναν μια «χαλαρή» προπόνηση γνωριμίας στα παιδιά και τους μίλησαν για τις γενικές αρχές του αθλητισμού, τα οφέλη του στον άνθρωπο και την κοινωνία και τις αξίες της FCBarcelona.

Χωρίς να έχει διατυπωθεί το ολοκληρωμένο πρόγραμμα των προπονήσεων, έχει ήδη εκδηλωθεί ενδιαφέρον και από άλλους νέους της περιοχής για συμμετοχή στην ομάδα, ενώ η ένθερμη υποστήριξη που έλαβε αυτή η προσπάθεια από τους γονείς και τους νέους ποδοσφαιριστές, δηλώνει τον ενθουσιασμό που υπάρχει προς το νέο αθλητικό όμιλο.

Υπεύθυνος όλων των δραστηριοτήτων της ακαδημίας της ομάδας ανέλαβε ο κύριος Κωνσταντίνος Καλλέργης από τον Χάρακα, που η εμπειρία του σε σωματεία, όπως η Α.Ε.Κ. (Αθηνών) και στις ακαδημίες, αποτελεί εγγύηση για την ομαλή έκβαση της οργανωτικής βάσης των ακαδημιών.

Συμπαραστάτες σε αυτήν την προσπάθεια είναι οι πολιτιστικοί σύλλογοι του Τεφελίου και του Χάρακα, μέλη των οποίων έδωσαν το παρόν στη συνάντηση. Η προσωρινή διοικούσα επιτροπή ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκομένους και μη, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την ομαλή λειτουργία του συλλόγου.

Αλλαγή κλίματος... Η χθεσινή 3η σελίδα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ θρηνεί για μια δημοσιογράφο της που έχασε. Δεν το συνηθίζουν αυτό οι εφημερίδες, αναλώσιμοι είναι και οι δημοσιογράφοι, αλλά όταν “φεύγεις” στο άνθος της ηλικίας σου δεν μπορεί να το χωρέσει ο ανθρώπινος νους...

Μεσημεράκι το Κυριακής το τολμήσαμε να πάμε μια βόλτα στη χιονισμένη Πάρνηθα. Είχα να πάω πολύ πριν τη μεγάλη πυρκαγιά που τη διέλυσε στην κορυφή. Τίποτα πια δεν είναι ίδιο. Έρημο τοπίο μοιάζει λες και είναι βομβαρδισμένο. Κι ήταν κάποτε τόσο όμορφη αυτή η πλευρά της Αθήνας από ψηλά.

Το χιόνι υπάρχει εδώ να μας θυμίζει το χειμώνα που έχουμε μπροστά μας. Σκληρό, παγωμένο, δεν είναι για να παίξεις. Άσε που το κρύο δεν υποφέρεται. Τα μαζέψαμε και φύγαμε νωρίς να μην αρπάξουμε κανένα κρυολόγημα.

Δείτε ένα κομμάτι που απέμεινε από την Πάρνηθα που ξέραμε. Ένα κομμάτι γιατί κατά τ' άλλα, όπως είπα και πριν, τα εγκαταλελειμμένα κτίρια, ξενοδοχεία γεμάτα ζωή, κάποτε έμοιαζαν σαν τις εικόνες που είχαμε από το βομβαρδισμένο Σαράγιεβο.

Μια ακόμα φωτογραφία πριν φύγουμε. Θες το χιόνι, το υψόμετρο, το κρύο, η παγωνιά κρατάνε κάτι από την παλιά ομορφιά του. Μπορεί όποιος το ΄χει δει αυτό να μην θέλει να ξανάρθει, όμως μια τέτοια μέρα, την πρώτη του 2012 μας άρεσε. Ο ήλιος σκάει μάτι μέσα από τα σύννεφα. Αμέσως το βουνό περνάει μια άλλη όψη, όμορφη, ελκυστική. Στο βάθος σαν σε παραμύθι η Αθήνα, όπως φαίνεται από ψηλα.

Ένα τελευταίο παιχνίδισμα του ήλιου μέσα από τα σύννεφα που έχω την αίσθηση ότι “τρέχουν” πολύ γρήγορα. Δεν τα έχω ματαδεί έτσι. Μόνο μέσα από αεροπλάνο. Γύρω το τοπίο με τα καμένα δέντρα...

Η ΑΥΓΗ επισημαίνει το θέμα με πολύ παραστατικό τρόπο και την κατάλληλη εικονογράφηση βεβαίως. Δείτε από αριστερά τα κεφαλάκια των εικονιζομένων. Η ιστορία στην πλήρη εξέλιξή της...

Δείτε αυτό δημοσίευμα με το σάλο που ξεσηκώθηκε από την παραίτηση των δύο εισαγγελέων. Υποψιαζόμαστε τότε...

Τίτλοι τέλους για ΕΠΕΝΔΥΤΗ

και ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Λιγοστεύουν τα έντυπα στο περίπτερο. Μετά την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ που δεν βγάινει πια ήρθε και η ώρα του ΕΠΕΝΔΥΤΗ. Δεύτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

... Αλλά τώρα ξέρουμε, βλέπουμε, διαβάζουμε. Και μαθαίνουμε περισσότερα πράγματα που πολλές φορές είναι έξω και πέρα από το μυαλουδάκι μας. Από το ΕΘΝΟΣ. Δείτε κι ΕΔΩ.

Πολιτικές εφημερίδες, πολιτικά θέματα πραγματεύονται. Δείτε το πρωτοσέλιδο του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ όπου βάζουν και μια άλλη διάσταση στο θέμα του κ. Καπελέρη... Οι εξήγήσεις Καπελέρη. Δείτε της ΕΔΩ.

Τα ΝΕΑ με το... απαραίτητο σκίτσο επισημαίνουν μια άλλη πλευρά του ίδιου θέματος, δίνοντας βάρος στο παρασκήνιο της υπόθεσης της παραίτησης Καπελέρη μετά την επιστροφή των εισαγγελέων... Δείτε κι ΕΔΩ.

Και επιστροφή στην πραγματικότητα από τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Συσσίτια στα 2012! Ζήσαμε για να το δούμε κι αυτό. Δείτε ΕΔΩ την εκδήλωση όπως την παρουσιάζει το Site του Δήμου Αθηναίων κι ΕΔΩ την άποψη του Πιτσιρίκου... Αιρετική, όπως πάντα...

Περπατώντας μέσα στην κατασκήνωση που μένει η Μαριγούλα με τα παιδιά της. Λίγο πριν πέσει ο ήλιος, οι άντρες απολαύσαμε έναν περίπατο στη φύση.

Το λέγαμε από καιρό αλλά τελικά μια ερχόταν τα πράγματα έτσι, μια αλλιώς και δεν τα καταφέρναμε να πάμε στην κατασκήνωση της Νέας Μάκρης να δούμε τη Μαριγούλα. Μένει εκεί με τα πέντε παιδιά της, τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Ο πρώτος, ο Παναγιώτης κοντά στα 20, σπουδάζει στα ΤΕΙ αφού ολοκλήρωσε και τη στρατιωτική του θητεία, ακολουθεί ο Σάκης, μαθητής της Γ' λυκείου, ο Αλέξανδρος μαθητής Β' λυκείου, η Σταματίνα μαθήτρια της Ε' δημοτικού και η Όλγα του νηπιαγωγείου...

Ο πατέρας έκανε τις επιλογές του και άφησε μόνη τη μάνα να τραβά αγόγγυστα και με αξιοπρέπεια το κουπί... Δικαίωμά του θα πεις... Ασφαλώς, σε ό,τι αφορά τη σχέση του με την πρώην γυναίκα του. Όχι όμως και τα παιδιά. Αλλά εμείς δεν είμαστε κριτές για να αποδώσουμε δικαιοσύνη.

Εμείς πήγαμε να δούμε τη Μαριγούλα και τα παιδιά της λίγο πριν το 2011 μας αποχαιρετίσει οριστικά, μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα του Δεκέμβρη...

Βρήκαμε χαμογελαστά πρόσωπα, γεμάτα αισιοδοξία, όνειρα και ελπίδες για τη ζωή. Την ίδια τη ζωή για την οποία κάποιοι καλοβολεμένοι σαν και μας, παραπονιόμαστε πως δυσκόλεψε και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με αξιοπρέπεια...

Καθίσαμε κοντά 5 ώρες μαζί τους. Φάγαμε από την πίτσα που είχε ετοιμάσει ο Διονύσης με πρωτότυπα υλικά, κουβεντιάσαμε, ακούσαμε τη μουσική των αγοριών από το ιδιότυπο στούντιο που έχουν τα όργανά τους και περπάτησα με τα αγόρια στην κλειστή κατασκήνωση που ζουν τα τελευταία δέκα χρόνια...

Ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές που έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια... Μοιράστηκα πράγματα με καθαρούς ανθρώπους και φύγαμε αργά πια το βράδυ, γύρω στις 9. Η πρόσβαση και η αναχώρηση είναι εύκολη μέσω της Αττικής Οδού. Ιδιαίτερα η επιστροφή μου φάνηκε σαν αέρας...

Κάτι τέτοια βλέπω, γροθιά στο στομάχι, μακάρι να μπορούσα να είχα την οικονομική επιφάνεια που θα μου επέτρεπε να βοηθήσω πιο ουσιαστικά. Αλλά έστω κι έτσι η παρουσία μας εκεί ήταν ένα μάθημα ζωής: μπορούμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, με το κεφάλι ψηλά, χωρίς συμβιβασμούς και πισωγυρίσματα.

Α ρε Μαριγούλα!.. Χρονιάρες μέρες με πολλή ανθρωπιά. Από αυτήν που χρειαζόμαστε...

Από την τοίχο της Χαρούλας Βερίγου στο Facebook. Μια όμορφη ιστορία. Δείτε τη μέσα από αυτή τη μικρή ταινία κινουμένων σχεδίων ή διαβάστε την πιο κάτω αναλυτικά...

Χρειαζόμαστε πάντα ένα άνθρωπο...

Η ιστορία μιλά για τη μοναξιά και την ανάγκη να ανήκεις. Την ανάγκη να βρεις αυτό που σε συμπληρώνει, ώστε να "κυλήσεις" στη ζωή μαζί του. Μιλά για την εναγώνια αναζήτηση αυτού του άλλου, που θα έρθει ως «από μηχανής θεός», να κλείσει το μέσα μας κενό, να δώσει νόημα στη ζωή μας. Αυτό το άλλο, που πιστεύουμε, ότι θα μας αναγνωρίσει και θα το αναγνωρίσουμε "μαγικά".

Στη διάρκεια αυτής της αναζήτησης θα κάνουμε πολλά: θα μασκαρευτούμε, θα τρομάξουμε, θα μπερδευτούμε, θα γελοιοποιηθούμε, θα ελπίσουμε... Και τελικά, κάποτε, θα βρούμε το ιδανικό μας άλλο, αυτό που μας χωρά και το χωράμε. Και ευτυχώς θα αρχίσουμε επιτέλους να «κυλάμε»... να ζούμε...Τι κρίμα μόνο, που κανείς δεν μας είπε και εμείς ποτέ δεν σκεφτήκαμε, ότι κυλώντας... αλλάζεις! Και έτσι αυτό που ξεκίνησε σαν απόλυτο ταίριασμα, στην πορεία αρχίζει να μας στενεύει και να το στενεύουμε...

Και μετά τι... Μετά πάλι από την αρχή: προσμονή και μοναξιά... Μέχρι τη στιγμή που θα εμφανιστεί κάτι, κάποιος, που τίποτα δεν ζητά και τίποτα δεν του λείπει, (ένα Μεγάλο, ολοστρόγγυλο, πλήρες Ο), για να μας κάνει την απλή ερώτηση:

"Γιατί δεν κυλάς μόνο σου;" "Μόνο μου; ένα Κομμάτι-που-λείπει (τριγωνικής μορφής) δεν μπορεί να κυλήσει μόνο του". "Αλήθεια, προσπάθησες ποτέ;" ρώτησε το Μεγάλο Ο. "Οι γωνίες μου είναι πολύ μυτερές" είπε το Κομμάτι-που-λείπει. "Δεν είμαι φτιαγμένο για να κυλάω μόνο μου!" "Οι γωνίες και τα σχήματα αλλάζουν" είπε το Μεγάλο Ο... "Αλλάζουν";

Σιωπή... Περισυλλογή... Απόπειρα... Προσπάθεια... Κίνηση...

Και επιτέλους αρχίζει το ταξίδι... η μεταμόρφωση... η ζωή... "Το Κομμάτι που λείπει συναντά το Mεγάλο Ο", μιλά απλά και αληθινά για αυτό που όλοι ξέρουμε, αλλά ελάχιστοι κατανοούμε και ακόμα ελαχιστότεροι κάνουμε πράξη στη ζωή μας: η ολοκλήρωση και ευτυχία μας, είναι πρωτίστως μια προσωπική υπόθεση. Κανείς δεν μπορεί να μας την επιβάλει ή ακόμα και να μας τη χαρίσει «έξωθεν». Και ίσως δεν γίνεται αλλιώς: για να συν-υπάρξουμε κάποτε με κάποιον ή κάτι, πρέπει πρώτα να υπάρξουμε σαν αυτοκαθοριζόμενες οντότητες.

Η συν-ύπαρξη χρειάζεται δυο... όχι δυο μισά, αλλά δυο ολόκληρα. Δυο Μεγάλα ολοστρόγγυλα Ο, που τίποτα δεν χρειάζονται και τίποτα δεν τους λείπει... Δύο ολόκληρα που συμπορεύονται από καθαρή αγάπη. Όχι από ανάγκη ούτε από συμφέρον. Δυο ολόκληρα που τα ενώνει η επιλογή. Όχι η ελπίδα, ούτε ο φόβος... Αν έτσι αντικρίσουμε τη ζωή μας, ίσως πάψουμε να μεμψιμοιρούμε, να τα βάζουμε με τους άλλους, να είμαστε απαθής ή μοιρολάτρες. Αν δεν περιμένουμε την ευτυχία να μας χτυπήσει την πόρτα, αλλά τραβήξουμε εμείς κατά κει, αν μη τι άλλο, σίγουρα στο τέλος, όποιο κι αν είναι, θα έχουμε κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι!

• Μουσική : Yiruma - Love Me

Επιλογές από τα πρωτοσέλιδα της νέας χρονιάς. Μόνο απογευματινά φύλλα έχουμε στα περίπτερα σήμερα. Ιδού το πόνημα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Κι αν σφίγγει έτσι το ζωνάρι τη νέα χρονιά, φανταστείτε τι μπορεί να κάνει στους ανθρώπους που είναι από τη φύση τους αδύνατοι...

Αν είναι δυνατόν, πρώτη εργάσιμη μέρα του νέου χρόνου, του νέου μήνα, της νέας εβδομάδας, με τέτοιες αρνητικές ειδήσεις. Ξανά στο στόχαστρο ο μισθός... Μα, αυτοί οι οικονομικοί εγκέφαλοι στέρεψαν από ιδέες; Ή την εύκολη λύση κοιτάζουν πρώτα; Από τον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ.

Το ΕΘΝΟΣ έχει αναλάβει εργολαβικά τη στήριξη Παπαδήμου. Εδώ βέβαια “βάζει” τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παπούλια να το κάνει, αλλά είναι σαν να το κάνει η εφημερίδα η ίδια... Το τι περνάει ο κόσμος ουδόλως την ενδιαφέρει. Ή τουλάχιστον έτσι δείχνουν οι επιλογές των θεμάτων της στην πρώτη σελίδα...

Μικρά δωράκια σε φίλους... Από μας ζητάνε να αλλάξουμε, να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, να συνεισφέρουμε για να... σωθεί η εθνική οικονομία... Εκείνοι όμως είναι πεισματικά αγκυλωμένοι στις παλιές τους συνήθειες. Το βόλεμα των “δικών μας” ανθρώπων είναι το κυρίαρχο. Να τα βλέπουμε αυτά και να μην ξεχνάμε...

Το δικό του απολογισμό, πολιτικό τον χαρακτηρίζει, κάνει ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ στην πρώτη του σελίδα. Αυτά κατά την εφημερίδα που δεν πρέπει να ξεχάσουμε από τη χρονιά που έφυγε...

Από την ΕΣΤΙΑ που μας ζητά να δούμε με θετικό βλέμμμα τη νέα χρονιά, αφού “ο κ. Παπαδήμος εμπνέει σιγουριά”. Γιατί δεν την αισθανόμαστε εμείς αυτή τη σιγουριά, παιδιά; Γιατί, ε;

Ένα πλούσιο φωτογραφικό αφιέρωμα για τα πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη χρονιά που πέρασε επιλέγουν τα ΝΕΑ για την πρώτη του σελίδα, Η κυβέρνηση Παπαδήμου, η ζωή με την τρόικα, η Υπατία, οι “Αγανακτισμένοι”, η Αραβική άνοιξη, η Φουκοσίμα, η Ευρωπαϊκή κρίση, το τέλος του Μπιν Λαντεν είναι μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται. Ένα συλλεκτικό 12σέλιδο που αξίζει να κρατήσουμε...