Στο τυπογραφείο ύλη για το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ξεκινάμε!

ilektrikos177

Αυτό είναι το τελευταίο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 177, που ολοκληρώσαμε την Παρασκευ΄ή 7/3/2025. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Από σήμερα βάζουμε μπροστά για το επόμενο... Στέλνω στο τυπογραφείο ύλη για να "στήνεται"

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Ξανά για μπάνιο στον Τσούτσουρα...

Posted in Κρήτη

Έχει λίγο περισσότερο κόσμο σήμερα από προχθές που ήρθαμε, ο Πέρας Τσούτσουρας. Οι περισσότεροι όμως ήρθαν με τρία πούλμαν του Δήμου Καζαντζάκη και θα φύγουν το μεσημέρι...

Δροσερό στιγμιότυπο από την παραλία... Φέτος, στο σημείο που πάμε για μπάνιο έχουν σηκώσει τις ξαπλώστρες και μάζεψαν τις ομπρέλες ηλίου... Προσωπικά μ' αρέσει καλύτερα. Νομίζω αναδεικνύεται πιο πολύ το τοπίο...

Η μέρα είναι ζεστή και σήμερα. Από προχθές τα ΜΜΕ την ήθελαν με καύσωνα. Ιδανική μέρα για τον Τσούτσουρα. Δεν το είχαμε σε τίποτα να πεταχτούμε με τον Λάμπρο από το χωριό...Έχει όντως μια υπερβολική ηλιοφάνεια. Η θάλασσα στον Πέρα Τσούτσουρα είναι λάδι...

Δεν κυκλοφορεί πολύ κόσμος. Αλλά οι ξαπλώστρες του “Εντελβάις”, λίογ πιοπέρα από το δικό μας μπαράκι, είναι γεμάτες. Και σήμερα καταλάβαμε το γιατί: Τρία πούλμαν με την ένδειξη “Δήμος Καζαντζάκη” έχουν ξεφορτώσει κόσμο για να κάνει εδώ το μπάνιο του και να φύγει νωρίς το απόγευμα πηγαίνοντας στα σπίτια τους, τους λουόμενους...

Αναρωτιέμαι γιατί δεν κάνει το ίδιο, με πρόγραμμα, ο δικός μας “Δήμος Μίνωα”; Θα ενισχύσει μ' αυτόν τον τρόπο την τοπική οικονομία, τους δικούς του δημότες δηλαδή, αφού και ο Τσούτσουρας διοικητικά είναι στον ίδιο δήμο... Μ' ένα σπάρο δυο τρυγόνια δηλαδή... Πολύ θα μας ενδιέφερε να μας απαντούσε ο δήμαρχος κ. Καλογεράκης που μας παρακολουθεί στο Facebook. Κι ελπίζουμε αυτή τη φορά να μην κάνει το θέμα “γαργάρα”, όπως έκανε το ζήτημα με το... άχρηστο Wi-Fi της “Σύζευξης” που υποτίθεται είναι σε λειτουργία στο χωριό για να εξυπηρετεί τους δημότες του...

Αν όχι ο ίδιος, επειδή υποθέτουμε ότι θα είναι πολυάσχολος, τουλάχιστον κάποια από τις υπηρεσίες του Δήμου. Καλό θα ήταν να έδιναν κάποιες απαντήσεις όταν τίθενται ζητήματα.. Το e-mail επικοινωνίας, ακόμα και το κινητό μου τηλέφωνο είναι σε ευδιάκριτο σημείο, δεξιά στη μπάρα αυτού του Site.

Ας είναι... Ας ξαναγυρίσουμε λίγο στον Τσούτσουρα... Στα μπαράκι σήμερα είναι περισσότερος κόσμος. Πίνουν μπύρα, παίζουν τάβλι, ζουν όμορφα την ατμόσφαιρα της θάλασσας. Κάθε τόσο κατεβαίνουν κολυμβητές έτοιμοι για βουτιές με τα μαγιό και τις πετσέτες τους...

Γράφω στον ίσκιο, κάτω από την τέντα, στο μπαράκι κι ακούω τα σχόλια που κάνουν όσοι είναι θεατές των παικτών στο τάβλι. Ένταση, πάθος, διάθεση για ζωή... Ατμόσφαιρα μοναδική στην πιο όμορφη παραλία της νότιας Κρήτης, στο νομό Ηρακλείου...

Ανθρώπινες ζωές στα όρια

Posted in Δημοσιογραφικά

Να μιλάμε, να θυμόμαστε, να μην ξεχνάμε... Και να τους πληρώνουμε με το ίδιο νόμισμα. Κανένα έλεος. Και μακριά από μας οι... παραδοσιακοί ψηφοφόροι... Είναι επικίνδυνοι. Χρειαζόμαστε ενεργούς πολίτες με άποψη...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 07/07/2012

Αφορμή γι' αυτό το κομμάτι στάθηκε ένα άρθρο που διάβασα στις αρχές Ιουλίου στην εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ, του δημοσιογράφου Αλέκου Α. Ανδρικάκη. Η εφημερίδα του είχε παραχωρήσει μια ολόκληρη σελίδα, μεγάλου μεγέθους και εκείνος είχε όλη τη διάθεση να αναπτύξει το θέμα “Άνθρωποι και ποντίκια στην Ελλάδα του 2012”.

Το κομμάτι καλογραμμένο, με επιχειρήματα, το ρούφηξα ως αναγνώστης. Σωστή η απόφαση της διεύθυνσης της εφημερίδας να του δώσει τόσο χώρο. Ίσως και να του άξιζε ακόμη περισσότερος...

Ο συνάδελφος παίρνει αφορμή από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που φέρνει σε απόγνωση εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους με τραγικό αποτέλεσμα να προχωρούν σε απονενοημένες ενέργειες... Καταγράφει πέντε – έξι “χτυπητές” περιπτώσεις, μετρά και βρίσκει ότι αυτοί πρέπει να ξεπερνούν τους 2.000, χωρίς να υπολογίζουμε όλους εκείνους που έφτασαν στο τέλος από “παθολογικούς λόγους”, από το άγχος, τη θλίψη, την απογοήτευση...

Τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι απογοητευτικά. Μετά την εφαρμογή των Μνημονίων το 68% των Ελλήνων ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι άνεργοι μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2012 αυξήθηκαν κατά 8,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011. Χάθηκαν δηλαδή άλλες 400.000 θέσεις εργασίας. Οι άστεγοι αυξήθηκαν σε δύο χρόνια κατά 25%. Άστεγοι εμφανίζονται ακόμα και σε περιοχές που άλλοτε θεωρούνταν ευημερούσες...

Και το χειρότερο είναι, όπως καταγράφεται στην έκθεση της Κομισιόν, ότι τα πράγματα θα επιδεινωθούν πολύ το δεύτερο εξάμηνο... Θα πεις: Ξαφνιάστηκα; Δεν τα ζούμε όλα αυτά από κοντά; Δεν “πιάνουμε” τον παλμό των γεγονότων; Δεν αναπνέουμε τον ίδιο αέρα και δεν ζούμε από κοντά, τραγικές καταστάσεις; Ασφαλώς... Αλλά, όπως και να το κάνουμε, αλλιώς είναι να βλέπεις και να αντικρίζεις αυτή την ψυχρή αλήθεια μέσα από τα μάτια των δανειστών σου...

Το ωραίο είναι ότι, τώρα έδωσαν στη δημοσιότητα αυτή την έκθεση. Αφού εκβίασαν, αφού φόβισαν τον ελληνικό λαό με το ευρώ και την παραμονή στην ευρωζώνη, αφού υφάρπαξαν την ψήφο του, δήθεν για να επανεξετάσουν και να επαναδιαπραγματευτούν πλευρές των Μνημονίων, τώρα λένε την αλήθεια, αδάπανα...

Και τώρα τι; Η κυβέρνηση, δια του ασθενούντος πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, διαβεβαίωσε με επιστολή του τους εταίρους μας και δανειστές μας να μην ανησυχούν. Όλα θα γίνουν όπως έχει προσυμφωνηθεί. Κουβέντα για επαναδιαπραγμάτευση.

Παρακολουθούμε εμβρόντητοι αυτή τη διαδικασία... Πληρώνουμε με αίμα, με ανθρώπινες ζωές έναν λογαριασμό που δεν ξέρουμε αν μας αφορά, αφού ποτέ μέχρι σήμερα δεν μας είπαν πώς δημιουργήθηκε κι από ποιους... Ποτέ δεν αποδόθηκαν ευθύνες στους ηθικούς αυτουργούς τέτοιων εγκλημάτων ευρείας κλίμακας...

Αισθανόμαστε σαν πειραματόζωα που οι οικονομικά ισχυροί της γης παρακολουθούν τις αντιδράσεις μας. Πόσο αντέχουμε, πόσες ακόμα ανάσες ζωής διαθέτουμε, τι άλλο μπορούν να μας προσθέσουν, να το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα και να τους ξαναψηφίζουμε για να συνεχίσουν το καταστρεπτικό έργο τους;

Η σκέψη λογική, τα επιχειρήματα “δεμένα” και να, που φτάσαμε να βλέπουμε να έχουν καταντήσει πολύ φτηνή τη ζωή μας. Ανθρώπινη ζωή, ίση με του ποντικιού – πειραματόζωου... Ως πότε θα παρακολουθούμε αμέτοχοι το θάνατό μας, χωρίς να αντιδρούμε; Ως πότε αλήθεια;

Ο Βενιζέλος έχει το θράσος και μιλάει για... ανασύσταση του κόμματος. Ποιος; Αυτός και οι συν αυτό που το διέλυσαν...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αυριο στην εβδομαδία εφημερίδα του Ρεθύμνου, ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στην ομώνημη στήλη μου...

Ιδού, οι γυναικείες ομάδες σε προπόνηση...

Posted in Κρήτη

Σας είχαμε υποσχεθεί στιγμιότυπα από τις γυναικείες ομάδες “Σκισμένη Κάλτσα” και “Τρύπιο Παπούτσι”, που θα αποτελέσουν το σπέσιαλ θέαμα του τουρνουά ποδοσφαίρου που πραγματοποιείται αυτό το Σαββατοκύριακο στο χωριό... Και ιδού οι πρώτες εικόνες από την προπόνησή τους...

Τα κορίτσια θα παίξουν λίγο πριν τον τελικό, κάπου γύρω στις 7 μ.μ. της Κυριακής... Λειτουργώντας λοιπόν δημοσιογραφικά πήγαμε να τα δούμε στην προπόνησή τους... Απόγευμα Πέμπτης 5/7 στο γηπεδάκι 5Χ5 του Θραψανού... Εδώ ο αθλητισμός ξεπερνά κάθε στοιχείο ανταγωνισμού. Μαζί... κάνουν προπόνηση. Παράδειγμα για μεγαλύτερες ομάδες...

Κάθομαι κοντά στο τέρμα, καθόλου... διακριτικός και φωτογραφίζω στιγμιότυπα. Παίζουν σα να μη συμβαίνει τίποτα... Φωνάζουν, χειρονομούν, προσπαθούν να σταθούν όρθιες πάνω στον χαλασμένο χλοοτάπητα με παπούτσια που δεν κάνουν γι' αυτήν τη δουλειά... Είναι μια απόλαυση τα κορίτσια...

Το πιο σημαντικό είναι ότι αποφάσισαν να πάρουν μέρος στο τουρνουά, στο παραπέντε, αλλά παρόλα αυτά θεωρούν ότι πρέπει να σταθούν και ως ποδοσφαιριστίνες, αξιοπρεπώς μέσα στο γήπεδο. Και όπως είδα στην προπόνηση τους, το πάλευαν το πράγμα...

Ευτυχώς γι' αυτές και τις αντοχές τους, κάθε ημίχρονο θα είναι μόλις 20 λεπτά... Το διαπραγματεύονται και για 15. Καταστρώνουν σχέδια... Επιμένουν να είναι όλες παρούσες. Ακόμα κι αν δεν είναι οι καλύτερες στο παιχνίδι...

Θα είμαστε εκεί το Σαββατοκύριακο, στο γηπεδάκι και θα απολαύσουμε το θέαμα... Τα κορίτσια είναι εγγύηση. Λύρα εκατό... Μπορεί τα αγόρια να ξέρουν καλύτερο ποδόσφαιρο, ούτε συζήτηση, αλλά σίγουρα το θέαμα που θα παρουσιάσουν θα είναι εξαιρετικό...

Αποκλειστικές εικόνες από τη χθεσινή προπόνηση. Σήμερα προγραμματίζουν να βρεθούν στον ίδιο χώρο μετά τις 8 το βράδυ. Ο ήλιος δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος... Είπαμε ποδοσφαιριστίνες με μπρίο, δεν λέει να παίζουν στον ήλιο...

Θερινά ρεκόρ επισκεψιμότητας στο Site

Posted in Επικαιρότητα

Το βίντεο είναι από τα παιδιά που θα παίξουν την πρώτη μέρα της τριήμερης Γιορτής του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη που θα γίνει στο χωριό 14 -15 και 16 Ιουλίου. Οι ίδιοι είναι αρκετά σαφείς στη σελίδα τους στο Facebook: Η έκθεση αγγειοπλαστικής θα είναι ανοιχτή από τις 8 μ.μ., ενώ τα παιδιά του συγκροτήματος “Η Πύλη του Ήχου” θα ανέβουν να παίξουν στις 10 το βράδυ...

Η "Πύλη του Ήχου" είναι ένα νέο συγκρότημα που δημιουργήθηκε από τον συνθέτη και δεξιοτέχνη του λαούτου Μιχάλη φραγκιαδάκη. Εκτός απο τον Μιχάλη Φραγκιαδάκη το συγκρότημα αποτελείται από τους: Μαριαλένα Μπιζανάκη (τραγούδι, ιδιόφωνα), Αντώνη Ζαχαριάδη (κιθάρα, τραγούδι), Γιώργο Ρασούλη (λύρα, τραγούδι), Γιώργο Παντελάκη (τραγούδι, τζουρά, ούτι), Δημήτρη Μανουσάκη (ασκομαντούρα, θιαμπόλι), Νίκο Χαριστάκη (κρουστα), Στρατή Φραγκιαδάκη (λαουτο).

Άλλο ένα βίντεο για να γνωρίσουμε καλύτερα τους καλλιτέχνες. Να θυμίσουμε ότι, όπως κάθε χρόνο, οι εκδηλώσεις για τη Γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη πραγματοποιούνται στην αυλή του δημοτικού σχολείου του χωριού με είσοδο ελεύθερη...

Μπροστά μας έχουμε και το τουρνουά ποδοσφαίρου του “Ανθεστίωνα” που θα πραγματοποιηθεί αυτό τα Σαββατοκύριακο 7 – 8 Ιουλίου. Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ευχάριστη έκπληξη θα είναι οι δύο γυναικείες ομάδες “Σκισμένη Κάλτσα” και “Τρύπιο Παπούτσι” που θα αγωνιστούν πριν από τον τελικό και το θέαμα αναμένεται ενδιαφέρον... Περισσότερες λεπτομέρειες σε λίγο...

Με τον γκασμά και τη βαριοπούλα προσπαθεί να... ρίξει τη στέγη αυτός ο εργάτης σήμερα το πρωί, δίπλα στο σπίτι που μένουμε. Εδώ στεγάζονταν μέχρι πέρσι το κρεοπωλείο του Γιάννη Τσαγκαράκη ή Τσαγκαρογιάννη και τώρα μετακόμισε λίγο πιο κοντά στην κεντρική πλατεία του χωριού. Και οι άνθρωποι που το έχουν σκοπεύουν να χτίσουν άλλον έναν όροφο και να το χρησιμοποιήσουν για κατοικία. Η ταράτσα λοιπόν πρέπει να πέσει γιατί είναι σαθρή, αλλά θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα μηχάνημα βρε αδερφέ... Μέσα στον καύσωνα του Ιουλίου...

 

Τέσσερις τόνοι κηπευτικά, προσφορά του Συνεταιρισμού “Ανατολή” της Ιεράπετρας μοιράστηκαν χθες στην ουρά των 400 και πλέον ατόμων που σχηματίστηκε έξω από το Εργατικό κέντρο Ηρακλείου. Ο καθένας μπορούσε να πάρει δωρεάν ένα κιβώτιο. Η αλληλεγγύη σε όλο της το μεγαλείο. Κρατάω κάτι που είπε μια ηλικιωμένη γυναίκα στη δημοσιογράφο που έκανε το ρεπορτάζ: “Έζησα στην κατοχή, ήμουν παιδάκι και αυτό που γίνεται τώρα δεν το έχω δει ποτέ μου. Έχω φρίξει...” Και προσθέτει: “αναγκαστικά ερχόμαστε και παίρνουμε ότι μας δίνουνε, του ευχαριστούμε πολύ”

 

Αυτό που συμβαίνει τούτες τις μέρες στο Site δεν έχει ξαναγίνει... Τέτοιο ρεκόρ επισκεψιμότητας, να πλησιάζουν του 1.500 σε μια μέρα οι επισκέπτες, δεν το έχω ξαναδεί ποτέ, μέχρι σήμερα, στα τέσσερα χρόνια ζωής του...

Τι έγινε λοιπόν ξαφνικά και ήρθε τόσος κόσμος στο φτωχικό μας; Μια πρώτη εξήγηση είναι ότι επειδή αυτόν τον καιρό κάνω πολλές αναρτήσεις που αφορούν το Θραψανό ίσως να έχω έξτρα επισκέπτες...

Μια άλλη ερμηνεία έχει να κάνει με το γεγονός ότι ξαναζωντάνεψε η μπάρα δεξιά με τα σχόλια φίλων. Παλιοί, αλλά και νέοι αναγνώστες νιώθουν την ανάγκη να εκφραστούν, επικοινωνούν και σχολιάζουν τα θέματα. Μόνο ένα δημοσίευμα πριν δέκα μέρες είχε περισσότερες από 1.600 επισκέψεις! Λέει κάτι αυτό; Πρέπει να λέει...

Ενδεχομένως θα πρέπει να ξαναδώ τη θεματολογία. Όμως το έχω πει κι άλλη φορά: Το Site αυτό δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Η όποια αύξηση της επισκεψιμότητας του έχει να κάνει μ' αυτό που λέμε καταξίωση και μόνο μ' αυτό.

Έτσι το εκλαμβάνω και προσπαθώ παρά το γεγονός ότι λόγω χρόνου (βρίσκομαι σε διακοπές γαρ...) οι αναρτήσεις να είναι περισσότερες καθημερινά. Προσέχω, ωστόσο, να μη χάσουν από την ποιότητα τους, αν και σκόπιμα κάποιες φορές επιλέγω και ανάλαφρα θέματα... Διότι χρειαζόμαστε και τέτοια για να μην τα... “παίξουμε” στις δύσκολες συγκυρίες που περνάμε σαν έθνος και σαν λαός...

Να μην ξεχνάμε πως έχουμε μπροστά μας το τουρνουά ποδοσφαίρου που οργανώνει ο αθλητικός σύλλογος του χωριού, “Ανθεστίωνας” γι' αυτό το Σαββατοκύριακο, λόγος σοβαρός για να πάμε να το παρακολουθήσουμε. Κι όλο και κάτι θα “περάσει” ως ρεπορτάζ κι από δω... Να μάθουν κι αυτοί που θα ήθελαν να πάνε, αλλά για διάφορους λόγους δεν τα κατάφεραν ή είναι μακριά από τον τόπο τους, για αντικειμενικού λόγους...

Όρτσα τα πανιά για τα 350.000 “κλικ”

Posted in Επικαιρότητα

Αυτό είναι το Θραψανό... Παλιό δημοσίευμα στην αθηναϊκή εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, αλλά όταν μια τέτοιας εμβέλειας εφημερίδα σου κάνει προβολή, τότε κάτι καλό συμβαίνει. Πατήστε πάνω στη φωτογραφία με τον κένσορα για να γίνει μεγαλύτερη στην οθόνη σας και να διαβάσετε το δημοσίευμα. Αξίζει... Διότι, αν μη τι άλλο, τιμά το Θραψανό και τους ανθρώπους του...

Μια φωτογραφία που “περίσσεψε” από τη βραδιά του γλεντιού του Κώστα Κανάκλη... Και λέω περίσσεψε γιατί, κάποια στιγμή έστρεψα το βλέμμα μου στον ουρανό και είδα αυτό το υπέροχο θέαμα με το φεγγάρι... Την κράτησα. Και να, που ήρθε η ώρα να τη μοιραστώ μαζί σας...

Λοιπόν εδώ στην Κρήτη το κοντέρ του μετρητή τρέχει σαν τρελό... Ούτε δέκα μέρες δεν πάνε που είχα κλείσει τα 330.000 χτυπήματα από διαφορετικές Ι.Ρ. και είχα γράψει σημείωμα πηγαίνοντας για τα 340.000. Και να, που τα έκλεισα κιόλας κι άνοιξα πανιά για τα 350.000!

Τι συμβαίνει το καλοκαίρι και ο κόσμος χρησιμοποιεί περισσότερο το internet; Είναι ίσως οι υψηλές θερμοκρασίες που ζητάνε έναν ίσκιο και μια παρεούλα... Και ο υπολογιστής όταν τον χρησιμοποιείς σωστά είναι, όντως, μια πολύ καλή παρέα.

Εμένα τουλάχιστον μ' αρέσει και διαπιστώνω από τις συχνές επισκέψεις σας πως το ίδιο συμβαίνει και με σας. Μου αρέσει ακόμα που αρχίσατε να ξανακάνετε σχόλια. Διαπιστώνετε κι εσείς ότι αυτά ανεβαίνουν μόνα τους. Δεν χρειάζεται να τα εγκρίνει κανείς διαχειριστής. Οι φίλοι μπορούν να κουβεντιάζουν χωρίς προβλήματα. Μου αρέσει αυτή η επαφή και η επικοινωνία...

Είμαι στο χωριό μου σε διακοπές και έχω το χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο με τοπικά ή άλλα θέματα γενικότερου ενδιαφέροντος. Το Site δεν χάνει τον προσωπικό χαρακτήρα του. Προσθέτει μόνο νέους φίλους που έρχονται να δουν και μένουν, είτε γιατί τους άρεσε κάποια φωτογραφία, είτε γιατί ένα κείμενο τους άγγιξε. Το έχω πει κι άλλοτε: Φροντίζω αυτός ο χώρος να έχει μια ζεστασιά. Να έχει να πάρει κάτι, αυτός που κάνει τον κόπο να φτάσει ώς εδώ. Για να έχει κάποιο λόγο να επιστρέψει...

Πιο πολύ όμως, μ' αρέσει όταν διαπιστώνω ότι το παρακολουθούν πολλοί φίλοι και συνεργάτες που κρατούν μ' αυτόν τον τρόπο επαφή κι ένα κοινό σημείο αναφοράς. Διότι, τελικά το εμπιστεύονται...

Κι αυτό είναι κάτι που μ' αρέσει πολύ στο internet. Αν το χρησιμοποιείς σωστά, έχεις να πάρεις πολλά... Εγώ, “ρουφώ” την κάθε στιγμή εδώ... Είμαι και εξοπλισμένος... Έχω μπόλικο χαρτί και στυλό για γράψιμο, τι άλλο θέλω από τη ζωή μου, στις καλοκαιρινές διακοπές μου;

Όταν βλέπω τη μέρα να έχω πάνω από 1.300 συνταξιδιώτες μαζί μου, πρέπει να πω ότι νιώθω την ανάγκη να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Η παρέα σας μου δίνει δύναμη να συνεχίσω απτόητος... Και θα συνεχίσω. Να είστε σίγουροι...

Επιστολή της ΓΣΕΕ προς τον Πρωθυπουργό

Posted in Επικαιρότητα

Γίνεται με γράμματα δουλειά; Οι περισσότεροι πιστεύουν πως όχι. Το να θέτεις ως φορέας όμως, σοβαρά ζητήματα για συζήτηση με τον νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό κ. Σαμαρά, δεν είναι κακό. Αρκεί να μην εξαντλείται κανείς σ' αυτό. Αλλά να είσαι αποφασισμένος να προχωρήσεις και σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις αν χρειαστεί για να επιβάλεις τις απόψεις σου.

Δημοσιεύω ωστόσο αυτή την επιστολή με θέμα της την “άμεση και επιτακτική η ανάγκη λήψης των μέτρων υλοποίησης” της προγραμματικής συμφωνίας η οποία και κοινοποιείται στον υπουργό Οικονομίας κ. Ι. Στουρνάρα και τον υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Γ. Βρούτση γιατί οφείλουμε να γνωρίζουμε τι κουβεντιάζουν για μας και μας αφορούν.

Η επιστολή αναφέρει:

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Η ανάληψη των καθηκόντων της Κυβέρνησής σας βρίσκει την ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με τις ολέθριες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των αλλεπάλληλων άδικων, αναποτελεσματικών και άκρως επικίνδυνων μέτρων σε βάρος θεμελιωδών εργατικών δικαιωμάτων που επιβλήθηκαν την τελευταία διετία στο πλαίσιο των όρων του διεθνούς μηχανισμού δανεισμού της χώρας κατά διαρκή παράβαση διεθνών και ευρωπαϊκών κανόνων και συμβάσεων.

Η Γ.Σ.Ε.Ε., λαμβάνοντας υπόψη τις ρητές προεκλογικές δεσμεύσεις και τοποθετήσεις των κομμάτων, το περιεχόμενο της προγραμματικής συμφωνίας μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών που συμμετέχουν στην παρούσα Κυβέρνηση και τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο που αναγνωρίζουν τα σφάλματα της ασκούμενης μέχρι σήμερα πολιτικής, επανέρχεται στην ανάγκη ανάληψης όλων των απαιτούμενων ενεργειών για την άμεση νομοθετική αποκατάσταση των βασικών αρχών και κανόνων που οφείλουν να διέπουν το σύστημα εργασιακών σχέσεων μιας δημοκρατικά οργανωμένης κοινωνίας που επιθυμεί όχι μόνο την ανάπτυξη, αλλά και την κοινωνική πρόοδο.

Στην κατεύθυνση αυτή κρίνεται θετική η δέσμευση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για επιμήκυνση του χρόνου καταβολής του επιδόματος ανεργίας, η οποία βέβαια εάν συνοδευόταν με αποκατάσταση του ποσού του επιδόματος ανεργίας θα αντιμετώπιζε πιο ρεαλιστικά τη ζούγκλα που έχει επέλθει στη λεγόμενη αγορά εργασίας από τα επιβληθέντα άδικα μέτρα, την εργοδοτική αυθαιρεσία, την ιλιγγιώδη αύξηση των απολύσεων και την ομηρία των εργαζομένων από την επιβολή εκ περιτροπής εργασίας ακόμα και μιας μέρας το μήνα.

Εξάλλου θεωρούμε αυτονόητη τη δέσμευσή σας για τη διασφάλιση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, ως θεμελιώδους θεσμού κοινωνικής προστασίας με αναδιανεμητικό χαρακτήρα και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας και της κοινωνικής αποτελεσματικότητάς του, πλαίσιο βέβαια που μπορεί να θωρακισθεί μόνο εφόσον προστατευθούν αποτελεσματικά η περιουσία και οι πόροι των Ασφαλιστικών Ταμείων, παταχθεί η αδήλωτη και η ευέλικτη απασχόληση, προστατευθεί η πλήρης και σωστά αμειβόμενη εργασία και αντιμετωπισθεί αυστηρά η εισφοροδιαφυγή.

Σ' ό,τι αφορά στη δηλωμένη βούλησή σας για την αναθεώρηση όρων της δανειακής σύμβασης και με ρητή δέσμευση ότι «[Η] συλλογική αυτονομία και η ισχύς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας επανέρχεται στο επίπεδο που προσδιορίζουν το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, σύμφωνα με το οποίο το ύψος του μισθού στον ιδιωτικό τομέα συμφωνείται μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Αυτό περιλαμβάνει και τη ρύθμιση του κατώτατου μισθού που προβλέπεται στη ρύθμιση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας», θέτουμε υπόψη σας τις κοινά αναγνωρισμένες προτεραιότητες για τη λήψη άμεσων μέτρων που αφορούν:

1. την αποκατάσταση του μισθολογικού περιεχομένου και της διαδικασίας κατάρτισης της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ως μηχανισμού διαμόρφωσης των κατωτάτων ορίων προστασίας της αμοιβής και των όρων εργασίας όλων των εργαζομένων στην ελληνική επικράτεια.

2. την επαναφορά του θεσμού επέκτασης της εφαρμογής των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, για τη διασφάλιση της ελάχιστης προστασίας όλων των εργαζομένων από κοινού με τη βασική προστατευτική αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης σε περίπτωση συρροής συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

3. την επαναφορά στο εξάμηνο του χρόνου παράτασης της κανονιστικής ισχύος των ΣΣΕ για τη διευκόλυνση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και την αποκατάσταση της πλήρους μετενέργειας στις ατομικές συμβάσεις εργασίας των εργαζομένων του συνόλου των όρων των ΣΣΕ που έληξε η ισχύς τους και δεν έχουν αντικατασταθεί από νέες.

4. την προστασία των όρων αμοιβής και εργασίας των νέων σε ηλικία εργαζομένων από καταχρηστικές και ισοπεδωτικές πρακτικές που επωφελούνται από την προσπάθεια γενίκευσης των μειώσεων σε όλα τα είδη των ΣΣΕ και για όλες τις ειδικότητες εργαζομένων.

5. την επαναφορά του περιεχομένου της διαιτητικής απόφασης στο σύνολο των όρων της συλλογικής ρύθμισης, με ταυτόχρονη δυνατότητα έκδοσής της σε περίπτωση άρνησης της διαδικασίας μεσολάβησης από οποιοδήποτε μέρος.

6. την αποκατάσταση των όρων των Εθνικών Γενικών ΣΣΕ για τη ρύθμιση του ύψους των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών υπέρ των σκοπών Οργανισμού Εργατικής Εστίας και Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και την άμεση έναρξη λειτουργίας του νέου ενιαίου φορά παροχών υπηρεσιών πρόνοιας με διμερή χαρακτήρα.

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Οι δραματικές επιπτώσεις των μέτρων στους εργαζόμενους και η εκτίναξη των ποσοστών της ανεργίας απέδειξαν με τον πιο δραματικό τρόπο ότι η πολιτική εξόδου από την οικονομική κρίση δεν πρέπει να αποτελεί μια αμιγώς δημοσιονομική και λογιστική δέσμη μέτρων και ότι οι οικονομικοί στόχοι συνδέονται αναπόσπαστα με τους κοινωνικούς στόχους.

Σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία με τη δαμόκλειο σπάθη της κατάρρευσης της κοινωνικής συνοχής και της διασάλευσης της κοινωνικής ειρήνης, θέτουμε υπόψη σας τα πλέον κρίσιμα και άμεσης προτεραιότητας συλλογικά ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους της χώρας.

Επιφυλασσόμαστε για την περαιτέρω τεκμηριωμένη τοποθέτηση της Γ.Σ.Ε.Ε. στην Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης και την Εθνική Επιτροπή Κοινωνικής Προστασίας, τη σύγκληση των οποίων αναμένουμε.

Με τιμή

Ο Πρόεδρος                                       Ο Γενικός Γραμματέας

Γιάννης Παναγόπουλος Νικόλαος Κιουτσούκης

Στον Πέρα Τσούτσουρα για μπάνιο...

Posted in Κρήτη

Στο μικρό μπαράκι της παραλίας του Πέρα Τσούτσουρα στα νότια παράλια του νομού Ηρακλείου Κρήτης. Είναι υπέροχη η θάλασσα. Και βρήκα ευκαιρία να μπω λίγο με τον υπολογιστή μου στο internet...

Άδεια η παραλία από κόσμο. Είναι μεσημέρι, ο ήλιος κατακόρυφος και καυτός, ποιος έχει διάθεση να καεί από τις ακτίνες του;

Ο καιρός ήταν όμορφος, καλοκαιρινός... Τετάρτη κι είπαμε να την περάσουμε στη θάλασσα. Προορισμός ο Τσούτσουρας. Γνώριμος κι αγαπημένος τόπος...

Προτιμούμε τον Πέρα Τσούτσουρα όταν πάμε. Είναι πιο ήσυχος και έχει πολύ αμμουδιά... Επιπλέον το μπαράκι είναι πάνω στο κύμα.

Συνήθως αφήνουμε εδώ τα πράγματα μας κι όταν με το καλό τελειώσουμε, εδώ καθόμαστε να πιούμε μια μπύρα και να τσιμπήσουμε κάτι και να αισθανθούμε καλύτερα...

Παλιότερα, πέρσι ας πούμε είχε εδώ Wi-Fi, αλλά φέτος δεν το έχουν συνδέσει ακόμα. Ευτυχώς είχα μαζί μου το μηχανάκι της WIND κι έτσι μπόρεσα να μπω, να κάνω αυτή την ανάρτηση και να ολοκληρώσω μερικές δουλειές που είχα αφήσει απ' το σπίτι.

Γενικά είναι πολύ όμορφα εδώ. Δεν φυσάει δυνατός αέρας και ο ήλιος είναι καυτός. Στο μπαράκι υπάρχει δροσιά. Κι ευτυχώς γιατί τις ομπρέλες που είχαν πέρσι στην παραλία τις μάζεψαν κι φέτος είναι εντελώς ελεύθερα. Ωραία για το μάτι που έχει ανοιχτή όλη τη θάλασσα μπροστά του, αλλά σίγουρα δύσκολο να καθίσεις ντάλα μεσημέρι εκεί έξω...

Δεν είναι πολύ κόσμος στο μπαράκι. Άλλες δυο παρέες των δύο ατόμων εκτός από μας... Η μουσική παίζει από κομπιούτερ. Ήθελα λίγο να ξαπλώσω, αλλά δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Στις καρέκλες θα τη βγάλουμε μέχρι το απόγευμα που θα πάρουμε τη μηχανή να επιστρέψουμε στο Θραψανό.

Ευτυχώς είναι ωραία η διαδρομή είναι ωραία. Ανεβοκατεβαίνοντας τον Κόφηνα έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε αεροπλάνο και βλέπεις από ψηλά τη γη.

Η μηχανή δεν κωλώνει πουθενά. Αντέχει δυο άτομα στην πλάτη της, εμένα και το γιο μου... Ύστερα προχωρώντας ανάμεσα σε λιόφυτα, μικρά χωριουδάκια και το Αρκαλοχώρι φτάνουμε στο χωριό μας...

Μου αρέσει αυτή η ελευθερία στην κίνηση. Και η μηχανή το έχει αυτό το καλό...

Κι όσοι μένετε Αθήνα αυτόν τον καιρό, εκμεταλλευτείτε την πρόταση της Λαϊκής Συνέλευσης και πηγαίνετε να δείτε κουκλοθέατρο στο Βουστάσιο. Δεν είναι μόνο για τους μικρούς, αφορά και τους μεγάλους...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA